Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

;) γεια σας κορίτσια μερικες μπορει να με θυμούνται απο παλιά πριν κανα 6 μηνο ξαναέγραφα..!!!

προσπαθω σχεδόν ενα χρόνο για μωράκι κ τπτ ακομα... σήμερα έμαθα οτι ενα κοντινό μ πρόσωπο πολύ κοντινό μετα απο 3 μήνεσ προσπάθειας έμεινε εγκυος.. εγώ ειμαι 28 ετών τ ίδιο κ εκεινη....

ο γιατρός π με παρακολουθεί χρόνια μ έχει πει οτι δν εχω κάποιο σοβαρό πρόβλημα μονο πολυκυστικές ωοθήκες μ έχει δώσει κάποια χάπια για βοήθεια το τελευταίο 2 μηνο... κ ότι είναι νωρίς για να ανησυχώ!

σήμερα όμως μ ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι μ κ με πλακωσε εχω χαρεί τρομερά για το καλο και την ευλογία που συνέβη στο κοντινό μου πρόσωπο αλλα λέω γιατι όχι σε μένα.. γτ?? κ το θέλω τοσο πολυ.. τν παρασκευή περιμενω κ εγω περίοδο για να δούμε.. ασ μου δώσει ο θεος κ μενα αυτήν τν χαρα μακαρι...

δν εχω πει τπτ στον σύζυγό μου ότι με ψιλο πείραξε οχι.,.... ότι ζήλεψα προσ θεου!!! αλλα ειπαμε λεω γτ σε μενα οχι???

να κλάψω η να γελάσω????

σασ ευχομαι οτι καλύτερο γλυκές μου φιλεναδές κ συντομα να αποκτήσουμε αυτό που όλοι θέλουμε! :blink::S

Δημοσίευση

Ξερεις κατι η αντιδραση σου ειναι ανθρωπινη.Εγω που προσπαθω 2 χρονια , τον πρωτο χρονο οταν ολες γυρω μου μενα εγγυες ενιωθα ενα σφυξιμο στο στομαχι και ελεγα γιατι οχι και σε εμενα.Τον δευτερο χρονο ,ειπα στοπ ως εδω δε θα δινω σημασια τι κανουν οι αλλοι και στο κατω κατω της γραφης επειδη δεν μου καθεται εμενα το μωρο δεν σημαινει πως θα σταματησει ο υπολοιπος κοσμος γυρω μου να γενναει.Οποτε προσπαθω να το δω οπως το εβλεπα και τοτε που δεν προσπαθουσα να κανω παιδι, σχεδον αδιαφορα.

Δημοσίευση

Είναι όντως ανθρώπινο να νιώθεις έτσι, το καταλαβαίνω.Μην μπαίνεις όμως σε αυτήν την διαδικασία για δικό σου καλό.Αγχώνεσαι περισσότερο και στεναχωριέσαι...δηλαδή οτι χειρότερο για κάποια που προσπαθει για μωράκι.

Εγώ προσπαθούσα 1 χρόνο και τίποτα και μετά τον χρόνο μένω εγκυος(έχω και εγώ πολυκυστικές αλλα σύμφωνα με τον γιατρό μου δεν έπαιξε κάποιο ρόλο).Είχα μια ατυχία το καλοκαίρι με την 1η εγκυμοσύνη και αφού είχα απογοητευτεί και λέω,"άντε πάλι απ την αρχή" , χωρίς να το καταλάβω στον 1ο μήνα προσπάθειας καταφέραμε το μωράκι μας και τώρα ...περιμένουμε!!

Μην κοιτάς τους άλλους.Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν σημαίνει απαραίτητα οτι κάτι δεν πάει καλά.Υπομονή και ηρεμία.

Σου εύχομαι σύντομα να φουσκώσει η κοιλίτσα σου και να έχεις μάτια μόνο για αυτήν!! :)

Δημοσίευση

αχ βρε τετουλινα...κι εγω τα παθαινω...δεν ειναι ζηλια...παραπονο ειναι.

θα τα κεταφερουμε βρε φιλεναδα,χθες διαβαζα τοτε που ειχες 8 μερες καθυστερηση,πριν ενα χρονο...κι εγω απο τοτε ειμαι στον χορο αν και θελω παιδακι σχεδον 2 χρονια,αλλα επισημα μαζι ξεκινησαμε.Λοιπον να δεις που συντομα θα φουσκωσουν οι κοιλιτσες μας,εχει ερθει η σειρα μας,το νιωθω.

σε φιλω γλυκα!

Δημοσίευση

τετουλινα μου γλυκια καλως μας ηρθες και παλι :):):)

καρδουλα μου ειναι ανθρωπινο αυτο που αισθανεσαι...μην κατηγορεις τον ευατο σου :)

να κανεις και τα δυο...γιατι αυτο θα σε κανει να αισθανεις καλυτερα!

ευχομαι μεσα απο την καρδια μου την παρασκευη να γελας και να κλαιες απο χαρα :)

πολλα φιλια :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Να ηξερες ποσο σε καταλαβαινω...ειναι ΑΠΟΛΥΤΑ φυσιολογικη και ανθρωπινη η αντιδραση σου, τα ιδια εχω περασει και εγω ακριβως...τα ιδια ομως!!!Μεχρι που ειχα φτασει σε σημειο να πω στους δικους μου αν μαθαινανε για καποια εγκυμοσυνη να μη μου λενε τιποτα, ακομα και αν προκειται για ατομο του οικογενειακου μας περιβαλλοντος, πηγαινα πχ, σουπερ-μαρκετ και αν εβλεπα καποια εγκυο, αλλαζα διαδρομο κλπ. Τετοια αρρωστια ομως...Ναι, το παραδεχομαι, ΖΗΛΕΥΑ πολυ...τι να κανω, ανθρωπινες αδυναμιες!

Μεχρι που (ουουουουουφφφφφφ!) εμεινα και εγω εγκυος και ηρεμησα! (Και μαζι και με εμενα και αλλοι...χιχιχι...)

Αυτο που θελω να σου πω γραφοντας τα ολα αυτα, ειναι μην αισθανεσαι ασχημα για τον τροπο που νιωθεις, ουτε τυψεις ουτε ενοχες, δεν θελεις το κακο καποιου, αλλα λες ''γιατι σε αυτον και οχι και σε εμενα'' και ειναι απολυτως κατανοητο...

Μολις μεινεις και εσυ εγκυος, που στο ευχομαι ολοψυχα, θα δεις πως θα περασουν ολα αυτα και θα ηρεμησεις.

Δημοσίευση

bourique μ καλως σασ βρηκα!! μου λείψατε!!!

ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια εισαστε ότι πραγματικά χρειαζόμουν!!!

εχω καλοσύνη και αγάπη στην ψυχη δν ζηλεύω απλα αναρωτιέμαι το γιατι??

να σας πω τν αλήθεια εριξα ενα κλάμα ξέσπασμα τώρα ... κ πίνω κ ενα ποτηράκη κρασακι να χαλαρώσω μέχρι να ερθεί ο αντρουλης μου απο την δουλεια. νιώθω αρκετα καλύτερα κ σκέφτομαι οτι θα δώσει ο θεός και για μας!! φιλιά

Δημοσίευση

Αχ tetoulina σε καταλαβαίνω απόλυτα. Την προηγούμενη εβδομάδα βρήκαμε στην κλινική που πήγαμε για την απόξεση τους γείτονές μας που γεννούσαν. :( Ε λοιπόν κρυβόμουν για να μην έρθω πρόσωπο με πρόσωπο με τους συγγενείς τους που είχαν μαζευτεί... Ο άντρας μου με επαναφέρει στην πραγματικότητα λέγοντάς μου "τον στόχο μας εμείς!". Εγώ ακόμα πονάω κ δεν μπορώ να δείξω αλτρουισμό κ μεγαλοψυχία, αλλά προσπαθώ να μη γίνω άδικη με τον κόσμο. Τον στόχο μας εμείς λοιπόν κορίτσια κ ας γεννήσουν όλες οι γυναίκες του πλανήτη...

Δημοσίευση

Ποσο σε καταλαβαινω κ εγω....ετσι ακριβως νιωθω :blush:

Τα βαζω με την τυχη μου κ με οποιον βρεθει στον δρομο μου.Βεβαια ντρεπομαι να το πω ακομα κ στον αντρα μου...Οταν ηρεμω ομως νιωθω ακομα πιο ασχημα με τον εαυτο μου που του επιτρεπω να αισθανεται ετσι για μια αλλη κοπελα...ισως κ αυτη να προσπαθουσε πολυ για να μεινει εγκυος.Θα ερθει κ η σειρα μας αργα ή γρηγορα ;):kiss:

Δημοσίευση

εμενα με πιανει εκνευρισμος οταν βλεπω γυναικες που εχουν τα μωρακια τους λες και ειναι σκουπιδακια και μου βγαινει ενα παραπονο του στυλ εγω θα τον ειχα καλυτερα το γιο μου γιατι να μην τον εχω διπλα μου και αυτες που δεν αξιζει να λεγονται μανες ταλαιπωρουν τα μικρα τους!?

γενικως ο καθενας μας εχει μεσα του ενα "γιατι"...ολα λογικα ειναι!

Δημοσίευση

Τελικά για όλες εμάς που προσπαθούμε πολύ για ένα παιδί τα συναισθήματα είναι τα ίδια.Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να "ζηλεύει" για την εγκυμοσύνη κάποιας άλλης γυναίκας,ίσως γιατί κουράστηκα,κινδύνεψα,παλεύω συνέχεια για να μαζέψω δυνάμεις και χρήματα για την επόμενη προσπάθεια και σε κάποιες άλλες έρχεται χωρίς να το καταλάβουν.

Λέω όμως στον εαυτό μου ότι υπάρχουν και κάποιες άλλες γυναίκες που ίσως με "ζηλεύουν" γιατί έχω την υγεία μου, τους φίλους μου, τους γονείς μου, τον άντρα μου που μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσω να παλέυω και ίσως κάποια από αυτά αυτές να μην τα έχουν.

Το συμπέρασμα είναι ότι δεν θα πρέπει να νοιώθουμε αδικημένες από τη ζωή επειδή δεν έχουμε ακόμα παιδί γιατί υπάρχουν εκεί έξω γυναίκες που ακόμα παλέυουν για αυτά που εμείς αποκαλούμε αυτονόητα.

Υγ.Εμείς εξάλλου κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε.

Δημοσίευση

δίκιο εχετε πρεπει να είμαι δυνατή να το αντεξω... παντως οταν το σκεφτομαι βουρκώνω κ ολοι πέρνουν κ μ λενε? πως αισθανεσαι που η ....... ειναι έγκυος? τι να πω δν χαιρομαι ?? χαιρομαι .. αλλα γιατι?? ουφ... δν θα κοιμηθώ παλι απόψε μέχρι να έρθει η ρημάδα η παρασκευή να δούμε τι θα γίνει κ εκει είναι που θα κλάιω απο χαρά η απο λύπη. φιλάκια!!

ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ Κ ΕΓΩ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΕΙ!!

Δημοσίευση

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ.ΕΧΘΕΣ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΣΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΕΣ ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΑ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΖΗΤΑΩ.

Δημοσίευση

Να γελας, να εχεις πιστη και να εισαι σιγουρη οτι συντομα η κοιλιτσα θα φουσκωσει...και αν σε παρηγορει εγω ενιωθα ετσι πριν καν ερθει η ωρα να κανω παιδι...απο πολυ νωρις...πριν καν κανουμε προσπαθεια.Πιστευα παντα πως αυτο ειναι οτι πιο σημαντικο στη ζωη και ηθελα να ερθει και σε μενα.Η Παναγιτσα με βοηθησε και τα καταφερα αμεσως...ειμαι σιγουρη πωςκαι εσεις ολες θα τα καταφερετε γιατι σας αξιζει.

Δημοσίευση

Αχ δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω... Κ εμένα κάτι παρόμοιο μου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό.. Εγω είχα κ μια άτυχη εγκυμοσύνη κ κολάστηκα πάρα πολύ.. Όχι απο ζήλια αλλα απο την ατυχία μου... Είναι ανθρώπινο πιστεύω αυτό! Μην αγχώνεσαι κ θα έρθουν κ σε εμας μωράκια...

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

:unsure::unsure::unsure:

Κι άλλη γειτόνισσα εγκυμονεί... Φάνηκε η κοιλίτσα της τώρα... Θα το εκλάβω ως καλό οιωνό... Άντε κ στα δικά μας!!! Διαφορετικά δεν θα μπορέσω ούτε στο μπαλκονάκι μου να βγαίνω για καφέ (μένει απέναντι ακριβώς)... :huh:

Δημοσίευση

;) Βασικά tetoulina ανήκω στο (ομολογουμένως πολύ πετυχημένο)club "από το καλοκαίρι κ μετά" (είναι αυτό το τριμηνάκι που πρέπει να περιμένω μετά την παλίνδρομη, βλέπεις...)

Ελπίζω οι υπόλοιπες να έχετε καλά νέα γρηγορότερα- ένας Θεός ξέρει πόση ανάγκη έχουμε επιτέλους τα καλά νέα... Φιλιά! :kiss:

Δημοσίευση

σε λιγες μερες φιλεναδες κλεινουμε αισιως εναν ολοκληρο χρονο προσπαθειων.αρχιζει παλι να με παιρνει απο κατω.ο γιατρος σε μενα απο τον κολπικο και το παπ τα βρισκει ολα φυσιολογικα εκτος απο τα περιττα κιλα μου αλλα δεν ειμαι δα κι η μονη παχουλη που θελει να μεινει εγκυος..αρχιζουν και με ζωνουν τα φιδια μηπως συμβαινει κατι με τον αντρουλη μου.ουτε να το σκεφτομαι δεν θελω!!!το μονο ενθαρρυντικο ειναι οτι πριν 3,5 χρονια μολις παντρευτηκαμε που ουτε καν θελαμε ακομη μωρο(τι χαζοι που ημασταν!)ειχα μεινει εγκυος αλλα δυστυχως απεβαλα.κι αν στο μεταξυ το σπερμα του επαθε κατι;;;ειμαι σε μεγαλο αναβρασμο και κ αυτο το μηνα γαμωτο ηλπιζα να γινει το θαυμα γιατι καναμε αγκαλιτσες σχεδον καθε μερα αλλα μεθαυριο ειναι να αδιαθετησω και ηδη ποναει η κοιλια μου :( και ναι οταν βλεπω διπλα μου εγκυουλες που μειναν με την πρωτη ελευθερη επαφη λεω γιατι θεουλη μου δεν στελνεις κι εμενα αυτη την ευλογια;;;

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Εγώ σήμερα δεν έχω καθόλου τα υγρά που είχα χθες..είμαι αλήθεια περίεργη να δω αν ήταν εμφύτευσης..λέω να κάνω ένα πρώιμης την Τριτη-Τετάρτη..
    • Φίλη, θα σου πω κι εγώ την γνώμη μου, από αυτά που διάβασα, με όλο το θάρρος. Κι αν θέλεις με ακούς. Κατ' αρχάς λυπάμαι πολύ για όλα όσα περνάς. Ο σύντροφος όμως αυτός δεν ήταν έτοιμος για παιδί. Είδε τα δύσκολα τώρα με την πρόκληση, με το ζόρι που τραβήξατε όλο τον χειμώνα, ενδεχομένως του έβαλαν λόγια και οι γονείς του και μετάνιωσε. Αν ήταν ειλικρινής και σωστός απέναντί σου και σεβόταν τα 6 χρόνια σχέσης σας, θα έπρεπε να σου εξηγήσει τουλάχιστον αυτό, γιατί άλλαξε γνώμη έτσι απότομα. Και να μην το ρίχνει πάνω σου. Είναι πολύ γελοίος να σου λέει ότι πρόσβαλλες την μητέρα του!  Σίγουρα μπορεί να μεσολάβησε και κάτι άλλο, πέραν του παιδιού, για τον χωρισμό σας (τρίτο πρόσωπο ίσως;) αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, γιατί δεν τον γνωρίζουμε. Στην παρούσα φάση, που κι εσύ περνάς δύσκολα, ήταν τουλάχιστον ανέντιμο να σου φερθεί έτσι. Να ξέρεις ότι δυστυχώς πολλοί άντρες χωρίζουν στην διάρκεια της προσπάθειας απόκτησης παιδιού. Είναι ένας ζόρικος δρόμος, για τον οποίο κανείς δεν μας προετοιμάζει. Σ΄ αυτό το σάιτ έχουμε διαβάσει και ιστορίες γυναικών που τις εγκαταλείπουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή αμέσως μετά την απόκτηση παιδιού. Πρόσφατα είχα αυτή την συζήτηση με μια κοπέλα που την εγκατέλειψε με μωρό έξι μηνών. Απαράδεκτες καταστάσεις. Από μία άποψη λοιπόν, καλύτερα που συνέβη τώρα, για να μην συμβεί αργότερα, όταν οι δυσκολίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Να μην ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην απολογείσαι σε κανέναν και μην ζητάς συγγνώμη. Δεν φταις σε τίποτα. Η μόνη που χρειαζόσουν προστασία και υποστήριξη αυτό το διάστημα ήσουν εσύ. Κι αν οι γονείς του δεν το καταλάβαιναν και είχαν άλλα στο νου τους (ότι θα φέρεσαι ως να μην συμβαίνει τίποτα και θα τους κάνεις και δουλειε΄ς ενδεχομένως...) είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου. Ο φίλος σου έπρεπε να σε προστατεύσει και να σε πάρει να φύγετε, όχι να αφήνει τη μάνα του να σας προσβάλλει. Αλλά ήταν φανερό ότι πάνω από εσένα έβαζε αυτούς και την βολή του. Θες να ζεις έτσι; Είναι σίγουρο ότι θα είχες προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους στο μέλλον. Τώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά ναι, γλίτωσες. Και να φυλάγεσαι στο μέλλον από τύπους που ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά. Τι να κάνεις τώρα; Αρχικά να δώσεις χρόνο να επουλώσεις μέσα σου το τραύμα της βιοχημικής και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Μόνο εσύ μπορείς να σε φροντισεις. Να βγαίνεις, να κάνεις ό,τι μπορείς για να ξεχνιέσαι, να μιλάς. Μην κάθεσαι μέσα. Έξι χρόνια σχέσης δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Να ζητήσεις βοήθεια από δικά σου πρόσωπα που σε νοιάζονται. Αν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου, γύρνα σπίτι σου λίγο να έχεις παρέα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη. Ψάξε σε σάιτ για ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως, υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν έτσι. Μην του ξαναστείλεις μήνυμα, μην τον παρακαλέσεις και μην ξανασχοληθείς μαζί του. Να μην τον λατρεύεις, γιατί δεν σου φέρθηκε καλά. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μόνο έτσι θα προχωρήσεις την ζωή σου. Θα δεις ότι υπάρχει φως. Σου φαίνεται αδύνατο τώρα, όμως έτσι είναι οι χωρισμοί από μακροχρόνια σχέση. Σου υποσχόμαστε ότι περνάει κι έρχονται καλύτερα. Κυρίως δυνάμωσε τον εαυτό σου. Δεν ετεροκαθορίζεσαι από τον άντρα που έχεις δίπλα σου. Πολλές αποδώ ξέρουμε πώς είναι να ζεις σε μια μικρή κοινωνία όπου όλοι σε ξέρουν ως "αρραβωνιασμένη με τον τάδε", όμως αν χώρισες, αυτός το προκάλεσε, όχι εσύ. Μην το παίρνεις πάνω σου. Στην τελική όλος ο κόσμος χωρίζει σήμερα. Και τι έγινε; Θα κάνεις κι άλλες σχέσεις. Και παιδάκια θα κάνεις. Και όλα θα πάνε καλά.🙂❤️  
    • Κατάλαβα Σία μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.  Καλά αποτελέσματα αύριο! 
    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...