ΚΑΠΟΤΕ...

[bell]

Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.

Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.

Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.

Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.

Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.

Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.

Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.

Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.

Σήμερα το λέμε και με SMS.

Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.

Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.

Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.

Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.

Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι.

Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...

Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.

Σήμερα μας το λέει ο navigator.

Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.

Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.

Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.

Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα

για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.

Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία.

Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.

Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.

Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.

Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.

Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ..

Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό. Σήμερα είναι μαμακία.

Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.

Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.

Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη.

Σήμερα μας ξεκουφαίνει ο...(Βάλτε όποιον θέλετε).

Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή.

Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.

Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.

Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.

Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.

Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.

Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά.

Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.

Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».

Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...

Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα .

Σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.

Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας.

Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.

Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!

Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.

Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.

Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του (Βάλτε ότι θέλετε).

Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.

Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.

Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.

Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.

Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.

Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.

Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.

Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.

Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.

Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα..

ΑΥΤΌ ΤΟ "ΚΑΠΟΤΕ" ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΖΩΗ

ΠΗΓΗ:http://www.politismospolitis.org/archives/4849

[thalia7]

πολυ καλο!

ελπιζω καποτε.....

...να ξαναρθει ...το καποτε...

[joanaki]

kapoia pragmata den mporeis na ta apofugeis apo ta parapanw..opws to polles wres douleias..kapoia alla omws einai tropos zwis!oute ta lefta me noiazoun..oute ta spitia,oute ta autokinita,oute fb,ute msn,oute tipota uliko!!ki an me gnwriseis tha to deis!i oikogeneia mou na nai kala..oi filoi mou..na vlepomaste..na pername kala m auta pou exoume..oti ki an einai auto..k telos!ola ta alla einai mlk!den to lew gia sena bell alla gia ti nootropia tou neoellina..ax..

[Αννιώ]

Ωραιο...αν και περιγραφει την πικρη αληθεια...

Μπραβο σου που το ανεβασες...Καιρος ηταν να δουμε ενα σοβαρο θεμα...

[manoula3]

μακαρι να ζουσαμε στο ''καποτε''.....γιατι το ''τωρα''........

ας προσπαθει ο καθενας να φερνει το ''καποτε'' στη καθημερινοτητα του οσο μπορει!!ειναι κ αυτο μια ανακουφιση απ'το ''τωρα''

[katerina09]

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΠΟΤΕ..ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΠΟΤΕ..ΑΛΛΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ...

[cecilia]

και καλα..εμεις προλαβαμα εστω αυτο το καποτε...τα παιδια μας;;;;;;;

[JENNI]

Cesilia έγραψε:

και καλα..εμεις προλαβαμα εστω αυτο το καποτε...τα παιδια μας;;;;;;;

Αχ σε τι κόσμο φέρνουμε τα παιδιά μας!!!!!!!!!!!!!!!!!1

[molly]

Αχ!!!!!!!! Μελαγχόλησα!!!!!

Είναι και ο μουντός καιρός.....οτι πρέπει να πάθω κατάθλιψη.......

[ΦΑΝΗ26]

Κάποτε θα γνωριστούμε

τυχαία σε κάποιο σπίτι φιλικό

Θα συστηθούμε

βαθιά θα κοιταχτούμε

Και θα'μαστε κι οι δυο

σταγόνες στο γιαλό

Κάποτε θα 'ρθουν καλοκαίρια

κι ύστερα το φθινόπωρο

Θ' αγαπηθούμε με τις καρδιές στα χέρια

Και θα 'μαστε κι οι δυο

σταγόνες στο γιαλό

Κάποτε θα μου δίνεις ένα βλέμμα

κάποτε θα σου τραγουδώ

Θα 'σαι το σώμα, το αίμα θα 'μαι εγώ

και θα 'μαστε κι οι δυο

σταγόνες στο γιαλό

Κι ύστερα τα χρόνια θα γεράσουν

κι ύστερα θα φύγουμε κι οι δυο

θα ξεχαστούμε, αιώνες θα περάσουν

και θα 'μαστε κι οι δυο

Σταγόνες στο γιαλό

molly για σενα...

Μη μελαγχολεις..

[molly]

Φανούλα μου ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.......

Ωραίο τραγουδι,λατρεμένοι και αγαπημένοι μου οι τραγουδιστές του............

Αχ!Ας ξαναβγεί ο ήλιος γιατί δε με βλέπω καλά.............