ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΑΝ ΔΟΥΛΕΨΩ?

[fotin]

Κορίτσια σας παραθέτω ένα θέμα που με απασχολεί πολύ.

Ο γιόκας μου είναι 9 μηνών, μέχρι τώρα δεν εργάζομαι, από τη μέρα που γεννήθηκε ασχολούμαι 100% με την φροντίδα του (βοηθάει και ο μπαμπάς βέβαια όσο μπορεί αλλά εργάζεται). Από κάτω μας μένει η πεθερά μου (η μαμά μου μένει μακριά, σε άλλη πόλη) αλλά το μωρό της το αφήνω μόνο για να κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι, για εξωτερικές δουλειές, γενικά αν παραστεί ανάγκη. Κατά τ' άλλα το έχω εγώ το μωρό.

Οι εποχές είναι δύσκολες όπως όλες ξέρετε και κάποια στιγμή μπορεί να πάω να δουλέψω, ήδη ψάχνω και μπορεί να βρεθεί κάτι σύντομα, αλλά αγχώνομαι πολύ, πού θα αφήσω το μωρό. Η πεθερά μου έχει την καλή διάθεση να βοηθήσει, αλλά είναι λίγο ανήμπορη καθότι υπέρβαρη, πονάνε τα πόδια της και δεν ξέρω κατα πόσο μπορεί να ανταπεξέλθει. Αφήστε που την βλέπω οτι δεν έχει υπομονή με το μωρό, 1-2 ώρες και τα φτύνει, είναι και ζωηρό παιδάκι. Ποτέ της δεν το έχει ταίσει ώς τώρα, πάντα εγω το κάνω, έχει δοκιμάσει αλλά δεν μπορεί, έτσι και στραβοκαταπιεί λίγο το μωρό, τρομάζει και πανικοβάλλεται, την πάνα του την αλλάζει κακήν κακώς αλλά δεν εμπιστεύομαι να τον πάει να τον πλύνει τον πωπό του για παράδειγμα, φοβάμαι μην σκοντάψει πουθενά, δεν ξέρω έχω ένα σωρό ανασφάλειες.

Η μαμά μου δεν μπορεί να έρχεται συνέχεια, έχει και τον μπαμπά μου, είναι και 3 ώρες μακριά. Για νταντά τι να πω, να δουλεύω για ένα κομμάτι ψωμί και να το δίνουμε στη γυναίκα? Τότε ποιό το νόημα να δουλέψω?

Μήπως εγώ είμαι ψυχωτική βρε κορίτσια με το παιδί μου και νομίζω οτι κανένας αλλος δεν μπορεί να το μεγαλώσει όπως εγώ? Θα τα βγάζει πέρα η πεθερά μου ή θα τρέμω κάθε μέρα μη συμβεί τίποτα? Τώρα αρχίζει και η δύσκολη φάση του μωρού, θέλει συνέχεια να τον κρατάμε όρθιο, να πατάει στα πόδια, μέχρι να περπατήσει θα μας βγάλει το λάδι.

Ακόμα και ο άντρας μου μου λέει οτι δεν μπορεί να βασιστεί πλήρως στη μάνα του για τόσες ώρες. Αλλά πρέπει να δουλέψω κι εγώ, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα....

Ουφ, τώρα που σας τα είπα ξαλάφρωσα λίγο, καλά που είστε κι εσείς κι εχουμε έστω κι αυτή την παρέα μεταξύ μας...

Συγνώμη αν σας κούρασα....

[Θέλω να γίνω μαμά]

Αν, όπως λες, η πεθερά σου είναι υπέρβαρη και δυσκίνητη, τότε μιλάμε για θέμα υγείας. Αν δεν μπορεί να κινείται, αύριο που θα περπατήσει το μωρό, πώς θα το κυνηγά; Αν δεν μπορεί να σταθεί όρθια, πώς θα το κρατάει να περπατήσει; Αν δεν έχει υπομονή να τον ταΐσει, πώς θα το κάνει;

Για γυναίκα συμφωνώ μαζί σου. Άμα είναι ό,τι παίρνεις να το δίνεις στη γυναίκα, τότε καλύτερα να μείνεις σπίτι να τον φροντίζεις μόνη σου!

Δεν υπάρχει καμία θεία, κάποια συγγενής που να μπορεί να τον κρατάει;

Αν κανονίζατε να δουλεύετε σε βάρδιες με τον άντρα σου; Τα πεθερικά μου, π.χ., αυτό έκαναν και τα βόλευαν, χωρίς να χρειαστούν γυναίκα ποτέ τους. Ή, αν έβρισκες κάποια δουλειά που να την κάνεις απ' το σπίτι, π.χ. κατασκευές για ανθοπωλεία ή αν ξέρεις ραπτική να παίρνεις κομμένα ρούχα και να τα ράβεις (φασόν);

[ΖΕΤΑ2010]

κοπελα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. εγώ έχω μια κορούλα 13 μηνών και δεν δουλεύω, έτσι την έχω αναλάβει εγώ αν και από κάτω μένει η μαμά μου. Κι εγώ ψάχνω για δουλειά και ανα πάσα στιγμή μπορεί να βρω κάτι, τουλάχιστον ελπίζω... εγώ αν και εμπιστεύομαι απόλυτα τη μαμά μου καθότι είναι και νέα, 57 χρονών δεν της την πολυάφηνα. Μετά σκέφτηκα ότι πρέπει σιγά σιγά να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο καθώς αν πάω για δουλεια και λείπω 8-10 ώρες από το σπίτι θα της έρθει απότομα και σε μένα δηλαδή...έτσι άρχισα σιγά σιγά να την αφήνω όλο και περισσότερο στη μαμά μου, μόνες τους και τώρα μόλις την βλέπει φεύγει από μένα και τρέχει στη γιαγιά της!!! Σου προτείνω λοιπόν να κάνεις το ίδιο, άφηνε τον σιγά σιγά όλο και περισσότερο στη γιαγιά μήπως και βρουν τις ισορροπίες τους και αν δεις ότι τελικά η γιαγιά δεν τα καταφερνει και βρεις δουλειά τελευταία λύση είναι να τον πας παιδικό σταθμό, νομίζω υπάρχουν και δημόσιοι.

[AFRODITH]

κοριτσακι μου ψαξε πρωτα για δουλεια και οταν με το καλο βρεις (δυσκολες εποχες) βλεπεις και τι δουλεια θα βρεισ και αποφασιζεις αν αξιζει .πχ μπορει (και ευχομαι) να βρεις μια 8 ωρη δουλεια με κανονικο μισθο και ενσημα και να μπορεσεις να στειλεις τον μικρο βρεφικο,στην θεσσαλονικη ακομα και οι ιδιωτικοι ειναι σε καλη τιμη .μπορει ομως να βρεις μια 4 ωρη δουλεια ,τοτε δεν θα μπορεις να τον πας σε βρεφικο αλλα για 4 ωρες θα μπορει να τον κραταει η πεθερα σου η εναλαξ εσυ και ο αντρας σου .

δες πρωτα το θεμα δουλεια και αφου υπαρχει ατομο εστω και με τα καποια θεματα του λυση θα βρεθει .

[fotin]

''Θέλω να γίνω μαμά'' δεν είναι τόσο το πρόβλημα της υγείας, είναι περισσότερο η έλλειψη υπομονής, τρόπου και χειρισμού του μωρού απο μέρους της. Ενώ έχει μεγαλώσει ήδη 2 εγγόνια, μου φαίνεται τελείως άπειρη. Αλλος συγγενής δυστυχώς δεν υπάρχει, ούτε από ραπτική και τέτοια ξέρω, το μόνο που ξέρω να κάνω μιας κι έχω προυπηρεσία είναι δουλειά γραφείου.

Ζέτα μου κι εγώ είμαι πολύ δεμένη με το μωρό και μέχρι τώρα έχει μάθει πολύ με τους 2 μας, εσύ είσαι πιο τυχερή γιατί έχεις μαμά και όχι πεθερά κοντά σου. Αν είχα τη μάνα μου θα της τον έδινα 10 ώρες τη μέρα, ακόμη κι αν δε δούλευα, της έχω περισσότερη εμπιστοσύνη και τα καταφέρνει πολύ καλύτερα.

Αφροδίτη ξέρω οτι είναι πολύ δύσκολο να βρω δουλειά, έχεις δίκιο, εννοείται θα άφηνα το παιδί μου μόνο για κανονική δουλειά με ένσημα, αλλιώς δεν κάνω τον κόπο.

Σας ευχαριστώ όλες, απλά ήθελα κι εγώ κάπου να τα πω, πιστεύω να βρεθεί λύση, θέληση να υπάρχει.

[toniantoni]

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΝΑ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. ΟΤΑΝ ΕΠΙΑΣΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΗΤΑΝ 5 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΗ. ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟ 3ο ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 9 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΓΧΟΣ. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΓΙΑ , ΘΕΙΑ Ή ΑΛΛΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ. ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ. ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΕΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ. ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΠΩΣ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΖΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΤΟ ΚΑΝΩ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΔΥΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΜΑ. ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑΣΟΥ ΕΓΩ ΝΟΙΩΘΩ ΤΥΨΕΙΣ ΟΤΑΝ ΑΦΗΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΑΙΓΑΝ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑΝ ΠΩ Σ ΦΕΥΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

[sisi2007]

καλημερα κ απο μενα......το ιδιο προβλημα ειχα αντιμετωπισει κ εγω πριν μερικα χρονια.επειδη η μανα μου καποιους μηνες δουλευε δεν μπορουσε να την κραταει οποτε επρεπε να την κραταει η πεθερα μου(που μενουν κ απο πανω μας)κ εκεινη με πολλα προβληματα υγειας,υπερβαρη,χωρις να μπορει να κανει πολλα πολλα.οσο ηταν ακομα μωρο(μολις σαραντησα πηγα στην δουλεια)τα καταφερνε σιγα σιγα αλλα οταν αρχισαν τα περπατηματα της ηταν πολυ ζορι.ευτυχως που υπηρχε ο πεθερος μου κ τα καταφερνε μια χαρα.εσενα δεν μπορει να σε βοηθησει ο πεθερος(αν υπαρχει)?θα συμφωνησω με καποια κοπελα που ειπε οτι οταν με το καλο βρεις δουλεια να κοιταξεις το θεμα με τον βρεφονηπιακο.στις μεγαλε πολεις υπαρχουν κ οι δημοσιοι(αν τιθεται θεμα οικονομικου).σε εμας δυστυχως δεν υπαρχουν οποτε μεχρι τα 2,5 με 3 πρεπει να εχουμε ανθρωπο κοντα μας.σου ευχομαι ολα να πανε καλα...να βρεις δουλιτσα κ να τακτοποιηθεις με το μωρακι σου.

[maximammy]

Οντως ειναι δυσκολες εποχες και εχουμε αναγκη για εργασια. Η προσωπικη μου αποψη ειναι εστω αν μπορεις να βρεις αρχικα κατι σε 4ωρο για να μην λειπεις πολλες ωρες απο το σπιτι και ετσι η πεθερα σου να εχει λιγοτερες ωρες το μωρο. Ή και αν μπορεις να το στειλεις σε ενα βρεφονηπιακο σταθμο, αν δεν εχεις εμπιστοσυνη.

[natasoula]

Τον βρεφονηπιακό σταθμό δεν τον σκέφτεσαι καθόλου?

Στην ηλικία που είναι το μωράκι σου για μένα θα ήταν η καλύτερη λύση από την στιγμή που δεν μπορούν οι γιαγιάδες.

Με 200-250€ ευρώ μπορείς να βρείς βρεφονηπιακό σταθμό, οι περισσότεροι λόγω κρίσης έχουν ρίξει τις τιμές

[fotin]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Sisi δυστυχώς δεν υπάρχει πεθερός, έχει πεθάνει, αν ζούσε θα βοηθούσε πολύ.

Μακάρι να μπορέσω να βρω ημιαπασχόληση και να βολευτούν τα πράγματα.

Η αλήθεια είναι οτι τον βρεφονηπιακό δεν τον σκέφτηκα γιατί τον θεωρούσα πολύ ακριβό, αλλά τώρα που μου λέτε για τέτοιες τιμές, θα ρωτήσω και θα μάθω.