Μετάβαση σε περιεχόμενο

Kορίτσια έχω φτάσει στα όριά μου...


Recommended Posts

ντίνα δε νομίζω να το είπε για σένα η ΕLDO..μου φάνηκε γενικό και άοριστο.

Πάντως Ελένη εμάς η τιμωρία μας (όποτε τον βάζω,σπάνια δηλαδή) είναι στο μπανιο με ανοιχτα τα φωτα για περίπου μισό με 1 λεπτό..μολις ανοιξω την πόρτα του μιλάω πολύ όμορφα και ευγενικά να καταλάβει το λάθος του και λέμε συγγνώμη και δίνουμε αγκαλιτσα..δεν ξέρω..ουτε κι εμένα μου φαίνεται τελείως σωστό, ΄μάλλον δεν είναι αλλά έπρεπε να βρω κάτι που να τον τρομάζει κάπως..να τον συγκρατεί..έτσι και μονο στο άκουσμα << σου εξήγησα ότι είναι κακό αυτό που κάνεις..θα πάμε τιμωρία..1.....2.....3....>> σταματάει αμέσως αυτό που κάνει ..με έχει σώσει πάααααρα πολλές φορές....και δεν χρειάζεται να στριγγλίζω και να γίνομαι κακιά..το λέω όμορφα και ωραία κι κάνω πως σηκώνομαι κι αμέσως σταματάει...η κοπέλα του αδερφου μου είναι ψυχολόγος..δεν μου έχει πει κάτι αρνητικό γι αυτό..με έχει δει και μάλιστα θεωρεί ότι χρειάζεται να μπαίνουν όρια απο τώρα..τη μονη αμφιβολία που έχει είναι μήπως αναπτύξει φοβία στους κλειστους χώρους..τι να πω..δηλαδή αν τον έβαζα να κάτσει σε καρεκλάκι σαν τιμωρία ..θα φοβόταν τα καρεκλάκια;;;ΤΙ ΝΑ ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ.....ότι κι αν κάνω ότι κ αν σκεφτώ να είναι τόσο λάθος;;;Ε δεν μπορουμε να είμαστε και τέλειοι γονείς..αυτό είναι από απίθανο έως αδύνατο!! Παλέυω κάθε μέρα να είμαι σωστή...κάπου θα την κάνω τη βλακία..δεν μπορεί ...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 143
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

καντινου έγραψε:

Κοριτσια, ειναι παρα πολυ δυσκολο να μεγαλωνεις οχι ενα παιδι αλλα δυο και περισσοτερα!

Οσο και να θελεις να εισαι μες την τρελη χαρα, οσο και να θελεις να εισαι γλυκια και να μην μαλωσεις δεν μπορεις!

Δεν ξερω αν υπαρχουν τετοιες μητερες αλλα εγω προσωπικα εχω προσπαθησει παρα πολυ να μην φωναξω, να μην δειρω!

Δεν γινετε ομως!

Δεν θελω να δικαιολογησω τον εαυτο μου γιατι μεγαλωσα σε σπιτι οπου ο πατερα μου μας εδερνε και το συχαινομαι!

Πιστευω(το ειχα ξαναπει και παρεξηγηθηκα) πως οταν σε ενα σπιτι υπαρχει η αγαπη και το παιδι την εχει εισπραξει αυτην την αγαπη, μια ξυλια στον πωπο, δεν "ποναει" οσο θα πονουσε οταν δεν υπαρχει αυτη η οικογενειακη αρμωνια!

Η βια, θα φερει βια!

Τα νευρα θα "γεννησουν" νευρικους ανθρωπους!

Ολλα αυτα τα ξερουμε, ποσες αντοχες μπορουμε να εχουμε ομως?

Ειναι πολυ ευκολο να μιλας και να δινεις συμβουλες!

Στην πραξη ειναι το θεμα!

Ας προσπαθησουμε!

Αυτό πιστεύω κι εγώ Ελένη...όταν και μονο προσπαθουμε να καταλάβουμε το παιδί , να του μιλήσουμε και να ακουσουμε τι έχει να μας πει, τότε κάνουμε σημαντικά βήματα και τα παραστρατήματά μας μοιάζουν αμελήτέα..γιατί πως να το κάνουμε..δεν ειμαστε υπολογιστές να τους προγραμματίζεις και να λειτουργουν..άνθρωποι είμαστε..

Πάντως έχω δει πως όταν πω στο Δημητράκη , ακόμη κι όταν στριγγλίζει υστερικά, <<Ακουσε τι λέει η μαμά!>> ήρεμα και με σταθερή φωνή αμέσως σταματαει να κλαίει και να τσιρίζει και με ακουει...όταν πάλι δε σταματήσει τον ρωτάω..<<Πες στη μαμά τι θέλεις και μη φωνάζεις!>> και πάλι με τον ίδιο τρόπο..άκουει παιδιά...και ακόμη και ο ύπνος που ώρες ωρες μας δυσκολεύει έχει γίνει πιο εύκοολος με αυτόν τον τρόπο..έχει καταλάβει ότι η μαμά του τον ακουει και ακουει κι αυτός εμένα..μου αρέσιε πολυ όταν πετυχαίνει..νιώθω ότι τον σέβομαι και με σέβεται και ότι μαθαίνει να ακουει τον άλλο...πράγματα πολύ σημαντικά σήμερα..ξέρετε συνήθως όταν μας μιλάει κάποιος βιαζόμστε να βγάλουμε συμπεράσματα και κάποιες φορές καταλήγουμε σεκαυγά γιατί δεν ακουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τι μας λέει ο άλλος...ότι πάρει το αυτί μας..επφανειακά! Κι όμως τα λόγια του άλλου έχουν βάση αν δώσουμε τη σωστή προσοχή..το πιστεύω..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ποτε δεν εχω χρεισημοποιησει την ξυλια ως τιμωρια!

Παντα μιλαω, μιλαω, μιλαω και εχω βρει και εγω το κουμπι!

Στο δωματιο της με ανοιχτο το φως και οταν ηρεμισει συζηταμε!

Παντα βρισκουμε την λυση!

Δεν κριβομαι ομως και παραδεχομαι πως αρκετες φορες εχω παραφερθει ητε γιατι ειμαι κουρασμενη ητε γιατι αυτο που κανει ειναι ακρος απαγορευτικο και εχει φαει και στον πωπο!

Το αν ειναι σωστο η οχι το γνωριζουμε ολλες!

Το θεμα μου ειναι ποιος μπορει εμενα εκεινη την στιγμη να μου κρατησει το χερι μου?

Ξερω ακουγεται ασχημο αυτο που λεω, αφου εγω η ιδια νοιωθω ασχημα που το λεω, αλλα ανθρωπος ειμαι και εγω και δεν εχω αντοχες!

Ισως φταινε πολλα!

Ισως αν ολλα στην ζωη μου διορθωθουν να ηρεμισω και να μην ξανασυμβει!

Αλλα πραγματικα Φανη, ειναι φαυλος κυκλος!

Δυστηχως!

Υπηρξα κακοποιημενο παιδι!

Αυτο με κανει να γινομαι καλυτερη σαν μανα, αλλα δεν με κανει να μην σηκωσω καποια στιγμη το χερι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Η τελευταία φρ΄ση σου Ελένη δηλώνει πολύ καλά πως η βία φέρνει βία..κακά τα ψέματα..το έχω νιώσει και το έχω κάνει κι εγώ..ο αντρας μου έχειμεγαλώσει σε διαφορετικό περιβάλλον απο το δικό μου λιγότερο νευρικό με τα δικά της ελαττώματα όμως..όταν τσακωνόμαστε βλέπεις τη διαφορά...δε θα σηκώσει ποτέ το χέρι του σε μένα ψάχνει όμως την πραγματική αιτία του καυγά μας..αντίθετα εγώ ξεσπάω πάνω του μέχρι να μου φύγει όλος οθυμός με τσιμπιές, κλωτσιές..εν ολίγοις..έχω μάθει ο θυμός μου να εκδηλώνεται με βία..βέβαια μαζί του έχω αλλάξει πολύ αλλά όχι τελείως..και θέλω να το βγάλω από τη ζωή μου εντελώς. Κακά τα ψέματα όμως..και οι ξυλιές που δίνεις εσύ στο παιδί σου μην ξεχνάς πως του δίνουν το μηνυμα...θα το κάνει κι αυτό αργότερα στα δικά του παίδιά γιατί έτσι έμαθε!!Κι εμένα αυτό με ενοχλεί για το γιο μου..δε θα ήθελα να γίνει τέτοιος άνθρωπος..αλλά μήπως είναι ουτοπικό; Μήπως παρα είναι τέλειο για να είναι εφικτό;Μπορεί ..μπορεί και όχι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δεν ξερω Φανη κατα ποσο ειναι αφικτο!

Πρεπει ομως να καταλαβουμε οτι εχουμε να κανουμε με παιδια!

Πως εμεις θα ειμαστε υπευθυνοι για πολλα που αφορουν τον χαρακτηρα τους!

ειναι ασχημο, ακομη και η ξυλια!

Ο θεος να μας δωσει την δυναμη και το κουραγιο!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΠΑΝΤΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑ ΔΥΡΟ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΤΕ

Κ ΠΑΛΙ ΤΥΨΕΙΣ ΕΧΩ . ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ

Κ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ 4-2 ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΟΤΑΝ ΠΑΩ ΣΠΙΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΤΑ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΖΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ Η ΝΑ ΠΩ καλύτερα ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ’

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ Κ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΡΙΧΝΩ ΚΑΜΙΑ Η ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ Κ ΘΑ ΜΕ ΜΙΣΟΥΝ ΚΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ.ΟΛΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΕΙΣ. ΕΓΩ ΠΕΡΣΙ ΠΗΓΑ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ

ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΑΓΧΩΔΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Κ ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ . ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ Κ ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ

ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΡΧΙΣΩ!

:laugh:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

καντινου έγραψε:

Κοριτσια, ειναι παρα πολυ δυσκολο να μεγαλωνεις οχι ενα παιδι αλλα δυο και περισσοτερα!

Οσο και να θελεις να εισαι μες την τρελη χαρα, οσο και να θελεις να εισαι γλυκια και να μην μαλωσεις δεν μπορεις!

Δεν ξερω αν υπαρχουν τετοιες μητερες αλλα εγω προσωπικα εχω προσπαθησει παρα πολυ να μην φωναξω, να μην δειρω!

Δεν γινετε ομως!

Δεν θελω να δικαιολογησω τον εαυτο μου γιατι μεγαλωσα σε σπιτι οπου ο πατερα μου μας εδερνε και το συχαινομαι!

Πιστευω(το ειχα ξαναπει και παρεξηγηθηκα) πως οταν σε ενα σπιτι υπαρχει η αγαπη και το παιδι την εχει εισπραξει αυτην την αγαπη, μια ξυλια στον πωπο, δεν "ποναει" οσο θα πονουσε οταν δεν υπαρχει αυτη η οικογενειακη αρμωνια!

Η βια, θα φερει βια!

Τα νευρα θα "γεννησουν" νευρικους ανθρωπους!

Ολλα αυτα τα ξερουμε, ποσες αντοχες μπορουμε να εχουμε ομως?

Ειναι πολυ ευκολο να μιλας και να δινεις συμβουλες!

Στην πραξη ειναι το θεμα!

Ας προσπαθησουμε!

Καντινού με εκφράζεις ΆΠΟΛΥΤΑ.

Εξάλλου δεν υπάρχει μαμά που να μην έχει δώσει ή πυ δεν θα δώσει ποτέ της ξυλιά στον ποπό. Και σας πληροφορώ ότι τα παιδιά σ ένα λεπτό θα την έχουν ήδη ξεχάσει. Π.χ. τα δικά μου συγκεκριμένα όταν τις τρώνε στον ποπό (τα δύο μεγάλα) ξεκαρδίζονται... :angry::angry::blush::blush::blush:

Πιο πολύ τους πονάει η προσβολή, το να τους πεις "με ντροπιάζεις, με απογοητεύεις" παρά η ξυλιά... Ας αποφύγουμε λοιπόν τις προσβολές καλύτερα, την ψυχολογική βία. Αυτή πονάει περισσότερο...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

jovanna έγραψε:

bre koritsia aytes oi manes...einai aytes pou asxolountai 1 wra me ta paidia tous kathe mera!!!!!!!!!!!!!!den ginete ..na kaneid douleies...na mageireueis.....na paizeis me ton mikro...na kaneis ola ayta pou apaitountai se ena spiti kai otan blepeis ton mikro...i tin mikri na trexoun na anebainoun panw ston kanape kai na petane ta maksilaria na pigainoun kai na patane ta koumpia apo tin kouzina...na anoigoun ta ntoulapia ..na xtipane portes..kai oti allo pou den mou erxetai twra ..kai na eisai mesa stin glika kai na les...oxi....glika...DEN GINETE!!!!!!!!!!kai egw ton malwnw kai egw tou dinw apo kamoia sto xeri...(e an pigainei sto tzaki kai xwnei ta moutra tou mesa...1-2-3 fores tou eipa oxi glika...afou den katalabaine efage kai mia!!!)

den ginete...einai akrws fisiologikes oi simperifores mas...egw to mono pou prospathw einai na min tsirizw...kai na min xtipisw ennoeite....alla oti ton exw malwsei kai apo kamoia sto xeri ENNOEITE!!!!

Θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου Τζοβαννα... ακριβως αυτο ειναι... μια μανα που δεν βλεπει το παιδι της πολλες ωρες ειναι επομενο να θελει αυτες τις λιγο χρονο που περνανε μαζι να περνανε καλα και ετσι του κανει και ολα τα χατιρια... ολη μερα ομως με το μωρο ειναι κουραση... εχεις τις ομορφες και τις γλυκες στιγμες εχεις ομως και την κουραση και καποια στιγμη και τα νευρα... και η υπομονη χανεται... αλλα παλι παντα προσπαθεις να συγκρατεις τον εαυτο σου γιατι ειναι μωρο...!!!

Αλλωστε την βια τα παιδια δεν την μαθαινουν απο το σπιτι... την μαθαινουν απο το σχολειο, την τηλεοραση ακομα και απο τα παιχνιδια (ειδικα τ'αγορια) και απο τον δρομο που θα πας μια βολτα και θα δεις μπροστα σου εναν ταξιτζη να βριζεται με εναν αλλο οδηγο... πραγματα που δεν μπορεις να τ'αποφυγεις και καλο θα ειναι το παιδακι να ειναι προετοιμασμενο, ιδιαιτερα για το σχολειο οπου εκει ουσιαστικα θ'αρχισει ν'αλλαζει και ο χαρακτηρας του...!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

sweetmammy έγραψε:

Ελεος...!!!

Ποσο ευκολα κανουμε την τριχα τριχια...!!!

Την μια ξυλια στον ποπο την καναμε βια... Την φωνη την καναμε βια... Την τιμωρια την καναμε βια...!!!

Δηλαδη εμεις δεν θα μεγαλωσουμε ανθρωπους θα μεγαλωσουμε "χουλιγκανς"... γιατι ενα παιδι που δεν θα εχει ορια στην συμπεριφορα του ετσι θα καταντησει...!!!

Και γιατι δλδ ειναι κακο να αναφερομαστε στις γιαγιαδες και στις μαμαδες μας; γιατι οντως δεν παθαμε τιποτα... και μεγαλωσαμε φυσιολογικοτατα... γιατι θα πρεπει να το πνιξουμε; ισα ισα που ειναι δοκιμασμενα και ξερουμε τ'αποτελεσματα...!!!

Μην προσπαθουμε να δημιουργησουμε θεματα εκει που δεν υπαρχουν...!!!

Και μακαρι ολα τα παιδακια του κοσμου, η μοναδικη βια που θα υποστουν, να ειναι η ξυλια στον ποπο... γιατι οταν αυτα τα παιδακια τα πολυχαιδεμενα θα αντιμετωπισουν τη σκληρη πραγματικοτητα και φανε τα χαστουκια της ζωης τοτε θα καταλαβουν τι εστι βια...!!!

Υ.γ. Οχι βια στα γηπεδα...!!!

Φοβαμαι οτι εχεις παρεξηγησει τα πραγματα... Θα σου απαντουσα νωριτερα, αλλα μετακομιζα σε αλλη πολη και δεν ειχα χρονο...

Θα αναφερθω σε αυτο το θεμα, για τελευταια φορα εδω εκτος και μου ζητηθει η γνωμη για κατι παρομοιο...

Η τριχα - τριχια... δεν ταιριαζει σε θεματα βιας! Είτε θεωρεις τη βια (ελαφρια ή βαρια, σωματικη ή λεκτικη) μεθοδο διαπαιδαγωγησης και πειθαρχιας ή οχι! Μεσες λυσεις δεν υπαρχουν γιατι η φωνη γινεται ελαφρια στον ποπο και η ελαφρια στον ποπο, ελαφρια σφαλιαρα και παει λεγοντας... αναλογα με την κατασταση και τα νευρα... αυτου που χειροδικει!!!

Το εξηγησα αναλυτικα οτι τα ορια στα παιδια ειναι επιβεβλημενα, χωρις ορια σιγουρα ενα παιδι μπορει να γινει και χουλιγκαν...

Μην το μετατρεψουμε ομως αυτο, στο οτι ενα παιδι που δεν τρωει καθολου ξυλο και φωνες γινεται χουλιγκαν!!!

Σε πληροφορω οτι υπαρχουν καταληλες μεθοδοι πειθαρχιας ακομα και για παιδακια 1,5 ετους... που δεν περιλαμβανουν ουτε υστερικες φωνες, ουτε ελαφριες, που μπορει να γινουν και βαριες... Για περισσοτερες πληροφοριες μπορεις να απευθυνθεις σε ενα ειδικο... παιδαγωγο, παιδοψυχολογο, πεπειραμενη νταντα... κ.τ.λ.

Τελος, δεν ηθελα να γινω σκληρη αλλα αναγκαζομαι απο τον τροπο που απαντας... δεν ειναι καθολου κακο να ανφερομαστε στις γιαγιαδες - μαναδες μας, κακο ειναι να επαναλαμβανουμε τα λαθη τους...

Κι πειδη ρωτας τι παθαμε, σου απαντω για εσενα συγκεκριμενα. Εσυ λοιπον απο τις λιγες ελαφριες που εφαγες τοτε, μπερδευτηκες και θεωρεις οτι η βια και η υποτιμηση της προσωπικοτητας που εχει ως συνεπεια σε ενα παιδι διαχωριζεται σε ελαφρια και βαρια... ακομα εχεις απενοχοποιησει το θεμα της (ελαχιστης) βιας, μεσα σου και ακριβως αυτο αν οχι κατι περισσοτερο, θα κανει και το παιδι σου στο σχολειο στους συμμαθητες του (γελωντας φυσικα) αυριο, και στην οικογενεια του μεθαυριο.

Δεν ειμαι εγω καμια "αγια" που τα γραφω αυτα, εχω βαλει φωνες στο μικρο μου σε ηλικια 6,5 μηνων. Το θεωρω ομως λαθος μου... Και προσπαθω να μην το επαναλανμβανω! Η απενοχοποιηση μιας πραξης βιας δεν σε κανει καλυτερο ανθρωπο - γονιο, απλα βολευει στο να μην βγεις απο τη συνηθεια της ανακυκλωσης της βιας που υπαρχει μεσα στις οικογενειες, και παει απο γενια σε γενια. Σε καταλαβαινω... ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο να σπασει κανεις την αλυσιδα της βιας...

Φυσικα δικο σου ειναι το παιδι, εσυ αποφασιζεις πος θα το μεγαλωσεις... αλλα τις συνεπειες των σημερινων δικων σου αποφασεων, θα τις μοιραστειτε... δεν θα τις υποστεις μονη σου!

Λυπαμαι αν σε στενοχωρησα... :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Νομίζω θα συμφωνήσω απολύτα με την Αγγελική..κι εγώ έτσι το βλέπω αν και τις έχω βρέξει στο Δημητράκη...το θέμα είναι εμείς οι ίδιες να το βγάλουμε εντελώς μα εντελώς από τη ζωή μας..και ναι είναι δύσκολο να σπάσουμε την αλυσίδα γιατί όλοι μα όλοι γονείς,παππουδες, γιαγιάδες, παιδιά έχουμε φάει ξύλο..οπότε κι εμείς το ανακυκλώνουμε στη ζωή μας..έστω κι ελαφρά. όσοι όμως δεν έχουν φάει ποτέ μα ποτέ ξύλο ξέρουν πολύ καλά πως δεν είναι απαραίτητο να χτυπήσεις κάποιον γιανα πετύχεις το σκοπό σου...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki έγραψε:

όσοι όμως δεν έχουν φάει ποτέ μα ποτέ ξύλο ξέρουν πολύ καλά πως δεν είναι απαραίτητο να χτυπήσεις κάποιον γιανα πετύχεις το σκοπό σου...

Συμφωνω με αυτο εγω δεν εχω φαει ποτε ξυλο ωστοσο εχω δωσει μερικες μικρες στον πωπο του γιου μου σε ηλικια 3 ετων και ενω ημουν εγκυος!!!

η αδελφη μου που εφαγε πολυ ξυλο δεν εχει δειρει ποτε τα παιδια της!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tirogaridaki έγραψε:

Νομίζω θα συμφωνήσω απολύτα με την Αγγελική..κι εγώ έτσι το βλέπω αν και τις έχω βρέξει στο Δημητράκη...το θέμα είναι εμείς οι ίδιες να το βγάλουμε εντελώς μα εντελώς από τη ζωή μας..και ναι είναι δύσκολο να σπάσουμε την αλυσίδα γιατί όλοι μα όλοι γονείς,παππουδες, γιαγιάδες, παιδιά έχουμε φάει ξύλο..οπότε κι εμείς το ανακυκλώνουμε στη ζωή μας..έστω κι ελαφρά. όσοι όμως δεν έχουν φάει ποτέ μα ποτέ ξύλο ξέρουν πολύ καλά πως δεν είναι απαραίτητο να χτυπήσεις κάποιον γιανα πετύχεις το σκοπό σου...

Συμφωνω απολυτα σε αυτο που λες εγω σαν παιδι εχω φαει ακρετο ξυλο και τωρα στην μικρη κρατιεμαι με νυχια και με δοντια την δινω καμια στο χερι, ξερεις ομως τι μου τη δινει πιο πολυ οταν την μαλωνω γιατι ενω φταει αλλο παιδακι και οι αλλοι οι γονεςις δεν λενε τιποτα. και σε κοιτανε σαν να πρεπει να το μαλωσεις και μετα σου λενε γιατι δε πειραζει δεν εφταιγε :angry::angry:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

maggy έγραψε:

tirogaridaki έγραψε:

Συμφωνω απολυτα σε αυτο που λες εγω σαν παιδι εχω φαει ακρετο ξυλο και τωρα στην μικρη κρατιεμαι με νυχια και με δοντια την δινω καμια στο χερι, ξερεις ομως τι μου τη δινει πιο πολυ οταν την μαλωνω γιατι ενω φταει αλλο παιδακι και οι αλλοι οι γονεςις δεν λενε τιποτα. και σε κοιτανε σαν να πρεπει να το μαλωσεις και μετα σου λενε γιατι δε πειραζει δεν εφταιγε :angry::angry:[/quote:3puro1m2]

Οχι, γλυκια μου!

Την χαρα αυτην δεν θα την δωσω σε κανεναν!

Να ντροπιασω το παιδι μου?

Ποτε!

Ποναει περισσοτερο απο την ξυλια στο χερακι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κι εγώ το ίδιο..δε θα κάτσω να δείρω εγώ το παιδί μου ή να το μαλώσω μπροστά σε μια άλλη ειδικά αν φταίει το παιδί της!! Αν και συχνά τον μαλώνω μπροστά σε κόσμο ..αυτό πρέπει να το αλλάξω όσο είναι καιρός γιατί όταν θα μεγαλώσει θα νιώθει πιο έντονα την ντροπή και θα νιώσει πολύ υποτιμητικά..το σωστό είναι να το πάρεις παράμερα, καλύτερα σε ένα δωμάτιο και να του μιλήσεις, να το μαλώσεις ότι θέλεις τελοσπάντων...αλλά μπροστά σε άλλους ποτέ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

aggeliki 30 έγραψε:

Η τριχα - τριχια... δεν ταιριαζει σε θεματα βιας! Είτε θεωρεις τη βια (ελαφρια ή βαρια, σωματικη ή λεκτικη) μεθοδο διαπαιδαγωγησης και πειθαρχιας ή οχι! Μεσες λυσεις δεν υπαρχουν γιατι η φωνη γινεται ελαφρια στον ποπο και η ελαφρια στον ποπο, ελαφρια σφαλιαρα και παει λεγοντας... αναλογα με την κατασταση και τα νευρα... αυτου που χειροδικει!!!

Το εξηγησα αναλυτικα οτι τα ορια στα παιδια ειναι επιβεβλημενα, χωρις ορια σιγουρα ενα παιδι μπορει να γινει και χουλιγκαν...

Μην το μετατρεψουμε ομως αυτο, στο οτι ενα παιδι που δεν τρωει καθολου ξυλο και φωνες γινεται χουλιγκαν!!!

Σε πληροφορω οτι υπαρχουν καταληλες μεθοδοι πειθαρχιας ακομα και για παιδακια 1,5 ετους... που δεν περιλαμβανουν ουτε υστερικες φωνες, ουτε ελαφριες, που μπορει να γινουν και βαριες... Για περισσοτερες πληροφοριες μπορεις να απευθυνθεις σε ενα ειδικο... παιδαγωγο, παιδοψυχολογο, πεπειραμενη νταντα... κ.τ.λ.

Τελος, δεν ηθελα να γινω σκληρη αλλα αναγκαζομαι απο τον τροπο που απαντας... δεν ειναι καθολου κακο να ανφερομαστε στις γιαγιαδες - μαναδες μας, κακο ειναι να επαναλαμβανουμε τα λαθη τους...

Κι πειδη ρωτας τι παθαμε, σου απαντω για εσενα συγκεκριμενα. Εσυ λοιπον απο τις λιγες ελαφριες που εφαγες τοτε, μπερδευτηκες και θεωρεις οτι η βια και η υποτιμηση της προσωπικοτητας που εχει ως συνεπεια σε ενα παιδι διαχωριζεται σε ελαφρια και βαρια... ακομα εχεις απενοχοποιησει το θεμα της (ελαχιστης) βιας, μεσα σου και ακριβως αυτο αν οχι κατι περισσοτερο, θα κανει και το παιδι σου στο σχολειο στους συμμαθητες του (γελωντας φυσικα) αυριο, και στην οικογενεια του μεθαυριο.

Δεν ειμαι εγω καμια "αγια" που τα γραφω αυτα, εχω βαλει φωνες στο μικρο μου σε ηλικια 6,5 μηνων. Το θεωρω ομως λαθος μου... Και προσπαθω να μην το επαναλανμβανω! Η απενοχοποιηση μιας πραξης βιας δεν σε κανει καλυτερο ανθρωπο - γονιο, απλα βολευει στο να μην βγεις απο τη συνηθεια της ανακυκλωσης της βιας που υπαρχει μεσα στις οικογενειες, και παει απο γενια σε γενια. Σε καταλαβαινω... ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο να σπασει κανεις την αλυσιδα της βιας...

Φυσικα δικο σου ειναι το παιδι, εσυ αποφασιζεις πος θα το μεγαλωσεις... αλλα τις συνεπειες των σημερινων δικων σου αποφασεων, θα τις μοιραστειτε... δεν θα τις υποστεις μονη σου!

Λυπαμαι αν σε στενοχωρησα... :kiss:

Μην ανησυχεις... δεν με στενοχωρησες...!!!!

Αλλα πως μπορεις να ξερεις εσυ για τη ζωη μου και να βγαζεις συμπερασματα; Εσυ δεν μας διευκρινιζεις αν εχεις δεχθει ποτε "σωματικη βια" απο τους γονεις σου! Εγω παντως παρ'οτι εχω φαει μερικες πρεπει να σου πω οτι αντιθετα με αυτα που γραφεις δεν εχω χτυπησει ποτε κανενα παιδακι στο σχολειο και γενικα ποτε δεν ειχα επιθετικη συμπεριφορα...!!!

Επισης δεν ειμαι καμια σκληρη και ακαρδη που χαιρομαι να φωναζω στο παιδι μου... και φυσικα πολλες φορες το μετανιωνω και προσπαθω να το μειωσω οσο περισσοτερο γινεται... αυτο δεν σημαινει ομως οτι καποιες φορες δεν ειναι και απαραιτητο να γινει...!!!

Επισης πιστευω πως τα παιδια που δεν γινονται"χουλιγκανς" χωρις να τα εχεις περιορισμενα καθολου ειναι παιδια που εχουν αυτον τον χαρακτηρα απο γεννησιμιου τους... ολα τα αλλα ζωηρα παιδια αν τα αφησουμε να πραττουν κατα βουληση τοτε το εχουμε χασει το παιχνιδι... και αναλογως με το καθε παιδι ερχονται και οι περιορισμοι του...!!!

Και τελος πιστεψε με δεν εχω την αναγκη να απευθυνθω σε κανεναν ειδικο παιδαγωγο η παιδοψυχολογο επειδη φερομαι οπως ολες οι φυσιολογικες μητερες αυτου του κοσμου...!!! Δοξα τω Θεω εχω ανθρωπους γυρω μου που με αγαπουν και μου λενε ποσο καλη μητερα ειμαι και ποσο αγαπω το παιδι μου και το νοιαζομαι...!!!

Η μανα που ενδιαφερεται για την συμπεριφορα του παιδιου της και την μετεπειτα εξελιξη του στην κοινωνια ειναι αυτη που θα φωναξει και θα βαλει τιμωρια και περιορισμους και αν χρειαστει θα χτυπησει και το παιδι της... η αλλη απλα ειναι αδιαφορη...!!!

Υ.γ. Για να μην παρεξηγηθω παλι, το "θα χτυπησει" το βαζω σε αγκυλες... για ευνοητους λογους...!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δεν θα επεκταθώ στο θέμα απλά θα πω ότι sweetmommy συμφωνώ μαζί σου. Αν η ξυλιά στον πωπό θεωρηθεί "βία", εάν το να τα τιμωρήσεις στερώντας τους κάτι που αγαπάνε γιατί πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν, ότι αύριο μεθαύριο θα πρέπει να έχουν όρια στην κοινωνία, ε τότε είμαι η χειρότερη μάνα του κόσμου... Και αν όλοι οι άλλοι βλέπουν τα παιδιά μου και τρίβουν τα μάτια τους με τη συμπεριφορά τους, που μας παίρνουν τηλέφωνο και μας παρακαλάνε να τους κάνουμε παρέα τα παιδιά τους για να συμμορφωθούν και τα δικά τους, τότε αυτοί οι άνθρωποι είναι τυφλοί...

Κορίτσια κι ξυλιά στον πωπό ρίχνω (κυριολεκτικά όμως), και τιμωρία τα βάζω, και τη φωνή σηκώνω όταν χρειάζεται. Στα παιδιά μου τουλάχιστον έχει πολύ καλό αποτέλεσμα και ποτέ δεν τα είδα πληγωμένα...

Είναι υπόδειγμα παιδιών και όλοι τα καμαρώνουμε...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Επισης εχω να αναφερω ενα ωραιοτατο παραδειγμα... οπου απο εκει εμαθα πολλα...!!!

Μια φιλη μου που εκανε παιδακια πολυ πριν απο εμενα με ειχε καλεσει μια φορα στο σπιτι της... εγω ακομα ανυπαντρη... με το που μπηκα στο σπιτι ηρθε το τοτε 3 ετων παιδακι της και αρχισε να με τραβαει, να με κλωτσαει, να προσπαθει να μου σκισει τα ρουχα στην κυριολεξια, να μου τραβαει τα μαλλια και παει λεγοντας... και ξερεις γιατι παει λεγοντας; γιατι η μαμα του δεν του ειπε ουτε μια στιγμη με αυστηρο υφος να σταματησει αυτο που εκανε αλλα γελουσε και του ελεγε "ελα βρε Δημητρακη, σταματα" κι'εκεινο φυσικα συνεχιζε... ανεβαινε πανω σε τραπεζια και πηδουσε απο καναπε σε καναπε, τσιριζε και γενικα εκανε οτι ηθελε μεσα στο σπιτι...!!! Μεχρι απο τα κεραμιδια το μαζευανε μια φορα...!!! Φυσικα απο τοτε εχω παει στο σπιτι της μονο αλλη μια φορα... και αφου ο μικρος ειχε μεγαλωσει αρκετα...!!!

Ευχαριστω πολυ αλλα τετοιο παιδι εγω δεν θελω να κανω...!!!

Και για ενα αλλο θεμα που αναφερθηκε παραπανω, εχω να πω το εξης: ψεγουμε ιδιωτικως και επαινουμε δημοσιως...!!! Αυτο κοριτσια ειναι νομος και savoir faire...!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ifigeneia έγραψε:

Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου....

:ohmy::huh::dry::unsure:

Ιφιγενεια μου σε παρακαλω πολυ να μας παραθεσεις κι'εσυ τις σκεψεις σου...!!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

sweetmammy έγραψε:

Επισης εχω να αναφερω ενα ωραιοτατο παραδειγμα... οπου απο εκει εμαθα πολλα...!!!

Μια φιλη μου που εκανε παιδακια πολυ πριν απο εμενα με ειχε καλεσει μια φορα στο σπιτι της... εγω ακομα ανυπαντρη... με το που μπηκα στο σπιτι ηρθε το τοτε 3 ετων παιδακι της και αρχισε να με τραβαει, να με κλωτσαει, να προσπαθει να μου σκισει τα ρουχα στην κυριολεξια, να μου τραβαει τα μαλλια και παει λεγοντας... και ξερεις γιατι παει λεγοντας; γιατι η μαμα του δεν του ειπε ουτε μια στιγμη με αυστηρο υφος να σταματησει αυτο που εκανε αλλα γελουσε και του ελεγε "ελα βρε Δημητρακη, σταματα" κι'εκεινο φυσικα συνεχιζε... ανεβαινε πανω σε τραπεζια και πηδουσε απο καναπε σε καναπε, τσιριζε και γενικα εκανε οτι ηθελε μεσα στο σπιτι...!!! Μεχρι απο τα κεραμιδια το μαζευανε μια φορα...!!! Φυσικα απο τοτε εχω παει στο σπιτι της μονο αλλη μια φορα... και αφου ο μικρος ειχε μεγαλωσει αρκετα...!!!

Χαχαχα, τί μου θύμισες τώρα. Έχει έρθει μια γνωστή μου για καφέ με τον 4χρονο γιο της να παίξει με τα παιδιά μου. Είναι λοιπόν ο Μάκης και βαράει επί 2 λεπτά την μπαλκονόπορτα με το πόδι του επειδή πήγε να περάσει και καταλάθος χτύπησε πάνω στην πόρτα, για να τιμωρήσει λοιπόν την πόρτα την βαράει με το πόδι του.

Η δε γνωστή - μάνα του λέει: ¨Μάκη μου, σταμάτα να βαράς την πόρτα, γιατί αν σπάσει η κυρία Σούλα δεν θα μας ξαναδεχθεί στο σπίτι της και ο κύριος Λεωνίδας θα μας μαλώσει" εντωμεταξύ αυτό συνεχίζει... γράφοντάς την ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ...

Συγνώμη αλλά τότε αν αυτό το παιδάκι δεν το σταματούσα εγώ, η πόρτα θα είχε σπάσει στα σίγουρα...

Τα παιδιά μου δεν θα το έκαναν ΠΟΤΕ αυτό και το υπογράφω...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχχχ διαβαζω κ ξαναδιαβαζω αυτο ποστ !!! Η καθεμια μια απο εμας εχει τις δικες τις αντιληψεις που φυσικα πηγαζουν απο τις οικογενειες μας, τις εμπειριες μας κ τον χαρακτηρα που εχουμε διαμορφωσει!

Αλλα βρε κοριτσια, εσεις που πεσατε πανω στην sweetmammy να την κατασπαραξετε, τι ειδους διαλογο κανετε με παιδακια 1 κ 1,5 ετους προκειμενου να τους υποδειξετε το σωστο κ το λαθος? Ειναι σε μια ηλικια που τα παιδακια δεν χαμπαριαζουν... Τωρα ανακαλυπτουν τον κοσμο κ ειναι λογικο να κανουν ο,τι ζουζουνια τους κατεβει....

Οκ, συμφωνω κ επαυξανω απολυτα στο θεμα οχι βια αλλα με μια ελαφρια στον ποπο παει να πει οτι το παιδακι θα γινει τραμπουκος?????? Ο νεος Πασαρης??? Ο νεος Παλαιοκωστας???? Ημαρτον δηλαδη......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ifigeneia έγραψε:

Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου....

:ohmy::huh::dry::unsure:

Βρε Ιφιγένεια τι κερδίζεις με αυτό το σχόλιο; Δεν είναι καλυτερα να παραθέσεις την άποψη σου κι ας μην σου αρέσουν κάποια πράγματα που διαβάζεις; :huh:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

παντως οσον αφορα την τιμωρια,στεροντας ξερω οτι συστηνεται και απο ειδκους,αυτη η φραση ας πουμε που εχω ακουσει πολλες φορες:παιδακι ειναι και χαζογελανε,πως θα μπουν ορια;συγκεκριμενα να πω οτι μια γνωστη μου δεν επαιρνε στο παιδακι της ενα παιχνιδι που ζητουσε,οχι απο οικονομικο προβλημα,απλα γιατι ειχε πολλα και δεν ηθελε να τον κακομαθει,τελικα το ζητησε ο μικρος απο τον παππου και το αποτελεσμα,η μαμα του το πεταξε στα σκουπιδια για ν καταλαβει οτι δεν μπορει να παιρνει τα παντα και κυριως οτι δεν πρεπει να ζηταει απο αλλους,ενω η ιδια ειπε οχι

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εντάξει..αυτό το θεωρω πολύ μεγάλη κακία..αφου το έκανε δώρο ο παππους γιατί το πετάς στα σκουπίδια; Δηλαδή αν εκείνη ήθελε κάτι πολύ και τελικά της το έκανε κάποιος δώρο τι θα έκανε; Θατο πετουσε στα σκουπιδια επειδή δεν μπορεί να έχει πάντα αυτό που θέλει; Ίσα ίσα που το πληγώνει κιόλας με αυτή την συμπεριφορά και το μαθαίνει να μην δίνει στα πράγματα την αξία που έχουν αφου το πετάει..πληρωμένο με λεφτά και αγοασμενο με τη χαρά ενός παππου!! Κρίμα..δε συμφωνώ...χίλιες φορές να μιλήσεις και να ξαναμιλήσεις στον παππου , παρά αυτό..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

AFRODITH έγραψε:

ntina.ef. έγραψε:

.[/quote:3apvg2q1]

Η απάντηση είναι η εξής: Θεωρώ τον εαυτό μου μία από αυτές τις μαμάδες. ΑΛΛΑ το παιδί μου είναι ήρεμο και υπάκουο , χαμογελαστό όλη μέρα και δε με δυσκολεύει. Αντιθέτως με κάνει να θέλω να ασχολούμαι πιο πολύ. Δεν ξέρω στην αντίθετη περίπτωση τι μαμά θα μουνα, αν είχα ένα μωρό απαιτητικό, με γκρίνια και όλα να του φταίνε. Πάντως όσο πιο πολύ είσαι με το παιδί σου, τόσο πιο πολύ υπομονή έχεις γιατί αλλιώς θα τη χάσεις την μπάλα. Καμιά φορά μες τον μήνα τον αφήνω στη μαμά μου για μερικές ώρες και μετά "καλομαθαίνω" και μου φαίνεται πιο δύσκολο να τον έχω όλη μέρα πάλι εγώ. Πάντως ότι και να κάνει πάντα του χαμογελάω, του κάνω γκριμάτσες και στο τέλος τον φέρνω με τα νερά μου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Προσθήκη...