Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Για τις περισσότερες μητέρες, η στιγμή που βλέπουν για πρώτη φορά το νεογέννητο μωρό τους, η στιγμή που το παίρνουν για πρώτη φορά αγκαλιά, είναι ξεχωριστή. Η 33χρονη Ciara Murray από τη Βόρεια Ιρλανδία δεν μπόρεσε να τη ζήσει τη στιγμή αυτή και μάλιστα δεν ήξερε καν πως είχε γεννήσει.

Όπως αφηγείται στη Daily Mail, έπαθε εγκεφαλικό στην 37η εβδομάδα της κύησης και οι γιατροί έπρεπε να επέμβουν εγκαίρως στον θρόμβο στον εγκέφαλό της και ταυτόχρονα να της κάνουν καισαρική τομή για να πάρουν τον γιο της.

Ο μικρός James γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2015 αλλά η Ciara έμεινε σε τεχνητό κώμα.

«Δεν μου είχαν πει πριν το χειρουργείο πως θα γεννούσα. Όταν η νοσοκόμα μού είπε πως είχα μωρό δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μου τον έφερε ο άνδρας μου, δεν μπορούσα να κουνηθώ αλλά ήταν εκεί, πάνω στο στήθος μου, μια σταλίτσα και τέλειος» θυμάται. «Ένιωθα τόσο τυχερή που ήταν καλά και ανησυχούσα τόσο πολύ για εκείνον».

5pRVqB9.jpg

Πριν την επεισοδιακή γέννα, η Ciara είχε μια πολύ ήρεμη εγκυμοσύνη χωρίς κανένα πρόβλημα. Αλλά τον Οκτώβριο του 2015 άρχισε μια μέρα να μη νιώθει καλά και όταν επιχείρησε να πάει στο κρεβάτι της να ξαπλώσει, κατέρρευσε. Ο άνδρας της έλειπε στη δουλειά κι έτσι έμεινε εκεί, χάνοντας και ξαναβρίσκοντας τις αισθήσεις της, επί επτά ώρες.

«Δεν μπορούσα να φτάσω το τηλέφωνο για να τον ειδοποιήσω, ταυτόχρονα δεν ένιωθα καθόλου το μωρό. Ανησυχούσα πιο πολύ για τον γιο μου παρά για μένα. Είχα τρομοκρατηθεί» περιγράφει.

kCzmzP1.jpg

Μόλις ο άνδρας της επέστρεψε σπίτι ειδοποίησε ασθενοφόρο, που μετέφερε την 33χρονη στο νοσοκομείο.

«Ένιωθα χάλια, ο Τζον μου είπε πως θα γίνω καλά. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι» λέει.

Μετά την επέμβαση πατέρας και γιος γύρισαν μόνοι τους στο σπίτι καθώς η Ciara χρειαζόταν θεραπείες αποκατάστασης για να ανακτήσει τον έλεγχο της αριστερής της πλευράς. Πήγαινε όμως κάθε μέρα να τη δει και να περάσουν λίγο χρόνο μαζί, ως οικογένεια.

Τελικά η γυναίκα επέστρεψε σπίτι της τον Απρίλιο του 2016, έχοντας για πρώτη φορά τη φροντίδα του έξι μηνών πια παιδιού της.

lnArEgd.jpg

«Έμαθα να αλλάζω πάνα με το ένα χέρι, ήταν δύσκολο αλλά το να τον φροντίζω ήταν το κίνητρό μου για να γίνω καλύτερα και να είμαι πιο δυνατή. Ακόμα κάνω θεραπείες, η διαδικασία είναι μακρά. Μέσα στο σπίτι κινούμαι με μπαστούνι, έξω με αμαξίδιο. Αλλά εξασκούμαι κάθε μέρα σκληρά και είμαι αποφασισμένη να επανέλθω πλήρως».

Σύμφωνα με τη Daily Mail το αγοράκι βγήκε αλώβητο από την όλη διαδικασία. «Είναι μια χαρά, είναι γεμάτος ενέργεια και έτοιμος να περπατήσει. Μάλλον θα περπατήσουμε μαζί» λέει περήφανη η μαμά του.

2X7yIQa.jpg


Δείτε ολόκληρο το άρθρο

  • Απαντήσεις

    • Κορίτσια μου ερώτηση όσες κάνατε prolutex τις βάζετε ψυγείο η οχι; Τις πήρε ο άντρας μου και δεν του είπαν κατι στο φαρμακείο.
    • Κορίτσι εγώ την κόρη μου την γέννησα στο γένεσις και έμεινα αρκετά ευχαριστημένη σε όλα!  Τώρα στο δεύτερο επειδή έχω άλλη γιατρό που συνεργάζεται με όλες τις κλινικές την ρώτησα ποια προτιμάει και μου είπε οτι δεν έχει πρόβλημα απλά δίνει ένα συν παραπάνω στο γένεσις επειδή έχει τη μενν, αχρείαστη να μας είναι, αν δεν κάνω λάθος, θα το διευκρινίσω όμως, μου είπε ότι η μονάδα καλύπτεται από τον εοππύ οπότε δεν χρειάζεται πλέον να κάνεις μεταφορά το μωρό σε δημόσιο. Το λέω με επιφύλαξη, θα ρωτήσω και θα σας πω 
    • Αχ βρε κορίτσια ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Γενικά είναι λογικο έτσι όπως είναι το σύστημα αφενός να μην μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά στην τουαλέτα και όντως υπάρχει πλέον ο κανονισμός ότι δεν ακουμπάνε τα παιδιά. Η βασική διαφορά που βλέπω στο νηπιαγωγείο πάντως όσον αφορά στους παιδαγωγούς είναι ότι πλέον δεν είναι κοινή προτεραιότητα το παιδί. Για εμάς είναι τα παιδιά για αυτές είναι ο εαυτός τους και το σχολείο άσχετα με το αν αγαπάμε τα παιδια που δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να κάνει αυτή τη δουλειά αν δεν τα αγαπάει. Τι να σας πω? Πιο πολύ νομίζω είναι ο τρόπος των νηπιαγωγών ότι όλα είναι ένα πρόβλημα. Μαθαίνουν κάτι στο παιδί που το βλέπει πρώτη φορά στη ζωή του και αν δεν το πιάσει αμέσως τελείωσε έχει πρόβλημα ή οι γονείς είναι τεμπέληδες και δεν ασχολούνται. Το να μην κάνει κάτι το παιδί μόνο στο σχολείο ενώ το κάνει στο σπίτι και οπουδήποτε αλλού δεν τους περνάει απτό μυαλό και όταν τους το εξηγείς δεν μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν μήπως πρέπει να αλλάξω προσέγγιση? Μήπως το συγκεκριμένο παιδί χρειάζεται κάτι άλλο? Αφού χτυπιουνται ότι ο σκοπός του νηπιαγωγείου είναι η αυτονόμηση, ας προσπαθήσουν να τα αυτονομησουν και λίγο μας νοιάζει αν θα μάθουν να ζωγραφίζουν ήλιους. Αφήστε από χθες το είδα αλλιώς και τα έχω πάρει πάρα πολύ. 
    • Ευχαριστώ πολύ διδυμομανούλα για τις όμορφες ευχές σου να είσαι καλά να προσέχεις όσο πλησιάζεις κ όλα θα πάνε καλά κ με τα δικά σου μωράκια.Τα μωράκια μου είναι μικρούλια κ πολύ γλυκουλια κ χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα για να πάρουν βάρος.Ο πολύ μικρούλης είναι στην μονάδα κ συνεχίζει τον αγώνα που έδινε από την αρχή της κύησης αλλά δεν τον φοβάμαι πάλι νικητής θα είναι.Θελει λίγο υπομονή κι όλα θα είναι σούπερ.Γεννησα 36,2 βάσει υπερήχου με έβγαλε μία βδομάδα περισσότερο βάσει περιόδου 35,2.Τα βάρη τους 2700🩵 κ 1920🩵. Ευχομαι  σ'εσενα κ στα μωράκια σου τα καλύτερα, καλή λευτεριά! Θα μπαίνω να μαθαίνω τα νέα σας!❤️
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...