Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση
«Θαύμα». Έτσι χαρακτηρίζουν τη στιγμή που μια γυναίκα φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Από εκεί και έπειτα ακολουθούν αρκετές άλλες, εξίσου θαυμάσιες στιγμές στη ζωή και των δύο.

Οι πρώτες του λέξεις, τα πρώτα του βήματα, η πρώτη μέρα στο σχολείο και η τελευταία στο σπίτι πριν φύγει για σπουδές.

Ανάμεσα σε αυτές τις πραγματικά υπέροχες στιγμές όμως, πόσες άλλες δυσάρεστες μπορεί να υπάρξουν; Και αλήθεια, μπορεί να έρθει ποτέ εκείνη η στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας που θα σταθεί και θα σκεφτεί «μακάρι να μην είχα κάνει παιδί»;

Η έρευνα που προκάλεσε σάλο

Την απάντηση έδωσε πριν λίγο καιρό η έρευνα μίας κοινωνιολόγου από το πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Ισραήλ στην οποία συμμετείχαν 23 γυναίκες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής, όλες -και οι 23- μετάνιωσαν έως ένα σημείο που έγιναν μητέρες.

Η έρευνα προκάλεσε αντιδράσεις ενώ ξεκίνησε και μία έντονη συζήτηση γύρω από το ζήτημα. Όσο δύσκολο όμως κι αν είναι για κάποιους να πιστέψουν ότι μία γυναίκα δεν απολαμβάνει τη ζωή της μετά τον ερχομό ενός παιδιού, το διαδίκτυο είναι η ζωντανή απόδειξη ότι τέτοια συναισθήματα μπορεί να την κυριεύσουν.

«Τα αγαπώ, αλλά δεν είμαι ευτυχισμένη»

Το Facebook μάλιστα έχει μετατραπεί σε κάτι σαν καταφύγιο για αρκετές οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις φοβούνται να αποκαλύψουν στο στενό τους περιβάλλον όσα πραγματικά νιώθουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σελίδα «I Regret Having Children» (Μετάνιωσα που έκανα παιδιά) όπου πολλές μητέρες καταθέτουν πόσο δύσκολη έχει γίνει η ζωή τους.

«Τα αγαπώ αλλά δεν είμαι ευτυχισμένη. Πήραν όλη μου την ελευθερία, δεν μπορώ να βρω δουλειά, ο άντρας μου μετά βίας βγάζει αρκετά για διακοπές. Ήμουν αεροσυνοδός, ελεύθερη σαν πουλί πριν κάνω παιδιά. Τώρα ασχολούμαι απλά με τα ατελείωτα καθήκοντα ενός σπιτιού», γράφει μία μητέρα δύο παιδιών 7 και 4 ετών.

«Δεν έχουμε καθόλου ζωή»

Μία άλλη, μητέρα ενός τρίχρονου κοριτσιού, περιγράφει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση επειδή η κόρη της δεν κοιμάται, ενώ αναφερόμενη συγκεκριμένα σε ένα περιστατικό κατά το οποίο έκανε εμετό από το άγχος της όταν η μικρή κοιμήθηκε μόνο για 2 ώρες έγραψε: «Δεν έχουμε καθόλου ζωή. Ο σύζυγός μου με βοηθάει τόσο πολύ, αλλά ακόμα και εκείνος είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Δεν έχουμε οικογένεια και φίλους. Κανένα κύκλο να μας βοηθήσει. Τι να κάνω;».

«Νιώθω ότι ήρθαν τα πάνω κάτω σε μια υπέροχη ζωή»

«Αγαπούσα την παλιά μου ζωή. Ο σύζυγός μου ήθελε πολύ ένα παιδί και το καθυστερούσα για πολύ καιρό, επειδή ήξερα ότι δεν είχε έρθει ακόμα για εμένα η στιγμή. Υπέκυψα μετά από πολλές σκέψεις ότι θα προσαρμοστώ. Νιώθω ότι ήρθαν τα πάνω κάτω σε μία υπέροχη ζωή. Ακόμα δεν νιώθω σαν μητέρα. Μου λείπει τόσο πολύ η παλιά μου ζωή και νιώθω σαν να θέλω να φύγω και να εγκαταλείψω τον άντρα μου και τον γιο μου», γράφει μία άλλη γυναίκα.

«Μην με μισήσετε...»

Παρόμοια μαρτυρία μάλιστα καταλήγει με την παράκληση: «Παρακαλώ, μην με μισήσετε, είναι αυτό που πραγματικά προσπαθώ να πω. Πραγματικά θεωρώ τον εαυτό μου έναν αρκετά τρυφερό άνθρωπο».

Τα παιδιά όμως δεν είναι η κύρια πηγή αυτών των αρνητικών συναισθημάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις και ο σύντροφος είναι εκείνος που με την συμπεριφορά του θα προκαλέσει εκνευρισμό και θυμό στη μητέρα.

Οι επιστήμονες λένε είναι φυσιολογικό!

Από την πλευρά τους πάντως οι επιστήμονες θεωρούν πολύ φυσικό το ενδεχόμενο μία γυναίκα να μετανιώσει που έγινε μητέρα, όπως τονίζει όμως ο Ρόμπιν Σίμον από το Wake Forest University, ο οποίος εξειδικεύεται στις επιπτώσεις που έχει στη ψυχική υγεία ο ερχομός ενός παιδιού, είναι δύσκολο να παραδεχτεί κανείς τέτοια συναισθήματα επειδή «αψηφούν τις κοινωνικές νόρμες για την ιερότητα της μητρότητας».

«Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθει κανείς μετανιωμένος, αγχωμένος, κουρασμένος βαρεμάρα και απογοήτευση», λέει η σύμβουλος σχέσεων Αραμπέλα Ράσελ προσθέτοντας ότι το να είσαι μητέρα δεν είναι τόσο εύκολο όπως το βλέπουν και πιστεύουν ορισμένοι. Ταυτόχρονα όμως τονίζει πόσο σημαντικό είναι τελικά να μπορείς να εκμυστηρευτείς τις σκέψεις αυτές είτε στον σύντροφο είτε σε κάποιο κοντινό πρόσωπο.

Όπως συμβουλεύει, γονείς ή συγγενείς που ανησυχούν για την κατάσταση μίας γυναίκας, πρέπει να σταθούν δίπλα της και να την ενθαρρύνουν να συζητήσει τα συναισθήματά της έτσι ώστε να τα εξομαλύνει.

«Προσέξτε να μην τις κρίνετε γιατί πρόκειται για πολύ δύσκολα συναισθήματα που κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν ενοχές. Αν επιμένουν και η συζήτηση για αυτό δεν ανακουφίζει μετά από ένα χρονικό διάστημα θα μπορούσατε να προτείνετε να πάει στον γιατρό. Προσέξτε για όποια σημάδια επιλόχειας κατάθλιψης παρόλα αυτά, κάτι που είναι ένα διαφορετικό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί», συμβουλεύει η Ράσελ.

Πηγή: iefimerida.gr

 


Δείτε ολόκληρο το άρθρο

  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...