γιατι οι ανθρωποι χωριζουν;

[pink]

γιατι οι σχεσεις δεν κρατανε;τι τις κανει δυσκολες;

[ksenioulaki]

οταν κοριτσια εχει χαθει η επικοινωνια μεταξυ του ζευγαριου,δεν σεβεται πια κανενας τους κανεναν....οταν ζεις με εναν και καταλαβαινεις οτι τελικα ειστε 2 εντελως διαφορετικα ατομα,εχετε αλλα θελω,αλλες σκεψεις,δεν ταιριαζετε σε τιποτα..........ετσι ειμαι εγω τωρα με τον συζηγο και το σκεφτομαι πολυ σοβαρα τον χωρισμο...βεβαια οχι μονο για αυτα αλλα και αλλα πολλα.

[pink]

καταλαβαινεις απο την αρχη οτι δεν ταιριαζεις;

[debbie871]

κοριτσια τα ζευγαρια χωριζουν απο τη ΦΙΛΙΔΟΝΙΑ και τον ΕΓΩΙΣΜΟ τους,ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ απο εκει προερχονται ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛΑ.

Το λεω αυτο γιατι το εχω ψαξει,και απο μενα και απο αλλους γυρο μου,περασα πολλα στης αρχες που ειμουν με τον αντρα μου,και αλλη κοπελα με οσα περασα εγω ποσο μαλλον στην ηλικια μου θα ειχε σηκωθη και θα ειχε φυγει,αλλα με υπομονη και συνενοηση ολα λυνονται.πρεπει να υπαρχει ειληκρηνης συνενοηση και να τα λεει ολα το ζευγαρει ωστε να λυνονται τα προβληματα μεσα στη σχεση τους,και οχι απο εγωησμο να λεει ο ενας στον αλλο:εσυ φτες γι'αυτο οχι εσυ για το αλλο οταν παψει να υπαρχει το ΕΓΩ σε σχεση-γαμο οτιδηποτε και να ειναι αυτο τοτε ολα λυνονται.

ΑΡΚΗ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ 2,να αλλαξουν,να κανουν υπομονη και να λυνουν με ομονια τα προβλημα τα τους.

[debbie871]

ksenioulaki πραγματικα οταν δεν υπαρχει επικοινονια στο ζευγαρι και αυτο προερχετε απο τον εγωισμο,ειτε απο την μια μερια ειτε και απο της 2 μεριες,ολα τελιωνουν.

ΒΕΒΑΙΑ αυτο προηποθετι οτι δεν εχουν κανει καμια προσπαθια να τα ξανα βρουν ο ενας με τον αλλον εις βαθος ειτε ειναι σε γαμο ειτε σε σχεση,οποτε 0 αποτελεσμα.

Πανω σε αυτο που λες με τους διαφορετικους χαρακτιρες,εγω πιστευω οτι αν υπαχρει επικοινωνια και κατανοηση στο ζευγαρι και απο τους δυο,δεν ειναι προβλημα.Αρκη να θελουν και οι 2 να ξεπερασουν τα εμποδια,θελουν ομως και οι 2;;;;

εγω ειχα αυτο το προβλημα απο την μερια του αντρα μου,πολλα νευρα αλλα και 0 κατανοηση,και φυσικα μπολικος εγωισμος.βρε τι να προσπαθω με το ενα τροπο τη με τον αλλο τιποτα αλλα στο τελος εδωσε ο θεος και εκει που ολα θα διαλυονταν αρχισαν και εφτιαχναν σιγα σιγα,και τωρα ειναι ολα καλα,ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ.

Αρκη να θελουν και οι 2 να αλλαξουν προς το καλυτερο φυσικα.Δεν αξιζει να χαλασετε την αγαπη σας που ειμαι σηγουρη οτι ειναι δυνατη,προσπαθηστε-μιλιστε και με κατανοηση ολα θα λυθουν.......

[debbie871]

κοριτσια δεν θελω να κανω την εξηπνη-ξυπνια που τα ξερει ολα,με αυτα που ειπα και δεν θελω να με παρεξηγησετε.Απλα ειπα αυτα που ΝΙΩΘΩ,μετα απο οσες δυσκολιες περασα και εγω και ευτυχος ξεπεραστικαν!!

[15JUNE]

ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΆΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΑΣ, ΙΔΙΩΣ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΟΧΕΣ!!Η ΒΑΣΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ.ΑΝ ΤΟ ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΤΕ...ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ!!ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΙΝΟΙ ΣΤΟΧΟΙ, ΚΟΙΝΑ ΘΕΛΩ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗ ΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΤΣΙ??ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΒΑΣΗ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΕΙΣ!ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ!!!!

[Panayiota]

1)κούραση απο τις απειρες υποχρεωσεις

2)καθημερινοτητα - ρουτινα ελλειψη ενδιαφεροντος

3)οικονιμικα προβληματα

4)τρίτο ατομο

Επίσης απαντηστε μου στα φιλοσοφικα μου ερωτημα:

Μέσα σε ένα γάμο γιατι θα πρεπει να ξεχναμε τα ονειρα μας και τα θελω μας ;;;;;

Γιατι αν διεκδηκουμε αυτα που ονειρευτηκαμε μας λενε εγωιστες;;;

Πρεπει το εγώ να γίνει εμεις;;;;

Και αν συμβει αυτο τι θα εχει μείνει από εμας;;;;;

Αχ αλλιώς ξεκινας

αλλιώς σου ερχονται

και εντελώς αλλιώς καταληγεις.

Φανούλα για σένα.

http://www.youtube.com/watch?v=66rlRHeafWU

[ζουμπι]

Μεγαλο θεμα,ανοιγουμε κοριτσια...γιατι χωριζουν οι ανθρωποι..οι λογοι ειναι παρα πολλοι κ υποκειμενικοι..σε κατι τετοια θεματα ολες οι αποψεις ισχυουν γιατι ο καθενας μιλαει βαση των εμπειριων κ των βιωματων του.

Εγω για οσες δεν το ξερετε εχω κανει 3 γαμους.Απο την εμπειρια μου λοιπον κ παντα με βαση τα δικα μου βιωματα κ κριτηρια,πιστευω πως οι ανθρωποι χωριζουν γιατι παντρευτηκαν για το λαθος λογο...

Κακα τα ψεματα,οσο ρομαντικο κ αν ακουστει αυτο που θα πω,αν δεν υπαρχει αληθινη αγαπη,αληθινος ερωτας,αληθινο παθος..τοτε...τιποτα δεν κραταει στο χρονο..

Εγω πιστευω πως ειναι το κατα ποσο ο καθενας μας/η καθεμια μας,θα βρει τον ανθρωπο του/της.Το αλλο μισο,που λεμε.Για ολους υπαρχει το αλλο μισο.Το θεμα ειναι να το βρουμε.Αλλοι το βρισκουν πολυ νωρις στη ζωη τους,αλλοι αργουν κ αλλοι δεν το συναντουν ποτε.

Πιστευω πως οταν ενα ζευγαρι αγαπιεται ουσιαστικα κ νοιωθει ο ενας κομματι του αλλου,αποκλειεται να αφησουν τα προβληματα κ τις αναποδιες να μπουνε αναμεσα κ να χωρισουν.Οταν η σχεση εχει βαθιες ριζες,οταν ξερουμε πραγματικα για ποιο λογο υπαρχουμε μαζι με τον συντροφο μας,τοτε ολα μπορουν να διορθωθουν κ να νατιμετωπιστουν.

Ναι 3 φορες παντρευτηκα..την 1η γιατι ηθελα να φυγω απο το σπιτι μου(ασχημα παιδικα χρονια κ εφηβεια),τη 2η γιατι νομιζα πως ετσι επρεπε(λογω εγκυμοσυνης) κ τωρα την 3η γιατι πλεον βρηκα τον ανθρωπο μου κ γιατι τον αγαπησα με καθε κυταρο μου,τον λατρεψα κ τον λατρευω,γιατι χωρις αυτον δεν ανασαινω...δεν υπαρχω.

Υπαρχουν γαμοι που γινονται στα χαρτια κ γαμοι που γινονται στην ψυχη,αυτοι ειναι κ αυτοι που κρατανε τελικα.

Ισως φαινονται πολυ παραμυθενια αυτα που λεω,πολυ ρομαντικα,ομως για εμενα ειναι η αληθεια μου οπως την εχω ζησει κ πιστεψτε με...ειμαι πλεον 35...εζησα πολλα,μπορω να γεμισω πολλες σελιδες με εμπειριες καλες κ κακες.Αυτο που αποκομισα απο ολα αυτα ειναι πως η ζωη δεν εχει νοημα αν δεν εχεις διπλα σου εναν ανθρωπο να σε γεμιζει,να σε στηριζει,να σε καταλαβαινει.

Δεν χρειαζεται να συμβιβαζομαστε για τιποτα κ για κανεναν.Και αν ανακαλυψουμε στην πορεια πως ο δρομος που διαλεξαμε ειναι λαθος,μπορουμε να τον αλλαξουμε.Το θεμα ειναι να ειμαστε ευτηχισμενοι κ να μεγαλωσουμε ευτηχισμενα παιδια.

Ναι ενταξει,τωρα πλεον λενε πως οι γυναικες με το παραμικρο χωριζουν,δεν κανουν υπομονη κ.τ.λ,κ.τ.λ...

Εγω ομως δεν εχω δει καμια απο τις παλιοτερες(μαμαδες μας,γιαγιαδες μας...),να εκατσαν σε εναν γαμο μονο κ μονο για τα παιδια η επειδη επρεπε να κανουν υπομονη κ να γιναν τελικα ευτηχισμενες.

Εγω σε τετοια οικογενεια μεγαλωσα,η μανα μου "θυσιαστηκε" για εμας,τα παιδια της...και...;;Σας πληροφορω δεν καταφερε τιποτα...και τωρα στα 55 της...ξαφνικα..θελησε να παρει πισω τη ζωη της κ να ζησει οσα δεν εζησε....απελπισια...μεγαλο λαθος...θα ηταν προτιμοτερο να ειχε χωρισει με τον πατερα μου πριν πολλα χρονια.

Με αυτα ολα προσπαθω να σας πω,πως δεν πειραζει αν χωριζουν οι ανθρωποι,αν δεν ειναι ευτηχισμενοι,δεν υπαρχει λογος να ειναι μαζι.

Υπομονη κ επιμονη δινουμε σε πραγματα κ καταστασεις που αξιζουν κ εκει που μπορει να δωσουμε πολλα θα παρουμε κ καποια...κ οχι επειδη πρεπει...αλλα επειδη το γουσταρουμε..

[mirlitsa]

Panayiota έγραψε:

Μέσα σε ένα γάμο γιατι θα πρεπει να ξεχναμε τα ονειρα μας και τα θελω μας ;;;;;

Γιατι αν διεκδηκουμε αυτα που ονειρευτηκαμε μας λενε εγωιστες;;;

Πρεπει το εγώ να γίνει εμεις;;;;

Και αν συμβει αυτο τι θα εχει μείνει από εμας;;;;;

Παναγιώτα μου καλημέρα,

θα συμφωνήσω για τα αίτια του χωρισμού που προανέφερες, αν και δεν είναι μόνο αυτά.

Όσο για τα ερωτήματά σου θα ήθελα να σου πω πως δεν χρειάζεται να ξεχάσεις τα ονείρά σου, όταν όμως έχεις παιδάκια κάποια δικά σου θέλω πάνε πίσω. Απλά καθυστερείς την υλοποίησή τους.

Δεν είναι εγωιστικό να θέλεις να κάνεις κάτι για σένα και δεν είναι ανάγκη να λειτουργείς πάντα ως "εμείς". Σαν "ένα" είναι το ζευγάρι που κάνει μαζί όλα τα πράγματα, ως αναφορά την οικογένεια, το σπίτι, την ανατροφή των παιδιών, τότε ναί είμαστε δεμένοι και αποφασίζουμε μαζί. Όταν όμως θελήσεις να κάνεις κάτι δικό σου δεν χρειάζεται να συμμετέχεται όλοι...βέβαια βασική προυπόθεση είναι να έχουν μεγαλώσει τα παιδιά και να έχουν "ανεξαρτητοποιηθεί" λίγο.

Για παράδειγμα κι εγώ θέλω να αρχίσω το γυμναστήριο...κάτι απλό, όμως τώρα στην φάση που είμαι δεν προλαβαίνω. Έχω τόσα πράγματα να κάνω όταν σχολάσω από την δουλειά που είναι αδύνατον τώρα να κάνω κάτι για μένα....

Κάποια στιγμή όμως θα το κάνω και δεν με πειράζει καθόλου το γεγονός ότι αφιερώνω όλων μου τον χρόνο στα παιδιά και στο σπίτι.

Είναι επιλογή μου γι αυτό και έκανα οικογένεια.

[Panayiota]

3 γάμοι ε;;;;Είσαι πολύ δυνατη!!!

Πώς σε αντιμετώπισαν στον κοινωνικο σου περιγυρο;;;

Μιρλιτσα κάπως ετσι το βλέπω και εγω.Πάντως θελει πολύ δύναμη.

[mirlitsa]

Θέλεί όντως πολύ δύναμη και περισσότερη θέληση!!!!!!!

Το έχω ξαναπεί πολλές φορές...εμείς τα φτιάχνουμε και τα χαλάμε όλα!!!

[ΖΕΝΙΑ]

Σωστή!!!!!!!

[ΖΕΝΙΑ]

Καλημέρα και απο μένα.Πάντως ρε κορίτσια εδώ που τα λέμε έχουν γίνει πολύ δύσκολες οι ανθρώπινες σ΄χεσεις.Τουλάχιστον εμένα έτσι μου φαίνεται!!!Αλλά αν υπάρχει αγάπη,κατανόηση,θέληση και όχι γκρίνια τότε όλα γίνονται!!!!Το λέω για να το ακούω γιατί λίγο γκρινιάρα έιμαι....

[Mamoli]

ζουμπι έγραψε:

Απο την εμπειρια μου λοιπον κ παντα με βαση τα δικα μου βιωματα κ κριτηρια,πιστευω πως οι ανθρωποι χωριζουν γιατι παντρευτηκαν για το λαθος λογο...

Σωστή η Ζούμπι!!

Και συμπληρώνω: χωρίζουν γιατί δεν ταίριαζαν από την αρχή... Πράγματα που από την αρχή τους ενοχλούσαν στον άλλο και τα προσπερνούσαν γιατί ήταν στη φάση των "μελιών", μετά από χρόνια δεν τα αντέχουν...

Δεν είμαι της ρομαντικής άποψης "Θα αλλάξω/ει"... Μετά τον τρίτο χρόνο της ζωής μας δύσκολα αλλάζουμε αυτό που είμαστε! :laugh: :laugh: :laugh: Άρα το πράγμα φαίνεται από την αρχή!

[AFRODITH]

ειναι μεγάλη συζήτηση και υποκειμενική .όσες δεν φτάσανε στο σημείο ούτε να το σκεφτούνε δεν μπορούνε να ξέρουν ακόμα γιατί χωρίζουν τα ζευγάρια .

στην ποριά της ζωής αλλάζεις δεν είσαι ο ίδιος με αυτόν που ξεκίνησες .μεγαλώνεις τα θέλω σου και τα πιστεύω σου αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής και από πολλούς παράγοντες .οι ποριές δυο ανθρώπων όσο κοντά και να ειναι στην ζωή ειναι διαφορετικές ,τα θέλω τους ειναι διαφορετικά και αλλάζουν διαφορετικά και οι ανάγκα τους .

αυτά που κάποτε τους ένωναν με το πέρασμα του χρόνου έχουν ξεχαστεί η έπαψαν πια να ειναι τα βασικά στοιχεία που τους ενώνουν .

όσο μεγαλώνει ο άτροπος αλλάζει .όσα χρόνια περνάνε πάνω από ένα ζευγάρι με τα θετικά και α αρνητικά της συμβίωσης ,φθείρει την σχέση .

η αγάπη μπορει να υπάρχει αλλά πια δεν υπάρχει κοινή ποριά .

[ΑΡΤΕΜΗ]

Επειδή είμαι παντρεμένη και με τον ίδιο άνθρωπο 15 χρόνια θα προσεγγίσω το θέμα μέσα στα πλαίσια του γάμου.

Το θέμα είναι πολύπλοκο και δεν έχει καθαρές απαντήσεις, εξαρτάται τι έχει βιώσει ο κα-θένας μέσα στη δική του οικογένεια(ποιος ήταν ο ρόλος των δυο γονιών, ποιος είχε "το πάνω χέρι", αν μεγάλωσε σε μονογονέϊκη οικογένεια κλπ)αλλά και τι προσδοκίες-απαιτήσεις έχει από έναν γάμο , όπως και τι μπορεί ν΄αντέξει, πόσο μπορεί να υποχωρήσει, πόσο μπορεί να βάλει στην άκρη προσωπικές επιθυμίες ή πράγματα που μέχρι χθες ήταν προτεραιότητά του.

Η δική μου άποψη που αφορά τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη σχέση είναι:

-το οικονομικό, φέρνει γκρίνια, μιζέρια, προσβολές, αλληλοκατηγόριες κλπ

-η έλλειψη κοινών ενδιαφερόντων που στην αρχή αντέχεις, ενώ στη συνέχεια συχτυρίζεις τον εαυτό σου που τον παντρεύτηκες και εκείνον που δεν θυμίζει σε τίποτε αυτόν που κά-ποτε γνώρισες.

-οι διαφορετικές προσδοκίες απ' τη ζωή αλλά και οι διαφορετικές στάσεις ζωής πάνω σε βασικά θέματα όπως το μεγάλωμα των παιδιών, τις προσπάθειες επαγγελματικής ανέλιξης ή το αντίθετο κλπ

-την σχέση με τους γονείς. Άλλοι τους απομακρύνουν διακριτικά απ΄τη ζωή τους κι άλλοι δεν απογαλακτίζονται ποτέ.

Μπορώ να αναφερθώ σε χιλιάδες αλλά νομίζω ότι τα βασικά, κατ΄εμένα, τα είπα.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι θέλει πολύ προσπάθεια να διατηρηθούν οι σχέσεις στο χρόνο γιατί πάντα θα βρίσκεται κάτι να τις δοκιμάζει, κι αυτό το λέω με κάθε επίγνωση αφού η δική μου σχέση ποτέ μα ποτέ δεν είχε μια ευθύγραμμη πορεία, πολλά προβλήματα, πολλά εμπόδια, μεγάλη προσπάθεια για κατάκτηση πραγμάτων που για άλλους είναι αυτονόητα, ελπίζω μόνο να αντέξουμε…….

[pink]

ωραιο τραγουδι παναγιωτα,πιστευω οτι ενα απο τα μεγαλυτεραα λαθη και δικο μου ειναι να προσπαθουμε να αλλαξουμε τον αλλο,μου κανει εντυπωση παντως,πως καποιοι μολις παντρευτουν χωριζουν,ενω ειχαν χρονια σχεση,οποτε γνωριζαν τα ελαττωματα του αλλου

[ΚΑΤΚΑΤ]

Εκτος απο τις εξαιρετικες, παθολογικες περιπτωσεις (τζογος, αλκοολισμος, κακοποιηση), επειδη μπαινει στη μεση ενα τριτο ατομο, ειτε ως σχεση ειτε ως επιθυμια! εγω το πιστευω ακραδαντα αυτο

[tzef]

Εγω πιστευω η καθημερινοτητα, η ρουτινα, το ανχος της δουλειάς οι παρα πολλες υποχρεωσεις που ειμαστε συνεχεια στην τσιτα δεν μας αφηνει να σκευτουμε καθαρα, ουτε καν να τα βρούμε με τον ιδιο μας τον εαυτο απο κει ξεκνανε ολα να ψαχτουμε δηλαδη λιγο και μεσα μας.Ολο αυτο εχει πολλες επιπτωσεις όπως να αιθανεται ο αλλος διπλα σου παραμελημενος.Και μετα παει λεγοντας......

[Σισσιώ]

ΑΡΤΕΜΗ έγραψε:

Επειδή είμαι παντρεμένη και με τον ίδιο άνθρωπο 15 χρόνια θα προσεγγίσω το θέμα μέσα στα πλαίσια του γάμου.

Το θέμα είναι πολύπλοκο και δεν έχει καθαρές απαντήσεις, εξαρτάται τι έχει βιώσει ο κα-θένας μέσα στη δική του οικογένεια(ποιος ήταν ο ρόλος των δυο γονιών, ποιος είχε "το πάνω χέρι", αν μεγάλωσε σε μονογονέϊκη οικογένεια κλπ)αλλά και τι προσδοκίες-απαιτήσεις έχει από έναν γάμο , όπως και τι μπορεί ν΄αντέξει, πόσο μπορεί να υποχωρήσει, πόσο μπορεί να βάλει στην άκρη προσωπικές επιθυμίες ή πράγματα που μέχρι χθες ήταν προτεραιότητά του.

Η δική μου άποψη που αφορά τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη σχέση είναι:

-το οικονομικό, φέρνει γκρίνια, μιζέρια, προσβολές, αλληλοκατηγόριες κλπ

-η έλλειψη κοινών ενδιαφερόντων που στην αρχή αντέχεις, ενώ στη συνέχεια συχτυρίζεις τον εαυτό σου που τον παντρεύτηκες και εκείνον που δεν θυμίζει σε τίποτε αυτόν που κά-ποτε γνώρισες.

-οι διαφορετικές προσδοκίες απ' τη ζωή αλλά και οι διαφορετικές στάσεις ζωής πάνω σε βασικά θέματα όπως το μεγάλωμα των παιδιών, τις προσπάθειες επαγγελματικής ανέλιξης ή το αντίθετο κλπ

-την σχέση με τους γονείς. Άλλοι τους απομακρύνουν διακριτικά απ΄τη ζωή τους κι άλλοι δεν απογαλακτίζονται ποτέ.

Μπορώ να αναφερθώ σε χιλιάδες αλλά νομίζω ότι τα βασικά, κατ΄εμένα, τα είπα.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι θέλει πολύ προσπάθεια να διατηρηθούν οι σχέσεις στο χρόνο γιατί πάντα θα βρίσκεται κάτι να τις δοκιμάζει, κι αυτό το λέω με κάθε επίγνωση αφού η δική μου σχέση ποτέ μα ποτέ δεν είχε μια ευθύγραμμη πορεία, πολλά προβλήματα, πολλά εμπόδια, μεγάλη προσπάθεια για κατάκτηση πραγμάτων που για άλλους είναι αυτονόητα, ελπίζω μόνο να αντέξουμε…….

ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΤΕ ΟΛΕΣ!!

Περισσότερο όμως συμφωνώ με την ανωτέρω άποψη όταν αναφερόμαστε σε υπό κανονικές συνθήκες γάμους.

Σίγουρα μέχρι να φτάσουμε στο τρίτο άτομο κάτι εχει φταίξει στην πορεία.

[Panayiota]

AFRODITH έγραψε:

στην ποριά της ζωής αλλάζεις δεν είσαι ο ίδιος με αυτόν που ξεκίνησες .μεγαλώνεις τα θέλω σου και τα πιστεύω σου αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής και από πολλούς παράγοντες

.οι ποριές δυο ανθρώπων όσο κοντά και να ειναι στην ζωή ειναι διαφορετικές ,τα θέλω τους ειναι διαφορετικά και αλλάζουν διαφορετικά και οι ανάγκα τους .

αυτά που κάποτε τους ένωναν με το πέρασμα του χρόνου έχουν ξεχαστεί η έπαψαν πια να ειναι τα βασικά στοιχεία που τους ενώνουν .

όσο μεγαλώνει ο άτροπος αλλάζει .

Αρα είναι μονοδρομος;;

Τελικα υπερισχυει το εγώ;;;

Δεν εχω καταλαβει τι είναι πιο εγωιστικο.

Να ικανοποιουμε τις επιθυμιες μας ή

να στερουμε (οχι ηθελημενα αλλα κατ ανάγκη) την ικανοποιηση των επιθυμιών του άλλου;;;

[AFRODITH]

Panayiota έγραψε:

AFRODITH έγραψε:

Αρα είναι μονοδρομος;;

Τελικα υπερισχυει το εγώ;;;

Δεν εχω καταλαβει τι είναι πιο εγωιστικο.

Να ικανοποιουμε τις επιθυμιες μας ή

να στερουμε (οχι ηθελημενα αλλα κατ ανάγκη) την ικανοποιηση των επιθυμιών του άλλου;;;[/quote:z58hucls]

και τα δυο .δεν ξέρω αν ειναι μονόδρομος ψάχνω και εγώ την λύση .

[mama_xina]

να κανω μια σχετικα ασχετη ερωτηση..?

εχετε υπαρξει το τριτο ατομο σε καποια σχεση?

κοριτσια δουλευα ενα καλοκαιρι σε ενα κλαμπ και εχω ακουσει και την αντρικη πλευρα του γιατι χωριζουν...και ναι ναι οι περισσοτεροι το ριχνουν σε εμας το φταιξιμο...το κορυφαιο ειναι οτι μου την επεφτε ενας αρκετα ωραιος τυπος ο οποιος ηταν παντρεμενος με μια πανεμορφη πραγματικα πανεμορφη γυναικα η οποια ηταν εγκυος!οταν αρχισε να μου την πεφτει επαθα τρελο σοκ δεν κανω πλακα και τον ρωτησα το γιατι και μου ειπε οτι πολυ απλα ειχαν ηδη ενα παιδι και οτι ενιωθε παρατημενος απο εκεινην! καλα το τι φτυσιμο εφαγε δε περιγραφεται αλλα εμενα με εβαλε τοτε σε σκεψεις αυτο τοτε!τελικα ομως ειναι καλυτερα ενας διαλυμενος γαμος οπου χωριζεις και κρατατε ομορφη σχεση ή μια διαλυμενη οικογενεια οπου δεν χωριζεις και την πληρωνουν τα παιδια?

[pink]

σιγουρα πρεπει να κανουν προσπαθεια και οι 2 πλευρες,αλλα αυτος ο παντρεμενος ας πουμε αφου ειχαν ηδη ενα παιδι,περιμενε οτι θα αλλαζαν ολα ως δια μαγειας μς το δευτερο παιδι;γιατι δεν χωριζε;πολλοι πιστευουν οτι ενα παιδι θα τους φερει πιο κοντα,αλλα αυτο ειναι εγωιστικο,εγω ως παιδι χωρισμενων,νιωθω καλυτερα που δεν ειναι μαζι απο το να ειναι μαζι και να τσακωνονται