Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=9642&la=1

Πολλοί νέοι πατέρες παρουσιάζουν κατάθλιψη μετά τη γέννηση του παιδιού τους, αλλά τα περισσότερα κρούσματα ούτε ανιχνεύονται ούτε θεραπεύονται, αναφέρουν αμερικανοί ερευνητές. Πόσοι πατέρες παθαίνουν επιλόχειο κατάθλιψη; Έως ένας στους τέσσερις, σύμφωνα με μία νέα μελέτη!

Η επιλόχειος κατάθλιψη είναι συνηθισμένη στις νέες μητέρες (υπολογίζεται πως την αναπτύσσει ποσοστό έως 15% των νέων μητέρων, ενώ το 50-85% παθαίνουν επιλόχειο μελαγχολία), αλλά έως τώρα δεν πιστευόταν πως μπορεί να την παρουσιάζουν και τόσο πολλοί άντρες.

Γράφοντας στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA), οι ερευνητές αποδίδουν την κατάθλιψη των πατέρων στην έλλειψη ύπνου, στις αυξημένες ευθύνες, αλλά και στο ότι συχνά πρέπει να υποστηρίζουν τις γυναίκες τους οι οποίες είναι ψυχικά επιβαρημένες μετά τη γέννηση του μωρού – μια ψυχική επιβάρυνση που εν πολλοίς οφείλεται και στις ορμονικές αλλαγές στο γυναικείο σώμα.

Η νέα μελέτη βασίζεται στην ανάλυση 43 προγενέστερων, στις οποίες είχαν συμμετάσχει συνολικά 28.004 γονείς, από 16 χώρες του κόσμου (μεταξύ αυτών οι ΗΠΑ και η Βρετανία).

Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, οι νέοι πατέρες είναι ευτυχισμένοι τις πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννηση του μωρού, με την κατάθλιψη να εκδηλώνεται έπειτα από 3 έως 6 μήνες σε ποσοστό 10% έως 25% από αυτούς.

Επιπλέον, η κατάθλιψη μοιάζει να είναι κάτι που μοιράζονται οι δύο σύντροφοι, καθώς είναι πολύ πιο πιθανό να εκδηλωθεί σε έναν πατέρα εάν πάσχει από αυτήν και η μητέρα.

Οι δρες Τζαίημς Πώλσον και Σαρνάιλ Μπάζμορ, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Βιρτζίνια, που πραγματοποίησαν την νέα μελέτη, επισημαίνουν ότι πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να εντοπίζονται οι καταθλιπτικοί πατέρες και να παραπέμπονται για θεραπεία.

Και αυτό διότι «ολοένα περισσότερα στοιχεία υποδηλώνουν πως η πρώιμη γονεϊκή κατάθλιψη δεν πλήττει μόνον τους ενήλικες, αλλά μπορεί να έχει σημαντικές συναισθηματικές, συμπεριφορικές και αναπτυξιακές επιπτώσεις και στα παιδιά», σημειώνουν.

«Εάν μια γυναίκα διαγνωστεί με επιλόχειο κατάθλιψη, πρέπει να ελεγχθεί και ο σύντροφός της και το αντίστροφο», προσθέτουν. «Παρομοίως, η πρόληψη και οι παρεμβάσεις για την κατάθλιψη στους γονείς, πρέπει να εστιάζονται στο ζευγάρι και σε ολόκληρη την οικογένεια, και όχι μόνο στο άτομο».

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αχ και εγώ όλα αυτά+ ναυτίες εμετούς, πονοκέφαλο. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές  Αύριο έχω ραντεβού να δούμε τι γίνεται. Εγώ είμαι στην 9 βδομάδα ☺️
    • Γειά σου Κορίτσι Μ! Αχ εγώ το κατάλαβα οτι είμαι έγκυος απο βουλωμένη μύτη όπως είχα στην πρώτη εγκυμοσύνη. Και γενικά από την αρχή έχω ναυτίες, εμετούς, πονοκέφαλο, δυσκοιλιότητα. Όλα οσα είχα στον γιο μου😔 δεν περνάω και πολύ καλά. Μακάρι στο δεύτερο τρίμηνο να είναι καλύτερα τα πράγματα 
    • Συγγνώμη για την παρέμβαση κορίτσι μου αλλά θα ξεκινήσει η δική μου μετά το Πάσχα παιδικο. Δεν κόβει την πάνα ακόμα. Εσένα τα κατάφερε; από τον παιδικό μας είπαν δεν πειράζει. 
    • Όπως σου είπαν και τα κορίτσια εξαρτάται από την περίπτωση. Εμείς ταξιδεύουμε με τη μικρή μας και στο εξωτερικό από 4 μηνών όπως είπες κι εσύ. Και καλοκαιρινές διακοπές σε νησιά κλπ. Ωστόσο, αρκετά συχνά βγαίνουμε οι 2 μας με τον άντρα μου και τους φίλους μας και η μικρή μένει στους παππούδες της (στους γονείς του άντρα μου ή με τη μητέρα μου στο σπίτι μας αν τη φιλοξενούμε). Αυτό μπορεί και 1 φορά την εβδομάδα που πια τη ζητάει κιόλας. Πέρσι και πρόπερσι το καλοκαίρι πήγαμε από 5 βραδια διακοπές μόνοι μας κι έμεινε με όλους τους παππούδες της (φιλοξένησαν και τη μητέρα μου οι γονείς του άντρα μου) στο χωριό (ήταν 1 και 2 ετών αντίστοιχα) και πέρναγε τέλεια. Πρόπερσι ούτε μας αναζήτησε. Περσι κάναμε κάθε μέρα μια βιντεοκληση και λίγο μιλούσαμε και ήταν οκ. Ωστόσο, ενώ ήταν τόσο άνετη με αυτό, το ίδιο καλοκαίρι (πέρσι) χρειάστηκε να γυρίσουμε για 1 βράδυ Αθήνα, ενώ ήμασταν διακοπές στη μητέρα μου στην πόλη της (που μεγάλο μέρος του καλοκαιριού το περνάμε εκεί από τότε που γεννήθηκε και δουλεύουμε εξ αποστάσεως) και επειδή δεν έχει τη σχέση που έχει με τους γονείς του άντρα μου που μένουν δίπλα μας, μας ζήταγε συνέχεια 1,5 μέρα και έβγαλε αρκετό άγχος και κλάμα. Και δεν είναι ότι δεν την ξέρει. Περνάμε αρκετούς μήνες όλοι μαζί, είτε στο δικό μας σπίτι, είτε στο πατρικό μου και δεν έχει πρόβλημα να την κοιμίσει ή να μαγειρέψουν, να φάνε, να πάνε βόλτες κλπ. Απλά προφανώς δεν την έχει καταχωρήσει στους βασικούς φροντιστες της. Θα πρότεινα κι εγώ να κάνετε λίγη εξάσκηση πριν φύγετε πολλές ημέρες για να δείτε πώς θα πάει και για να μην έρθει ξαφνικό στο παιδί. Πρέπει το παιδί να νιώθει σίγουρο ότι φεύγετε, αλλά θα γυρίσετε και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και δεν έχει να κάνει με το ίδιο. Είναι κάτι που κάνουν οι άνθρωποι στη ζωή τους. Εμάς τώρα είναι 2,5 και βλέπω ότι είναι σε ηλικία που το επεξεργαζεται κανονικά και πχ μια νύχτα πρόσφατα την ώρα που τη έβαζα για ύπνο μου είπε χαρούμενη "οι μαμάδες και οι μπαμπάδες πηγαίνουν βόλτες με τους φίλους τους. Κι εγώ όταν μεγαλώσω θα πηγαίνω βόλτες με τους φίλους μου" 😂
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...