αποκλειστικός θηλασμός, υποστήριξη και αναγνώριση

[Kadath]

Κορίτσια θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς αντιμετωπίζουν τα στενά σας πρόσωπα, και βασικότερα ο σύντροφος σας, τον αποκλειστικό θηλασμό.

Έχω διαβάσει σε διάφορα ποστ γυναίκες που περιγράφουν πως και οι σύζυγοι έγιναν θερμοί υποστηρικτές του αποκλειστικού θηλασμού και πόσο περήφανοι είναι γι αυτές κλπ κλπ.

Ο δικός μου ο άντρας, δεν μπορώ να πω, είναι υποστηρικτικός και με έχει βοηθήσει πολύ...αλλά κάποιες φορές νιώθω εντελώς μόνη μου σε όλο αυτό.

1. Θεωρεί σημαντικό τον θηλασμό, αλλά δεν είναι πεισμένος ότι προσφέρει τόσα πια περισσότερα οφέλη από το ξένο γάλα. Και θεωρεί ότι ο τρόπος που μεγάλωσε ο ίδιος είναι εξίσου καλός.(Η μάνα του τον θήλασε μόνο 40 μέρες και μετά επέστρεψε στη δουλειά όπου και αποθήλασε).

2. Θα ήθελα να αντιλαμβάνεται πόσο σημαντικό είναι αυτό που συμβαίνει για το μπουμπουκάκι μας, αλλά δυστυχώς δεν...

3. Μέχρι τώρα η μικρή κοιμόταν στο πορτ μπεμπέ μέσα στο δωμάτιό μας. Από χτες άρχισα να τη βάζω στο δωμάτιο μας στην κούνια της. Για τις πρώτες μέρες όμως δεν θελω να κοιμάται μόνη της (έχουμε ξυπνήσει αρκετά βράδια επειδή πάει να πνιγεί και φοβάμαι λίγο). Έχω βάλει ένα ντιβανάκι εκεί λοιπόν να κοιμάμαι μαζί της. Ο άντρας μου περιχαρής δηλώνει τι ωραία που πλέον θα κοιμάται ανενόχλητος όλη τη νύχτα, και ουσιαστικά μου λέει ότι μόνο εγώ θα ξυπνάω πλέον. Φυσικά εγώ θα τη θηλάσω, αλλά είναι κάποιες νύχτες βρε κορίτσια που το μάτι δεν ανοίγει στις 4, το κορμί δεν ανταποκρίνεται, και βοηθάει αν την αλλάξει και τη φέρει για μαμ εκεί που κοιμάμαι. Εκείνος το μόνο που θεωρεί λογικό είναι να κοιμάται μαζί της και να της δίνει γάλα με το μπιμπερό, νομίζει ότι το θήλαστρο είναι πανάκεια...όσο κι αν του λέω ότι δεν κάνει να της δίνει μπιμπερό όταν είμαι εγώ εκεί και ότι δεν συγκρίνεται το μπιμπερό με τα μεμέ, εκείνος δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει πλήρως...

4. Ενώ γενικά έιναι άνθρωπος που ψάχνει πράγματα και διαβάζει, για το μωρό και το θηλασμό δεν έχει διαβάσει τίποτα, ούτε ένα search στο internet δεν έχει κάνει. Από μένα οκ τα ακούει, αλλά να διάβαζε κάτι μπας και καταλάβει...αλλά δεν...

Συγγνώμη για το κατεβατό, αλλά ένιωθα την ανάγκη να τα πω κάπου. Θα ήθελα πολύ να ακούσω και τις δικές σας εμπειρίες.

[savropinguinos]

γεια σου,καλως ηρθς στην παρεα μας ,βλεπω οτι δεν εχεις πολλες δημοσιευσεις οποτε φανταζομαι οτι τωα μας ανακαλυψες! να σου ζησει το μωρακι σου!

Ο συζυγος μου ειχε ακριβως την ιδια αποψη με τον δικο σου οσον αφορα τη νο1 παρατηρηση!μονο που αυτον δεν τον θηλασε ουτε ενα δευτερολεπτο η μητερα του! κ οπως λεει "δεν επαθα τπτ"...

Υποστηριξη θερμη δεν ειχα αλλα ουδεις δεν τολμησε να μου πει να δωσω συμπληρωμα ,ακομη κ η πεθερα μου που δεν θηλασε καθολου γτ "δεν ειχε γαλα" οπως λεει η ιδια δεν μου εκανε ποτε καμμια νιξη επ'αυτου! ετσι για ενα ολοκληρο μηνα καταφεραμε να πινει μονο μητρικο!κ ειμαι πολυ περηφανη γιαυτο!

[ΜΠΙΤΖΟΥΡΙ]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!!! ΚΙ ΕΓΩ ΝΕΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ....

ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΘΥΛΑΣΜΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΣΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΥΡΟ....

ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΘΥΛΑΣΩ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΜΕΤΩΠΙΣΑ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΜΕ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΑΣΑΖ ΜΟΥ ΕΒΑΖΕ ΚΟΜΠΡΕΣΕΣ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ...

ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ!!! ΑΠΟ ΤΗΝ 20 ΗΜΕΡΑ Κ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΕΔΙΝΑ ΓΑΛΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ...ΤΟΤΕ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΑΓΕΛ. ΓΑΛΑ..

ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΝΑ ΘΥΛΑΖΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ...ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΟ ΘΥΛΑΣΜΟ...

[Kadath]

Το forum το ανακάλυψα στην εγκυμοσύνη και εκεί ήταν πολύ βοηθητικό. Απλά τώρα ξεκίνησα να ποστάρω και εγώ, τώρα που έχουν σφίξει τα ζόρια!

ΜΠΙΤΖΟΥΡΙ από ότι έχω διαβάσει εδώ, πιθανόν να μπορείς να θηλάσεις ξανά. Ζήτα πληροφορίες εδώ μέσα και επικοινώνησε με κάποια σύμβουλο θηλασμού να σε ενημερώσουν. Μπορεί να μην είναι αργά ακόμα!!

[Μαρια Σ.]

κοιτα απο τους άντρες μην περιμενεις πάρα πολλα για ολα ειναι σωστη η μαμα τους και αυτο που εκανε εκείνη. οπ΄΄οτε κάνε ότι εσυ θεωρεις καλύτερο για το μνωρο σου και μην δινεις σημασια εμεις το μπεμπη τον εχουμε διπλα στο κρεβατι μας και ο αντρας μου ακομη και να κλαιει δεν τον ακουει καν!!! δεν μπορω να πιστεψω οτι δεν τον ακουει καν γιαυτο στην αρχη νευριαζα επειδη παντα εγω επρεπε να ξυπνησω και αν δεν ακουγα εγω γιατι ημουν πτωμα το μωρο μουρμουριζε και εκλαιγε!!!! αρα μην περιμενεις οτι θα ξυπναει και θα παει ακι στο άλλο δωματιο, μακαρι να το καταφέρεις αλλα εγω δεν το καταφερα. μετα απο καποιο διαστημα ολα μπαινουν σε μια σειρα και ισως να μην ξυπναει και πιθανον απο συνηθεια δεν θα σε πειραζει. κανε υπομονη και ολα θα περασουν φιλια πολλα και καλη συνεχεια

[ΜΠΙΤΖΟΥΡΙ]

ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΑ.....Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ 25 ΜΗΝΩΝ

ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΕΧΡΙ 1,5 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΤΗΣ ΚΑΝΑΜΕ ΠΡΟΚΛΙΣΗ ΣΤΟ ΙΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΠΙΝΕ ΓΑΛΑ ΥΠΟΑΛΛΕΡΓΙΚΟ....

Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ Κ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Κ ΑΥΤΟ ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ....

ΟΠΩΣ Κ ΝΑ ΧΕΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΩ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΣΟ ΑΝΤΕΞΩ!!!!

ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΕΙ...

ΘΗΛΑΣΤΕ. ΘΗΛΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕ!!!!!!!

[AthinaK]

Ακόμα και αν ο άντρας σου δεν αντιλαμβάνεται την σημασία του θηλασμού, εσύ που γνωρίζεις, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.

Προσωπικά όλοι ήξεραν πόσο καλό κάνει το μητρικό γάλα στο παιδί, αλλά κανείς δεν με στήριξε. Πέρασα από δύσκολες καταστάσεις, εξαντλήθηκα, αρρώστησα και στο τέλος έπαθα κατάθλιψη γιατί δεν είχα συμπαράσταση.

Τα ξεπέρασα όλα και κατάφερα να θηλάσω τη μικρή μου 17 μήνες!

Μπορεί στο θεμα του θηλασμου να είχα καυγάδες κάθε φορά που αρρώσταινα, αλλά είχα βοήθεια από τον άντρα μου. Πρόσεχε τη μεγάλη όταν ήταν σπίτι και ξυπνούσε τα βραδια για να αλλάξει τη μικρή ή να κοιμηθώ εγώ για μια ώρα.

Όσο για την αναγνώριση... δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ αλλά ούτε και εγώ την αναζήτησα. Έκανα αυτό που ήθελα τόσο για το παιδί μου, όσο και για μένα. Απόλαυσα πολλούς θηλασμούς και στιγμές τρυφερότητας με το κοριτσάκι μου!

Γιώτα είσαι από τα άτομα που θαυμάζω στο θέμα του θηλασμού! Ξέρω ότι όταν με το καλό έρθει το επόμενο θα θηλάσεις αρκετό καιρό!!!

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

Πριν γεννησω ελεγα πως ΔΕΝ θα θηλασω γιατι δεν ηθελα. Ο αντρας μου φωναζε οτι θα θηλασω θελω δεν θελω. Οταν γεννησα και θηλασα πρωτη φορα ειπα πως θα θηλαζω μεχρι τουλαχιστον να χρονισει.

Εχω την υποστηριξη του μπαμπα του αλλα δεν μπορω να πω οτι τρελαινετε με το θεαμα. Γι αυτο κι εγω αποφευγω να θηλαζω μπροστα του. Κοιμομαστε ξεχωριστα γιατι δουλευει ολη μερα και χρειαζετε υπνο. Δεν με βοηθησε ποτε νυχτα γι αυτο και βρηκα τροπους να ξεκουραζομαι... Να θηλαζω ενω κοιμαμαι...

Γενικα δεν μου λει κανεις ουτε υπερ ουτε κατα....

Αυτο που βοηθησε τον αντρα μου να καταλαβει τα υπερ του θηλασμου ειναι αυτα που του διαβαζα εγω απο το μαμμυ. Δεν εψαξε ποτεμονος του αλλα τα διαβαζα εγω!!!

Συνεχισε τον θηλασμο και μην ακους κανεναν... Εσυ εισαι η μαμα και ξερεις το καλυτερο για το παιδι σου!!!

[natasoula]

Εμένα ο άντρας μου μ'έχει στηρίξει πολύ στο θέμα του θηλασμού, ειδικά το πρώτο διάστημα, βοηθούσε στο σπίτι είχε αναλάβει το μεγαλύτερο παιδί και γενικά με στηρίζει. Μετά τον χρόνο βέβαια μ'έχει ρωτήσει πολλές φορές πότε έχω σκοπό να αποθηλάσω αλλά πλέον το έχει πάρει απόφαση ότι αυτό μπορεί να τραβήξει κιάλλο και το σημαντικότερο είναι ότι πάντα με στηρίζει σε δημόσιες συζητήσεις.

Βέβαια εκτός από τον σύζυγο δεν είχα υποστήριξη από κανέναν άλλο από το οικογενειακό μου περιβάλλον και σχεδόν σε όλους φαίνεται αφύσικο να θηλάζω ακόμα και τώρα που η μικρή είναι 17μηνών. Απλά δεν δίνω σημασία σε αυτά που ακούω

[LaLa]

Ο αντρας μου ακομα το λεει καποιες φορες , δεν ειχε σκεφτει καθολου πως θα τρεφοταν το μωρο (αν και εχω την υποψια οτι του φαινοταν πιο "λογικο" να πινει απο μπουκαλι ) .Οταν με ειδε πρωτη φορα να θηλάζω (λιγο μετα τη γέννα ) , να εχω γνωσεις πανω στο τι θα κανω , να απαιτω καποια πραγματα στο νοσοκομειο και να κανω φασαρια , ειχε μεινει σαν στηλη αλατος :laugh: Με κοιταζε με ενα στυλ του τυπου "Και συ απο που τα ξερεις αυτα??" . Μου το ρωτησε μαλιστα μετα απο καποιο διαστημα .

Οταν γυρισαμε σπιτι η μικρη μας υπέφερε απο αερια και προσπαθουσε να βρει πληροφοριες πως να την βοηθήσουμε . Με το σιγοντάρισμα μιας χαζομαίας , προσπαθουσε να με πεισει να δωσουμε αφεψηματα στο μωρο για να το βοηθήσουμε . Μια φορα το ειπε , δευτερη δεν τολμησε . Η φυση , οι ορμονες , δεν ξερω τι με ειχαν κανει αγριο ζωο ετοιμη να χιμηξω. Μου κουβάλησε βεβαια κατι τσαγια να τα πινω εγω ( Ιουνιο με καυσωνα!!!) και για να του κανω το χατηρι ηπια κανα δυο .

Ανέλαβε να κανει μασαζ στο μωρο με μια φυτική κρεμουλα , να της ζεσταινει το μαξιλαρακι με τους σπορους και να την πηγαινει πανω κατω κρεμασμενη σαν παπαγαλάκι στον ωμο του . Ο καθενας στο ρολο του

Ενω τον εβλεπα οτι ελιωνε και καμαρωνε οταν μας εβλεπε να θηλάζουμε απο την αλλη οταν καποια στιγμη στον 6ο μηνα του ελεγα οτι εχω κουραστει (απλα τον πονο μου ηθελα να πω ) με τα ξυπνηματα και τις απαιτησεις του μωρου , το μονο που σκεφτηκε για να "βοηθήσει" ήταν να παρουμε θηλαστρο να την ταιζει και αυτος ποτε ποτε . Δεν ξαναμιλησα!

Ακομα και τωρα βεβαια -και για παντα πιστευω- ειμαστε καπως ετσι . Εγω ειμαι πιο αυστηρη στο τι θα φαει η Χριστιάννα ενω ο αντρας μου εχει τη λογική του "εμεις τι παθαμε , καλο ειναι να μαθει να τρωει απο ολα" ή "αφου οι αλλοι γονεις δινουν" . Παρασυρεται ευκολα σε πολλα ενω εγω ειμαι πιο σταθερη στις αποψεις μου .

[izaki]

Τους δυο πρωτους μηνες ο αντρας μου , μας εβλεπε να θηλαζουμε και μας χαιροταν....το χαμογελο μεχρι τα αυτια. Με βοηθουσε και με βοηθαει ακομα στις δουλειες του σπιτιου, αλλα δυστυχως δεν εχει ξυπνησει ποτε βραδυ για το μωρο. Δεν ακουει το κλαμα με ΤΙΠΟΤΑ. Στους δυο μηνες επανω , το παιδι εμφανισε αλλεργια με αιμα στις κενωσεις. Ε απο εκεινη την ημερα με εχουν φαει ολοι συν του συζυγου μου ,να δωσω υποαλλεργικο. Μεγαλος πολεμος γινεται, αλλα δεν σηκωνω μυγα στο σπαθι μου. Ο αντρας μου βεβαια δεν αντεχει να με βλεπει να βασανιζομαι με τοσα που στερουμαι, γιατι το παιδι δεν ειναι αλλεργικο μονο στην πρωτεινη του γαλακτος, αλλα σχεδον σε ολες τις τροφες. Θα ηθελα ομως περισσοτερο να με στηριζει σε αυτο που κανω και να καταλαβει οτι το μητρικο γαλα λειτουργει και ως ιαμα για την περιπτωση μας. Του λεω να ανοιξει τα στραβαδια του και να διαβασει στο ιντερνετ για το μητρικο γαλα και τις αλλεργιες, αλλα εκεινος μου λεει οτι εχω χαζεψει με αυτα που διαβαζω στο φορουμ και στο ιντερνετ. Αντε να του δωσεις αυτου του ανθρωπου μετα να καταλαβει!!!

Γι αυτο γενναμε οι γυναικες και οχι οι αντρες!!

Νατασουλα....δεν σε ξεχασα....να πεσουν οι ζεστες και θα το πιουμε το καφεδακι μας!!

[Kadath]

Όταν λέω για αναγνώριση, εννοώ βασικά από τον άντρα μας, οι υπόλοιποι δεν με απασχολούν.

Πάντως όπως και να έχει, με τον αποκλειστικό θηλασμό νιώθω λες και ανακάλυψα ένα εντελώς καινούριο κόσμο όπου όλα έχουν νόημα. Είναι βέβαια εξαντλητικό, αλλά προσφέρει απίστευτη αίσθηση ολοκλήρωσης.

Ισως να μου βγαίνει το παράπονο, ότι κάτι τόσο σημαντικό για μένα θα ήθελα να το συμμερίζεται με την ίδια ένταση και ο άντρας μου, μιας και προς το παρόν δεν μένει και πολύς χρόνος να μοιραστούμε άλλα πράγματα. Από την άλλη όμως εμείς οι γυναίκες θηλάζουμε, όχι οι άντρες, δεν μπορεί να νιώθουν το ίδιο...

[Anastacia]

Kαλησπερα!

Προσπαθησα να σου γραψω κ χθες αλλα δε με αφηνε η κορουλα μου!

Το θεμα αυτο το εχω συζητησει με καποιες φιλες μου γτ κ εμενα με στενοχωρουσε!Οπως κ ο δικος σου,ο αντρας μου ειναι απολυτος γνωστης οσων τoν ενδιαφερουν(σε αντιθεση με τα του θηλασμου κλπ),με στηριξε αλλα μεχρι ενος σημειου,δεν ξυπνησε ουτε 1 φορα τη νυχτα εκτος κ αν εκλαιγε η μπεμπα ΠΟΛΥ δυνατα :woohoo: ,κλπ κλπ!

Επισης..Μολις πριν 1 μηνα καθισε μαζι μας την ωρα που θηλαζαμε! :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Ω ναι!!!(αντε επειδη ισως ξεχναω ας πω οτι εχει τυχει αλλες 2 φορες πριν απο αυτο!)

Το ειχα δει πολυ στραβα...Σκεφτομουν πως νιωθει ανταγωνιστικα κ ισως ζηλευει κ εκνευριζεται με την επαφη που δημιουργει ο θηλασμος !

Εν τελει κατεληξα πως απλα στο μυαλο των περισσοτερων αντρων θηλασμος=φαγητο ή νανουρισμα!Οποτε...Δεν ειναι αρμοδιοτητα τους κ απλως προτιμουν το ps3 παρα να "θαυμασουν" :silly: ή να βοηθησουν!

Ετσι λοιπον νομιζω οτι δεν πρεπει να σε χαλαει απλα...Συνηθισε το!Οσο κ αν στα αφτια μιας γυναικας αυτο ακουγεται καπως εκνευριστικο ή εξωφρενικο!!!!

Υγ.Παντως εχω σκασει απο ζηλεια με τον αντρα μιας καλης μου φιλης...

Παρακολουθησε μαζι της τα μαθηματα τοκετου,συμβουλες θηλασμου,εννοειται γεννα,αλλαξε απειρες πανες κ ξυπνουσε(ισως να το κανει ακομα) ΚΑΘΕ φορα για να της κανει παρεα καθως θηλαζε,να της φερει νερο κλπ κλπ!!!

Και...Μη ρωτησετε αν αυτος ο αντρας εχει αδερφο!Το εχω κανει ηδη εγω!!! (Μαρακι ακους?! :silly: )

[Kadath]

Αυτό για τον ανταγωνισμό, το έχω σκεφτεί και εγώ. Ξαφνικά χάνουν την προσοχή και τους κακοφαίνεται. Ισχύει δεν ισχύει, ποιος ξέρει...

Κι η μαμά μου πάντως μου λέει να μη στενοχωριέμαι και ότι μην περιμένω από έναν άντρα να καταλάβει ακριβώς πόσο σημαντικό είναι όλο αυτό.

Απλά με τσακίζει το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζει την κούραση μου, δεν αναγνωρίζει το ότι το μεγαλύτερο μέρος του 24ωρου δεν υπάρχω για τον εαυτό μου παρά μόνο για το παιδί, όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί το έχω επιλέξει να θηλάζω αποκλειστικά, κι η απάντηση του σε όλο αυτό είναι, εσύ θηλάζεις αποκλειστικά, όχι εγώ, εσύ το διάλεξες, κι αν δούλευες full time δεν θα μπορούσες να θηλάζεις αποκλειστικά, και πέταξε και τη μεγάλη κοτσάνα ότι έχει δεχτεί να θηλάζω αποκλειστικά, θα μπορούσε να έχει φέρει και αντιρρήσεις λέει γιατί αν έπεφτα στο πάτωμα από την κούραση ή αν γινόμασταν μπίλιες μεταξύ μας, να τον χέσει τον αποκλειστικό θηλασμό...

Μπορεί ένα μέρος από αυτά να είναι κουβέντες του αέρα, από την κούραση, την αναστάτωση, την προσπάθεια προσαρμογής στη νέα κατάσταση κλπ, γιατί γενικά βοηθάει, και πάνες αλλάζει, και στην αρχή ξυπνούσε και τη νύχτα. Τώρα που αρχίζει δουλειά όμως σαν να τον τσίμπησε μύγα, πάει να διασφαλίσει την ξεκούραση του και τον ύπνο του. (και εγώ όμως ξεκινάω δουλειά...). Το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως δεν μπορώ καν να εκφράσω πως νιώθω, να πω τον πόνο μου, όπως είπε και η Lala. Μου φαίνεται θα το ράψω κι εγώ...απλά μετά μην παραπονιούνται για έλλειψη επικοινωνίας και απόσταση, όταν οι ίδιοι συμβάλουν σε αυτό.

Γι άλλη μια φορά εξαντλημένη με τεράστια ανάγκη να ξεσπάσω και να παραπονεθώ λιγάκι, σας ευχαριστώ που με αντέχετε. Πιστεύω ότι σιγά σιγά θα ισορροπήσω και εγώ!

[LaLa]

Γιαυτο ειμαστε εδω , για να ακουμε η μια την αλλη . Εμενα οι συναναστροφες μεσα απο τα φορουμς με μαμαδες που περνουσαν τα ιδια με βοηθησε παρα πολυ .

Σε νιωθω απιστευτα σ΄αυτα που γραφεις , πολλες εχουμε περασει τα ιδια .

Ο αντρας μου ειναι φοβερα στοργικος πατέρας και δεν εχω παραπονο μου επλεκε ΤΑ ΕΓΚΩΜΙΑ σε ολους . Παρολα αυτα οι λυσεις που προτεινε σε καποιες καταστασεις ή αυτο που λες οτι προσπαθουσε να εξασφαλισει την ξεκουραση του , μου γυριζαν το μυαλο . Η μικρη μου εφτασε 15 μηνων για να κοιμηθω 3 ωρες συνεχομενα και ακουγα τον αντρα μου να λεει "εχω αναγκη απο υπνο"!!!

Να ξερεις παντως πως δεν θα ναι παντα ετσι τα πραγματα . Οσο μεγαλωνει το μωρακι σας θα βρειτε ξανα τις ισσοροπιες σας .

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

Αχ τσαντιστηκα τωρα.. Ο αντρας μου παρ ολο που με θεωρει "την καλυτερη μαμα" καθε φορα που κατι συμβαινει στο παιδι εγω φταιω. Αυτος δουλευει και χρειαζετε υπνο. Εγω δεν δουλευω? Εχω να κοιμηθω 12 μηνες κι αυτος την ωρα που ξενυχταω ειναι στο λαπτοπ. Δουλευω απο τα 16 και ειλικρινα πιο σκληρη δουλεια απο την μητροτητα δεν υπαρχει.τελος παντων συγνωμη για το σεντονι...

Οι αντρες δεν μπορουν να καταλαβουν. Ειχα ακουσει απο μια ψυχολογο και με βρισκει απολυτα συμφωνη οτι η μαμα θεωρει την γεννα σαν φυσικη εξελιξη της εγκυμοσυνης. Ο μπαμπας ομως οταν βλεπει το μωρο του λεει "χαιρω πολυ" Δεν το γνωριζει. Ενω η μαμα το ξερει ηδη.

Γι αυτο και η καθε μαμα ξερει το καλυτερο για το π[αιδι της. Αν θεωρεις οτι ο θηλασμος ειναι οτι καλυτερο μπορεις να του προσφερεις(που ειναι) τοτε μην επειρεαζεσαι και μην στεναχωριεσαι που δεν σε καταλαβαινει...

Ακομα και για μας που υποτιθετε ειναι υπερ δεν σημαινει οτι το κατανοουν κι ολας!

[Anastacia]

LaLa έγραψε:

Η μικρη μου εφτασε 15 μηνων για να κοιμηθω 3 ωρες συνεχομενα και ακουγα τον αντρα μου να λεει "εχω αναγκη απο υπνο"!!!

Επειδη καπως ετσι νιωθω κ εγω....

Καπου με πιανουν τα νευρα μου...

Τις περισσοτερες στιγμες ομως σλεφτομαι πως η δικη μου "δουλεια" μπορει να ειναι 24ωρη,δυσκολη,κουραστικη ομως ειναι κ η ΚΑΛΥΤΕΡΗ δουλεια του κοσμου με τις μεγαλυτερες αποδοχες(χαμογελο,αγκαλια,το να φωναζει "ΜΑΜΑ" ακομα κ τον μπαμπα της κ τοσα αλλα!)...

Εκεινος εχει να κανει με τοσους κ τοσους..Ευθυνες,αγχος...

Οποτε μαλλον τυχερη νιωθω!

Αφηστε που η "εκδικηση" ειναι ενα πιατο που τρωγεται κρυο!

Σε 15 χρονια εγω θα κοιμαααααμαι ή θα ξενυχταω στα μπαρακια με την Αννυ κ εκεινος θα ξενυχταει περιμενοντας την/μας!!! :woohoo: :woohoo: :laugh: :laugh:

Υγ.Η δικη μου γνωμη ειναι οτι πραγματι η επιλογη του να θηλασεις αποκλειστικα "βαραινει" περισσοτερο εσενα!Οπως κ η καθε αποφαση περι διατροφης του παιδιου σας αργοτερα!

Και με αυτη τη λογικη ΕΣΥ θα αποφασισεις ποτε κ αν θα αποθηλασεις,ποτε θα φαει(κ αν) σοκολατες,αλατι κλπ!

Αυτο δεν το λες κ κακο...Το προτιμω απ'το "να δοκιμασει λιγο μπριζολιτσα"!!!! :silly:

[Νανούκα]

Τελικά δε λείπει ύπνος μόνο του δικού μου άντρα ε;

Κακούργες γυναίκες που θέλετε να κοιμάστε συνέχεια!!!

χαχαχα!!!

Εντάξει, ο δικός μου δουλεύει βάρδιες, οπότε έχει και κάποια δικαιολογία...

Με το θηλασμό δεν είχαμε θέμα...

Ο άνδρας μου θήλασε τη μανούλα του 2,5 χρόνια... και θέλει να κάνει το ίδιο και ο γιος του!!!

Έχεις δίκιο που λες για την αναγνώριση...

Όμως, μη βασανίζεις το μυαλουδάκι σου, γιατί καταντάει ψυχοφθόρο!!!

Κοίτα να απολαύσεις την επαφή με το παιδάκι σου!!!

[alekagala]

Καλημερα και απο μενα. Στην αρχη ηταν δυσκολα με τη καταθλιψη και το θηλασμο σε σημειο να θελω να της δωσω ξενο αλλα ο αντρας μου δεν με αφηνε, αλλα ουτε με βοηθουσε στα ατελειωτα ξενυχτια μου και ας σπαραζω απτο κλαμα. Μεχρι 2μηνων που ημουνα σπιτι δεν της αλλαξε ουτε μια φορα πανα ουτε να την πλυνει. Μετα τους 2,5μηνες ευτυχως ή δυστυχως εγω ξεκινησα δουλεια και περναει ολο το απογευμα με το πατερα της. Τωρα ο μπαμπας της εχει διαπιστωσει οτι ποσο σημαντικος ειναι ο θηλασμος γιατι μια φορα που δεν ειχα βγαλει αρκετο με το θηλαστρο γαλατακι για να του αφησω να την ταισει, της εδωσε ξενο και η Σαντυ μου το εφτυνε- εκλαιγε και τελικα δεν το ηπιε και την πηρε ο υπνος μεχρι εγω να επιστρεψω σπιτι για να την ξαναβαλω στο στηθος μου. Φυσικα εχει γινει ο καλυτερος μπαμπας και αλλαζει τις πανες σε χρονο ρεκορ!!! Και φυσικα περηφανευεται στους φιλους του οταν την βγαζει βολτα λεγοντας "Εμεις πινουμε μονο γαλατακι μανουλας, μεχρι να βγαλει και ο μπαμπας απο τα βυζια του γαλα!!!"

[cecilia]

Εγω ειμαι πολυ τυχερη σε αυτο το θεμα.

Ο αντρας μου με στηρηξε πολυ...απο την πρωτη μερα και πανες του αλλαζε, και μπανιο με βοηθουσε να τον κανουμε, και στον θηλαμσο - οταν ηταν σπιτι - βοηθουσε...

Οταν αρχισα συστηματικες αντληεις για να παω στην δουλεια οταν μας περισσευε ενα μπουκαλι γαλα( ο γιος μου δεν επινε κατεψηγμενο) δηλαδη Παρασκευη και σαββατο βραδυ και σαββατο πρωι, αυτον τον κοιμηζε δινοντας του γαλα και το πρωι ξυπναγε και του εδινε το αλλο γαλα για να κοιμηθω λιγο παραπανω...

ακομα και τωρα που ακομα θηλαζουμε και ας ειμαστε 15 μηνων δεν λεει κουβεντα για αποθηλασμο...ξυπναει την νυχτα αμα ουρλιαζει ο μικρος και τον φερνει να θηλασει..και αμα δεν τον εχει παρει ο υπνος τον πηγαινει πισω στο κρεβατι...πολλες φορες δεν καταλαβαινω ποτε ηρθε ο μικρος στο κρεβατι μας.

Μην περιμενεις αναγνωριση..απο κανενα..ουτε απο το ιδιο σου το παιδι.

Να ξερεις οτι τα πραγματα θα βελτιωθουν παρα πολυ μετ ατους τρεις μηνες περιπου...και αρκετα πιο πολυ οταν αρχισει να τρωει καλα καποιες στερεες τροφες.

μερικες φορες οταν λεω στον αντρα μου οτι αυτα που εκανα για τον μικρο..δεν θα τα κανω στο δευτερο ...μου λεει απλα πως αμα ειναι να μη θηλασεις..δεν θα κανουμε δευτερο...το θεωρει δεδομενο..και ειναι διατεθημενος να κανει παλη οτι χρειαστει για να με βοηθησει.

Ειχαμε και εμεις αλλςεργια στην πρωτεινη του αγελαδινου...και η αληθει αειναι πως δεν ειχα σκοπο να θηλασω τοσο..ελεγα πως θα θηλασω στην αρχη τρεις μηνες..μετα εξη...μετα δεν ξερω..

ακομα και τωρα που υποτιθετε πως ειμαι σε φαση αποθηλασμου ολο αναβαλλω τα αυστηρα μετρα..λεω...να κανουμε το MMR...και μετα...να περασει το καλοκαιρι γιατι δεν τρωει...και μετα...να προσρμοστει στον παιδικο...και μετα...ε τι να πω...

[Theo_Dominic]

καλή μου, είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος κάτι που δεν μπορεί να βιώσει από μόνος του. ο άνδρας μου αν και "υποστηρικτής" του θηλασμού στην πρώτη δυσκολία και σε κάθετι κατηγορούσε ότι φταίει ο θηλασμός και επέμενε να δώσουμε και ξένο γάλα. με έβλεπε κουρασμένη και καταπονεμένη και έλεγε να δώσουμε ξένο γιατί έφταιγε ο θηλασμός, εγώ του εξηγούσα ότι το μωρό δεν με κουράζει - ίσα ίσα ο θηλασμός ήταν ευκαιρία να κάτσω , να κάνω διάλειμμα από το μαγείρεμα, πλυσίματα , καθάρισμα, σιδέρωμα, ψώνια κτλ ( ο άνδρας μου κάνει ελάχιστα στο σπίτι και με το μωρό γενικά). έτσι πριν 2 μήνες δεν άντεξα και πάτησα έναν καυγά και ήταν όλος δικός του, του ξηγήθηκα καλά πάντως και να μην ξαναπεί λέξη για τον θηλασμό και να κοιτάξει να με βοηθήσει λίγο με το σπίτι! η άποψη μου είναι να αφιερωθείς στο μωράκι, μην περιμένεις κατανόηση από άνδρες, τους αγαπάμε αλλά κάποια πράγματα απλά δεν τα καταλαβαίνουν. έβλεπα την μάνα μου που θήλαζε την αδελφή μου μέχρι τον 14ο μήνα και έχει αποτυπωθεί αυτη η εικόνα στο μυαλό μου και είμαι περήφανη που θηλάζω αποκλειστικά το μωρό μου για 5 μήνες και 8 μέρες! να είσαι και εσύ περήφανη και αγνόησε ότι σε ενοχλεί!