Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΦΟΒΙEΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ


aspa

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 216
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Καλησπέρα! Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την αγωνία σας για τον τοκετό και σας βρίσκω πολύ...λογικές!Λογικό να υπάρχει το άγχος. Γέννησα πριν 11 μήνες την κορούλα μας με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο. Μου έβαλαν έναν καθετήρα στην πλάτη και από εκεί μου "διοχέτευαν" σε δόσεις την ουσία αυτή. Δεν πόνεσα καθόλου, αν εξαιρέσω τους πόνους μέχρι να φτάσω σε διαστολή που επέτρεπε να γίνει αυτή η ένεση. Κιόσο για το σπρώξιμο, μη φοβάστε! Είναι τέτοια η ένταση και τόση η επιθυμία να γεννήσεις και να ελευθερωθείς κι εσύ και το παιδί που σπρώχνεις συνέχεια. Τότε που το πέρασα μου φαινόταν , βέβαια, βουνό. Αλλά τώρα το ξέχασα εντελώς.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα! Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την αγωνία σας για τον τοκετό και σας βρίσκω πολύ...λογικές!Λογικό να υπάρχει το άγχος. Γέννησα πριν 11 μήνες την κορούλα μας με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο. Μου έβαλαν έναν καθετήρα στην πλάτη και από εκεί μου "διοχέτευαν" σε δόσεις την ουσία αυτή. Δεν πόνεσα καθόλου, αν εξαιρέσω τους πόνους μέχρι να φτάσω σε διαστολή που επέτρεπε να γίνει αυτή η ένεση. Κιόσο για το σπρώξιμο, μη φοβάστε! Είναι τέτοια η ένταση και τόση η επιθυμία να γεννήσεις και να ελευθερωθείς κι εσύ και το παιδί που σπρώχνεις συνέχεια. Τότε που το πέρασα μου φαινόταν , βέβαια, βουνό. Αλλά τώρα το ξέχασα εντελώς.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα! Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την αγωνία σας για τον τοκετό και σας βρίσκω πολύ...λογικές!Λογικό να υπάρχει το άγχος. Γέννησα πριν 11 μήνες την κορούλα μας με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο. Μου έβαλαν έναν καθετήρα στην πλάτη και από εκεί μου "διοχέτευαν" σε δόσεις την ουσία αυτή. Δεν πόνεσα καθόλου, αν εξαιρέσω τους πόνους μέχρι να φτάσω σε διαστολή που επέτρεπε να γίνει αυτή η ένεση. Κιόσο για το σπρώξιμο, μη φοβάστε! Είναι τέτοια η ένταση και τόση η επιθυμία να γεννήσεις και να ελευθερωθείς κι εσύ και το παιδί που σπρώχνεις συνέχεια. Τότε που το πέρασα μου φαινόταν , βέβαια, βουνό. Αλλά τώρα το ξέχασα εντελώς.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπέρα! Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την αγωνία σας για τον τοκετό και σας βρίσκω πολύ...λογικές!Λογικό να υπάρχει το άγχος. Γέννησα πριν 11 μήνες την κορούλα μας με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο. Μου έβαλαν έναν καθετήρα στην πλάτη και από εκεί μου "διοχέτευαν" σε δόσεις την ουσία αυτή. Δεν πόνεσα καθόλου, αν εξαιρέσω τους πόνους μέχρι να φτάσω σε διαστολή που επέτρεπε να γίνει αυτή η ένεση. Κιόσο για το σπρώξιμο, μη φοβάστε! Είναι τέτοια η ένταση και τόση η επιθυμία να γεννήσεις και να ελευθερωθείς κι εσύ και το παιδί που σπρώχνεις συνέχεια. Τότε που το πέρασα μου φαινόταν , βέβαια, βουνό. Αλλά τώρα το ξέχασα εντελώς.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Α ΡΕ ΜΑΡΑΚΙ!!!ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ??ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΓΕΡΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ !!!!ΥΓΕΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΥΓΕΙΑ !!ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Α ΡΕ ΜΑΡΑΚΙ!!!ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ??ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΓΕΡΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ !!!!ΥΓΕΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΥΓΕΙΑ !!ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Α ΡΕ ΜΑΡΑΚΙ!!!ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ??ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΓΕΡΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ !!!!ΥΓΕΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΥΓΕΙΑ !!ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Α ΡΕ ΜΑΡΑΚΙ!!!ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ??ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΓΕΡΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ !!!!ΥΓΕΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΥΓΕΙΑ !!ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Θα συμφωνησω με το Μαρακι απολυτα οτι δεν εχει καμια μα καμια σημασια ο τροπος που θα γεννησεις αλλα η μετεπειτα πορεια σαν γονιος..Τι να το κανω αν γεννησεις φυσιολογικα και μετα να πλακωνεις το παιδι στο ξυλο?Αλλα πραγματα εχουν σημασια κοριτσια ...μην κολλατε σε ασημαντα πραγματα.Για μενα το πιο σημαντικο ειναι να φερεις στον κοσμο ενα υγιες παιδι πραγμα που σημαινει οτι αυτο φροντισες απο την εκγυμοσυνη να γινει.Και δευτερον οταν θα ερθει στον κοσμο να μεγαλωσει με τους δυο γονεις,με αγαπη και φροντιδα.

Οσο για τον τοκετο στο νερο ενας γιατρος απο αλλο φορουμ ελεγε οτι ειναι μια μοδα ή μαλλον μια μουρλα που επιασε τις μαμαδες να γεννουν στο νερο,που θα εχεις χιλια δυο μικροβια θα μπει και ο γιατρος μεσα...και γιατι ολα αυτα?δεν το καταλαβαινω για να πεις πτι γεννησες στο νερο?Αν θες να αποφυγεις τον πονο κανε επισκληριδιο.Οχι οτι με τον τοκετο στο νερο δεν πονας..πονας κανονικοτατα αλλα λενε οτι ειναι πιο ευκολη μεταβαση του μωρου απο την κοιλια της μαμας στον εξω κοσμο.Χαζομαρες...

Και εγω προσωπικα το θεωρω μια βλακεια,μοδα απο την Αμερικη δεν ειναι???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Θα συμφωνησω με το Μαρακι απολυτα οτι δεν εχει καμια μα καμια σημασια ο τροπος που θα γεννησεις αλλα η μετεπειτα πορεια σαν γονιος..Τι να το κανω αν γεννησεις φυσιολογικα και μετα να πλακωνεις το παιδι στο ξυλο?Αλλα πραγματα εχουν σημασια κοριτσια ...μην κολλατε σε ασημαντα πραγματα.Για μενα το πιο σημαντικο ειναι να φερεις στον κοσμο ενα υγιες παιδι πραγμα που σημαινει οτι αυτο φροντισες απο την εκγυμοσυνη να γινει.Και δευτερον οταν θα ερθει στον κοσμο να μεγαλωσει με τους δυο γονεις,με αγαπη και φροντιδα.

Οσο για τον τοκετο στο νερο ενας γιατρος απο αλλο φορουμ ελεγε οτι ειναι μια μοδα ή μαλλον μια μουρλα που επιασε τις μαμαδες να γεννουν στο νερο,που θα εχεις χιλια δυο μικροβια θα μπει και ο γιατρος μεσα...και γιατι ολα αυτα?δεν το καταλαβαινω για να πεις πτι γεννησες στο νερο?Αν θες να αποφυγεις τον πονο κανε επισκληριδιο.Οχι οτι με τον τοκετο στο νερο δεν πονας..πονας κανονικοτατα αλλα λενε οτι ειναι πιο ευκολη μεταβαση του μωρου απο την κοιλια της μαμας στον εξω κοσμο.Χαζομαρες...

Και εγω προσωπικα το θεωρω μια βλακεια,μοδα απο την Αμερικη δεν ειναι???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Θα συμφωνησω με το Μαρακι απολυτα οτι δεν εχει καμια μα καμια σημασια ο τροπος που θα γεννησεις αλλα η μετεπειτα πορεια σαν γονιος..Τι να το κανω αν γεννησεις φυσιολογικα και μετα να πλακωνεις το παιδι στο ξυλο?Αλλα πραγματα εχουν σημασια κοριτσια ...μην κολλατε σε ασημαντα πραγματα.Για μενα το πιο σημαντικο ειναι να φερεις στον κοσμο ενα υγιες παιδι πραγμα που σημαινει οτι αυτο φροντισες απο την εκγυμοσυνη να γινει.Και δευτερον οταν θα ερθει στον κοσμο να μεγαλωσει με τους δυο γονεις,με αγαπη και φροντιδα.

Οσο για τον τοκετο στο νερο ενας γιατρος απο αλλο φορουμ ελεγε οτι ειναι μια μοδα ή μαλλον μια μουρλα που επιασε τις μαμαδες να γεννουν στο νερο,που θα εχεις χιλια δυο μικροβια θα μπει και ο γιατρος μεσα...και γιατι ολα αυτα?δεν το καταλαβαινω για να πεις πτι γεννησες στο νερο?Αν θες να αποφυγεις τον πονο κανε επισκληριδιο.Οχι οτι με τον τοκετο στο νερο δεν πονας..πονας κανονικοτατα αλλα λενε οτι ειναι πιο ευκολη μεταβαση του μωρου απο την κοιλια της μαμας στον εξω κοσμο.Χαζομαρες...

Και εγω προσωπικα το θεωρω μια βλακεια,μοδα απο την Αμερικη δεν ειναι???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Θα συμφωνησω με το Μαρακι απολυτα οτι δεν εχει καμια μα καμια σημασια ο τροπος που θα γεννησεις αλλα η μετεπειτα πορεια σαν γονιος..Τι να το κανω αν γεννησεις φυσιολογικα και μετα να πλακωνεις το παιδι στο ξυλο?Αλλα πραγματα εχουν σημασια κοριτσια ...μην κολλατε σε ασημαντα πραγματα.Για μενα το πιο σημαντικο ειναι να φερεις στον κοσμο ενα υγιες παιδι πραγμα που σημαινει οτι αυτο φροντισες απο την εκγυμοσυνη να γινει.Και δευτερον οταν θα ερθει στον κοσμο να μεγαλωσει με τους δυο γονεις,με αγαπη και φροντιδα.

Οσο για τον τοκετο στο νερο ενας γιατρος απο αλλο φορουμ ελεγε οτι ειναι μια μοδα ή μαλλον μια μουρλα που επιασε τις μαμαδες να γεννουν στο νερο,που θα εχεις χιλια δυο μικροβια θα μπει και ο γιατρος μεσα...και γιατι ολα αυτα?δεν το καταλαβαινω για να πεις πτι γεννησες στο νερο?Αν θες να αποφυγεις τον πονο κανε επισκληριδιο.Οχι οτι με τον τοκετο στο νερο δεν πονας..πονας κανονικοτατα αλλα λενε οτι ειναι πιο ευκολη μεταβαση του μωρου απο την κοιλια της μαμας στον εξω κοσμο.Χαζομαρες...

Και εγω προσωπικα το θεωρω μια βλακεια,μοδα απο την Αμερικη δεν ειναι???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Erma μου εγώ θα σου πω την δική μου ιστορία. Γέννησα με καισαρική και έκανα επισκληρίδιο. Είχα σταγόνες γαλατάκι από το στήθος μου από τον 7Ο μήνα, ήταν σαν νερό αλλά είχα. Μόλις γέννησα ( στην κλινική ) δεν είχα αρκετό γάλα, άλλα έτσι είναι σε όλες τις γυναίκες, το έβαζα όμως στο στήθος μου έστω και για λίγο. Όταν γύρισα σπίτι μετά από 5 μέρες είχα γάλα για να ταΐσω τρία μωρά όχι ένα. Αν και δυσκολεύτηκα γιατί δεν είχα θηλή και με τραυμάτισε ο μικρός μου σε σημείο να κλαίω, όταν τον θήλαζα, από τον πόνο, προσπάθησα και τελικά τον θήλασα 4 μήνες και του έδινα αποκλειστικά μόνο δικό μου. Τον σταμάτησα λόγω ανωτέρας βίας αφού έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά που είναι μακριά από το σπίτι μου. Έκλαιγα όταν το έκανα για μέρες αλλά τι να έκανα ?. Πιστεύω ότι αν θηλάσεις δεν εξαρτάτε από την απισκληρίδιο αλλά από άλλους λόγους π.χ. δεν έχεις γάλα ( που δεν το πιστεύω για καμιά γυναίκα ) ή δεν έχεις υπομονή ( φυσικά αν δεν έχεις πρόβλημα υγείας ). Η νύφη μου που γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο είχε και εκείνη γάλα και μάλιστα επειδή ήταν σπίτι θήλασε για 9 μήνες, έδινε μόνο δικό της γάλα.

Κλείνοντας θα πω αυτό που είπε ένας γιατρός στην κλινική στον άντρα μου όταν τον ρώτησε «Γιατρέ αν η γυναίκα μου δεν έχει γάλα τι κάνουμε ?» και του απάντησε «αν αφήσεις μια μάνα με το μωρό της στη μέση της ερήμου, εσύ πιστεύεις ότι αυτό το μωρό δεν θα ζήσει ?» Άρα είμαστε λίγο καλομαθημένες και δεν θέλουμε να κουραστούμε να ξενυχτήσουμε και αγχωνόμαστε, νευριάζουμε. Έτσι καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του μπουκαλιού.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Erma μου εγώ θα σου πω την δική μου ιστορία. Γέννησα με καισαρική και έκανα επισκληρίδιο. Είχα σταγόνες γαλατάκι από το στήθος μου από τον 7Ο μήνα, ήταν σαν νερό αλλά είχα. Μόλις γέννησα ( στην κλινική ) δεν είχα αρκετό γάλα, άλλα έτσι είναι σε όλες τις γυναίκες, το έβαζα όμως στο στήθος μου έστω και για λίγο. Όταν γύρισα σπίτι μετά από 5 μέρες είχα γάλα για να ταΐσω τρία μωρά όχι ένα. Αν και δυσκολεύτηκα γιατί δεν είχα θηλή και με τραυμάτισε ο μικρός μου σε σημείο να κλαίω, όταν τον θήλαζα, από τον πόνο, προσπάθησα και τελικά τον θήλασα 4 μήνες και του έδινα αποκλειστικά μόνο δικό μου. Τον σταμάτησα λόγω ανωτέρας βίας αφού έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά που είναι μακριά από το σπίτι μου. Έκλαιγα όταν το έκανα για μέρες αλλά τι να έκανα ?. Πιστεύω ότι αν θηλάσεις δεν εξαρτάτε από την απισκληρίδιο αλλά από άλλους λόγους π.χ. δεν έχεις γάλα ( που δεν το πιστεύω για καμιά γυναίκα ) ή δεν έχεις υπομονή ( φυσικά αν δεν έχεις πρόβλημα υγείας ). Η νύφη μου που γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο είχε και εκείνη γάλα και μάλιστα επειδή ήταν σπίτι θήλασε για 9 μήνες, έδινε μόνο δικό της γάλα.

Κλείνοντας θα πω αυτό που είπε ένας γιατρός στην κλινική στον άντρα μου όταν τον ρώτησε «Γιατρέ αν η γυναίκα μου δεν έχει γάλα τι κάνουμε ?» και του απάντησε «αν αφήσεις μια μάνα με το μωρό της στη μέση της ερήμου, εσύ πιστεύεις ότι αυτό το μωρό δεν θα ζήσει ?» Άρα είμαστε λίγο καλομαθημένες και δεν θέλουμε να κουραστούμε να ξενυχτήσουμε και αγχωνόμαστε, νευριάζουμε. Έτσι καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του μπουκαλιού.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Erma μου εγώ θα σου πω την δική μου ιστορία. Γέννησα με καισαρική και έκανα επισκληρίδιο. Είχα σταγόνες γαλατάκι από το στήθος μου από τον 7Ο μήνα, ήταν σαν νερό αλλά είχα. Μόλις γέννησα ( στην κλινική ) δεν είχα αρκετό γάλα, άλλα έτσι είναι σε όλες τις γυναίκες, το έβαζα όμως στο στήθος μου έστω και για λίγο. Όταν γύρισα σπίτι μετά από 5 μέρες είχα γάλα για να ταΐσω τρία μωρά όχι ένα. Αν και δυσκολεύτηκα γιατί δεν είχα θηλή και με τραυμάτισε ο μικρός μου σε σημείο να κλαίω, όταν τον θήλαζα, από τον πόνο, προσπάθησα και τελικά τον θήλασα 4 μήνες και του έδινα αποκλειστικά μόνο δικό μου. Τον σταμάτησα λόγω ανωτέρας βίας αφού έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά που είναι μακριά από το σπίτι μου. Έκλαιγα όταν το έκανα για μέρες αλλά τι να έκανα ?. Πιστεύω ότι αν θηλάσεις δεν εξαρτάτε από την απισκληρίδιο αλλά από άλλους λόγους π.χ. δεν έχεις γάλα ( που δεν το πιστεύω για καμιά γυναίκα ) ή δεν έχεις υπομονή ( φυσικά αν δεν έχεις πρόβλημα υγείας ). Η νύφη μου που γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο είχε και εκείνη γάλα και μάλιστα επειδή ήταν σπίτι θήλασε για 9 μήνες, έδινε μόνο δικό της γάλα.

Κλείνοντας θα πω αυτό που είπε ένας γιατρός στην κλινική στον άντρα μου όταν τον ρώτησε «Γιατρέ αν η γυναίκα μου δεν έχει γάλα τι κάνουμε ?» και του απάντησε «αν αφήσεις μια μάνα με το μωρό της στη μέση της ερήμου, εσύ πιστεύεις ότι αυτό το μωρό δεν θα ζήσει ?» Άρα είμαστε λίγο καλομαθημένες και δεν θέλουμε να κουραστούμε να ξενυχτήσουμε και αγχωνόμαστε, νευριάζουμε. Έτσι καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του μπουκαλιού.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Ευχαριστώ πολύ πολύ κορίτσια μου !!!!! Αντε να έρθουν όλα τα μωράκια της παρέας μας σιγά σιγά!!!!!  
    • Χελοοοο! Εχω κ γω τη μικρη μου που ειναι 2.5ετων. Τα κλασικα ξεσπασματα τα εχει, οπως τα περισσοτερα παιδακια. Επειδη αναγκαστικα πηγαινουμε παντου μαζι εξω, κυριως για ψωνια, παροτι τρελαινεται με πραγματα που της γυαλιζουν, την εχω βαλει στο τρυπακι της βοηθειας. Πχ στο σουπερ αφηνουμε το καλαθακι μας στην εισοδο και πηγαινει μονη της τα πραγματα της λιστας (που εχει μαθει πλεον που βρισκονται) στο καλαθακι. Στο σπιτι με βοηθα παντα να τα βαλουμε στη θεση τους. Αν σταματησει εξω απο μαγαζια θελοντας ενα αντικειμενο που δεν ειμαι διατεθειμενη να παρω, κοβω μπροστα κ φευγω. Της λεω «μετα αυτο, εγω φευγω». Σε 10 δευτερολεπτα ειναι διπλα μου. Της εχω κανει σαφες οτι οταν περπαταμε στο δρομο ειναι επικινδυνο και πρεπει να την κρατω απο το χερι. Οχι ομως και στο πεζοδρομιο. Ολα αυτα τα εφαρμοζα απο 10 μηνων που ξεκινησε το περπατημα.  σιγουρα η ελευση του νεου μωρου αλλαξε πολυ τις ισορροπιες. Βαλε την να σε «βοηθαει», κανε την να νιωσει σημαντικη, οτι καταφερνει πραγματα, οτι ειναι ικανη. Τα 2,5 ετη ειναι η μεταβαση απο την αγκαλια στην ανεξαρτησια αλλα ταυτοχρονα και η αναγκη αποδοχης και προσοχης απο τους γονεις. Επισης, βρες λιγο χρονο, εστω 10 λεπτα τη μερα να κανετε κατι οι 2 σας. Καθιερωσε το. Το πιο απλο! Να την πηγαινεις πχ στο δωματιο οι 2 σας να διαβασετε την αγαπημενη της ιστορια. Ονομασε το «girls’ time». Τα λατρευουν κατι τετοια τα παιδια
    • Καλως τη!!! Την παρασκευή εχω την αυχενικη εγω!  Οσον αφορα στα φαρμακα…. Προτεινω και το σαλοσπιρ να το παιρνεις πριν κοιμηθεις, εγω δηλαδη τοτε το παιρνω. Ερευνες δειχνουν οτι η βραδινη ληψη μειωνει παρα πολυ τον κινδυνο για πρωινα εγκεφαλικα ή καρδιακα επεισοδια(μακρια απο μας, απλα ειμαι λιγακι τρελη και τα ψαχνω πολυ χαχαχα). Μαγνησιο γιατί τοσο νωρις; Εχεις συσπασεις; Ουτροτζεσταν σε φυσιολογικη συλληψη εχει νοημα μεχρι την 9-10βδομαδα οποτε και αναλαμβανει δραση ο πλακουντας που παραγει προγεστερονη. Μεχρι τοτε παραγει το ωχρο σωματιο, οποτε και λιγη υποστηριξη απο εξωτερικη ληψη δεν κανει κακο.  εγω παιρνω σαλοσπιρ, κανω ενεσεις ηπαρινης(αυτα τα 2 λογω ενδομητριου θανατου στην πρωτη εγκυμοσυνη μου, τα παιρνω προληπτικα). Επισης μου ειχε δωσει και ουτροτζεσταν που ποτέ δεν πηρα τελικα χαχαχα. Filicine δεν παιρνεις; Ειναι πιο βασικο απο ολα τα υπολοιπα! 
    • Κορίτσια μου θέλω τη γνώμη σας. Μετά από τρεις εβδομάδες πειθώ τη μεγάλη μου κόρη να πάμε παιδική χαρά. Φτάνουμε και σε κάποια φάση παίζει με άλλα παιδάκια και σκέφτομαι να βγάλω από τον μαρσιπο τον μπέμπη να του δώσω το μπιμπερο του. Ακούω μετά από λίγο μια άλλη μητέρα να φωνάζει στην κόρη μου γιατί έσπρωξε την κόρη της. Πλησιάζω με το μωρό να ωρυεται λέγοντας στην κόρη μου τι έκανες πάλι. Η δική μου ήρεμη ανεβαίνει μια σκάλα για την τσουλήθρα, το κοριτσάκι το άλλο ωρυεται και η μητέρα του με αγνοεί λέγοντας μου να αφήσουμε τα παιδιά να το λύσουν μόνα τους και συνεχίζει να απαιτεί από την κόρη μου να ζητήσει συγγνώμη. Η κόρη μου 28 μηνών δεν ξέρει να λέει συγγνώμη, συνεχίζει να ανεβαίνει κάτι σκαλιά αγνοώντας τη. Ζητώ εγώ συγγνώμη χαιδευοντας το άλλο κορίτσι και η μαμά συνεχίζει να μιλάει στην κόρη λέγοντας μόνο σε εμένα ότι καταλαβαίνει τη θέση μου αλλά πρέπει να ζητήσει συγγνώμη η κόρη μου. Συνεχίζει δε δείχνοντας την κόρη μου και λέει στη δική της κόρη πως αν την ξανασπρωξει έχει κάθε λόγο να κάνει και αυτή το ίδιο. Αρπάζω την κόρη μου πάμε στο παγκάκι τα ταΐζω και τα δύο ενώ η μικρή μου δείχνει ένα πατίνι που ήταν μάλλον ο λόγος του καβγά. Το άλλο κοριτσάκι συνεχίζει να ωρυεται, να κλωτσάει τη μαμά του και κάποια στιγμή την ακούω να της λέει πως ξέρει από ώρα ότι θέλει να κοιμηθεί αλλά ήθελε να την κουράσει παίζοντας ακόμα. Η κόρη μου πάει και συνεχίζει άλλη μια ώρα παίζοντας με άλλα παιδάκια. Φυσικά την εσπρωξαν, χτύπησε, τη χάιδεψα και συνέχισε το παιχνίδι. Όταν φεύγαμε της θύμισαν αυτό που έκανε και την παρακάλεσα να μην το ξανακάνει. Προσωπικά δεν τσακωνομαι με άλλα παιδάκια. Ούτε είναι επιθετική η μικρή. Αναρωτιέμαι ποια είναι η καλύτερη αντιμετώπιση σε παρόμοιες καταστάσεις. 
    • Θα την κάνω tour σε όλες τις "θείες" του φόρουμ για αγκαλιές 😅😅 Εμένα το glucophase  κόντεψε να με στείλει νοσοκομείο πριν χρόνια που το πήρα. Έπαθα τυμπανισμο,είχα φρικτούς πόνους που έκλαιγα με λυγμούς. Πήγα στον γιατρό γιατί δεν έκανα τη σύνδεση στο κεφάλι μου και μέσω ερωτήσεων κατέληξε ότι με πείραξε αυτό, αφού μόλις το είχα αρχίσει. Το κόβεις χτες μου είπε! Μετά από κάποια χρόνια μια άλλη ενδοκρινολόγος που πήγα, μου έδωσε ένα παρεμφερές (retaform λέγεται) που είναι αργής αποδέσμευσης και δεν με ενόχλησε στο ελάχιστο 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...