Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια καλημέρα, είμαι νέα στο μαμμυ, σας διαβάζω πολύ καιρό όμως δεν είχα κάνει εγγραφή. Θέλω τη γνώμη σας για ένα πρόβλημα που με βασανίζει πολύ καιρό. Είμαι παντρεμένη σχεδόν 5 χρόνια κι έχω ένα γιο 4 ετών. Από την αρχή της σχέσης μου με τον άντρα μου οι γονείς μου και κυρίως ο πατέρας μου ήταν αρνητικοί μαζί του, καθώς οι οικογένειά του δεν είχε και την καλύτερη φήμη. Ο πατέρας του έπινε και γενικά δεν τον λές σωστόαφού ούτε την οικογένειά του δε μπορούσε να ζήσει. Τελοσπάντων παντρεύτηκα, ενώ παράλληλα υπήρχαν προστριβές ανάμεσα στον άντρα μου και στον πατέρα μου, να προσθέσω εδώ ότι κι ο άντρας μου έχει ένα ελάττωμα που δεν κόβεται με τίποτα, κάποιες φορές αντιμιλάει στον πατέρα μου, εκείνος από τη μεριά του ξέροντάς το πολλές φορές τον προκαλεί με τον τρόπο του. Εγώ πάλι έχω τρομερή αδυναμία στους δικούς μου, ιδιαίτερα στη μητέρα μου, αφού ακόμη απορώ πως δε μ'επηρέασαν τότε κι έκανα την επανάσταση να πάρω τον άντρα μου ξέροντας την αρνητική γνώμη των γονιών μου για κείνον. Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο, οι γονείς μου να μου πουν, πως αφού τα πράγματα τόσα χρόνια δεν αλλάζουν, πρέπει να απομακρυνθώ λίγο από κείνους (είμαι αρκετά κολλημένη με τη μητέρα μου και τα σπίτια μας είναι δίπλα) γιατί δεν αντέχουν άλλο τη συμπεριφορά του άντρα μου. Θέλω βέβαια να επισημάνω πως αυτό προέκυψε από έναν τσακωμό που είχα με τον άντρα μου, αφού ανακάλυψα πως μου είχε κρύψει πολλά πραγματα που αφορούσαν τα οικονομικά μας, έφτασα στα όριά μου και του είπα πως ή θα αλλάξουν όλα δηλ θα μου τα λέει όλα για να ξέρω και ν'αλλάξει τη συμπεριφορά του στο πατέρα μου ή θα χωρίσουμε. Δεν αντέχω άλλο να βλέπω στο βλέμα των γονιών μου τη έκφραση του τι κρίμα χαμένο πάει το παιδί μαςμ'αυτόν που πήρε. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που πάντα ζητά την επιβράβευση και τη αποδοχή των γονιών μου, δε μπορώ να ζησω διαφορετικά. Σίγουρα κι ο άντρας μου έχει τα δίκια του γιατί καταλαβαίνει, νιώθει ότι ο πατέρας μου δεν το θέλει και γι'αυτό αντιδρά μ'αυτό τον τρόπο, δε ξέρω τι να κάνω, επηρεάζομαι κι απότις 2 πλευρές, μλάω με τον άντρα μου λέω έχει δίκιο, μιλάω με τους δικούς μου, λέω έχουν δίκιο, μου'ρχεται τρέλλα δε μπορώ να ζήσω άλλο σ'αυτή την κατάσταση. Συγνώμη αν σας κούρασα, κάθε γνώμη και απάντηση δεκτή, σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

Δημοσίευση

Κοριτσάκι μου γλυκό , τον αγαπάς τον άντρα σου?

Γουστάρεις να είσαι μαζί του?

Περνάς καλά?

Τον λατρεύεις που σου χάρισε το μονάκριβο παιδάκι σου?

Αυτά εχουν σημασία , αν δε νιώθεις καλά εσύ θα αποφασίσεις τί θα κάνεις κι όχι ο περίγυρος σου.

Οι γονεις μας πάντα έχουν εκλεκτή θέση στη ζωή μας , αλλά πρέπει να μας αφήνουν να ζούμε τη ζωή μας.

Η οικογένεια σου αυτή τη στιγμή είναι ο άντρας σου και το παιδί σου , ή το στηρίζεις αυτό ή όχι.

Τώρα το ότι ο άντρας σου, σου απέκρυψε κάποια οικονομικά σας ζητήματα σαφώς δεν είναι σωστό αλλά όταν του είπες να σου τα λέει όλα το δέχτηκε ή αντεδρασε?

Δημοσίευση

Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, η αλήθεια είναι ότι κατάλαβε το λάθος του και συμφώνησε πως δε θα μου ξανακρύψει τίποτα, τον αγαπώ ήταν ο πρώτος μου έρωτας και φυσικά περνάω καλά μαζί του (με εξαίρεση τους τσακωμούς που προκύπτουν τις περισσότερες φορές από άλλους) είναι πολύ καλός πατέρας και προσπαθεί για το καλύτερο νομίζω. Ξέχασα να αναφέρω πως οι δικοί μου έχουν ένα μαγαζί και απ'την αρχη ξεκίνησαν να λένε πως χρειάζοται τη βοήθειά μας και πως για μας τα κάνουν κλπ. Οπότε πάντα τον πίεζα να πηγαίνει να βοηθάει όσο μπορεί και το ξέρω πως τον κουράζω κι ανέχεται πολλά από το κόλλημά μου....

Δημοσίευση

Σια μου η γνωμη μου ειναι οτι απο την στιγμη που τον αγαπας και ειναι ο ανθρωπος σου μην αφηνεις κανεναν να σε επηρεαζει...λογικο ειναι να υπαρχουν και καυγαδες σε μια οικογενεια...αλλα οσο κ αν αγαπας τους γονεις σου η πραγματικη σου οικογενεια εδω και 5 χρονια ειναι ο αντρας σου και το αγγελουδι σας....Παρακληση μην αφηνεις τριτους να σας βαζουν σε φασαριες...σε σας κανει κακο...αυτοι το διασκεδαζουν

Δημοσίευση

Δυσκολη κατασταση. Κοιτα εσυ μονο ξερεις περιπου που βρισκονται τα πραγματα, που εχει δικιο και που αδικο η καθε πλευρα. Εγω παντως θα απαιτουσα και απο τις δυο πλευρες να προσπαθησουν να τα βρουν για χαρη δικη μου και του παιδιου. Επιπλεον, δεν ειναι και τοσο κακο να απομακρυνθεις λιγακι, το να μενεις διπλα διπλα με τους γονεις σου ειναι αρκετα βολικο, αλλα και αρκετα δυσκολο, στο λεω κι εγω που μενω πανω-κατω, ιδιαιτερα αν υπαρχουν προστριβες. Παντως οικογενεις χωρις μικροκαβγαδες και παρεξηγησεις δεν υπαρχουν, αυτο πρεπει ολοι να το καταλαβουν. Κι αφου αγαπς τον αντρα σου και ειστε καλα, αυτο πρεπει να εξηγησεις στους γονεις σου και κυριως να το δειξεις. Να δουν οτι ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ! με αυτο τον ανθρωπο. Γιατι γονεις ειναι, σε αγαπανε και θελουν την ευτυχια σου. Με μερικες ειλικρινεις συζητησεις και γερες δοσεις ψυχραιμιας και αυτοκριτικης, πιστευω θα ανακαλυψεις πως δεν ειναι τα πραγματα τοσο τραγικα οσο τωρα πιστευεις. Καλη τυχη σου ευχομαι και καλες αποφασεις!

Δημοσίευση

Efrosini, Binoula kai Chritina, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, η αλήθεια είναι πως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για μένα και πως οι γονείς μου έχουν σε αρκετά πράγματα δίκιο. Ο άντρας μου όπως είναι λογικό τα βλέπει από μία εντελώς διαφορετική πλευρά, δε ξέρω πραγματικά ποιος έχει δίκιο κα ποιος όχι, είμαι σε απόγνωση...

Δημοσίευση

κοριτσακι μου, δεν υπαρχει δικιο η αδικο!!!ο αντρας σου και το παιδι σου ειναι η οικογενεια σου, και αν αποφασισεις να εχεις μια ουσιαστικη και αληθινη σχεση με τον αντρα σου θα εισαι ευτυχισμενη, κι αυτο θα φαινεται...με τον καιρο, θα το παρουν αποφαση και θα σταματησουν να επεμβαινουν...αλλα, προφανως, τους εχεις αφησει περιθωρια εσυ, γιατι ασυνειδητα αμφισβητεις την αποφαση σου και αποζητας την επιβεβαιωση τους... θα σου πω κατι, κι ελπιζω να πιασει τοπο : ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΑΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΣΕ ΓΟΝΕΙΣ Η ΠΕΘΕΡΙΚΑ. ειναι δικα σας προβληματα, κι εσεις θα προσπαθησετε να τα λυσετε....δεν ειναι φιλοι σου οι γονεις σου, να μοιραζεσαι τις ανησυχιες σου!!μολις το καταλαβεις αυτο, και επικεντρωθεις στον αντρα σου και στο παιδι, ολα θα γινουν καλυτερα!!!

Δημοσίευση

Afrodite, σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, πραγματικά πιστεύω πως αυτό είναι το λάθος που κάνω είναι όλα όσα ανέφερες γιατί και περιθώρια τους έχω αφήσει και γενικά από τη μητέρα μου δε μπορώ να κρυφτώ, οπότε τις περισσότερες φορές ξέρει σχεδόν τα πάντα, φταίω και μάλιστα πολύ το ξέρω.

Afro24 το σίγουρο είναι ότι τον εκτιμούσα τον άντρα μου και του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη γι'αυτό και τον πατρεύτηκα, τώρα όμως με κάποια λάθη που έχει κάνει κατα καιρούς από την αρχή του γάμου μας, (τα οποία μάθαινα κατόπιν εορτής κι όχι από εκείνον), σε σχέση με τα οικονομικά μας και γενικά πράγματα που μου έκρυβε, κλονίστηκε η επιστοσύνη μου και σε συνδυασμό με αυτά που ακούω από τους δικούς μου, πια δε ξερω κι εγώ η ίδια τι νιώθω και τι πιστεύω...

Δημοσίευση

Σια μου εσυ πιστευεις οτι δεν εχεις κανει λαθη στο γαμο σου????οτι εκεινος δεν κανει πισω για να εχει εσενα και το παιδι σας???Με το να λες τα παντα στους γονεις σου ή στα πεθερικα σου τους δινεις το δικαιωμα να επεμβαινουν στην οικογενεια σας...για να εχεις εσυ την επιβεβαιωση που αναζητας (γιατι σου το εχουν περασει αυτο) μπορει να φερνεις σε δυσκολη θεση τον ανθρωπο σου...

Δημοσίευση

Binoula μου σίγουρα έχω κάνει κι εγώ λάθη δεν το αμφισβητώ και πιθανότατα να είμαι εγώ η υπεύθυνη για την κατάστασή μας αυτή τη στιγμή. Όπως ακριβώς το είπες μου το έχουν περάσει, στην αρχή δεν ήμουν έτσι, όμως σιγά σιγά ξεκίνησαν να κάνουν μικροπαράπονα κι εγώ μπήκα στο τρυπάκι να προσπαθώ ώστε να μην έχουν παράπονα να κάνουν κι έτσι ξεκίνησαν όλα, ξαφνικά η μόνη μου έγνοια ήταν αυτή, δε βγάζω τον εαυτό μου έξω απ' όλα αυτά. Όσον αφορά τον άντρα μου έχει κάνει πίσω σε πολλά πράγματα και κάνει αρκετή υπομονή το αναγνωρίζω...

Ευχαριστώ πολύ όλες για τις απαντήσεις σας, μιλώντας μαζί σας, απαντώντας στις ερωτήσεις σας, δίνω απαντήσεις σ'εσάς και συνάμα στον εαυτό μου οπότε με βοηθάτε πολύ...

Δημοσίευση

Επειδη και γω ειμαι στην ιδια κατασταση με σενα ,οσον αφορα το θεμα των γονιων θα σου πω το εξης!Οι γονεις σου βλεπουν τον αντρα σου μεσα απο τα δικα σου ματια.Οταν εσυ θα τους πεις κατι γι αυτον ,εσυ θα τον συνχωρησεις γιατι τον αγαπας αυτοι ομως οχι.Ο αντρας σου βλεπει τους γονεις σου μεσα απο εσενα, αν εσυ του λες ειπαν αυτο και εκεινο, εσυ θα δικαιολογησεις τους γονεις σου εκεινος ομως οχι.Και αυτη η αντιδραση ειναι λογικη και για τους μεν και για τους δεν.

Εσυ πρεπει να παρεις το μερος του αντρα σου αν θες να εισαι μαζι του.Να μην μοιραζεσαι τα προσωπικα σου με τους γονεις σου,οσο και καλοι φιλοι να ειναι,ειναι γονεις και αντιδρουν αλλιως.ΚΑνε μια καλη συζητηση με την οικογενεια σου και βαλε τα ορια του σπιτιου σου και της οικογενειας σου.Βοηθησε τον αντρα σου να νιωσει οτι κανει και καποια πραγματα σωστα ,το εχει αναγκη και μαζι θα βρειτε σωστη πορεια της οικογενεια σας.Ολοι λατρευουμε τους γονεις μας αλλα ενα σωμα για να λειτουργει θελει ενα κεφαλι!

Δημοσίευση

Ina, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση, καταλαβαίνω ότι όπως και τα υπόλοιπα κορίτσια κι εσύ έχεις απόλυτο δίκιο. Σκέφτομαι ήδη αρκετά πως να κάνω πράξη τις πολύτιμες συμβουλές τις οποίες μου δώσατε απλά στην πράξη δεν είναι τόσο εύκολο νομίζω, το σίγουρο είναι ότι θα προσπαθήσω όσο δύσκολο κι αν είναι να αλλάξω την καθημερινότητα 5 χρόνων... Αυτό είναι που δεν ξέρω αυτή τη στιγμή πως να βάλω τα όρια για τα οποία όλες μου είπατε σωστά βέβαια...

Δημοσίευση

Σια μονο με τον διαλογο μπορεις να εξηγησης,να ζητησης ή να απαιτησεις την ευτυχια ου και της οικογενειας σου...Σιγουρα δεν ειναι ευκολο αλλα πρεπει να γινει...απ την στιγμη που το πηρες αποφαση ειναι η μιση διαδρομη που λενε....καλη δυναμη σε οτι κ αν διαλεξεις....

Δημοσίευση

Binoula μου σ'ευχαριστώ πολύ.... Σου εύχομαι καλή λευτεριά να κρατήσεις σε λίγους μήνες το υγειέστατο μωράκι σου αγκαλίτσα, υγεία κι ευτυχία για σένα και την οικογένειά σου....

Δημοσίευση

Sia επειδή έχω βρεθεί σε λίγο παρόμοια κατάσταση, όχι από δική μου επιλογή αλλά από παρεμβατικότητα των γονιών μου, πρέπει να δώσεις και στους γονείς σου αλλά και στον άντρα σου να καταλάβουν ότι η καινούργια σου οικογένεια είναι αυτή που έχει προτεραιότητα και σημασία. Για τους γονείς είμαστε πάντα παιδιά, τώρα όμως εσύ έχεις το δικό σου παιδί και με έναν άντρα που όπως λες αγαπάς και πρέπει να σηκώσεις κεφάλι. Να συζητήσεις μαζί του για τα προβλήματα που τυχόν έχετε και να προσπαθήσετε να τα λύσετε για να είστε εσείς ευτυχισμένοι όχι για να ικανοποιήσεις τους γονείς σου. Προστάτευσε την οικογένεια σου, υποστήριξε τις επιλογές σου και κράτησε τους γονείς σου σε απόσταση. Είμαι σίγουρη ότι ξέρουν πως τους αγαπάς και νομίζω πως θα νιώσουν περήφανοι αν σε δουν να κουμαντάρεις την οικογένεια σου χωρίς τα δικά τους δεκανίκια.

Δημοσίευση

Despina, σ'ευχριστώ πολύ για τις συμβουλές, θα προσπαθήσω να τις κάνω πράξη, εύχομαι να τα καραφέρω κάποια στιγμή μιας και τώρα μου φαίνονται όλα τόσο δύσκολα κι ακατόρθωτα....

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...