αντρες..

[xara22]

με τον "αντρα μου" ήμασταν αρκετο καιρο μαζι...είχαμε διαφορα ηλικιας 13 χρονια...πολυ αγαπημενοι και οπως φαινοντουσαν ...τα πραγματα ερωτευμενοι και δεμενοι...

ημουν 20 χρονων οταν γνωριστηκαμε...ημασταν μαζι 5 χρονια....επειτα απο ενα "αγωνα" που εοχε δωσει να με κατακτησει....προσπαθουσαμε για μωρακι 2.5 χρονια...ειχε προβλημα μεγαλο κινητικοτητας..κιρσοκηλη κ.τ.λ. εκανε επεμβαση και μετα απο καποιο χρονικο διαστημα εμεινα εγκυος....κλαματα χαρα κ.τ.λ. μετα απο ενα 4μηνο(εγκυμοσυνης)...ξεκινησε το μαρτυριο για εμενα...η μανα του τηλεφωνα....συνεχως για το ονομα..οι αδελφες του(ειναι κοντα στα 50 χωρις οικογενεια παιδια!!) και ολα αυτα επειδη πριν καν μεινω εγκυος ειχα δει ενα ονειρο και ακουσα και το ονομα δεν ηξερα καν το φυλο του.το συζητησαμε -συμφωνησε ενθουσιαστηκε....οταν ομως το εμαθε η μανα του εγιναν ολα αυτα...

τσακωνοταν μαζι μου ,μου φεροταν ασχημα...βρισιες ...στο σπιτι εσπαγε πραγματα,ενας αλλος ανθρωπος...4 μερες αφου ειχα γυρισει σπιτι απο τη γεννα (δυσκολη γεννα)...παλι τα ιδια ..τα ειχε βαλει με τους δικους μου δεν ηθελε να τους βλεπω ...δεν ηθελε τιποτα,..ολο μου ελεγε θα κανω υπομονη κανα χρονο και εαν δεν αλλαξεις θα μεινεις μονη σου...ολο απειλες...βρισσιες και ταλαιπωρια για μενα ψυχικη ,,χωρις να καταλαβαινω τι ζουσα(μια παραλογη κατασταση) ήμουν σαν υπνοτισμενη...πηγαινα με τα νερα του...εκλαιγα και ελεγα δεν ειναι δυνατον να μου συμβαινει...αυτο,..ηταν ο ιδανικος για εμενα...μα μολις εμεινα εγκυος ολα τελειωσαν...μονο αυτο ηθελε απο εμενα..

τωρα ειμαι χωρισμενη εδω και 4μηνες...μετα απο εντονους τσακωμους...μου το ζητησε εκεινος...εφυγε μονος του διακοπες....μου δινει μονο 150 ευρω..ηθελε να μου παρει και το παιδι,..να το δωσει στην αδεφη του μιλησε με το πατερα μου και οι λογοι που του ειπε ειναι οτι δε μαγειρευα τοσο καλα...οτι ηθελα να βλεπω την οικογενεια μου κ.τ.λ. !μολις 23 χρονων εγινα μαμα με κατακρινε για τα παντα..γιατι θηλασα μονο 4 μηνες,..και το οτιδηποτε!!!!!11.

μου ζητησε διαζυγιο ... τωρα δε θελει να πληρωσει μονο αυτο τον ενδιαφερει...η μαμα του εχει ερθει απο το χωριο και ζει μαζι του...!!!!εγινε απο μερους μου αγωγη για διατροφη, τωρα δε μου δινει διαζυγιο μετα απο 2 χρονια λεει και αυτο γιατι δε θελει να παω δικαστικως για τη διατροφη- θελει να μου δινει 200 ευρω.ενω βγαζει 2500

με απειλουσε...ενω κανει κανονικα τη ζωη του.ευτυχως εχω 2 γονεις που με στηριζουν και ενα σπιτι (τους) να μεινω....και φυσικα μια δουλιτσα.....οι ανθρωποι αλλαζουν και τελικα τη πληρωνουν τα παιδια.μονο για αυτην στεναχωριεμαι...αλλα απο την αλλη 10 μηνων που εγινε...θα συνηθισει πιο ευκολα. οσο και αν με πονεσε ολο αυτο και με ποναει ακομη οταν τον βλεπω νιωθω πιο δυνατη...μαζι του περνουσα ασχημα...χαλια...και δε το καταλαβαινα!τον πηγαινα στα νυχια,οτι μου ελεγε εκεινος...

τωρα νιωθω καλυτερα,οτι ολα θα φτιαξουν...ακολουθω αυτο που μου ειπε πριν χωρισουμε(χαρα ...στασου στα ποδια σου ...εμεις τελειωσαμε,δεν ειμαι πλεον ερωτευμενος μαζι σου,σε σεβομαι μονο και μονο επειδη εισαι η μανα του παιδιου μου) και δεν αφεθηκα ουτε λιγο,ειμαι καλυτερη απο οτι ημουν και στα κιλα και γενικοτερα στην εμφανιση και μολις 25!!1

ειχε μαθει να ζει μονος του...ηταν σε ηλικια να γινει πατερας.....και ειδε οτι δε μπορουσε ...με ειδε οτι προσπαθουσαμε,...και απλα με καψουρευτηκε...ετσι ειναι κοριτσια απλα παντα να κρατατε κατι για εσας...μου εφαγε ολα μου τα χρηματα....τον βολεψα στη δουλεια του και μολις πιαστηκε ...

με αφησε μονη με ενα παιδακι 10 μηνων....παντου μονη μου πηγαινα..

[georgi79]

Χαρα μου καλο κουραγιο!!!! Θα δεις οτι θα εισαι αργοτερα καλυτερα και πιο ευτυχισμενη. Εμενα με αφησε εγκυος και εφυγε. μεγαλωσα μονη μου το παιδακι μου και τωρα μετα απο 9 χρονια βαζει λογια στο παιδι μου εναντιον μου. Δεν μασαω γιατι δεν μπορει να μου τον παρει.

Να πας δικαστικα για την διατροφη και μη κανεις το δικο μου λαθος που δεν ειχα παει και για να μου το αναγνωρισει ειχα ασχετο δικηγορο. Μολις βρηκα δικηγορο ειδικος κερδισα 300ε διατροφη. μπορουσα και περισσοτερα αλλα τα βρηκαμε εκτος.

Το παιδακι σου να ειναι καλα και εσυ και ολα τα αλλα θα βρεθουν. Τωρα εγω ειμαι ευτυχισμενη και εχω 2 υγιεστατα παιδακια, παντρεμενη και ερωτευμενη. Ο ανδρας μου βλεπει το παιδακι μου σαν δικο του. Ευχομαι και εσυ να αποκτησεις καποτε μια ευτυχισμενη οικογενεια και ασε τους αλλους να νομιζουν οτι μπορουν να σε κανουν οτι θελουν μη μασας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[xara22]

σε ευχαριστω για την απαντηση...ειλικρινα πηρα δυναμη...δε μπορει να μου τη παρει το ξερω...αλλα οτι θα βαζει λογια το γνωριζω με αυτον το τροπο ζει. ειμαι στη φαση οχι του να αποκλειω οτι θα ξανα φτιαξω τη ζωη μου αλλα στο οτι φοβαμαι....δε θελω δευτερο λαθος...

να χαιρεσαι τα παιδακια σου..καθε ευτυχια.βαζει λογια σε ολους ..αλλα δε νομιζω οτι τον πιστευουν.

ξερω οτι προσπαθησα πολυ παρακαλεσα να μη χωρισουμε!!!!!!! η μικρη καποια στιγμη νομιζω οτι θα καταλαβει.

ελπιζω πλεον η ζωη σου να ειναι πιο ομορφη χωρις προβληματα...

το μετοιανωσε ποτε αυτο που σου εκανε?

[christina leli]

Χαρα μου κουραγιο! Εφυγες και εκανες πολυ καλα και για σενα και για το παιδι! Ελπιζω λιγο αργοτερα, οταν θα καταλαγιασει το πραγμα να μπορεσετε να συνεννοηθειτε και για τα χρηματα αλλα κυριως για το παιδι και το ρολο του σαν πατερας. Ο Θεος να σου δινει δυναμη και να εχει γερο το κοριτσακι σου! Τα λαθη ειναι μεσα στη ζωη, για να μαθαινουμε, να βελτιωνομαστε, να ειμαστε τελικα πιο δυνατοι!

[bourique1983]

Κοριτσια δυστυχως η ευτυχως κανεις δεν μπορει απο την αρχη μιας σχεσης να ξερει τι θα προκυψει στο μελλον........γι αυτο λοιπον ποτε δεν θεωρησα λαθος ενα γαμο που ελειξε.......λαθος ειναι να καθεσαι σε ενα γαμο που εχει τελειωσει εδω και καιρο λαθος ειναι να βασανιζουμαι τον εαυτο μας οταν μας φερονται ασχημα,λαθος ειναι να ταλαιπορουμαι τα παιδακια μας αν δεν τα παμε καλα με τους μπαμπαδες τους....πληγωνονται πιο πολυ αν βλεπουν τους γονεις τους να τσακωνονται.....

χαρα μου ευχομαι ολα απο δω και μπρος να πανε καλα στη ζωη σου.....να χαιρεσαι το παιδακι σου.....

[Θέλω να γίνω μαμά]

Συμφωνώ κι εγώ με τη bourique. Δε σημαίνει ότι ήταν ένας λάθος γάμος επειδή έληξε έτσι. Σου άφησε κάτι πολύ όμορφο, ένα παιδάκι!

Είναι πολύ νωρίς τώρα να σκέφτεσαι μια καινούρια σχέση, σίγουρα χρειάζεται χρόνος.

Ευτυχώς που έχεις τους γονείς σου και σε στηρίζουν, είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό.

Κουράγιο και να έχεις αισιοδοξία!

[xara22]

ειμαι αισιοδοξη αλλα η μονη μου "απορια¨ ειναι πως γινεται να αλλαζουν ετσι οι ανθρωποι...αλλα τελικα....μαλλον δεν αλλαζουν....ορισμενοι εχουν δυο προσωπα..και οταν σε δουν λιγο "αδυναμη" σου εμφανιζουν το αλλο....και ημουν λιγο "αδυναμη" -κλεισμενη στο σπιτι...δουλειες κ.τ.λ._ ...ολα θα πανε καλα για ολους μας...

[Θέλω να γίνω μαμά]

Κι εγώ αυτό πιστεύω, ότι απλά δεν είχες δει το άσχημο πρόσωπό του τόσα χρόνια. Όλοι οι άνθρωποι έχουν καλά και κακά στοιχεία και, ανάλογα με τις συνθήκες αυτά καλλιεργούνται και αυξάνονται.

[KA1]

Χαιρομαι που εισαι αισιοδοξη και καποια στιγμη θα ερθει η ωρα που θα ξαναφτιαξεις τη ζωη σου ,καθε εμποδιο για καλο λενε....μη στεναχωρισεσαι κι ολα θα γινουν ,ας μεινει με την μανα του που του εχει κανει πλυση εγκεφαλου απο οτι φαινεται,το παιδακι σου θα μεγαλωσει καλυτερα ετσι παρα μεσα σε μια οικογενεια με προβληματα,φωνες και φασαριες ,οπως ακριβως λες αντρες......καποιοι αντρες δεν αξιζουν να γινονται μπαμπαδες αφου δεν εχουν καταλαβει καν το νοημα της λεξης οταν ερχεται ενα μωρο στον κοσμο οι ευθυνες και οι υποχρεωσεις πρεπει να μοιραζονται και απο τους δυο γονεις κι οχι μονο απο τη μαμα ακου να σου παρει το παιδι να το δωσει στην αδελφη του τι ειναι μπαλακι;;ευτυχως που σε στηριζουν οι γονεις σου ευχομαι να ξαναφτιαξεις πολυ γρηγορα τη ζωη σου κι αυτος να μεινει μαγκουφης για παντα αμαν πια............

[ζουμπι]

ειμαι αισιοδοξη αλλα η μονη μου "απορια¨ ειναι πως γινεται να αλλαζουν ετσι οι ανθρωποι...αλλα τελικα....μαλλον δεν αλλαζουν....ορισμενοι εχουν δυο προσωπα..και οταν σε δουν λιγο "αδυναμη" σου εμφανιζουν το αλλο....και ημουν λιγο "αδυναμη" -κλεισμενη στο σπιτι...δουλειες κ.τ.λ._ ...ολα θα πανε καλα για ολους μας...

Χαρα,καταρχας να σου ζησει το παιδακι σου κ να εισαι και εσυ καλα,να το βλεπεις να μεγαλωνει κ να το καμαρωνεις.

Θα σου πω κατι...δυστηχως,αν το καλοσκεφτεις,δεν αλλαζουν οι αλλοι.Μαλλον εμεις κανουμε το μεγαλο λαθος κ οταν ερωτευομαστε,δεν βλεπουμε πολλες φορες την αληθεια.Αυτο ειναι γεγονος.Ισως στα τοσα χρονια που εισαστε μαζι,ισως,να σου ειχε δειξει καποια ασχημα σημαδια ο πρωην συζηγος και εσυ λογω του οτι ησουν ερωτευμενη να μην τα εβλεπες.Αυτο εχει συμβει σε ολους μας καποια στιγμη στη ζωη μας.

Ειναι δυσκολο αυτο που ζεις,αλλα να σου πω κατι;;;Η ζωη ειναι μπροστα σου,εισαι τοσο νεα ακομα κ οσο για αυτο που σου ετυχε,δες το αλλιως.Δηλ. δες το σαν εμπειρια,που την εζησες νωρις κ εισαι ετοιμη,αφου εχεις μαθει τωρα,να προχωρησεις.Θα ξαναφτιαξεις τη ζωη σου καποια στιγμη στο μελλον κ θα εισαι μια χαρα.

Και εγω χωρισα οταν η κορη μου ηταν 2,5 ετων.Και εγω ειχα ψυχολογικο πολεμο(εφυγα εγω μαζι με το παιδι).Αλλα τον εγραψα(καταλαβαινεις που...)κ συνεχισα μια χαρα τη ζωη μου,συναντησα κ τον τωρινο μου συζηγο(τον μεγαλο ερωτα της ζωης μου) κ ολα μια χαρα!!

Αυτο θα γινει κ με εσενα.Να εισαι δυνατη κ αισιοδοξη.Και μην στενοχωριεσαι για οτι εγινε...απο οτι φανηκε δεν αξιζε...

[xara22]

καλημερα!!!!!ζουμπι ευχαριστω για το κουραγιο....χαιρομαι που εισαι καλα, το παιδακι σου πως το εχει παρει?βεβαια σε μενα ειναι μικρουλη και μπορει να ειναι και καλυτερα δε πολυ καταλαβαινει και μαθαινει να ζει με αυτο.

ΚΑ1 ΕΧΕΙς δικιο δεν ηταν ετοιμος να γινει συζυγος....γενικα

[ζουμπι]

καλημερα!!!!!ζουμπι ευχαριστω για το κουραγιο....χαιρομαι που εισαι καλα, το παιδακι σου πως το εχει παρει?βεβαια σε μενα ειναι μικρουλη και μπορει να ειναι και καλυτερα δε πολυ καταλαβαινει και μαθαινει να ζει με αυτο.

ΚΑ1 ΕΧΕΙς δικιο δεν ηταν ετοιμος να γινει συζυγος....γενικα

Οπως σου εγραψα οταν χωρισα η μικρη ηταν 2,5 σχεδον.Καταλαβαινε κ δεν καταλαβαινε το τι γινοταν.Ο πατερας της δεν ασχολιοταν κ ποτε ιδιαιτερα με το παιδι,συνηθως ελειπε απο το σπιτι,οποτε δεν της εκανε αισθηση η απουσια του.

Περα απο αυτο εγω της τα παρουσιασα ολα σαν παραμυθακι.Προσπαθησα να ειναι πολυ φιλοξενο το καινουργιο περιβαλλον.Δουλευα πολυ για να τα βγαλω περα αλλα την κουραση την ειχα βγαλει απ'το λεξιλογιο μου.Οταν δεν δουλευα ημουν μαζι της,παιζαμε,πηγαιναμε βολτες η απλα καθομασταν αγκαλιτσα κ βλεπαμε παιδικα στην τηλεοραση.Δεν κοιμομουν πολυ αλλα δεν με ενοιαζε.Χαιρομουν που επιτελους ειχα ξεφυγει απο μια αρρωστημενη κατασταση κ το παιδακι μου θα μεγαλωνε οσο το δυνατον καλυτερα.

Αργοτερα οταν γνωρισα των τωρινο μου συζηγο,παλι το ιδιο εκανα.Παλι ολα της τα παρουσιασα σαν παραμυθακι,στο καινουργιο σπιτι που πηγαμε,της πηραμε καινουργιο δωματιο,απιστευτα στολισμενο,γεματο παιχνιδια κ.τ.λ

Οπωσδηποτε στην αρχη,υπηρχε μια αρνηση απο την πλευρα της.Αλλα σιγα σιγα με κουβεντα,υπομονη κ πολυ αγαπη τα πραγματα πηραν το δρομο τους.Τον φωναζει 'μπαμπα"(τον πατριο της) σχεδον απο την αρχη(της ελειπε η πατρικη φιγουρα).Εχουν πλεον μια δυνατη σχεση.Απολυτως φυσιολογικη.Και θα παιξουν και θα κανουν αγκαλιτσες,αλλα και θα τσαντιστουν κ θα μαλωσουν,πραγματα φυσιολογικα.

Ημουν τυχερη κ η ζωη μου εφερε εναν καλο κ σωστο ανθρωπο.Αλλα ειχα κ εγω τα ματια μου ανοιχτα...μετα απο οσα ειχα περασει θα ημουν ηλιθια να μην επελεγα σωστα αυτη τη φορα....

[xara22]

χαιρομαι που ολα βαινουν καλως στη καθημερινοτητα σου...!!!πραγματικα και εγω ζουσα μια αρρωστημενη κατασταση και το θεμα ειναι οτι δε το καταλαβαινα!!!!!ειμαι ηδη πιο καλα μονη μου..!!!!!!!!!δουλευω και εγω αρκετα αλλα νιωθω οτι εφυγε απο πανω μου το μεγαλυτερο βαρος .. .παρ'οτι δεν ηταν επιλογη μου να χωρισω.

[σερενα]

θελει αρκετη υπομονη για να συνηθισει ενα μικρο παιδι μια κατασταση χωρισμου. Συμφωνω οτι ειναι μια καλη μεθοδος η χρηση του παραμυθιου με προεκταση στην καθημερινοτητα.