Εχασα Το Αγορακι Μου 25 Εβδομαδων

[elenaki86]

Ολα ηταν τελεια...η ευτυχια μου απεριγραπτη...και ξαφνικα ολα γκρεμιστηκαν.

Δεν αισθανθηκα κανενα πονο,ουτε ειχα αιμα,απλα σταματησα να τον ακουω και πηγα στο γιατρο.Μου ειπε οτι ο μικρος ηταν νεκρος,εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου.Αυτο εγινε πριν 15 μερες και η ψυχολογια μου ειναι πολυ χαλια.Γεννησα φυσιολογικα με τεχνιτους πονους και μετα μου εκαναν καθαρισμο.Δεν γνωριζουμε γιατι συνεβει,αλλα ισως μαθουμε μετα την ιστολογικη.Η γιατρος στο Αλεξανδρα μου ειπε οτι ισως να μην παρω καμια απαντηση στο ΓΙΑΤΙ μου και αυτο με τρελαινει.Θα ηθελα να μου πειτε ποτε μπορω να ξανακανω προσπαθεια.Η γιατρος μου μου ειπε οτι περα απο μια μικρη μολυνση που ειχα και την διορθωσαμε με αντιβιοτικα ειμαι πολυ υγιης.Σε 10 μερες θα ξαναπαω στη γιατρο για να κανουμε εξετασεις.Νομιζω οτι μονο μια επιτυχημενη επομενη εγκυμοσυνη θα καλυψει λιγο το κενο που νιωθω μεσα μου.Σας ευχαριστω εκ των προτερων για την στηριξη σας.

[katerinaadra]

κοριτσάκι μου καλό,καταρχήν δεν υπάρχουν λόγια για να σου δείξω την λύπη μου αλλα ούτε και λόγια για να σε στηρίξω.....

μπορώ να σε καταλαβω απόλυτα μιας και έχασα τα κοριτσάκια μου στη 35 εβδομάδα μία μέρα πριν την προγραμματισμένη καισαρική...

ένας χρόνος ακόμα δεν έχει περάσει και το γιατί μου δεν μου έχει φύγει όυτε μία μέρα από το στόμα....

αυτό που θα σου πρότεινα εγω είναι να περάσεις όλα τα στάδια, όπως θρήνος, στεναχώρια, λύπη, νέυρα, απόλυτο κενό κλπ και μόλις βρεθείς στα πατώματα να βρεις το θάρρος και τη δύναμη και την αισιοδοξία και  να προχωρήσεις....είναι όλα φυσιολογικά και υγιή, το παράλογο είναι ννα τα κρατήσεις όλα μέσα σου....

περίμενα πως και πως να περάσουν 6 μήνες για να μου δώσει το οκ ο γιατρός για να προσπαθήσουμε και μόλις πιάσαμε το μπεμπάκι μου η χαρά μου ήταν τεράστια....

δεν σου κρίβω όμως ότι δεν είναι η εγκυμοσύνη μου όπως την περίμενα, δηλαδή, κλαίω στεναχωριέμαι δεν τη ζω όπως θα της έπρεπε, φυσικά βάζω τα δυνατά μου για να την κάνω ονειρεμένη, πλέκοντας πράγματα για το μωράκι μου και πολλα πολλά άλλα, αλλα δεν σου κρύβω ότι ο φόβος είναι πολύ πολύ πολύ μεγαλος.....

οι ορμόνες μου μου δυσκολεύουν πάρα πολύ την κατάσταση αλλα δε το βάζω κάτω

 

ξέρω ότι περνάς κάτι πολύ πολύ πολύ δύσκολο, να βγάζεις ολες τις σκέψεις σου και να μην κρατας τίποτα μέσα σου....

μη τα βάλεις με τις άλλες εγκυούλες, γιατί αυτές δε φταίνε    και προς θεού μην απομακρνθείς από τον αντρούλη σου και αυτός υποφέρει αλλα κάνει τον παλιάτσο για να είσαι εσύ καλά....

 

ειμαι εδώ για  να συζητήσουμε ότι ότι ότι θέλεις.......

 

δυστυχώς η πληγίτσα που δημιουργήθηκε στην καρδούλα σου δε θα φύγει ποτέ, αλλα δες και την θετική πλευρά ότι έχετε εναν προσωπικό φύλακα άγγελο που θα σας προστατεύει όλους σας μια ζωή και δε θα αφήσει με τίποτα να πάθετε κάτι

 

δυστυχως ο γραπτός λόγος δε μου αφήνει να σου πω όλα όσα θέλω και έτσι όπως τα θέλω και τα νιώθω....

[Edie1901]

elenaki86, τι να πω... θα συμφωνήσω με την katerinaadra και με όλη μου την καρδιά θα ευχηθώ όσο το δυνατό να απαλυνθεί ο πόνος και σύντομα να έρθει το αδερφάκι του! Όσο για το γιατί, εύχομαι να το μάθεις εάν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, όμως κι αν ακόμη αυτό δεν συμβεί, προσπάθησε να συνεχίσεις. Ενωθείτε με τον αντρούλη σου και προσπαθείστε! Θα χαρώ πολύ να μάθω ευχάριστα νέα σου!

[elenaki86]

σας ευχαριστω και τις δυο πολυ!!!τα λογια σας και η συμπαρασταση σας μου απαλυνουν τον πονο.

την επομενη εβδομαδα πρεπει να παρω το μωρο μου απο το νοσοκομειο που το εχω αφησει για ιστολογικη εξετασει και να το θαψω....μονο στη σκεψη καταρρεω!!!!

η καλυτερη μου φιλη και κουμπαρα μου γεννησε πριν λιγες μερες τη βαφτιστηρα μου και εγω αν και χαιρομαι πολυ για αυτη δεν ξερω ποτε θα νιωσω δυνατη για να δω το μωρακι της.

με τον αντρα μου δεν ειμαστε και στα καλυτερα μας,αυτος ο καημενος προσπαθει αλλα εγω θελω να απομακρυνθω απο ολους και ολα.

οι περισσοτεροι στον περιγυρο μου συνεχιζουν τη ζωη τους σαν να μην συνεβει τιποτα και  αυτο με τρελαινει.

katerinaadra μου ευχομαι με ολη τη δυναμη της ψυχης μου συντομα να κρατησεις στην αγκαλια σου το μωρακι σου και καποια στιγμη να βρεις τη δυναμη οχι να ξεχασεις αλλα να παψει να σε πληγωνει αυτο που σου συνεβει,γιατι εγω δεν θελω να ξεχασω.