Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Πάντα είχα την αίσθηση και την ιδέα ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι απότις πιο ωραίες στη ζωή μιας γυναίκαςκδύσκολα κάτι μπορούσε να το χαλάσει. Όμως στη δικήμου εγκυμοσύνη δεν πήγαν όπως τα περίμενα,χωρίς βέβαια να είναι κ τραγικά. Στον τρίτο μήνα μαθαίνουμεότι μάλλον το παιδάκι μας είχε κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία και θα έπρεπε να κάνουμε αμνιοκέντηση. Κάποιοι μου έλεγαν να το ρίξω,αλλά δεν το έκανα. Έκλαψαπολύ, δεν πίστευα ότι θα χαλάσουν όλα τωραπου θα αποκτουσα τοπρωτομου μωρό. Τελικά έκανα αμνιοκέντηση μια βδομάδαμετά το γαμο μας κ αποδείχθηκε οτι ήταν υγιέστατο τι μωρό. Ενα μήνα μετά με πιάνουν οι φοβίες μου κ καταλήγω με κρίση ταυτότητας(πολύ επωδυνο μπορώ να πω).

Τέλος πάντων το παλεύω στην πιο όμορφη στιγμή της ζωήςμου.Που θα έπρεπε ναπετάω στα σύννεφα.

Τα λέω όλα αυτά για να πω πως δεν πιστευω ότι η διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι για όλες μας η πιο όμορφη περίοδος της ζωής μας.Επίσης ποιες απο σας περάσατε ή πενάτε μια δύσκολη από κάθε άποψη εγκυμοσύνη;

  • Απαντήσεις 236
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Ακουγα απο φίλες μου που περίμεναν παιδάκι τα διάφορα μικροπροβληματάκια ή ευχάριστα της εγκυμοσύνης και ελεγα οτι είναι μια όμορφη περίοδος χωρίς να με απασχολήσει παραπάνω . Δεν ειχα ρωτήσει ουτε ειχα σκεφτεί ποτε αν πραγματικά ειναι ωραία , αν έχει κανεις δυσκολιες και ποιες ειναι αυτές κλπ .

Τώρα ειμαι στην 32η εβδομάδα και μπορώ να πω οτι τώρα ναι ειναι υπέροχη η εγκυμοσύνη :) Παρακαλάω τω Θεω καθε μέρα να ειμαστε ετσι ως το τέλος και να χω εναν καλό τοκετό .

Ειχα και γω σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης μου προβληματακια . Στο δευτερο μήνα ειχα αιμα , έπρεπε να ξαπλώνω και δεν είχα καμια βοηθεια απο κανέναν (μένω μακριά απο γονεις , συγγενείς) , μόνο απο τον αντρούλη μου .

Οταν ειπαμε αντε περασε το τριμηνο δεν εμφανιστηκε και αίμα ξανα , ηρθα τα αποτελέσματα του Α τεστ . Πιθανότητα για χρωμοσωμικές ανωμαλίες 1/32 ..συναγερμός , κλαμματα και το δραμα της αναμονής ... 3 εβδομάδες που πέρασαν σαν 3 χρόνια ωσπου να μπω στην 16 εβδομάδα και να γίνει η αμνιοπαρακέντηση .

Τα αποτελέσματα μας γέμισαν χαρά και κουράγιο , μας έφεραν και πιο κοντά στο μωράκι μας , μάθαμε πως ειναι κοριτσάκι :)

Περνούσε ο καιρός καναμε και το Β΄υπέρηχο , ολα καλα ! Στην 26η εβδομάδα , εχω πρωτεΐνη στα ούρα , η ζυγαριά χοροπηδησε 5 κιλά πάνω και εχω ανεβασμένη πιεση !

Συναγερμος και πάλι , εχω ή δεν έχω τα πρωτα δειγματα προεκλαμψίας ? Πρέπει να μπω νοσοκομείο ? Να περιμένουμε λιγο ακόμα , τι ειναι το καλύτερο ?

Επειτα απο 3 εβδομάδες στενής παρακολούθησης με πολλες αιματολογικες εξετάσεις ολα δείχνουν μια χαρά . Τα κιλά πέφτουν και ανεβαίνουν , δυστυχώς κανω πολυ κατακράτηση , παρόλο που πίνω τονους νερού . Η πίεση ομως ειναι καλή και τα ούρα μου καθαρά .

Εδω και 3 εβδομάδες , παρολο που η κοιλιά μου ειναι τεράστια , τα ποδια μου πρησμένα , ποναει τρομερά η μεση μου , δεν μπορω να κοιμηθώ καλα και σηκωνομαι καθε 1 ωρα να παω τουαλέτα , νιωθω μια απέραντη ηρεμία και χαρα . Ακουω την μπουμπουκένια μου που με χτυπάει συνεχεια , της μιλάω , την χαιδευω , της ψωνιζω πραγματακια και την περιμένω πως και πως να έρθει . Στην ωρα της ομως !!

Ναι είναι ομορφη η εγκυμοσύνη και ειμαι σίγουρη μολις πιάσω το παιδακι μου στα χέρια μου θα ξεχάσω και ολα αυτα που έγραψα μόλις και θα τα θυμάμαι ολα με χαρά :)

Δημοσίευση

Ακουγα απο φίλες μου που περίμεναν παιδάκι τα διάφορα μικροπροβληματάκια ή ευχάριστα της εγκυμοσύνης και ελεγα οτι είναι μια όμορφη περίοδος χωρίς να με απασχολήσει παραπάνω . Δεν ειχα ρωτήσει ουτε ειχα σκεφτεί ποτε αν πραγματικά ειναι ωραία , αν έχει κανεις δυσκολιες και ποιες ειναι αυτές κλπ .

Τώρα ειμαι στην 32η εβδομάδα και μπορώ να πω οτι τώρα ναι ειναι υπέροχη η εγκυμοσύνη :) Παρακαλάω τω Θεω καθε μέρα να ειμαστε ετσι ως το τέλος και να χω εναν καλό τοκετό .

Ειχα και γω σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης μου προβληματακια . Στο δευτερο μήνα ειχα αιμα , έπρεπε να ξαπλώνω και δεν είχα καμια βοηθεια απο κανέναν (μένω μακριά απο γονεις , συγγενείς) , μόνο απο τον αντρούλη μου .

Οταν ειπαμε αντε περασε το τριμηνο δεν εμφανιστηκε και αίμα ξανα , ηρθα τα αποτελέσματα του Α τεστ . Πιθανότητα για χρωμοσωμικές ανωμαλίες 1/32 ..συναγερμός , κλαμματα και το δραμα της αναμονής ... 3 εβδομάδες που πέρασαν σαν 3 χρόνια ωσπου να μπω στην 16 εβδομάδα και να γίνει η αμνιοπαρακέντηση .

Τα αποτελέσματα μας γέμισαν χαρά και κουράγιο , μας έφεραν και πιο κοντά στο μωράκι μας , μάθαμε πως ειναι κοριτσάκι :)

Περνούσε ο καιρός καναμε και το Β΄υπέρηχο , ολα καλα ! Στην 26η εβδομάδα , εχω πρωτεΐνη στα ούρα , η ζυγαριά χοροπηδησε 5 κιλά πάνω και εχω ανεβασμένη πιεση !

Συναγερμος και πάλι , εχω ή δεν έχω τα πρωτα δειγματα προεκλαμψίας ? Πρέπει να μπω νοσοκομείο ? Να περιμένουμε λιγο ακόμα , τι ειναι το καλύτερο ?

Επειτα απο 3 εβδομάδες στενής παρακολούθησης με πολλες αιματολογικες εξετάσεις ολα δείχνουν μια χαρά . Τα κιλά πέφτουν και ανεβαίνουν , δυστυχώς κανω πολυ κατακράτηση , παρόλο που πίνω τονους νερού . Η πίεση ομως ειναι καλή και τα ούρα μου καθαρά .

Εδω και 3 εβδομάδες , παρολο που η κοιλιά μου ειναι τεράστια , τα ποδια μου πρησμένα , ποναει τρομερά η μεση μου , δεν μπορω να κοιμηθώ καλα και σηκωνομαι καθε 1 ωρα να παω τουαλέτα , νιωθω μια απέραντη ηρεμία και χαρα . Ακουω την μπουμπουκένια μου που με χτυπάει συνεχεια , της μιλάω , την χαιδευω , της ψωνιζω πραγματακια και την περιμένω πως και πως να έρθει . Στην ωρα της ομως !!

Ναι είναι ομορφη η εγκυμοσύνη και ειμαι σίγουρη μολις πιάσω το παιδακι μου στα χέρια μου θα ξεχάσω και ολα αυτα που έγραψα μόλις και θα τα θυμάμαι ολα με χαρά :)

Δημοσίευση

Ακουγα απο φίλες μου που περίμεναν παιδάκι τα διάφορα μικροπροβληματάκια ή ευχάριστα της εγκυμοσύνης και ελεγα οτι είναι μια όμορφη περίοδος χωρίς να με απασχολήσει παραπάνω . Δεν ειχα ρωτήσει ουτε ειχα σκεφτεί ποτε αν πραγματικά ειναι ωραία , αν έχει κανεις δυσκολιες και ποιες ειναι αυτές κλπ .

Τώρα ειμαι στην 32η εβδομάδα και μπορώ να πω οτι τώρα ναι ειναι υπέροχη η εγκυμοσύνη :) Παρακαλάω τω Θεω καθε μέρα να ειμαστε ετσι ως το τέλος και να χω εναν καλό τοκετό .

Ειχα και γω σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης μου προβληματακια . Στο δευτερο μήνα ειχα αιμα , έπρεπε να ξαπλώνω και δεν είχα καμια βοηθεια απο κανέναν (μένω μακριά απο γονεις , συγγενείς) , μόνο απο τον αντρούλη μου .

Οταν ειπαμε αντε περασε το τριμηνο δεν εμφανιστηκε και αίμα ξανα , ηρθα τα αποτελέσματα του Α τεστ . Πιθανότητα για χρωμοσωμικές ανωμαλίες 1/32 ..συναγερμός , κλαμματα και το δραμα της αναμονής ... 3 εβδομάδες που πέρασαν σαν 3 χρόνια ωσπου να μπω στην 16 εβδομάδα και να γίνει η αμνιοπαρακέντηση .

Τα αποτελέσματα μας γέμισαν χαρά και κουράγιο , μας έφεραν και πιο κοντά στο μωράκι μας , μάθαμε πως ειναι κοριτσάκι :)

Περνούσε ο καιρός καναμε και το Β΄υπέρηχο , ολα καλα ! Στην 26η εβδομάδα , εχω πρωτεΐνη στα ούρα , η ζυγαριά χοροπηδησε 5 κιλά πάνω και εχω ανεβασμένη πιεση !

Συναγερμος και πάλι , εχω ή δεν έχω τα πρωτα δειγματα προεκλαμψίας ? Πρέπει να μπω νοσοκομείο ? Να περιμένουμε λιγο ακόμα , τι ειναι το καλύτερο ?

Επειτα απο 3 εβδομάδες στενής παρακολούθησης με πολλες αιματολογικες εξετάσεις ολα δείχνουν μια χαρά . Τα κιλά πέφτουν και ανεβαίνουν , δυστυχώς κανω πολυ κατακράτηση , παρόλο που πίνω τονους νερού . Η πίεση ομως ειναι καλή και τα ούρα μου καθαρά .

Εδω και 3 εβδομάδες , παρολο που η κοιλιά μου ειναι τεράστια , τα ποδια μου πρησμένα , ποναει τρομερά η μεση μου , δεν μπορω να κοιμηθώ καλα και σηκωνομαι καθε 1 ωρα να παω τουαλέτα , νιωθω μια απέραντη ηρεμία και χαρα . Ακουω την μπουμπουκένια μου που με χτυπάει συνεχεια , της μιλάω , την χαιδευω , της ψωνιζω πραγματακια και την περιμένω πως και πως να έρθει . Στην ωρα της ομως !!

Ναι είναι ομορφη η εγκυμοσύνη και ειμαι σίγουρη μολις πιάσω το παιδακι μου στα χέρια μου θα ξεχάσω και ολα αυτα που έγραψα μόλις και θα τα θυμάμαι ολα με χαρά :)

Δημοσίευση

Ακουγα απο φίλες μου που περίμεναν παιδάκι τα διάφορα μικροπροβληματάκια ή ευχάριστα της εγκυμοσύνης και ελεγα οτι είναι μια όμορφη περίοδος χωρίς να με απασχολήσει παραπάνω . Δεν ειχα ρωτήσει ουτε ειχα σκεφτεί ποτε αν πραγματικά ειναι ωραία , αν έχει κανεις δυσκολιες και ποιες ειναι αυτές κλπ .

Τώρα ειμαι στην 32η εβδομάδα και μπορώ να πω οτι τώρα ναι ειναι υπέροχη η εγκυμοσύνη :) Παρακαλάω τω Θεω καθε μέρα να ειμαστε ετσι ως το τέλος και να χω εναν καλό τοκετό .

Ειχα και γω σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης μου προβληματακια . Στο δευτερο μήνα ειχα αιμα , έπρεπε να ξαπλώνω και δεν είχα καμια βοηθεια απο κανέναν (μένω μακριά απο γονεις , συγγενείς) , μόνο απο τον αντρούλη μου .

Οταν ειπαμε αντε περασε το τριμηνο δεν εμφανιστηκε και αίμα ξανα , ηρθα τα αποτελέσματα του Α τεστ . Πιθανότητα για χρωμοσωμικές ανωμαλίες 1/32 ..συναγερμός , κλαμματα και το δραμα της αναμονής ... 3 εβδομάδες που πέρασαν σαν 3 χρόνια ωσπου να μπω στην 16 εβδομάδα και να γίνει η αμνιοπαρακέντηση .

Τα αποτελέσματα μας γέμισαν χαρά και κουράγιο , μας έφεραν και πιο κοντά στο μωράκι μας , μάθαμε πως ειναι κοριτσάκι :)

Περνούσε ο καιρός καναμε και το Β΄υπέρηχο , ολα καλα ! Στην 26η εβδομάδα , εχω πρωτεΐνη στα ούρα , η ζυγαριά χοροπηδησε 5 κιλά πάνω και εχω ανεβασμένη πιεση !

Συναγερμος και πάλι , εχω ή δεν έχω τα πρωτα δειγματα προεκλαμψίας ? Πρέπει να μπω νοσοκομείο ? Να περιμένουμε λιγο ακόμα , τι ειναι το καλύτερο ?

Επειτα απο 3 εβδομάδες στενής παρακολούθησης με πολλες αιματολογικες εξετάσεις ολα δείχνουν μια χαρά . Τα κιλά πέφτουν και ανεβαίνουν , δυστυχώς κανω πολυ κατακράτηση , παρόλο που πίνω τονους νερού . Η πίεση ομως ειναι καλή και τα ούρα μου καθαρά .

Εδω και 3 εβδομάδες , παρολο που η κοιλιά μου ειναι τεράστια , τα ποδια μου πρησμένα , ποναει τρομερά η μεση μου , δεν μπορω να κοιμηθώ καλα και σηκωνομαι καθε 1 ωρα να παω τουαλέτα , νιωθω μια απέραντη ηρεμία και χαρα . Ακουω την μπουμπουκένια μου που με χτυπάει συνεχεια , της μιλάω , την χαιδευω , της ψωνιζω πραγματακια και την περιμένω πως και πως να έρθει . Στην ωρα της ομως !!

Ναι είναι ομορφη η εγκυμοσύνη και ειμαι σίγουρη μολις πιάσω το παιδακι μου στα χέρια μου θα ξεχάσω και ολα αυτα που έγραψα μόλις και θα τα θυμάμαι ολα με χαρά :)

Δημοσίευση

Εγω τιρογαριδακι περιμενα σχεδον 2 χρονια για μωρο και ειχα μια παλινδρομη κυηση πριν εναν χρονο...μετα απο 5 μηνες εμεινα ξανα εγκυος..ειχα ομως μια μικρη αποκολληση και ο γιατρος μου ειπε ξαπλα για 3 μηνες!!!Τρελαθηκα ..εκλεγα απο την στιγμη που μου το ειπε ο γιατρος..καθε βραδυ.Καθε φορα που πηγαινα ειχα τρομερο αγχος τι θα μου πει.Αυτους τους 3 μηνες δεν θελω να τους θυμαμαι,γιατι ειχα τα ζορια μου ειχα και την οικογενεια μου μακρια.Η αδερφη μου μολις που ειχε γεννησει η μαμα μου αρρωστη ο μπαμπας μου δουλευε...Απο τα πεθερικα μου καμια απολυτως συμπαρασταση,δεν πατησαν το ποδι τους στο σπιτι,η πεθερα μου ολο δικαιολογιες οτι την ποναει η μεση την ποναει το ποδι,η δε κουνιαδα μου στον κοσμο της!Δεν μου εφερε ουτε ενα ποτηρι νερο που λενε.Δεν δουλευει και τα παιδια της το ενα εχεις φυγει διοριστηκε στην αεροπορια και το αλλο ειναι πρωτη λυκειου.Ειναι μονο 41 χρονων και ολη μερα στους καφεδες και στις βολτες.Καμια απολυτως βοηθεια.Ευτυχως εχω τον αντρουλη μου που οτι μπορουσε εκανε ο καημενος.Ολη μερα στα ματια με κοιτουσε τι ηθελα...ΕΥΤΥΧΩΣ ΝΑ ΛΕΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ!Μεριμνησε παλι ο καλος Θεουλης.Μετα το βασανιστικο 3μηνο ο γιατρος μου ειπε ολα καλα οτι μπορω να βγω εξω να κανω και δουλεις αλλα ολα με μετρο!Ηταν πριν τα Χριστουγεννα και χαρηκα τοσο πολυ!!Περασα και περναω πολυ ομορφα απο τοτε ..αλλα παντα εχω εναν φοβο μεσα μου αν ολα πανε καλα μεχρι τελους γιατι ειναι διδυμα και υπαρχει μεγαλο ποσοστο προοροτητας.Τωρα εχω μπει στον 7ο και εχω παρει καποια ρουχαλακια σε πειπτωση που γεννησω προορα αλλα δεν μπορω να χαρω 100% τις 100% γιατι φοβαμαι..Θελω να παω να ψωνισω ολα τα υπολοιπα μπουκαλια αποστειρωτες και λεω ειναι πολυ νωρις ..αλλα απο την αλλη αν ερθουν πιο νωρις τα μωρακια μου θα ειμαι απροετοιμαστη και ποιος θα παει να τα παρει ολα αυτα?Λεω οταν τελειωνω τον εβδομο μηνα και παω προς τον ογδοο να παω να τα παρω..εσεις ποτε αρχισατε να τα περνετε κοριτσια τα ρουχαλακια και τον εξοπλισμο?Τα κρεβατακια λεω να γεννησω και μετα να τα παρω,γιατι θα εχω τις καλαθουνες για τις πρωτες μερες.

Δημοσίευση

Εγω τιρογαριδακι περιμενα σχεδον 2 χρονια για μωρο και ειχα μια παλινδρομη κυηση πριν εναν χρονο...μετα απο 5 μηνες εμεινα ξανα εγκυος..ειχα ομως μια μικρη αποκολληση και ο γιατρος μου ειπε ξαπλα για 3 μηνες!!!Τρελαθηκα ..εκλεγα απο την στιγμη που μου το ειπε ο γιατρος..καθε βραδυ.Καθε φορα που πηγαινα ειχα τρομερο αγχος τι θα μου πει.Αυτους τους 3 μηνες δεν θελω να τους θυμαμαι,γιατι ειχα τα ζορια μου ειχα και την οικογενεια μου μακρια.Η αδερφη μου μολις που ειχε γεννησει η μαμα μου αρρωστη ο μπαμπας μου δουλευε...Απο τα πεθερικα μου καμια απολυτως συμπαρασταση,δεν πατησαν το ποδι τους στο σπιτι,η πεθερα μου ολο δικαιολογιες οτι την ποναει η μεση την ποναει το ποδι,η δε κουνιαδα μου στον κοσμο της!Δεν μου εφερε ουτε ενα ποτηρι νερο που λενε.Δεν δουλευει και τα παιδια της το ενα εχεις φυγει διοριστηκε στην αεροπορια και το αλλο ειναι πρωτη λυκειου.Ειναι μονο 41 χρονων και ολη μερα στους καφεδες και στις βολτες.Καμια απολυτως βοηθεια.Ευτυχως εχω τον αντρουλη μου που οτι μπορουσε εκανε ο καημενος.Ολη μερα στα ματια με κοιτουσε τι ηθελα...ΕΥΤΥΧΩΣ ΝΑ ΛΕΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ!Μεριμνησε παλι ο καλος Θεουλης.Μετα το βασανιστικο 3μηνο ο γιατρος μου ειπε ολα καλα οτι μπορω να βγω εξω να κανω και δουλεις αλλα ολα με μετρο!Ηταν πριν τα Χριστουγεννα και χαρηκα τοσο πολυ!!Περασα και περναω πολυ ομορφα απο τοτε ..αλλα παντα εχω εναν φοβο μεσα μου αν ολα πανε καλα μεχρι τελους γιατι ειναι διδυμα και υπαρχει μεγαλο ποσοστο προοροτητας.Τωρα εχω μπει στον 7ο και εχω παρει καποια ρουχαλακια σε πειπτωση που γεννησω προορα αλλα δεν μπορω να χαρω 100% τις 100% γιατι φοβαμαι..Θελω να παω να ψωνισω ολα τα υπολοιπα μπουκαλια αποστειρωτες και λεω ειναι πολυ νωρις ..αλλα απο την αλλη αν ερθουν πιο νωρις τα μωρακια μου θα ειμαι απροετοιμαστη και ποιος θα παει να τα παρει ολα αυτα?Λεω οταν τελειωνω τον εβδομο μηνα και παω προς τον ογδοο να παω να τα παρω..εσεις ποτε αρχισατε να τα περνετε κοριτσια τα ρουχαλακια και τον εξοπλισμο?Τα κρεβατακια λεω να γεννησω και μετα να τα παρω,γιατι θα εχω τις καλαθουνες για τις πρωτες μερες.

Δημοσίευση

Εγω τιρογαριδακι περιμενα σχεδον 2 χρονια για μωρο και ειχα μια παλινδρομη κυηση πριν εναν χρονο...μετα απο 5 μηνες εμεινα ξανα εγκυος..ειχα ομως μια μικρη αποκολληση και ο γιατρος μου ειπε ξαπλα για 3 μηνες!!!Τρελαθηκα ..εκλεγα απο την στιγμη που μου το ειπε ο γιατρος..καθε βραδυ.Καθε φορα που πηγαινα ειχα τρομερο αγχος τι θα μου πει.Αυτους τους 3 μηνες δεν θελω να τους θυμαμαι,γιατι ειχα τα ζορια μου ειχα και την οικογενεια μου μακρια.Η αδερφη μου μολις που ειχε γεννησει η μαμα μου αρρωστη ο μπαμπας μου δουλευε...Απο τα πεθερικα μου καμια απολυτως συμπαρασταση,δεν πατησαν το ποδι τους στο σπιτι,η πεθερα μου ολο δικαιολογιες οτι την ποναει η μεση την ποναει το ποδι,η δε κουνιαδα μου στον κοσμο της!Δεν μου εφερε ουτε ενα ποτηρι νερο που λενε.Δεν δουλευει και τα παιδια της το ενα εχεις φυγει διοριστηκε στην αεροπορια και το αλλο ειναι πρωτη λυκειου.Ειναι μονο 41 χρονων και ολη μερα στους καφεδες και στις βολτες.Καμια απολυτως βοηθεια.Ευτυχως εχω τον αντρουλη μου που οτι μπορουσε εκανε ο καημενος.Ολη μερα στα ματια με κοιτουσε τι ηθελα...ΕΥΤΥΧΩΣ ΝΑ ΛΕΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ!Μεριμνησε παλι ο καλος Θεουλης.Μετα το βασανιστικο 3μηνο ο γιατρος μου ειπε ολα καλα οτι μπορω να βγω εξω να κανω και δουλεις αλλα ολα με μετρο!Ηταν πριν τα Χριστουγεννα και χαρηκα τοσο πολυ!!Περασα και περναω πολυ ομορφα απο τοτε ..αλλα παντα εχω εναν φοβο μεσα μου αν ολα πανε καλα μεχρι τελους γιατι ειναι διδυμα και υπαρχει μεγαλο ποσοστο προοροτητας.Τωρα εχω μπει στον 7ο και εχω παρει καποια ρουχαλακια σε πειπτωση που γεννησω προορα αλλα δεν μπορω να χαρω 100% τις 100% γιατι φοβαμαι..Θελω να παω να ψωνισω ολα τα υπολοιπα μπουκαλια αποστειρωτες και λεω ειναι πολυ νωρις ..αλλα απο την αλλη αν ερθουν πιο νωρις τα μωρακια μου θα ειμαι απροετοιμαστη και ποιος θα παει να τα παρει ολα αυτα?Λεω οταν τελειωνω τον εβδομο μηνα και παω προς τον ογδοο να παω να τα παρω..εσεις ποτε αρχισατε να τα περνετε κοριτσια τα ρουχαλακια και τον εξοπλισμο?Τα κρεβατακια λεω να γεννησω και μετα να τα παρω,γιατι θα εχω τις καλαθουνες για τις πρωτες μερες.

Δημοσίευση

Εγω τιρογαριδακι περιμενα σχεδον 2 χρονια για μωρο και ειχα μια παλινδρομη κυηση πριν εναν χρονο...μετα απο 5 μηνες εμεινα ξανα εγκυος..ειχα ομως μια μικρη αποκολληση και ο γιατρος μου ειπε ξαπλα για 3 μηνες!!!Τρελαθηκα ..εκλεγα απο την στιγμη που μου το ειπε ο γιατρος..καθε βραδυ.Καθε φορα που πηγαινα ειχα τρομερο αγχος τι θα μου πει.Αυτους τους 3 μηνες δεν θελω να τους θυμαμαι,γιατι ειχα τα ζορια μου ειχα και την οικογενεια μου μακρια.Η αδερφη μου μολις που ειχε γεννησει η μαμα μου αρρωστη ο μπαμπας μου δουλευε...Απο τα πεθερικα μου καμια απολυτως συμπαρασταση,δεν πατησαν το ποδι τους στο σπιτι,η πεθερα μου ολο δικαιολογιες οτι την ποναει η μεση την ποναει το ποδι,η δε κουνιαδα μου στον κοσμο της!Δεν μου εφερε ουτε ενα ποτηρι νερο που λενε.Δεν δουλευει και τα παιδια της το ενα εχεις φυγει διοριστηκε στην αεροπορια και το αλλο ειναι πρωτη λυκειου.Ειναι μονο 41 χρονων και ολη μερα στους καφεδες και στις βολτες.Καμια απολυτως βοηθεια.Ευτυχως εχω τον αντρουλη μου που οτι μπορουσε εκανε ο καημενος.Ολη μερα στα ματια με κοιτουσε τι ηθελα...ΕΥΤΥΧΩΣ ΝΑ ΛΕΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ!Μεριμνησε παλι ο καλος Θεουλης.Μετα το βασανιστικο 3μηνο ο γιατρος μου ειπε ολα καλα οτι μπορω να βγω εξω να κανω και δουλεις αλλα ολα με μετρο!Ηταν πριν τα Χριστουγεννα και χαρηκα τοσο πολυ!!Περασα και περναω πολυ ομορφα απο τοτε ..αλλα παντα εχω εναν φοβο μεσα μου αν ολα πανε καλα μεχρι τελους γιατι ειναι διδυμα και υπαρχει μεγαλο ποσοστο προοροτητας.Τωρα εχω μπει στον 7ο και εχω παρει καποια ρουχαλακια σε πειπτωση που γεννησω προορα αλλα δεν μπορω να χαρω 100% τις 100% γιατι φοβαμαι..Θελω να παω να ψωνισω ολα τα υπολοιπα μπουκαλια αποστειρωτες και λεω ειναι πολυ νωρις ..αλλα απο την αλλη αν ερθουν πιο νωρις τα μωρακια μου θα ειμαι απροετοιμαστη και ποιος θα παει να τα παρει ολα αυτα?Λεω οταν τελειωνω τον εβδομο μηνα και παω προς τον ογδοο να παω να τα παρω..εσεις ποτε αρχισατε να τα περνετε κοριτσια τα ρουχαλακια και τον εξοπλισμο?Τα κρεβατακια λεω να γεννησω και μετα να τα παρω,γιατι θα εχω τις καλαθουνες για τις πρωτες μερες.

Δημοσίευση

ΟΝΤΩΣ Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ,ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ..ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ!!

ΕΝΩ ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ!! ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΜΗΝΩΝ ΛΟΓΩ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΡΟΟΣΦΥΣΗΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΟΣ( ΚΛΑΜΑ...) Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΞΙ ΜΗΝΩΝ ΚΑΝΩ ΚΑΜΠΥΛΗ ΖΑΧΑΡΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΣΙΜΠΙΜΕΝΗ..ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ...(ΚΛΑΜΑ...)ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΤΗΣ!! 35η ΕΒΔΟΜΑΔΑ..ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ..

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ,ΚΟΥΚΛΑ..

ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ...ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΑΝ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ...

Δημοσίευση

ΟΝΤΩΣ Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ,ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ..ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ!!

ΕΝΩ ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ!! ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΜΗΝΩΝ ΛΟΓΩ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΡΟΟΣΦΥΣΗΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΟΣ( ΚΛΑΜΑ...) Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΞΙ ΜΗΝΩΝ ΚΑΝΩ ΚΑΜΠΥΛΗ ΖΑΧΑΡΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΣΙΜΠΙΜΕΝΗ..ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ...(ΚΛΑΜΑ...)ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΤΗΣ!! 35η ΕΒΔΟΜΑΔΑ..ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ..

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ,ΚΟΥΚΛΑ..

ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ...ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΑΝ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ...

Δημοσίευση

ΟΝΤΩΣ Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ,ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ..ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ!!

ΕΝΩ ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ!! ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΜΗΝΩΝ ΛΟΓΩ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΡΟΟΣΦΥΣΗΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΟΣ( ΚΛΑΜΑ...) Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΞΙ ΜΗΝΩΝ ΚΑΝΩ ΚΑΜΠΥΛΗ ΖΑΧΑΡΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΣΙΜΠΙΜΕΝΗ..ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ...(ΚΛΑΜΑ...)ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΤΗΣ!! 35η ΕΒΔΟΜΑΔΑ..ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ..

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ,ΚΟΥΚΛΑ..

ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ...ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΑΝ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ...

Δημοσίευση

ΟΝΤΩΣ Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ,ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ..ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ!!

ΕΝΩ ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ!! ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕ ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΜΗΝΩΝ ΛΟΓΩ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΡΟΟΣΦΥΣΗΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΟΣ( ΚΛΑΜΑ...) Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΞΙ ΜΗΝΩΝ ΚΑΝΩ ΚΑΜΠΥΛΗ ΖΑΧΑΡΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΣΙΜΠΙΜΕΝΗ..ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ...(ΚΛΑΜΑ...)ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΤΗΣ!! 35η ΕΒΔΟΜΑΔΑ..ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ..

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 16 ΜΗΝΩΝ,ΚΟΥΚΛΑ..

ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ...ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΑΝ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ...

Δημοσίευση

Κοριτσακια καλημερα!

Δεν θα συμφωνησω μαζι σας οτι δεν υπάρχει τέλεια εγκυμοσυνη. Τουλαχιστον στην δική μου ολα πηγαν πολύ καλα.

Από τοτε μου εμεινα εγκυος ειχα ολο ταξιδια με το κτελ κάθε σαββατοκυριακο χωρις ενοχλήσεις. Χωρις αναγούλες, ζαλάδες και λιποθυμιες.

Επισης οταν παντρευτηκα ημουν 5 μηνων και μάλιστα χορεψα τσιφτετελια και ολους τους χορους που εβαζε ο dj.

Μετα και γαμηλιο ταξιδι πηγα στην κρητη και μπάνια εκανα και εξω βγαιναμε κλπ.

Δεν στερηθηκα τιποτα και οι εξετασεις μου ολες σωστες στα νουμερα εκτος τον αιματοκριτη που ηταν γυρω στο 32-33.

Επειδη ζω μακρια από τους δικους μου, ολα τα εκανα μονη μου ακομα και σε προχωρημενη εγκυμοσυνη επλενα, ψωνιζα κλπ.

Ευτυχως ολα πηγαν πολύ καλα μεχρι τελους και η μικρη μου γεννηθηκε υγιεστατη και αυτη.

Οπως ειπα λοιπον υπάρχει τελεια εγκυμοσυνη αλλά διαφερει από ανθρωπο σε ανθρωπο και από εγκυμοσυνη σε εγκυμοσυνη.

Κανεις δεν μου λέει οτι στο 2ο παιδι μου θα ειμαι πάλι ετσι, απλά το ευχομαι!

Δημοσίευση

Κοριτσακια καλημερα!

Δεν θα συμφωνησω μαζι σας οτι δεν υπάρχει τέλεια εγκυμοσυνη. Τουλαχιστον στην δική μου ολα πηγαν πολύ καλα.

Από τοτε μου εμεινα εγκυος ειχα ολο ταξιδια με το κτελ κάθε σαββατοκυριακο χωρις ενοχλήσεις. Χωρις αναγούλες, ζαλάδες και λιποθυμιες.

Επισης οταν παντρευτηκα ημουν 5 μηνων και μάλιστα χορεψα τσιφτετελια και ολους τους χορους που εβαζε ο dj.

Μετα και γαμηλιο ταξιδι πηγα στην κρητη και μπάνια εκανα και εξω βγαιναμε κλπ.

Δεν στερηθηκα τιποτα και οι εξετασεις μου ολες σωστες στα νουμερα εκτος τον αιματοκριτη που ηταν γυρω στο 32-33.

Επειδη ζω μακρια από τους δικους μου, ολα τα εκανα μονη μου ακομα και σε προχωρημενη εγκυμοσυνη επλενα, ψωνιζα κλπ.

Ευτυχως ολα πηγαν πολύ καλα μεχρι τελους και η μικρη μου γεννηθηκε υγιεστατη και αυτη.

Οπως ειπα λοιπον υπάρχει τελεια εγκυμοσυνη αλλά διαφερει από ανθρωπο σε ανθρωπο και από εγκυμοσυνη σε εγκυμοσυνη.

Κανεις δεν μου λέει οτι στο 2ο παιδι μου θα ειμαι πάλι ετσι, απλά το ευχομαι!

Δημοσίευση

Κοριτσακια καλημερα!

Δεν θα συμφωνησω μαζι σας οτι δεν υπάρχει τέλεια εγκυμοσυνη. Τουλαχιστον στην δική μου ολα πηγαν πολύ καλα.

Από τοτε μου εμεινα εγκυος ειχα ολο ταξιδια με το κτελ κάθε σαββατοκυριακο χωρις ενοχλήσεις. Χωρις αναγούλες, ζαλάδες και λιποθυμιες.

Επισης οταν παντρευτηκα ημουν 5 μηνων και μάλιστα χορεψα τσιφτετελια και ολους τους χορους που εβαζε ο dj.

Μετα και γαμηλιο ταξιδι πηγα στην κρητη και μπάνια εκανα και εξω βγαιναμε κλπ.

Δεν στερηθηκα τιποτα και οι εξετασεις μου ολες σωστες στα νουμερα εκτος τον αιματοκριτη που ηταν γυρω στο 32-33.

Επειδη ζω μακρια από τους δικους μου, ολα τα εκανα μονη μου ακομα και σε προχωρημενη εγκυμοσυνη επλενα, ψωνιζα κλπ.

Ευτυχως ολα πηγαν πολύ καλα μεχρι τελους και η μικρη μου γεννηθηκε υγιεστατη και αυτη.

Οπως ειπα λοιπον υπάρχει τελεια εγκυμοσυνη αλλά διαφερει από ανθρωπο σε ανθρωπο και από εγκυμοσυνη σε εγκυμοσυνη.

Κανεις δεν μου λέει οτι στο 2ο παιδι μου θα ειμαι πάλι ετσι, απλά το ευχομαι!

Δημοσίευση

Κοριτσακια καλημερα!

Δεν θα συμφωνησω μαζι σας οτι δεν υπάρχει τέλεια εγκυμοσυνη. Τουλαχιστον στην δική μου ολα πηγαν πολύ καλα.

Από τοτε μου εμεινα εγκυος ειχα ολο ταξιδια με το κτελ κάθε σαββατοκυριακο χωρις ενοχλήσεις. Χωρις αναγούλες, ζαλάδες και λιποθυμιες.

Επισης οταν παντρευτηκα ημουν 5 μηνων και μάλιστα χορεψα τσιφτετελια και ολους τους χορους που εβαζε ο dj.

Μετα και γαμηλιο ταξιδι πηγα στην κρητη και μπάνια εκανα και εξω βγαιναμε κλπ.

Δεν στερηθηκα τιποτα και οι εξετασεις μου ολες σωστες στα νουμερα εκτος τον αιματοκριτη που ηταν γυρω στο 32-33.

Επειδη ζω μακρια από τους δικους μου, ολα τα εκανα μονη μου ακομα και σε προχωρημενη εγκυμοσυνη επλενα, ψωνιζα κλπ.

Ευτυχως ολα πηγαν πολύ καλα μεχρι τελους και η μικρη μου γεννηθηκε υγιεστατη και αυτη.

Οπως ειπα λοιπον υπάρχει τελεια εγκυμοσυνη αλλά διαφερει από ανθρωπο σε ανθρωπο και από εγκυμοσυνη σε εγκυμοσυνη.

Κανεις δεν μου λέει οτι στο 2ο παιδι μου θα ειμαι πάλι ετσι, απλά το ευχομαι!

Δημοσίευση

Τυρογαριδάκι μου καλημέρα!!!

Δεν έχω μείνει ποτέ έγκυος παρόλα αυτά θα ήθελα να σου κάποια πραγματάκια που αισθάνομαι..

Αυτή την στιγμή αισθάνομαι οτι όταν θα μείνω έγκυος θα πετάω από την χαρά μου και θα απολαμβάνω κάθε στιγμή της πολυπόθητης εγκυμοσύνης μου...

Υπάρχει όμως και ένα κομμάτι της λογικής μου, που μου λέει οτι σαφώς και θα χαρω, όμως ξέρω οτι η εγκυμοσύνη δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση για την γυναίκα και το σώμα της και πως, όπως όλα τα πράγματα στην ζωή μας, έχει και αυτή 2 όψεις!!!!

Και επειδή εγώ γενικά είμαι και λίγο υπερ-ευαίσθητη, ίσως να περάσω και αρκετές κρίσεις - ταυτότητας- υπαρξης κλπ στην εγκυμοσύνη μου.... (Λίγο οι ορμόνες, λίγο η "πετριά" μου... :P )

Πάντως όπως και να έχει, ότι και αν βιώσουμε, καμία μας δεν πρέπει να αισθάνεται μειονεκτικά, ή τύψεις για αυτά που νιώθει.

Εγώ αυτό ήθελα να πω και εύχομαι ο Θεός να με συγχωρέσει που μέσα μου υπάρχουν και οι δύο εκδοχές και δεν είμαι ΜΟΝΟ τρελαμένη με την ιδέα ενός μωρού!!

Δημοσίευση

Τυρογαριδάκι μου καλημέρα!!!

Δεν έχω μείνει ποτέ έγκυος παρόλα αυτά θα ήθελα να σου κάποια πραγματάκια που αισθάνομαι..

Αυτή την στιγμή αισθάνομαι οτι όταν θα μείνω έγκυος θα πετάω από την χαρά μου και θα απολαμβάνω κάθε στιγμή της πολυπόθητης εγκυμοσύνης μου...

Υπάρχει όμως και ένα κομμάτι της λογικής μου, που μου λέει οτι σαφώς και θα χαρω, όμως ξέρω οτι η εγκυμοσύνη δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση για την γυναίκα και το σώμα της και πως, όπως όλα τα πράγματα στην ζωή μας, έχει και αυτή 2 όψεις!!!!

Και επειδή εγώ γενικά είμαι και λίγο υπερ-ευαίσθητη, ίσως να περάσω και αρκετές κρίσεις - ταυτότητας- υπαρξης κλπ στην εγκυμοσύνη μου.... (Λίγο οι ορμόνες, λίγο η "πετριά" μου... :P )

Πάντως όπως και να έχει, ότι και αν βιώσουμε, καμία μας δεν πρέπει να αισθάνεται μειονεκτικά, ή τύψεις για αυτά που νιώθει.

Εγώ αυτό ήθελα να πω και εύχομαι ο Θεός να με συγχωρέσει που μέσα μου υπάρχουν και οι δύο εκδοχές και δεν είμαι ΜΟΝΟ τρελαμένη με την ιδέα ενός μωρού!!

Δημοσίευση

Τυρογαριδάκι μου καλημέρα!!!

Δεν έχω μείνει ποτέ έγκυος παρόλα αυτά θα ήθελα να σου κάποια πραγματάκια που αισθάνομαι..

Αυτή την στιγμή αισθάνομαι οτι όταν θα μείνω έγκυος θα πετάω από την χαρά μου και θα απολαμβάνω κάθε στιγμή της πολυπόθητης εγκυμοσύνης μου...

Υπάρχει όμως και ένα κομμάτι της λογικής μου, που μου λέει οτι σαφώς και θα χαρω, όμως ξέρω οτι η εγκυμοσύνη δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση για την γυναίκα και το σώμα της και πως, όπως όλα τα πράγματα στην ζωή μας, έχει και αυτή 2 όψεις!!!!

Και επειδή εγώ γενικά είμαι και λίγο υπερ-ευαίσθητη, ίσως να περάσω και αρκετές κρίσεις - ταυτότητας- υπαρξης κλπ στην εγκυμοσύνη μου.... (Λίγο οι ορμόνες, λίγο η "πετριά" μου... :P )

Πάντως όπως και να έχει, ότι και αν βιώσουμε, καμία μας δεν πρέπει να αισθάνεται μειονεκτικά, ή τύψεις για αυτά που νιώθει.

Εγώ αυτό ήθελα να πω και εύχομαι ο Θεός να με συγχωρέσει που μέσα μου υπάρχουν και οι δύο εκδοχές και δεν είμαι ΜΟΝΟ τρελαμένη με την ιδέα ενός μωρού!!

Δημοσίευση

Τυρογαριδάκι μου καλημέρα!!!

Δεν έχω μείνει ποτέ έγκυος παρόλα αυτά θα ήθελα να σου κάποια πραγματάκια που αισθάνομαι..

Αυτή την στιγμή αισθάνομαι οτι όταν θα μείνω έγκυος θα πετάω από την χαρά μου και θα απολαμβάνω κάθε στιγμή της πολυπόθητης εγκυμοσύνης μου...

Υπάρχει όμως και ένα κομμάτι της λογικής μου, που μου λέει οτι σαφώς και θα χαρω, όμως ξέρω οτι η εγκυμοσύνη δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση για την γυναίκα και το σώμα της και πως, όπως όλα τα πράγματα στην ζωή μας, έχει και αυτή 2 όψεις!!!!

Και επειδή εγώ γενικά είμαι και λίγο υπερ-ευαίσθητη, ίσως να περάσω και αρκετές κρίσεις - ταυτότητας- υπαρξης κλπ στην εγκυμοσύνη μου.... (Λίγο οι ορμόνες, λίγο η "πετριά" μου... :P )

Πάντως όπως και να έχει, ότι και αν βιώσουμε, καμία μας δεν πρέπει να αισθάνεται μειονεκτικά, ή τύψεις για αυτά που νιώθει.

Εγώ αυτό ήθελα να πω και εύχομαι ο Θεός να με συγχωρέσει που μέσα μου υπάρχουν και οι δύο εκδοχές και δεν είμαι ΜΟΝΟ τρελαμένη με την ιδέα ενός μωρού!!

Δημοσίευση

χαίρομαι που υπάρχουν κοπέλες που απόλαυσαν 100% την εγκυμοσύνη τους.Μακάρι όλες να να απολαμβάναμε έτσι αυτη την πιο όμορφη περίοδο της ζωής μα. Σαφώς υπάρχουν κ κοπέλες που δεν θα τη βιώσουν ποτέ κ αυτό πονάει ακόμη πιο πολύ.

Πάντω κ εγώ μπορώ να πω ότι π΄ρασα κ ευχαριστες στιγμές στην εγκυμοσύνη μου όπως το γεγονός ότι παντρευτήκαμε τρεισ ξαδέρφες , ημία ένα μήνα μετά την άλλη.Από χορό; ΔΕν το συζητώ! Η απόλαυση ήταν ο δικός μου γάμος. Ηταν όπως τον είχα ονειρευτεί.Πραγματικά. Όμως την εγκυμοσύνη μου που την περίμενα χρόνια..δεν μπορώ να πω το ίδιο.Από κει που ειπαμε οτι ηρεμήσαμε από τα προβλήματα του μωρού κ αρχισα κ εγώ να του μιλάω ,να του τραγουδάω..όλα χάθηκαν. ΄δεν μιλάω πια στο παιδί μου. δεν του τραγουδάω πια.Πως θα αγαπήσω το παιδί μου όταν βιώνω ψυχολογικά προβλήματα;Πόσες φορές σκέφτηκα την αυτοκτονία ή να παρατήσω το παιδίμου στον άντρα μου κ να φύγω.

Δημοσίευση

χαίρομαι που υπάρχουν κοπέλες που απόλαυσαν 100% την εγκυμοσύνη τους.Μακάρι όλες να να απολαμβάναμε έτσι αυτη την πιο όμορφη περίοδο της ζωής μα. Σαφώς υπάρχουν κ κοπέλες που δεν θα τη βιώσουν ποτέ κ αυτό πονάει ακόμη πιο πολύ.

Πάντω κ εγώ μπορώ να πω ότι π΄ρασα κ ευχαριστες στιγμές στην εγκυμοσύνη μου όπως το γεγονός ότι παντρευτήκαμε τρεισ ξαδέρφες , ημία ένα μήνα μετά την άλλη.Από χορό; ΔΕν το συζητώ! Η απόλαυση ήταν ο δικός μου γάμος. Ηταν όπως τον είχα ονειρευτεί.Πραγματικά. Όμως την εγκυμοσύνη μου που την περίμενα χρόνια..δεν μπορώ να πω το ίδιο.Από κει που ειπαμε οτι ηρεμήσαμε από τα προβλήματα του μωρού κ αρχισα κ εγώ να του μιλάω ,να του τραγουδάω..όλα χάθηκαν. ΄δεν μιλάω πια στο παιδί μου. δεν του τραγουδάω πια.Πως θα αγαπήσω το παιδί μου όταν βιώνω ψυχολογικά προβλήματα;Πόσες φορές σκέφτηκα την αυτοκτονία ή να παρατήσω το παιδίμου στον άντρα μου κ να φύγω.

Δημοσίευση

χαίρομαι που υπάρχουν κοπέλες που απόλαυσαν 100% την εγκυμοσύνη τους.Μακάρι όλες να να απολαμβάναμε έτσι αυτη την πιο όμορφη περίοδο της ζωής μα. Σαφώς υπάρχουν κ κοπέλες που δεν θα τη βιώσουν ποτέ κ αυτό πονάει ακόμη πιο πολύ.

Πάντω κ εγώ μπορώ να πω ότι π΄ρασα κ ευχαριστες στιγμές στην εγκυμοσύνη μου όπως το γεγονός ότι παντρευτήκαμε τρεισ ξαδέρφες , ημία ένα μήνα μετά την άλλη.Από χορό; ΔΕν το συζητώ! Η απόλαυση ήταν ο δικός μου γάμος. Ηταν όπως τον είχα ονειρευτεί.Πραγματικά. Όμως την εγκυμοσύνη μου που την περίμενα χρόνια..δεν μπορώ να πω το ίδιο.Από κει που ειπαμε οτι ηρεμήσαμε από τα προβλήματα του μωρού κ αρχισα κ εγώ να του μιλάω ,να του τραγουδάω..όλα χάθηκαν. ΄δεν μιλάω πια στο παιδί μου. δεν του τραγουδάω πια.Πως θα αγαπήσω το παιδί μου όταν βιώνω ψυχολογικά προβλήματα;Πόσες φορές σκέφτηκα την αυτοκτονία ή να παρατήσω το παιδίμου στον άντρα μου κ να φύγω.

Δημοσίευση

χαίρομαι που υπάρχουν κοπέλες που απόλαυσαν 100% την εγκυμοσύνη τους.Μακάρι όλες να να απολαμβάναμε έτσι αυτη την πιο όμορφη περίοδο της ζωής μα. Σαφώς υπάρχουν κ κοπέλες που δεν θα τη βιώσουν ποτέ κ αυτό πονάει ακόμη πιο πολύ.

Πάντω κ εγώ μπορώ να πω ότι π΄ρασα κ ευχαριστες στιγμές στην εγκυμοσύνη μου όπως το γεγονός ότι παντρευτήκαμε τρεισ ξαδέρφες , ημία ένα μήνα μετά την άλλη.Από χορό; ΔΕν το συζητώ! Η απόλαυση ήταν ο δικός μου γάμος. Ηταν όπως τον είχα ονειρευτεί.Πραγματικά. Όμως την εγκυμοσύνη μου που την περίμενα χρόνια..δεν μπορώ να πω το ίδιο.Από κει που ειπαμε οτι ηρεμήσαμε από τα προβλήματα του μωρού κ αρχισα κ εγώ να του μιλάω ,να του τραγουδάω..όλα χάθηκαν. ΄δεν μιλάω πια στο παιδί μου. δεν του τραγουδάω πια.Πως θα αγαπήσω το παιδί μου όταν βιώνω ψυχολογικά προβλήματα;Πόσες φορές σκέφτηκα την αυτοκτονία ή να παρατήσω το παιδίμου στον άντρα μου κ να φύγω.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Κοριτσια μου χρονια πολλα και καλα χριστουγεννα. Τι κανετε; Πως περνατε; Εμεις φτασαμε αισιως στις 27+2 και σε δυο εβδομαδες εχουμε ραντεβου με τον γιατρο να δουμε την μπεμπα.
    • Ωωω!! Σ' ευχαριστώ πολύ!! 🥰🥰 Αυτό με το φαγητό το κάνει και εμάς όταν την έχω αγκαλιά πχ ή ελεύθερη και με βλέπει με τσιμπολογαω, το θέλει και αυτή!! 😆 Της δίνω το τρώει.. Και μπορεί το ίδιο ακριβώς εντωμεταξυ τρόφιμο, στο καρεκλακι του φαγητού της, να το πετάει..😂 αυτό με μίσος όπως λες!! 😂 Ότι του φανεί..🤪 Ναι ναι party animal αυτή εδώ.. άσε με! Είναι βασανιστήριο ρε συ.. και ίσα ότι το είχαμε στρώσει, μου κοιμόταν το αργότερο 12-1 το βράδυ και σερί μέχρι 7-8 το πρωί, από το Νοέμβριο και μετά γμθκε ο Δίας πάλι.. τώρα είτε κοιμηθεί γύρω στις 11 το βράδυ θα μου ξυπνήσει περίπου γύρω στις 1-2 τα ξημερώματα και θα μου μείνει ξύπνια μέχρι 7-8 το πρωί είτε που δεν θα κοιμηθεί καθόλου και θα μου το πάει σερί μέχρι τα ξημερώματα γύρω στις 5-6.. προσπαθώ να της το στρώσω τώρα πάλι αλλά μέχρι να το στρώσουμε φοβάμαι θα μας βρει κάτι άλλο πάλι..😅 μέσα στη μέρα κοιμάται μόνο μια φορά γύρω στις 4-5 το μεσημέροαπόγευμα δηλαδή κανά 2ωρο.. αυτό από το πρωί..  Θα ρωτήσω και στο παιδότοπο που έχει κοντά στην παιδίατρο που έχω δει.. θα δείξει! Α όχι στο πάτωμα δεν μου το έχει κάνει.. αλλά δεν μου το κάνει μόνο για πλάκα, μου το κάνει και όταν νευριάζει που δεν της δίνω πχ το κινητό που κρατάω ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κρατάω και το θέλει ή όταν δεν την αφήνω να κάνει αυτό που θέλει πχ να βάλει το τηλεκοντρόλ στο στόμα, νευριάζει με ένα κλαψο-γκρινιασμα και μου δίνει κουτουλιές ή θα αρχίσει να φωνάζει "εεεεε!!" όλο νεύρα και θα βαράει με τα χέρια τον εαυτό της στη κοιλιά..🤭🤭 (δικό μου παιδί ξεκάθαρα..🤪😅😅) και εγώ ξέχασα να ρωτήσω το Δεκέμβρη που πήγαμε.. αν το θυμηθείς, πες μου τι σας είπε! Καλή δύναμη και εσείς με τον αποθηλασμο..💪💪
    • Γεια σου Elen .... Υπομονή θα πω...πάλι γυρνάνε τα συμπτώματα που είχαμε στην αρχή έχω παρατηρήσει,και εγώ νιώθω αυτό το κάψιμο κάπως και αρκετή δυσκολία στη χώνεψη 🫣 εγώ είμαι στην 33η τώρα... Εύχομαι και εγώ να περάσετε όλες όμορφα και ξεκούραστα!!!❤️
    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...