Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 55
  • Created
  • Τελευταία απάντηση
Δημοσίευση

Τη όμορφο αυτό που έγραψε κοπέλα μου .
Επειδή έχω περάσει σε αυτό το στάδιο ( όχι όσο κάποιες άλλες κοπέλες μην είμαι και άχαρηστη) καταλαβαίνω απόλυτα την στεναχώρια και την αγωνία, το μόνο που 8α η8έλα να πω είναι ότι δεν prepei ποτέ να χάνουμε τις ελπίδες μας, να μη το βάζουμε κάτω .. πρέπει να είμαστε γερές, δυνατές, πρώτα για εμάς ... ο κόσμος να δει τα δικά του λα8η  και να πασπεί να ασχολείτε... Αυτό το Ταμπού το έζησα και μπορώ να πω ότι αν γύριζα τον χρόνο πίσω 8α το άλλαζα, ταμπού, και αδιακρισία είναι να ρωτάς για την προσωπική μου ζωή

Δημοσίευση

@Gelieμου συγχαρητήρια για την δύναμη ψυχής που έχεισ και για όλα τα κορίτσια που παλεύουν για ένα παιδάκι.Και γω σχετικά φρεσκοπαντρεμένοι ενοχλούμε  για την κλασσική ερώτηση.Δεδομένο παντρεύτηκες και κάνεις παιδί.Μα με βρίσκεις στο δρόμο,με ρωτάς και τι περιμένεις να σου πω?Και πρόβλημα να έχω θα κάτσω στα όρθια να στο αναλύσω?Και να στο αναλύσω θα με καταλάβεις?Οχι βέβαια θα με κοιτάς σαν ufo και θα χαρείς.Γιατί δυστυχώς οι άνθρωποι χαίρονται με τα προβλήματα του διπλανού για να ξεχνούν λίγο την μιζέρια την δικιά τους!!!Στέλνω την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου σε όλες τις γυναίκες που παλεύουν και δεν το βάζουν κάτω. 

Δημοσίευση
στις πριν 26 λεπτά, ο/η marillia είπε:

@Gelieμου συγχαρητήρια για την δύναμη ψυχής που έχεισ και για όλα τα κορίτσια που παλεύουν για ένα παιδάκι.Και γω σχετικά φρεσκοπαντρεμένοι ενοχλούμε  για την κλασσική ερώτηση.Δεδομένο παντρεύτηκες και κάνεις παιδί.Μα με βρίσκεις στο δρόμο,με ρωτάς και τι περιμένεις να σου πω?Και πρόβλημα να έχω θα κάτσω στα όρθια να στο αναλύσω?Και να στο αναλύσω θα με καταλάβεις?Οχι βέβαια θα με κοιτάς σαν ufo και θα χαρείς.Γιατί δυστυχώς οι άνθρωποι χαίρονται με τα προβλήματα του διπλανού για να ξεχνούν λίγο την μιζέρια την δικιά τους!!!Στέλνω την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου σε όλες τις γυναίκες που παλεύουν και δεν το βάζουν κάτω. 

Καλα.... Να ξερες ποσες φορές έχω ζήσει τέτοιες σκηνές.... Δυο χρόνια γαμου κλείνω τον Αυγουστο και με εχουν σταμητήσει στην πλατεία του χωριου γειτόνισσες πέρσι το καλοκαίρι που είχα πάει διακοπές (12 μηνες παντρεμένη τοτε) και με ρωτούσαν αν ετοιμάζω κανένα κουτσούβελο..... Η αδιακρισια σε όλο της το μεγαλείο.... Αυτες οι κυράτσες είναι η αστυνομία της κρεβατοκαμαρας των ζευγαριων.....

Δημοσίευση
στις Just now, ο/η Gelie είπε:

Καλα.... Να ξερες ποσες φορές έχω ζήσει τέτοιες σκηνές.... Δυο χρόνια γαμου κλείνω τον Αυγουστο και με εχουν σταμητήσει στην πλατεία του χωριου γειτόνισσες πέρσι το καλοκαίρι που είχα πάει διακοπές (12 μηνες παντρεμένη τοτε) και με ρωτούσαν αν ετοιμάζω κανένα κουτσούβελο..... Η αδιακρισια σε όλο της το μεγαλείο.... Αυτες οι κυράτσες είναι η αστυνομία της κρεβατοκαμαρας των ζευγαριων.....

Εγώ τι έπαθα?Το Σάββατο γιόρταζε ο κουνιάδος μου και μαζευτήκαμε.Εχει φίλο φαρμακοπειό και πατέρας του παθολόγος.Συζητούσαμε και λέω που έχω χολεστηρίνη.Μου λέει ααα να πάρεις χάπι.Εεεε λέω και γω ο γιατρός μου μου είπε αφού κάνω παιδάκι και μετά.Και μου λέει κοριτσάρες μου έχετε κάνει εξετάσεις?Λέω αθώα προγγενετικό ναι.Και μου λέει όχι αυτό και δείχνει τον άντρα μου και λεει σπερμοδιαγράμμα.Απάνταω βεβαιώς τα πάντα έχουμε κάνει και είναι όλα τέλεια!!Νέος άνθρωπος τι τον ένοιαζε αν έχουμε ψαχτείιιι!!Λες και περίμενα αυτός να με συμβουλέψει!!Είχα απάντηση φοβερή αλλά δεν ήθελα να τσιτώσω το άντρα μου που δεν είχε ακούσει την κουβέντα.

Δημοσίευση

ΤΡΑ-ΓΙ- ΚΟ!!!!!!!!!! εδω δεν εχουμε το θαρρος να πουμε εμεις στους κουμπαρους μας που προσπαθούν για παιδί '' καντε σπερμοδιαγραμμα''. Υποθετουμε πως θα τους παραπέμψει ο γιατρος τους οπως είναι λογικό.. Θα πιαναμε ένα ασχετο ζευγαρι σε μια κοινωνική συνεστιαση και θα τους προτρέπαμε να κανουν τετοια εξέταση............;;;;;; Για σφαλιαρες οι ανθρωποι!!!!!!! Νευριασα που το ακουσα........

Δημοσίευση

Οπως τα λες!!!Και έλεγε στο κουνιάδο έτσι όπως τρώς σε λίγα χρόνια θα χεις χοληστερίνη.Πήγα να του πω έσυ τι τρως και καλλιέργεις αυτή τη μπάκα?Και υποτίθεται μορφωμένος αλλά αυτοί είναι χειρότεροι!!

Δημοσίευση
στις On 27/7/2017 at 10:42 ΜΜ, ο/η Neli* είπε:

Gelie mou σε έχω πάντα στη σκέψη μου, θέλω να είσαι πάνω απ όλα καλά και μία μέρα θα αλλάξουν όλα. Με συγκινεί η προσπάθεια σου και η συγκρότηση σου σαν άνθρωπος. Με έχεις βοηθήσει παρα πολύ με τις κουβέντες μας και σε νιώθω πολύ κοντά μου. 

Δεν χρειάζεται να σου πω πόσο εύχομαι να έρθουν όλα δεξιά. Και το πιστεύω ότι θα έρθουν.

Προς όλες σας, έχω σταματήσει να νιώθω κάπως με τις αδιατιτες ερωτήσεις γιατί δεν με αφορούν όλα αυτά τα άτομα. Μου είπε κάτι ο αδερφός μου και από τοτε έχω αλλάξει σκέψη. Θα είσαι σαν αδιάβροχο, θα πέφτει η βροχή και εσύ θα μένεις στεγνή...

Εμένα ένα πράγμα με αφορά, ο άντρας μου,η σχέση μου μαζί του και η επιδίωξη να αποκτήσουμε παιδακι.

Αν γίνει θα είμαι τρίσευτυχισμένη νομίζω. Προς το παρόν δεν σκέφτομαι την αντίθετη περίπτωση. 

Όπως σε πολλά άλλα σημαντικά στη ζωή μου θα βάλω όλη μου την ενέργεια και αφοσίωση να τα καταφερω.

Κι ας απογοητεομαστε, θα τα καταφέρουμε κορίτσια, θα δώσουμε την μαχη,ίσως τη μεγαλύτερη στη ζωή μας και θα τα καταφέρουμε.

Δεν δέχομαι κατι άλλο..!!

Τι ωραία που τα διατυπώνεις.. Ετσι πρεπει να σκεφτομαστε ολες..                                               Το σημαντικό σε αυτη τη "γυναικοπαρεα" είναι ότι αλληλοστηριζομαστε.. Όταν είναι απαραιτητο η μια θυμίζει στην άλλη πως πρεπει να σκεφτεται και πόση δυναμη κρύβει μέσα της τελικα. Πιστεύω είναι σημαντικό να σου δίνει κάποιος κουράγιο τη στιγμή που αισθανεσαι ότι το χάνεις.. Και ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει όταν αυτός "ο κάποιος" είναι μια γυναίκα που έχει παρόμοιες ανησυχίες, άγχη και προβλήματα.. Nelaki αποτελεις    δυναμική παρουσια, εχεις θετική σκέψη,  αισιοδοξια και αυτό βοηθάει απίστευτα όποιον συζητάει μαζί μου.

  • 3 weeks later...
Δημοσίευση

Ακριβώς οτι βιώνω και νιώθω τα 4 τελευταία χρόνια .... μετά απο δυο παλινδρομες , μια εξωμητρια ... τώρα έγκυος μετά απο την Πέμπτη εξωσωματική , αλλά δυστυχώς μάλλον θα παλινδρομήσει μιας και η τιμη χοριακης δεν ανταποκρίνεται στην ηλικία εμβρύου... μένω εύκολα εγκυος αλλά δυστυχως δεν αναπτύσσεται... μονο επιμονή και υπομονή !

Ευχαριστώ για το κείμενο σου... και ευχομαι συντομα μητρότητα σε όλες όσες παλεύουν !

Δημοσίευση

Σε νιωθω..6 χρονια παλευα...ειμαι εδω αλλωστε για αυτο που ειπες..για μια βοηθεια ..μια κουβεντα ..αλλωστε εγω τελειωσα..εφτιαξα την οικογενεια μου..ωστοσο δεν ξεχνας..

Απο ολο το ταξιδι εμαθα να μην ακουω τους γιατρους σε προγνωστηκα κ κυριως να ψαχνομαι μονη μου..αυτο φωναζω συχνα εδω...τα πρωτοκολλα για το ποτε θα κανουμε μια εξεταση δε λαμβανουν υποψη υους ποτε ρον ψυχολογικο παταγοντα..μην προχωρησεια αν δεν ψαξεος ανοσολογικα αιματολογικα..τωρα για τα εμβρια...λενε οτι για τια πρωτες μερςς ευθυνεται το σπερμα( μεχρι εμβρια 3 ημερων) μετα τα ωαρια..εννοω στο πως προχωρανε...ελπιζω αυτη η αγωγη να σου ερθει οπως πρεπει!! Εκει που εισαι ημουν εδω πιυ ειμαι θα ρθεις....σε φιλω

Δημοσίευση
στις On 26/7/2017 at 10:43 ΜΜ, ο/η Gelie είπε:

Αχ το ιδιο πράγμα βιώνουμε σε άλλη εκδοχή... Μη θεωρεις πως και εγω αφου δεν καταφερα να έχω ούτε ένα έμβρυο μετά από μια διέγερση και 3 φυσικούς θα μπορέσω να βρω γονιμοποιησιμα ωάρια ..... Απλά θα κανω μερικες προσπάθειες για να μην λέω πως δεν τις έκανα και έπειτα είναι πιθανόν να οδηγηθώ και εγω στην επιλογή των ξένων ωαρίων..... Εννοείται φυσικά πως και εμένα δεν ειναι το καλύτερο μου ομως το χιλιοπροτιμω από το να μείνω χωρίς παιδί. Προσωπικά τυχαίνει να γνωρίζω γυναίκες από το οικείο μου περιβάλλον που κατάφεραν να κάνουν παιδί πρόσφατα (κατα 99% με δανεικό ωάριο) και πλεουν σε πελαγη ευτυχιας....Οταν κρατουν το μωρο τους αγκαλια ούτε που τις ενδιαφέρει το αν το ωάριο ήταν ξένο ή όχι!!!

.

Εγω ξενο δε χρειαστηκα αν κ υπηρχε ως πλανο..αλλα θελω να σου πω πως οταν ακους τηννκαρδια τουβκ οταν το αντικριζεις να γεννιεται δε σε ενδιαφερει τινος μυτη η ματια εχει..εισαι μαμα κ αυτο μετραει...κι εγω εχω πολλες φιλες με δανεικο ..καμια διαφορα δεν εχει μγ διστασειε στιγμη

Δημοσίευση
στις On 25/7/2017 at 3:26 ΜΜ, ο/η Gelie είπε:

Αγαπητά μου κορίτσια.. Σκέφτηκα να γράψω σε εσάς αυτό το κείμενο αφού δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί οι άνθρωποι από το οικείο μου περιβάλλον με τους οποίους θα μπορούσα να μοιραστώ  (χωρίς να γίνω γραφική) τη λαχτάρα της απόκτησης ενός παιδιού....... Τι και αν ζουμε στο 2017;;; Η υπογονιμότητα δυστυχώς αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ταμπού... Θέμα  για το οποίο όσο προοδευτική και μορφωμένη να είναι μια γυναίκα, της είναι τόσο -μα τόσο- δύσκολο να μιλήσει ανοιχτά στον κοινωνικό περίγυρο..  Και στα αλήθεια είναι τόσο επώδυνο να ξεστομίσει τη φράση  "Δυσκολεύομαι να γίνω μητέρα.. Δεν ξέρω ποτέ και ΑΝ θα τα καταφέρω...". Ακόμη και όταν όλοι τριγύρω το υποψιάζονται πως θες και δε μπορείς,  εσύ προτιμάς να κάνεις μπροστά τους την άνετη, την αισιόδοξη, τη χαλαρή υπομένοντας τον Γολγοθά σου αθόρυβα και σιωπηλά χωρίς κανένας να μπορεί να υποψιαστεί όλα αυτά που βιώνεις.... Τους τελευταίους 26  μήνες η ζωή μας με τον άντρα μου έχει μετατραπεί σε μια διαρκή μάχη για την απόκτηση παιδιού.. Τους πρώτους 6-7 προσπαθούσαμε φυσιολογικά. Έπειτα διαγνώστηκε πρόβλημα ανδρικής υπογονιμοτητας και ο αντρουλης μου αποφάσισε να κάνει μια επέμβαση η οποία θα βελτίωνε αισθητά την κατάσταση και θα μας έδινε την ευκαιρία να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο μας... Πέρασαν άλλοι 10 μήνες μήνες χωρίς εγκυμοσύνη αν και οι εξετάσεις του ήταν πλέον καλές.. Είπαμε τότε λοιπόν να μην αφήνουμε το χρόνο να κυλάει.. Θα κάναμε μια εξωσωματική.. (ΜΙΑ!)  και θα γινόμασταν επιτέλους γονείς...Εξάλλου με είχαν παραπέμψει να κάνω όλες (πίστευα!)  τις απαραίτητες εξετάσεις και δεν είχε εντοπιστεί το παραμικρό πρόβλημα... Και όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε τόσο ο γυναικολόγος μου, όσο και ο εξωσωματικός που επιλέξαμε να μας κάνει τη διαδικασία "Σφαίρα θα πήγαινε το θέμα"!!! Πήγαμε λοιπόν στην προσπάθεια το Μάρτη με το ηθικό ακμαίο και την αισιοδοξία να περισσεύει..!!! Δυστυχώς όμως ο Θεός και η τύχη είχαν τελείως διαφορετικά σχέδια για εμάς.... Έπρεπε μάλλον για κάποιο λόγο να συνεχίσουμε να τιμωρούμαστε.. Η προσπάθεια εληξε άδοξα καθώς τα μοναδικά δυο έμβρυα που προέκυψαν επιβίωσαν μόνο 2 εικοσιτετράωρα  στο εργαστήριο και έτσι η εμβρυομεταφορά που είχε προγραμματιστεί για την τρίτη μέρα ματαιώθηκε.. Από τότε έχω κάνει 3 προσπάθειες για  φυσικό κύκλο (γονιμοποίηση που φυσικού μηνιαίου ωαρίου) που όμως  απέτυχαν... Οι αποτυχίες αυτές δυστυχώς παραμένουν ανεξήγητες αφού οι τιμές στις ορμονολογικές εξετάσεις που κάνω κάθε μήνα παραμένουν σε φυσιολογικά επίπεδα και αυτό είναι το χειρότερο.. όταν δε βρίσκεται ο εχθρός δεν ξέρεις με τι έχεις να παλέψεις..  Το χαμηλό απόθεμα ωαρίων το οποίο εντοπίστηκε μετά την προσπάθεια του Μαρτίου είναι υποτίθεται το μόνο ζήτημα και αφού οι φυσικοί κύκλοι δεν απέδωσαν πρέπει να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης.. Έτσι αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε επόμενη προσπάθεια το Σεπτέμβρη με άλλη αγωγή, διαφορετική από εκείνη που χρησιμοποιήθηκε αρχικά και θεωρητικά πιο κατάλληλη... Και κάπου εδώ είναι η στιγμή που η αισιοδοξία την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και τα θετικά προαισθήματα πάνε περίπατο... Κάπου εδώ, η πίστη και η εμπιστοσύνη στους γιατρούς που μετά από τόση έρευνα έχεις επιλέξει εξανεμίζονται γιατι συνειδητοποιείς πως όσο καλοί γνώστες του αντικειμένου και αν είναι, πάντα υπάρχει περίπτωση να κάνουν κάποιο μικρο ή μεγάλο λάθος  (όπως η παράλειψη ελέγχου του αποθέματος των ωαρίων στην περίπτωση μας που είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί λάθος αγωγή). Κάπου εδώ το "όταν θα κάνουμε μωρό.." γίνεται "ΑΝ κάποια στιγμή κάνουμε μωρό.." Κάπου εδώ βλεπεις έγκυο και την κοιτάς με δέος γιατί κατάφερε αυτο που εσύ δε μπορείς με τίποτα να καταφέρεις.... Και είναι δύσκολες όλες αυτές οι στιγμές γιατί έχουν δάκρυα και πόνο..... Πόνο που έχεις φτάσει στο σημείο να θεωρείς φυσικό σου χώρο τις αίθουσες χειρουργείων και γνώριμή αμφίεση τα πράσινα αποστειρωμένα πλαστικά ρούχα... που σου εχει γίνει η διαδικασία της ωοληψίας πιο οικεία από τεστ Παπ... που έχεις ακούσει τόσες πολλές φορές τη φράση "Δυστυχώς δεν υπήρξε γονιμοποίηση".......... Και που συνεχώς παρατηρείς γύρω σου φουσκωμένες κοιλίες και νεαρά ζευγάρια με τα μωρά τους... Ξέρετε κάτι όμως;;;;;; Όσο πόνο και αν έχει, εγώ θα τον περάσω....... Γιατί είμαι διατεθειμένη να δωσω τα πάντα για να έχω κάποια στιγμή και εγώ ένα τόσο δα πλασματακι να με φωνάζει" μανούλα".. Και πιστεύω ακράδαντα αυτό που διάβασα κάπου σήμερα.. "τα παιδιά που γεννιούνται μετά από τέτοιες διαδικασίες είναι παιδιά που προέκυψαν μετά από πολύ ισχυρή θέληση και ξεκάθαρη επιλογή". Για αυτό, το λέω σε όλα τα κορίτσια που υποφέρουν όσο και εγώ.. Να μην το βάζετε κάτω.... Παλέψτε το με όλες σας τις δυνάμεις..... Και δε μπορεί.... Ο Θεός κάποια στιγμή από εκεί πάνω θα δει όλους τους κόπους μας και θα αποφασίσει να μας βοηθήσει για να κατακτήσουμε το όνειρο μας..!!!!!

Τα ειπες ολα κοριτσι μου γλυκο!Μια φωνη για όλες τις κοπελες που προσπαθουμε καιρο εδω μεσα και εξω απο εδω...και ειμαστε τοσες πολλες...Ο Θεός να σου δίνει δύναμη και να εκπληρώσει σύντομα το ονειρο σου!

Δημοσίευση
στις On 16/8/2017 at 2:45 ΠΜ, ο/η Lego18 είπε:

Ακριβώς οτι βιώνω και νιώθω τα 4 τελευταία χρόνια .... μετά απο δυο παλινδρομες , μια εξωμητρια ... τώρα έγκυος μετά απο την Πέμπτη εξωσωματική , αλλά δυστυχώς μάλλον θα παλινδρομήσει μιας και η τιμη χοριακης δεν ανταποκρίνεται στην ηλικία εμβρύου... μένω εύκολα εγκυος αλλά δυστυχως δεν αναπτύσσεται... μονο επιμονή και υπομονή !

Ευχαριστώ για το κείμενο σου... και ευχομαι συντομα μητρότητα σε όλες όσες παλεύουν !

Καλη δυναμη και σε σενα κοριτσακι μου!!!!Ποση δυναμη και κουραγιο θελει....Με τοση επιμονη και δυναμη σιγουρα θα τα καταφερεις!!!!!1

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση
στις On 25/7/2017 at 3:26 ΜΜ, ο/η Gelie είπε:

Αγαπητά μου κορίτσια.. Σκέφτηκα να γράψω σε εσάς αυτό το κείμενο αφού δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί οι άνθρωποι από το οικείο μου περιβάλλον με τους οποίους θα μπορούσα να μοιραστώ  (χωρίς να γίνω γραφική) τη λαχτάρα της απόκτησης ενός παιδιού....... Τι και αν ζουμε στο 2017;;; Η υπογονιμότητα δυστυχώς αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ταμπού... Θέμα  για το οποίο όσο προοδευτική και μορφωμένη να είναι μια γυναίκα, της είναι τόσο -μα τόσο- δύσκολο να μιλήσει ανοιχτά στον κοινωνικό περίγυρο..  Και στα αλήθεια είναι τόσο επώδυνο να ξεστομίσει τη φράση  "Δυσκολεύομαι να γίνω μητέρα.. Δεν ξέρω ποτέ και ΑΝ θα τα καταφέρω...". Ακόμη και όταν όλοι τριγύρω το υποψιάζονται πως θες και δε μπορείς,  εσύ προτιμάς να κάνεις μπροστά τους την άνετη, την αισιόδοξη, τη χαλαρή υπομένοντας τον Γολγοθά σου αθόρυβα και σιωπηλά χωρίς κανένας να μπορεί να υποψιαστεί όλα αυτά που βιώνεις.... Τους τελευταίους 26  μήνες η ζωή μας με τον άντρα μου έχει μετατραπεί σε μια διαρκή μάχη για την απόκτηση παιδιού.. Τους πρώτους 6-7 προσπαθούσαμε φυσιολογικά. Έπειτα διαγνώστηκε πρόβλημα ανδρικής υπογονιμοτητας και ο αντρουλης μου αποφάσισε να κάνει μια επέμβαση η οποία θα βελτίωνε αισθητά την κατάσταση και θα μας έδινε την ευκαιρία να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο μας... Πέρασαν άλλοι 10 μήνες μήνες χωρίς εγκυμοσύνη αν και οι εξετάσεις του ήταν πλέον καλές.. Είπαμε τότε λοιπόν να μην αφήνουμε το χρόνο να κυλάει.. Θα κάναμε μια εξωσωματική.. (ΜΙΑ!)  και θα γινόμασταν επιτέλους γονείς...Εξάλλου με είχαν παραπέμψει να κάνω όλες (πίστευα!)  τις απαραίτητες εξετάσεις και δεν είχε εντοπιστεί το παραμικρό πρόβλημα... Και όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε τόσο ο γυναικολόγος μου, όσο και ο εξωσωματικός που επιλέξαμε να μας κάνει τη διαδικασία "Σφαίρα θα πήγαινε το θέμα"!!! Πήγαμε λοιπόν στην προσπάθεια το Μάρτη με το ηθικό ακμαίο και την αισιοδοξία να περισσεύει..!!! Δυστυχώς όμως ο Θεός και η τύχη είχαν τελείως διαφορετικά σχέδια για εμάς.... Έπρεπε μάλλον για κάποιο λόγο να συνεχίσουμε να τιμωρούμαστε.. Η προσπάθεια εληξε άδοξα καθώς τα μοναδικά δυο έμβρυα που προέκυψαν επιβίωσαν μόνο 2 εικοσιτετράωρα  στο εργαστήριο και έτσι η εμβρυομεταφορά που είχε προγραμματιστεί για την τρίτη μέρα ματαιώθηκε.. Από τότε έχω κάνει 3 προσπάθειες για  φυσικό κύκλο (γονιμοποίηση που φυσικού μηνιαίου ωαρίου) που όμως  απέτυχαν... Οι αποτυχίες αυτές δυστυχώς παραμένουν ανεξήγητες αφού οι τιμές στις ορμονολογικές εξετάσεις που κάνω κάθε μήνα παραμένουν σε φυσιολογικά επίπεδα και αυτό είναι το χειρότερο.. όταν δε βρίσκεται ο εχθρός δεν ξέρεις με τι έχεις να παλέψεις..  Το χαμηλό απόθεμα ωαρίων το οποίο εντοπίστηκε μετά την προσπάθεια του Μαρτίου είναι υποτίθεται το μόνο ζήτημα και αφού οι φυσικοί κύκλοι δεν απέδωσαν πρέπει να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης.. Έτσι αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε επόμενη προσπάθεια το Σεπτέμβρη με άλλη αγωγή, διαφορετική από εκείνη που χρησιμοποιήθηκε αρχικά και θεωρητικά πιο κατάλληλη... Και κάπου εδώ είναι η στιγμή που η αισιοδοξία την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και τα θετικά προαισθήματα πάνε περίπατο... Κάπου εδώ, η πίστη και η εμπιστοσύνη στους γιατρούς που μετά από τόση έρευνα έχεις επιλέξει εξανεμίζονται γιατι συνειδητοποιείς πως όσο καλοί γνώστες του αντικειμένου και αν είναι, πάντα υπάρχει περίπτωση να κάνουν κάποιο μικρο ή μεγάλο λάθος  (όπως η παράλειψη ελέγχου του αποθέματος των ωαρίων στην περίπτωση μας που είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί λάθος αγωγή). Κάπου εδώ το "όταν θα κάνουμε μωρό.." γίνεται "ΑΝ κάποια στιγμή κάνουμε μωρό.." Κάπου εδώ βλεπεις έγκυο και την κοιτάς με δέος γιατί κατάφερε αυτο που εσύ δε μπορείς με τίποτα να καταφέρεις.... Και είναι δύσκολες όλες αυτές οι στιγμές γιατί έχουν δάκρυα και πόνο..... Πόνο που έχεις φτάσει στο σημείο να θεωρείς φυσικό σου χώρο τις αίθουσες χειρουργείων και γνώριμή αμφίεση τα πράσινα αποστειρωμένα πλαστικά ρούχα... που σου εχει γίνει η διαδικασία της ωοληψίας πιο οικεία από τεστ Παπ... που έχεις ακούσει τόσες πολλές φορές τη φράση "Δυστυχώς δεν υπήρξε γονιμοποίηση".......... Και που συνεχώς παρατηρείς γύρω σου φουσκωμένες κοιλίες και νεαρά ζευγάρια με τα μωρά τους... Ξέρετε κάτι όμως;;;;;; Όσο πόνο και αν έχει, εγώ θα τον περάσω....... Γιατί είμαι διατεθειμένη να δωσω τα πάντα για να έχω κάποια στιγμή και εγώ ένα τόσο δα πλασματακι να με φωνάζει" μανούλα".. Και πιστεύω ακράδαντα αυτό που διάβασα κάπου σήμερα.. "τα παιδιά που γεννιούνται μετά από τέτοιες διαδικασίες είναι παιδιά που προέκυψαν μετά από πολύ ισχυρή θέληση και ξεκάθαρη επιλογή". Για αυτό, το λέω σε όλα τα κορίτσια που υποφέρουν όσο και εγώ.. Να μην το βάζετε κάτω.... Παλέψτε το με όλες σας τις δυνάμεις..... Και δε μπορεί.... Ο Θεός κάποια στιγμή από εκεί πάνω θα δει όλους τους κόπους μας και θα αποφασίσει να μας βοηθήσει για να κατακτήσουμε το όνειρο μας..!!!!!

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ... ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΩΡΑΚΙ. ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ. Ο ΘΕΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ΝΑ ΣΕ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΑΝΟΥΛΑ ΘΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΑΞΙΖΕ ΟΣΟ ΤΠΤ ΑΛΛΟ. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Δημοσίευση
στις On 25/7/2017 at 3:26 ΜΜ, ο/η Gelie είπε:

Αγαπητά μου κορίτσια.. Σκέφτηκα να γράψω σε εσάς αυτό το κείμενο αφού δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί οι άνθρωποι από το οικείο μου περιβάλλον με τους οποίους θα μπορούσα να μοιραστώ  (χωρίς να γίνω γραφική) τη λαχτάρα της απόκτησης ενός παιδιού....... Τι και αν ζουμε στο 2017;;; Η υπογονιμότητα δυστυχώς αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ταμπού... Θέμα  για το οποίο όσο προοδευτική και μορφωμένη να είναι μια γυναίκα, της είναι τόσο -μα τόσο- δύσκολο να μιλήσει ανοιχτά στον κοινωνικό περίγυρο..  Και στα αλήθεια είναι τόσο επώδυνο να ξεστομίσει τη φράση  "Δυσκολεύομαι να γίνω μητέρα.. Δεν ξέρω ποτέ και ΑΝ θα τα καταφέρω...". Ακόμη και όταν όλοι τριγύρω το υποψιάζονται πως θες και δε μπορείς,  εσύ προτιμάς να κάνεις μπροστά τους την άνετη, την αισιόδοξη, τη χαλαρή υπομένοντας τον Γολγοθά σου αθόρυβα και σιωπηλά χωρίς κανένας να μπορεί να υποψιαστεί όλα αυτά που βιώνεις.... Τους τελευταίους 26  μήνες η ζωή μας με τον άντρα μου έχει μετατραπεί σε μια διαρκή μάχη για την απόκτηση παιδιού.. Τους πρώτους 6-7 προσπαθούσαμε φυσιολογικά. Έπειτα διαγνώστηκε πρόβλημα ανδρικής υπογονιμοτητας και ο αντρουλης μου αποφάσισε να κάνει μια επέμβαση η οποία θα βελτίωνε αισθητά την κατάσταση και θα μας έδινε την ευκαιρία να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο μας... Πέρασαν άλλοι 10 μήνες μήνες χωρίς εγκυμοσύνη αν και οι εξετάσεις του ήταν πλέον καλές.. Είπαμε τότε λοιπόν να μην αφήνουμε το χρόνο να κυλάει.. Θα κάναμε μια εξωσωματική.. (ΜΙΑ!)  και θα γινόμασταν επιτέλους γονείς...Εξάλλου με είχαν παραπέμψει να κάνω όλες (πίστευα!)  τις απαραίτητες εξετάσεις και δεν είχε εντοπιστεί το παραμικρό πρόβλημα... Και όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε τόσο ο γυναικολόγος μου, όσο και ο εξωσωματικός που επιλέξαμε να μας κάνει τη διαδικασία "Σφαίρα θα πήγαινε το θέμα"!!! Πήγαμε λοιπόν στην προσπάθεια το Μάρτη με το ηθικό ακμαίο και την αισιοδοξία να περισσεύει..!!! Δυστυχώς όμως ο Θεός και η τύχη είχαν τελείως διαφορετικά σχέδια για εμάς.... Έπρεπε μάλλον για κάποιο λόγο να συνεχίσουμε να τιμωρούμαστε.. Η προσπάθεια εληξε άδοξα καθώς τα μοναδικά δυο έμβρυα που προέκυψαν επιβίωσαν μόνο 2 εικοσιτετράωρα  στο εργαστήριο και έτσι η εμβρυομεταφορά που είχε προγραμματιστεί για την τρίτη μέρα ματαιώθηκε.. Από τότε έχω κάνει 3 προσπάθειες για  φυσικό κύκλο (γονιμοποίηση που φυσικού μηνιαίου ωαρίου) που όμως  απέτυχαν... Οι αποτυχίες αυτές δυστυχώς παραμένουν ανεξήγητες αφού οι τιμές στις ορμονολογικές εξετάσεις που κάνω κάθε μήνα παραμένουν σε φυσιολογικά επίπεδα και αυτό είναι το χειρότερο.. όταν δε βρίσκεται ο εχθρός δεν ξέρεις με τι έχεις να παλέψεις..  Το χαμηλό απόθεμα ωαρίων το οποίο εντοπίστηκε μετά την προσπάθεια του Μαρτίου είναι υποτίθεται το μόνο ζήτημα και αφού οι φυσικοί κύκλοι δεν απέδωσαν πρέπει να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης.. Έτσι αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε επόμενη προσπάθεια το Σεπτέμβρη με άλλη αγωγή, διαφορετική από εκείνη που χρησιμοποιήθηκε αρχικά και θεωρητικά πιο κατάλληλη... Και κάπου εδώ είναι η στιγμή που η αισιοδοξία την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και τα θετικά προαισθήματα πάνε περίπατο... Κάπου εδώ, η πίστη και η εμπιστοσύνη στους γιατρούς που μετά από τόση έρευνα έχεις επιλέξει εξανεμίζονται γιατι συνειδητοποιείς πως όσο καλοί γνώστες του αντικειμένου και αν είναι, πάντα υπάρχει περίπτωση να κάνουν κάποιο μικρο ή μεγάλο λάθος  (όπως η παράλειψη ελέγχου του αποθέματος των ωαρίων στην περίπτωση μας που είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί λάθος αγωγή). Κάπου εδώ το "όταν θα κάνουμε μωρό.." γίνεται "ΑΝ κάποια στιγμή κάνουμε μωρό.." Κάπου εδώ βλεπεις έγκυο και την κοιτάς με δέος γιατί κατάφερε αυτο που εσύ δε μπορείς με τίποτα να καταφέρεις.... Και είναι δύσκολες όλες αυτές οι στιγμές γιατί έχουν δάκρυα και πόνο..... Πόνο που έχεις φτάσει στο σημείο να θεωρείς φυσικό σου χώρο τις αίθουσες χειρουργείων και γνώριμή αμφίεση τα πράσινα αποστειρωμένα πλαστικά ρούχα... που σου εχει γίνει η διαδικασία της ωοληψίας πιο οικεία από τεστ Παπ... που έχεις ακούσει τόσες πολλές φορές τη φράση "Δυστυχώς δεν υπήρξε γονιμοποίηση".......... Και που συνεχώς παρατηρείς γύρω σου φουσκωμένες κοιλίες και νεαρά ζευγάρια με τα μωρά τους... Ξέρετε κάτι όμως;;;;;; Όσο πόνο και αν έχει, εγώ θα τον περάσω....... Γιατί είμαι διατεθειμένη να δωσω τα πάντα για να έχω κάποια στιγμή και εγώ ένα τόσο δα πλασματακι να με φωνάζει" μανούλα".. Και πιστεύω ακράδαντα αυτό που διάβασα κάπου σήμερα.. "τα παιδιά που γεννιούνται μετά από τέτοιες διαδικασίες είναι παιδιά που προέκυψαν μετά από πολύ ισχυρή θέληση και ξεκάθαρη επιλογή". Για αυτό, το λέω σε όλα τα κορίτσια που υποφέρουν όσο και εγώ.. Να μην το βάζετε κάτω.... Παλέψτε το με όλες σας τις δυνάμεις..... Και δε μπορεί.... Ο Θεός κάποια στιγμή από εκεί πάνω θα δει όλους τους κόπους μας και θα αποφασίσει να μας βοηθήσει για να κατακτήσουμε το όνειρο μας..!!!!!

Κοριτσακι μου με συγκηνησες γιατι στην ιστορια σου βλεπω εμενα ετσι ακριβως νιωθω και εγω και μετα απο 3 εξωσωματικες και εγω μετα απο 2 χειρουρια το ενα απο λαθος μετα απο μια σαλπιγγογραφια αφου ειχα κανει τις εξωσωματικες κσι τωρα παμε για την τεταρτη!!!!!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση

Τι είπες τώρα @love30!!!!!

Μπράβο σου που δεν τα παρατάς και μακάρι η 4η να είναι η τυχερή σου και να κρατήσεις σύντομα το μωρό σου αγκαλιά! 

Δεν σε ξέρω αλλά νοιώθω πολύ περήφανη για σένα, που δεν το βάζεις κάτω και προσπαθείς τόσο για να γίνεις μητέρα, και πιστεύω ότι θα γίνεις μια εξαιρετική μαμά, γιατί έχεις παλέψει πολύ γι αυτό!

Δημοσίευση
στις πριν 20 λεπτά, ο/η love30 είπε:

Εγω προσπαθω 12χρονια με δυστηχως πολλα λαθοι γιατρων!!!!!

Συγχαρητηρια για το κουραγιο και τη δυναμη ψυχης!!!!!!!Ευχομαι ολοψυχα συντομα να πραγματοποιηθει το ονειρο σου!!!!!

Δημοσίευση
στις πριν 25 λεπτά, ο/η Athena D. είπε:

Συγχαρητηρια για το κουραγιο και τη δυναμη ψυχης!!!!!!!Ευχομαι ολοψυχα συντομα να πραγματοποιηθει το ονειρο σου!!!!!

Σε ευχαριστω τον Σεπτεμβριο θα παω για τεταρτη εξωσωματικη και αυτη τη φορα πιστευω πολη στο γιατρο μου!και ελπιζω να πανε ολα καλα γιατι εχω πιασει τον εαυτο μου να λεει πως αν δεν και αυτη τη φορα το λιγοτερο που θα παθω ειναι καταθλυψη και θα τρελαθω! Αλλαααααααα ειπαμεεεεεε θετικη ενεργεια και ολα θα ερθουν! Ευχομαι και σε εσενα συντομα ενα μωρακι!!!!

Δημοσίευση
στις πριν 40 λεπτά, ο/η ditaki είπε:

Τι είπες τώρα @love30!!!!!

Μπράβο σου που δεν τα παρατάς και μακάρι η 4η να είναι η τυχερή σου και να κρατήσεις σύντομα το μωρό σου αγκαλιά! 

Δεν σε ξέρω αλλά νοιώθω πολύ περήφανη για σένα, που δεν το βάζεις κάτω και προσπαθείς τόσο για να γίνεις μητέρα, και πιστεύω ότι θα γίνεις μια εξαιρετική μαμά, γιατί έχεις παλέψει πολύ γι αυτό!

Ευχαριστω για τα καλα σου λογια οχι δεν πρεπει να τα παρατησει καμια μας ολες θα γινουμε μανουλες και το ευχομαι σε ολες και συντομα!!!!

Δημοσίευση
στις Just now, ο/η love30 είπε:

Σε ευχαριστω τον Σεπτεμβριο θα παω για τεταρτη εξωσωματικη και αυτη τη φορα πιστευω πολη στο γιατρο μου!και ελπιζω να πανε ολα καλα γιατι εχω πιασει τον εαυτο μου να λεει πως αν δεν και αυτη τη φορα το λιγοτερο που θα παθω ειναι καταθλυψη και θα τρελαθω! Αλλαααααααα ειπαμεεεεεε θετικη ενεργεια και ολα θα ερθουν! Ευχομαι και σε εσενα συντομα ενα μωρακι!!!!

Να σαι καλα κοπέλα μου!Ευχομαι αυτη η φορα να ειναι η τυχερη σου!!!!!!!!!:x

Δημοσίευση

… ναι η κοινωνία έχει ταμπού, εγώ απέκτησα το αγοράκι μου με την 3η εξωσωματική. Όταν ήμουνα έγκυος έπρεπε να κάνω αμνιοπαρακεντηση και πήρα μαζί μου και την μητέρα μου. Στην οποία δεν είχα πει τίποτα κατά την διάρκεια των 3 εξωσωματικών όπως δεν είχαμε πει τίποτα και σε κανέναν. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της εξέτασης ο γιατρός αναφέρθηκε στην εξωσωματική, βγαίνοντας από το ιατρείο η μητέρα μου με ρώτησε με εξωσωματική έμεινε έγκυος και της είπα ΝΑΙ ! Ε κάτι σαν να μην το άκουσε δεν με ρώτησε ποτέ τίποτα γι’ αυτό και μετα την γέννα άρχισε να μου λέει συνέχεια άντε να κάνετε άλλο ένα μωράκι τώρα να έχει και ο γιος σας παρέα και ξανά και ξανά και γιατί δεν κάνετε ακόμα ένα μωράκι λες και είναι τόσο εύκολο για μας σαν τους άλλους λες και εμείς δεν θέλουμε . Έχουμε κάνει από τότε 2 προσπάθειες για να κάνουμε ένα αδερφάκι αλλά μάταια… και σκέφτομαι μήπως είναι ματαιοδοξία? Ο Θεός μου έδωσε τι χαρά μήπως είναι αχαριστία που το ζητάμε ξανά ?

Δημοσίευση
στις πριν 9 λεπτά, ο/η Bastet είπε:

… ναι η κοινωνία έχει ταμπού, εγώ απέκτησα το αγοράκι μου με την 3η εξωσωματική. Όταν ήμουνα έγκυος έπρεπε να κάνω αμνιοπαρακεντηση και πήρα μαζί μου και την μητέρα μου. Στην οποία δεν είχα πει τίποτα κατά την διάρκεια των 3 εξωσωματικών όπως δεν είχαμε πει τίποτα και σε κανέναν. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της εξέτασης ο γιατρός αναφέρθηκε στην εξωσωματική, βγαίνοντας από το ιατρείο η μητέρα μου με ρώτησε με εξωσωματική έμεινε έγκυος και της είπα ΝΑΙ ! Ε κάτι σαν να μην το άκουσε δεν με ρώτησε ποτέ τίποτα γι’ αυτό και μετα την γέννα άρχισε να μου λέει συνέχεια άντε να κάνετε άλλο ένα μωράκι τώρα να έχει και ο γιος σας παρέα και ξανά και ξανά και γιατί δεν κάνετε ακόμα ένα μωράκι λες και είναι τόσο εύκολο για μας σαν τους άλλους λες και εμείς δεν θέλουμε . Έχουμε κάνει από τότε 2 προσπάθειες για να κάνουμε ένα αδερφάκι αλλά μάταια… και σκέφτομαι μήπως είναι ματαιοδοξία? Ο Θεός μου έδωσε τι χαρά μήπως είναι αχαριστία που το ζητάμε ξανά ?

Οχι δεν ειναι αχαρηστια ολες εχουμε το δικαιωμα για μια δυο τρεις οσες θελουμε!!!!εγω δεν εχω θεμα να το πω η πεθερα μου ελεγε να μην το μαθει κανεις και καλα για τη γλωσσοφαγια εγω πιστευω πως αν το πεις θα ακουσεις και αλλα περιστατικα που θα σου δωσουνε δυναμη !!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...