Άγχος αποχωρισμού...

[frosobal]

LaLa έγραψε:

Φροσω μου οπως τα λες η θεωρια ειναι καλη αλλα η πραξη πολλες φορες διαφέρει . Για μενα το θεμα ειναι να γνωριζουμε γιατι συμβαινουν καποια πραγματα στο μωρο , για να μπορεσουμε να το κατανοησουμε καλυτερα και να ξεφύγουμε απο τα κλισε "κακομαθε και θελει αγκαλιες" .

Τωρα για σας ειναι δυσκολα τα πράγματα , εδω με ενα μωρο και ωρες ωρες χανω την μπάλα .

Φανταζομαι τα εχετε δοκιμάσει ολα , επετρεψε μου να σου πω μια ιδεα . Αφου το αντιμετωπιζεται εντονα στον βραδινο υπνο μηπως να κοιμιζατε τα μικρα διαφορετικες ωρες ? Τα διδυμα λιγο πιο νωρις και μετα να χεις χρονο να ασχοληθεις και με τον "μεγαλο" ?

Μια χαρα θα ανταπεξέλθεις και θα τα καταφέρεις ! Καταλαβαινω πως η κουραση και το αγχος ειναι πολυ αλλα κανεις το καλυτερο δυνατο για τα παιδιά σου και αυτο εχει σημασια !

Λες να μην προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό; Όταν εγώ θηλάζω ή κρατάω αγκαλιά ή μιλάω ή ακόμα κοιτάω το ένα μωρό ο μεγάλος αρχίζει να τσιρίζει και να χτυπιέται στα πλακάκια. Αρχίζουν και τα μωρά να εκνευρίζονται και πάει μπούμεραγκ η κατάσταση. Ποιος μπορεί να κοιμηθεί με αυτήν την τρέλα;

Ακόμα κι όταν αποκαμωθούν όλα και κοιμηθούν:

1. ξυπνάει συνέχεια ο μεγάλος μα συνέχεια τσιρίζοντας και φωνάζει να πάω στο κρεβάτι του. Πηγαίνω και αρχίζει να ουρλιάζει μέσα στη νύχτα και φυσικά τους ξυπνάει όλους.

2. το ένα μωρό θέλει κάθε τρεις και λίγο να θηλάζει κι αν δεν θηλάσει δεν ηρεμεί.

3. το άλλο μωρό θέλει να κοιμάται στο κρεβάτι μας. Όταν σηκώνομαι μετά από λίγο ξυπνάει πάω να του βα΄λω την πιπίλα του και μου αρπάζει το χέρι, όταν το τραβάω με τρόπο ξυπνάει.

Και θα μου πεις βρε κοπελιά πώς τους έμαθες έτσι; Αμ εδώ είναι το θέμα δεν τους έμαθα, αλλά όταν κάποιος ξυπνάει πέφτει συναγερμός για να μην ξυπνήσουν και οι υπόλοιποι. Και φαντάσου ότι 1-2 φορές την εβδομάδα είμαι μόνη μου το βράδυ.

Κι όμως βρε κορίτσια τα κοιτάω και νιώθω τόσο κουρασμένη αλλά όμως τόσο μα τόσο πολύ ευτυχισμένη και ευλογημένη.

Μπεμπάκος μπορείς να τον πας σε παιδότοπο, αλλά σε αυτήν την ηλικία μην περιμένεις να παίζει με τα άλλα παιδάκια.

[amanda]

Ρε Θούλι μου λείψατε αλλα δεν σας προλαβαίνω στο εξπρές....

Μπαίνω τη μία μέρα και την άλλη έχετε πάρει το επόμενο τρένο.

Διαβάζω που και πού θέλω να γράψω για κάθε μία ξεχωριστά αλλα μετά τα ξεχνάω (η αυπνία βλέπεις) οπότε καταλαβαίνεις...

Πάω να επιβιβαστώ...

Έλα...

[LaLa]

frosobal έγραψε:

Κι όμως βρε κορίτσια τα κοιτάω και νιώθω τόσο κουρασμένη αλλά όμως τόσο μα τόσο πολύ ευτυχισμένη και ευλογημένη.

Αυτο τα λεει ολα

Μπεμπου εκτος απο παιδική χαρα που επιβάλλεται να πηγαινει καθημερινά ή και παιδοτοπο μια στις 15 ( εχει καποιους που ειναι πολυ ωραιοι και δεν ειναι σαν σε κλουβί τα μωρα μεσα στις μπαλες ) καλο θα ειναι αν δεν κανετε να αρχισετε μια δραστηριοτητα μαζι . Μπορεις να τον πας για κολυμπι ή σε μουσικοχορευτικό γκρουπ (εχει ο Νακας στην Αθηνα για ψαξτο λιγο ) ή σε καποια αλλη τετοια δραστηριοτητα .

Τα παιδακια σ΄αυτην την ηλικια δεν ξερουν ακομα να παιζουν μεταξυ τους αλλα ξερουν να εκτελουν εντολες και να καθοδηγουντ .

Τωρα για το θεμα μιμησης , εσενα σε μιμειτε ο μικρος ? Κανει δουλειες πχ σκουπιζει ή ξεσκονίζει ?

[thouli]

frosobal έγραψε:

LaLa έγραψε:

Λες να μην προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό; Όταν εγώ θηλάζω ή κρατάω αγκαλιά ή μιλάω ή ακόμα κοιτάω το ένα μωρό ο μεγάλος αρχίζει να τσιρίζει και να χτυπιέται στα πλακάκια. Αρχίζουν και τα μωρά να εκνευρίζονται και πάει μπούμεραγκ η κατάσταση. Ποιος μπορεί να κοιμηθεί με αυτήν την τρέλα;

Ακόμα κι όταν αποκαμωθούν όλα και κοιμηθούν:

1. ξυπνάει συνέχεια ο μεγάλος μα συνέχεια τσιρίζοντας και φωνάζει να πάω στο κρεβάτι του. Πηγαίνω και αρχίζει να ουρλιάζει μέσα στη νύχτα και φυσικά τους ξυπνάει όλους.

2. το ένα μωρό θέλει κάθε τρεις και λίγο να θηλάζει κι αν δεν θηλάσει δεν ηρεμεί.

3. το άλλο μωρό θέλει να κοιμάται στο κρεβάτι μας. Όταν σηκώνομαι μετά από λίγο ξυπνάει πάω να του βα΄λω την πιπίλα του και μου αρπάζει το χέρι, όταν το τραβάω με τρόπο ξυπνάει.

Και θα μου πεις βρε κοπελιά πώς τους έμαθες έτσι; Αμ εδώ είναι το θέμα δεν τους έμαθα, αλλά όταν κάποιος ξυπνάει πέφτει συναγερμός για να μην ξυπνήσουν και οι υπόλοιποι. Και φαντάσου ότι 1-2 φορές την εβδομάδα είμαι μόνη μου το βράδυ.

Κι όμως βρε κορίτσια τα κοιτάω και νιώθω τόσο κουρασμένη αλλά όμως τόσο μα τόσο πολύ ευτυχισμένη και ευλογημένη.

Μπεμπάκος μπορείς να τον πας σε παιδότοπο, αλλά σε αυτήν την ηλικία μην περιμένεις να παίζει με τα άλλα παιδάκια.[/quote:89g17iiy]

ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ

[bebadomama]

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε:

συγνωμη που βγαινω και εγω εκτος θεματος αλλα μιας και εχουμε πλεον περασει το θεμα του αποχωρισμου και τεθηκε το θεμα του παιδικου να πω κατι και να ρωτησω κατι παραλληλα??

ο μικρος μου ειναι μονος του,παιδακια δεν υπαρχουν στην γειτονια μας,τα αδερφια του ερχονται σπανια και διαπιστωσαμε οτι οταν ειναι σε επαφη με παιδακια(της ηλικιας του)κανει πραγματα,κυριως μιμειται,που μονος του δεν τα κανει.

πχ:παιζει με τα παιχνιδια αντι να τα πεταει,μιλαει πιο πολυ,χορευει κ.α

η παιδιατρος με συμβουλεψε,βλεποντας κι εκεινη αυτο,να τον παω σε παιδικο ετσι ωστε εκτος απο την κλασικη κοινωνικοποιηση να ανπτυξει τις ικανοτητες του και να 'αμολυσεί' ο λογος και οι κινησεις του.

πηγα αλλα δεν τον παιρνουν ακομη γιατι ειναι μικρος και φοραει πανα,σε ιδιωτικο δεν υπαρχουν χρηματα....

τι μπορω να κανω εγω???? πως θα τον φερω σε επαφη τετοια με παιδακια της ηλικιας του?

στις παιδικες χαρες της γειτονιας δεν εχει αλλα παιδακια? Μπορεις ακομη να κανονιζεις μια εξορμηση καθε σαββατοκυριακο σε καποιο παρκο αν οχι της περιοχης σας καπου αλλου,εκει και κοσμο θα χει και θα το ευχαριστηθειτε οικογενειακως. Για παιδικο ειναι νωρις,και αφου εισαι σπιτι δεν βλεπω τον λογο να τον στειλεις τον μικρο σου.

Για να αναπτυξει τον λογο καλο ειναι να του μιλας εσυ πολυ,ο μπαμπας του επισης.Να διαβαζετε παραμυθια μαζι,ακομα και περιοδικα οτι να ναι,να λετε τραγουδακια,τετοια πραγματα.Τα χετε δοκιμασει ολα αυτα?

[little-angel]

Εγω παλι βρε κοριτσια μεγαλωνω τη μικρη μου μονη μου(κ με τον μπαμπα εννοειτε!),ευτυχως εχω τη δυνατοτητα να μην δουλεψω για οσο εγω αποφασισω,εχω επιλεξει να ειμαι εγω αποκλειστικα διπλα της για οσο χρειαζεται γιατι το θελω πολυ!!!Το περιμενα πως κ πωςνα το ζησω!Κ ειναι αυτο που με ευχαριστει!

Ολη μερα παιζουμε,τραγουδαμε,χορευουμε,την παω βολτες,την πλενω,την ταιζω εγω,την παινω συνεχει αγκαλιτσες,της δειχνω συνεχεια την αγαπη μου με οποιο τροπο μπορω....κ ομως την αδυναμια που εχει στο μπαμπα της,ειδικα οσο μεγαλωνει, ειναι αλλο πραγμα!!!Φευγει εκεινος κ σπαραζει στο κλαμμα!Μου λενε καμια φορα,γιατι δε του δινω να την ταισει εκεινος ή να την κανει μπανιο,και λεω"Ασε!!!Ουτε σημασια δε θα μου δινει τοτε!!!!"

Ολους αυτους τους μηνες(κοντευει 7 μηνων τον αλλο μηνα), 3 μερες χρειαστηκε να λειψω σχεδον απο το πρωι ως το βραδυ κ σα να μην την εννοιαξε Οταν με ειδε απλα χαμογελασε!

Το μπαμπα της μπορει να εχει να τον δει 1 ωρα κ μολις τον βλεπει μονο κωλοτουμπες δε κανει!!!Χοροπηδαει,φωναζει απο τη χαρα της,γελανε κ τα αυτια της κ κανει σα τρελλη για να την παρει αγκαλια!!Κοριτσια ειλικρινα αλλο να σας το λεω κ αλλο να το βλεπετε!!Σε μενα ποτε δεν εχει κανει ετσι...

Σημερα την ειχε αγκαλια το πρωι κ πηγαινε να μου τη δωσει για να φυγει για τη δουλεια κ μολις την επαιρνα εκλαιγε κ ανοιγε τα χερια να την ξαναπαρει αγκαλια ο μπαμπας!Την επαιρνε, κ εκεινη σταματαγε κ γελαγε!Μου την εδινε, παλι τα ιδια...κλαμμα κ κακο!Αφου με πιασαν τα κλαμματα κ ο αντρας μου προσπαθουσε να ηρεμησει 2 μωρα!!!

Χαιρομαι πολυ που τον αγαπαει κ του εχει τοση αδυναμια!!!!Το θελω κ εγω,κ αν δε συνεβαινε θα το επιδιωκα εγω με καθε τροπο!!Στεναχωριεμαι μονο που δε κανει κ για μενα ετσι,που λιωνω γι'αυτη...αναρωτιεμαι αν κανω κατι λαθος..μηπως φταει που δεν καταφερα να τη θηλασω παρα λιγες μονο βδομαδες...κ στεναχωριεμαι ακομα πιο πολυ κ με πιανουν τυψεις !

Συγνωμη αν σας κουρασα με τη μεγαλη απαντηση κ αν ξεφυγα απο το θεμα αλλα ηθελα καπου να πω τον "πονο" μου γιατι αληθεια στεναχωραθηκα σημερα..

[Eleny2]

little-angel έγραψε:

Εγω παλι βρε κοριτσια μεγαλωνω τη μικρη μου μονη μου(κ με τον μπαμπα εννοειτε!),ευτυχως εχω τη δυνατοτητα να μην δουλεψω για οσο εγω αποφασισω,εχω επιλεξει να ειμαι εγω αποκλειστικα διπλα της για οσο χρειαζεται γιατι το θελω πολυ!!!Το περιμενα πως κ πωςνα το ζησω!Κ ειναι αυτο που με ευχαριστει!

Ολη μερα παιζουμε,τραγουδαμε,χορευουμε,την παω βολτες,την πλενω,την ταιζω εγω,την παινω συνεχει αγκαλιτσες,της δειχνω συνεχεια την αγαπη μου με οποιο τροπο μπορω....κ ομως την αδυναμια που εχει στο μπαμπα της,ειδικα οσο μεγαλωνει, ειναι αλλο πραγμα!!!Φευγει εκεινος κ σπαραζει στο κλαμμα!Μου λενε καμια φορα,γιατι δε του δινω να την ταισει εκεινος ή να την κανει μπανιο,και λεω"Ασε!!!Ουτε σημασια δε θα μου δινει τοτε!!!!"

Ολους αυτους τους μηνες(κοντευει 7 μηνων τον αλλο μηνα), 3 μερες χρειαστηκε να λειψω σχεδον απο το πρωι ως το βραδυ κ σα να μην την εννοιαξε Οταν με ειδε απλα χαμογελασε!

Το μπαμπα της μπορει να εχει να τον δει 1 ωρα κ μολις τον βλεπει μονο κωλοτουμπες δε κανει!!!Χοροπηδαει,φωναζει απο τη χαρα της,γελανε κ τα αυτια της κ κανει σα τρελλη για να την παρει αγκαλια!!Κοριτσια ειλικρινα αλλο να σας το λεω κ αλλο να το βλεπετε!!Σε μενα ποτε δεν εχει κανει ετσι...

Σημερα την ειχε αγκαλια το πρωι κ πηγαινε να μου τη δωσει για να φυγει για τη δουλεια κ μολις την επαιρνα εκλαιγε κ ανοιγε τα χερια να την ξαναπαρει αγκαλια ο μπαμπας!Την επαιρνε, κ εκεινη σταματαγε κ γελαγε!Μου την εδινε, παλι τα ιδια...κλαμμα κ κακο!Αφου με πιασαν τα κλαμματα κ ο αντρας μου προσπαθουσε να ηρεμησει 2 μωρα!!!

Χαιρομαι πολυ που τον αγαπαει κ του εχει τοση αδυναμια!!!!Το θελω κ εγω,κ αν δε συνεβαινε θα το επιδιωκα εγω με καθε τροπο!!Στεναχωριεμαι μονο που δε κανει κ για μενα ετσι,που λιωνω γι'αυτη...αναρωτιεμαι αν κανω κατι λαθος..μηπως φταει που δεν καταφερα να τη θηλασω παρα λιγες μονο βδομαδες...κ στεναχωριεμαι ακομα πιο πολυ κ με πιανουν τυψεις !

Συγνωμη αν σας κουρασα με τη μεγαλη απαντηση κ αν ξεφυγα απο το θεμα αλλα ηθελα καπου να πω τον "πονο" μου γιατι αληθεια στεναχωραθηκα σημερα..

Ξερεις ποσες φορες εχω κλαψει εγω?

Λεω δεν με αγαπαει!

Τι κανω λαθος?

Η μεγαλη μου πραγματικα αγαπαει, λατρευει τον πατερα της!

Απο μωρο το εδιχνε οπως και η δικια σου!

Εχει φτασει 3 ετων και ακομη η αδυναμια που τρεφει για τον μπαμπα της ειναι εμφανης!

Μια συνηθεια ειναι!

Σ'αγαπαει, εισαι η μανουλα της.

Εισαι εκει, για οτι χρειαστει!

Εισαι η συνεχεια του εαυτου της!

Θα εισαι εκει, παντου και παντα γι'αυτην και το νιωθει!

[little-angel]

Ax Καντινου με συγκινησες κ αλλο κ εσυ με αυτα που μου ειπες!

Το ξερω οτι ετσι ειναι κ οτι με αγαπαει απλα ηθελα να μου το δειχνει κ μενα λιγο παραπανω η ατιμη!

Το λενε οτι συνηθως τα κοριτσια εχουν αδυναμια στο μπαμπα κ σιγουρα καταλαβαινει κ εκεινη οτι ο μπαμπας της την λατρευει!

[Eleny2]

Ελειπα στην δουλεια και γυρνουσα και λες οτι δεν ελειψα καθολου!

Εκλαιγε και ηρεμουσε μονο στην αγγαλια του μπαμπα της!

Εφευγα και πηγαινα καπου μονη μου και εκλαιγα!

Ελεγα εμενα γιατι δεν μου το διχνει?

Ειμαι η μανουλα της ομως!

Ποιο παιδι δεν εχει λατρεψει την ΜΑΝΑ?

ΜΑΝΑ, λεξη ιερη!

Οπως σου ειπα θα το συνηθησεις και ακουσε με!

Ειναι πραγματικα υπεροχο η κορη να λατρευει τον μπαμπα!

Παντα ηθελα εναν μπαμπα που να με αγγαλιαζει, να μου λεει οτι με αγαπαει!

Τρεχει και πηγαινει στον πατερα της τωρα πια, τον χαϊδευει και του λεει"σ'αγαπω!"

Ειναι υπεροχο!

Δεν εχεις κατι να ζηλεψεις!

Απλα εχει αδυναμια στον μπαμπα!

Θα ειναι ο μπαμπακας της!

Με την κοιλιτσα του, με την καραφλιτσα και με τις ατελειωτες ωρες να καρδιοχτυπα κρατωντας το ρολοϊ αγγαλια να γυρισει απο την βραδυνη εξοδο!

Ηρεμησε και απολαυσε αυτο που ζεις!

Πιστεψε με ασο μεγαλωνει θα υπαρξει ισσοροπια αλλα η συμπαθεια θα ειναι συμπαθεια!

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

πηγαμε παιδικη χαρα!!!!!

ηταν η πρωτη φορα που πηγαμε οι 2 μας και περασαμε τελεια!!!!!!!!!!!!!!!!

τρεξαμε,γελασαμε,τραγουδισαμε,καναμε κουνια,γυρω-γυρω αγκαλιτσα,με ταιζε απο την γκοφρετουλα του...αχχχχ νιωθω τοσο γεματη!!!

για πρωτη φορα απο τα πολλα παιδακια που ειχε εκει και που του ελεγα ελα να παμε στα παιδακια ειπε μαμα εακια (παιδακια)

του κανει πολυ καλο τι ναπω και στο σπιτι του μιλαω αλλα δεν....ισως εξω ξεσηκωνεται περισσοτερο!!!

λαλα το εχω ψαξει ειδα και ενα κεντρο με δραστηριοτητες που ειχαν βαλει ποστ εδω στο μαμυ(πολυ πολυ καλο) αλλα εκτος του οτι ολα αυτα ειναι πολυ μακρια σε εμας ειναι και πολυ ακριβα σε εμας οποτε μαλλον στο παρκο και στις κουνιες θα αρκεστουμε αντε και σε κανενα παιδοτοπο που και που.

οσον αφορα τις δουλειες..ουουουου βοηθαει ο μικρος μου βοηθουλης ειδικα με την ηλεκτρικη!!!!

φερνει τα μανταλακια κανει γενικα διαφορα μικρα πραγματακια.

απλα λογω του οτι ακομη δεν περπατουσε καλα δεν τον ειχα παει ακομη παιδικη

ηταν η δευτερη φορα που πηγαμε σημερα και τωρα σαν πιο μεγαλος το καταχαρηκε

σας ευχαριστω για την συμβουλη και καλη μου εξορμηση στις παιδικες χαρες

[little-angel]

καντινου έγραψε:

Ελειπα στην δουλεια και γυρνουσα και λες οτι δεν ελειψα καθολου!

Εκλαιγε και ηρεμουσε μονο στην αγγαλια του μπαμπα της!

Εφευγα και πηγαινα καπου μονη μου και εκλαιγα!

Ελεγα εμενα γιατι δεν μου το διχνει?

Ειμαι η μανουλα της ομως!

Ποιο παιδι δεν εχει λατρεψει την ΜΑΝΑ?

ΜΑΝΑ, λεξη ιερη!

Οπως σου ειπα θα το συνηθησεις και ακουσε με!

Ειναι πραγματικα υπεροχο η κορη να λατρευει τον μπαμπα!

Παντα ηθελα εναν μπαμπα που να με αγγαλιαζει, να μου λεει οτι με αγαπαει!

Τρεχει και πηγαινει στον πατερα της τωρα πια, τον χαϊδευει και του λεει"σ'αγαπω!"

Ειναι υπεροχο!

Δεν εχεις κατι να ζηλεψεις!

Απλα εχει αδυναμια στον μπαμπα!

Θα ειναι ο μπαμπακας της!

Με την κοιλιτσα του, με την καραφλιτσα και με τις ατελειωτες ωρες να καρδιοχτυπα κρατωντας το ρολοϊ αγγαλια να γυρισει απο την βραδυνη εξοδο!

Ηρεμησε και απολαυσε αυτο που ζεις!

Πιστεψε με ασο μεγαλωνει θα υπαρξει ισσοροπια αλλα η συμπαθεια θα ειναι συμπαθεια!

Καντινου μου σ'ευχαριστω για τα λογια σου!

Ηθελα παντα να του εχει αδυναμια...δεν ηθελα να της λειψει τιποτα απο το μπαμπα της!!!(οι δικοι μου ειναι χωρισμενοι..)

Πριν γεννηθει του ελεγα"θα την κανω να σε λατρεψει!!!θα γυρνας απο την δουλεια κ θα την κανω να κανει κωλοτουμπες απο τη χαρα της!!!"

Δε χρειαστηκε να κανω τιποτα τελικα, γιατι τα μικρα μας εχουν ενστικτο Χαιρομαι αληθεια!!!Απλα ειμαι λιγο παραπονιαρα :silly:

Περιττο να σου πω οτι η 1η της λεξη(πριν λιγες μερες)ηταν "μπαμπα"!!!!!

Αργοτερα η 2η "μαμ" και η 3η "μαμα"..!!

Παμε να φαμε τωρα!

[LaLa]

Ετσι μπραβο !!! Καλα βρε δεν τον ειχες παει παιδικη ? Εγω απο 8 μηνων (μπουσουλουσε) την πηγαινω ανελλιπως !

Θα δεις τωρα που θα πηγαινεις τον μικρο παιδική ποσο θα ηρεμήσει και θα παιζει και θα χαιρεται . Για την ομιλια μην αγχωνεσαι ουτε η δικη μου μιλαει . Καταλαβαινει τα παντα αλλα τα παντα ομως σε βαθμο να μιλαμε με κωδικους ή στα γερμανικά οταν θελουμε να πουμε κατι που δεν πρεπει να ακουσει , αλλα δεν μιλαει .

Απο τη στιγμη που ο μικρος σε μιμειτε και κανει οτι κανεις κλπ ειστε μια χαρά .Αντε καλη κουνια μπέλα τωρα

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

καλα λαλα τουτος ξεθαρεψε πολυ στις κουνιες!!!!!!!!!!

του αρεσεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε βεβαια δεν ηταν και η καλυτερη παιδικη(μεσα στους κινδυνους)αλλα τι να πεις!!

τον ειχα αφησει ελευθερο να κανει οοοοοτι θελει και παρολο που το εδαφος ηταν ανωμαλο με τα χαλικια δεν εχασε την ισορροπια του και επαιζε.

του λεω 'ελα σπυρο να σε πιασει η μαμα' και αρχισε κατι πονηρα γελακια και να τρεχει γυρω γυρω μου

ξετρελαθηκα κι εγω

τον ειχα παει παλιοτερα αλλα επειδη δεν περπατουσε και τον ειχα στο καροτσι νευριαζε που δεν μπορουσε και αυτος να κανει οτι κανουν και τα αλλα παιδακια.

η μονη δραστηριοτητα που κανει αυτον τον καιρο ειναι στην φυσιοθεραπεια που εκτος απο της ασκησεις η γιατρος του(που ειναι πολη καλη)του κανει εξτρα οπτικοκινητηκες ασκησουλες με παιχνιδια,τραγουδακια και χορο.

αυτο τελειωνει τον απριλιο...

στην ομιλια οντως δεν ανυσηχω γιατι και ο μπαμπας του αργησε να μιλησει αλλα καταλαβαινει τα παντα!!!! οποτε σιγα σιγα θα λεει τα δικα του

[Κατρινα]

θα σας πω εγω για αγχος αποχωρισμου φιλες μου!!

Η κορη μου ειναι 9.5 γεννηθηκε 22Αυγουστου 2000!

οταν η Ελενα ηταν 1 ετους εγω επρεπε να δουλεψω υποχρeωτικα!!

1ον γιατι ηθελα να παντρευτω μικρη (απο ερωτα)και το εκανα στα 21μου!την Ελενα την εκανα μετα απο 3.5 χρονια!οπως καταλαβατε δεν ειχα κατασταλαξει σε μια δουλεια(ηθελα να μπω στο λιμενικο σωμα τοτε,αλλα ποτε δεν μπηκα)Ετσι τελειωσα κομμωτικη και μακιγιαζ και χωθηκα στην αγορα!για να αναλαβω τις ευθυνες μου μονη μου!Γιατι σας τα λεω αυτα..?

Οταν μπηκα στη δουλεια μου πριν 8.5 χρονια δεν περιμενα ποτε οτι θα αναγκαστω να αποχωριστω το παιδακι μου πανω απο μια μερα!

ο αντρας μου λιμενικος με αποστολες τοτε 3μηνες και 4μηνες εκτος Αττικης

οπότε εγω επρεπε να δουλευω και να προσεχω το παιδι!Ειχα βοηθεια βεβαια απιστευτη απο τους γονεις μου!!

καποια στιγμη οι γονεις μου βγηκαν στη συνταξη καιαποφασισαν να πανε στο χωριο να μεινουν να ησυχασουν!!ομως δεν μπορουσαν να με αφησουν ετσι..και αποφασισαν να παρουν τη μικρη μαζι τους!!και ενω εγω δε μπορουσα να κανω διαφορετικα..με σφιχτη καρδια δεχτηκα!Η μικρη επειδη ολη τη μερα περνουσε με τους παππουδες απο μωρο..δεν ειχε προβλημα..λιγο στην αρχη αλλα μετα συνηθησε..αλλα εγω..δεν το συνηθισα ποτε..!

εκεινοι την ειδαν πρωτοι να περπαταει..εκεινοι εκαναν τα 2α και 3α γεννεθλια μαζι της!!!Ο αντρας μου την αφησε μωρο..και οταν γυρισε απο Κρητη..στο λιμανι που τον περιμεναμε..την ειδε να περπατα!και ετσι συνεχιστηκαν τα χρονια..και εκανα υπομονη..Αυτο συνεχιστηκε και οταν ξεκινησε το σχολειο με αυτοθυσια των γονειων μου βεβαια(επρεπε καθε εβδομαδα να ανεβαινει ενας απο τους δυο,Αθηνα να κρατα το παιδι ενω ο αλλος μονος για ενα μηνα στο χωριο)

Ξερω θα εχετε πολλες αποριες αλλα οι καταστασεις ηταν τετοιες..το ωραριο εργασιας μου στο αεροδρομιο,απογευμα πρωι νυχτα στο καπακι,ποτέ αδεια καλοκαιρινη,Ολες τις γιορτες σχεδον χωρια,τι αλλο να πω..

αυτο..νομιζω ηταν αρκετο..Να σας πω οτι η μικρη στην αρχη δεν εκανε παραπονα..τα τελευταια χρονια αρχισε να παραπονιεται,γιατι τωρα πια καταλαβαινε..η ψυχη μου ομως καιγόταν!

περιμενα πως και πως να μεινω εγκυος κ να μην χαρισω σε κανενα τοσα χρονια..Οταν με το καλο γεννησω..ευχομαι να σταματησω και να εργαστω part time!χαιρομαι τωρα που ειμαι εγκυος με αδεια γιατρου απολαμβανω καθε στιγμη με τη κορη μου!δεν θελω να ξαναγινει με το αλλο παιδι το ιδιο!!!και σε καμμια σας επισης!!συγνωμη αν σας κουρασα!!!

[cherry-75]

Κατρινα έγραψε:

περιμενα πως και πως να μεινω εγκυος κ να μην χαρισω σε κανενα τοσα χρονια..Οταν με το καλο γεννησω..ευχομαι να σταματησω και να εργαστω part time!χαιρομαι τωρα που ειμαι εγκυος με αδεια γιατρου απολαμβανω καθε στιγμη με τη κορη μου!δεν θελω να ξαναγινει με το αλλο παιδι το ιδιο!!!και σε καμμια σας επισης!!συγνωμη αν σας κουρασα!!!

Κατρίνα μου εύχομαι να ζήσεις μαζί με το δεύτερό σου μωρό ό,τι δεν κατάφερες με το πρώτο. Είμαι σίγουρη ότι θα είχε σοβαρούς λόγους για να κάνεις μια τέτοια θυσία... Σβήσε το παρελθόν σου, ή μάλλον κράτα το για να σε βοηθήσει στο να γίνεις ακόμη καλύτερη, και προχώρα μπροστά...

Όλες τις ευχές μου από μένα!

[Κατρινα]

σε ευχαριστω Cherry mou!!Με ποναει που περασαν τα χρονια και δεν χαρηκα πολλες στιγμες μαζι της!!και δε θελω να ξανασυμβει ποτε αυτο με το 2ο!Η Ελενα ευτυχως ειναι πολυ καλο παιδι με κατανοηση!Αυτο πιστευω την εκανε πιο ωριμη απο οσο χρειαζεται!!με στηριζε και εγω εκεινη..και λεγαμε υπομονη ολα θα φτιαξουν μολις μεινω εγκυος στο 2ο!!αλλα βλεπεις δεν ερχονται οποτε το θελεις!!τα 3 τελευταια χρονια ειχε αρχισει και μου τη βαραγε στα νευρα..αυτο το συναισθημα,μπορει να ηταν και λογος που δεν εμενα!Τωρα ομως μας χαμογελασε ο Θεουλης!αρκετα μας δοκιμασε!και πιστευω οτι θα ειμαστε ακομα πιο δεμενη οικογενεια!!

[cherry-75]

little-angel έγραψε:

Ax Καντινου με συγκινησες κ αλλο κ εσυ με αυτα που μου ειπες!

Το ξερω οτι ετσι ειναι κ οτι με αγαπαει απλα ηθελα να μου το δειχνει κ μενα λιγο παραπανω η ατιμη!

Το λενε οτι συνηθως τα κοριτσια εχουν αδυναμια στο μπαμπα κ σιγουρα καταλαβαινει κ εκεινη οτι ο μπαμπας της την λατρευει!

Να σας πω εγώ που για να μπορώ να δουλεύω έπρεπε να έρχονται τα πεθερικά μου να κρατάνε τα δύο μου τότε παιδιά, την Μαρία και τον Αντώνη. Η Μαρία 2 και ο Αντώνης 1. Για δύο χρόνια, όταν χτύπαγα την πόρτα του σπιτιού μου γυρίζοντας από την δουλειά, άκουγα το Μαράκι μου "μην της ανοιγεται" και τσίριζε... ΓΙατί; ΓΙατί αμέσως μετά έφευγαν οι παππούδες της που της έκαναν ΟΛΑ τα χατίρια... Και ένιωθε ότι τους έχανε εξαιτίας μου...

Φαντάζεστε την ψυχολογία μου; Little-angel τώρα πια αυτά πέρασαν και τα παιδιά μου με έχουν ΘΕΟ τους, και φυσικά θα φτάσει και σε σένα αυτή η στιγμή που θα τα θυμάσαι και θα γελάς. Η μάνα είναι αναντικατάστατη, ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ... Γέλα με αυτό που σου συμβαίνει, είναι απλά προσωρινό...

[sweetmammy]

Εγω δεν τον πηγαινω πολυ συχνα στην παιδικη χαρα παντως... τον βγαζουμε εξω καμια βολτα και τον αφηνουμε να τρεχει και να παιζει που του αρεσει... στην παιδικη χαρα νομιζω οτι βαριεται... αλλα ειναι καλο να πηγαινει καθε μερα στην παιδικη χαρα; νομιζω κατι τετοιο διαβασα νωριτερα... το καλοκαιρι που πηγαινουμε διακοπες και ειναι πιο χαλαρα στο νησι τα πραγματα και ειναι σχεδον ολη μερα εξω και παιζει ειναι καλα... οταν ομως επιστρεφουμε στο σπιτι αρχιζει την γκρινια γιατι εχει "κακομαθει" στο εξω... και ειναι δυσκολο μετα να τον μαζεψω... εν τω μεταξυ εδω που μενουμε ειναι δυσκολη η προσβαση σε παιδικες χαρες... και οι κοντινοτερες ειναι βρωμικες και γεματες αστεγους και αλλοδαπους... οχι οτι καλυτερο για τα παιδακια... οταν πηγαινουμε επισκεψη στους γονεις μου εχει κατω απο το σπιτι παιδικη χαρα που ειναι πρεσεγμενη και καθαρη και εκει τον πηγαινουμε για να παιξει...!!!

[little-angel]

Ax Κατρινα μου ,ποσο δυσκολο θα ηταν ολο αυτο για σενα προσπαθω να φανταστω αλλα σιγουρα δε μπορω.....θελει μεγαλη δυναμη κ κουραγιο!

Οι συνθηκες πολλες φορες μας αναγκαζουν να καταφυγουμε σε λυσεις μεν,δυσκολες δε!Τα αισθηματα ομως ειναι παντα τοσο ισχυρα κ δεν αλλοιωνονται!Ευχομαι κατ'αρχας μια καλη εγκυμοσυνη κ με το καλο να ερθει το 2ο μωρακι σου κ πραγματικα να καταφερεις να το χαρεις οπως λαχταρας!!!

Cherry μου αυτο πρεπει να ηταν πραγματικα οδυνηρο να το ακους ...

Χαιρομαι που τωρα ολα ειναι μια χαρα κ αυτο ανηκει στο παρελθον !!

Διεγραψε το

Ειμαι παραπανω ευαισθητη απ'οσο πρεπει κ μετα κ την εγκυμοσυνη παραγινε το κακο :silly: Οταν την ειδα να κλαιει που την επαιρνα αγκαλια,ενιωσα τετοια απορριψη... !!!Να πεθανω ηθελα!!!

Μετα σκεφτηκα ψυχραιμα κ λογικα κ ηρεμησα...!

Ειμαι η μαμα της κ τη λατρευω...δε γινεται να μη μ'αγαπαει!!!Οι αδυναμιες ειναι ξεχωριστο πραγμα..τι να κανουμε!!Ολοι εχουμε

[katrina]

Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απόψεις σας και ιδιαίτερα για τις εμπειρίες σας!!!

Τελικά η μητρότητα είναι ο πιο απαιτητικός ρόλος!!!