Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Μερικες φορές η ζωη μας παίζι τα πιο παραξενα παιχνιδια και ζουμε σε ια πραγματικοτητα την οποια δεν μπορουμε να συνηδητοποιησουμε οτι ειμαστε μερος αυτου του εργου.

Ξερετε οτι ηταν αρρωστο πολυ σοβαρα και νοσηλευοταν απο την Προηγουμενη Δευτερα στο Τζανειο νσοκομειο ενας ανθρωπος με πολλα προβληματα υγειας και στο τελος πηρε και μικροβειο το οποιο τν εκανε να βρισκετε σε σηψη .

Ολες τις ημερες που πηγαινα στο νοσοκομειο ηταν και η αδερφη μου και ο αδερφος μου τη Δευτερα ομως πηγα μονη μου και εκατσα εκι πολλες ωρες.Τον περοιποιηθηκα και του μιλαγα και του ελεγα τοσα ολλα πραγματα μαλιστα του αναφερα οτι ειμασταν μαζι πανω απο 4 ωρες κι δνε ειχαμε τσακωθει γιατι παντα ο πατερας μου και εγω ειμασταν μεσα στη κοντρα .

Τον εβελεπα ετσι στο κρεβατι καινα δειχνει πολλα χρονι πιο μεγαλος να μην εχει καμια σχεση με τον ανθρωπο που ηξερα εγω για μπαμπα ειχε αλλοιωθει η μορφη τουκαι το μονο που τον κρατουσε στη ζωη ξηταν κατι σωληνακια .Μας το ειπε η γιατρος και παρολο πο η μαμα μοκαι η αδερφη μου ειχαν ελπιες εγω το ηξερα οτι εκενη την ημερα θα ηταν και η Τελευταια φορά που τον εβλεπα.Βγηκα εξω και ενιωθα οτι καποιος μυ στερουσε τον αερα .Μιλησα με το αντρα μου στο τηλ. και του το ειπα οτι εκεινο θα ητν τοτελευταιο βραδυ του πατερα μου .Η αδερφη μου ειχε αφησει στην αποκλειστικη το τηλεφωνο της και εγω αφησα στη διπλανη κυρια που ειχε το αντρα τη τλευταια στιγμη το δικο μου δνε ξεω γιατι ειχα την αισθηση οτι ετσι επρεπε να γινει .Στις 3.15 τα ξημερωματα χτυπησε το τηλ. μου και εκειμου ειπαν τα νεα ο πατερας μου σταματησε να ζει .Επρπε εγω να ενημερωσω ταα αδερφα μου και τη μαμα μου επρπε εγω να τους δωσω αυτο το δυσκολο πραγα .Το χειροτερο μου .

Δεν ξερω πως νιωθω ειμαι μπερδεμενη ζω οτι χειροτερο μπορει να συμβει το μυαλο μου ειναι χωρισμενο σε εικονες της παιδικης μου ηλικιας .

Επρεπε χτες να το πω και στο παιδι και ηταν τετοιο το ξεσπασμα του εκλαιγε και φωναζε και εγω δεν μπορουσα να του απαλυνω το πονο .

ειναι σκληρο αυτο το πραγμα αλλα θα σας πω ατοπροσπαθω να βγαλω το συναισθημα καινα μειω με τη λογικη και το μονο που θα πω ειναι :μπαμπα κλο ταξιδι εκει που πας .

  • Απαντήσεις 97
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

αχ Βάνια μου τι να σου πω κοπέλα μου!!!Δυστηχως ολοι μας θα φύγουμε κάποτε..ειναι η ροή της ζωης αυτο..Κάνε κουράγιο..και σκέψου οτι ο μπαμπάς σου απο κει που ειναι θα θέλει να σας βλέπει ευτηχισμένους!!

Ξέρω οτι ειναι δυσκολο..ειδικα τωρα που ειναι και τόσο νωρίς..Ο χρονος ειναι ο καλήτερος γιατρος λένε..

φιλια

τα θερμα μου συλληπητηρια

Δημοσίευση

Αχ Βάνια μου ειλικρινά λυπάμαι λυπάμαι πάρα πολύ, τα συλληπητήριά μου και ναι πρέπει να φανείς δυνατή για τον Στυράκο σου που θα του λείψει ο παππούς του.....δυστυχώς έτσι είναι η ζωή, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα διαφορετικό όσο και να προσπαθούμε, επίσης να στηρίξετε και την μαμά σου, σας χρειάζεται και να περνά πολλές ώρες με τα εγγόνια για να ξεχνιέται (αν μπορεί να ξεχάσει κανείς την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου)......εύχομαι πάντα να τον θυμάσαι εσύ και τα αδέλφια σου με πολύ αγάπη.......

σε φιλώ και συμπάσχω!!!

Δημοσίευση

ΒΑΝΙΑ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΓΧΩΡΕΣΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΙΣΩΣ Ο ΘΕΟΥΛΗΣ ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΝΑΕΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ,ΙΣΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ....

Δημοσίευση

ΒΑΝΙΑ ΜΟΥ σπαραξε η ψυχη μου πραγματικα

μονο κ μονο απο τον τιτλο

ζωη σε σας κοριτσακι μου γλυκο

κλαιω μαζι σου ....κουραγιο κ πολυ δυναμη

ο χρονος οντως ειναι ο καλυτερος γιατρος

τα θερμα μου συλληπητηρια :( :( :( :*

Δημοσίευση

κορίτσι μου συλλυπητήρια για το χαμό του πατέρα σου. Τουλάχιστον πρόλαβες να τον δεις και να του πεις αντίο. Καλό του ταξίδι, να είσαι δυνατή για το παιδάκι σου, προσπάθησε να του εξηγήσεις ότι όσο τον αγαπάμε και τον θυμόμαστε, ο παππούς θα είναι πάντα μαζί μας..

Δημοσίευση

...ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ.....ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ...ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ...ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ!!!!!ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ...ΥΠΟΜΟΝΗ....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΣΟΥ!!!!

ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ....

Δημοσίευση

Κορίτσι μου συλληπητήρια για τον πατερούλη σου..Λυπάμαι πολύ... :(:(

Ξέρω ότι είναι δύσκολο για σενα, αλλά κάνε κουράγιο...Πρέπει να φανείς δυνατή για το παιδάκι σου...Σκέψου ότι τις τελευταίες του στιγμές ήσουν κοντά του... :(:(

Εγώ μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα, γιατί και ο μπαμπάς μου είναι άρρωστος και δεν ξέρω πότε θα έρθει το μοιραίο..Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι... :(:(

Καλό του ταξίδι!!!Ας αναπαυτεί η ψυχούλα του!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...