Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ!!

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ Η' ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΛΟ ΜΑΣΤΟΛΟΓΟ ΣΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ!!

ΕΙΝΑΙ 35 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ!!ΕΔΩ Κ ΚΑΙΡΟ ΕΒΓΑΛΕ Κ ΣΤΑ 2 ΣΤΗΘΗ ΥΝΟΑΔΕΝΩΜΑΤΑ Κ ΕΧΕΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΕΙ!!ΠΗΓΕ ΣΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΕΔΩ Κ ΟΛΟΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ-ΠΩΣ ΤΑ ΥΝΟΑΔΕΝΩΜΑΤΑ(ΔΕ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΣΩΣΤΑ)ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ Κ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΜΟΝΟ ΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ Κ ΠΟΝΑΝΕ!!

ΕΚΕΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ ΑΓΧΩΔΗΣ Κ ΕΧΕΙ ΦΡΙΚΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ!!ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ Κ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ..

ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΕ!!

ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ..ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΤΗΣ ΛΕΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ Κ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!!ΜΕΧΡΙ Κ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΡΩΤΗΣΑ Κ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΑ ΙΔΙΑ,ΑΛΛΑ ΤΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΕΣΑΣ Κ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΣ ΦΥΓΕΙ Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ!!

Δημοσίευση

Καλησπέρα, όντως δεν πρέπει να ανησυχεί εγώ είμαι απο Αθήνα δυστυχώς δε ξέρω να σου πω για μαστολόγο εκεί. Όμως δεν είναι δύσκολο να το ψαξει αρκεί να βάλεις στο google καλός γυναικολόγος-μαστολόγος θα βρεις πολλές μαρτυρίες ασθενών με καλούς γιατρούς. Έτσι τον βρήκα και εγώ έπειτα από αρκετή έρευνα όταν ήμουν 25 χρονών είχα βγάλει και στα δύο στήθοι.Και είχα δει και πολλούς γιατρούς από κοντά. Όσοι γιατροί είχα επισκεφθεί μου έλεγαν να τα βγάλω διαπίστωσα ότι το έλεγαν για τα λεφτά(ζήταγαν και 2500€ και λέω έλεος σιγά την επέμβαση). Τελικά πήγα σε νοσοκομείο του ικα (με το βιβλιάριο και δεν έδωσα τίποτα ούτε στο νοσοκομείο, ούτε στο γιατρό, τον οποίο βρήκα στο internet ακριβώς έτσι και έλεγαν όλες τα καλύτερα)στην Αθήνα και τα έβγαλα μόνο από το ένα στήθος μόνο και μόνο γιατί το ένα ήταν δίπλα στη ρώγα και πέταγε (φαινόταν ένα μικρό βουναλάκι για κανένα άλλο λόγο) όταν το έπιανα ήταν μεγάλο σα καρυδάκι, στο άλλο στήθος δεν τα έχω ακουμπήσει μου είπε ότι μεγαλώσανε γιατί δεν έπρεπε ποτέ να πάρω αντισυλληπτικά ενώ είχα αυτά δε κάνει καλό τα χα κληρονομικά απτη μάνα μου,και κανείς άλλος γυναικολόγος δεν μου είχε πει ότι ινοαδενόματα και αντισυλληπτικά δε κάνει, είμαι 28 και τώρα είμαι έγκυος δεν έχω πρόβλημα που έχει πρηστεί το στήθος εκεί που δε τα έβγαλα. Και ο γιατρός μου είπε δεν είναι να αγχώνεσαι αλλά ότι θες εσύ, μόνο όταν έχουνε υγρό μέσα είναι ανησυχητικό μου είχε πει. Πάντως ενημέρωσε τη μια μέρα την έκανα την επέμβαση με ολική αναισθησία μιαμιση μέρα έμεινα μέσα και έφυγα μετα,ξαναπήγα μετά όταν έπρεπε για τα ράμματα να μου τα βγάλει και δεν πόνεσα σε τίποτα. Όποτε να βρεί ένα γιατρό να πάει να τα βγάλει και θα ηρεμήσει και δε θα φαίνεται και τίποτα πάνω στο στήθος μετά μόνο μια γραμμή τις πρώτες μέρες τίποτα μετά. Σόρυ για τα πολλά λόγια αλλά καταλαβαίνω το ζόρι της πέστης τα να ηρεμήσει.

Δημοσίευση

soulimpouli έγραψε:

Καλησπέρα, όντως δεν πρέπει να ανησυχεί εγώ είμαι απο Αθήνα δυστυχώς δε ξέρω να σου πω για μαστολόγο εκεί. Όμως δεν είναι δύσκολο να το ψαξει αρκεί να βάλεις στο google καλός γυναικολόγος-μαστολόγος θα βρεις πολλές μαρτυρίες ασθενών με καλούς γιατρούς. Έτσι τον βρήκα και εγώ έπειτα από αρκετή έρευνα όταν ήμουν 25 χρονών είχα βγάλει και στα δύο στήθοι.Και είχα δει και πολλούς γιατρούς από κοντά. Όσοι γιατροί είχα επισκεφθεί μου έλεγαν να τα βγάλω διαπίστωσα ότι το έλεγαν για τα λεφτά(ζήταγαν και 2500€ και λέω έλεος σιγά την επέμβαση). Τελικά πήγα σε νοσοκομείο του ικα (με το βιβλιάριο και δεν έδωσα τίποτα ούτε στο νοσοκομείο, ούτε στο γιατρό, τον οποίο βρήκα στο internet ακριβώς έτσι και έλεγαν όλες τα καλύτερα)στην Αθήνα και τα έβγαλα μόνο από το ένα στήθος μόνο και μόνο γιατί το ένα ήταν δίπλα στη ρώγα και πέταγε (φαινόταν ένα μικρό βουναλάκι για κανένα άλλο λόγο) όταν το έπιανα ήταν μεγάλο σα καρυδάκι, στο άλλο στήθος δεν τα έχω ακουμπήσει μου είπε ότι μεγαλώσανε γιατί δεν έπρεπε ποτέ να πάρω αντισυλληπτικά ενώ είχα αυτά δε κάνει καλό τα χα κληρονομικά απτη μάνα μου,και κανείς άλλος γυναικολόγος δεν μου είχε πει ότι ινοαδενόματα και αντισυλληπτικά δε κάνει, είμαι 28 και τώρα είμαι έγκυος δεν έχω πρόβλημα που έχει πρηστεί το στήθος εκεί που δε τα έβγαλα. Και ο γιατρός μου είπε δεν είναι να αγχώνεσαι αλλά ότι θες εσύ, μόνο όταν έχουνε υγρό μέσα είναι ανησυχητικό μου είχε πει. Πάντως ενημέρωσε τη μια μέρα την έκανα την επέμβαση με ολική αναισθησία μιαμιση μέρα έμεινα μέσα και έφυγα μετα,ξαναπήγα μετά όταν έπρεπε για τα ράμματα να μου τα βγάλει και δεν πόνεσα σε τίποτα. Όποτε να βρεί ένα γιατρό να πάει να τα βγάλει και θα ηρεμήσει και δε θα φαίνεται και τίποτα πάνω στο στήθος μετά μόνο μια γραμμή τις πρώτες μέρες τίποτα μετά. Σόρυ για τα πολλά λόγια αλλά καταλαβαίνω το ζόρι της πέστης τα να ηρεμήσει.

ΤΗΣ ΜΕΤΕΦΕΡΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ ΜΠΑΣ Κ ΗΡΕΜΗΣΕΙ!!(ΔΕ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΒΕΒΑΙΑ ΗΡΕΜΗΣΕ ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΘΗΚΕ)

ΑΧΧΧΧ...ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΗ ΧΑΖΟΦΟΥΦΟΥΛΙΤΣΑ ΜΟΥ??!!Κ ΤΗΣ ΤΟ ΕΧΩ ΠΕΙ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!!

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ :kiss:

  • Απαντήσεις

    • Καλημερα κοριτσι μου. Θα με ακουσεις λιγο αυστηρη αλλα εφοσον δεν εχεις καποιον ανθρωπο στο περιβαλλον σου να το κανει, ας γινω εγω. Θελω σε παρακαλω να βρεις αμεσα εναν ειδικο ψυχικης υγειας και να απευθυνθεις. Δε θα σου χαιδεψω τα αυτια, το αγχος, η κουραση και η αγωνια, ναι, σαφως και υπαρχουν στο 80% των μαμαδων. Δεν ειναι ομως μονιμα, ουτε αγουν την καθημερινοτητα μας. Οι αυτοκαταστροφικες σκεψεις, η μονιμη μελαγχολια, η πεποιθηση οτι η ζωη σου τελειωσε, η δυσφορια που αυξανεται τη νυχτα, οι φοβιες για το παιδι το σκοταδι κλπ ομως δειχνουν οτι κατι παθολογικο ελλοχευει. Προφανως κι ολα μπορουν να βελτιωθουν αλλα πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου και την ψυχικη σου υγεια κι ισορροπια. Κι εφοσον δεν εχεις υποστηρικτικο περιβαλλον να το κανει για σενα και να σε παρει απ το χερι να σε παει σε εναν εξειδικευμενο ψυχιατρο η εστω ψυχολογο, πρεπει να το κανεις μονη σου εσυ. Τωρα ειναι η στιγμη. Μην το αφηνεις αλλο να σε τρωει. Ολα θα βελτιωθουν, αλλα πρεπει να αναλαβεις δραση. 
    • Καλησπερα. Οπως σου εγραψε και η αλλη κοπελα οι περισσοτερες γυναικες περναμε απο αυτην τη φαση αργα η γρηγορα. Ειτε απευθειας μετα τον τοκετο ειτε καποιους μηνες μετα. Θα σου γραψω για την προσωπικη μου εμπειρια επειδη καποια πραγματα που ειπες τα νιωθω κι εγω. Εχω ενα παιδι,τωρα ειναι 16 μηνων και καθε μερα νιωθω οτι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου. Βλεπω αλλες μανουλες που ειναι παντα περιποιημενες ενω εγω οταν βγαινουμε συνηθως επειδη δεν προλαβαινω βγαινω οπως να ναι. Τωρα π ξεκινησα τη δουλεια εχω εξαντληθει με αποτελεσμα να ειμαι πολυ συχνα αρρωστη και πολλες φορες σκεφτομαι οτι το παιδι μου θα ηταν καλυτερα αν ειχε αλλη μαμα. Αυτες οι σκεψεις ειναι στιγμιαιες, οταν παρεις μια ανασα και δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου θα δεις τα πραγματα πιο καθαρα. Για το μωρακι σου εισαι ολος του ο κοσμος προσπαθεις καθε μερα να του δωσεις το καλυτερο κι αυτο ειναι πολυ σπουδαιο. Μη συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλες γυναικες,η καθεμια εχει τις δικες της αντοχες και αυτο δεν ειναι κακο. Αλλωστε να σου πω και κατι τα παιδακια θελουν απλα πραγματα και λιγα για να ειναι χαρουμενα. Δε χρειαζεται να πασχιζουμε παντα για το τελειο. Φροντισε τον εαυτο σου γιατι το μωρο σου πιο πολυ αυτο εχει αναγκη μια χαρουμενη μαμα.
    • Καλησπερα,οχι δεν εχω δωσει ψαρι. Της δινω λιγο μοσχαρι και μεχρι στιγμης το εχει δεχτει και απλα εισαγω λαχανικα για να εχω επιλογες. Θα την δοκιμασουμε παλι λιγο κοτοπουλο αλλα τωρα που ειναι αρρωστουλα δεν θα εισαγω κατι νεο. Σημερα το απογευμα μου σηκωσε και 38 πυρετο αλλα ισως ειναι τα δοντακια της γιατι και στο φαγητο αν ακουμπησει το κουταλακι στα πρησμενα ουλα αρχιζει και κλαει με λυγμους. 
    • Μακαρι μακαρι μακαρι! Η αληθεια ειναι οτι φοβομαστε να παραδεχτούμε οτι νιώθουμε ολα αυτά σε μια απ τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μας που τελικά δεν ειναι ακριβώς έτσι..λογω των ορμονών και των απαιτητικων συνθηκών. Φανταζόμουν βέβαια οτι με το πέρασμα του καιρού ολα αυτα τα ψυχικά βαρη θα εξασθενούν ενώ σε μενα πχ συμβαίνει το ανάποδο. Ευελπιστώ να επιστρέψω σε λιγο διάστημα και να ξαναγράψω με πιο καθαρο μυαλό την εξέλιξη γιατι θεωρώ οτι πολλες γυναίκες εχουν αναγκη απο αυτό. Οπως κι εγω που άνοιξα αυτο το θέμα διαβαζοντας κι αλλα παρομοια. Εχω απευθυνθεί στην φαιναρετη και ελπίζω ολα καλα! Επισης ,δυστυχώς στον κυκλο μου καμια φιλη μου δεν εχει παιδι ακόμα οποτε θεωρω οτι θα καταλάβουν μόνο οσες εχουν βιώσει οτι βιωνει μια μαμά. Αυτός ειναι και ο λογος που ενιωσα την αναγκη να το συζητήσω με σας
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...