Μετάβαση σε περιεχόμενο

Mε την δικη μου ιστορια, θα ηθελα να δωσω ελπιδα σε οσες-ους προσπαθουν για να κανουν παιδακι


Recommended Posts

γεια σας!

αποφασισα να γραψω, υστερα απο πολυ καιρο που διαβαζω το φορουμ σας, γιατι θα ηθελα με την δικη μου μικρη περιπετεια να παρουν ελπιδα οσες υποψηφιες μανουλες δυσκολευονται να κανουν παιδακι ειτε γιατι ειναι ατυχες ειτε γιατι υποφερουν εξαιτιας καποιου γυναικολογικου προβληματος...
Παντρευτηκαμε λοιπον πριν απο 8 χρονια και μετα απο ενα χρονο γαμου αρχισαμε προσπαθειες για παιδακι... νεοτατοι μολις 31 ετων κι εγω και ο ανδρας μου. Περασε ενας χρονος προσπαθειων και εγκυμοσυνη πουθενα! Ειχαμε αρχισει ν απογοητευομαστε οποτε καναμε διαφορες εξετασεις. Ο ανδρας μου ολα καλα. Εγω ειχα προβλημα, και συγκεκριμμενα πολυκυστικες ωοθηκες!  Γι αυτο ειχα ανεκαθεν αστατο κυκλο. Κι οπως μου ειχε πει ακομψα ενας γυναικολογος, τις πιο πολλες φορες που ειχα περιοδο ηταν ψευδοπεριοδος , δηλαδη δεν εκανα καν ωορηξια πολλε φορες και γι αυτο μου ερχοταν μια περιοδος λιγων ημερων με σχετικα λιγο αιμα.... Εννοειται οτι χαλαστηκα ψυχολογικα, ενιωσα κατι σαν "αχρηστη" , στειρα .
Και το χειροτερο ηταν οτι ο καθενας γυναικολογος ειχε να προτεινει αλλη λυση πανω στο προβλημα μας! Αλλος μου μιλησε για ντριλινκ, αλλος για χαπια ωορηξιας με ορμονες και ενεσεις, αλλος για ενα χαπι γκλουκοφαζ (το δινουν σε διαβητικους). Γιατι πηγαμε σε τρεις διαφορετικους γυναικολογους, κι ελατε στη θεση μας οταν ο καθενας ελεγε και κατι αλλο! Ξεκινησαμε θεραπεια με χαπια ορμονων... δεν ηρθε εγκυμοσυνη κι οποτε αλλοι εξι μηνες χαμενοι! Μετα διαβασαμε πολλα βιβλια κυριως αγγλικα στο ιντερνετ μπας και βγαλουμε μια ακρη μονοι μας αφου ειπαμε οι γνωμες των γιατρων ηταν διαφορετικες ως προς τη λυση στο προβλημα μου. καταληξαμε να δοκιμασουμε το γλουκοφαζ (παρολο που συνηθως οι γυναικες με πολυκυστικες που εχουν αυτο που λενε ινσουλινοαντοχη και διαταρασει τον κυκλο τους ειναι παχουλες και τριχωτες, κι εγω ποτε δεν υπηρξα κατι απο τα δυο). Εντουτις με αυτο το χαπι ειδαμε κανονικη ωορηξια αμεσως απο τον πρωτο μου κυκλο! Κι εμεινα εγκυος με την πρωτη προσπαθεια! Η χαρα  μας μεγαλη, αλλα δυστυχως η "καλη" μας τυχη ειχε αλλα σχεδια. Εχασα το παιδακι απο παλινδρομη κυηση την πεμπτη εβδομαδα... Και ο τοτε γυναικολογος μας, μας ελεγε οτι η φυση προνοει και τα προβληματικα εμβρυα τα αποβαλει ο οργανισμος απο μονος του. Οταν λοιπον, επαθα αποβολη πηγαμε σε μαιευτηριο, εκανα αποξεση, και στειλαμε για ειδικες εξετασεις τον καρυοτυπο του εμβρυου μας... δεν ειχε προβλημα κανενα, ηταν υγιεστατο. Εννοειται οτι εκλαψα πολυ, και φυσικα αλλαξα γυναικολογο. Με ενοχλεισαι ο τροπος του, η βεβαιoτητα του οτι ειχε προβλημα το εμβρυο και γι αυτο επαθα την παλινδρομη ενω εκ των υστερων αποδειχτηκε λαθος. Ο καινουργιος γιατρος μου μιλησε για θρομβοφιλια. Εκανα καποιες εξετασεις πανακριβες που δεν καλυπτονται απο τα ταμεια.... και ειχα οντως θρομβοφιλια. Γι αυτο χαθηκε η πρωτη μου εγκυμοσυνη. Οποτε οταν μετα απο αλλους 6 μηνες εμεινα παλι εγκυος με την πρωτη προσπαθεια αμεσως αρχισα ενεσεις καθε μερα! Εγω που ετρεμα την ιδεα να παω να μου παρουν αιμα, τρυπαγα την κοιλια μου μονη μου καθε μερα! Δυστυχως ομως, γι αλλη μια φορα: την 12η εβδομαδα καναμε την αυχενικη διαφανεια! μεγαλη πιθανοτητα για συνδρομο νταουν. την επομενη κι ολας μερα, με χωσαν για αμνυοπαρακεντηση (θεε μου αυτο με πονεσε πολυ!) κι ακομα περισσοτερο πονεσα με τ αποτελεσμα. το παιδι μου ειχε συνδρομο νταουν... κι εγω μετα απο δυο μερες μπηκα μεσα για αναγκαστικη ιατρικη εκτρωση. Το χειροτερο απο ολα ηταν οτι επρεπε να βαλω την υπογραφη μου για να γινει αυτο...
Πλεον η ψυχολογια μου ηταν στα ταρταρα.... Δεν ηθελα να βλεπω εγκυο μπροστα μου! ενοιωθα καταραμενη, αδικημενη, ημουν πολυ χαλια ασχετα αν προσπαθουσα σε οσους ξερανε πχ στους γονεις και στα πεθερικα να δειχνω οτι δεν τρεχει τιποτα. Εννοειται ο ανδρας μου μονο με καταλαβαινε. Ζουσαμε καθε μερα μαζι, δε μπορουσα να του κρυφτω, αλλα σιχαινομουν να νιωθω οτι με λυπουνται. Ειχα ολη αυτη την ασχημη τυχη πανω μου, γιατι να "επρεπε" να δινω εξηγησεις τι μου συνεβη η πως νοιωθω ακριβως?
Σας παρακαλω, οσες εχετε πολυκυστικες ωοθηκες, μην απογοητευεστε γιατι υπαρχουν λυσεις. Ξερω οτι μπορει να λενε ακομα και οι γιατροι αλλα ο ενας αλλα ο αλλος. Και οσες εχετε χασει τοσο αδικα εμβρυακια σε εγκυμοσυνες σας... δεν ειστε οι μονες. Δυστυχως η φυση ειναι αδικη πολλες φορες, η ιδια η ζωη ειναι γεματη αδικιες.
Πλεον εχω δυο υγιεστατα παιδακια, ενα κοριτσακι κι ενα αγορακι. Υστερα απο δυο σχετικα ευκολες εγκυμοσυνες (γραφω σχετικα ευκολες γιατι και στις δυο εγκυμοσυνες εκανα ενεσεις καθε μερα...και στους τελευταιους μηνες οταν η κοιλια μου ειχε παρει διαστασεις θριαμβου, δεν ηταν καθολου ευκολο!) 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! :) 

Κι εγω με συνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών αλλά δυστυχως όσο κι αν προσπάθησα, η  ωορρηξία ανύπαρκτη... εχω προχωρήσει σε εξωσωματική τωρα.. μου εδωσες πολυ κουραγιο!

Ευχομαι όλα τα κορίτσια που προσπαθουν συντομα μανουλες!

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου! 

Και εγώ με σύνδρομο πολυκυστικών, με πολλές ψευτοπεριόδους και με την πρώτη αγωγή για ωορρηξία έμεινα έγκυος και τώρα έχω το κοριτσάκι μου!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η antsa είπε:

γεια σας!

αποφασισα να γραψω, υστερα απο πολυ καιρο που διαβαζω το φορουμ σας, γιατι θα ηθελα με την δικη μου μικρη περιπετεια να παρουν ελπιδα οσες υποψηφιες μανουλες δυσκολευονται να κανουν παιδακι ειτε γιατι ειναι ατυχες ειτε γιατι υποφερουν εξαιτιας καποιου γυναικολογικου προβληματος...
Παντρευτηκαμε λοιπον πριν απο 8 χρονια και μετα απο ενα χρονο γαμου αρχισαμε προσπαθειες για παιδακι... νεοτατοι μολις 31 ετων κι εγω και ο ανδρας μου. Περασε ενας χρονος προσπαθειων και εγκυμοσυνη πουθενα! Ειχαμε αρχισει ν απογοητευομαστε οποτε καναμε διαφορες εξετασεις. Ο ανδρας μου ολα καλα. Εγω ειχα προβλημα, και συγκεκριμμενα πολυκυστικες ωοθηκες!  Γι αυτο ειχα ανεκαθεν αστατο κυκλο. Κι οπως μου ειχε πει ακομψα ενας γυναικολογος, τις πιο πολλες φορες που ειχα περιοδο ηταν ψευδοπεριοδος , δηλαδη δεν εκανα καν ωορηξια πολλε φορες και γι αυτο μου ερχοταν μια περιοδος λιγων ημερων με σχετικα λιγο αιμα.... Εννοειται οτι χαλαστηκα ψυχολογικα, ενιωσα κατι σαν "αχρηστη" , στειρα .
Και το χειροτερο ηταν οτι ο καθενας γυναικολογος ειχε να προτεινει αλλη λυση πανω στο προβλημα μας! Αλλος μου μιλησε για ντριλινκ, αλλος για χαπια ωορηξιας με ορμονες και ενεσεις, αλλος για ενα χαπι γκλουκοφαζ (το δινουν σε διαβητικους). Γιατι πηγαμε σε τρεις διαφορετικους γυναικολογους, κι ελατε στη θεση μας οταν ο καθενας ελεγε και κατι αλλο! Ξεκινησαμε θεραπεια με χαπια ορμονων... δεν ηρθε εγκυμοσυνη κι οποτε αλλοι εξι μηνες χαμενοι! Μετα διαβασαμε πολλα βιβλια κυριως αγγλικα στο ιντερνετ μπας και βγαλουμε μια ακρη μονοι μας αφου ειπαμε οι γνωμες των γιατρων ηταν διαφορετικες ως προς τη λυση στο προβλημα μου. καταληξαμε να δοκιμασουμε το γλουκοφαζ (παρολο που συνηθως οι γυναικες με πολυκυστικες που εχουν αυτο που λενε ινσουλινοαντοχη και διαταρασει τον κυκλο τους ειναι παχουλες και τριχωτες, κι εγω ποτε δεν υπηρξα κατι απο τα δυο). Εντουτις με αυτο το χαπι ειδαμε κανονικη ωορηξια αμεσως απο τον πρωτο μου κυκλο! Κι εμεινα εγκυος με την πρωτη προσπαθεια! Η χαρα  μας μεγαλη, αλλα δυστυχως η "καλη" μας τυχη ειχε αλλα σχεδια. Εχασα το παιδακι απο παλινδρομη κυηση την πεμπτη εβδομαδα... Και ο τοτε γυναικολογος μας, μας ελεγε οτι η φυση προνοει και τα προβληματικα εμβρυα τα αποβαλει ο οργανισμος απο μονος του. Οταν λοιπον, επαθα αποβολη πηγαμε σε μαιευτηριο, εκανα αποξεση, και στειλαμε για ειδικες εξετασεις τον καρυοτυπο του εμβρυου μας... δεν ειχε προβλημα κανενα, ηταν υγιεστατο. Εννοειται οτι εκλαψα πολυ, και φυσικα αλλαξα γυναικολογο. Με ενοχλεισαι ο τροπος του, η βεβαιoτητα του οτι ειχε προβλημα το εμβρυο και γι αυτο επαθα την παλινδρομη ενω εκ των υστερων αποδειχτηκε λαθος. Ο καινουργιος γιατρος μου μιλησε για θρομβοφιλια. Εκανα καποιες εξετασεις πανακριβες που δεν καλυπτονται απο τα ταμεια.... και ειχα οντως θρομβοφιλια. Γι αυτο χαθηκε η πρωτη μου εγκυμοσυνη. Οποτε οταν μετα απο αλλους 6 μηνες εμεινα παλι εγκυος με την πρωτη προσπαθεια αμεσως αρχισα ενεσεις καθε μερα! Εγω που ετρεμα την ιδεα να παω να μου παρουν αιμα, τρυπαγα την κοιλια μου μονη μου καθε μερα! Δυστυχως ομως, γι αλλη μια φορα: την 12η εβδομαδα καναμε την αυχενικη διαφανεια! μεγαλη πιθανοτητα για συνδρομο νταουν. την επομενη κι ολας μερα, με χωσαν για αμνυοπαρακεντηση (θεε μου αυτο με πονεσε πολυ!) κι ακομα περισσοτερο πονεσα με τ αποτελεσμα. το παιδι μου ειχε συνδρομο νταουν... κι εγω μετα απο δυο μερες μπηκα μεσα για αναγκαστικη ιατρικη εκτρωση. Το χειροτερο απο ολα ηταν οτι επρεπε να βαλω την υπογραφη μου για να γινει αυτο...
Πλεον η ψυχολογια μου ηταν στα ταρταρα.... Δεν ηθελα να βλεπω εγκυο μπροστα μου! ενοιωθα καταραμενη, αδικημενη, ημουν πολυ χαλια ασχετα αν προσπαθουσα σε οσους ξερανε πχ στους γονεις και στα πεθερικα να δειχνω οτι δεν τρεχει τιποτα. Εννοειται ο ανδρας μου μονο με καταλαβαινε. Ζουσαμε καθε μερα μαζι, δε μπορουσα να του κρυφτω, αλλα σιχαινομουν να νιωθω οτι με λυπουνται. Ειχα ολη αυτη την ασχημη τυχη πανω μου, γιατι να "επρεπε" να δινω εξηγησεις τι μου συνεβη η πως νοιωθω ακριβως?
Σας παρακαλω, οσες εχετε πολυκυστικες ωοθηκες, μην απογοητευεστε γιατι υπαρχουν λυσεις. Ξερω οτι μπορει να λενε ακομα και οι γιατροι αλλα ο ενας αλλα ο αλλος. Και οσες εχετε χασει τοσο αδικα εμβρυακια σε εγκυμοσυνες σας... δεν ειστε οι μονες. Δυστυχως η φυση ειναι αδικη πολλες φορες, η ιδια η ζωη ειναι γεματη αδικιες.
Πλεον εχω δυο υγιεστατα παιδακια, ενα κοριτσακι κι ενα αγορακι. Υστερα απο δυο σχετικα ευκολες εγκυμοσυνες (γραφω σχετικα ευκολες γιατι και στις δυο εγκυμοσυνες εκανα ενεσεις καθε μερα...και στους τελευταιους μηνες οταν η κοιλια μου ειχε παρει διαστασεις θριαμβου, δεν ηταν καθολου ευκολο!) 

Αυτό είναι δύναμη ψυχής κ η απόδειξη οτι ο επιμένων νικα!Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να είσαι πάντα δυνατή!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

να χαίρεσαι τα παιδάκια σου κοπέλα μου :x .... Για πολλές μανούλες ο δρόμος της μητρότητας δεν ήταν ο πιο εύκολος για πολλούς λόγους όμως είναι σημαντικό τέτοιες ιστορίες να μοιράζονται και να δίνουν κουράγιο σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω που προσπαθούν ..... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ειμαι πολυ χαρουμενη αν διαβαζοντας αυτα που γραφω νοιωσει καπως καλυτερα ή παρει ελπιδα οποια γυναικα εχει βρεθει σε παρομοια θεση. Καποτε θυμαμαι , ωρες ολοκληρες επι σειρα μηνων να διαβαζω φορουμ ελληνικα και αγγλικα, να διαβαζω ιατρικα αρθρα. Γιατι τελικα τη λυση τη βρηκαμε ο ανδρας μου κι εγω. Οι γιατροι, καποιες φορες, μπορει να προτεινουν κατι κατα το δοκουν(πχ το ντριλινκ, μια επεμβασουλα που βοηθαει τις πολυκυστικες και κοστιζει περι τα 2000 ευρω!). 

Τωρα οσον αφορα αυτα που περασαμε, ακομα και τωρα οταν εγραφα αυτο το αρθρο με πηραν τα κλαματα. Πιο πολυ για το μωρακι που σκοτωσα με την υπογραφη μου. Ειναι πολυ καπως να ζω με αυτη μου την αποφαση, κι εχουν περασει εξι χρονια απο τοτε. Αλλα ο πονος υπαρχει ακομα, καπου θαμμενος μεσα. Ασχετα αν ξερω οτι ετσι επρεπε να κανω, αλλιως θα εφερνα στον κοσμο ενα πλασματακι με παρα πολλα προβληματα στη ζωουλα του... 

Θεωρω οτι ολες οσες εχουν αυτο το θεμα τις πολυκ/κες μπορουν να κανουν παιδι. Απλα πρεπει να βρουν τον τροπο να κανουν σωστη ωορηξια. Αλλα peacock, γιατι εξωσωματικη? Αν δεν υπαρχει θεμα με σπερμα και σαλπιγγες, συνηθως μπορεις να ξεπερασεις τις πολυκυστικες χωρις εξωσωματικη νομιζω. (καθαρα δικη μου γνωμη, ομως ΔΕΝ ειμαι γιατρος)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 11 λεπτά, ο/η antsa είπε:

ειμαι πολυ χαρουμενη αν διαβαζοντας αυτα που γραφω νοιωσει καπως καλυτερα ή παρει ελπιδα οποια γυναικα εχει βρεθει σε παρομοια θεση. Καποτε θυμαμαι , ωρες ολοκληρες επι σειρα μηνων να διαβαζω φορουμ ελληνικα και αγγλικα, να διαβαζω ιατρικα αρθρα. Γιατι τελικα τη λυση τη βρηκαμε ο ανδρας μου κι εγω. Οι γιατροι, καποιες φορες, μπορει να προτεινουν κατι κατα το δοκουν(πχ το ντριλινκ, μια επεμβασουλα που βοηθαει τις πολυκυστικες και κοστιζει περι τα 2000 ευρω!). 

Τωρα οσον αφορα αυτα που περασαμε, ακομα και τωρα οταν εγραφα αυτο το αρθρο με πηραν τα κλαματα. Πιο πολυ για το μωρακι που σκοτωσα με την υπογραφη μου. Ειναι πολυ καπως να ζω με αυτη μου την αποφαση, κι εχουν περασει εξι χρονια απο τοτε. Αλλα ο πονος υπαρχει ακομα, καπου θαμμενος μεσα. Ασχετα αν ξερω οτι ετσι επρεπε να κανω, αλλιως θα εφερνα στον κοσμο ενα πλασματακι με παρα πολλα προβληματα στη ζωουλα του... 

Θεωρω οτι ολες οσες εχουν αυτο το θεμα τις πολυκ/κες μπορουν να κανουν παιδι. Απλα πρεπει να βρουν τον τροπο να κανουν σωστη ωορηξια. Αλλα peacock, γιατι εξωσωματικη? Αν δεν υπαρχει θεμα με σπερμα και σαλπιγγες, συνηθως μπορεις να ξεπερασεις τις πολυκυστικες χωρις εξωσωματικη νομιζω. (καθαρα δικη μου γνωμη, ομως ΔΕΝ ειμαι γιατρος)

Κοριτσακι μου δεν εχω ωορρηξία, ουτε με θεραπεια με ινοσιτόλη, ουτε με glucophage και ουτε με κιτρική κλομιφαίνη γιατί πολυ απλά δε με πιάνει πλεον, εγινα ανθεκτική σε αυτην... η μόνη λύση είναι οι γοναδοτροπίνες πλεον! Τις πολυκυστικες δεν τις ξεπερνάς απλά κάνεις συμπτωματική θεραπεία ανάλογα με το τι θελεις να διορθωσεις (πχ ακμή, ωορρηξία κτλ) Το συνδομο πολυκυστικών ωοθηκων δεν είναι το ίδιο σε όλες τις γυναίκες.. σε καποιες είναι ήπιο και σε καποιες πιο σοβαρό, κάποιες εχουν τριχοφυία και ακμή και καποιες άλλες ανωοθηλακιορρηξία και αμηνόρροια, καποιες τα εχουν όλα μαζί... εχει πολλες μορφές..

Λυπάμαι πολύ που βίωσες την απώλεια, είναι κατι που δεν ξεχνιέται... Ευχομαι υγεία σε σενα και στα παιδάκια σου! :)

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

οι γοναδοτροπινες ειναι οι ενεσεις απ οτι θυμαμαι. Ναι ειναι περιεργο το συνδρομο των πολυκυστικων, το εχει και μια φιλη μου η οποια ειχε χειροτερο κυκλο απο μενα (ειχε  περιοδο τρεις με τεσσερις φορες το χρονο...) και εχει και τριχες και ειναι υπερβαρη. Εγω ειμαι 38 χρ. αυτη ειναι 42 χρ. και πριν πεντε χρονια εκανε κι αυτη ενεσεις για τρεις μηνες (ομως αυτη χωρις εξωσωματικη). με την τριτη προσπαθεια εμεινε εγκυος. Ειχε λιγο δυσκολη εγκυμοσυνη στο πρωτο τριμηνο, κινδυνεψε κανα δυο φορες με αποβολη αλλα ευτυχως ολα πηγαν καλα και τωρα εχει ενα γιο στο νηπιαγωγειο!

Ευχομαι να διαβασουμε συντομα ευχαριστα νεα και απο σενα. Γενικα να διαβαζουμε ιστοριες δυσκολες με αισιο τελος. Εμενα καποτε με ειχαν βοηθησει πολυ. Οταν ολα ηταν μαυρα, μεσα απο αυτες τις ιστοριες πηρα κουραγιο, καταλαβα οτι δεν ειμαι η μονη, η "καταραμενη¨.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@antsaNα χαίρεσαι την οικογένεια σου!!!Οντως παίρνουμε κουράγιο διαβάζοντας την ιστορία σου.Να ρωτήσω αν και στις επόμενες εγκυμοσύνες εκτός της πρώτης συνέχισες να πίνεις γκλουκοφάζ και σε πόσο διαστημα κατάφερες να έχεις την κύηση?Πραγματικά συγχαρητήρια σε σενά και στον αντρούλη σου που το παλέψατε!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!!!!!εδώ και πολλά χρόνια έχω μια απορία. Αφού η θρομβοφιλια μπορεί να αποβεί μοιραία σε μια εγκυμοσυνη,γιατι δε την κάνουν όλες οι γυναίκες στον προγεννητικο έλεγχο? Τόσα παιδάκια έχουν χαθεί απ αυτό. ...???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μαριλλια, και στις τεσσερις μου εγκυμοσυνες πετυχα αμεσα σταθερο κυκλο με το glucofage. Το πηρα με το που ειχα περιοδο και μεσα στους δυο πρωτους μηνες εμενα εγκυος (το γλουκοφαζ αν και ειχε σε μενα θαυματουργο αποτελεσμα, εχει καποιες παρενεργιες στομαχικες και εντερικες που δυστυχως τις ειχα κι αυτες). Να σημειωσω εδω οτι ειχα κανει διαφορες εξετασεις και γενικα οι ορμονικες μου εξετασεις ηταν μια χαρα (δεν φανηκε εκει το συνδρομο), οι σαλπιγγες μου μια χαρα, το συνδρομο διαγνωστηκε λογω ιστορικου (αραιομηνορροια) και κολπικων υπερυχων στις ωοθηκες μου. Και ο συζυγος ειχε πολυ καλο σπερμα.

ΕΓΑ η θρομβοφιλια εχεις ενα βασικο πακετο εξετασεων που καλυπτεται απο τον εοππυ (νομιζω 5-6 εξετασεις). Απλα για αν εισαι σιγουρος οτι ναι εχεις η οχι δεν εχεις καλο ειναι να κανεις ολο το πακετακι που αποτελειται δε θυμαμαι απο ποσες μορφες (πανω απο 20 ισως) και κοστιζει περι τα 700 ευρω πριν 6 χρονια.Σε μενα  δεν ειχε φανει ξεκαθαρα οτι εχω θεμα, απλα η αντιθρομβινη3 αν θυμαμαι καλα, ηταν λιγο τσιμπημενη αλλα και παλι εντος οριων. ο γιατρος ομως καταλαβε οτι μαλλον ευθυνοταν η θρομβοφιλια λογω ιστορικου (παλινδρομης) αλλα και λογω του σωματοτυπου μου (ειμαι 1,65 υψος και μολις 51 κιλα, τοσα ημουν και πριν τις εγκυμοσυνες) και θεωρησε οτι η τιμη αν και εντος οριων ειναι υψηλη για καποια που εχει τα κιλα μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 9 ώρες, ο/η peacock είπε:

Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου μαζί μας! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! :) 

Κι εγω με συνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών αλλά δυστυχως όσο κι αν προσπάθησα, η  ωορρηξία ανύπαρκτη... εχω προχωρήσει σε εξωσωματική τωρα.. μου εδωσες πολυ κουραγιο!

Ευχομαι όλα τα κορίτσια που προσπαθουν συντομα μανουλες!

 

Ολα θα πανε!Με εξωσωματικη εκανα το παιδακι μου και ηρθε σε προσπαθεια που δεν περιμενα οτι ημουν εγκυος!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 6 ώρες, ο/η antsa είπε:

Μαριλλια, και στις τεσσερις μου εγκυμοσυνες πετυχα αμεσα σταθερο κυκλο με το glucofage. Το πηρα με το που ειχα περιοδο και μεσα στους δυο πρωτους μηνες εμενα εγκυος (το γλουκοφαζ αν και ειχε σε μενα θαυματουργο αποτελεσμα, εχει καποιες παρενεργιες στομαχικες και εντερικες που δυστυχως τις ειχα κι αυτες). Να σημειωσω εδω οτι ειχα κανει διαφορες εξετασεις και γενικα οι ορμονικες μου εξετασεις ηταν μια χαρα (δεν φανηκε εκει το συνδρομο), οι σαλπιγγες μου μια χαρα, το συνδρομο διαγνωστηκε λογω ιστορικου (αραιομηνορροια) και κολπικων υπερυχων στις ωοθηκες μου. Και ο συζυγος ειχε πολυ καλο σπερμα.

ΕΓΑ η θρομβοφιλια εχεις ενα βασικο πακετο εξετασεων που καλυπτεται απο τον εοππυ (νομιζω 5-6 εξετασεις). Απλα για αν εισαι σιγουρος οτι ναι εχεις η οχι δεν εχεις καλο ειναι να κανεις ολο το πακετακι που αποτελειται δε θυμαμαι απο ποσες μορφες (πανω απο 20 ισως) και κοστιζει περι τα 700 ευρω πριν 6 χρονια.Σε μενα  δεν ειχε φανει ξεκαθαρα οτι εχω θεμα, απλα η αντιθρομβινη3 αν θυμαμαι καλα, ηταν λιγο τσιμπημενη αλλα και παλι εντος οριων. ο γιατρος ομως καταλαβε οτι μαλλον ευθυνοταν η θρομβοφιλια λογω ιστορικου (παλινδρομης) αλλα και λογω του σωματοτυπου μου (ειμαι 1,65 υψος και μολις 51 κιλα, τοσα ημουν και πριν τις εγκυμοσυνες) και θεωρησε οτι η τιμη αν και εντος οριων ειναι υψηλη για καποια που εχει τα κιλα μου.

Κατάλαβα. ..δεν είναι τόσο απλό τελικά. ...νόμιζα ότι απλά σου έπαιρναν αίμα και το έβλεπαν....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • admin featured this topic
  • admin changed the title to Mε την δικη μου ιστορια, θα ηθελα να δωσω ελπιδα σε οσες-ους προσπαθουν για να κανουν παιδακι

@antsa να σου ζησουν τα παιδακια σου περασες παρα πολλα και σου ευχομαι η ζωη σου να ειναι γεματη ευτυχια!!!!! Και εγω περνω τα γλουκοφαζ και την περασμενη Παρασκευη εκανα εμβρυομεταφορα και περιμενω να ερθει η Δευτερα για τα αποτελεσματα!ειναι η τεταρτη προσπαθεια και ελπιζω η τελευταια!!!! Να ξερεις μας εδωσες δυναμη!!!?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

να μαστε ολες καλα και συντομα να διαβασουμε την δικη σας ιστορια με αισιο τελος! συντομα θα τα ξαναπουμε με καινουργια θεματα, και οτι θελετε να ρωτησετε με χαρα να απαντησω

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 9/20/2017 at 11:14 ΜΜ, ο/η Ε.Γ.Α. είπε:

Κατάλαβα. ..δεν είναι τόσο απλό τελικά. ...νόμιζα ότι απλά σου έπαιρναν αίμα και το έβλεπαν....

σου παιρνουν απλα αιμα μια φορα. απλα αυτα που αναλυουν ειναι πολλα και διαφορα και το κοστος... αστα να πανε, μεγαλο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου.. κι εγώ  είμαι μια που προσπαθώ 3 χρόνια και τίποτα και έχω ΣΠΩ κι εγώ περνώ το glucophage μέσα από αυτά που έγραψες μου έδωσες δύναμη στο να μην τα παρατήσω.. Όταν λες ότι είχες παρενέργειες με τα glucophage τι ένωσης δλδ τι είδους; σε ρωτάω γιατί έχω κι εγώ κάποια θέματα..! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Νικη, τα glucofage τα πηρα για μικρο χρονικο διαστημα καθε φορα 2-3 μηνες συνηθως και μου προκαλουσαν  διαρροια (οχι σε καθημερινη βαση). φαντασου, σε μενα που σε γενικες γραμμες εχω υπαρξει δυσκοιλιο ατομο. μεμονομενες μερες (λιγες φορες) μου ειχαν προκαλεσει ανακατωσουρα και ταση για εμετο. 

Θυμαμαι ομως οταν εμενα εγκυος οτι το καταλαβαινα πριν κανω το τεστ (συνηθως πριν καν κλεισω μηνα απο την τελευταια μου περιοδο. ενιωθα ενα περιεργο πραγμα, σαν κατι να ανεβοκατεβαινε μεσα στον οισοφαγο μου (οχι ακριβως ταση για εμετο, πιο πολυ ανακατεμα θα ελεγα, γαστρεντερικα υγρα ισως που ανεβαιναν προς τα πανω και μολις καταπινα τα ξανακατεβαζα κατω. Και επισης θυμαμαι οτι ειχα κανει τα τεστ εγκυμοσυνης αρκετα νωρις, 2-3 μερες τη μια φορα και 5 μερες νωριτερα και ειχαν βγει αχνα θετικα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η love30 είπε:

Καλημερα @NikhNikh τις ποιο πολες φορες σου φερνουνε αναγουλες και πονοκεφαλους τι δοσολογια περνεις??

Καλημέρα.. περνώ τον 1000 2 την ημέρα. Καμία φορά διάρροια και να μην μπορώ να φαω φαγητά όπως ότι έχει γάλα δλδ γιαούρτι φέτα και τέτοια όπως και μερικά φαγητά δλδ πατάτες. 

 

στις πριν 1 ώρα, ο/η antsa είπε:

Νικη, τα glucofage τα πηρα για μικρο χρονικο διαστημα καθε φορα 2-3 μηνες συνηθως και μου προκαλουσαν  διαρροια (οχι σε καθημερινη βαση). φαντασου, σε μενα που σε γενικες γραμμες εχω υπαρξει δυσκοιλιο ατομο. μεμονομενες μερες (λιγες φορες) μου ειχαν προκαλεσει ανακατωσουρα και ταση για εμετο. 

Θυμαμαι ομως οταν εμενα εγκυος οτι το καταλαβαινα πριν κανω το τεστ (συνηθως πριν καν κλεισω μηνα απο την τελευταια μου περιοδο. ενιωθα ενα περιεργο πραγμα, σαν κατι να ανεβοκατεβαινε μεσα στον οισοφαγο μου (οχι ακριβως ταση για εμετο, πιο πολυ ανακατεμα θα ελεγα, γαστρεντερικα υγρα ισως που ανεβαιναν προς τα πανω και μολις καταπινα τα ξανακατεβαζα κατω. Και επισης θυμαμαι οτι ειχα κανει τα τεστ εγκυμοσυνης αρκετα νωρις, 2-3 μερες τη μια φορα και 5 μερες νωριτερα και ειχαν βγει αχνα θετικα.

Όταν έμεινες τα σταμάτησες; η σου έδωσε αλλά; εμένα μου είπε ότι και έγκυος να μην τους 3 πρώτους μήνες δεν υπάρχει θέμα να τα περνώ μετά θα τα αλλάξει. Και όταν γεννήσω θα μου τα σταματήσει. Άλλο που δεν έχω μηνει ακόμη.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@NikhNikh ετσι ακριβως ειναι τα συμπτωματα εγω τα περνω απο τα χριστουγεννα και μου ειπε θα τα παρω και μετα οταν με το καλο μεινω! Στην αρχη πηρα μια φορα την ημερα μετα δυο και μετα τρεις μισο πρωι μισο μεσυμερι η ενα και ενα το βραδυ αλλα το απογευμα ημουν παντα χαλια με τασεις και ανακατοσουρα μου το εκοψε και περνω μισο πρωι και ενα βραδυ!!!!και ακομα τα ιδια συμπτωματα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Ναι, αυτό με το νοσοκομειακό είναι καλή λύση, επειδή κιόλας είναι καλύτερα μηχανήματα και δεν έχουν τόσο το ρίσκο να οδηγήσουν σε υπερπαραγωγή ή σε μείωση του γάλακτος, όπως πιο φτηνά θηλαστρα του εμπορίου.  Εμείς επειδή εν τέλει ανέλαβα εγώ εξολοκλήρου τον θηλασμό, είπαμε ότι ο μπαμπάς θα αλλάζει πάνες το μωρό, θα το κάνουμε μπάνιο μαζί αλλα θα το νανουριζει ο μπαμπάς όταν χρειάζεται. Τις περισσότερες φορές βέβαια κοιμόταν στο στήθος μου 😅 Αργότερα, ναι καλό είναι να συνηθίσει και λίγο το μπουκάλι, γιατί εμάς όντως δυσκολεύτηκε να το βρει όταν έκοψα τον θηλασμό και περάσαμε σε μπουκάλι... Και ήταν 1 έτους... Μας το είχαν πει και οι μαίες στα δικά μου μαθήματα, ότι βοηθάει γενικά να έχει μια επαφή με μπουκάλι. Αλλά γενικά και αυτό είναι σε κάθε μωρό. Οπότε, θα δείτε το δικό σας μωρό πώς θα τα πάει και θα αποφασίσετε. 
    • Εγώ είχα πάει σε μαγαζί κι έκανα λίστα. Είχα βάλει πράγματα που θέλω, τα οποία θα αγόραζα έτσι κι αλλιώς άμα δεν μου τα κάνανε δώρο. Οπότε όσοι με ρωτούσαν τι θα ήθελα, τους έλεγα πάτε εκεί έχω λίστα.  Μια φίλη μου μαία μου πήρε δώρο θηλαστρο. Εγώ δεν το χρησιμοποίησα τόσο πολύ, επειδή δεν έβγαινα τόσο συχνά εκτός σπιτιού. Επίσης δυσκολεύτηκα πολύ να βγάζω γάλα με το θηλαστρο, επειδή ο δικός μου θηλαζε ανά μιάμιση ώρα για 7 λεπτά, οπότε δυσκολευομουν σε αυτό το σύντομο διάστημα να κάτσω να βγάλω γάλα. Το έκανα όταν έπρεπε να λείψω ή για να ταΐσει ο άντρας μου το βράδυ μπας και κοιμηθώ εγώ, αλλά η αλήθεια είναι ότι με βοήθησε περισσότερο όταν πήγαινα να πάθω μαστίτιδα.   Άμα επιστρέψεις σε δουλειά ή πρέπει να λείψει για πάνω από 3-4 ώρες από το σπίτι, καλό είναι να το έχεις. 
    • Καλά, εμετός το σχόλιο! Ναι, οι γυναίκες κάθονται και βάζουν τα κλάματα με τις λεχωνες... 🙄 Άσε που πιο ψύχραιμες γυναίκες από τις μαίες δεν έχω δει.. αλλά για τις μαίες ποτέ κανείς δεν λέει τίποτα... 😒 Καλά, δε θα ρωτήσω από που έκανε αυτή τη στατιστική μελετη... αλλά προφανώς και δεν θα υπάρχουν αρκετές άμα όλοι αυτοί οι άντρες τους κάνουν μπουλινγκ... 😒
    • Ωχ τι λες ρε! Πωπω η κοπέλα... Πάλι καλά που είναι καλά και οι δύο! Ο μικρούλης λογικά θα μείνει μέρες στη ΜΕΝΝ και μπράβο στην κοπέλα που είναι ψύχραιμη!! Εύχομαι να τους πάνε όλα καλά!!  Καλά, ούτε κι εγώ την ήξερα την ένεση για το αμνιακό... Κάθε γέννα και διαφορετική! Σε κάθε ιστορία μαθαίνεις και νέα πράγματα!! 
    • Πολύ ενδιαφ΄ερον αυτό που σας είπαν... Είναι σίγουρα καλύτερο για το μωράκι να τρέφεται κατά αποκλειστικότητα από το στήθος... Απλά εχω διαβάσει τόσα πολλά... όπως ότι το μωρό μετά θέλει μόνο στήθος κι έτσι δεν μπορείς να λείψεις καθόλου από το σπίτι, ότι δε θέλουν το μπουκάλι, δε δέχονται να τα ταισει άλλος, γίνεται πιο δύσκολος ο αποθηλασμός κτλ που με έκαναν να καταλ΄ήξω σε αυτό το πλάνο. Μπορεί να λέω και βλακείες και η παιδίατρος να με συμβουλέψει διαφορετικά.. Ειλικρινά δεν ξέρω!🤦‍♀️
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...