ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ...

[maraki24]

Δευτέρα πρωί πονούσα πολύ κάτω στα γεννητικά όργανα. Δευτέρα απόγευμα πάω στο γιατρό μου όλα καλά! Εκτός από ελάχιστους μύκητες λόγω συχνοουρίας όλα μια χαρά. Το κοριτσάκι μου εκεί όπως πάντα να με χαιρετάει, ο τράχηλος μια χαρά. Δευτέρα βράδυ κάποιες ενοχλήσεις στην κοιλιά αλλά όχι κάτι ασυνήθιστο. Τρίτη ξημερώματα 3:30 αρχίζουν πόνοι-μούδιασμα στα πόδια και σε όλη την κοιλιακή χώρα. Ανυπόφοροι πόνοι ανά 5 λεπτά. Παίρνω το χάπι για τις συσπάσεις που έδωσε ο γιατρός αλλά τίποτα. Ταυτόχρονα είχα πολλά υγρά και στις 6 παρά λίγο ροζ. Παίρνω το γιατρό τηλ και μου λέει πήγαινε αμέσω στην κλινική και έρχομαι.

Τρέχουμε σαν τρελλοί, φτάνουμε στην κλινική μου βάζουν ορό και κάτι φάρμακα για τις συσπάσεις. Οι συσπάσεις έχουν εξαφανιστεί. Καθησυχάζομαι επιτέλους και μου λέει ο γιατρός κάτσε λίγο και θα σε φωνάξω σε μισή ώρα να δούμε και το μωράκι.

Δεν πρόλαβα κορίτσια μου....Πάω τουαλέτα και όταν σηκώνομαι νιώθω κάτι έτοιμο να πέσει από τον κόλπο μου. Πανικοβάλλομαι φωνάζω τις νοσοκόμες, οι οποίες για να με καθησυχάσουν μου λένε ότι ίσως να είναι αίμα και με πάνε χειρουργείο. Με το που ξαπλώνω τις βλέπω να κοιτιούνται και φωνάζουν αμέσως το γιατρό. Το σακουλάκι του μωρού μου...

Ο τράχηλος άνοιξε και έκανε μόνος του τη διαδικασία του τοκετού. Κι εγώ σαν ναρκωμένη απλά παρακολουθώ..Ο γιατρός μου λέει ΜΑρία μου αυτό σημαίνει αποβολή, είσαι μόνο 22 εβδομάδων και το μωράκι μόνο 420 γραμμάρια. Ακόμα κι αν κλάψει θα μπει κατευθείαν εντατική και δεν σου εγγυώμαι τίποτα για την ποιότητα ζωής του.

Πρέπει όμως να το γεννήσω..Αρχίζει το μαρτύριο, ήδη είχα 4 διαστολή. Δύο ώρες πονούσα απίστευτα και τα παυσίπονα δεν μου έκαναν τίποτα. Το κοριτσάκι μου μέχρι το τέλος δυνατό, ζούσε, ακούγαμε την καρδούλα. Σπάραζα από τους πόνους μέχρι που ΄φωναζα βγαίνει..Τότε θυμάμαι τη νοσοκόμα να λέει "είναι νεκρό γιατρέ" κι εμένα να καταρρέω..Να φωνάζω να μου δείξουν το μωρό, να σηκώνω το κεφάλι και να προλαβαίνω να δω τα ποδαράκια του..Δεν με άφησαν να δω τίποτα άλλο..Μετά δεν θυμάμαι τίποτα..

Ο άντρας μου είδε το μωρό μας, ήταν δίπλα μου μέχρι το τέλος και μου έδινε δύναμη.

Γιατί να το χάσω το μωράκι μου, γιατί? Αφού όλα ήταν μια χαρά..ΓΙΑΤΙ????????

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

δεν καναν νεκροψια να δουνε τον λογο?? Οχι βρε κοριτσακι μου... Αδικο... Καλο κουραγιο..

[Irene1]

Δεν ξέρω τι να σου πώ...Κανείς ποτέ δεν θα σου απαντήσει στο ΓΙΑΤΙ...που ξέρω πόσο πολύ έχεις ανάγκη...

Κάνε κουράγιο καλή μου...

Είναι νωρίς και πονάς...αλλά ο χρόνος θα μαλακώσει την πληγή σου...πάντα θα θυμάσαι το αγγελάκι σου...αλλά θα ρθει ένα άλλο που θα κρατήσεις στη αγκαλιά σου και θα σου μαλακώσει την καρδούλα...

Κλάψε, ξέσπασε...αυτό που πέρασες είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μία μέλλουσα μανούλα, αλλά ο χρόνος όλα τα γιατρεύει!!! Πίστεψέ με!!! Η Παναγία θα σου δώσει δύναμη να αντέξεις!!!

[AngelMama]

Πραγματικά λυπάμαι πολύ!

[μαρινιω]

PONESA MOLIS TO DIAVASA!!!! :silly:

FOVAMAIIIIIIII

[marvel1984]

Κούκλα μου,τι να πω...έχασα τα λόγια μου...λυπάμαι πάρα πολύ...είναι άδικο....

Η Παναγιά μαζί σου...θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις σιγά σιγά...

[Aphroditi]

Βούρκωσα... Αδικίες της ζωής... Μην στεναχωριέσαι όσο μπορείς, το ξέρω είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησε! Θα έρθει άλλο μωράκι που θα πάρει την θέση της...,

[ΑΡΤΕΜΗ]

Λυπάμαι ειλικρινά...Ξέρω ότι ό,τι και να ακούσεις δεν είναι αρκετό.......Θα σε ανταμείψει ο θεός με ένα επόμενο μωράκι......

Φοβάμαι και για μένα γιατί είμαι έγκυος στην 18η εβδομάδα, δεν πρέπει να διαβάζω τέτοια(συγνώμη που γίνομαι εγωκεντρική)

[Edie1901]

maraki κουράγιο! είναι τρομερά άδικο, μακάρι να μη συνέβαιναν τέτοια πράγματα ποτέ!

[bebadomama]

δεν ξερω τι να πω,λυπαμαι καλη μου παρα πολυ...αυτο που εζησες ειναι ο μεγαλυτερος φοβος για οσες περιμενουμε παιδι. Ειναι μεγαλη αδικια..δεν ξερω τι να σου πω αλλο.Λυπαμαι ειλικρινα.

[Edie1901]

Είμαι σίγουρη ότι η Παναγίτσα θα προστατεύει το αγγελουδάκι σας και την επόμενη φορά όλα, μα όλα θα πάνε μια χαρά. φιλάκια

[yolle]

κλαιω,κλαιω,κλαιω...δεν εχω λογια να σου πω...λυπαμαι...Αδικια...κουραγιο οσο μακρυνο και ξενο σου ακουγεται.

[Goldy2308]

Maraki μου, λυπάμαι πολύ Τα λόγια, ξέρω, δεν βοηθούν ιδιαίτερα να μαλακώσει τέτοιος πόνος. Εύχομαι μέσα απ'την καρδιά μου, να βρεις τη δύναμη να το ξεπεράσεις.

[ageladaki]

κουραγιο..να έχεις πίστη στον Θεό.

[polly]

κοπέλα μου σε νιώθω τόσο πολύ...

αισθάνομαι σα να περνάω πάλι τα ίδια. Έχασα και εγώ το αγοράκι μου 24 εβδομάδων 650 γραμμάρια.

Γιατί? Άγνωστο

Προσπάθησε να ηρεμήσεις, θα σου πάρει χρόνο να συνηδητοποίσεις όλη την κατάσταση αλλά θα τα καταφέρεις, αρκεί να να παραμείνεις λογική και να μην παραλογίζεσαι στις σκέψεις που θα κάνεις.

Μαζί με τον άνθρωπό σου θα τα καταφέρετε, και θα έρθει η στιγμή που θα θέλεις να δοκιμάσεις και πάλι.

Εγώ σε αυτή την φάση βρίσκομαι μετά απο 18 μήνες από την απώλεια του μωρού μας. Θα προσπαθήσω και πάλι, δεν θα το βάλω κάτω.

Σε σκέφτομαι...

[papi]

Λυπάμαι πολύ.....

Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να σου πω.....

Δεν υπάρχουν λόγια......

κουράγιο......

[neni86]

Τι λόγια να πεις..λυπάμαι..

[tesh]

γιατί εγινε αυτό μαρακι?για ποιο λογο τόσο πρόωρος τοκετός? περιττό να σου πώ ότι μου θύμισες τα δικά μου... εγώ γέννησα στην 25η εβδομάδα και έζησα ακριβώς ότι κι εσυ στον τοκετό και αλλα πολλά...απίστευτο. Λυπάμαι πραγματικά πάρα πολύ και ξέρω ακριβώς πως αισθάνεσαι. Ότι και να σου πουν δεν θα σε κανει να νιώσεις καλύτερα. Μόνο ο χρόνος,αυτός γιατρεύει πληγές αν και ουλές θα μεινουν για να θυμάσαι το μωρο σου. Κουράγιο και υπομονή.

[ninina]

κοπελα μου λυπαμαι πολυ γι'αυτο που σου συνεβη....

πριν 3 μηνες περιπου μια καλη μου φιλη κ αυτη καπου στον 5 μηνα εχασε κ τα δυο της μωρακια ηταν διδυμα αγορακι κ κοριτσακι,κ δυστηχως πεθανανε, ο γιατρος της ειχε πει πως το σωμα της ειχε ξεκινησει τη διαδικασια της γεννας κ πως δεν μπορουσαν να κανουν τιποτε....

[maraki24]

Δεν χρειάστηκε να γίνει νεκροψία γιατί το μωράκι μου ήταν γερό και δυνατό, ο πλακούντας μια χαρά. Ο τράχηλος έκανε τη ζημιά. Από ότι είπε ο γιατρός κάποιες ίνες του τράχηλου δεν είναι τόσο δυνατές με αποτέλεσμα να αρχίζει μόνος του και ξαφνικά τη διαδικασία του τοκετού.

Την επόμενη φορά θα δέσουμε τον τράχηλο λέει κι όλα θα είναι καλά..αλλά φοβάμαι κορίτσια...

Κοιτάζω την κοιλιά μου που εξαφανίστηκε και τρελλαίνομαι..ΞΑπλώνω το βράδυ και περιμένω να κώτσήσει όπως έκανε συνήθως. Κι όσο σκέφτομαι ότι ζούσε μέχρι την τελευταία στιγμή δεν το αντέχω.. ΟΙ εικόνες στο χειρουργείο δεν λένε να βγουν από το μυαλό μου..

Συγνώμη που τρομάζω όσες είναι έγκυες..Ο γιατρός είπε ότι είναι ασυνήθιστο φαινόμενο για μια κοπέλα στην πρώτη εγκυμοσύνη.

[kinkajoujou]

λυπάμαι πολύ για ό,τι σου συνέβη, κουράγιο και στους δυο σας για τον δύσκολο πρώτο καιρό... το καλό είναι πως ο γιατρός σου εντόπισε το πρόβλημα και είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί σε επόμενη εγκυμοσύνη (χωρίς αυτό να υποβαθμίζει την απώλειά σου)... εύχομαι με το καλό και σύντομα να έχεις το κουράγιο να ξεκινήσεις ξανά...

[mpougatsoula24]

λυπαμαι πολυ δ εχω τπτ αλλο να πω απλα λυπαμαι

κουραγιο κοριτσακι μου :( :(

[γωγακι]

ο χρονος θα γιατρεψει τις πληγες σου,σιγα σιγα..θα το δεις..λιγο πολυ το εχουμε περασει κι εμεις βεβαια δεν θα μπορεσεις ποτε να το ξεχασεις..θα ερχονται στιγμες που θα σου το θυμιζουν..κουραγιο κοπελα μου,κουραγιο.....

[rena79]

αγάπη μου, λυπάμαι τόσο πολύ και αγχώνομαι κιολάς γιατί όλοι μας λένε πως μόλις περάσουν οι 3 πρώτοι μήνες περνάει ο μεγάλος κίνδυνος για αποβολή... κοπέλα μου προσπάθησε να πενθήσεις να το βγάλεις από μέσα σου και να ημερμήσεις!!!!!

[Guest]