Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

σαν σημερα πριν απο 8 ημερες ο παππους μου μας αφησε.τελικα ποτε δεν εισαι ετοιμος για κατι τετοιο.ηταν 86 χρονων και εδω και 21 ημερες στην εντατικη με χιλια δυο προβληματα.αυριο ειναι τα εννιαμερα και δυστιχως δεν μπορω να παω γιατι δεν εχω που να αφησω τα παιδια και ο αντρας μου δουλευει.η λογικη μου λεει οτι ηταν μεγαλος,οτι τα εζησε ολα στη ζωη του.ειδε παιδια,εγγονια και δισεγγονα.ομως με το συναισθημα τι γινετε;η καρδια μου κλαιει για την γιαγια μου που μετα απο τοσα χρονια εμεινε μονη της και για την μητερα μου που εχασε τον μπαμπα της.συγγνωμη αν σας κουρασα.ηθελα να τα πω καπου και σκεφτικα αυτο τον τροπο.

Δημοσίευση

ο παππούς μου πέθανε πριν 18 χρόνια και όταν τον σκέφτομαι κλαίω ακόμα...

μεγάλη αγάπη !!!

δυστυχώς είναι και αυτό μέσα στην ζωή...

δεν μπορείς να κάνεις τίποτα... απλά θυμάσαι...

και εγώ θυμάμαι μετά απο τόσα χρόνια πολλές όμορφες στιγμές,

με πιάσαν τα ζουμιά πάλι...

Δημοσίευση

και καλά έκανες . Είμαστε άνθρωποι και έχουμε αισθήματα και προς Θεού είναι λογικό να πονάς και να σου λείπει . Σκέψου όλες τις όμορφες στιγμές που έχετε περάσει μαζί . Πέρσι που έχασα τον πατέρα μου την ωρα που πηγαιναμε στην τελευταία του κατοικία γύριζε σαν ταινία διάφορες εικόνες -στιγμές απο τη ζωη μου μαζί του απο τις πρώτες αναμνήσεις κάπου στα 4 και μετά στο δημοτικό στην εφηβία την μέρα που με οδηγούσε νύφη και πολλές ακόμα Με εκανε να νιώσω πιο ήρεμα . Δεν υπάρχει μυστική συνταγή απλά σκέψου πως μπορείς να διατηρησεις αναληωτη την εικόνα του

Δημοσίευση

Κι εμένα η γιαγιά μου πέθανε πριν από 17 χρόνια, και μου λείπει πολύ ακόμη...

Συλληπητήρια για τον παππού σου, φυσικά θα κλάψεις και θα στεναχωρεθείς, αλλά έτσι είναι η ζωή...

Δημοσίευση

βανια μου λυπαμε πολλυ για τον μπαμπα σου κοριτσι μου.η ξαδελφη μου ηταν 8 μηνων εγκυος οταν εχασε τον μπαμπα της 53 χρονων ο μπαμπας της.ετσι ειναι οι αναμνησεις.....εγω αναμνησεις δεν εχω με τον παππου μου.εχω αναμνησεις τον παππου μου με τα παιδια μου ομως.οποτε πηγεναμε ειχε ο καιμενος τετοια χαρα που ολο επαιζε με τον μεγαλο μου.του μπαμπα μου οι γονεις πεθαναν και αυτοι.η γιαγια μου ακριβως 2 μηνες μετα τον αρραβωνα μου πριν 9 χρονια και ο παππους πριν 5 χρονια.ημουν εγκυος στον μεγαλο μου 3 μηνων.

Δημοσίευση
ο παππούς μου πέθανε πριν 18 χρόνια και όταν τον σκέφτομαι κλαίω ακόμα...

μεγάλη αγάπη !!!

δυστυχώς είναι και αυτό μέσα στην ζωή...

δεν μπορείς να κάνεις τίποτα... απλά θυμάσαι...

και εγώ θυμάμαι μετά απο τόσα χρόνια πολλές όμορφες στιγμές,

με πιάσαν τα ζουμιά πάλι...

merenta μου συγγνωμη που σε εκανα να κλαις........

Δημοσίευση

συγγνωμη και μεναπεθανε ο μπαμπας μου πριν 40 μερες...και τι να λεει;;

οι ανθρωποι ξεκουραζονται..οχι οτι δε στεναχωρεθηκα αλλα ο ναθρωπος ξεκουραστηκε..αυτοι ζησανε και καποια πραγματα...

υπαρχουν τοσα νεα ατομα που παθαινουν..

ελπιζωνα το ξεπερασεις συντομα γιατι η ζωη ειναι δυσκολη!!

Δημοσίευση

Πριν 4,5 χρόνια έχασα τον πατέρα μου..εντελώς ξαφνικά..ήμουν και μακριά του,σπούδαζα τότε και τραγική ειρωνεία, μιλάγαμε και στο τηλέφωνο και πρόλαβε να μου πει "άγγελε μου.."έτσι με αποκαλούσε πολλές φορές..τότε η μαμά μου σοκαρισμένη πήρε το τηλ.και έπαιξε ολόκληρο θέατρο,χωρίς να λυγίσει για να μην καταλάβω τίποτα..το έμαθα όταν πήγα,γιατί στο τηλ. την επομένη μου είπανε ότι είχε αρρωστήσει και να κλείσω εισιτήριο με το αεροπλάνο να πάω γρήγορα να τον δω,για να μην ταξιδέψω χάλια...μου στοίχισε όσο δε φαντάζεσαι..αλλά τί να κάνεις? Είναι και αυτά στη ζωή...

Το να ρωτάς το γιατί, είναι ανούσιο..μαθαίνεις να ζεις με την απώλεια αυτή..κρατάς τις πιο όμορφες σας στιγμές χαραγμένες στην καρδιά και το μυαλό σου και απλά για σένα είναι ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ, και πάντα μέσα σου...........

Όταν το χρειαστείς, κοιτάς λίγο τον ουρανό και παίρνεις δύναμη......Εσύ ξέρεις ότι αυτός κοιτάει και σου κλείνει το μάτι..Προχώρα.......

Δημοσίευση

Συλληπητηρια! Μη στεναχωριεσαι, να σκεφτεσαια πως ευλογημενοι ειναι οι ανθρωποι που τα παιδια τους τους οδηγουν στη τελευταια κατοικια.

Πριν απο καποια χρονια εχασα τους πάντες. Παππου, γιαγια, ΜΑΜΑ την αδερφη της (δευτερη μανα) και ημουν στα πατωματα. Οταν ομως εφυγε ο ανηψιος μου στα 8 του χρονια, τοτε καταλαβα αυτο που σου εγραψα παραπανω. Η ζωη ειναι ενας κυκλος, μακαρι τα παιδια μας να μας δουν να κλεινουμε τα ματια μας. Εγω αυτο παρακαλαω.

Ο παππους σου εφυγε ευυχισμενος, αυτο να σκεφτεσαι. Προλαβε να δει πολλα πραγματα.

Δημοσίευση
συγγνωμη και μεναπεθανε ο μπαμπας μου πριν 40 μερες...και τι να λεει;;

οι ανθρωποι ξεκουραζονται..οχι οτι δε στεναχωρεθηκα αλλα ο ναθρωπος ξεκουραστηκε..αυτοι ζησανε και καποια πραγματα...

υπαρχουν τοσα νεα ατομα που παθαινουν..

ελπιζωνα το ξεπερασεις συντομα γιατι η ζωη ειναι δυσκολη!!

σωσω μου το ξερω οτι φευγουν και νεοι ανθρωποι και οπως ανεφερα εχω πολλυ κοντινο μου παραδειγμα τον θειο μου που πεθανε σε ηλικια 53 χρονων και η κορη του και ξαδελφη μου ηταν με την κοιλια στο στομα 8 μηνων εγκυος και να κηδευει τον πατερα της.το ξερω οτι ετσι ειναι η ζωη αλλα εγω σαν μαρια δεν μπορω να μην στεναχωριεμε για την μαμα μου και ακομα περισσοτερο για την γιαγια μου η οποια μετα απο τοοοοοοσα χρονια που ηταν μαζι του ξαφνικα εμεινε ολομοναχη.ο παππους μπορει να ειχε τα προβληματα του αλλα ηταν στο ποδι και τις βολτες του πηγενε και στην αγορα κατεβενε με το λεωφορειο και τα φαρμακα του μονος του πηγενε στο ικα και τα εγραφε.μεχρι που ενοιωσε ενα πονο στο στηθος και η γιαγια πηρε το 166.εκει ειχε παθει ανακοπη.οι γιατροι ειπαν οτι εδρασε γρηγορα η γιαγια αλλα η καρδια του ηταν αυτη τελικα που μας τον πηρε.αυτο που θελω να πω ειναι οτι ο ανθρωπος δεν ηταν κατακιτος για να πω οτι ξεκουραστικε.
Δημοσίευση

Ναι όντως πεθαίνουν συνέχεια νέοι άνθρωποι και πραγματικά λυπάμαι πάααρα πολύ. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι θα πάρω αψήφιστα το θάνατο ενός δικού μου ανθρώπου μόνο και μόνο επειδή πεθαίνουν και νεότεροι. Τα συνασισθήματα δε λειτουργούν με τη λογική δυστυχώς.

Το 2007 έχασα τη γιαγιά μου που ήταν 93 ετών. Άργησα πολύ ν ατο ξεπεράσω και έκλαιγα όποτε βρισκόμουν κάπου μόνη μου..Τι να μου λέει ότι ήταν 93 όταν είχαμε ζήσει τόοοοσα πολλά μαζί και δε θα την έβλεπα ποτέ ξανά;;;

Δημοσίευση
Ναι όντως πεθαίνουν συνέχεια νέοι άνθρωποι και πραγματικά λυπάμαι πάααρα πολύ. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι θα πάρω αψήφιστα το θάνατο ενός δικού μου ανθρώπου μόνο και μόνο επειδή πεθαίνουν και νεότεροι. Τα συνασισθήματα δε λειτουργούν με τη λογική δυστυχώς.

Το 2007 έχασα τη γιαγιά μου που ήταν 93 ετών. Άργησα πολύ ν ατο ξεπεράσω και έκλαιγα όποτε βρισκόμουν κάπου μόνη μου..Τι να μου λέει ότι ήταν 93 όταν είχαμε ζήσει τόοοοσα πολλά μαζί και δε θα την έβλεπα ποτέ ξανά;;;

ανθη μου συμφωνω απολυτα μαζι σου.οταν φευγει ενας δικος σου ανθρωπος δεν μπορεις να εισαι λιγικος.
  • 11 years later...
Δημοσίευση
στις On 16/4/2011 at 10:36 ΜΜ, ο/η αντωνης1 είπε:

σαν σημερα πριν απο 8 ημερες ο παππους μου μας αφησε.τελικα ποτε δεν εισαι ετοιμος για κατι τετοιο.ηταν 86 χρονων και εδω και 21 ημερες στην εντατικη με χιλια δυο προβληματα.αυριο ειναι τα εννιαμερα και δυστιχως δεν μπορω να παω γιατι δεν εχω που να αφησω τα παιδια και ο αντρας μου δουλευει.η λογικη μου λεει οτι ηταν μεγαλος,οτι τα εζησε ολα στη ζωη του.ειδε παιδια,εγγονια και δισεγγονα.ομως με το συναισθημα τι γινετε;η καρδια μου κλαιει για την γιαγια μου που μετα απο τοσα χρονια εμεινε μονη της και για την μητερα μου που εχασε τον μπαμπα της.συγγνωμη αν σας κουρασα.ηθελα να τα πω καπου και σκεφτικα αυτο τον τροπο.

Καλησπέρα, ελπίζω να είστε καλά. Τι γίνεται σήμερα; Πως είναι η γιαγιάκα; Ζω το ίδιο με την δική μου. Μαραζώνει η καρδιά μου 

Δημοσίευση
στις πριν 17 ώρες, ο/η Love1 είπε:

Καλησπέρα, ελπίζω να είστε καλά. Τι γίνεται σήμερα; Πως είναι η γιαγιάκα; Ζω το ίδιο με την δική μου. Μαραζώνει η καρδιά μου 

 

στις πριν 17 ώρες, ο/η Love1 είπε:

Καλησπέρα, ελπίζω να είστε καλά. Τι γίνεται σήμερα; Πως είναι η γιαγιάκα; Ζω το ίδιο με την δική μου. Μαραζώνει η καρδιά μου 

Κορίτσι μου αυτό το θέμα είναι πολύ παλιό, από το 2011. Δεν πιστεύω πως κάποια από αυτές τις κοπέλες συμμετέχει ακόμα στο φόρουμ. 

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου, είναι δύσκολο να χάνεις κάποιον δικό σου, και είναι πολύ δύσκολο για αυτούς που μένουν πίσω. Εγώ έχω γεννήσει το παιδί μου νεκρό και έχω ζήσει το αδιανόητο να το κηδεψω. Ο πόνος σας θα περάσει με το καιρό και θα μείνουν οι καλές αναμνήσεις. Τώρα μόνο υπομονή μπορείτε να κάνετε και να αφήσετε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...