Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

2 χρόνια περίμενα αυτήν στιγμή και ζούσα με την ελπίδα πως θα καταφέρω ζήσω την εμπειρία της γέννας όπως εγώ το επιθυμούσα.

Μετά από μια άψογη εγκυμοσύνη, χωρίς προβλήματα και κυρίως χωρίς άγχος γέννησα την 2η κόρη μου.

Αφού συμπλήρωσα και τις 40 εβδομάδες περίμενα τα σημάδια τοκετού τα οποία ομώς δεν ερχόντουσαν. Στις 41 εβδομάδες πλέον μου έγινε δακτυλική αποκόλληση υμένων για να 'ξυπνήσει' ο οργανισμός μου και να μπει σε διαδικασία τοκετού μιας και η διαστολή μου ήταν μόλις στο 1 και ο τράχηλος ακόμη αρκετά πίσω. Την επόμενη μέρα άρχισα να νιώθω κάποια πονάκια τα οποία μετατράπηκαν σε πόνους στη διάρκεια της νύχτας που όμως το πρωί σταμάτησαν. Ένιωσα ενόχληση μόνο μια δυο φορές κάθε ώρα μέσα στη μέρα οπότε δεν ήταν κάτι σοβαρό. Το βράδυ που ακολούθησε(παραμονή Πρωτοχρονιάς) ήταν πιο δύσκολο. Οι πόνοι ερχόντουσαν κάθε 10-15 λέπτα και δε μ'άφηναν να χαλαρρώσω. Κοιμήθηκα μόλις 1-2 ώρες συνολικά γιατί πονούσα. Τελικά το πρωί ηρέμησαν τα πράγματα. Ένιωθα πόνους αλλά δεν ήταν συχρονισμένοι και τακτικοί. Με τα περιθώρια να στενέυουν ήμουν πλέον σίγουρη πως η προγραμματισμένη ελεγχόμενη πρόκληση τοκετού την Κυριακή το πρωί ήταν η τελευταία μου ελπίδα. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο διότι θα συμπλήρωνα της 41 εβδομάδες και 4 ημέρες κύησης και δεν ήταν δυνατό να συνεχιστεί παραπάνω η εγκυμοσύνη. Έχει συσπάσεις όλη τη μέρα της Πρωτοχρονιάς και πονούσα αρκετά. Το βράδυ ξάπλωσα για να κοιμηθώ αλλά ήταν αδύνατο. Οι πόνοι έφτασαν στα 5-10 λεπτά και πολλές φορές ένιωθα πως δεν έφευγαν καθόλου. Έκανα υπομονή , τις αναπνοές μου και περίμενα να ξημερώσει γιατί έτσι κιαλλιώς στις 9 θα πήγαινα στην κλινική για το προγραμματισμένο ραντεβού.Η ιστορία ήταν η ίδια, το πρωί οι πόνοι είχαν σχεδόν φύγει και έτσι ξεκινήσαμε για την κλινική. Αφού έγινε εισαγωγή μου πήραν το ιστορικό έβαλα τη ρομπίτσα μου και πήρα θέση σε ένα δωμάτιο τοκετού. Η ώρα είχε πάει ήδη 10 και η διαστολή μου ήταν στο 2. Κατά τις 11 παρά ήρθε η γιατρός μου, με εξέτασε και 'κεινη και η διαστολή είχε φτάσει στο 4 χωρίς να νιώσω κάτι ιδιαίτερο. Είδαμε πως οι συστολές μου δεν ήταν συγχρονισμένες και αποφασίσαμε να μου χορηγηθεί μια μικρή ποσότητα ωκυτοκίνης για να βοηθήσουμε στην εξέληξη του τοκετού. Από κει και πέρα τα πράγματα δυσκόλεψαν. Είχα 3 πόνους στο 10 λεπτό. Ο μόνος τρόπος για να βοηθηθώ ήταν να κάνω τις αναπνοές μου και να αλλάζω στάσεις πάνω και δίπλα από το κρεβάτι διότι έπρεπε να είμαι συνεχώς συνδεδεμένη με τον καρδιοτοκογράφο λόγω προηγηθείσας καισαρικής. Στις 12 η διαστολή έχει φτάσει στο 6 και βλέπουμε πως η μπέμπα σε κάθε σύσπαση ρίχνει παλμούς γιατί έγω ζορίζομαι και δεν αναπνέω σωστά. Το ιδανικό θα ήταν να έκανα βόλτες για να είμαι χαλαρή όμως αυτό δεν γίνεται. Έχω δίπλα μου τη μαία μου να μου δίνει κουράγιο και να μου απαλύνει τον πόνο. Έκανα μεγάλη υπομονή και ήμουν αποφασισμένη να τα βγάλω πέρα αλλά στις 1 που εξετάζει η γιατρός βλέπει πως η διαστολή είναι στο 7 εγώ υποφέρω και η μικρή μου ζορίζεται. Τότε αποφασίστηκε να μου γίνει επισκληρίδιος για να επιταχύνουμε τον τοκετό . Στις 1.30 μου κάνουν την αναισθησία και πλέον δεν έχω τη δυνατότητα να σηκωθώ από τη κρεβάτι. Η δόση ήταν μικρή, ένιωθα τα πάντα, κουνούσα τα πόδια μου αλλά οι συστολές ήταν απλά πετρώματα. Από κει και πέρα ο χρόνος κύλησε σαν νέρό. Στις 2.30 η διαστολή μου ήταν τέλεια και άρχισα να αλλάζω στάσεις πάνω στο κρεβάτι για να κατέβει στο σημείο που πρέπει η μπέμπα και να αρχίσω της εξωθήσεις. Όσο περνούσε η ώρα ένιωθα όλο και μεγαλύτερη πίεση προς τα κάτω και τελικά στις 3 παρά 5 αρχίζω τις εξωθήσεις.Είμασταν πλέον στην τελική ευθεία. Δε χρειάστηκε να ζοριστώ πολύ...

Στις 3 και 5 άκουσα το πρώτο κλάμα και ένιωσα τη ζεστασία της μικρής μου πάνω μου. Δεν είπα πολλά, ούτε και τώρα μπορώ να πω γιατί κλάιω. Της έδωσα μόνο ένα μεγάλο φιλί....

Η στιγμή δεν περιγράφεται με λόγια...

Μου φαίνεται ακόμη σαν όνειρο αλλά αυτή τη φορά εγώ το έζησα γιατί δε μου το χάλασε κανείς ή μάλλον δεν άφησα εγώ να μου το χαλάσουν. Έζησα στις στιγμές που ονειρευόμουν τα τελευταία 2 χρόνια. Ίσως σε κάποιους φαίνεται παράξενο αλλά σίγουρα όχι σε όλες εκείνες της γυναίκες που ένιωσαν την παραβίαση που ένιωσα και γω μετά από την καισαρική.

Εγώ λυτρώθηκα... Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω και κλάιω. Κλάιω γιατί το έζησα σε όλο του το μεγαλείο και όπως ακριβώς ήθελα εγώ.

Βρήκα μια γιατρό που με άκουσε και μια μαία άγγελο ,που έγινε η ανάσα μου στον πόνο εκείνεις της στιγμές, και με στήριξαν στο εγχείρημα μου.

Όλα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα αρκεί να πιστέψει κανείς στον εαυτό του, στις δυνάμεις του και να βρει ανθρώπους ικανούς και με κατανόηση για να τον ακολουθήσουν και να τον συμβουλέψουν σ'αυτές τις στιγμές.

Δεν μπορώ να σας γράψω άλλα γιατί κλαίω...

Συγχωρέστε με

  • Απαντήσεις 83
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Κοριτσάρα μου όμορφη, μας συγκίνησες όλους με την περιγραφή σου!!!

Πολλά πολλά πολλά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ...

Για τον τοκετό, μα και για το θάρρος,την τόλμη, την επιμονή και την υπομονή σου!!!

Μπράβο και στην γιατρό και στη μαία σου, γιατί αποτελούν -δυστυχώς- φωτεινές εξαιρέσεις ΑΝΘΡΩΠΩΝ-επιστημόνων...

Να σας ζήσει το κοριτσάκι σου, να ζήσει, να το χαίρεστε, να σας χαρίζει στιγμές ατελείωτης οικογενειακής ευτυχίας.........

(Χάρηκα ΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Δημοσίευση

μπραβο σου που ειχες τοση θεληση και το πραγματοποιησες,σου αξιζουν συγχαρητηρια να σου ζησει η μπεμπουλα σου και να ειναι γερη και δυνατη,τελικα οταν κατι το θελουμε πολυ γινεται,η φυσιολογικη γεννα ειναι ενα απεριγραπτο μεγαλειο παντως συμφωνεις;;

Δημοσίευση

χιλια μπραβο lovie μου!!!συγκινηθηκα με το ζορι κρατηθηκα να μην κλαψω!!!σε θαυμαζω για το κουραγιο σου,για την πυγμη κ την θεληση σου!!!!πραγματικα!!!!

κ γω θα θελα να γεννησω φυσιολογικα,αλλα κ τις 3 φορες εγινε καισαρικη!τωρα μαλλον δεν γινεται...αλλα ελπιζω ακομα κ συ με εκανες να ελπιζω περισσοτερο!!οπως ειπες κ συ πρεπει να πιστευουμε στον εαυτο μας κ να βρουμε ανθρωπους να μας νοιαζονται κ να συμμεριζονται τα θελω μας!!!!πολυ χαιρομαι για σενα!!

να σου ζησει το κοριτσακι σου,να ειναι παντα γερο κ τρισευτυχισμενο!!!καλη λοχεια κ παλι μπραβο σου!!!

Δημοσίευση

Α στο καλο συγκινηθηκα η γκαστρωμενη!!! :x

Χαιρομαι πολυ Νατασουλα που καταφερες να ζησεις το ονειρο σου!!! Ολα σου τα ονειρα να πραγματοποιουνται με την ιδια επιτυχια!!!! :P

Να χαιρεσαι και τις δυο κουκλιτσες σου και να τις βλεπεις παντα ευτυχισμενες!!! :YMHUG:

Μπραβο και στο γιατρο και στη μαια σου!!!Μακαρι αν υπηρχαν πολλοι τετοιοι επιστημονες και πανω απ'ολα ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!

Αληθεια βρε Νατασουλα ποσο βγηκε η μπεμπα;;; :y32b4:

Δημοσίευση

Να σας ζήσει η μικρούλα σας!!!!Γερή και καλότυχη να είναι πάντα!!!

Συγχαρητήρια για την επιμονή και υπομονή σου!!!Δυστηχώς δεν το καταφέρνουν πολλές...

Δάκρυσα και εγώ παρόλλο που γέννησα με φυσιολογικό τοκετό,αλλά νομίζω θα με ενοχλούσε πολύ η καισαρική αν γινόταν άδικα όπως συνηθίζεται....

Καλή λοχεία και να είστε πάντα ευτυχισμένοι!!!!

Δημοσίευση

Να σου ζησει! Σου ευχομαι οτι καλυτερο! ειλικρινα χαρηκα πολυ που τα καταφερες κ ολα πηγαν οπως τα ονειρευοσουν! μπραβο κ παλι μπραβο! μακαρι ολα σου τα ονειρα να γινονται παντοτε αληθινα!

Δημοσίευση

Nατασα με συγκινησες τοοοοσο πολυ....

Απο την ημερα που μας εγραψες τα ευχαριστα για την εγκυμοσυνη σου, και αργοτερα για το θεμα που ειχες ανοιξει για τον Φυσικο τοκετο... ημουν σιγουρη για σενα οτι αυτη η φορα, αυτη η γεννα θα ηταν αυτο που παντα ονειρευοσουν...

Να σας ζησει το κοριτσακι σας!

Να ειναι γερο και παντα καλοτυχο στη ζωη του!

Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου καλη λοχεια, και καλη αναρωση.

Ο θεος να σας εχει καλα.

...... Ευχομαι συντομα... και μ΄εναν γιο....!!

Φιλια στις κουκλαρες σου..

Δημοσίευση

Νατασα μου δίνεις δύναμη και κουράγιο!!!!

Θελω τόσα πολλά να σε ρωτήσω, αύριο με καθαρό μυαλό θα το κάνω και όποτε βρεις το χρόνο μου απαντάς!!

Σου λέω με ειλικρίνεια και ας μην έχουμε γνωριστεί απο κοντά οτι ο τοκετός σου με χαροποίησε περισσότερο απο κάθε άλλο!

Να είναι πάντα γερή και καλότυχη η νέα σου κορούλα και να είστε όλοι μαζί μια χαρούμενη και ευτυχισμένη οικογένεια! :x:x:x:x:x

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ πολύ για τις όμορφες ευχές σας!!

Να στε καλά! Συγχωρέσετ με που δεν απαντάω σε κάθε μια ξεχωριστά...

Αφροδίτη μου θα ανοίξω θέμα μέσα στη βδομάδα για να γράψω τίς πρώτες εντυπώσεις από το tandem για να υπάρχει και εδώ στο φόρουμ κάτι σχετικό!

Τόνια έχεις δίκιο...

Και αυτό το ξέχασα... :oops::oops::oops:

Όπως και πολλά άλλα!!!

2880 γρ βγήκε η μαϊμουδίτσα μου, 50 cm και με μπόλικο μαλλάκι. Aκριβώς 10γρ λιγότερα από την αδερφή της και με την ίδια κόμμωση!!! :D:D:D

Φανή ήταν να μην ξεκινήσω εγώ!!!! Και με 2 γιούς μη σου πω!!! :lol::lol::lol:

Δημοσίευση

αχ νατασα μου!!!!!

με συγκινησες τοσο πολυ!!!!!!!!!!!!!

κανενας δε μπορει να νιωσει στο ελαχιστο οπως νιωθεις εσυ μετα απο αυτη την εμπειρια!!!

σε θαυμαζω τοσο πολυ για οσα κανεις!! για οσα καταφερνεις!!

εισαι υπεροχος ανθρωπος και πραγματικα σου αξιζε να βιωσεις την ολη εμπειρια οπως ηθελες!!!

συγχαρητηρια για την κορουλα που εφερες στον κοσμο!!

μπραβο σου που εκανες τοσο καλες επιλογες και βρηκες ανθρωπους να σε στηριξουν σε αυτο!!

να χαιρεστε το κοριτσακι σας, την ειρηνουλα σας! να σας χαιρεται κ ο αντρας σου!

σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου ολα να πανε τελεια, καλη λοχεια, καλη αναρρωση, καλους θηλασμους!!

ειλικρινα χαρηκα ΤΟΣΟ πολυ!!!

οτι καλυτερο κοριτσι μου!! ολη η αγαπη κ η ευτυχια στις αγκαλιες σας!

Δημοσίευση

Κοριτσάκι μου γλυκό..... ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!

Να σου ζήσει και το νέο μπεμπάκι σου, να' ναι πάντα γερό και καλότυχο!!

Μπήκα μετά από μήνες (καθώς είχα και έχω πολλά προβλήματα..) για να σου ευχηθώ! Δε φαντάζεσαι πόσο συγκινήθηκα και πόσο χάρηκα για σένα, πραγματικά!! Το άξιζες κοριτσάκι μου και χαίρομαι πολύ που τα κατάφερες!! Εύχομαι όλα στη ζωή σου να πηγαίνουν όπως επιθυμείς και κάθε σου όνειρο να γίνεται πραγματικότητα.... όπως κι αυτό!! ;)

Φιλάκια πολλά, καλή λοχεία!!

Δημοσίευση

Ν α σου ζησει η κορουλα σου :!: εννοειται οτι κλαιω :) γεννησα και εγω ενα κοριτσακι πριν 4 μηνες και περιμενω να ξαναμεινω εγκυος για να ζησω παλι την εμπειρια του φυσιολογικου τοκετου :!:

Εχω εναν καταπληκτικο γιατρο που με στηριξε :) προσπαθει τωρα να πεισει και την αδελφη μου να κανει αυτο που εκανες και εσυ,αλλα φοβαται :!: ακουσον να την παρακαλαει ο γιατρος :)

συγχαρητηρια,καλη μου

Δημοσίευση

Νατασα να σου ζησει! Συγκινηθηκα πολυ!

Εισαι το πρωτο ατομο που μιλησα εδω στο μαμμυ οταν εμεινα εγκυος στον Διονυσακη μου. Τα λεγαμε δε ξερω αν θυμασαι..... Ησουνα ετοιμογεννη στη πρωτη κορουλα! Και τωρα.... μανουλα δευτερη φορα! Μπραβο σου! Και μαλιστα ολα εγιναν οπως ηθελες! Πολυ χαρηκα! Με εκανες και δακρυσα!

Και βλεπω και συ bourique περιμενεις 3ο νινακι. :ymparty: Τι τελεια! Θυμαμαι οταν πρωτομπηκα στο μαμμυ ητανε ετοιμογεννες η Θουλι η Νατασα και εσυ μπουρικ προσπαθουσες για 2ο! Μπραβο κοριτσια! Παντα χαρες ευχομαι! [smilie=wav.gif]

Να σας ζησουνε τα μωρακια σας!

Φιλια σε ολες!

Νατασα να ειστε παντα ευτυχισμενοι! Υγεια και χαρα!

Δημοσίευση

Νατασάκι μου....Κοριτσάκι μου.......Συγχαρητήρια!!!!!!Χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερες να ζήσεις αυτή την εμπειρία...Είσαι πολύ γενναία αν και μικρούλα...Εγώ δε θα το τολμούσα ποτέ! :oops::oops::oops:

Να είσαι καλά, να σας ζήσει το κοριτσάκι σας και να έχετε όλα τα καλά του κόσμου.... :x:x:x:x:x:x:x

Σε θαυμάζω πραγματικά....Είσαι απίστευτη!!!!!!Και τόλμησες φυσιολογικό τοκετό μετά από καισαρική και τα κατάφερες και θηλάζεις δυο παιδάκια μαζί.... ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> ^<img src=^'> :ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause::ymapplause:

Φιλάκια πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Α!!!!!!!!Θέλουμε και φώτο της μπέμπας.... :D:D:D:D:D:D

Καλή λοχεία!!!!

Δημοσίευση

Μπράβο ρε Νατάσα πολύ χάρηκα που πήγαν όλα καλά. Σε είχα στο νου μου.

Η Αγγελική τελικά βράχος ε? Τώρα ξεκινάω τις ερωτήσεις:

1. Έκανες επισιοτομή? (Η Αγγελική μου είπε ότι δεν κάνει εκ των προταίρων)

2. Άφησες τον ομφάλιο λώρο να πάλlεται ή τον έκοψες αμέσως?

3. Τον πλακούντα τον "γέννησες" με συσπάσεις ή τον τράβηξε?

4. Είχες αποκλειστικό θηλασμό?

5. Πόσες μέρες είπαμε ότι κάθησες?Πόσο βγήκε?Βιοκλινική αν θυμαμαι καλα?

6. Τελικά τα μαθηματα βοήθησαν? (επέλεξα να μην κάνω τίποτα τελικα :cry: )

7. Το μωρό το βάλατε να θηλάσει αμέσως?

8. Το προσωπικό ήταν καλό?

9. Μπαινοβγαίναν άτομα στην αίθουσα τοκετού ή ήσαστα μόνες?

10. Γενικά ό,τι θυμάσαι πες το!!!!!

Τα ρωτάω όλα αυτά γιατί παρόλο που έκανα φυσιολογικό τοκετό στον Νίκο, μόνο φυσιολογικό δεν τον λες.

Φυσικά απαντάς σε όποια προλάβεις διότι ταντεμ και λεχώνα= respect!!!

Φιλιά κουκλα. Εν καιρώ μπορεί να θυμηθώ και άλλα να ρωτήσω (μη βαράς) :-B

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...