Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια γεια σας!!!Έχω ένα κοριτσάκι 2,5 χρονών και αντιμετωπίζω 2 προβλήματα.

Το πρώτο είναι ότι ζηλεύει υπερβολικά. Δηλαδή ούτε τον άνδρα μου δεν αφήνει να με αγκαλιάσει και να με φιλήσει και φυσικά αν τολμήσω να μηλίσω ή να πιάσω άλλο παιδάκι γίνεται επιθετική προς το άλλο παιδί.

Και γενικά έχει επιθετικότητα προς άλλα παιδιά. Μπορεί να παίζει μόνο με μεγαλύτερα παιδιά και όχι με παιδιά της ίδιας ηλικίας. Ξύλο δεν έχει φάει από κανέναν λειτουργεί η τιμωρία (στον καναπέ). Μίλησα με την παιδίατρο και μου ότι δύσκολα κόβεται. Την βάζω τιμωρία όταν χτυπάει άλλα παιδάκια αλλά δεν γίνεται τίποτα μετά το ξανακάνει. Εν το μεταξύ δεν μοιράζεται τα παιχνίδια της με άλλα παιδιά όταν έρχονται σπίτι μας. Έχετε αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα???

Αν έχετε καμία ιδέα πείτε μου....

Ευχαριστώ εκ των προτέρων....

Δημοσίευση

γεια σου και σε σενα ! ειμαι η ρουλα και εχω τρια παιδια , το μικροτερο τριων.

ως προς το θεμα της ζηλειας νομιζω οτι ειναι φυσιολογικο , απλα να της θυμιζεις συνεχεια οτι την αγαπας και εσυ και ο μπαμπας .

και εφοσον τα παει καλα με μεγαλυτερα παιδια , αστην να παιζει με αυτα , θα μαθει απο αυτα να παιζει . τωρα , προτου χτυπησει καποιο παιδι και οταν ειστε μονες σας να της πιπιλας τα αυτια και να της λες οτι δεν χτυπαμε τα παιδακια γιατι δεν θα μας θελουν . για να μαθει να μοιραζεται παιχνιδια πιστευω οτι ενα μεγαλυτερο παιδι ( 4 ,5 χρονια μεγαλυτερο) θα μπορουσε να βοηθησει .

Δημοσίευση

Ρούλα σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου ;)

Αλλά όλα αυτά που λες τα κάνω συνέχεια όλη μέρα της λέω ότι την αγαπάω αφού να φανταστείς ότι μου λέει συνέχεια ότι μ' αγαπάει και εκείνη :P:P μέχρι τον ουρανό της λέω εγώ μέχρι τα αστεράκια μου λέει εκείνη.

Και συνέχεια της λέω ότι δεν χτυπάμε και δεν δέρνουμε.

Η πρώτη επαφή με το ξύλο της Ανδριάνας ήταν από ένα άλλο παιδάκι μιας φίλης μου που όταν παίζανε και ήταν εκείνη πιο μικρή της έριχνε καμία και για να φανταστείς τότε καθότανε και τον κοίταγε με απορία. Και μετά η πεθερά μου της έδινε μια μυγοσκοτώστρα και της έλεγε να κάνει νταντά τις μύγες, εγώ φυσικά αντέδρασα και της έλεγα μην της μαθαίνετε έτσι γιατί είναι μικρή και θα μάθει να δέρνει, αλλά δεν με άκουγε όταν δεν ήμουν μπροστά είμαι σίγουρη ότι της το έλεγε. Έτσι άρχισε η Ανδριάνα να χτυπάει. Ελπίζω σιγά σιγά να το κόψει για να δούμε....

Να ου ζήσουν τα παιδάκια σου θα πρέπει να είσαι πολύ ευτιχισμένη με τόση μεγάλη οικογένεια, μπράβο σου :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Καλημέρα! Εγώ θα σου πρότεινα να πηγαίνετε σε μέρη όπου είναι και άλλα παιδάκια (παιδότοποι, παιδικές χαρές)για να μαθαίνει.

Μήπως να ξεκινούσατε και παιδικό σταθμό? Πιστεύω ότι θα τη βοηθήσει πολύ στο να μάθει να παίζει και να μοιράζεται με άλλα παιδιά.

Δημοσίευση

Κυριακή έχεις δίκιο θα προσπαθήσω να την πηγαίνω περισσότερο παιδότοπο. Αλλά δυστυχώς για παιδικό σταθμό λόγω οικονομικού δεν μπορώ :(:ohmy::ohmy:

Και το θέμα είναι ότι θέλει πολύ :(:(:(:(

Κάθεται και παίζει μόνη της ή μαζί μου σχολείο.

Εσύ έχεις δίδυμα?? Παίζουν μεταξύ τους??

Δημοσίευση

Καλημέρα κοριτσάκι!!!

Όλα αυτά εμένα η κόρη μου τα κάνει στον γιό μου. Είναι 3,5χρονών και ο μικρός 2+ και τον ζηλεύει τρελά.

Όπως αντιδρά εσένα η κόρη σου στα άλλα παιδάκια, αντιδρά εμένα η δική μου στον γιό μου μόνο. Με τα άλλα παιδάκια έχει άριστες σχέσεις και μοιράζεται παιχνίδια, αλλά με τον αδελφο της όλο φωνάζει και του αρπάζει όλα τα παιχνίδια.

Τώρα γραφτήκαμε παιδικό σταθμό και πριν ξεκινήσει της έλεγα ότι αν φωνάζει στα άλλα παιδάκια, αν τους αρπάζει τα παιχνίδια, αν δεν μοιράζεται πράγματα, κ.α. δεν θα την παίζουν στο σχολείο και έτσι έβαλα μυαλό από το πολύ πες-πες...και συμπεριφέρεται ανάλογα.

Το όλο θέμα θέλει πολύ συζήτηση, τίποτα άλλο, γιατί και τιμωρία την έχω βάλει, και ξύλο στον ποπό έχει φάει αλλά τίποτα... :evil:

Δημοσίευση

Mirlitsa καλημέρα!!!

Έχει μαλιάσει η γλώσσα μου να της το λέω συνέχεια.....

Απλά αυτήν την εβδομάδα έτυχε να βρεθεί 2 φορές με παιδάκια που είναι μεγαλύτερα από εκείνη και έπαιζε μια χαρά. Την μία φορά μάλιστα είχαν έρθει σπίτι μας και έδινε και τα παιχνίδια της σε ένα κορίτσάκι και έπαιζαν μια χαρά και μόλις είδε το κοριτσάκι μου είπε μαμά θα της δώσω όλα μου τα παιχνίδια. Και την επόμενη που πήγαμε σε ένα σπίτι που υπήρχαν 2 μεγαλύτερα αγόρια έπαιζε μια χαρά ούτε τους χτύπαγε ούτε τίποτα. Απλά έχω μια κολητή που έχει ένα κοριτσάκι 4 μήνες πιο μικρή από την Ανδριανούλα μου και δεν λένε να τα βρούνε με τίποτα. Η δική μου είναι υπερκινητική θέλει να τρέχει να παίζει μπάλα και εκείνη είναι πολύ χαμηλών τόνων και όταν δεν ακολουθεί αυτά που της λέει η Ανδριάνα γίνεται χαμώς, την έχει χτυπήσει κιόλας μην φανταστείς πολύ και τώρα η άλλη δεν την θέλει με τίποτα. Και μια μέρα που λέει η δική μου μαμά η Ν.... είναι κουτή δεν την θέλω. :roll::roll:

Το έχω πάρει απόφαση πλέον θα παίζει με μεγαλύτερα παιδιά. Τι να κάνω???

Δημοσίευση

Θ στρώσει κάποια στιγμή, θέλει δεν θέλει θα μάθει να συμπεριφέρεται καλά. Ειδικά όταν ξεκινήσει σχολείο, εκεί να δείς τι καλά που θα μάθει να συναναστρέφεται με τα παιδάκια όλων των ηλικιών.

Βέβαια εγώ από την δικιά μου ακόμα δεν έχω δεί βελτίωση, αντιθέτως μάλιστα γκρινιάζει και κλαψουρίζει ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, τα νεύρααααααααααααααα μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :evil::evil::evil:

Άσε που εκνευρίζεται και ο μικρός που την ακούσει και ξεσπάει κι αυτός. :!:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
    • Τέλεια! Με καλό να έρθει σύντομα! Εγώ καλά, είμαι ήδη έγκυος στο 2ο 😅 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...