Μετάβαση σε περιεχόμενο

ακομη δεν εχω ξεσπασει


Recommended Posts

ουτε ενα δακρυ κοριτσια για την αποτυχημενη εξωσωματικη..μονο ενα σφιξιμο στο στομαχι οταν ξυπναω το πρωι σαν να εχασα καποιον..δεν θελω να κλαιγομαι ιδιατερα στον αντρα μου, θελω να βλεπει οτι ειμαι δυνατη.εχω και κατι τρεχαματα υγειας με τον πατερα μου και ξεχνιεμαι.αλλα κι εκεινος ο καημενος λεει να δω ενα εγγονακι πριν παθω τιποτα, να προλαβω ..αλλα κι εκει δεν κλαιω..μαλλον δεν ειναι πολυ καλο αυτο..συνηθως και μετα απο απλους τσακωμους με τον αντρα μου οταν βρεθω μονη ξεσπαω..τωρα τιποτα..η υπερβολικα ψυχραιμη ειμαι καποια στιγμη θα κανω το μπαμ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

KOPELA MOU PROSEXE MHN SE VGALOUN KAI SENA FAKE!!!ENTAKSEI???

GIATI EMENA POU PONESA TOOSOO KAI ITHELA NA TO MOIRASTW MAZI SAS ME VGALAN FAKE!!!!

PREPEI NA POUME OLO TO ISTORIKO MAS GIA NA MAS PISTEPSOYN LES KAI EIMASTE YPOPTOI GIA FONO!!!!ELEOS!!!DEN KSERW AN TO EXEIS DEI!!!

ALLA EGW EDW THA EIMAI PANTA GIA OLESSSSSSS

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοπέλα μου εσυ γνωρίζεις καλύτερα το εαυτό σου. Αν νιώθεις όμως πόνο άστον να ξεσπάσει να κάνει τον κύκλο του για να το ξεπεράσεις και να συνεχίσεις με νέες δυνάμεις. Και προς Θεού μην χάνεις την ελπίδα σου. Ποτέ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΠΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ...ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΝΑΝΕ!!!Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΙ ΑΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ...ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ..ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΝΟΥΛΑ!!ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΦΑΛΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΟΚ?ΦΙΛΑΚΙΑ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Προσπάθησε να μιλάς σε αγαπημένους σου ανθρώπους για όλα αυτά που σε πληγώνουν και σε στενοχωρούν και να δεις που όλα θα πάνε καλύτερα.....άλλωστε ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Ετσι δεν λένε?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σας κορίτσια. Εγω είμαι καινουργια εδώ. Σας διαβάζω καμμιά βδομάδα τώρα και βλέπω πόσο βοηθάει και συμπαραστεκετε η μία στην άλλη. Μακάρι να σας είχα βρεί νωρίτερα να μοιραστώ κι εγώ τις απορείες και τις απογοητεύσεις μου με άτομα που μπορούν να σε καταλάβουν και να σε νοίωσουν. Κάλλιο αργά όμως παρά ποτέ!!!!

minie σε καταλαβαίνω απόλυτα. τα έχω περάσει ούτε μια, ούτε δυό. Ο κόμπος στο στομάχι,η απογοήτευση, το να θες να κλάψεις αλλά ταυτόχρονα να πρέπει να το παίζεις και δυνατή, όλα αυτά που νοίωθουμε και δεν μπορούμε να εξωτερικεύσουμε ειναι πολύ δύσκολα.

ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!!!!

Όμως μην το βάζεις κάτω, θέλει υπομονή και επιμονή. Να είσαι σίγουρη ότι θα έρθει!!!!

Εύχομαι σε όλες να γίνετε μανούλες πολύ πολύ γρήγορα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος,η Μαρινιω μας ξεσπασε,ταβγαλε ολα απο μεσα της ετσι ενιωσε,της συμπαρασταθηκαμε οι περισοτερες και ειμαστε ακομα εδω γι αυτη για σενα,για ολες οσες μας εχουμε αναγκη.Μην πιεζεις τιποτα χαλαρωσε και πραξε οπως θες...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

minie έγραψε:

ουτε ενα δακρυ κοριτσια για την αποτυχημενη εξωσωματικη..μονο ενα σφιξιμο στο στομαχι οταν ξυπναω το πρωι σαν να εχασα καποιον..δεν θελω να κλαιγομαι ιδιατερα στον αντρα μου, θελω να βλεπει οτι ειμαι δυνατη.εχω και κατι τρεχαματα υγειας με τον πατερα μου και ξεχνιεμαι.αλλα κι εκεινος ο καημενος λεει να δω ενα εγγονακι πριν παθω τιποτα, να προλαβω ..αλλα κι εκει δεν κλαιω..μαλλον δεν ειναι πολυ καλο αυτο..συνηθως και μετα απο απλους τσακωμους με τον αντρα μου οταν βρεθω μονη ξεσπαω..τωρα τιποτα..η υπερβολικα ψυχραιμη ειμαι καποια στιγμη θα κανω το μπαμ!

Μinnie μου σε καταλαβαίνω απόλυτα.

και γω είμαι πολύ φρέσκια....χθές έκανα απόξεση.Ολα πηγαιναν καλά μεχρι να προκύψει το αιμάτωμα και να το χάσω το μωράκι μου.

Να σου πω κάτι.

Πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο - να εκφραστείς στον εαυτό σου πρώτα και μεταθα δείς θα το δεις με άλλο μάτι.

Εγώ έκλαψα πολύ όταν αρχισα να χάνω την ελπίδα μου, και το μωρό μου σκέψου ότι ήταν σε μια δυσκολη κατάσταση για 3 βδομάδες. Μπήκα και στο νοσοκομείο και ήμουν σε ακινησία μεχρι να μου πεί -επιτέλους γιατι είχα απογοητευτεί - ο γιατρός οτι δεν τα κατάφερε.

Οφείλεις στον εαυτό σου να τον κάνεις εσυ να νιώσει καλύτερα.

αφέσου, κλάψε όσο θες γιανα είσαι έτοιμη και αισιόδοξη για την επόμενη φορά -όπως είμαι και γω.

Θα μου κάνεις παρέα? :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...