Τα πρώτα λογάκια που είπατε στο παιδί σας...

[vagman]

εγω παλι βρε κοριτσια... τι να πω... μολις ειχαμε γυρισει απο βολτα σε εμπορικο και ετοιμαζοματαν να δουμε ποδοσφαιρο. σπασαν τα νερα. αλλα δεν καταλαβα οτι ηταν αυτο. επιδη ηταν πολυ λιγο. εγω νομιζα οταν σπανε τα νερα γινεται χαμος.

ηταν μιαμιση μερα πριν το προγραμματισμενο ραντεβου για καισαρικη. εγω επιδη ειμαι του προγραμματος μεχρι και που γεννησα, δεν το πιστευα οτι ειχε ερθει η ωρα! γι'αυτο και οταν μου τα εδειχνε ενα ενα η νεογνολογος,και μου ελεγε ολα χαρα, να σου ζησει ο γιος -η κορη σου! ειπα απλα: οκ, ευχαριστω. την απογοητευσα τη γυναικα, το εβλεπα στο ματι της!

επιδη γεννησα 1παρα τη νυχτα, τα ξαναειδα το πρωι! ο αντρας μου που τα ειδε οταν τα πηγαιναν στην αιθουσα νεογνων επαθε πλακα! και οι μαιες το ιδιο! χτυπιοντουσαν μεταξυ τους!!! τα εβλεπαν ολες και γελουσαν! βγαζουν το αχτι τους ελεγαν στον αντραμου που ζοριζονταν τοσους μηνες! ασε που ηπιαν τοσο γαλα!!! νηστικα γεννηθηκαν!

εγω το βραδυ μονη μου αρχισα να συνειδητοποιω τι ειχε συμβει... και το πρωι που τα ειδα... δεν τα θυμομουνα απο το βραδυ! ελεγα: ρε Χρηστο τε θυμασαι απο το βραδυ; δε νομιζω να μας τα μπερδεψαν! χιχι!

[cecilia]

Εγω οταν τον ειδα απογοητευτηκα..αφενος περιμενα ενα παχουλο( ο γιατρος τον εβγαζε γυρω στα 3500) μελαχρινο μωρο με μαυρα μακρια σγουρα μαλλια...

αντικρυσα ενα αδυνατουλικο, κακασχυμο φαλακρο μωρο που ειχε ξεραμενα σημεια σε χερια και ποδια και κοιλιτσα απο το τυλιγμα του λωρου ναμε κοιταει με μισοκλειστα ματια..

ελεγα στον αντρα μου..αυτο το γαρι με κλωτσαγε βαρβαρα τοσους μηνες..αυτο με εκανε να ξερναω καθε πρωη...αυτο το πανασχυμο...εισαι σηγουρος οτι ειναι δικο μας;;;;

Και μολις μου το εβαλαν στο στηθος..θεε μου...ηταν απαισιο και υπεροχο ταυτοχρονα...ηταν αυτο το μικρο φασολακι...ενα ολοκληρο μωρο..

[antroula]

χαχαχα εγω γεννησα ακριβως ενα μηνα νωριτερα ..σπασαν τα νερα ....μολις εκλεισα τον 8 ακριβως ,,,ξυπναω και νιωθω να τρεχουν κατι υγρα κατα τις 6 το πρωι..λεω ΚΑΤΟΥΡΗΘΗΚΑ Η ΜΟΥΛΑΡΑ!!!!παω τουαλετα και λεω αν συνεχισει να τρεχει μεχρι το 10 αμαν....περασε και το 10 και τ0 20 σκουνταω τον αντρα μου ..και λεω σηκω σπασαν τα νερα ..πεταγετε επανω τρεχουμε τωρα τρεχουμε......εγω αν και ειμαι πολθυ ανχωτικη πηγαινα χαλαρα ειχα απο τον 7 ετοιμη τη βαλιτσα διοτι φαβομασταν για προωρο απο τον 5....λεω παρε τη βαλιτσα..γιατι λεει που παμε?οτι ναναι ....

φτανουμε εκει γεμισα με τα νερα ολο το ανσανσερ και τον οροφο..ντροπηηηηηηη!!!!λεω στον αντρα μου παρε τηλεφωνα ..μου λεει τι?δε θα φυγουμε?λεει η νοσοκομα οχι κυριε γενατε απο δω θα φυγετε 3

επαθε σοκ βασικα!!!!γενησα μετα απο 15 ωρες ενα 8μηνιτικο μωρο 3000 κιλων!!ο γιατρο μου μου λεει ...αχ ειναι πανεμορφος!!!!και ναι μολις τον ειδα το διαπιστωσα και γω(κουκπουβαγια)!!!α αντρας μου εκλαιγε με λυγμους μου παν ενα γομαρι 2 μετρα!!!!!χαχαχαχα!!!!εγω τον ειδα με κατι ματια σαν βατραχι!!!!μετα απο τοσες προσπαθεις και τοσα προβληματα στην εγκυμοσυνη τα καταφεραμε!!!!!!δε μπορουσα ουτε να δακρυσω απο τη συγκινηση...παγωσα..και λεω καλε που ναι η κοιλια μου???τωρα???

[thimidia]

Εχω πολλές φορές ανατρέξει στη μνήμη μου αυτή την πρώτη στιγμή...

Γέννησα με καισαρική κ ολική,θρίλερ η γέννα θα τα πούμε σε αλλο θέμα αυτό. Ξυπνάω να φωνάζω που είναι το παιδι μου,να μου λεν είναι όμορφος κ κάτι τέτοια να...κ γω να νομίζω πως μου λεν ψέμματα κ το παιδί δεν είναι καλά κ το χουν στείλει αθήνα...!Δράμα!!Βγαίνω απο την ανάνηψη οπου με περίμενε ο άντρας μου κ δεν προκειται πο΄τε να την ξεχάσω αυτή την στιγμή...εκοβε βόλτες πανω κατω,είχε πολύ αγχος γιατί εγω βγήκα εξω μια ώρα μετά τον Αγγελο,αλλά ηταν τόσο ευτυχισμένος... τα μάτια του είχαν την λάμψη της ευτυχίας... Πηγαμε στο δωμάτιο οπου με περίμεναν κ μου τον έδωσαν,αγαλμα η μανούλα,κόκκαλο η μανούλα...Ημουν κ μέσα στη μαστούρα αποτη νάρκωση ακόμη...Το αγχος μου κ το μέλημά μου ολο ηταν να θηλάσει...με το που τον πήρα αγκαλιά βεντούζα ο κύριος,ρούφηγμα κανονικό...Ηταν τόοοσο όμορφος,δεν είχαμε δει κ εμεις το πρόσωπό του καθόλου,τόοσο όμορφος κ ήρεμος,με κοιτούσε στα μάτια κ τα δαχτυλάκια του ηταν τόσο μικρά κ μελανιασμένα ακόμη....Θυμάμαι να λέω,Αγγελε, Αγγελε μου η μανούλα είναι σάγαπάωω..... Απίστευτες στιγμές απίστευτη γαλήνη κ ευτυχία....Μοναδικά συναισθήμτα που πραγματικά οι λέξεις είναι φτωχές...Εκείνος συνέχιζε να μουτζουνάει κ γω σαν μανούλα πήγα να χαιδέχω το αυτάκι εμ,ελα που δεν γινόταν κ με επιασε ενας πανικός!!! Ηταν τόσο μικρό που ηταν ακόμη κολλημένο στο κεφαλάκι του κ ούτε με την ακρη του δαχτύλου μου δεν μποροούσα να σηκώσω το πτερυγιάκι!!!.......

Με το καλό λένα μου,να ερθουν οι ζουζούνες,αυτές οι στιγμές δεν αναπληρώνονται,κ ναι ως ζευγάρι αγαπιέστε τόσο πολύ εκεινη την στιγμη.... Αχ,σταμάτάω να παω να του δώσω φιλάκι!!!Σε φιλώ

[lena]

thimidia έγραψε:

Με το καλό λένα μου,να ερθουν οι ζουζούνες,αυτές οι στιγμές δεν αναπληρώνονται,κ ναι ως ζευγάρι αγαπιέστε τόσο πολύ εκεινη την στιγμη.... Αχ,σταμάτάω να παω να του δώσω φιλάκι!!!Σε φιλώ

Τί γλυκιά που είσαι... ..πάω να του δώσω φιλάκι.... Τέλειο....

[lena]

antroula έγραψε:

φτανουμε εκει γεμισα με τα νερα ολο το ανσανσερ και τον οροφο..ντροπηηηηηηη!!!!λεω στον αντρα μου παρε τηλεφωνα ..μου λεει τι?δε θα φυγουμε?λεει η νοσοκομα οχι κυριε γενατε απο δω θα φυγετε 3

καλόοοοοο!!!!!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

[lena]

Cesilia έγραψε:

ελεγα στον αντρα μου..αυτο το γαρι με κλωτσαγε βαρβαρα τοσους μηνες..αυτο με εκανε να ξερναω καθε πρωη...αυτο το πανασχυμο...εισαι σηγουρος οτι ειναι δικο μας;;;;

Και μολις μου το εβαλαν στο στηθος..θεε μου...ηταν απαισιο και υπεροχο ταυτοχρονα...ηταν αυτο το μικρο φασολακι...ενα ολοκληρο μωρο..

πρέπει να σοκαρίστηκες αρκετά ε;;;;; :laugh: :laugh: Τουλάχιστον ο άντρας σου ήτανε ψύχραιμος; :silly:

[lena]

vagman έγραψε:

ηταν μιαμιση μερα πριν το προγραμματισμενο ραντεβου για καισαρικη. εγω επιδη ειμαι του προγραμματος μεχρι και που γεννησα, δεν το πιστευα οτι ειχε ερθει η ωρα! γι'αυτο και οταν μου τα εδειχνε ενα ενα η νεογνολογος,και μου ελεγε ολα χαρα, να σου ζησει ο γιος -η κορη σου! ειπα απλα: οκ, ευχαριστω. την απογοητευσα τη γυναικα, το εβλεπα στο ματι της!

εγω το βραδυ μονη μου αρχισα να συνειδητοποιω τι ειχε συμβει... και το πρωι που τα ειδα... δεν τα θυμομουνα απο το βραδυ! ελεγα: ρε Χρηστο τε θυμασαι απο το βραδυ; δε νομιζω να μας τα μπερδεψαν! χιχι!

Ρε συ Εύη την κούφανες την νεογνολόγο!!!! :laugh: :laugh: ήθελα να έβλεπα την φάτσα της .... :laugh: :laugh: :laugh:

[maraki_1978]

Λένα με το καλο να ερθουνε τα ζουζουνακια σου!!!!!!!!!!!!

Λοιπον...

Γέννησα φυσιολογικα με επισκληρίδιο.Με το που βγαίνει ο μπεμπούλης τον αφηνει ο γιατρος στη κοιλια μου!Ζεστουλης ζεστουλης και μελανιασμένος!Έβγαζε μια φωνουλα ενα κλαματακι αδυναμο οπου ευτυχως λίγες μερες ειχα διαβασει τοι δεν κλαινε αμεσως δυνατα αλλιως θα ειχα τρομαξει πολυ.

ΚΑι του λεω...

Αχ αγαπη μου!

Και πεφτω ξερη πισω!Ειχα εξαντληθει(παρολο που ειχα κανει επισκληριδιο).

Μετα τον πηρε η παιδιατρος και ακουσα το δυνατο του κλαμα!Μιλαμε χαμος!Θυμαμαι οτι ημουνα ξαπλωμενη πισω και χαμογελαγα με μια ευχαριστηση.....αλλο πραμα!Μετα απο κανα μισαωρο με πηγανε στην αιθουσα ανανηψης οπου με περιμενε το μαναρι μου στο πυρεξακι του κατω απο την ειδικη σομπιτσα(σαν σεσουαρ επαγγελματικο μαλλιων χαχαχα,ξερετε αυτα τα τεραστια τα δαπεδου!)

ΜΟυ τον φερανε αμεσως αγκαλιτσα ντυμενο και του λεω!Βρε εσυ εισαι φτυστος εγω!χαχαχαχχα!Ητανε και ολοι μεσα φιλοι γονεις κλπ και ξεσπασανε σε γελια και κλαματα χαρας μαζι!

Μετα του ειπα ωστε εσυ ησουνα που με κλωτσαγες τοσοσ καιρο?

Αχ ωραιες στιγμες!

Θελω πολυ να τις ξαναζησω!

[lena]

Σ' ευχαριστώ καλή μου. Πραγματικά πολύ συγκινητικές ιστορίες...άλλοτε με γέλιο και άλλοτε με πολύ κλάμα....αλλά πάντα ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ....

Σου εύχομαι να ξαναζήσεις αυτές τις στιγμές...

[eirini 22]

εγω ειχα ραντεβου την τριτη 30/3/10.επειδη ο μικρος ερχοταν με τα ποδια θα εκανα καισαρικη!την παρασκευη 26/3 θα παγαινα για ενα τελευταιο καρδιοτοκογραφημα.ξυπνησα στις 6 το πρωι γιατι ειχα ραντεβου στις 8 να κανω μπανιο κ να ετοιμαστω..ενιωθα κατι πονους στη μεση αλλα οχι συνεχεια..το ειπα στον συζηγο κ μου λεει παπι κρυωσες?(1 εβδομαδα πριν ειχα γαστρεντεριτιδα).7.30 φευγουμε για το νοσοκομειο.τα πονακια στη μεση ερχονταν κ εφευγαν..εμενα απο το φοβο με ειχε πιασει ενα γελιο..τι να σας λεω..παιρνω τη γιατρο μου της λεω για τα πονακια κ μου λεει δεν ειναι τιποτα παγαινε κ ερχομαι.εκεινη ομως πηρε τηλ κ τους ειπε νε με κανουν εισαγωγη.οταν το ακουσα συνηδειτοποιησα οτι θα γεννησω μου κοπηκαν τα γελια κ ελεγα στον αντρα μου να παρει τη γιατρο μου(χρυση γυναικα)κ να την βρισει γιατι αργουσε κ φοβομουν οτι θα γεννησω με ασχετη γιατρο.μολις ηρθε κ μου εβαλε χερι μου λεει..εχεις 3 εκατοστα διαστολη,μωρη γεννας το εχεις καταλαβει..κ καταλαβα πως ηταν η μερα...δεν θα την γλιτωνα..με πηρανε κ μεχρι που γεννησα αμφιβαλλω αν ανεπνεα απο τον φοβο.μολις τον εβγαλε τον επλυναν τον τυλιξαν κ μου τον εδειξαν..εκει παγωσα κ μονο ετρεχαν δακρυα κ μου ειπε η μαια ο γιος σου ειναι,τι τον κοιτας φιλησε τον..τον φιλησα κ τον πηραν..το καλυτερο βεβαι το επαθε ο αντρας μου..μολις το εβγαλαν να το δει του φωναξαν κουλιου(αυτη εννοουσε το παιδι της κουλιου)κ πεταγεται ο κακομοιρης κ της λεει τι κουλιου?εμεις αγορι περιμεναμε..φηστε..πολυ γελιο.μετα τσεκαρε τα βραχιολακια να μην του το μπερδεψουν(χαζομπαμπας απο τοτε)κ μετα αρχισε να κλαιει...μπορω να γραφω ωρες για εκεινες τις στιγμες αλλα μαλλον σας κουρασα κ κανεις δεν θα με διαβασει....

[Νάσια*]

Δεν περνάει μέρα που να μην θυμηθώ την στιγμή που πρωτοαντίκρυσα την ζουζουνίτσα μου! Ακόμη και τώρα που έχουν περάσει 8 μήνες κάθε φορά που κάθομαι και την χαζεύω όταν κοιμάται, στο μυαλό μου έρχεται εκείνη η πρώτη ΜΑΓΙΚΗ στιγμή!

Γέννησα στις 38 εβδομάδες γιατί ανέβαζα πίεση 16 (μάλλον έχω το σύνδρομο της άσπρης μπλούζας γιατί το πάθαινα μόνο όταν πήγαινα στον γιατρό μου), οπότε ήταν κανονισμένη η ημερομηνία που θα γεννούσα με πρόκληση φυσικά. Μαζί μου μέσα στην αίθουσα τοκετών ήταν και ο άντρας μου καθ'όλη την διάρκεια της γέννας και μου έλεγε βλακειούλες για να ξεχνιέμαι λίγο όταν ζόριζαν οι πόνοι...επισκληρίδιο δεν μου έκαναν κατευθείαν. Το μωρό ήταν ψηλά αφού δεν ήταν ακόμα η ώρα της να γεννηθεί οπότε τράβηξα μεγάλο ζόρι μέχρι να βγεί. Η καημενούλα ήταν τυλιγμένη 3 φορές με τον ομφάλιο λώρο κι εγώ ρωτούσα τις μαίες γιατί δεν έκλαψε. "θα κλάψει, μην ανησυχείς" μου απαντούσαν. Μόλις ο άντρας μου έκοψε τον λώρο άκουσα το κοριτσάκι μου να κλαίει και ανάσανα με ανακούφιση. Την έπλυναν, την τύλιξαν με ένα κουβερτάκι και την ακούμπησαν πάνω στο στήθος μου. Ήταν η πιό υπέροχη στιγμή της ζωής μου...κοιταχτήκαμε μαμά και κόρη και σκέφτηκα " θεέ μου αυτό είναι το παιδί μου! Αυτό το πλάσματάκι μεγάλωνε για 9 μήνες μέσα στο σώμα μου κι εγώ αναρωτιώμουν πως θα είναι άραγε η φατσούλα της;" Αυτό σκέφτομαι ακόμα και τώρα όποτε την κοιτάζω!

Με το καλό να υποδεχτείς τα διδυμάκια σου!

[lena]

eirini να σου ζήσει το παιδάκι σου!!! Πολύ γέλασα με τα βραχιολάκια.... :laugh: :laugh:

Α και μην ανησυχείς δεν μας κουράζεις έχουν πολύ ενδιαφέρον όλες οι ιστορίες και δεν βαριέσαι με τίποτε να τις διαβάζεις.

[lena]

Νάσια μου να σου ζήσει και σ' ένα το κοριτσάκι σου! Απ' τα λόγια σου φαίνεται πόσο τρυφερή είσαι μαζί της.... Είναι όντως μαγικό να βλέπεις για πρώτη φορά την φατσούλα που 9 μήνες κρύβονταν στην κοιλιά σου...

[antroula]

με το καλοοοοοο!!!!!!!!!αντε να υποδεχτεις τα αγγελουδια σου να μας πεις και συ τη δικη σου ιστορια!!!!

[lena]

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Και βέβαια θα σας διηγηθώ την δική μου ιστορία βρε...

[antroula]

πωπω φανταζομαι θα ανηπομονεις!!!!αχ μου λειψαν αυτες οι στιγμες!!!!

[dolfin]

πολυ ωραιες στιγμες.ανυπομονω να τις ζησω κι εγω.

[Νάσια*]

Με το καλό να έρθουν τα μωράκια σας και θα σας ευχηθώ αυτό που έλεγα κι εγώ όταν πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω και μου έλεγαν μ'έναν πόνο...αν γίνεται, με κανέναν πόνο!

[aggeliki 30]

Γεννηθηκε με καισαρικη και πρωτα τον εξετασε μεσα στο χειρουργειο νεογνολογος γιατι ειχε υπηρξει ενα θεμα κακης οξυγονωσης για καποιες ωρες (γι αυτο και η καισαρικη) και μετα μετα μου τον εδωσαν αγκαλιτσα. Μου ειχε κανει ο γιατρος νοημα οτι ειναι ενταξει, ειχε κλαψει και αμεσως και μολις μου τον εδωσαν εβαλε τα δαχτυλακια του το ενα μεσα στο ματι μου (να καρφωθουμε οτι ειχα πει ψεμματα οτι ειχα βγαλει τους φακους επαφης) και το αλλο μεσα το ρουθουνι μου.

Του ειπα λοιπον... "Ενταξει ειμαι σιγουρη τωρα πως οχι μονο υγιης εισαι αλλα αφου προσπαθεις να μου βγαλεις το ματι και να μου μπεις στο ρουθουνι ακομα δε γεννηθηκες, θα τα καταφερεις στη ζωη σου, αφου απο τωρα ξερεις οτι για οτι παει στραβα η μαμα σου θα φταιει... Α! Και κοιταξε μη σε μπερδεψουν οι αλλοι τωρα που βγουμε εξω. Εσυ ξερεις οτι οι γαλανοματηδες απο μανα και πατερα Σαββατογεννημενους δε ματιαζονται ποτε!"

[eirini 22]

αγγελικη30 ακομα γελαω.....να σου ζησει κ κουραγιο...δειχνει δυναμικο κ αποφασιστικο το μωρακι σου...

[k147]

"Αγάπη μου" ήταν το μόνο που κατάφερα να πω και στα 2 παιδιά

Με το καλό Λένα να έρθουν τα κοριτσάκια σου!!!

[aggeliki 30]

αγγελικη30 ακομα γελαω.....να σου ζησει κ κουραγιο...δειχνει δυναμικο κ αποφασιστικο το μωρακι σου...

Ευχαριστω για τις ευχες!

Να δεις εμεις ποσο γελαμε που ακομα μεχρι σημερα (σχεδον 16 μηνων) προσπαθει να βαλει τα δαχτυλα του στα ματια μας! Εγω κανω τους οπτικους πλουσιους γιατι συνεχεια χανω ή σχιζονται οι φακοι μου. Το μπαμπα του σε ηλικια 6 μηνων τον εστειλε στο Οφθαλμιατρειο Αθηνων με μια μικρη ρηξη επιθηλιου του κερατοειδους...

[lena]

Τα διδυμάκια μου γεννήθηκαν πρόωρα στις 33+4 εβδομάδες, αφού έσπασαν τα νερά....

Η ραχιαία νάρκωση κατά τη διάρκεια της επείγουσας καισαρικής με είχε πιάσει μέχρι το λαιμό σχεδόν, οπότε δεν μπορούσα να κουνήσω καν τα χέρια μου, με δυσκολία μπορούσα να μιλήσω....

"Αγάπη μου" ήταν το μόνο που κατάφερα να πω και στα 2 παιδιά, "αγόρι" μου είπαν όταν έφεραν τον Δημήτρη να τον δω..... "αγόρι" μου είπαν όταν μετά από λίγο μου έφεραν και τον Γιώργο, ο οποίος στον υπέρηχο δεν είχε γυρίσει και δεν ξέραμε μέχρι τέλους το φύλο του.... (μέχρι τελευταία στιγμή ήλπιζα για ένα κορίτσι )

Μετά τα πήραν στη μονάδα πρόωρων του νοσοκομείου.... αγκαλίτσα τα πήραμε πολλές μέρες αργότερα..... αλλά ευτυχώς όλα καλά....

Σήμερα τα αγόρια μου είναι 10 μηνών... και εμείς οι πιο τυχεροί και ευτυχισμένοι (...και νυσταγμένοι) γονείς .....

Με το καλό Λένα να έρθουν τα κοριτσάκια σου!!!

Να σου ζήσουν γλυκιά μου τ' αγοράκια σου! Άχ πλησιάζει και η δική μου στιγμή που θ' αντικρύσω τα μωράκια μου και τρελαίνομαι!!!!

Πολύ κλάμα θα πέσει..

[elenatsak]

ΛΕΝΑ Κ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΓΕΝΝΑ!!!!!! ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΝΑ ΛΙΝΚ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΑ???