Μετάβαση σε περιεχόμενο

Γιατί ζαλιζόμαστε όταν διαβάζουμε στο αυτοκίνητο; Η Επιστήμη δίνει την απάντηση!


admin

Recommended Posts

Έχετε αναλογιστεί ποτέ τι είναι αυτό που κάνει ορισμένους ανθρώπους να ζαλίζονται όταν επιχειρούν να διαβάσουν ένα βιβλίο κατά τη μεταφορά τους με αυτοκίνητο, λεωφορείο ή πλοίο;

Μέρες που είναι, όλο και σε κάποιο ταξίδι θα έχετε βρεθεί πηγαίνοντας ή γυρίζοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές. Αν δεν είστε εσείς ο οδηγός, τότε θα έχετε μπει στον πειρασμό να διαβάσετε ένα βιβλίο ή ακόμη και να «chat-άρετε» με κάποιο φίλο στο messenger για να περάσει η ώρα.

Και ξαφνικά, αισθάνεστε χάλια, νιώθετε μια έντονη ζαλάδα που ακολουθείτε από ασυνήθιστη εφίδρωση. Γρήγορα, έχετε φτάσει στα πρόθυρα του εμετού. Αυτή η αντίδραση δεν είναι στάνταρ για όλους, αφού υπάρχουν και άνθρωποι που μπορούν να διαβάζουν εν κινήσει με χαρακτηριστική άνεση. Για τους υπόλοιπους…

Η εξήγηση στο πρόβλημα έχει να κάνει με τον θάλαμο του εγκεφάλου, ένα μέρος του ανθρώπινου μυαλού, που όπως εξηγούν οι ειδικοί είναι υπεύθυνο για τη «μετάφραση» των μηνυμάτων αισθητικών ερεθισμάτων.

Ως κέντρο αντίληψης αισθητικών ερεθισμάτων, όταν ο οργανισμός βρίσκεται σε κίνηση, το σώμα λαμβάνει σήματα – ότι δηλαδή κινείται. Αισθάνεται τις αναταράξεις του δρόμου, τις λακκούβες, πολλές φορές ακόμη και την απόσταση που έχει διανύσει. Όταν όμως διαβάζεις την ώρα που μετακινείσαι, ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται την κατάσταση διαφορετικά και τα ερεθίσματα αυτά δεν γίνονται αντιληπτά.

Αυτό που συμβαίνει είναι πως ο εγκέφαλος λαμβάνει μπερδεμένα μηνύματα. Από τη μία οι μύες του, αλλά και τα μάτια του δίνουν το σήμα πως παραμένει σταθερός, ενώ διαβάζει το βιβλίο του. Παράλληλα όμως, οι αισθητήρες ισορροπίας, στέλνουν σήμα πως βρίσκεται σε κίνηση. Και οι δύο πληροφορίες δεν μπορεί να είναι σωστές.

Υπό άλλες συνθήκες, τη «δυσλειτουργία» αυτή μπορεί να την προκαλέσει μόνο μια νευροτοξίνη ή δηλητήριο. Κάπως έτσι εκπέμπεται σήμα κινδύνου και το ανθρώπινο μυαλό φροντίζει πρώτα και κύρια να αποβάλλει το δηλητήριο, με απλά λόγια να ξεράσει.

Με λίγα λόγια, κάθε φορά που ο εγκέφαλος λαμβάνει μπερδεμένα ερεθίσματα όπως τα εξηγήσαμε παραπάνω, επιλέγει τη ναυτία και τη δυσφορία που έχει όμως ως στόχο την προστασία από τον «πλασματικό» κίνδυνο.

Για να συνοψίσουμε λοιπόν, ζαλίζεται κανείς στο αυτοκίνητο επειδή ο υπερπροστατευτικός εγκέφαλός του αισθάνεται συνεχώς την απειλή δηλητηρίασης.
Να, λοιπόν ποιος ο λόγος της ζαλάδας όταν κανείς δεν προσέχει το δρόμο. Άλλους τους επηρεάζει περισσότερο, άλλους λιγότερο.

Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που δεν έχουν καμιά δυσκολία να διαβάζουν στο αυτοκίνητο. Μη ρωτάτε το γιατί εκεί. Τουλάχιστον τώρα γνωρίζετε πως λειτουργεί ο μηχανισμός στη δική σας περίπτωση και καταλήγετε στο πάρκινγκ της εθνικής να βγάζετε τα «άντερά» σας.


Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις

    • Περαστικά κορίτσι μου μίλησες με παιδίατρο; Σου έδωσε τίποτα οδηγίες ; 
    • Κορίτσια εμένα ο μικρούλης μου είναι κρυμμένος.  Βασικά εγώ τον κόλλησα...είχα πονόλαιμο και καταρροη.  Τώρα προς το παρόν έχει μυξουλες και μπούκωμα.  Ελπίζω να του περάσει γρήγορα και να πάρει αντισώματα με τον θηλασμό 
    • Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!! Τι ωραίες στιγμές!  Χαρα, συγκίνηση, αγωνία, άγχος...όλα μαζί  Θα σου πω ότι κι εγώ δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα την εγκυμοσύνη αλλά θυμάμαι ότι όταν το έμαθα παρόλο το άγχος είχα χαρεί πολύ ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα!  Αφού τις πρώτες μέρες κοιτούσα τον άντρα μου σε άσχετες φάσεις και γελούσα και αυτός ήταν πολύ πιο συγκρατημενος μην χαρεί τζάμπα. Αλλά του έλεγα και να μην πάει καλά το ίδιο θα λυπηθουμε είτε χαιρόμαστε τώρα είτε όχι  Μετά φυσικά που όλα πήγαιναν καλά με έπιανε πού και πού το άγχος 
    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...