Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημερα σας.....

μετα απο 9 υπεροχους μηνες ηρθε η στιγμη να δουμε απο κοντα τη μπουμπα μας....

ειχαμε πει με την γυναικολογο να μπουμε με προκληση στις 2 δεκεμβρη στις 6 και 30 το πρωι,μιας και οπως μας ειχαν πει στο ντομπλερ ο πλακουντας ηταν και σε αυτη την εγκυμοσυνη κολλημενος στη μητρα...ειχαν δωσει οι δικοι μου αιμα γιατι υπηρχε η πιθανοτητα να εχουμε αιμορραγια στη μητρα και ετσι θελαμε να εχουμε ενα τοκετο το πρωι που ολα ειναι πιο οργανωμενα(αιμοδοσια,χειρουργια)....να σας πω την αληθεια επειδη ειχα περασει την εμπειρια της προκλησης στο δευτερο γιο μου δεν ηθελα παλι να μπω με προκληση...αλλα δεν γινοταν αλλιως....εκτος και αν ερχοταν πιο νωρις απο μονη της.....

ο αντρας μου λοιπον ηρθε το απογευμα της πεμπτης απο το χωριο που μενουμε πλεον....και ελεγα οτι ισως μου κανει τη χαρη η μικρη και ερθει αφου ο μπαμπας της ηταν κοντα μας....

τη δευτερα εν τω μεταξυ ειχα πολλα καφετια και πηγα στη γυναικολογο οπου διαπιστωσε οτι εχω 5 εκατοστα διαστολη και ενα τραχηλο πληρως εξαλλημενο...χαρηκα γιατι μου ειπε οτι ανα πασα στιγμη θα μπορουσα να γεννησω...τελικα ενω σχεδον ολες τις μερες ειχα πολλα πονακια δεν ελεγε να βγει....ετσι και την πεμπτη απο τις 4 το μεσημερι μεχρι και τις 7 ειχα πονακια και καφετια....περνω τηλεφωνο τη γιατρο και μου ειπε να περιμενω λιγο και αν συνεχισουν να παμε για γεννα...ετσι πηγα για μπανακι αλλα καπου εκει σταματησαν και οι πονοι....

τελικα εκει που το ειχα παρει αποφαση οτι δεν την γλιτωνω την προκληση τα ξημερωματα τις παρασκευης και ωρα 2 και 30 ξυπνησα γιατι εβλεπα στον υπνο μου οτι με ειχαν πιασει οι πονοι και γεννουσα....εκει καπου καταλαβα οτι δεν ηταν ονειρο αλλα πραγματικοτητα....η μπουμπα ειχε παρει την αποφαση να ερθει φυσικα στη μαμα της.....

ξυπναω λοιπον τον αντρα μου...του λεω σηκω...ξυπνα να φυγουμε....και λεει ασε με ακομα 5 λεπτα...καλε σηκω του λεω ποναω,γενναμε.....σηκωθηκε εντρομος...ντυθηκε και εγω κλασικα περιμενα να ζεστανει λιγο το νερο να κανω ενα ντουζακι.....στο κοσμο μου κλασικα...χαχαχα.....

τελικα φτασαμε στο μαιευτηριο στις 4 τα ξημερωματα οπου με περιμενε η καλη μου η γιατρος και η μαια μου.....ξεκινησε η γνωστη διαδικασια....οπου γλιτωσα ξυρισμα...και κλισμα...τι καλα....και πηγαμε στην αιθουσα με τον αριθμο 18....μου βαλανε εκει τον ορο...και ξεκινησαμε....καλεσαμε την αναισθησιολογο να μου κανει επισκληριδιο μιας και εφοσον ηταν κολλημενος ο πλακουντας δεν την γλιτωνα την αναισθησια...και δεν ηθελα με τιποτα να μου κανουν ολικη...μου βαζει την πρωτη δοση αλλα οι πονοι ηταν ακομα δυνατοι...τελικα την καλουμε παλι και μου κανει αλλη μια δοση με το κριτηριο οτι ειμαι τριτοκη και οτι οι πονοι ειναι πιο δυνατοι....τελικα δυστυχως κατεληξα να μην αισθανομαι τιποτα...με δυσκολια γυρναγα το σωμα μου...

στις 5 η διαστολη ηταν στο 10...μπαμ μπαμ....αλλα η μικρη δεν κατεβαινε...δεν θυμαμαι καν ποσες εξωθησεις καναμε...ποσες φορες γυρισαμε πλευρο για να κατεβασουμε τη μπουμπα...αλλα εχανε παλμους συνεχεια και δεν μπορουσαμε να περιμενουμε αλλο....πηγαμε στην αιθουσα του χειρουργειου...οπου 2 μαιες απο πανω μου μου παταγανε την κοιλια,εγω να σπρωχνω και η γιατρος να αποφασιζει να την βγαλει με βεντουζα....αφου τα πραγματα ειχαν δυσκολεψει αρκετα...ετσι λοιπον ηρθε στο κοσμο το γλυκο μου κοριτσακι στις 6 και 25 το πρωι...εκει που θα πηγαιναμε για την προκληση εκεινη γεννηθηκε...στις 38 εβδομαδες και 2 ημερες...3250 και 51 εκατοστα....

μετα λοιπον περιμεναμε να βγει ο πλακουντας....και για καλη μας τυχη βγηκε...μονος του...η γιατρος μου μονο χορο που δεν εστησε....ας ειναι καλα η παναγια που βοηθησε να πανε ολα καλα.....

μετα λοιπον απο την διωρη παραμονη μου στο δωματιο ανανηψης ανεβηκαμε στο δωματιο....πληρως απογοητευμενη απο το μητερα....πολυ χαλια τα πραγματα....γινοτανε ενα χαμος...δεν τηρουσαν φυσικα τα ωραρια επισκεπτηριου..το φαγητο αισχος και το χειροτερο ειναι οτι παρακαλαγαμε να μας φερουν πετσετες για να κανουμε ενα μπανιο...

τη δευτερη μερα μου ανακοινωσαν οτι η μικρη εχει καταγμα στην κλειδα....ενα σοκ το εφαγα να πω την αληθεια...βεβαια δεν χρειαζεται κατι..ουτε ποναει...θα φτιαξει απο μονο του......αλλα οπως και να εχει στεναχωρηθηκα....

απο οσα καταλαβα αν ηταν αλλος γιατρος θα ειχα κανει καισαρικη....η μικρη ηταν μπλεγμενη με τον ομφαλιο λωρο μια φορα στο λαιμο πολυ σφυχτα και 2 φορες στο ποδαρακι της....

τελος καλο ολα καλα....ταλαιπωρηθηκαμε αλλα δοξα το θεο ειμαστε γερες και οι δυο...

η μικρη θηλαζει ολη την ωρα...εγω ειμαι κομματια....αλλα χαλαλι της.......τα αδελφακια της την λατρευουν...ολο την φιλανε την χαιδευουν...δε μπορειτε να φανταστητε ποσο τα χαιρομαι...ελπιζω βεβαια να μην αλλαξει αυτο...

λοιπον αρκετα σας ζαλισα.........σας ευχαριστω που εισασταν κοντα μου ολο αυτο το καιρο.....

φιλια σε ολες.....

Δημοσίευση

Να σου ζήσει η κορούλα σου και να είναι πάντα ευτυχισμένη και γεμάτη υγεία!! Να χαίρεστε και τα άλλα δυο παιδάκια σας!! Καλή λοχεία να έχεις...

Ελπίζω να μην πονάει τώρα και να ευχαριστείς τον θεό και την Παναγία που σου την έφεραν ζωντανή γιατί οι γιατροί είναι απαράδεκτοι όταν ρισκάρουν έτσι την ζωή ενός μωρού..

Δημοσίευση

Γιωτούλα μου να σας ζήσει το 3ο σας παιδάκι!!!!!!!!!!!!!!!

Να είναι πάντα γερή και καλότυχη και να την προσέχουν (σιγουραααααααααααααα) και τα αδερφάκια της!!!

Είναι συγκλονιστική η εμπειρία σου!!!!!!!!!! Ανατρίχιασα...Τώρα πώς είσαι?

Ετοιμάσου για κορδελίτσες και φρου φρου!!!!!!!!!!!! :lol::lol::lol: (εντάξει όχι ακόμα, σε 2-3 μήνες!!!!!!!!!!)

φιλακιαααααααααααααααααααααααααααα και καλή λοχεία!!

Δημοσίευση

μπουρεκακι μου!!!! μπραβο κοριτσακι μου!!!

παρα πολυ χαρηκα που ολα πηγαν τοσο καλα1!!

να σας ζησει η μπουμπα να τη χαιρεστε να ιεναι παντα ευτυχισμενη κ εσεις μαζι της!!!

ελπιζω να μην την ενοχλει πολυ το ποδαρακι της... κ να γινει πολυ γρηγορα καλα!!!!

καλη λοχεια να εχεις κ ολα να πανε τελεια!!!!

Δημοσίευση

μπουρεκακι να σου ζησει η μπουμπου!!! πωπω ταλαιπωρηθηκατε μανα και κορη αλλα ευτυχως ολα καλα!! ευχομαι να περασει γρηγορα το καταγματακι , εσυ να ξεκουραζεσαι οσο μπορεις και συντομα θα παρετε τα πανω σας!!Και οι μεγαλοι θα την προσεχουν σαν τα ματια τους!! :D ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!!

Δημοσίευση

Μπουρεκάκι πολύ χάρηκα που όλα πήγαν καλά και ήρθε από μόνη της η μπούμπα σας! Να σας ζήσει, να είναι πάντα καλότυχη στη ζωούλα της και σε εσένα καλή λοχεία! Τι καλά που δεν ταλαιπωρήθηκες και με τον πλακούντα!

Να 'ναι πάντα καλά και τα παλικαράκια σου και να χαίρονται την μικρή τους αδερφούλα! :D

Άντε να πάρουμε και εμείς σειρά τώρα! ;)

Δημοσίευση

Γιώτα να μου να σας ζήσει η κουκλίτσα σας...Γερή και τυχερή να είναι...Όλα τα καλά του κόσμου να έχει....Ταλαιπωρήθηκες, αλλά άξιζε τον κόπο.... :x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x

Καλούς θηλασμούς και καλή λοχεία!!!!!!!!!!

Φιλιά και στα τρία αγγελούδια σου!! :x:x

Δημοσίευση

Καλημερα Γιωτα μ,

Να σας ζησει η μπουμπα, ταλαιπωρηθηκες κι εσυ κι εκεινη αλλα ολα καλα δοξα το θεο, να εισαστε και οι δυο γερες και δυνατες !! Τα αδερφακια τις ειναι υπεροχα και ευχομαι να την αγαπανε ετσι και να της εχουν αδυναμια για μια ζωή.

Πολλα φιλια κι ευχαριστουμε που μοιραστηκες την εμπειρια σου μαζί μας !!

Δημοσίευση

μπουρεκακι να σας ζησει η μπουμπα σας! :D:D παντα καλοτυχη να ειναι και γεματη υγεια!!! ειναι υπεροχο που εγιναν ολα οπως ηθελες και οχι με προκληση! καλη λοχεια να εχεις και να χαιρεσαι την οικογενεια σου!!! :D:D:D

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΟΔΑΡΑΚΙ ΤΗΣ!

ΝΑ ΕΙΧΕΙΣ ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΣΟΥ!

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΑΝΤΑ ΥΓΙΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟΙ!

Δημοσίευση

Γιωτα μου να σου ζησει η μπουμπου,καλοτυχη,γερη και παντα ευτυχισμενη!!!Σου ευχομαι οτι καλυτερο!Ταλαιπωρηθηκες λιγακι αλλα ολα καλα,αυτο εχει σημασια!Μπραβο,να χαιρεσαι τα παιδακια σου και την οικογενεια σου! :x Αντε να παιρνουμε και οι υπολοιπες σειρα με το καλο!!! :D

Δημοσίευση

γιωτου μου,συγκινηθηκα παρα πολυ!!!!!!!!!!! ;);););););)

να σου ζησει η κουκλαρα σου!!!!!!!!!!!!να τη δεις οπως ποθεις και να ειναι παντα υγιης κι ευτυχισμενη!!!!!!!!!!! ;);););););)

καλη λοχεια και καλους θηλασμους!!!!!!!!!!! ;)

εννοειται περιμενουμε φωτο!!!!!! ;)

φιλια σε ολους!!!!!!σε σενα,στα αγορακια σου και στη μικρουλα!!!!!! :D

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...