Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση
Αρκετά παιδιά βιώνουν αυτή τη μετάβαση ως εχθρική και στρεσογόνα.

Όλη μας η ζωή είναι ένα ταξίδι αλλαγών και προσαρμογών, βρισκόμαστε σε ένα συνεχές μεταβατικό στάδιο. Το κοινό σημείο του ταξιδιού μας είναι ότι σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής μας βιώνουμε την κάθε αρχή με φόβο, ανασφάλεια και πολλές φορές με απαισιοδοξία. Μια πρώτη «γεύση» αυτού του ταξιδιού είναι η εισαγωγή μας στο σχολείο και πιο συγκεκριμένα στο νηπιαγωγείο.

Είναι ο πρώτος αποχωρισμός από την ασφάλεια της αγκαλιάς των γονιών και ειδικότερα της μητέρας. Μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα δεύτερο απογαλακτισμό με όλα τα «συμπτώματα» που ακολουθούν. Είναι ένα αναγκαίο και επώδυνο στάδιο, που έχει συνήθως ως κύριο χαρακτηριστικό τους ατελείωτους αποχωρισμούς και τα δράματα στην είσοδο του σχολείου.

Αρκετά παιδιά βιώνουν αυτή τη μετάβαση στην νέα πραγματικότητα ως εχθρική και στρεσογόνα, που προκαλεί πρωινούς πονοκεφάλους, νεύρα και ενοχές στους γονείς. Στη φάση αυτή το παιδί περνά από την παντοδυναμία και τον εγωκεντρισμό στην πειθαρχία και την ομαδικότητα, είναι το στάδιο όπου το παιδί αντιλαμβάνεται τη «θνητότητα» της φύσης του και τον εαυτό του ως μέλος μιας ομάδας με κανόνες.

Η εξάρτηση του παιδιού από τους γονείς και κυρίως από τη μητέρα είναι απολύτως φυσιολογική, καθώς προϋπάρχει από τους πρώτους μήνες ζωής και κορυφώνεται μεταξύ του 13ου και του 24ου μήνα. Εκείνη την περίοδο το παιδί είναι προσκολλημένο ενστικτωδώς στη μητέρα, κατά κύριο λόγο για να επιβιώσει μέσω του θηλασμού και της φροντίδας. Αυτή η προσκόλληση μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική μέχρι και τα 6 έτη.

Όταν το άγχος που εκδηλώνει το παιδί είναι υπερβολικό και δυσανάλογο του αναπτυξιακού επιπέδου, τότε ενδείκνυται η παρακολούθηση από ειδικό ψυχικής υγείας. Στη συνέχεια του άρθρου θα δούμε μερικούς κανόνες που εφαρμόζονται για να βοηθηθεί τόσο το παιδί όσο και οι γονείς να ενταχθούν ομαλά στη νέα αυτή κατάσταση:

1. Στο σπίτι υπάρχουν κανόνες, όπως και στο σχολείο

Για να προσαρμοστεί πιο εύκολα το παιδί μας στο σχολείο πρέπει να υπάρχουν κανόνες και στο σπίτι. Π.χ. μαζεύουμε τα παιχνίδια μας όταν τελειώσουμε το παιχνίδι, καθόμαστε στο τραπέζι για φαγητό, μαθαίνουμε για την προσωπική μας υγιεινή. Βέβαια είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το παιδί μαθαίνει και μιμείται τις πράξεις μας και όχι τις διαλέξεις μας. Οπότε οι κανόνες ισχύουν για όλους ανεξαιρέτως στο σπίτι.

2. Μικρές πρόβες αποχωρισμού

Από μια ηλικία και έπειτα -συνήθως μετά τους 24 μήνες- το παιδί πρέπει να αρχίσει να μαθαίνει να διαχειρίζεται το άγχος της απουσίας του γονιού. Αυτό βέβαια γίνεται σταδιακά, αφήνοντας το παιδί για μερικά λεπτά έως μερικές ώρες με ένα άλλο πρόσωπο της εμπιστοσύνης μας (γιαγιά, παππού). Το ίδιο επίσης μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά σε έναν παιχνιδότοπο με επίβλεψη.

Για μερικά λεπτά μείνετε εκτός του οπτικού πεδίου του παιδιού, βοηθώντας το έτσι να αντιληφθεί ότι με το να λείψετε για λίγη ώρα δεν πρόκειται να του συμβεί κάτι κακό, ούτε θα το εγκαταλείψετε. Όταν αφήσετε το παιδί στο σχολείο αποφύγετε τους δακρύβρεκτους και μεγάλους αποχαιρετισμούς και απομακρυνθείτε διακριτικά και αθόρυβα. Τα παιδιά λειτουργούν βάσει της δικής μας αντίδρασης.

3. Δημιουργήστε ένα σύντομο τελετουργικό αποχαιρετισμό

Οι τελετουργικές πράξεις δρουν πολλές φορές καταπραϋντικά (ακόμα και σε ενήλικες). Για παράδειγμα, επινοείστε μαζί με το παιδί σας μια μυστική χειρονομία, μια μαγική λέξη, ένα φιλί, κάτι που να τονώνει το θάρρος και την αυτοπεποίθηση του παιδιού πριν από την αποχώρησή σας.

4. Επισκεφτείτε το σχολείο πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς

Λίγο πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι αρκετά ωφέλιμο για το παιδί να νιώσει τον χώρο οικείο. Αυτό θα μειώσει το άγχος της πρώτης μέρας και θα διευκολύνει το παιδί να προσαρμοστεί και να εγκλιματιστεί ομαλά.

5. Ο ρόλος του «μεταβατικού αντικειμένου»

Το μεταβατικό αντικείμενο είναι ο «παλιός μας φίλος» που έπαιξε τεράστιο ρόλο στη μείωση του άγχους μας στη βρεφική ηλικία. Για πολλούς ήταν το λούτρινο αρκουδάκι, για άλλους ήταν ένα μαξιλαράκι κ.λπ. Αυτό το αντικείμενο υποκαθιστούσε συμβολικά τη μαμά, μειώνοντάς μας τη δυσφορία σε στρεσογόνες καταστάσεις.

Αφήστε το παιδί σας τις πρώτες μέρες να έχει μαζί του ένα αγαπημένο μικρό αντικείμενο. Αυτό θα παίξει τον ρόλο του μεταβατικού αντικειμένου, βοηθώντας το παιδί να αυτοματοποιήσει την ικανότητα του αυτο-καθησυχασμού, αποκτώντας συνάμα και αντίληψη «εαυτού».

6. Υπομονή και επιμονή

Μην μπείτε στον πειρασμό να επιστρέψετε στην αίθουσα, ακόμα και αν το παιδί συνεχίζει να κλαίει ραγίζοντάς σας την καρδιά. Αυτό θα ενισχύσει την αρνητική συμπεριφορά του παιδιού και εγγυημένα θα συνεχίσει να το επαναλαμβάνει.

7. Θετικότητα, θετικότητα, θετικότητα

Είναι εξίσου σημαντικό να έχουμε εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται σ’ αυτή τη θέση μετά από άρτια πανεπιστημιακή εκπαίδευση και μακροχρόνια πρακτική εξάσκηση σε θέματα παιδείας και ψυχολογίας. Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι το μυστικό για μια πιο ομαλή και ανώδυνη προσαρμογή στο σχολείο είναι και πάλι η ουσιαστική επικοινωνία με το παιδί σας και η κατανόηση των βαθύτερων συναισθηματικών του αναγκών.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Κλινικός Ψυχολόγος Ψυχαναλυτικής Σχολής και Προσέγγισης


Δείτε ολόκληρο το άρθρο

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσια ελπίζω να περάσατε όμορφα το τριήμερο  Εμείς κάναμε το πάρτυ γενεθλίων των κοριτσιών το Σάββατο η μεγάλη έκλεισε τα 3, η μικρή 1 περάσαμε ωραία η μεγάλη το χάρηκε πάρα πολύ  εχτές πήγα κοινώνησε η μικρή την τρίτη φορά μετά την βάφτιση αφήσαμε και την λαμπάδας μας, πάει και αυτό .. σήμερα φεύγουν οι γονείς οπότε θα μπούμε σιγά σιγά στην ρουτίνα μας ξανά  Αυτά τα νέα μας ! 
    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...