Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Θα ‘θελα να μοιραστώ και εγώ την δικιά μου εμπειρία μαζί με όλες τις εγκυούλες και τις φρεσκομανούλες!!!!

Η δικιά μου ιστορία λίγο πολύ είναι γνωστή σε πολλές από εσάς… 10 χρόνια προσπάθειας, απεγνωσμένης προσπάθειας, και ένα όνειρο ζωής έγινε πριν από λίγες μέρες πραγματικότητα!!!!

Στις 01/03 λοιπόν ήρθαν στον κόσμο τα διδυμάκια μου!!!!! Όλα ξεκίνησαν την Τετάρτη…. Λόγω δίδυμης κύησης πήγαμε προγραμματισμένα και με καισαρική, είχα αρχίσει να ταλαιπωρούμε λίγο με το βάρος στην κοιλιά και τα μωρά ήταν αρκετά ζωρησμένα πλέον στην κοιλιά μου, οπότε έπρεπε να τα πάρουμε και μην το ρισκάρουμε και να τα αφήσουμε άλλο, έτσι κι αλλιώς ήταν μια χαρά και από βάρος και από εβδομάδες….. Κάναμε λοιπόν εισαγωγή στο Αρεταίειο, το μαιευτήριο έχει 2 ορόφους και με έβαλαν στο ισόγειο, ζήτησα από την προϊσταμένη αποκλειστικό θηλασμό και μου είπε ότι δεν θα ήταν εφικτό λόγω του ότι τα μωρά θα έπρεπε να μείνουν στον 1ο όροφο για παρακολούθηση επειδή είναι δίδυμα και θα γεννιοντουσαν την 37η εβδομάδα….. Κορίτσια έσκασα, στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που θα τα είχα μακρυα και με την καισαρική θα δυσκολευόμουν να ανεβωκατεβαίνω να τα βλέπω… ευτυχώς μετά από μία ώρα με ειδοποίησαν ότι θα μεταφερθώ στον πάνω όροφο……..πέταγα απ’ την χαρά μου…… το δωμάτιο μου ήταν ακριβώς απέναντι απ’ την αίθουσα νεογνών…. Το πρώτο βράδυ πέρασε γρήγορα, είχα και καλή παρέα στο δωμάτιο τρεις υπέροχες κοπέλες που δέσαμε πολύ!!! Και έτσι έφτασε το πρωί, 7:30 με πήραν μέσα στην αίθουσα τοκετού. Ο καλός μου είχε μεγάλη αγωνία, πήρε ένα σκαμπό και έκατσε έξω από την αίθουσα τοκετού κλείνοντας την είσοδο και μόλις τον είδε η προϊσταμένη τον μάλωσε χαχαχα. Το προσωπικό άψωγο, με έκαναν συνέχεια να γελάω….. κάναμε την επισκληρίδιο και σιγά σιγά άρχισα να μουδιάζω….. το πιο ενοχλητικό ήταν το τρέμουλο στα χέρια που με έπιασε, δεν μπορούσα να τα ηρεμήσω με τίποτα….. ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι μια πίεση στην κοιλιά και ακούστηκε το πιο γλυκό κλάμα!!!! Ήταν ο Κωνσταντίνος μου, μου τον έβαλαν αμέσως στο λαιμό, ήταν τόσο μικρούλης, συγκινήθηκα πολύ και αυτός σταμάτησε αμέσως το κλάμα, 8:28 μου είπε μια μαία και με χαϊδευε στο μάγουλο, μετά από 2 λεπτά ακούστηκε και το δεύτερο κλάμα, ήταν ο μικρούλης Ραφαήλ μου, και ήρθε και αυτός αμέσως στην αγκαλιά μου!!!!!!!! ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ? αναρωτιόμουνα….. τι να πω δεν ξέρω πώς να περιγράψω τα συναισθήματά μου!!! Αμέσως τα πήρε η παιδίατρος για να τα εξετάση και μου είπε ο γυναικολόγος μου ότι όλα πήγαν καλά!!! Τα αντράκια μου γεννήθηκαν 2630γρ. και 2540γρ. Το τρέμουλο στα χέρια δεν σταμάταγε, τα κορίτσια όμως με πρόσεξαν πολύ, προσπαθούσαν να με ζεστάνουν και ήταν πραγματικά πολύ τρυφερές… Με μετέφεραν λοιπόν στο δωμάτιο, όπου μου είπε και ο άντρας μου ότι θα χρειαστεί να μπουν στην θερμοκοιτίδα προληπτικά, στεναχωρήθηκα που δεν θα τα είχα δίπλα μου, αλλά ήταν για το καλό τους….

Υπέφερα αρκετά από πόνους, και όλα αυτά οι καθετήρες και η επισκληρίδιο, φουσκώματα στην κοιλιά … πολύ ενοχλητικά… Το ίδιο απόγευμα σηκώθηκα και άρχισα λίγο να περπατάω με τρομερούς πόνους… αλλά είπαμε η δύναμη της μάνας βρε κορίτσια είναι μεγάλο πράγμα, ήθελα να σηκωθώ όσο πιο γρήγορα γίνεται για να πάω να δω τα ζουζούνια μου, τα είχα δει μόνο για λίγα δευτερόλεπτα στην αίθουσα τοκετού και μερικές φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο καλός μου και πραγματικά υπέφερα όσο έβλεπα τα άλλα κορίτσια να έχουν τα μωράκια τους δίπλα τους και το δικό μου κρεβάτι να είναι άδειο… Την επόμενη μέρα, ευτυχώς μου βγάλανε τους καθετήρες και άρχισα πάλι να περπατάω, έτσι πήγε ο καλός μου και ρώτησε τις μαίες αν θα μπορούσα να μπω να δω τα μωράκια μας και αυτές ξαφνιάστηκαν που με είδαν τόσο γρήγορα όρθια. Πήγα λοιπόν και είδα τα παιδάκια μου στην θερμοκοιτίδα και με πήραν τα κλάματα. Δεν πίστευα ακόμα ότι αυτά τα αγγελούδια είναι δικά μου. Ήταν τόσο μικρούλια, μόνα τους χωρίς το χάδι της μανούλας…….. ήθελα να τα βγάλω και να τα πάρω μόνο μια αγκαλίτσα!!!! Το απόγευμα ήρθε μια μαία και μου είπε ότι μπορώ να πάω και να τα θηλάσω για λίγο, το τι ευτυχία ένοιωσα δεν μπορείτε να φανταστείτε, πήγαμε λοιπόν μαζί με τον άνδρα μου, μου έδωσαν πρώτα τον μικρούλι μου Ραφαήλ και τον έβαλα στο στήθος και άρχισε αμέσως να θηλάζει, μετά πήρα και τον Κωνσταντίνο τον λεβεντάκο μου και θήλασε και αυτός!!! Δεν περιγράφονται τα συναισθήματά!!!

Οι Μαίες τρελαμένες με τα διδυμάκια συνέχεια, τα πιο ήσυχα μωράκια μου λέγανε και όλο ναζάκια, ο Κωνσταντίνος κατέβαινε συνέχεια χαμηλά στην θερμοκοιτίδα και σήκωνε το ένα πόδι στο τζάμι της θερμοκοιτίδας, «ΑΓΑΣ» όπως και στην κοιλιά, έτσι απλωνόταν στους υπέρηχους!!! Το Σάββατο μου ανακοίνωσαν ότι πάνε πολύ καλά και θα έπαιρνα δίπλα μου τον Κωνσταντίνο, τον Ραφαήλ θα τον κράταγαν λίγο ακόμα στην θερμοκοιτίδα για παρακολούθηση, επειδή ήταν πιο ευαισθητούλης δεν θέλανε να τον πάρω στο δωμάτιο, για να μην κολλήσει τίποτα, βέβαια το βράδυ μου τον έφεραν που δεν είχαμε επισκεπτήριο…. Τα συναισθήματα ανάμεικτα, απ’ τη μια χαρά που είχα το μωράκι μου αγκαλιά και απ’ την άλλη ήταν μοναχούλης ο μικρούλης μου Ραφαήλ, άκουγα κλάματα και έλεγα λες να είναι ο Ραφαήλ μου που κλαίει? Είχε όμως φύλακα τον Αγ. Ραφαήλ!!! Ο Κωνσταντίνος μου ήταν πολύ ήσυχος, μαμ, κακά και νάνι ήταν το χρυσούλι μου και το βράδυ πήρα και τον Ραφαηλάκο μου για λίγο στο δωμάτιο!!!! Η αλήθεια είναι ότι εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα και πολύ, όποτε έβρισκα ευκαιρία πήγαινα μέσα στον Ραφαήλ. Την Κυριακή μας πήραν όλα τα μωρά οι μαίες για να τα κάνουν μπανάκι και να τα δουν οι παιδίατροι, εκεί που κοιμόμουν ήρθε η παιδίατρος και μου είπε ότι μπορούμε να φύγουμε αν θέλουμε, αν νοιώθω εγώ έτοιμοι, τα μωράκια πήγαιναν πολύ καλά και δεν υπήρχε λόγος να μείνουμε άλλο μέσα, βέβαια ξαφνιάστηκα πίστευα ότι θα μας κρατούσαν τουλάχιστον μέχρι την Τρίτη. Αλλά ήθελα να φύγω γιατί το μόνο παράπονο από το νοσοκομείο ήταν ότι άφηναν πολύ κόσμο στα επισκεπτήρια μέσα στα δωμάτια και φοβόμουν για καμιά ίωση….. αφήστε και αυτά τα αρώματα, έρχονταν κάτι χαζές λουσμένες μες στο άρωμα, σε μία τις την είπα, γιατί με έπιασε κάτι σαν αλλεργία φόραγε ένα πολύ έντονο άρωμα και έτσι άρπαξα την ευκαιρία και πήρα τα μωράκια μου και γυρίσαμε σπιτάκι μας!!!!!

Φύγαμε 2 και γυρίσαμε 4, λοιπόν!!!!!Μπήκαμε στο σπίτι και βάλαμε τα κλάματα με τον άνδρα μου…. ΕΥΤΥΧΙΑ και μόνο ΕΥΤΥΧΙΑ νοιώθουμε κορίτσια, η κούραση και τα ξενύχτια δεν με πειράζουν καθόλου, όταν τα έχω στην αγκαλιά μου και με κοιτάνε με τις ματάρες τους και σκάνε χαμόγελα, τα ξεχνάω όλα!!!! Οι άντρες τις ζωής μου, μου έχουν πάρει το μυαλό!!!! Τόσα χρόνια ταλαιπωρίας για να αποκτήσουμε αυτά τα αγγελούδια, ξεχάστηκαν αμέσως…. Τα καλύτερα τώρα έρχονται!!!!

Ευχαριστώ τον Θεό που μου χάρισε τον Ραφαήλ και τον Κωνσταντίνο μου!!!!!!!

post-15828-1387393905864_thumb.jpg

Δημοσίευση

Kiki μου με συγκίνησες αφάνταστα, να σου ζήσουν οι αντράκλες σου κοπέλα μου. Πέρασες απίστευτη ταλαιπωρία 10 ΧΡΟΝΙΑ!!!! Μονο εσύ ξέρεις τι πέρασες, όμως τώρα όλα είναι τόσο πίσω ε? Πραγματικά με έκανες και έκλαψα. Μπράβο γλυκειά μου, ΜΠΡΑΒΟ. Να τα χερεστε και να είναι γερά και πλούσια απο υγεία. Σε θαυμάζω!!!

Δημοσίευση

ενας απο τους λογους που χαιρομαι να βρισκομαι στο μαμμυ ειναι οταν διαβαζω τετοιες ιστοριες σαν την δικη σου...να χαιρεσαι τα ομορφα πλασματακια σου και να τα δεις γερα και αυτιχισμενα..και μην σε νοιαξει που θα πουν πρωτα μπαμπα γιατι μολις αρχισουν τα μαμα και μαμακα δεν θα σταματησουν.. ;);););)

να τα χαιρεσαι και παλι

Δημοσίευση

Κική, να σου ζήσουν! Τι τέλεια περιγραφή... Βούρκωσα! Οι προσπάθειες σου ανταμείφθηκαν με τον καλύτερο τρόπο! Τα δυο σου μωράκια!

Τι κάνει η δύναμη της μανούλας έ? Ξεχνάς όλη την ταλαιπωρία και σηκώνεσαι γρήγορα-γρήγορα!

Καλή λοχεία να έχεις!

Δημοσίευση

Να σας ζησουν κοπελα μου τα διδυμακια σας

να ειναι γερα κ ευτυχισμενα στην ζωη τους

κ'εσεις να τα καμαρωνετε

ταλαιπωρηθηκες ολα αυτα τα χρονια

αλλα η Παναγιτσα

σε ανταμειψε με δυο μωρακια!!!!

Δημοσίευση

Κική μου, να σου ζήσουν τα μωράκια σου!!!! Να είναι πάντα γερά και ευτυχισμένα! Να τα δεις όπως ονειρεύεσαι! Τα καλύτερα έρχονται!

Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που διάβασα νέα σου! Φιλάκια, κορίτσι μου και να μας γράφεις όποτε έχεις χρόνο!

Δημοσίευση

Αντε μωρε Κικη με πηραν τα ζουμια...

Να σας ζησουν τα μικρουλια σας ...οταν τα εχεις αγκαλια το ξερεις! πως ο,τι κι αν περασατε αυτα τα χρονια αξιζε τον κοπο!! Να ειναι γερα και καλοτυχα, με τετοιους γονεις που παλεψαν γι αυτα ειναι σιγουρα πολυ τυχερα!! καλη λοχεια κουκλα...

Δημοσίευση

Μετά από τόσες δοκιμασίες, το να έχεις τα παιδακια σου στην αγκαλια σου δεν ειναι μόνο όνειρο, αλλά και ευτυχία. Να στε πάντα γεροί και αγαπημένοι και ναναι τα ζουζούνια σου γερά και καλότυχα!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Γεια σας κ από μένα! Έχω κ εγώ υπέρηχο την Δευτέρα και το πρώτο nst, θα είμαι 36+2. Αυτή τη βδομάδα επλυνα σιδερωσα και είμαι σχεδόν έτοιμη! Βαλίτσα δε φτιάχνω ακόμα, τελευταία στιγμή με βλέπω. Κατάφερα να βάλω τα πλυμένα υφάσματα πίσω στο κάθισμα του αυτοκινήτου, ειλικρινά ήμουν στο τσακ να τα παρατήσω και να αγοράσω καινούριο! Δίπλωμα μηχανικού ήθελε αυτό το πράγμα! Ο μικρός μου τα ίδια και μένα σκαρφαλωμένος πάνω μου και έχει αρχίσει να με αποκαλεί "μαμά μου" αντί για σκέτο μαμά και μου έχει πάρει το μυαλό. Θα ζοριστούν κορίτσια. Κ αυτά κ εμείς αλλά είναι για καλό, θα περάσει. Με το καλό όλες; Φτάσαμε στο τέλος, σε λίγο θα τα έχουμε αγκαλιά. Να είναι υγιή και χαρούμενα από την πρώτη τους στιγμή 🙏🏻
    • Καλησπέρα κορίτσια...πήγα γιατρό,όλα καλα..είδαμε κ το φύλο.. είναι αγοράκι.. εμένα με το που μπήκα 15 η εβδομάδα πετάχτηκε απότομα... όλα καλά γενικά μόνο π με ενοχλεί ακόμα το στομάχι μου...πήρα σε 16 μέρος ένα κιλό.. σίγουρα μπορώ κ καλύτερα...
    • Καλημέρα!!  @Elk τι ωραία που θα φτιάξετε γλυκά σήμερα, καλή δύναμη με τη συγκράτηση στα γλυκά, πράγμα δύσκολο πιστεύω. Η δική μου κοιλίτσα έχει πεταχτεί λίγο, όταν φοράω κάτι στενό φαίνεται να ξεπετάγεται κάτι. Όποτε θυμάμαι βάζω ένα λαδακι στη κοιλιά, αλλά πρέπει να αρχίσω πιο εντατικά να το χρησιμοποιώ. Εσύ χρησιμοποιεις; @Tinasardin8689 νομίζω η δεύτερη εγκυμοσύνη φαίνεται νωρίτερα σε σύγκριση με τη πρώτη. Σε ποια βδομάδα είσαι τώρα ; Θα περιμένουμε νέα σου από το γιατρό. 
    • Καλημέρα κορίτσια καλά και εγώ εδώ τα ίδια σπίτι με τα κορίτσια αυτό το διάστημα.. σήμερα θα κάνουμε τα γλυκά μας μελομακάρονα κουραμπιέδες .. θα κάνω μια προσπάθεια να μην φάω πολλά 😂 Εμένα η κοιλιά μου πετάχτηκε για τα καλά πλέον ειμαι και στον 5ο μήνα ! βάζετε καμιά κρέμα στην κοιλιά για ραγάδες κορίτσια ; 
    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...