Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Γεια σε ολες τις κοπελες, μανουλες και μελλουσες μανουλες, ειτε εγκυουλες ειτε στην αναμονη για ενα μωρο! Ολες να ειστε καλα και να ξερετε πως τα μωρακια ερχονται την καταλληλη παντα στιγμη! Ετσι και για εμας αυτο το υπεροχο μοναδικο δωρο ηρθε και μας αλλαξε την ζωη, απο τη στιγμη που μαθαμε οτι υπηρχε σα σπορακι στη μητρα μου, μεχρι την ξεχωριστη στιγμη που πρωτα εγω και αμεσως ο πατερας της την αντικρισαμε για πρωτη φορα!!

Σημερα μπαινει το κοριτσακι μας στον 2ο μηνα της ζωης της και ευχομαι να ειναι παντα γερη και ευτυχισμενη!! Εμελλε να γεννηθει στις 5.5.2011, καθως δεν ειχε παρει την θεση που προτιμαται για φυσικο τοκετο και ετσι ηρθε στον κοσμο με προγραμματισμενη καισαρικη καθως ο γιατρος μας ανησυχουσε αν εμενε κι αλλο μεσα στην κοιλιτσα! Καιρο ειχα βαλει στο μυαλο μου και ηθελα να γεννησω στο δωματιο που εχει το Λητω με την βοηθεια των μαιων και του γιατρου μου, αν χρειαζοταν, κυριως βασιζομενη στις δικες μου δυναμεις. Ωστοσο δεν σταθηκε δυνατη η πραγματοποιηση αυτης μου της επιθυμιας.

Προσπαθησα με διαφορους τροπους να βοηθησω την μπεμπουλα μου να αλλαξει θεση και να φερει το κεφαλακι της προς τα κατω αλλα μαλλον εκεινη προτιμουσε να κρατησει τη θεση της ιδια και ετσι στις 38 εβδ. + 1 ημερα θα την βλεπαμε για πρωτη φορα.

Ξυπνησαμε εκεινη την Πεμπτη στις 5 το πρωι και στις 6 ειμασταν στο Λητω!! Εγω, ο αντρας μου και η μαμα μου. Αρχισα να κανω την εισαγωγη και η μαια μου φωναζε να συντομευω για να περασω στο χωρο της προετοιμασιας. Εγιναν ολα πολυ πολυ γρηγορα ωστε να γεννησω οπως ειχε προγραμματιστει ως πρωτο χειρουργειο. Στις 7 ακριβως μπηκα στο δωματιο που θα γινοταν η καισαρικη. Ηταν απομακρος χωρος αλλα εκανα κουραγιο σκεφτομενη πως σε λιγη ωρα θα δω την καλη μου κι ετσι παρεβλεψα απο τη σκεψη μου καθε εννοια φοβου. Μια καλη αναισθησιολογος η κυρια Βικυ μου εκανε την επισκληριδιο καθως ημουν καθιστη και γερμενη ελαφρως μπροστα. Στη συνεχεια ξαπλωσα και ειχα συντροφια μου ωσπου να ερθει ο γιατρος μου ο κος Σαρλας, τις μαιες μου Ευαγγελια και Σταυρουλα. Μια κοπελα ειχε ερθει να ακουσει τους παλμους της μπεμπας! Ημουν ηρεμη και λαχταρουσα για την στιγμη, δεν ανησυχουσα για τιποτε. Ηρθε ο καλος μας ο γιατρος μαζι και ο βοηθος του και ξεκινησε η διαδικασια της καισαρικης τομης, χωρις να καταλαβω για ποτε. Απο καποιο σημειο και μετα και χωρις να μπορω να καθορισω ποση ωρα περασε, αρχισα να νοιωθω εντονη πιεση και τραβηγματα στην κοιλια μου απο τους γιατρους, χωρις ομως να ποναω καθολου. Απο ολο αυτο αρχισα να σφιγγομαι καπως και ο γιατρος μου σα να καταλαβε οτι ανυπομονουσα, χαριτολογωντας μου λεει: "Δεν αργουμε, κανα 2 ωριτσες ακομη" Και τοτε βαζω κατι γελια που η κοιλια μου κουνιοταν πανω κατω!! Αυτο με βοηθησε τελικα να χαλαρωσω. Λιγα δευτερολεπτα κρατησε αυτη η πιεση και ξαφνικα ακουω Ερχεται!!! Νοιωθω που βγαινει το αστερακι μου και ακουω τα κλαματα της, ο,τι ομορφοτερο ακουσα ποτε. Αρχισαν να τρεχουν δακρυα και να τρεμω σα ψαρι που ηρθε το καλο μου στον κοσμο!! Την εβλεπα που την ειχανε παρει να την σκουπισουνε γρηγορα και εκεινη εκλαιγε γλυκα και αδημονουσα να την παρω αγκαλιτσα, να την δω!! Και μου την φερνουνε!! Μου την βαζουνε πανω στο στηθος και ειδα συτο το υπεροχο πλασματακι να με κοιτα με αυτα τα ματια τα αγαπησιαρικα και ενοιωθα πως καταλαβε που ειμαι η μαμα του. Την φιλουσα και την παρατηρουσα με τοση χαρα!! Ετρεμα που την ειχα πανω μου. Την κρατησα λιγα λεπτα και μου ειπε η Ευαγγελια αν θελω να την παμε να την δει και ο μπαμπας της!! Εννοειται, της λεω. Ετσι την αποχωριστηκα για λιγο, ξεροντας οτι γι αυτα τα λεπτα που δεν θα την εβλεπα εγω, θα επαιρνε αμετρητη χαρα και συγκινηση και ο Δημητρης μου!! Εχουμε αυτα τα βιντεο και οποτε τα βλεπουμε, κλαιμε και οι δυο!!

Μετα απο λιγη ωρα, μου φερανε ξανα την κουκλιτσα μου και μαζι με την Σταυρουλα, την βαλαμε στο στηθος να αρχισει να θηλαζει!! Ολα πηγανε μια χαρα και το ομορφο μου πλασματακι θηλαζε για μιση ωρα τουλαχιστον στο χωρο του χειρουργειου ακομη, που εγινε το πιο ζεστο δωματιακι. Την χαζευα και ημουν τοσο ευτυχισμενη!! Ειχαμε επιλεξει να την εχουμε μαζι μας στο δωματιο που θα πηγαινα αλλα επρεπε να αποχωριστουμε για λιγες ωριτσες, ωστε να γινουν καποιες εξετασεις.

Γεννηθηκε στις 7.40 ακριβως, 3170 γρ. και 51 ποντους και απο τις 12 και μετα την ειχαμε συνεχεια μαζι μας! Ομολογω οτι ηταν το πιο ησυχο μωρο του δωματιου!! Πολυ ηρεμη! Κι ετσι ειναι ακομη!

Θηλαζαμε συνεχεια με την βοηθεια των μαιων του μαιευτηριου και της Σταυρουλας που ερχοταν καθημερινα να μας βλεπει κι ολα πηγαν κατ ευχην.

Σημερα, 1 μηνα μετα ειμαστε 4250 γρ. και μεγαλωνουμε μια χαρα!!

Καθημερινα ευγνωμονουμε τους Θεους για αυτο το σπανιο ΔΩΡΟ που μας εστειλαν.

Ευχομαι σε ολες σας να χαιρεστε τις οικογενειες σας και να εχετε ο,τι επιθυμειτε!!! Φιλια!!!

Παω να την παρω αγκαλιτσα!!!!! [smilie=love5.gif]

Δημοσίευση

Ηλιοδωρα να σου ζησει η μπεμπα και να'ναι παντα γερη και καλοτυχη!!! με συγκινησες τοσο πολυ, αν και παντα ηξερα οτι θα'σουν μια γλυκεια μανουλα!!!!τωρα, ευχομαι να εχω κι εγω την τυχη και να ζησω αυριο μια εμπειρια σαν τη δικη σου!!!! μακαρι ολα τα μωρακια να'ναι γερα και να τα φυλαει η παναγιτσα!!!

Δημοσίευση
Γεια σε ολες τις κοπελες, μανουλες και μελλουσες μανουλες, ειτε εγκυουλες ειτε στην αναμονη για ενα μωρο! Ολες να ειστε καλα και να ξερετε πως τα μωρακια ερχονται την καταλληλη παντα στιγμη! Ετσι και για εμας αυτο το υπεροχο μοναδικο δωρο ηρθε και μας αλλαξε την ζωη, απο τη στιγμη που μαθαμε οτι υπηρχε σα σπορακι στη μητρα μου, μεχρι την ξεχωριστη στιγμη που πρωτα εγω και αμεσως ο πατερας της την αντικρισαμε για πρωτη φορα!!

Σημερα μπαινει το κοριτσακι μας στον 2ο μηνα της ζωης της και ευχομαι να ειναι παντα γερη και ευτυχισμενη!! Εμελλε να γεννηθει στις 5.5.2011, καθως δεν ειχε παρει την θεση που προτιμαται για φυσικο τοκετο και ετσι ηρθε στον κοσμο με προγραμματισμενη καισαρικη καθως ο γιατρος μας ανησυχουσε αν εμενε κι αλλο μεσα στην κοιλιτσα! Καιρο ειχα βαλει στο μυαλο μου και ηθελα να γεννησω στο δωματιο που εχει το Λητω με την βοηθεια των μαιων και του γιατρου μου, αν χρειαζοταν, κυριως βασιζομενη στις δικες μου δυναμεις. Ωστοσο δεν σταθηκε δυνατη η πραγματοποιηση αυτης μου της επιθυμιας.

Προσπαθησα με διαφορους τροπους να βοηθησω την μπεμπουλα μου να αλλαξει θεση και να φερει το κεφαλακι της προς τα κατω αλλα μαλλον εκεινη προτιμουσε να κρατησει τη θεση της ιδια και ετσι στις 38 εβδ. + 1 ημερα θα την βλεπαμε για πρωτη φορα.

Ξυπνησαμε εκεινη την Πεμπτη στις 5 το πρωι και στις 6 ειμασταν στο Λητω!! Εγω, ο αντρας μου και η μαμα μου. Αρχισα να κανω την εισαγωγη και η μαια μου φωναζε να συντομευω για να περασω στο χωρο της προετοιμασιας. Εγιναν ολα πολυ πολυ γρηγορα ωστε να γεννησω οπως ειχε προγραμματιστει ως πρωτο χειρουργειο. Στις 7 ακριβως μπηκα στο δωματιο που θα γινοταν η καισαρικη. Ηταν απομακρος χωρος αλλα εκανα κουραγιο σκεφτομενη πως σε λιγη ωρα θα δω την καλη μου κι ετσι παρεβλεψα απο τη σκεψη μου καθε εννοια φοβου. Μια καλη αναισθησιολογος η κυρια Βικυ μου εκανε την επισκληριδιο καθως ημουν καθιστη και γερμενη ελαφρως μπροστα. Στη συνεχεια ξαπλωσα και ειχα συντροφια μου ωσπου να ερθει ο γιατρος μου ο κος Σαρλας, τις μαιες μου Ευαγγελια και Σταυρουλα. Μια κοπελα ειχε ερθει να ακουσει τους παλμους της μπεμπας! Ημουν ηρεμη και λαχταρουσα για την στιγμη, δεν ανησυχουσα για τιποτε. Ηρθε ο καλος μας ο γιατρος μαζι και ο βοηθος του και ξεκινησε η διαδικασια της καισαρικης τομης, χωρις να καταλαβω για ποτε. Απο καποιο σημειο και μετα και χωρις να μπορω να καθορισω ποση ωρα περασε, αρχισα να νοιωθω εντονη πιεση και τραβηγματα στην κοιλια μου απο τους γιατρους, χωρις ομως να ποναω καθολου. Απο ολο αυτο αρχισα να σφιγγομαι καπως και ο γιατρος μου σα να καταλαβε οτι ανυπομονουσα, χαριτολογωντας μου λεει: "Δεν αργουμε, κανα 2 ωριτσες ακομη" Και τοτε βαζω κατι γελια που η κοιλια μου κουνιοταν πανω κατω!! Αυτο με βοηθησε τελικα να χαλαρωσω. Λιγα δευτερολεπτα κρατησε αυτη η πιεση και ξαφνικα ακουω Ερχεται!!! Νοιωθω που βγαινει το αστερακι μου και ακουω τα κλαματα της, ο,τι ομορφοτερο ακουσα ποτε. Αρχισαν να τρεχουν δακρυα και να τρεμω σα ψαρι που ηρθε το καλο μου στον κοσμο!! Την εβλεπα που την ειχανε παρει να την σκουπισουνε γρηγορα και εκεινη εκλαιγε γλυκα και αδημονουσα να την παρω αγκαλιτσα, να την δω!! Και μου την φερνουνε!! Μου την βαζουνε πανω στο στηθος και ειδα συτο το υπεροχο πλασματακι να με κοιτα με αυτα τα ματια τα αγαπησιαρικα και ενοιωθα πως καταλαβε που ειμαι η μαμα του. Την φιλουσα και την παρατηρουσα με τοση χαρα!! Ετρεμα που την ειχα πανω μου. Την κρατησα λιγα λεπτα και μου ειπε η Ευαγγελια αν θελω να την παμε να την δει και ο μπαμπας της!! Εννοειται, της λεω. Ετσι την αποχωριστηκα για λιγο, ξεροντας οτι γι αυτα τα λεπτα που δεν θα την εβλεπα εγω, θα επαιρνε αμετρητη χαρα και συγκινηση και ο Δημητρης μου!! Εχουμε αυτα τα βιντεο και οποτε τα βλεπουμε, κλαιμε και οι δυο!!

Μετα απο λιγη ωρα, μου φερανε ξανα την κουκλιτσα μου και μαζι με την Σταυρουλα, την βαλαμε στο στηθος να αρχισει να θηλαζει!! Ολα πηγανε μια χαρα και το ομορφο μου πλασματακι θηλαζε για μιση ωρα τουλαχιστον στο χωρο του χειρουργειου ακομη, που εγινε το πιο ζεστο δωματιακι. Την χαζευα και ημουν τοσο ευτυχισμενη!! Ειχαμε επιλεξει να την εχουμε μαζι μας στο δωματιο που θα πηγαινα αλλα επρεπε να αποχωριστουμε για λιγες ωριτσες, ωστε να γινουν καποιες εξετασεις.

Γεννηθηκε στις 7.40 ακριβως, 3170 γρ. και 51 ποντους και απο τις 12 και μετα την ειχαμε συνεχεια μαζι μας! Ομολογω οτι ηταν το πιο ησυχο μωρο του δωματιου!! Πολυ ηρεμη! Κι ετσι ειναι ακομη!

Θηλαζαμε συνεχεια με την βοηθεια των μαιων του μαιευτηριου και της Σταυρουλας που ερχοταν καθημερινα να μας βλεπει κι ολα πηγαν κατ ευχην.

Σημερα, 1 μηνα μετα ειμαστε 4250 γρ. και μεγαλωνουμε μια χαρα!!

Καθημερινα ευγνωμονουμε τους Θεους για αυτο το σπανιο ΔΩΡΟ που μας εστειλαν.

Ευχομαι σε ολες σας να χαιρεστε τις οικογενειες σας και να εχετε ο,τι επιθυμειτε!!! Φιλια!!!

Παω να την παρω αγκαλιτσα!!!!! [smilie=love5.gif]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ!!!!!!!!!!!!!! ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΣ!!!!!!!!

ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΕΤΣΙ ΗΡΕΜΑ!!!!!!!!!!!!!! ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΖΟΥΖΟΥΝΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΟ ΧΑΧΑΧΑ!!! :lol::lol::lol:

ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ???

ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑ

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω κοριτσια μεσα απο την καρδια μου ολες για τις ευχες σας!!

Γεωργιαννα μου σε ευχαριστω πολυ, να χαιρεσαι τους αντρες σου!!

Maraki24 με το καλο να ερθει και το δικο σου αστερακι!

Annoula1987 να χαιρεσαι τον μπεμπακο σου!

Beboulino με το καλο και για σενα να ερθει το μπεμπακι σου!

Marie να χαιρεσαι την οικογενεια σου και με εναν πονο να ερθει και το δευτερο μωρακι σας!!

Demie_14 να χαιρεσαι τον μπεμπη σου κι εσυ!

Αφροδιτη μου τα καλυτερα σου ευχομαι για αυριο!! Με εναν πονο και να πανε ολα μια χαρα για σενα και την Αθηνα σας!!

Mamana και Newagemama να χαιρεστε κι εσεις τις οικογενειες σας κι ο,τι επιθυμειτε!!

Ελενα μου, κουκλιτσα σε ευχαριστω πολυ! Για την κορη σου την ομορφη τι να πω? Να ειναι παντα χαρουμενη, γερη οπως και εσεις και να περνατε τελεια καθε στιγμη!!!

Φιλια σε ολες σας απο μενα και την μπεμπινα μου!! [smilie=icon_flower.gif] [smilie=love5.gif]

Δημοσίευση

Ηλιοδώρα μου, σας εύχομαι τα καλύτερα για την οικογενεια σας! Κάθε περιγραφή γέννησης ενός μωρού είναι συγκινητική όπως και η δική σου! Είναι ένα μικρό θαυματάκι!!! Να σας ζήσει!!!!!!!!

Δημοσίευση

Κοριτσακια μου, παρεουλα ομορφη σας ευχαριστω πολυ πολυ!!!

Αφροδιτη μου να χαιρεσαι κι εσυ την κορουλα σου!!

Δαφνη μου σε ευχαριστω, να ειστε παντα καλα κι εσεις και ο Αρης σας!!

Στεισυ μου ετσι ειναι ακριβως! Σε ευχαριστω, να χαιρεσαι το κοριτσακι σου!!

Φιλια πολλα σε ολες!! [smilie=love5.gif]

  • 4 weeks later...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα φίλη, Μην ανησυχείς! Όλα θα μπουν σε μια σειρά σιγά σιγά. Γέννησα πέρυσι τον Φεβρουάριο και σύντομα διαπιστώσαμε ότι υπήρχε έλλειμμα στην ακοή. Δεν παρατηρήσαμε κάτι στο μωρό. Αντιδρούσε κανονικά σε όλα. Απλά εγώ ως ειδική παιδαγωγός επέμενα να κάνουμε τεστ ακουστικών εκπομπών προληπτικά, οπως και κάθε άλλη προαιρετική εξέταση ήταν διαθέσιμη ώστε να ξέρουμε έγκαιρα αν το παιδί χρειαστεί κάποια βοήθεια. Στο νοσοκομείο που γέννησα δεν υπήρχε ακοολογικές τμήμα, οπότε κάναμε την πρώτη εξέταση σε ιδιωτικό όταν ήταν 2 μηνών. Ένα χρόνο μετά ξέρουμε ότι έχει μέτρια βαρηκοΐα στο αριστερό αυτί και ήπια στο δεξί. Έχουμε παραγγείλει ακουστικά και περιμένουμε να έρθουν. Μην ανησυχείς. Υπάρχει πια η τεχνολογία για επαρκή υποβοήθηση της ακοής. Στείλε μου dm για οποιαδήποτε πληροφορία. Είχαμε επίσης θέμα με το πουλάκι. Φαινόταν να έχει μια χορδούλα στους όρχεις και υποσπαδία. Πήγαμε σε έναν εξαιρετικό παιδοχειρουργό στο Ελένα που διαπίστωσε ότι δεν ήταν τίποτα ωστόσο. Τώρα που χρονισε θα τον ξαναπάμε να τον ξαναδεί για παν ενδεχόμενο.   Να σου ζήσει ο μικρούλης! Θα δεις ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα και θα τα ξεχάσετε σύντομα 
    • Μαμάδες, πέρασε καιρός... Πώς είστε; Πώς είναι τα μπεμπάκια σας; Εμείς γιορτάσαμε τα πρώτα γενέθλια του μπέμπη μας τον Φεβρουάριο και παραμένουμε συνεχώς συγκινημένοι και ευγνώμονες για την παρουσία του στη ζωή μας! Επειδή τον περιμέναμε να γεννηθεί Μάρτη αντί για Φεβρουάριο, τον ονομάσαμε Άρη (ο Μάρτης είναι ο μήνας του Mars (Άρη). 
    • Καλημέρα κορίτσι μου, λοιπόν εμένα μ έχει σώσει το σπρέι strepfen. Κάνει θαύματα!!! Περαστικά φίλη μου!!! Καλημέρα κοριτσάκι μου μπράβο!! Πολύ όμορφη η εικόνα που μας μεταφέρεις!! Εύχομαι να είστε έτσι πάντα αγαπημένοι κ χαρούμενοι❤️❤️
    • Καλημέρα κορίτσια μου..! Εγώ σήμερα με άλλον αέρα..! Από τη στιγμή που καθάρισα δεν είχα μυαλό για τπτ άλλο πέρα από το να αποπλανήσω το σύζυγο.. 🤣 Ο καημένος μετά από τόσο καιρό το είχε ξεχάσει το άθλημα πέρα του ότι φοβόταν να με αγγίξει γιατί σου λέει δεν κάνει ακόμα.. εγώ όμως μίλησα με τη γυναικολόγο και τη ρώτησα αν μπορούμε να αρχίσουμε επαφές.. ευτυχώς μου είπε κανονικά, από τη στιγμή που καθάρισες μου λέει δεν υπάρχει πρόβλημα. Οπότε κορίτσια εχθές μετά από πααααααρα πολλούς μήνες είχαμε την πρώτη μας συνεύρεση και ήταν τόσο ωραία.. ο καημένος τον καταλάβαινα είχε φόβο, χώρια που δεν περίμενε την "επίθεση" στο κρεβάτι.. 🤣 Του λέω η γιατρός είπε ότι μπορούμε.. του έδωσα το σύνθημα..  🙃 Και μόλις τελειώσαμε και χαλαρώσαμε στον καναπέ άρχισε να ψάχνει οικογενειακά αυτοκίνητα και να μου λέει "άρα θα πρέπει τώρα να ξεκινήσω να παίρνω πάλι τις βιταμίνες μου εε;;" 🤣 Του λέω άμα θέλεις, καλό κάνουν..  Αχ! πως τους δίνουμε φτερά ρε κορίτσια.. με μια αγκαλιά και μια επαφή.. Άρχισε να κάνει όνειρα πάλι, που πριν δεν του έπαιρνες κουβέντα. Όπως και να χει όμως εμένα δεν με νοιάζει να έχω επαφές για το παιδί, τα εν δυνάμη παιδάκια μου δόξα τω Θεώ με περιμένουν και είναι πολλά.. εμένα η επαφή με νοιάζει και το σμίξιμο το ουσιαστικό με τον άντρα μου. Τον Ιούνιο με το καλό συν Θεό θα πάμε στην επόμενη ετ θα ρθούνε και τα παιδάκια.. είμαι πιο αισιόδοξη τώρα, θα δώσει ο Θεός..!!! 🙏  
    • @Ioanna6 καλημέρα να χαιρεσαι το μωρακι σου!Είδα τυχαία ότι αναφέρεσαι σε μαρσιπο. Μπορείς να μ πεις ποιον έχεις κ αμα σε βολεψε?
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...