Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Μια μεγαλη καλημερα σε ολες.

Δεν ξερω πως να αρχισω πια...

Θελω καπου να μιλησω αλλα νομιζω πως κανεις δεν μπορει να με καταλαβει.

Καταρχην πριν 9 μηνες εφερα στον κοσμο το πιο ομορφο πλασμα στον κοσμο.

Την κορουλα μου. Η ζωη μου εδειχνε να στρωνει και επλεα σε πελαγη ευτυχιας. Ολα εδειχναν να πηγαινουν τελεια. Ειχα δημιουργησει μια φαανταστικη οικογενεια, κατι το οποιο ειχα στερηθει ως παιδι, μιας και οι γονεις μου ειχαν χωρισει οταν ημουν 1μιση ετων.

Η μαμα μου βραχος διπλα σε μενα και στην κατα 8 χρονια μεγαλυτερη αδερφη μου. (36 σημερα εκεινη, 28 εγω).

Οταν η μικρη μου ηταν 6 μηνων (πριν 3 μηνες δηλ) εχασα τη μαμα μου τελειως ξαφνικα και απο το τιποτα. Ο ανθρωπος που σημαινε τα παντα για μενα, το στηριγμα μου. Ο ανθρωπος που ηταν διπλα μου σε ολες τις δυσκολες. Ο ανθρωπος που μου ελεγε μη φοβασαι, εγω ειμαι εδω..Ο μικρος μου Θεος..Εκεινη που επαιρνε ολες τις κακες σκεψεις απο πανω μου...και την εχασα απο το τιποτα...μονο 57 ετων...μου λειπει πολυ...

Μετα απο αυτο, η οικογενειακη μας γιατρος με εβαλε σε ενα κυκλο εξετασεων λογω του οτι αυτο που ειχε η μαμα μου ηταν κληρονομικο. Πετρα στη χολη.. Κουφο ε??? ΕΙχε πετρα στη χολη και ειχε σπασει με αποτελεσμα να παθει οξεια περιτονοτιδα και να μου φυγει απο πολυοργανικη ανεπαρκεια.17 μερες παλεψε στην εντατικη αλλα δεν τα κατεφερε..

Μεσα σε ολες τις εξετασεις εκανα και εναν ελεγοι θυροειδους.Ειχα κανει καποιες αιματος αλλα με παρακινησε να κανω και υπερηχο που δεν ειχα κανει ποτε.

Ειχα πολλους οζους τελικα. Επρεπε να μπω χειρουργειο. Εκλαιγα σεν τρελη που επρεπε να αφησω το παιδι μου εστω και για μια μερα...και οχι στη μαμα μου...

Η βιοψια μου εδειξε 4 καρκινωματα..Κακοηθεια δηλ. Πρεπει τωρα να κανω θεραπεια με ιωδιο και να μεινω 15 μερες χωρις να δω το παιδι μου...Που ειναι μολις 9 μηνων...Και μετα σε εναν κυκλο εξετασεων που θα διαρκεσουν 5 χρονια με σπινθηρογραφηματα και φουλ ραδιενεργεια..Τι κακο εχω κανει ??

Δεν αντεχω!!!

Δημοσίευση

κοπελα μου μην απελπιζεσαι.Παντα υπαρχουν και τα χειροτερα, ετσι να σκεφτεσαι. Εχεις την κορουλα σου και πρεπει να παλεψεις γι'αυτην για να μην σε χασει. Μην το λες τι αλλο θα μου συμβει, αλλα να προσευχεσε η κορουλα σου να ειναι καλα και να γινεις και εσυ γρηγορα καλα!!!!

Περαστικα σου και καλη δυναμη . ολα θα περασουν και θα τα θυμασε σαν ενα κακο ονειρο.

Δημοσίευση

αχ!δεν ξερω τι να σου πω...καταρχην τα συλληπητηρια μου για τη μαμα σου...

τώρα για σενα,φανταζομαι πως θα ειναι πολυ δυσκολο...ξερω πως σε αυτες τις περιπτωσεις παιζει σημαντικο ρόλο η ψυχολογία...Σκέψου την κορούλα σου κ πάλεψε γι'αυτήν.κ για τη μανούλα σου που απο εκεί ψηλά θα χαρεί πολύ αν σε δει να το παλευεις,να το νικήσεις κ να σταθείς κι εσύ με τη σειρά σου βράχος στη δική σου κόρη,έτσι όπως ήτανε εκείνη για εσάς...πίστη στο Θεό να έχεις κι όλα καλά θα πάνε!κ όσο μπορείς να μην σκέφτεσαι αρνητικά!παρά μόνο θετικά!

Δημοσίευση

καλημερα αλεξανδρα μου!!!!!!καταρχην θελω να σου πω πως πραγματικα λυπαμαι για την μανουλα σου :cry::cry: .δευτερον μη λες ποτε τι αλλο θα μου τυχει γιατι μονο ο θεος ξερει για τον καθεναν μας,και πως σιγουρα υπαρχουν πολυ πιο χειροτερα που δεν παει ο νους μας.επειτα κανε ολα αυτα που πρεπει να κανεις(διαφορες εξετασεις κλπ),και το μονο που πρεπει να σκεφτεσαι ειναι η πολυτιμη κορουλα σου!!!!!πρεπει να εισαι δυνατη ,να προσπαθησεις,μονο και μονο για την πριγκιπισσα σου!!!!!!γιατι για σκεψου πως εισαι τα παντα γι'αυτην και πως θα νιωσει και αυτη εαν συμβει κατι.....!!!!εξαλλου αυτο θα θελει και η μανουλα σου απο εκει ψηλα που ειναι και σας βλεπει!!!!!!!

να εισαι δυνατη καλη μου ,σκεψου την κορουλα σου και να δεις πως ολα να πανε καλα!!που σου το ευχομαι ολοψυχα!!!!

Δημοσίευση

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΨΥΧΟΥΛΑ ΣΥΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΨΗΛΑ Κ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΤΑΙ.ΕΧΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ Η ΚΟΛΗΤΗ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΙ ΕΓΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΑ ΕΖΗΣΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΤΩ ΛΕΠΤΟ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ ΕΧΕΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΙΝΙ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ Κ ΘΑ ΤΟ ΠΡΟΣΕΧΕΙ Ο ΑΝΤΡΟΥΛΗΣ ΣΟΥ.ΜΗ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΟΥ.Η ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ΤΣΕΚ ΑΠ ΑΛΛΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕ Κ ΣΕ ΣΕΝΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΛΥΓΗΣΕΙΣ..Κ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΔΟΚΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΙΣΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΛΗ..

Δημοσίευση

Συλληπητηρια για τη μαμα σου @};-@};-@};-@};- Οσο για εσενα μακαρι να λαβεις ολη τη θετικη ενεργεια που σου στελνουμε και να εισαι σιγουρη και δυνατη οτι θα νικησεις και δεν θα σε νικησει.Στο ευχομαι ναναι γρηγορα περαστικα :YMHUG::YMHUG::YMHUG::YMHUG:

Δημοσίευση

Αλεξάνδρα μου καταρχήν συλλυπητήρια για τη μανούλα σου.. Θέλω να σου πω πως ο θεός σου πήρε την μανούλα σου, που ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του εαυτού σου όμως σου χάρισε ένα άλλο εξίσου σημαντικό κομμάτι για σένα.. την κορούλα σου.. γι΄αυτό πρέπει να παλέψεις για εκείνη και για τον άντρα σου.. και εκείνος σε χρειάζεται.. και να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα.. ακούγεται πολύ σκληρό τώρα αυτό για σένα που ζείς κάτι πολύ άσχημο.. είμαι σίγουρη όμως πως θα το παλέψεις για να γίνεις πιο δυνατή.. γιατί θα έρθουν για σένα πιο όμορφες μέρες.. γιατί η μαμά σου θα χαρεί απο εκεί πάνω αν σε δεί να το παλεύεις.. γιατί υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που έχουν ανάγκη τη δική σου αγάπη, που έχουν ανάγκη εσένα.. Δεν σε γνωρίζουμε αλλά να ξέρεις ότι η σκέψη μας θα είναι εκεί να σε συντροφεύει..

Δημοσίευση

αλεξανδρα ξέρω πως νιώθεις το έχω περάσει και θα σου πω το εξής :το καλύτερο φάρμακο για να το καρκίνο του θηρωιδή είναι καλή ψυχολογία αν έχεις αυτό μπορείς να το παλέψεις και να το χειριστείς . Σίγουρα δεν είναι εύκολο και μόνο το γεγονός ότι έχασες τη μαμά σου το στηριγμά σου όμως σκέψου έχεις ενα κορίτσακι και θα πρέπει να είσαι καλά για να το δεις να μεγαλώνει να λέει κουβέντες να προχωράει να χορεύει να ερώτευεται να κάνει τη δική της οικόγενεια . Εγώ άρρωστησα στα 23 με το θηρωιδή και στα 29 λίγο πριν το γάμο μου έμαθα ότι είχε εξελειχτει σε καρκίνωμα , έπρεπε να μιλήσω στον 'ανθρωπο που είμασταν μαζί και να πάρει την απόφαση αν θα είναι δίπλα μου και αν μπορεί να το αντέξει επειδή δνε ξέραμε τη κάταληψη θα είχε , φαντάσου ήμουν 29 και πήρα το ίωδιο και 'επρεπε να περιμένω τρία χρόνια να μην μείνω έγκυος επειδή αναγκαστικα΄θα έπρεπε να διακόψω την κύηση και ευτυχω΄ς έκατσε δίπλα μου και το πάλεψα με όλα όσα τράβηξα να χάσω κιλά και φτάσω στα 38 να υπόφερω και να μην μπορώ να νιωθω κουρασμένη αλλά ήμουν ζωντανή αυτό είχε σημασία . Τις 3 ημέρες που έκατσα στην απόμωνωση στο Νοσοκομείο μεταξά ήμουν μόνη και ακόμα θυμάμαι μετά απο 11 χρόνια την σιδερένια πόρτα να κλείνει με δύναμη ένα χαπάκι σου δίνουν και εγω δνε μπορούσ ητ μοναξιά αλλά σκεφτόμουν το γάμο μου έκανα σκέψεις και σχέδια και απο αυτά έπαιρνα δύναμη . Θα αφήσεις το μωρο στην αδεφή σου στον άντρα σου και μετά απο 15 ημέρες θα το δεις σκέψου το κανεις και για αυτό .Άκουσε με μετα απο το ιώδιο δνε θα έρθεις σε επαφή με το μωρο για 15 ημέρες θα πλένεις τα ρούχα σου ξεχωριστά και όο αφορά τις εξετάσεις δεν είναι τίποτα όταν θακάνεις το σπινθιρογράφημα τότε για 24 ωρες θα είσαι μακριά της . Η απώλεια της μαμας σου είναι καταλυτικός και εγω έχασα τον πατερά μου πέρσι όταν είχα αρρωστήσει το είχαμ εκρύψει απο τους γονείς μας το ήξεραν μόνο κάτι φίλοι τότε ήξερα α το μάθαιναν οι δικό μου θα τελέιωναν το πήρα πάνω μου . Επίσης καλό είναι να επισκεφτείς ένα ειδικό ψυχολόγο-υχίατρο εμένα με είχαν βάλει αμέσως μετά την ανακάλυψη απο το νσοκομείο . Δεν ξέρω σε ποιο νοσκομείο θα πας αλλά ότι θέλεις είναι εδω δίπλα σου να σε στηρίξω σε όλα όσα χρειαστείς . ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ

Δημοσίευση

Αλεξάνδρα

καλό κουράγιο και να εισαι αισιοδοξη- μπόρα είναι θα περάσει..έτσι δες το - και να σου πω κάτι..πρώτα για σενα να εισαι δυνατη. αν το καταφερεις αυτό θα εισαι εκει κ για το παιδί σου.

Ολα καλά θα πάνε- ευχομαι να ξαναβρεις την υγεια σου συντομα. προσπαθησε να εισαι θετική και αισιόδοξη

Δημοσίευση

Αλεξάνδρα μου όσα έγραψες με συγκίνησαν πολύ... Θυμήθηκα τα δικά μας, 10 χρόνια πριν, όταν διαγνώστηκε η μητέρα μου με κακοήθη όγκο στον θυρεοειδή τεράστιο για τα ιατρικά δεδομένα! Έκανε ολική αφαίρεση του αδένα, θεραπείες με ράδιο κ ιώδιο για 3 χρόνια κ ακόμα κ τώρα κάνει σπινθηρογραφήματα κ εξετάσεις 1 φορά το χρόνο πλέον. Όντως τις μέρες που κάνεις θεραπεία δεν κάνει να έρχεσαι σε επαφή με τη μικρή σου, αλλά θα περάσουν γρήγορα θα δεις... Ξέρεις τι της είχε πει τότε της μαμάς μου ο γιατρός? Ότι είχε την "καλύτερη" μορφή καρκίνου! Θεραπεύεται πλήρως, κ το κυριότερο, δεν κάνει μεταστάσεις... Η μαμά μου είναι υγιέστατη (από τον θυρεοειδή εννοώ, έχει άλλες ασθένειες λόγω ηλικίας...) παίρνει τα χαπάκια της κ ούτε που το σκέφτεται πλέον!

Να είσαι δυνατή όσο μπορείς! ΄Εχεις μια υπέροχη οικογένεια που σε χρειάζεται... Όλα θα περάσουν, θα ταλαιπωρηθείς βέβαια αλλά θα μπορείς να λες: "εγώ νίκησα τον καρκίνο, είμαι ο πιο δυνατός άνθρωπος του κόσμου"!

Έχεις όλη τη θετική μου σκέψη κ τις καλύτερες ευχές για ταχεία ανάρρωση...

Δημοσίευση

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ θα δεις θα είναι μια κακή ανάμνηση όλο αυτό το μόνο που χρειάζεσαι είναι καλή ψυχολογία αυτή θα την αντλήσεις απο το χαμόγελο του παιδιού σου -θυμάμαι είχα πει τότε :είμαστε οι δυό μας εγω και το καρκινάκι θα το παλέψω και θα το νικήσω και όντως είμαι μια χαρά και αρχικά κάνεις εξετάσεις πιο νωρίς μετα απλά το ελέγχεις απλά πρέπει να παίρνεις πάντα τα φαρμακά σου εγω τα παίρνω απο τα 23 μου και είμαι 40 αλλά αυτά με βοηθούν να μπορώ να έχω μια φυσιολογική ζωή

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...