Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Σας γραφω εκ μερους της θειας μου που εχει ενα κοριτσακι 6 χρονων.

Φετος η Αννουλα πηγε πρωτη δημοτικου. Πηγαινει παιδικο σταθμο απο 3 χρονων. Χωρις να ειναι ομως ιδιαιτερα συνεπεις γιατιο ταλαιπωριοταν με αρρωστιες και ιωσεις. Ειναι μοναχοπαιδι απο την μερια της μαμας της. Ειναι ενα κοριτσακι χαρουμενο, κοινωνικο με χιουμορ και ιδιαιτερα χαρισματα. Παρ ολα αυτα το τελευταιο διαστημα παρουσιαζει τρομερη ανασφαλεια, κατι που εχει κουρασει και προβληματισει ιδιαιτερως την μαμα της. Και τι εννοω. Το πρωι που ειναι να παει σχολεθιο, νομιζει οτι θα κανει εμετο απο το αγχος της. Φοβατε πως η μαμα της δεν θα παει να την παρει. Της εχει γινει εμμονη να ειναι κολλημενη στα καγκελα οταν σχολασει για να την δει αμεσως. Το απογευμα που η μαμα της θελει να παει να ψωνισει κλαιει γιατι θελει να παει μαζι της. Στο σπιτι δεν τολμαει να αλλαξει δωματιο και αμεσως την αναζητα τρομαγμενη γιατι νομιζει οτι η μαμα της εφυγε. Επιπλεων μια φορα που βγηκε με την αδελφη της την οποια λατρευει και την πηγε σε θεατρο και για φαγητο και ενω περναγε καλα, συνεχως ζητουσε να τηλεφωνησει στην μανα της για να δει οτι ειναι στο σπιτι. Στους παιδοτοπους μενει μαζι της και δεν παει να παιξει γιατι ... φοβατε μηπως φυγει. Εδω να τονισω πως η μαμα ουδεποτε εχει φυγει. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ειναι παντα και παντου μαζι!! Δεν δικαιολογειτε μια τετοια αντιδραση απο το παιδι ξαφνικα και η μαμα δεν ξερει πως να το αντιμετωπισει:shock:

Της εχει εξηγησει πααααααρααααα πολες φορες οτρι ημαμα θα ειναι παντα εδω κι οτι ακομα και να φυγω για λιγο και κατσεις με τον μοπαμπα θα γυρισω γρηγορα. Αλλα η Αννουλα ανενδοτη!! Το μονο ελαφρυντικο [που της διναμε ηταν πως το καλοκαιρι εχασε τον θειο της απο καρκινο που εκανε πολυ παρεα με την συνομιλικη ξαδελφουλα της και βιωσε ολο το πενθος. Παρ ολα αυτα και επειδη η μαμα της την εχει πολυ καλο μαθημενη, με την εννοια οτι οτι ζηταει το εχει, φοβατε μηπως το κανει επειδη... πλητει!! Και ρωταμε πως αντιμετωπιζουμε μια τετοια ανασφαλεια αφου η συζητηση δεν βοηθαει?? Τα φωτα σας παρακαλω και συγνωμη για το μεγαλο ποστ!!

Δημοσίευση

Αγαπημένη Τρις!!! :lol::lol:

Χθες βράδυ βρέθηκα με μια φίλη η οποία έχει ένα αγοράκι 5 χρονων και αντιμετωπίζει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Δεν έχει παρέες στο σχολείο, κάθεται και κλαέι μόνος του, κρατάει το φαγητό στο στόμα και δεν καταπίνει.

Η φίλη μου λοιπόν πήγε σε ψυχοθεραπεύτρια για να βοηθήσει το παιδί της. Είναι η καλύτερη και ασφαλέστερη λύση.

Πες τη θεια σου να απευθυνθεί σε ένα ειδικό για να αξιολογήσει το πρόβλημά της. Μη διστάσεις. Είναι συμπαντικό να αντιμετωπίζουμε τέτοια προβλήματα κατά πρόσωπο.

Να σε ρωτήσω και κάτι αν ξέρεις.

Το κοριτσάκι γεννήθηκε με καισαρική;;;

Έχει αποδειχθεί πως τέτοια προβλήματα αντιμετωπίζουν τα παιδάκια που γεννιούνται μ'αυτόν τον τρόπο.

Δημοσίευση

ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ νομίζω πως φταίει το γεγονός με το θάνατο του θείου και τώρα η μικρή το βγάζει.Στο λέω αυτό γιατί προχθές στον παιδικό είχαμε συνάντηση γονέων με ψυχολόγο και κάποια στιγμή η κουβέντα πήγε στον θάνατο-απώλεια και πως αντιδράνε τα παιδιά.Μας είπε πως κάθε παιδί αντιδράει διαφορετικά και ότι μπορεί μετά από καιρό να βγάλει κάποια ανασφάλεια.Μάλιστα ένα ζευγάρι στο οποίο ο πατέρας είχε πάθει ένα σοβαρό ατύχημα και για ένα χρόνο έμεινε στο νοσοκομείο λέγανε πως αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα ανασφάλειας και περίεργης συμπεριφοράς του παιδιού τους ενώ έχουν περάσει 6 μήνες και ο πατέρας είναι πια πάρα πολύ καλά.Θα σε συμβούλευα να επισκεφτεί κάποιον παιδοψυχολόγο γιατί μόνο αυτοί μπορούν να την συμβουλέψουν σωστά.

Δημοσίευση

Τρισχαριτωμενη μανουλιτσα μου!!!

Σ ευχαριστω για την απαντηση. Η Αννουλα γεννηθηκε φυσιολογικοτατα και χωρις καν επισκληριδιο. :D Τα οικονομικα δεν ευνοουν για ψυχοθεραπευτη και ειπε μηπως το αποφευγαμε! Ενταξυ δεν ειναι σαν το αγορακι της φιλης σου. Και τρωει (Παρα πολυ, ειναι λιγο χοντρουλα>) και παιζει.. και παρεες εχει. Απλα ειναι κολλημενη επανω στην μαμα της!! :roll:

Δημοσίευση
ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ νομίζω πως φταίει το γεγονός με το θάνατο του θείου και τώρα η μικρή το βγάζει.Στο λέω αυτό γιατί προχθές στον παιδικό είχαμε συνάντηση γονέων με ψυχολόγο και κάποια στιγμή η κουβέντα πήγε στον θάνατο-απώλεια και πως αντιδράνε τα παιδιά.Μας είπε πως κάθε παιδί αντιδράει διαφορετικά και ότι μπορεί μετά από καιρό να βγάλει κάποια ανασφάλεια.Μάλιστα ένα ζευγάρι στο οποίο ο πατέρας είχε πάθει ένα σοβαρό ατύχημα και για ένα χρόνο έμεινε στο νοσοκομείο λέγανε πως αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα ανασφάλειας και περίεργης συμπεριφοράς του παιδιού τους ενώ έχουν περάσει 6 μήνες και ο πατέρας είναι πια πάρα πολύ καλά.Θα σε συμβούλευα να επισκεφτεί κάποιον παιδοψυχολόγο γιατί μόνο αυτοί μπορούν να την συμβουλέψουν σωστά.

Σ ευχαριστω παρα πολυ!!! Οπως ειπα και στην λοβυ λεγαμε να το αποφυγουμε λογω οικονομικων αλλα δεν το βλεπω!!

Δημοσίευση

Δε μπορεί κανείς να απαντήσει αν δε συναντήσει το παιδί από κοντά. Ως ψυχολόγος κι εγώ σε συμβουλεύω να απευθυνθεί η θεία σου σε επαγγελματία: έναν παιδοψυχολόγο ή έναν παιγνιοθεραπευτή.

Δημοσίευση
Δε μπορεί κανείς να απαντήσει αν δε συναντήσει το παιδί από κοντά. Ως ψυχολόγος κι εγώ σε συμβουλεύω να απευθυνθεί η θεία σου σε επαγγελματία: έναν παιδοψυχολόγο ή έναν παιγνιοθεραπευτή.
Εχεις δικιο. Ευχαριστω!
Δημοσίευση

κ εγω πιστευω πως παιζει ρολο η απωλεια του θειου... απο τη στιγμη που το εζησε κ απο κοντα οπως λες.. τραυματιζεται η ψυχουλα τους απο τετοια περιστατικα.. επηρεαζεται μαλλον κ απο την ξαδερφουλα της..

χωρις να ειμαι ειδικος ομως..

το πως θα το παρει το καθε παιδι δεν ειναι στανταρ κ θα το βοηθουσε πολυ η γνωμη ενος ειδικου..

μπορει να φοβαται οτι θα χασει τη μαμα του, σε αυτη την ηλικια ειναι πολυ μικρο κ δε μπορει να καταλαβει τη φυσιολογικη ροη της ζωης..

Δημοσίευση

Τρισευτυχισμένη η έναρξη στο σχολικό περιβάλλον δημιουργεί νέα δεδόμενα τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς απο τη μια έχουμε τα παιδιά με τα οποία πέφτουν στα βαριά και τους δημιουργείτε η ευθύνη για περισσότερα και απο την άλλη εμείς οι γονείς να πιέζουμε τα παιδιά μας έτσι χωρίς σκέψη βλέπεις θέλουμε το τέλειο και μερικές φορές δεν το παραδεχόμαστε και όχι απο άλλο μα απο άγνοια τις περισσότερες φορές γιατί να ξέραμε τη κάνει η πίεση στα παιδιά δεν νομίζω καμία μάνα να θέλει να δημιουργήσει ψυχοσωματικά στο παιδί της . Πιστέυω ότι η μικρή έχει πιεστεί με τις ευθύνες και τα πρέπει και τ βγάζει με ψυχοσωματικά και ήδη το δείχνει με τον πόνο στη κοιλιά να ξέρεις δεν λεει ψέματα το νιώθει .Πρώτη κίνηση της θείας σου είναι να μιλήσει με τη δασκάλα να δει τη έχει μεσολαβήσει καινα προσπαθήσουν απο κοινού να φέρουν το παιδί κοντά .Σίγουρα η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι καταλυτικός λόγος για να δημιουργήσει ερωτηματικά και αβεβαιότητα για το μέλλον . Πέρσι έχασα τον πατέρα μου ο γιός μου που και αυτός φέτος παέι πρώτη ήταν δεμένος μαζί του η παιδοψυχολόγος μας είχε πει να μιλήσουμε ανοιχτά να του πούμε την αλήθεια και η αντιδράση του θα έπρεπε να γίνει αποδεχτή απο εμας όσο σκληρη και να ήταν όταν του μιλησαμε ξέσοασε σε κλαματα και λυγμούς ακόμα και τώρα ένα χρόνο μετά τον ζητάει μερικές φορές βγάζει παράπονο άλλες ΘΥΜΟ ξέρεις δεν μπορουν να καταλάβουν τι είναι αυτό που τους στερεί το αγαπημένο τους πρόσωπο .Μου λεει συχνά πότε θα κατέβει κάτω δεν βαρέθηκε η αγαπάει αλλους τωρα ; Εμεις κάνουμε λογοθεραπεία εδω και 4 χρόνια πηγαίναμε πολύ καλά πέρσι και όμως μετά το θάνατο του πατέρα μου έκανε μια παύση δνε ηθελε να κάνει τίποτα σιγά σιγά με πολλή δουλεια καταφέραμε να μπουμε σε κάποιες ισορροπίες .

Δές λίγο αυτό και να πάρει δεν στιχίζει τίποτα και θα την ενημερώσουν σωστά

http://www.pahttp://www.aftognosia.gr/- ... Itemid=227

δες τα και εύχομαι το καλύτερο επίσης να κοιτάξει στο δήμο που μένει κάποιο δήμοι έχουν ΔΩΡΕΑΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Δημοσίευση

καλημερα τρις!

δεν ξερω τι να σου πω για το θεμα απλα ηθελα να σου πω πως αν θελουνε να πανε σε ειδικο στο ιπποκρατειο στα εξωτερικα πρωινα ιατρεια που ειναι χωρις πληρωμη(5ε) εχει πολυ καλο παιδοαναπτυξιολογο που μπορει να σας βοηθησει..δεν χανετε τιποτα να πατε εκει..

Δημοσίευση

καλε τωρα με εκοψε δεν εισαι θεσσαλονικη...

συγνωμη αλλα ειμαι αρρωστη και αυπνη και δεν παω καλα..

με τον ιδιο τροπο παντως σε νοσοκομειο παλι ψαξτε να βρειτε..εκει συνηθως εχει τους πιο εμεπιρους γιατρους...

Δημοσίευση

Ψυχολόγος δεν ειμαι αλλα νομιζω ειναι ολοφάνερο πως το παιδακι εχει επηρεαστει και εχει λαβει λαθος μηνυματα μετα τον θανατο του θειου . Δεν ειναι προβλημα το οτι βιωσε ολο το πενθος , αλλα οτι εχει στο μυαλουδάκι της συγκεχιμένα πραγματα . Το παιδι φοβαται πως αν δεν βλεπει τη μαμα εκεινη θα χαθει , θα πεθανει , δεν θα ρθει πισω . Ισως ο θειος να νοσηλευτηκε για καποιο διαστημα ...

Νομιζω πως επιβάλλεται η μητέρα και το παιδι να παρει καποια βοηθεια . Ας δοκιμασει σε καποιο δημοσιο νοσοκομειο , αναρωτιεμαι βεβαια ποτε θα ειναι το επομενο ραντεβου .

Δημοσίευση

Αχ μωρε Τρις μου πολυ στεναχωρεθηκα με τη μικρουλα...σκεφτομαι τι μπορει να γινεται μεσα στο μυαλουδακι της ,κ συμπεριφερεται ετσι,κ εσκασα!

Δε ξερω κ εγω πολλα απο ψυχολογια(μαλλον τιποτα,θα ελεγα),το ενστικτο μου ο,τι λεει...συμφωνω με τα κοριτσια και η απανταση της Λαλα με καλυπτει απολυτα!Αυτο σκεφτομαι κ εγω!Πραγματικα ειναι καλο να συμβουλευθουν ενα ειδικο,οι ηλικιες αυτες ειναι ευαισθητες,δε ξερεις τι τραυματα μπορει να μεινουν!

Μια φιλη μου νηπιαγωγος μου ελεγε για ενα κοριτσακι που ειχε στην ταξη της κ ειχε πεθαινει ενα αγορακι,φιλος της μικρουλας κ η μικρη εκανε να κοιμηθει μηνες!!!Φοβοταν οτι αν κοιμηθει θα πεθανει :cry::cry:

Ευχομαι, ο,τι κ αν ειναι να το ξεπερασει συντομα η μικρουλα!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...