Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δεν το πιστεύω αλλά ναι ήρθε και η δική μου σειρά να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία του τοκετού μου...

Μετά από μια αρκετά δυσκολη εγκυμοσύνη, με περίδεση τραχήλου και 5 μήνες στο κρεβάτι κατάφερα και έφτασα στις 12/7 στην 38η εβδομαδα...Τρίτη πρωί λοιπόν πάμε στο γιατρό για να αφαιρέσουμε τις ραφές από τον τράχηλο. Μαζί μας πήραμε και την βαλίτσα του τοκετού γιατί θες από ένστικτο ή από άλλες εμπειρίες που είχα ακούσει, είχα μπει στο τρυπάκι να σκέφτομαι ότι ισως και να γεννησω με το που βγάλω τις ραφές....

Αρχικά είδαμε το μπέμπη στον υπέρηχο που ήταν πολύ καλά και πολύ κατω..έίχε και μια ελαφρυα περιτυλιξη στο λαιμό...Εκείνη τη στιγμή είχα μια συσπαση χωρις πονο..Βασικά τοσες μερες που τεντωνοταν η κοιλιά μου ανα διαστηματα κι εγώ νόμιζα πως ήταν το μωρό, εγώ είχα συσπάσεις!!!! :o:lol: Στις 9:00 λοιπόν μου αφαιρεί ο γιατρος τις ραφές και μετά που εξετάζει τον τράχηλο...Με κοιτάει ο γιατρός τότε και λέει...τι λες θα μείνεις να γεννησουμε σήμερα ή θα πας στο σπίτι και να έρθεις πιο μετά? :shock: Εννοειται του λεω θα μείνω!!! Είχα ήδη διαστολή! Ο γιατρός μου λεει θα βάλουμε τον ορο να αρχισουν οι πόνοι και λογικά μεχρι τις 5 θα εχουμε γεννησει!

Επισκληρίδιο δεν θα έβαζα λόγω προβλήματος στη μέση οποτε ξεκινάνε όλα χωρίς παυσίπονο!

Κατά τις 11:00 αρχίζουν τα πονάκια και μέχρι τις 12 είχαν γίνει πιο έντονα. Η μαία (να΄ναι καλά) μου έδειχνε διαφορες ασκήσεις για να επιταχύνω τον τοκετό και να κατέβει ακόμα πιο γρήγορα το μωρό..Η διαστολή μου προχωρούσε πολύ γρήγορα και οπως φαινόταν θα γεννούσα πιο γρήγορα από ότι υπολογίζαμε. Μου σπάζει τότε ο γιατρος τα νερά και τα είδα όλα!!! Πονούσα απίστευτα πολύ!! Ο αντρας μυο δίπλα να μου λεει χιλιες δυο βλακειες για να ξεχαστω κι εγώ να νευριάζω!! :lol: Τον δάγκωσα, τον χτυπούσα για να εκτονωθώ από τον πόνο :lol: Ναι με είχε ακούσει όλη η κλινική μην σας πω κι όλη η γειτονιά!!!!Καθε φορά που είχα συσπάσεις με το ζόρι κρατιόμουν να μην τσιρίζω!! Η διαστολή όμως κόλλησε σε ένα σημείο κι ο τράχηλος λόγω των ραφών ήταν ακόμη σκληρός..Οποτε άρχισε το μαρτύριο...μου έβαζαν το χερι για να μαλακώσουν τον τράχηλο και εγώ να παρακαλάω να σταματησουν, να σπρώχνω και χιλια δυο άλλα!! Ημουν μια άλλη Μαρία!!! :lol::lol::lol:

Τεσπα, στις 4 παρά ακούω να λένε φωναξτε τον παιδιατρο γενναμε...Εσπρωχνα με όλη μου τη δύναμη, ήθελα να τελειώσει αυτός ο πόνος..Ειχα εξαντληθεί όμως και δεν μπορούσα να σπρώξω, οποτε με πιεζαν στην κοιλια οι νοσοκομες και ο άντρας μου!!! :lol: Οταν ένιωσα ότι βγήκε το κεφάλι του μωρού κι ακουσα το γιατρο να το λεει...πραγματικά νομίζω πως είδα όλη την περιοδο της εγκυμοσύνης να περνά μπροστά από τα μάτια μου...Πηρα δύναμη και έσπρωξα όσο περισσότερο μπορούσα και να ο μπέμπης μου....

Τοσο δα μικρούλης....έκλαψε πολύ χαμηλόφωνα και με το που τον έβαλαν στην κοιλιά μου σταμάτησε..Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα του...του μιλούσα, τον άγγιζα και δεν το πίστευα..Μου τον πήρανε όμως για να τον ετοιμάσουν...

Γεννηθηκε 3065γρ και 50,5 εκ ύψος στις 16:15...

Μετά από 2 ώρες σηκώθηκα και πήγα να τον δω...Είναι η ζωή μου όλη..τόσο ήσυχος, ένα μικρό θαύμα στην αγκαλιά μου!Ο μικρός μου Στέφανος...

Και να σας πω κάτι...μπορεί να πόνεσα πολύ στον τοκετό αλλά όσο το βλέπω τόσο πιο πολύ λεω πως άξιζε! Και ναι θα το ξαναπερνούσα για χάρη του! Πριν μια βδομαδα τον είχα στην κοιλιά και τώρα εδώ δίπλα μου να μου κάνει τα πρώτα χαμογελα και να τρελλαίνομαι!!

Θέλω να ευχηθώ σε όλες τις κοπέλες που προσπαθούν να έρθει γρηγορα ένα μωράκι στην κοιλιά τους...Στα κοριτσια που είναι ηδη μανούλες να χαίρονται τα μωράκια τους και στις εγκυούλες να μην φοβούνται...είναι ο πιο γλυκός πόνος και πραγματικά μόλις πάρεις αγκαλιά το μωράκι σου τα ξεχνάς όλα!

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω ολοψυχα τα κοριτσια από τις Καλοκαιρινές Μανούλες 2011 που ήταν δίπλα μου σε όλο το διάστημα, που μοιραστήκαμε κάθε αγωνία, που ήταν η συντροφία μου όσο ξάπλωνα..Φιλες καρδιάς απέκτησα κι ας μην γνωριζομαστε από κοντά..Σας ευχαριστώ κοριτσάκια μου!

Θέλω να ευχαριστήσω και τις καλές μου φιλενάδες, τις πλέον κολλητες μου Χρύσα, Νίνα και Δήμητρα που με νοιαστηκαν σαν αδερφες..Σας αγαπώ πολυ!

Αντρια και Πέρσια μοιραστηκαμε τόσα!!!!Σας ευχαριστώ από καρδιάς!!!

Δημοσίευση

Μαράκι μου να σας ζήσει! Όχι, δεν θα βαρεθώ ποτέ να σας δίνω ευχές! :D Να είναι πάντα ευτυχισμένος κ γερός! Καλή λοχεία σε σένα κοριτσάκι! Αχ, εύχομαι να είστε πάντα τόσο χαρούμενοι όσο είστε αυτές τις πρώτες μέρες!!!

Δημοσίευση

α ρε μαρακι μεσημεριατικα με πηραν τα ζουμια.....ανεπαναληπτη εμπειρια....

κ παλι να σου ζησει κ να τον καμαρωνεις μια ολοκληρη ζωη.....

μπραβο κ σε σενα που αντεξες τους πονους...κ οντως χαλαλι του...

σου ευχομαι να περνατε τοσο καλα οσο ειστε κ τωρα......

μολις λοιπον ξεμπερδεψουμε ολες με τα γεννητουρια θα μαζευτουμε κ παλι στην παρεουλα μας να μοιραστουμε τα αγχη κ της αγωνιες μας για τα μωρακια μας...εκτος κοιλιας πια....

φιλια πολλα σε εσενα κ την οικογενεια σου!!!

Δημοσίευση

Νάσια μου ευχαριστώ! Να χαίρεσαι κι εσύ το κοριτσάκι σου και με το καλό το 2ο μωράκι σου!

Σοφία μου ευχαριστώ πολύ!!! Η αληθεια αξίζουν πολλά μπράβο στον αντρούλη μου αφού επι 5 ώρα μου κρατούσε το χέρι μέχρι να έρθει το μωράκι μας!Να χαίρεσαι το γιο σου!!

Δήμητρα μου δεν θα κουραστώ να σου ανταποδίσω τις ευχές!! :D Σε ευχαριστώ κορίτσι μου!

Μιχαέλα μου με το καλό και το ΄δικό σου μωράκι και να χαιρεσαι την κουκλίτσα σου..Η παρεούλα μας τώρα θα επιστρέψει δριμύτερη!!! :lol:

Χριστινάκι μου ευχαριστώ...ερχεται και η δική σου σειρά!! Με το καλό!!

Little-angel ευχαριστώ πολύ!!!!!!

Δημοσίευση

Τι συγκινητικη περιγραφη...Να σας ζησει Μαρακι μου!Να ειναι γερος και καλοτυχος σε ολη του την ζωη και να τον καμαρωσετε οπως ονειρευεστε!

Σταθηκες παληκαρι στην γεννα,μπραβο σου!Τα καταφερες τελικα,παρολες τις δυσκολιες,ολο αυτο το διαστημα.Το αξιζες πραγματικα να παρεις αυτη την χαρα μετα απ'ολα οσα περασες...Οι κοποι σου ανταμειφθηκαν! :D Απο εδω και περα θα απολαμβανεις μονο στιγμες ευτυχιας με το αντρακι σου! :D

Δημοσίευση

μαρακι μου,μακαρι να εισαι για παντα τοσο ευτυχισμενη οσο νιωθεις αυτες τις μερες.να χαιρεσαι το μωρο σου κ συντομα να του κανεις κ παρεουλα.να σαι παντα καλα γλυκια μου.κ για μενα οι καλοκαιρινες μανουλες σταθηκαν πραγματικες φιλες κ μη σου πω κ καλυτερες απο αυτες που ζουν κοντα μου

Δημοσίευση

Μπράβο Μαράκι!!!! Να σου ζήσει ο μπέμπης και να είναι καλότυχος!!! Σαν χθες μου φαίνεται που ανακοίνωσες την εγκυμοσύνη σου και να που τώρα είσαι ήδη μανούλα!!! Καλή λοχεία και με το καλό στο μέλλον να του κάνετε και ένα αδερφάκι ;);););););)

Δημοσίευση

αχ γλυκο μου μαρακι!τι ομορφη η ιστορια τοκετου σου!μπορει να μας ταλαιπωρουν λιγο αλλα αξιζει οσο τιποτα αλλο στον κοσμο!!!!!να ειναι παντα γερος ο στεφανακος σας!!!!να σας γεμιζει παντα περηφανια και πολλες πολλες χαρες!!!!!!!!!!να ειναι γεματος υγεια και ανθρωπους που να τον αγαπουν!!!

καλη λοχεια κοριτσακι μου,να ειστε παντα καλα!!!

πολλα πολλα φιλακια στα ομορφα πατουσακια του!ειναι ενας κουκλος!!!!!!

Δημοσίευση

Μαράκι μου μοναδική εμπειρία με μοναδικά συναισθήματα, μας τα μετέφερες με το καλύτερο τρόπο, πήραμε έτσι κ εμείς λίγη απο τη χαρά σου.......... :) Να είσαι πάντα καλά και εσυ και το μωράκι σου , καλή συνέχεια στην γλυκειά ανατροφή κ περιποίηση του μπέμπη σου..........

@};-

Δημοσίευση

νικολ μου ποπως ειπαν τα κοριτσια στο αφαλο βαζουν η σεταβλον η μπεταντιν η οινοπνευμα αναλαογα το νοσοκοκμειο-κλινικη...μαπνιο τα κανουν καθεμερα στο νοσοκοκμειο και τα βαζουν μπρουμητα για να μην παει πολυ νερο το ιδιο και στο σπιτι για κανα 10 μερο μεχρι να στεγνωσει καλα ο αφαλος...

Δημοσίευση

αχ κουκλιτσα μου...να χαιρεσται τον παιδαρο σας!!!γεννησα με καισαρικη το γιοκα μου και με αυτη σου την περιγραφη κλαιω ακομα μια φορα που δεν ενοιωσα τον πραγματικο πονο!!να τα χαιρομαστε παντως!!να ειναι παντα τυχερος ο γιοκας σας και εσεις διπλα του να τον καμαρωνεται!!φιλακια .......................Μ Α Ν Ο Υ Λ Α!!!!!!!!(αχ τι ωραιο που ακουγεται αυτο το μανουλα)καλη λοχεια!!!

Δημοσίευση

Κοριτσακι μου να σου ζησει ο μπεμπαρος!!!

Να ειναι γερος και καλοτυχος και εσυ να τον καμαρωνεις παντα!!!!

Αν και δε σου εχω ποσταρει ποτε ξερω τι τραβηξες στο παρελθον αλλα ολα πηγαν τελεια!!!

Καλη λοχεια σου ευχομαι και ολα τα καλα του Θεου!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...