ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΦΑΤΣΟΥΛΕΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ-ΜΑΙΟΥ '11 ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ ΚΕΡΑΚΙΑ

[Elenakos]

Μπήκα να πώ ένα γρήγορο "γειά" γιατί με τρέχει ο Ζοζέ κ είμαι κομμάτια. Ξενυχτήσαμε για 2ο βράδυ..τί είναι πάλι αυτό?! Του έβαλα κατα τις 3.30 που ξύπνησε με λιγμούς θερμόμετρο κ είχε 38,2 τώρα είναι σταθερά 37.9.Πήρα τον παιδίατρο,του είπε για το φαϊ που δν τρώει τίποτα,για τον ανήσυχο ύπνο κ μου είπε άν δεν κάνει περισσότερο μέχρι το βράδυ τότε πιθανόν είναι απο τα δόντια..άν όμως συνεχίσει γκρίνια να πάω να τον δεί.Δεν ξέρω άν θα πάω γιατί μου πέφτει λίγο μακρυά ο Πειραίας για να τρέχω με αυτόν τον καιρό.Έχε χάρη που είναι καλός κ δν θέλω να τον αλλάξω. Συνάχι πάντως δν έχει κ ελπίζω να το γλιτώσουμε! Θα επιστρέφω σε καμια ώρα που θα κοιμηθεί να σχολιάσω.

Μπράβο στη Γεωργίτσα μας που περπατάει κανονικά!!!! Τώρα έρχοναται τα καλά Αναστασία...μάζευε δυνάμεις!!χιχι

[andria]

Mpravo stin Gewrgia mas!! Anastasia mou einai logiko na eisai xazomama

K emas edw k kairo arxise na kanei deila deila vimatakia alla kratouse apo kapou alla tis teleutaies 2-3 meres kanei 5-6 vimata moni tis xwris stirigma k peftei stin agkalia mas k milame me sta8era arga vimata.. San xtes to vradi apo ka8isti sikwstike k ekane liga vimata.. Ka8e mera tin vlepw pio etoimi k me perissoteri autopepoii8isi k ta vimatakia tis au3anontai..Einai 8ema imerwn na piasei svarna to spiti

[afrodite]

γεια σας!!

μπραβο αναστασια-χαζομαμα για τη γιωργια σου!!!αντε και στα δικα μας!!

γεωργιαννα, μην πτοεισαι βρε, τον αλλο μηνα θα ερθει η κορη!! ειδες ο αντρας σου, πες πες το χωνεψε!!!!οποτε ειστε και οι δυο ετοιμοι θα ερθει και το τριτο!!!

αντρια, πως εισαι;;;ξεκουραζεσαι;;;ποτε θα ξαναπατε στο γιατρο;;;

γωγω, ο,τι σκεφτηκε το μυαλουδακι σου για τη διακοσμηση θα ειναι σουπερ, ειμαι σιγουρη!!!πες μας, ομως ,γιατι ειμαστε περιεργες!!! πρεπει να φτιαξω τα βαζακια με το γλυκο του κουταλιου για το τραπεζι , να κανονισω για το γλυκακι στην εκκλησια, να κλεισω κομμωτρια, να φτιαξω νυχακια ( δεν θα μου τα κανεις εσυ σουλακι δυστυχως...κλαψ κλαψ ) και να τελειωσω το μοιρασμα των προσκλητηριων!! αυτα θυμαμαι σε γενικες γραμμες!!! η βαφτιση ,δεσποινα , και η δικη μου και της γωγως ειναι 3 ιουνιου!!

περαστικα στο γιωργακη σου, ελενα!!!μαλλον τα δοντακια του ειναι...βασω, ειναι καλυτερα ο μεγαλος σου;;;

σουλακι,κριμα για το ποδηλατο!!!δεν μπορειτε καπως να το σουλουπωσετε;;;

γιουλη, ο αλεξακος ειναι κουκλι!!!θα καψει πολλες καρδουλες μεγαλωνοντας~~~

χτες το βραδυ ακολουθησα τη συμβουλη της δεσποινας για το γαλα στην κουνια, και οντως επιασε!!! δυστυχως, ξυπνησε στις 5 το πρωι και τελικα ειπαμε να της κανουμε γαλα κατα τις 5.30 και με τον ιδιο τροπο, να την βαλουμε για υπνο....δεν ειχε την ιδια επιτυχια, απλα ηταν αρκετα ναρκωμενη για να καθεται στον ποπο της και να μην σηκωνεται ορθια...και την πηρε ο υπνος καθιστη!!

σημερα το μεσημερι, ο γιωργος ηθελε να εφαρμοσουμε την τακτικη του ελεγχομενου κλαματος , οποτε εκλαιγε το καημενο, αλλα τελικα κοιμηθηκε....

[afrodite]

θα σας τα πω διεξοδικα, για να μου πειτε τη γνωμη σας...

η κουνιαδα μου εχει 2 παιδακια...η κορη της κοιμοταν μαζι τους στο κρεβατι μεχρι 4 χρονων και ο γιος της λιγοτερο, 2-3 περιπου...απο τοτε που γεννησα μου λεει καθε φορα που ερχεται το θεμα του υπνου :"μην κανεις το ιδιο λαθος που εκανα εγω"..με τσαντιζει καθε φορα που το λεει αλλα δεν το σχολιαζω, ουτε ναι λεω ουτε οχι...γενικα, αν θυμαστε, η αθηνα δεν ειχε προβλημα με τον υπνο κι εγω , βεβαια, ημουν αρκετα προσεκτικη σε καποια πραγματα....τελος παντων, εχουμε περασει κατα καιρους καποιες κρισεις που δεν ηθελε να κοιμαται στην κουνια και ηταν ανησυχη, κατα περιεργη συμπτωση τους μονους μηνες ( 7 μηνων, 9 και 11μηνων)....χτες λοιπον, το ανεφερε ο γιωργος οτι η μικρη ξυπνα τη νυχτα και δεν θελει να κοιμαται στην κουνια της και κλαιει..και παλι αρχισε οτι ετσι την επαθα κι εγω, και στην αρχη κοιμομασταν μαζι στο καναπεδακι και μετα πιανομουν και το επαιρνα στο κρεβατι μας....και καλυτερα να την αφηνεις να κλαιει....δεν ημουν μπροστα στη συζητηση, μου τα μετεφερε ο γιωργος...και ερχεται λοιπον , αποφασισμενος, να μην "παθει το ιδιο πραγμα"

κι εκει εγω τσαντιζομαι, γιατι δεν καταλαβαινω πως μπορει ενας ανθρωπος να σου δινει μια συμβουλη που δεν ακολουθει ο ιδιος!!! αντε, πες, την πατησε στο πρωτο παιδι....στο δευτερο;;;; αν θεωρουσε τοσο σημαντικο το να κοιμαται το παιδι στην κουνια του ετσι ωστε να το λεει και να το ξαναλεει, δεν θα επρεπε, τουλαχιστον στο δευτερο, να το εφαρμοσει;;;;πιστευω λοιπον-και το ειπα στο γιωργο- οτι δεν μας συμβουλευει για να βοηθησει ( αλλωστε δεν προτεινε και κατι πρακτικο, οπως μου ειπε η δεσποινα π.χ) αλλα γιατι περιμενει να μας συμβει το ιδιο για να δικαιωθει και η ιδια στις επιλογες της...δηλ. ειδες που στα 'λεγα, αλλα κι εσυ την πατησες...

εσεις τι λετε, ειμαι παραλογη;;;;μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι και μονο που το σκεφτομαι!!

[andria]

Afrodite mou 3ekourazome oso ginete k oso antexw, tis perissoteres wres tis vgazw sto kanape stin mama mou i 3aplwmeni i ka8ontas k pernaw tin wra mou me to tablet i tin tv, alla kourastika na 3ekourazoume makari na egine kati me to aimatwma k na pane ola kala k xalali oti pernaw.. San twra eimai moni mou sto patriko mou oi ipoloipoi eixan douleia k emeina teleiws moni mou, i mikri koimate..

Deutera apogeuma 8a paw na me dei k analoga 8a pra3w, an den meinw ikanopoiimeni 8a paw k gia 2i gnwmi..

[Despina K.]

Χαίρομαι που έπιασε (μερικώς έστω) afrodite. Καλά ο μεσημεριανός ύπνος είναι για μας ένα δράμα από τότε που γεννήθηκε. Τους πρώτους μήνες δεν κοιμόταν καθόλου μέσα στη μέρα! κάτι λεπτά μόνο. 3-4 μηνών προσπάθησα να της φτιάξω πρόγραμμα και την έβαζα με κλάμματα και γκρίνια να κοιμάται αλλά τίποτα. Γύρω στους 5 μήνες άρχισε να αποικοιμιέται λίγο στον 2ο πρωινό θηλασμό και αργότερα την ίδια ώρα που έτρωγε τα φρούτα - πάντα στο καρεκλάκι/ρηλάξ, ούτε λόγος να πάει στην κούνια της!

Έχω πια παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια να της το προγραμματίσω. Τις καθημερινές με τη μητέρα μου έμαθε και ξαπλώνει στο πάρκο μόλις κουραστεί και αποκοιμιέται εκεί, όχι σε συγκεκριμένη ώρα όμως, κάπου μεταξύ φρούτων και μεσημεριανού. Τα Σ/Κ που είμαστε μαζί αρνείται πεισματικά να κοιμηθεί (πιστεύω επειδή δεν θέλει να με αποχωριστεί) με αποτέλεσμα απίστευτη γκρίνια μέχρι να πέσει κάτω από εξάντληση και αν! Το έχω πάρει πια απόφαση: είμαι από τις τυχερές που τα παιδάκια τους κοιμούνται 11ωρα τη νύχτα αλλά όχι τη μέρα (εξαιρούνται περίοδοι οδοντοφυίας βέβαια που ξυπνάμε και τη νύχτα).

[afrodite]

υπομονη αντρια, θα ειναι καλυτερα τα πραγματα!!!

δεσποινα, δεν το φανταζομουν οτι υπαρχουν μωρα που δεν κοιμουνται μες στη μερα!! τελικα, καθε παιδι ειναι διαφορετικο, τελεια και παυλα!!!καλα θα κανουμε να ακολουθουμε το παιδι μας και οχι το προγραμμα, αλλα το ξεχναμε ( το λεω για να το ακουω!! )

[georgi79]

Αφροδιτη μου οχι δεν θελουμε 3ο μωρο, καλα ειναι τα 2!!!!

Εαν καποια στιγμη χωρις να το περιμενουμε ο Θεος μας στειλει την κορη καλως!! αλλιως.................

Εγω ειμαι πολυ αυστηρη με το θεμα γενικα των παιδιων, και κακια!!!!!! Οπως και τον Αλεξανδρο ετσι και με τον Διονυση απαιτω να κοιματε στο κρεβατι του. ναι τον επαιρνα μαζι μου για το θηλασμο οσο γτ βρεφος τωρα πια ΤΕΛΟΣ. εχω εφαρμοσει την μεθοδο αυτη και ειχα αποτελεσματα. ο καθενα κανει αυτο που πιστευει οτι μπορει να αντεξει. Δεν ειναι σωστο να κοιματε στο κρεβατι μας. Θα συνεχισεις να της δινεις το γαλα ετσι και θα δεις με τον καιρο, θελει τουλαχιστον 1 εβδομαδα για να συνηθησει.

Μια φορα ο Αλεξανδρος ηθελε να κοιμηθει μαζι μου καπου 15 μηνων εγω δεν ηθελα. εκανε ακομη και εμετο απο τα νευρα του. δεν του περασε και απλα του αλλαξα το κρεβατι και τον εβαλα για υπνο εκει!! τοσο αυστηρη ειμαι και δυσκολα υποχωρω!!!!

Ελενα μου τα δοντια ειναι περιεργα! μπορει ακομη και διαρροια να κανουν ειδικα οι κυνοδοντες!!! αλλαξε του το φαγητο και εσυ κατι διαφορετικο για λιγο ετσι για δοκιμη!!!

[happy!!!]

η δικια μου κοιματε στις 10 το βραδυ ξυπναει στην 7 κ 30 το πρωι ξανακοιματε στις 10 κ μετα κοιματε στις 4 το απογευμα ενα δυορακι ξανα...

αλλα θελει στην αγκαλια μου κουνημα....ακομη αντεχω αλλα αργοτερα που θα φουσκωσει κ αλλο η κοιλια μου θα ζοριζομε πολυ....για να κοιμηθη μονη ουτε λογος!!!!κλαιει κ κανει εμετο κ δεν θελω να πηγαινει στεναχωρημενη για υπνο...μερικες φορες οταν ειναι ζαβλακωμενη αλλα δεν κοιματε βαθια την περνω κ ξαπλωνουμε μαζι στην κρεββατοκαμαρα ως που να αφεθει εντελως στην αγκαλια του μορφεα κ την μεταφερω στο κρεββατι της...

αφροδιτη μου ας λεει οτι θελει ο καθε γονιος ξερει το δικο του παιδι κ αν θελει να το κακομαθει δικαιωμα του ας μην ανακατευετε πολυ η κουνιαδα λοιπον...ασε κ εγω τα δεν μπορω καθολου αυτα

[samarcande]

Καλησπέρα!

Από χθες το βράδυ προσπαθώ να σας γράψω αλλά ήμουν τόσο πτώμα που σχεδόν με πήρε ο ύπνος πάνω στον υπολογιστή! Είχαμε μια δύσκολη βδομάδα, ο ταρζανάκος μου είχε περιπέτειες. Από τη Δευτέρα το μεσημέρι μέχρι χθες το απόγευμα ήμασταν στο Παίδων...

Δευτέρα πρωί είμαι με τον Άρη σπίτι, έχω βάλει φαγητό στο φούρνο, εκείνος παίζει στο πάτωμα της κουζίνας. Ανοίγω το πλυντήριο πιάτων που έχει τελειώσει για να το αδειάσω. Τραβάω το πάνω καλάθι κι αρχίζω να βγάζω ποτήρια. Μέσα σε δευτερόλεπτα ακούω τον Άρη (στα πόδια μου είναι) να κλαίει, κοιτάω κάτω και τον βλέπω να φτύνει κάτι άσπρο. Συνειδητοποιώ πως το ηλίθιο πλυντήριο δεν είχε λιώσει τελείως τη ταμπλέτα του απορρυπαντικού (Calgonit), έχει μείνει μια άσπρη λάσπη κολλημένη στη θήκη και ο Άρης έχει πάρει λίγη και την έχει βάλει στο στόμα του. (βεβαίως εγώ δε το πρόσεξα ανοίγοντας την πόρτα, αυτός ο άτιμος όμως αμέσως το είδε!) Τον βουτάω, ξεπλένω ότι έβλεπα στα χείλια του , προσέχοντας μη καταπιεί το νερό, άρα και το απορρυπαντικό και παίρνω τηλέφωνο τον παιδίατρο. Με παραπέμπει στο κέντρο δηλητηριάσεων και στο Ιασώ (εκεί δουλεύει). Μου λένε από το κέντρο δηλητηριάσεων να του δώσω γάλα και να τον πάω σε νοσοκομείο να τον δει παιδίατρος και ΩΡΛ. Τον θηλάζω, κάνει έναν εμετό, φεύγουμε για το Ιασώ (με τη λογική πως θα ξεμπερδέψουμε γρήγορα από εκεί...)

Στο Ιασώ τον βλέπει παιδίατρος, όλα καλά, τον βλέπει και ο ΩΡΛ, όλα καλά κι από εκεί, επικοινωνούν πάλι με το κέντρο δηλητηριάσεων και με γαστρεντερολόγο. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα...

Ο γαστρεντερολόγος μας λέει πως τα συγκεκριμένα συστατικά αυτού του απορρυπαντικού (αλκάλια) μπορεί να δημιουργήσουν διαβρώσεις στο στομάχι και τον οισοφάγο μετά από 24 ώρες και επομένως ο μικρός πρέπει να νοσηλευτεί και να κάνει γαστροσκόπηση την άλλη μέρα το μεσημέρι. Τρελαίνομαι εγώ, είμαι και λίγο καχύποπτη, θέλω και δεύτερη γνώμη, ρωτάω και για το κόστος... μαθαίνω πως το Ιασώ έχει διακόψει τη σύμβασή του με το ταμείο των δικηγόρων (στο οποίο είναι ασφαλισμένος ο Άρης) και με χρεώνουν 155 ευρώ για τον παιδίατρο και τον ΩΡΛ που τον έχουν ήδη δει και θα είναι άλλα 90 ευρώ η νοσηλεία, 110 ευρώ οι εξετάσεις αίματος, άγνωστο ποσό η γαστροσκόπηση, ο αναισθησιολόγος, άλλες εξετάσεις, αναλώσιμα κλπ. κλπ. Τους πατάω ένα χέσιμο, υπογράφω και παίρνω το παιδί με δική μου ευθύνη και φεύγω. Γυρίζω σπίτι να μαζέψω τα πράγματά του, να ψάξω και για μια δεύτερη γνώμη και να πάω μετά στο Παίδων.

Ευτυχώς θυμάμαι πως η Άφρο μας είχε επισκεφτεί παλαιότερα τη Ρώμα, παιδογαστρεντερολόγο στο Παίδων και καθηγήτρια πανεπιστημίου, μου δίνει το τηλέφωνό της, την παίρνω, είναι κι αυτή της άποψης να γίνει γαστροσκόπηση, φτιάχνω το βαλιτσάκι μας και φτάνουμε στο Παίδων.

Σχετικά ήσυχα τα πράγματα εκεί, περνάμε από παιδίατρο και ΩΡΛ πάλι, δε βλέπουν κάτι, αποφασίζουν νοσηλεία για παρακολούθηση. Τους λέω για τη γαστροσκόπηση και τη Ρώμα, μου απαντάνε πως εκείνοι δεν έχουν τέτοια οδηγία από το κέντρο δηλητηριάσεων. Θέλω όσο τίποτα να γλυτώσει ο Άρης τη γαστροσκόπηση αλλά δε μπορώ να το ρισκάρω έτσι απλά. Ξαναπαίρνω τη Ρώμα τηλέφωνο την ώρα που του παίρνουν αίμα και τον ακούω να σπαράζει. Η Ρώμα επιμένει στη γαστροσκόπηση. Τους το λέω, προβληματίζονται, δε μπορούν ν’αποφασίσουν, εμένα τα νεύρα στο κόκκινο! Παίρνω Τρίτη φορά τη Ρώμα στο τηλέφωνο (να’ναι καλά η γυναίκα που απαντούσε με τόση υπευθυνότητα σε μια άγνωστη!) Μας βάζου σε δωμάτιο και μένουμε στο ότι θα συνεννοηθούν το πρωί με την ίδια για να αποφασιστεί αν θα γίνει ή όχι η γαστροσκόπηση. Μου δίνουν οδηγία να μην τον ταΐσω καθόλου μετά τις 7 τα ξημερώματα.

Ο Άρης είναι σε τρελά κέφια μέχρι εκείνη την ώρα, σκαρφαλώνει στη σιδερένια κούνια, χοροπηδάει, γελάει. Δίπλα μας έχουμε ένα τρίχρονο παιδάκι που είχε πιει ένα μπουκαλάκι ΟΜΟ! Λέμε καμιά κουβέντα με τη μαμά του (η οποία είχε 5 παιδιά!!), περνάει λίγο η ώρα. Του ξαναπαίρνουν αίμα, του βάζουν και σακουλάκι για ούρα, αρχίζει να εκνευρίζεται ο Άρης και με κοιτάει με ύφος «καλά περάσαμε, φτάνει τώρα, πάμε σπίτι μας». Καθώς έχει πάει 11 η ώρα σκαρφαλώνω κι εγώ στη κούνια και προσπαθώ να τον κοιμίσω αγκαλίτσα. Από την υπερένταση δε μπορούσε να ησυχάσει και τον πήρε ο ύπνος στις 2! Ξυπνάει 2-3 φορές, θηλάζει, ξανακοιμάται. Ξυπνάει κατά τις 7.30 και θέλει γάλα. Κλαίει, μου τραβάει τη μπλούζα αλλά δε μπορώ να τον θηλάσω. Μπαινοβγαίνουν οι νοσηλεύτριες, οι γιατροί, κανείς δε μπορεί να μου πει τι θα γίνει με τη γαστροσκόπηση. Τελικά φτάνει η ώρα 12 και μου ανακοινώνουν πως δεν υπάρχει ελεύθερο χειρουργείο και δε μπορεί να γίνει σήμερα η γαστροσκόπηση. Μου λένε να τον αφήσω να θηλάσει. Θηλάζει δύο φορές κι αρχίζει τους εμετούς. Αποφασίζουν οι γιατροί παρά τις δικές μου διαμαρτυρίες να του βάλουν ορό και να μη πιει ούτε γάλα για να ηρεμήσει το στομάχι του. Εκεί αρχίζει το μεγάλο δράμα!

Το επόμενο 24ωρο ήταν εφιαλτικό. Ο Άρης να με τραβάει, να με χτυπάει με όλη του τη δύναμη και να ουρλιάζει, να χώνει τα χέρια του στη μπλούζα μου και να μη καταλαβαίνει γιατί δε τον αφήνω να θηλάσει. Να τον έχω αγκαλιά και να σπαράζει. Με τον ορό στο ένα χέρι, το άλλο χεράκι μελανιασμένο από τις αιμοληψίες, τρομαγμένος, κουρασμένος και πεινασμένος, να μη μπορεί να βρει παρηγοριά. Η αγκαλιά μου δεν ήταν πια μαγική. Το μόνο που μας έσωσε από την απόλυτη τρέλα ήταν το σλινγκ. Τον έβαζα μέσα και περπατούσα πάνω κάτω τραγουδώντας. Όλο το απόγευμα και όλη τη νύχτα το ίδιο. Πάνω κάτω στο δωμάτιο με τραγούδια, τον έπαιρνε ο ύπνος, τον έβαζα στη κούνια και πήγαινα στο νιπτηράκι να βγάλω γάλα γιατί είχα αρχίσει να πρήζομαι και να πονάω. Ξυπνούσε ουρλιάζοντας, τον έπαιρνα αγκαλιά κι εκείνος να χώνει το μουτράκι του μέσα στη μπλούζα μου και να ψάχνει. Άντε πάλι βόλτες για να ηρεμήσει. Ανεβάζει και πυρετό, του δίνουν αντιπυρετικό υπόθετο, στις 4 το πρωί ο πυρετός πάει 39 κι άλλο αντιπυρετικό. Για καλή μας τύχη ο μικρός με το ΟΜΟ είχε φύγει το μεσημέρι και μείναμε μόνοι μας στο δωμάτιο. Ευτυχώς μπόρεσε κι ήρθε κι ο Βαγγέλης το μεσημέρι και μου έφερε κάποια πράγματα που χρειαζόμουν και πολύ φαγητό (ήμουν νηστική από τη Δευτέρα το πρωί!)

Ξημερώνει η Τετάρτη, εγώ εντελώς άυπνη, ο Άρης εξαντλημένος. Φτάνει 10 η ώρα κι ακόμα δε ξέρω αν θα γίνει η γαστροσκόπηση. Ο μικρός είναι απύρετος αλλά έρχεται ένας γιατρός και μου λέει πως οι αναισθησιολόγοι διστάζουν επειδή είχε κάνει πυρετό τη νύχτα. Έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι και πλέον βάζω τις φωνές και τσακώνομαι. Ως γνωστόν σ’ αυτή τη χώρα που ζούμε μόνο αυτό έχει αποτέλεσμα κι έτσι κατά τις 11.30 εμφανίζεται επιτέλους η ίδια η Ρώμα μαζί με την άλλη γαστρεντερολόγο του νοσοκομείου και μου λένε πως η γαστροσκόπηση θα γίνει άμεσα. Συζητάμε λίγο και για το βάρος του και τα εκζέματα και την πιθανότητα αλλεργίας.

Του ξαναπαίρνουν αίμα για εξετάσεις, ο Άρης πλέον είναι σε κατάσταση υστερίας. Δε κάθεται πουθενά κάτω μόνος του, τον έχω μονίμως αγκαλιά, δεν έχω καταφέρει να βγάλω γάλα για ώρες, έχω πρηστεί, πονάω αφάνταστα. Οι εξετάσεις δείχνουν λίγο χαμηλή ταχύτητα πήξης του αίματος και πάνω που ετοιμάζεται μια γιατρός να μου πει πως μάλλον ούτε σήμερα δε θα γίνει η γαστροσκόπηση, εμφανίζεται μια άλλη λέγοντας πως θα γίνει αλλά θα του κάνουν μετάγγιση πλάσματος Νέα αναμονή για το πλάσμα.

Τελικά στις 3 παρά 5 το μεσημέρι ο μικρός μπαίνει στο χειρουργείο φορώντας ένα τεράστιο πράσινο ρομπάκι. 3 και 10 βγαίνει η γιατρός να μου πει πως δε βρήκαν τίποτα, το στομαχάκι του ήταν μια χαρά και στις 3 και 25 με φωνάζουν μέσα να πάρω τον Αρούλη, γυμνό πάνω σ’ ένα τεράστιο φορείο, να κλαίει με απίστευτα βραχνή φωνή (από τη νάρκωση).

Γυρνάμε στο δωμάτιο, έρχεται κι ο Βαγγέλης, λίγο μετά ήρθαν να μας δουν και η Άφρο με τον άντρα της. Μου έφερε κι ένα σωρό καλούδια και την ευχαριστώ κι από εδώ πολύ πολύ για όλα!! Ο Άρης ξεκινάει να θηλάζει, κάνει 2-3 εμετούς αλλά ευτυχώς συνεχίζει να τρώει και δεν ανεβάζει πυρετό οπότε επιτέλους κατά τις 12 το βράδυ του βγάζουν τον ορό. Παίρνει αντιβίωση και φάρμακο για το στομάχι. Η νύχτα μας ήταν λίγο πιο ήσυχη με πολλά ξυπνήματα όμως, με ανησυχία και άλλους 2-3 εμετούς.

Χθες το πρωί ευτυχώς μας είπαν πως μπορούμε να φύγουμε, μέχρι να ολοκληρωθούν βέβαια οι διαδικασίες πήγε σχεδόν απόγευμα. Ο Άρης ενθουσιάστηκε που γυρίσαμε σπίτι! Είναι όμως εξαντλημένος και τρομαγμένος και συμπεριφέρεται σα νεογέννητο. Θηλάζει, κοιμάται, ξυπνάει κλαίγοντας, θηλάζει, ξανακοιμάται. Χθες δοκίμασα να του δώσω λίγο φαγητό, το έκανε εμετό, οπότε για την ώρα πίνει μόνο γάλα και αργότερα θα δοκιμάσω να του δώσω λίγη σουπίτσα.

Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα, σας τα έγραψα με όλες τις λεπτομέρειες, ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου, δε μπορώ να πιστέψω πως μέσα σε δευτερόλεπτα έγινε κάτι τόσο μικρό που μας άνοιξε μια τέτοια περιπέτεια. Όταν ο Άρης άρχισε να μπουσουλάει το πρώτο πράγμα που κλείδωσα ήταν τα απορρυπαντικά. Που να φανταστώ πως θα ερχόταν μια ώρα που το πλυντήριο δε θα έλιωνε καλά τη ταμπλέτα κι ο Άρης θα βρισκόταν εκεί δίπλα ακριβώς τη στιγμή που εγώ άνοιγα την πόρτα του πλυντηρίου. Κι αυτό το σκατούλι μου όλα τα βάζει στο στόμα. Τέλος καλό όλα καλά βέβαια κι ελπίζω αυτό να είναι το χειρότερο που θα του συμβεί στη ζωή του. Κι επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού ήταν μια ευκαιρία για ένα γενικό τσεκάπ, του έκαναν πλήρεις βιοχημικές κι έχουμε δώσει και 2-3 ραστ (τεστ αλλεργίας) και κάποιες άλλες εξετάσεις που όμως θ’ αργήσουν να βγουν.

Η κατάσταση στο Παίδων λίγο πολύ γνωστή… Οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες με εξυπηρέτησαν καλά, με ευγένεια, ήταν συμπαθείς κι ευχάριστοι, με εξαίρεση 2-3 στραβές κι ανάποδες, αλλά αυτές πάντα υπάρχουν παντού. Το νοσοκομείο καθαρό. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι χάλια, δε συντονίζονται καλά, λείπουν βασικά πράγματα, δε κυκλοφορεί χαρτί ούτε για δείγμα ούτε στις τουαλέτες ούτε στα δωμάτια, οι τοίχοι ξεφτισμένοι, καρέκλες άθλιες, το φαγητό αισχρό – την πρώτη μέρα έφεραν στον Άρη ένα απαίσιο κοτόπουλο με ρύζι και βρασμένα καρότα τα οποία δεν ήταν καν ξεφλουδισμένα κι είχαν όλα τα μαύρα πάνω τους- και μια κατάσταση μπάτε σκύλοι αλέστε, κλέβουν πράγματα και από τα δωμάτια, και όλο άκουγα μαμάδες να φωνάζουν γιατί είχε κάνει φτερά το γάλα των παιδιών τους από τα κοινόχρηστα ψυγεία κι αν δείτε το χειρόγραφο χαρτί που μου έδωσαν με το ιατρικό ιστορικό θα φρίξετε…

[afrodite]

κοριτσακι μου, μου ματωσε η καρδια με την ιστορια σας!!!χριστε μου, δεν μπορω να φανταστω πως ηταν αυτες οι ωρες που επρεπε να στερησεις απο τον αρη την παρηγορια του!!!ευτυχως, δοξα τω θεω, ολα καλα και ειναι μια χαρα το παιδι!!! τωρα, υπομονη και πολλες αγκαλιες, δεν χρειαζεται να στο πω, εισαι η καλυτερη μαμα που θα μπορουσε να εχει ο αρης!!! και αναρωτιομουν που ειχες χαθει, αλλα υπεθεσα οτι ειχες πολλες δουλειες, δεν θελω να πηγαινει ο νους μου στο κακο.....

αχ, βρε δαφνη, απο μια αναποδια, μια κακια στιγμη, τετοια περιπετεια!!!και να φανταστεις, οτι ηταν υποθεση ενος τεταρτου η γαστροσκοπηση, και θα ειχατε γλιτωσει τοσες μερες στο παιδων, αλλα οσο καλοι ειναι οι γιατροι στα δημοσια νοσοκομεια, αλλο τοσο αθλια ειναι η οργανωση και η διοικηση...μακαρι, να εμεναν αδεια απο ασθενεις και ολα τα παιδακια να μην χρειαζονταν ποτε νοσηλεια...

να μπαινεις να μας λες πως παει ο αρης γιατι δεν θα φευγει απο το νου μας, και ευχομαι ολοψυχα να ξεχασει γρηγορα ολη αυτη την ιστορια, και ποτε να μην χρειαστει να ξαναπερασει τιποτε παρομοιο!!!

[Despina K.]

Πωπω Δάφνη!περαστικά! Τι περάσατε! Χριστέ μου, κι εμένα δε λιώνει καμιά φορά η ταμπλέτα αλλά σε πόσα πια να πάει ο νους μας! Πολλές πολλές αγκαλίτσες στον Άρη κι από μας! Άλλο κακό να μην το βρει το καημενούλι!

[andria]

Daphne mou dakrisa (einai k autes oi ormones tis egkimosinis k den 8elw k poli) me tin peripeteia sas.. Mavrise i 4ixi mou.. O 8eos na prosexei OLA ta mwrakia tou kosmou..Perastika sas!!!!!!! Dwse tou mia terastia agkalia apo mena k tin Victoria!! Kali 3ekourasi k euxomai sintoma auta ola na einai mia kakia anamnisi..

P.S: K mena to plintirio etixe na min liwsei tin tampleta, afise ipoleimmata..

[afro24]

φιλακια στον αρουλη και συγνωμη που κατσαμε λιγο... ειχα προβληματακια εκεινη τη μερα

[GeoV]

Δάφνη μου μεγάλη περιπέτεια πέρασες!!!Θυμάμαι πως ήμουν όταν πήγα για τα ράμματα,αν φανταστώ όλα αυτά που περιγράφεις με πιάνει πανικός κ πόσο αλλωστε όταν ταλαιπωρειτε έτσι το μωρό...θελω να τους πλακώσω όλους στο ξύλο!!!!

Εφοσον είναι καλά το μαναράκι μου ,πάλι καλά!!!ΕΥχομαι να ειναι κ το τελευταίο φυσικά!

Πρεπει να εχουμε τα ματια μας κ στον πισινο μας...

Η Χριστίνα ανεβαινει στην καρέκλα κ επειτα στο τραπέζι της κουζίνας!

Το κουφο???Σημερα εσυρε την καρεκλα στον νεροχύτη για να ανέβει κ να ανοιξει την βρυση,το πιστευετε????Ειχα μεινει με ανοιχτο το στόμα!!!

Γενικότερα κανει πολλές ζημιές κ πρεπει να εχουμε συνεχως το νου μας....μεγαλο βασανο.

Εμενα ευτυχως κοιμάται 2,5 ωρες,αλλά φυσικο δεν ειναι??Ειναι περα δωθε ολη την ωρα.

Αφροδίτη ασε την κουνιάδα να λέει,πολυ σπαστικο όμως δικιο εχεις.

Τα παιδια ειναι διαφορετικά όντως,εγώ την ειχα συνεχει στο κρεββατι,καποιες φορες εκλαιγε κ την επαιρνα πάλι,εγώ δεν την αφήνω sorry ,όμως τελευταια κοιμάται στην κουνια της ξαφνικά,μια χαρα,ουτε που ξυπνάει...αλλά κ να κλαψει παλι θα την πάρω....δεν πάνε να λενε...

[GeoV]

Φωτο απο τον στολισμό......

[GeoV]

και αλλες 2,ορίστε για να μην σας εχω σε αγωνία happy μου!!!

[afrodite]

γωγω πολυ πολυ ομορφος ο στολισμος!!!μου θυμιζει ανοιξιατικο τοπιο με γαλανα ρυακια, νουφαρα και πεταλουδιτσες και μ'αρεσουν πολυ τα λουλουδια στα κουτια!!!ειναι και πολυχρωμος, ξεφευγει απο το κλασσικο κοριτσιστικο ροζ!!! μπραβο βρε θηριο, γεια στα χερια σου!!!δεν το σκεφτεσαι και επαγγελματικα;;;;

εγω στο δευτερο θα σε προτιμησω

[GeoV]

γωγω πολυ πολυ ομορφος ο στολισμος!!!μου θυμιζει ανοιξιατικο τοπιο με γαλανα ρυακια, νουφαρα και πεταλουδιτσες και μ'αρεσουν πολυ τα λουλουδια στα κουτια!!!ειναι και πολυχρωμος, ξεφευγει απο το κλασσικο κοριτσιστικο ροζ!!! μπραβο βρε θηριο, γεια στα χερια σου!!!δεν το σκεφτεσαι και επαγγελματικα;;;;

εγω στο δευτερο θα σε προτιμησω

Αφροδίτη μου σε ευχαριστω πολυ!!!Ναι κατι τετοιο ήθελα να ξυπνησω,ονειρεμενο ρομαντικό τοπίο κ τωρα που ειπες για νουφαρα,εχεις δίκιο,μπορει να πεταξω κανενα μέσα!!!

Οι μπομπο ειναι κ αυτες πολύχρωμες.

Εφτιαχνα βιτρίνες παλιοτερα κ γενικώς μου αρεσει πολυ η διακόσμηση κτλ...

Εννοείται πως θα στο δώσω για ντεκόρ,καλά να είμαστε κ εχει ο Θεός.Γεωργιαννα αν ησουν εγκυος ορίστε,δωρο για την βαπτιση

[swetty]

δάφνη μου,περαστικα......ευχομαι να ειναι η τελευταια επισκεψη στο παιδων......συγκλονιστηκα!!!!!!οταν η μαριεττα αφαιρεσαι ενα αποστημα στο λαιμο,εκει στο ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, ,πολυ σοβαρο ...αλλα ευτυχως μετα απο 10 μερες ειμασταν ετοιμοι να φυγουμε ,φερνουν διπλα μας ενα παιδακι που ειχε καταπιει μπαταρια πλακε μεγαλη ,απο πιεσομετρο,εκλαιγα μαζι του ολη τη νυχτα ,του εκαιγε τον οισοφαγο.....3,5χρονων......δεν το χειρουργησαν γιατι ηταν φαγωμενο,την αλλη μερα η βλαβη ηταν μεγαλη.......το χειρουργησαν, αλλα εμεις φυγαμε.....η μαμα μου το επισκεφτηκε μετα απο 20 μερες και ειπαν οι γονεις οτι ειχαν αγωνα......Τα ματια μας πρεπει να ειναι πανω τους,ειδικα στα αγορακια ....πιο περιεργα απο τα κοριτσακια,η κορη μου ποτε δεν θυμαμαι να ανοιξε ντουλαπι συρταρι κλπ ,ποτε δεν της ειπα τι εχεις στο στομα,στον μικρο συνεχεια....αλλα περναει πολυ χρονο στο παρκο...για να κανω και καμμια δουλεια και σιγουρα δεν ειμαι και στην καλυτερη ψυχολογια......και παλι περαστικα!!!!!!!!!!!!!!!!

να εχετε μια καλη νυχτα!!!!

[GeoV]

Γλυκερία μου ε'ιναι ανάλογα στο παιδί,δεν παίζει ρόλο το φύλο,η Χριστινα έχει ανακαλύψει τα πάντα εδω μέσα,ανοιγει κ κλείνει μονη της ντουλάπες ,σκαρφαλώνει κτλ....

Ενα παιδακι στην Ικαρία ειχα μαθει,καταπιε μπαταρία κ πέθανε

Οταν μου το είπε η φίλη μου σοκαρίστηκα κ ακόμα απο αυτά που λέτε...

Τα απορρυπαντικά θα τα πάω αποθηκη καλύτερα γτ ποτέ δεν ξέρεις!

Ευτυχως ειναι καλα ο Αρούλης κ ευχομαι το ιδιο για όλα τα παιδακια,ειναι απο τα χειρότερα που μπορεί να σου συμβούν.....

[georgi79]

Καλημερα!!!!!!!

Δαφνη μου αυτο το επαθα και εγω με το πλυντηριο αλλα για καλη μου τυχη δεν ηταν εκει ο μικρος γτ και ο δικος μου ολα στο στομα τα βαζει!!!! μα τπτ δεν αφηνει να πεσει κατω!!!

Χαιρομαι που πηγαν ολα καλα!! και οπως ειπες μακαρι να ειναι το τελευταιο κακο που παθαινει ο Αρουλης.

Τωρα και 3 μερες ο μικρος αφηνει πια τα χερια του και πηγαινει μονος του καπου. το καλο ειναι που κανει μικρα βαηματακια και σταθερα και εαν θελει να πεσει θα κατσει στο κολαρακι του. ειναι πολυ προσεκτικος και σπανια το βλεπω σε παιδακια αυτο!!

Εχθες κοιμηθηκε κατα την διαρκεια της ημερας 4,5 ωρες σε 2 δοσεις!!!! και το βραδυ 9.30 ηθελε να κοιμηθει ξανα!!!! ηταν η βροχη που μαλλον τον επηρεαζει!!!

[afrodite]

τι να πω βρε κοριτσια....ο θεος να φυλαει τα παιδακια μας, γιατι δεν μπορεις να εχεις ματια παντου, και ειναι η κακια η ωρα που λενε....

μπραβο γεωργιαννα, ο διονυσακος ειναι προσεκτικος και ξερει πως να πεφτει!!!πραγματι, μεγαλο προσον αυτο!!η δικη μου, τις προαλλες εκανε 2 βηματακια μονη της, απο ενα τραπεζακι σε ενα αλλο, αλλα γενικα δεν αφηνει το χερι μου....πιστευω οτι, οταν θα ειναι ετοιμη θα το κανει απο μονη της....

αποψε, δεν ξυπνησε καθολου και κοιμηθηκαμε κι εμεις σαν ανθρωποι!! ξυπνησε κατα τις 9, πηγε ο γιωργος και τις εβαλε παιχνιδακια στην κουνια και τωρα την ακουω που κανει για-για-για

πινω το γαλα μου και παω να την αλλαξω, θα εχει κανει και τα πρωινα κακα

[andria]

Kalimera koritsakia mou!!

Me xilia zoria pira tin mikri apo to krevvataki tis tis alla3a panaki tis edwsa to gala tis k tin kratousa apo to xeraki k katavikame tin skala k meta apo ligo mou exese k pali i8ele allagma Ir8e i nimfi mou, mou tin evale sto autokinito k ir8ame stin kouniada mou k tin pe8era mou, o george einai douleia!!

K mena i Victoria an den einai sigouri pws 8a kanei vimatakia den feugei apo tin agkalia mas, fovate k an den niwsei sigouri den afinete eleu8eri k otan niwsei pws 8a pesei ka8ete me to kwlaraki opws ton Dionisako .. Tin vlepw na antilavanete ton kindino sto 8ema auto enw sta ipoloipa 8emata opoion parei o xaros xexe

Gwgw teeeelllleeeiiiiaaaa OLA! ali8eia emeina kapws etsi

[happy!!!]

αχ βρε δαφνουλα μου καταστεναχωρεθηκα με την περιπετεια σας.......αστα να πανε ξερω πως ειναι τα εχω περασει...ευτυχως τελος καλο ολα καλα....

ο αρουλης να ξερεις πως για λιγο καιρο καιρο θα ειναι αναστατωμενος θα φοβατε ατομα που φοραν ασπρα(γιατρους)κ θα ειναι προσκολημενος επανω σου....η ελενα ετσι ηταν για κανενα μηνα μετα την εξοδο μας απο το νοσοκομειο..δεν ηθελε κανεναν αλλον εκτος απο την μαμα γιατι τιε ειχε μεινει φοβος...καθε φορα που την επαιρνε καποιος στο νοσοκομειο την τρυπουσε...

ψυχουλες μου μακαρι ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι καλα!!!!!!!!!!!

γωγω εχω παθει πλακα!!!!!!ονειρεμενο!!!!μου θυμιζει νεραιδοχωρα!!!!!!!!!!!!!!μπραβο κοριτσακι μου γεια στα χερια σου!!!!!!!

συνεχιζω το σιδερωμα κ ερχομε παλι...