Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δευτέρα πρωί πονούσα πολύ κάτω στα γεννητικά όργανα. Δευτέρα απόγευμα πάω στο γιατρό μου όλα καλά! Εκτός από ελάχιστους μύκητες λόγω συχνοουρίας όλα μια χαρά. Το κοριτσάκι μου εκεί όπως πάντα να με χαιρετάει, ο τράχηλος μια χαρά. Δευτέρα βράδυ κάποιες ενοχλήσεις στην κοιλιά αλλά όχι κάτι ασυνήθιστο. Τρίτη ξημερώματα 3:30 αρχίζουν πόνοι-μούδιασμα στα πόδια και σε όλη την κοιλιακή χώρα. Ανυπόφοροι πόνοι ανά 5 λεπτά. Παίρνω το χάπι για τις συσπάσεις που έδωσε ο γιατρός αλλά τίποτα. Ταυτόχρονα είχα πολλά υγρά και στις 6 παρά λίγο ροζ. Παίρνω το γιατρό τηλ και μου λέει πήγαινε αμέσω στην κλινική και έρχομαι.

Τρέχουμε σαν τρελλοί, φτάνουμε στην κλινική μου βάζουν ορό και κάτι φάρμακα για τις συσπάσεις. Οι συσπάσεις έχουν εξαφανιστεί. Καθησυχάζομαι επιτέλους και μου λέει ο γιατρός κάτσε λίγο και θα σε φωνάξω σε μισή ώρα να δούμε και το μωράκι.

Δεν πρόλαβα κορίτσια μου....Πάω τουαλέτα και όταν σηκώνομαι νιώθω κάτι έτοιμο να πέσει από τον κόλπο μου. Πανικοβάλλομαι φωνάζω τις νοσοκόμες, οι οποίες για να με καθησυχάσουν μου λένε ότι ίσως να είναι αίμα και με πάνε χειρουργείο. Με το που ξαπλώνω τις βλέπω να κοιτιούνται και φωνάζουν αμέσως το γιατρό. Το σακουλάκι του μωρού μου...

Ο τράχηλος άνοιξε και έκανε μόνος του τη διαδικασία του τοκετού. Κι εγώ σαν ναρκωμένη απλά παρακολουθώ..Ο γιατρός μου λέει ΜΑρία μου αυτό σημαίνει αποβολή, είσαι μόνο 22 εβδομάδων και το μωράκι μόνο 420 γραμμάρια. Ακόμα κι αν κλάψει θα μπει κατευθείαν εντατική και δεν σου εγγυώμαι τίποτα για την ποιότητα ζωής του.

Πρέπει όμως να το γεννήσω..Αρχίζει το μαρτύριο, ήδη είχα 4 διαστολή. Δύο ώρες πονούσα απίστευτα και τα παυσίπονα δεν μου έκαναν τίποτα. Το κοριτσάκι μου μέχρι το τέλος δυνατό, ζούσε, ακούγαμε την καρδούλα. Σπάραζα από τους πόνους μέχρι που ΄φωναζα βγαίνει..Τότε θυμάμαι τη νοσοκόμα να λέει "είναι νεκρό γιατρέ" κι εμένα να καταρρέω..Να φωνάζω να μου δείξουν το μωρό, να σηκώνω το κεφάλι και να προλαβαίνω να δω τα ποδαράκια του..Δεν με άφησαν να δω τίποτα άλλο..Μετά δεν θυμάμαι τίποτα..

Ο άντρας μου είδε το μωρό μας, ήταν δίπλα μου μέχρι το τέλος και μου έδινε δύναμη.

Γιατί να το χάσω το μωράκι μου, γιατί? Αφού όλα ήταν μια χαρά..ΓΙΑΤΙ????????

  • Απαντήσεις 105
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Δεν ξέρω τι να σου πώ...Κανείς ποτέ δεν θα σου απαντήσει στο ΓΙΑΤΙ...που ξέρω πόσο πολύ έχεις ανάγκη...

Κάνε κουράγιο καλή μου...

Είναι νωρίς και πονάς...αλλά ο χρόνος θα μαλακώσει την πληγή σου...πάντα θα θυμάσαι το αγγελάκι σου...αλλά θα ρθει ένα άλλο που θα κρατήσεις στη αγκαλιά σου και θα σου μαλακώσει την καρδούλα...

Κλάψε, ξέσπασε...αυτό που πέρασες είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μία μέλλουσα μανούλα, αλλά ο χρόνος όλα τα γιατρεύει!!! Πίστεψέ με!!! Η Παναγία θα σου δώσει δύναμη να αντέξεις!!!

Δημοσίευση

Λυπάμαι ειλικρινά...Ξέρω ότι ό,τι και να ακούσεις δεν είναι αρκετό.......Θα σε ανταμείψει ο θεός με ένα επόμενο μωράκι......

Φοβάμαι και για μένα γιατί είμαι έγκυος στην 18η εβδομάδα, δεν πρέπει να διαβάζω τέτοια(συγνώμη που γίνομαι εγωκεντρική)

Δημοσίευση

δεν ξερω τι να πω,λυπαμαι καλη μου παρα πολυ...αυτο που εζησες ειναι ο μεγαλυτερος φοβος για οσες περιμενουμε παιδι. Ειναι μεγαλη αδικια..δεν ξερω τι να σου πω αλλο.Λυπαμαι ειλικρινα.

Δημοσίευση

κοπέλα μου σε νιώθω τόσο πολύ...

αισθάνομαι σα να περνάω πάλι τα ίδια. Έχασα και εγώ το αγοράκι μου 24 εβδομάδων 650 γραμμάρια.

Γιατί? Άγνωστο

Προσπάθησε να ηρεμήσεις, θα σου πάρει χρόνο να συνηδητοποίσεις όλη την κατάσταση αλλά θα τα καταφέρεις, αρκεί να να παραμείνεις λογική και να μην παραλογίζεσαι στις σκέψεις που θα κάνεις.

Μαζί με τον άνθρωπό σου θα τα καταφέρετε, και θα έρθει η στιγμή που θα θέλεις να δοκιμάσεις και πάλι.

Εγώ σε αυτή την φάση βρίσκομαι μετά απο 18 μήνες από την απώλεια του μωρού μας. Θα προσπαθήσω και πάλι, δεν θα το βάλω κάτω.

Σε σκέφτομαι...

Δημοσίευση

γιατί εγινε αυτό μαρακι?για ποιο λογο τόσο πρόωρος τοκετός? περιττό να σου πώ ότι μου θύμισες τα δικά μου... :( εγώ γέννησα στην 25η εβδομάδα και έζησα ακριβώς ότι κι εσυ στον τοκετό και αλλα πολλά...απίστευτο. Λυπάμαι πραγματικά πάρα πολύ και ξέρω ακριβώς πως αισθάνεσαι. Ότι και να σου πουν δεν θα σε κανει να νιώσεις καλύτερα. Μόνο ο χρόνος,αυτός γιατρεύει πληγές αν και ουλές θα μεινουν για να θυμάσαι το μωρο σου. Κουράγιο και υπομονή.

Δημοσίευση

κοπελα μου λυπαμαι πολυ γι'αυτο που σου συνεβη.... :(

πριν 3 μηνες περιπου μια καλη μου φιλη κ αυτη καπου στον 5 μηνα εχασε κ τα δυο της μωρακια :( ηταν διδυμα αγορακι κ κοριτσακι,κ δυστηχως πεθανανε, ο γιατρος της ειχε πει πως το σωμα της ειχε ξεκινησει τη διαδικασια της γεννας κ πως δεν μπορουσαν να κανουν τιποτε.... :(

Δημοσίευση

Δεν χρειάστηκε να γίνει νεκροψία γιατί το μωράκι μου ήταν γερό και δυνατό, ο πλακούντας μια χαρά. Ο τράχηλος έκανε τη ζημιά. Από ότι είπε ο γιατρός κάποιες ίνες του τράχηλου δεν είναι τόσο δυνατές με αποτέλεσμα να αρχίζει μόνος του και ξαφνικά τη διαδικασία του τοκετού.

Την επόμενη φορά θα δέσουμε τον τράχηλο λέει κι όλα θα είναι καλά..αλλά φοβάμαι κορίτσια...

Κοιτάζω την κοιλιά μου που εξαφανίστηκε και τρελλαίνομαι..ΞΑπλώνω το βράδυ και περιμένω να κώτσήσει όπως έκανε συνήθως. Κι όσο σκέφτομαι ότι ζούσε μέχρι την τελευταία στιγμή δεν το αντέχω.. ΟΙ εικόνες στο χειρουργείο δεν λένε να βγουν από το μυαλό μου..

Συγνώμη που τρομάζω όσες είναι έγκυες..Ο γιατρός είπε ότι είναι ασυνήθιστο φαινόμενο για μια κοπέλα στην πρώτη εγκυμοσύνη.

Δημοσίευση

λυπάμαι πολύ για ό,τι σου συνέβη, κουράγιο και στους δυο σας για τον δύσκολο πρώτο καιρό... το καλό είναι πως ο γιατρός σου εντόπισε το πρόβλημα και είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί σε επόμενη εγκυμοσύνη (χωρίς αυτό να υποβαθμίζει την απώλειά σου)... εύχομαι με το καλό και σύντομα να έχεις το κουράγιο να ξεκινήσεις ξανά...

Δημοσίευση
:(:(:( ο χρονος θα γιατρεψει τις πληγες σου,σιγα σιγα..θα το δεις..λιγο πολυ το εχουμε περασει κι εμεις :(:(:( βεβαια δεν θα μπορεσεις ποτε να το ξεχασεις..θα ερχονται στιγμες που θα σου το θυμιζουν..κουραγιο κοπελα μου,κουραγιο.....
Δημοσίευση

αγάπη μου, λυπάμαι τόσο πολύ και αγχώνομαι κιολάς γιατί όλοι μας λένε πως μόλις περάσουν οι 3 πρώτοι μήνες περνάει ο μεγάλος κίνδυνος για αποβολή... κοπέλα μου προσπάθησε να πενθήσεις να το βγάλεις από μέσα σου και να ημερμήσεις!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Κοίτα αν είχες κανονική περίοδο με σκούρο αίμα και κομματάκια, δύσκολο να είσαι έγκυος... Και αν ήσουν δλδ θα έβλεπες καραμπινάτο θετικό τόσες μέρες μετά.  Πιθανόν ήταν εξάτμισης η γραμμή. Κάνε αν θες και κάποια άλλη μάρκα για να σιγουρευτείς 😊
    • Κορίτσια καλησπέρα! Μανούλα 3 μηνών βρέφους εδώ!!! Θηλάζω αποκλειστικά , όμως ξεκίνησα τη προσπάθεια ν βγάζω Μ θήλαστρο κιόλας έτσι ώστε να κάνω μια μικρή τράπεζα γάλατος ν έχω ν δώσω σε περίπτωση που πρεπει να λείψω σε κάποιο γεύμα! Δυστυχώς δν πάει καλά , κορίτσια μπορεί στο μισάωρο. Ν βγάλω 10 μλ 😞😞😞  στην αρχή ες τη δοκίμασα το swing flex της medela κ τώρα το medela in calma! Με αυτό μπορεί ν βγάλω λίγο παραπάνω τύπου 30 μλ αναρωτιέμαι τι πάει λάθος 🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️
    • Χρύσα μου πως τα πάτε με το μπεμπακι; Πως είναι η καθημερινότητα με τα παιδάκια σου; Το μωρό πως είναι; Πήγατε στους γιατρούς; ❤️❤️
    • Καλησπέρα κορίτσια μου! Εχω πάρα πολύ καιρό να σας γράψω! Εμείς 7 του μήνα θα γίνουμε 2 μηνών! Το μωράκι μ είναι πολύ καλό φτου φτου από την αρχή τα έχουμε πάει πολύ καλά κάνουμε αποκλειστικό θηλασμό είναι φαγανουλης γεννήθηκε 3.400 και έχει φτάσει ήδη τα 5μιση κιλά. Ευτυχώς κολικούς δεν είχαμε μόνο μερικές μέρες στην αρχή είχε αρκετή ενόχληση μέσα στην ημέρα. Το βράδυ από την πρώτη μέρα κάνει 3ωρα, ακόμα δεν κάνουμε σερί όμως όλη τη νύχτα  ξυπνάει μια φορά για να φάει όμως κοιμάται αμέσως….καναμε και συγκίμιση από την αρχή μέχρι πριν από 2 βδομαδες τώρα είναι στην κούνια του μέσα στο δωμάτιο μου και το πρωί που φεύγει ο άντρας μου τον φέρνω στο κρεβάτι για να κοιμηθούμε άλλο ένα 3 ωρο. Έχουμε αρχίσει να γελάμε, βλέπει πολύ καθαρά γιατί με παρακολουθεί πολύ έντονα ακόμα κ αν είμαι πιο μακριά και αν φύγω σπαραζει θέλει να με βλέπει συνεχώς επίσης τσιριζει αν σταματήσουμε να τον κοιτάμε και να του μιλάμε ενώ είναι ξύπνιος και σε καλή διάθεση 🥲😂  έχω να σας πω όμως ότι όσο ωραία και να είμαστε τώρα και όσο φυσική μ βγαίνει η μητρότητα τις πρώτες 2 εβδομάδες είχα baby blues έκλαιγα για όλα τα είχα βάψει μαύρα δεν έβλεπα φως στο τούνελ! Με το που αρχίσαμε τις βόλτες όλα αυτά σιγά σιγά τελείωσαν! Τώρα πάμε κάθε μέρα μια 3ωρη βόλτα και περνάει όμορφα η μέρα μας. Το μόνο μας θέμα είναι ότι το βράδυ κάποιες μέρες θέλουμε πολύ ώρα να κοιμηθούμε κάθεται κ με κοιτάει όσο θηλάζει δεν κλείνει τα μάτια του με τιποτααααα!!! Αλλά θα το βρούμε που θα πάει! Τις περισσότερες μέρες δεν προλαβαίνω να πιω ούτε νερό αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα ❤️  γράψτε τα νέα σας και σεις κορίτσια έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε στην ομαδούλα μας 
    • Κατ αρχάς να σ ζησει τ μωρακι σου! Εγω εμπειρία δ έχω καθώς θήλαζα αποκλειστικά. Αλλα ακριβώς αυτό θέλω να σχολιάσω. Οτι οοτε δ ηξερα ποσο έπιναν. Με τ θηλασμο δ μετρας μλ. Έτσι ακριβώς κ με τ μπουκαλι. Ακόμα είναι σε φάση π πίνουν γαλατακι οποτε τους κάνει κέφι και όσο... αλλες φορές μπορεί να πίνει επειδή πεινάει, αλλες για να νανούριστει. Εφόσον τ βαρος του είναι οκ κ ο γιατρός σ ειπε ότι αναπτύσσεται μια χαρα μην ασχολείσαι με τ ποσο τρωει. Εσύ θα προσφέρεις οπότε νομίζεις ότι θέλει και όσο πιει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...