Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΠΡΙΝ 2 ΜΗΝΕΣ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ ΝΥΦΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΑΒΩΝΙΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΑΜΟ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ  ΛΕΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΡΤΙΟ ΜΕ ΑΠΡΙΛΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 6 ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ (ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ) ΤΗΣ ΣΤΟΙΧΗΣΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΜΗΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΑΡΕΙ ΕΝΑ ΕΓΓΟΝΙ ΜΕ ΓΑΜΟ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ ΛΕΓΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΑΖΙ ΟΛΑ ΒΑΦΤΙΣΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΑΤΕ ΤΟ ΓΑΜΟ ? ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΔΙΛΗΜΑ

Δημοσίευση

Καλησπερα.τα συλλυπητηρια μου.ειναι κατι που δεν ξεπερνιετε ευκολα αλλα ευχομαι να εισαι καλυτερα κ να κοιταξεις μπροστα κ να φτιαξεις τη ζωη σου με τον ανθρωπο που αγαπας.οσο για την ερωτηση σου ειναι κατι πολυ προσωπικο.συζητα το με το παιδι κ οπως νιωθετε εσεισ οι δυο αυτο να κανετε.επειδη ρωτας ομως κ εμας εγω παντως δεν θα εκανα νομιζω οτι δεν θα ημουν ετοιμη.κ παλι σου λεω αυτο ειναι δικο σου θεμα κ κανεις αυτο που θες.Σου ευχομαι τα καλυτερα

Δημοσίευση

κουκλίτσα μου πρώτα από όλα τα συλληπητήρια μου.........

θα πω και εγω με τη σειρά μου ότι είναι ένα καθαρό υποκειμενικό θέμα και ο κάθε άνθρωπος το βλέπει και το κρίνει με τα δικά του πιστεύω.......δεν νομίζω ότι υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτό το θέμα αλλα το πως αισθάνεται ο κάθε άνθρωπος......

εγω όταν έχασα τα διδυμάκια μου (μια μέρα πριν τα γεννήσω) θα έπρεπε σύμφωνα με τα λεγόμενα άλλων (που δεν ΄περασαν παρόμοια κατάσταση) να πέσω να "πεθάνω" και να ξαναπροσπαθήσω για παιδί μετα από 2-3 χρόνια..από την άλλη πλευρά έναν παππα που ρώτησα μου είπε, ήταν θέλημα θεού η ζωή όμως συνεχίζεται, δεν χρειάζεται να κλαίω και να οδείρομαι, διότι τα κοριτσάκια μου βρίσκονται κοντά στο θεούλη, εκεί που όλοι θα θέλαμε να είμαστε....

 

επίσης, αν μπορούσες να επικοινωνήσεις με τον πατέρα σου, δε νομίζω να σε ήθελε να είσαι μέσα στη λύπη και να μη χαρείς το γάμο σου........

 

κανονικά όταν πεθάίνει κάποιος, σύμφωνα με τη θρησκεία μας θα πρέπει να χαιρόμαστε και να προσφωνούμε "καλό παράδεισο" και όχι  "συλληπητήρια" γιατί ο άνθρωπος που φεύγει από κοντά μας δεν είναι για λύπηση άλλα πάει κοντά στο θεούλη, πάει στον λεγόμενο παράδεισο.......

 

αρα η δική μου η αποψη, που είναι κάτι υποκειμενικό, που δε σημαίνει ότι θα θεωρήσω λάθος την αντιθετη άποψη καποιου άλλου, είναι ότι αφου θα περάσει καιρός, ο γάμος μπορεί να γίνει όπως τον έχετε σχεδιάσει.....φαντάζομαι το να μην τον κάνετε δε θα επαναφέρει τον μπαμπάκα σου πίσω.....αλλα πάνω από όλα να κάνεις αυτό που εσύ πιστεύεις, ώστε να είσαι πρωτα από όλα εσύ καλά μέσα σου και να μην μετανιώσεις  για τίποτα........

 

όσο σκληρό και να ακούγεται η ζωή συνεχίζεται, πρέπει να τη ζούμε, να αγωνιζόμαστε για αυτήν γιατί είναι δώρο του θεού

Δημοσίευση

Συλληπητήρια και από μένα.

Συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις περιμένουμε κανένα χρόνο, αλλά αυτά είναι τελείως υποκειμενικά. Αφού, όμως, είστε  πάρα πολύ καιρό μαζί κι απ' ό,τι καταλαβαίνω και το παιδί σας είναι τεσσάρων χρονών και αβάπτιστο, γιατί δεν κάνετε κατευθείαν γαμοβάπτιση το Μάρτιο; Αν, βέβαια, θέλετε να το βαπτίσετε. Έξι μήνες μετά είναι αρκετός καιρός, και, όπως είπαν και τα άλλα κορίτσια, η ζωή συνεχίζεται. 

Δημοσίευση

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΠΑΝΩ ΘΑ ΧΕΡΟΤΑΝ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΓΑΜΟ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΛΥΠΕΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ

Δημοσίευση

Συμφωνώ μαζί σου κουκλίτσα μου....ο κόσμος καλα θα κάνει να κοιτάζει τον εαυτό του, γιατί εύκολο είναι για κάποιον έξω από το χορό πολλά τραγούδια να πει, ο ίδιος όμως στην πραγματικότητα τι θα έκανε???και επίσης ο κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορέτικά την ίδια κατάσταση, αυτό δε σημαίνει ότι ο ένας πράττει λάθος και ο άλλος σωστά.....

 

η ζωή συνεχίζεται και ο μπαμπάκας σου θελει να σε βλέπει συνέχεια ευτυχισμένη.......μη δημιουργούμε μονοι μας σκέψεις στο μυαλό και μην κάνουμε εικασίες....

 

μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η αντίδραση του παππα που όταν του το είπα για τα αγγελάκια μου, μου είπε ότι η ζωή συνεχίζεται, ήταν θελημα θεού, αλλα η ζωή συνε΄χιζεται και ότι δε θα πρέπει να στεναχωριέμαι.....εγω περίμενα να μου έλεγε να κλάιω, να πηγα΄νω συνέχεια στην εκκλησία και να τους αναβω κεράκι και να προσεύχομαι για αυτά και πολλά πολλά ΄΄αλλα, αλλα ο ίδιος είπε κοφτα η ζωή συνεχίζεται............

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...