Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 93
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

ΕΜΕΙΣ ΓΝΩΡΙΣΤΙΚΑΜΕ ΤΟ 2003 ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΓΩ ΣΥΝΕΧΙΣΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΕΠΑΝΩ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΟΛΟΣΤΕΛΝΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΤΑΞΕΙ ΚΑΡΕΚΛΑ......ΕΛΕΓΑ ΣΤΗΝ ΔΙΠΛΑΝΗ ΜΟΥ ΚΑΛΑ ΡΕ ΧΡΥΣΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΙΑ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΚΤΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΜΥΝΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΑ ΜΕ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΜΟΥ ΒΓΗΚΑΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΛΑΜΠ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΑΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΓΚΟΜΕΝΙΖΕΙ......ΕΕΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΜΕ ΠΗΡΕ ΤΗΛ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΜΕ Η ΕΒΔΟΔΑ ΕΓΙΝΕ ΜΗΝΑΣ Ο ΜΗΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗΣ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΜΥΝΗΜΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΔΙΑΛΕΞΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΝΑ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2005 ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΙΚΑΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΞΑΝΑΣΤΕΛΝΕΙ ΜΥΝΗΜΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΔΙΑΛΕΞΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ ΕΕΕ 6/9 2008 ΕΓΙΝΕ ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ Η ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΙΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΤΙΣ ΛΑΧΤΑΡΕΣ ΜΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΠΤΩ ΕΤΣΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ

Δημοσίευση

ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΜΥΤΗΛΙΝΗ. ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΜΑΕΣΤΡΟΣ) ΚΑΙ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΟΥΚΛΟΣ ΜΟΥ!!! :blush: ΠΡΙΝ 13 ΧΡΟΝΙΑ. 14-10-96 ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ. 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΚΙ ΑΦΟΥ ΜΕ ΦΩΝΑΖΑΝ ΟΛΟΙ ΚΟΚΟΒΙΚΟΥ :P ΚΙ ΕΝΩ ΣΥΖΗΤΑΓΑΜΕ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΡΕ ΜΩΡΟ. ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΤΡΑΒΗΞΕ? ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ..." ΠΗΓΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ! ΚΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ. 6-4-2006 ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΒΑΛΑΜΕ 2 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΑΣ!! ΠΛΑΚΑ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΩΣ. ΛΙΓΟ ΠΕΖΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΗΜΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΜΑΣ!! ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΛΕΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΦΤΙΣΗ! ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ. ΘΑ ΜΕ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ Ο ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΣ ΚΙ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. Ο ΓΙΟΚΑΣ ΜΟΥ ΚΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ! :woohoo: ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΛΑΜΑΑΑΑ... Η ΓΕΛΙΟ! ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΑ ΚΕΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕΙ ΟΛΑ ΣΕ 0 ΧΡΟΝΟ! :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Εμένα ακόμα μου την χρωστάει... :angry::angry:

Ουσιαστικά, εγώ του την έκανα!!! :silly: :P

Ήταν λίγο μετά την πρωτοχρονιά του 1999... Είχαμε κλείσει 7 χρόνια σχέσης (κα Κουκουβίνου κι εγώ.. :P )αλλά δε μέναμε μαζί.. κακώς!

Είχαμε βγει για ποτάκι κάπου στα Εξάρχεια, σ'ενα μπαράκι που μοιάζει σαν να'ναι από τις Χίλιες και μία νύχτες! Πολύ ατμοσφαιρικό! Άραγε υπάρχει ακόμα;;... :dry:

Είχαμε λοιπόν πιάσει μια κουβέντα σχετικά με το ότι ήθελε να μετακομίσει, να φτιάξει ένα σπίτι έτσι όπως το θέλει κλπ κλπ...

Ε και πάνω στην κουβέντα του λέω, "Έχει νόημα να φτιάξεις τώρα σπίτι μόνος σου;; Πότε επιτέλους θα μείνουμε μαζί;;;". Ε και η μια κουβέντα έφερε την άλλη και τελικά αποφασίσαμε να παντρευτούμε! Ο γάμος έγινε τελικά το καλοκαίρι του 2000.

Παρεμπιπτόντως.. την Κυριακή κλείσαμε 18 χρόνια μαζί............ :blink::blink::S:huh::dry:

Δημοσίευση

Ρουλιτσα χρονια σας πολλα...!!!

Εμεις ειμαστε μαζι απο τον Νοεμβριο του 1998... ουαου... :woohoo: Ουσιαστικα μου εκανε προταση αρραβωνα και οχι γαμου την ωρα που πηγαιναμε στο εξωχικο μας με το ferry boat τον Σεμπτεμβριο του 2003... μετα απο περιπου 4 μηνες δωσαμε λογο κανονικα με μονοπετρο... πιο πολυ για να γνωριστουν οι οικογενειες μας... το 2005 καναμε αρραβωνα με βερες και το 2006 παντρευτηκαμε...!!! :)

Δημοσίευση

εμείς μετά απο ένα χρόνο σχέσης αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί, χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας για κάτι σοβαρό στο άμεσο μέλλον, μετα απο δύο μήνες συγκατοίκησης όμως ήρθε και η πρόταση, βέβαια όσο ρομαντική είμαι εγώ τοσο μαλωμένος με τον ρομαντισμό είναι ο άντρας μου,

πήγαμε για φαί και κει που μιλούσαμε βγάζει ένα κουτάκι και μου το σπρώχνει, "έλα παρτο, αυτό για σένα" (αφου δεν μου το πέταξε στο κεφάλι...πάλι καλά), το ανοίγω και βλέπω μονόπετρο και μένω με το στόμα ανοιχτό, "άντε ρε πόπη φόρα το , μας κοιτάει ο κόσμος!" "τωρα αυτό τι είναι; πρόταση;" του λέω; "έλα ρε μωρό μου, αφου με ξέρεις δεν τα πάω καλά με αυτά" τέλος πάντων δεχομαι του λέω και μετα απο δύο μήνες αρραβωνιαστήκαμε! (ο γάμος είναι μια πικραμένη ιστορία μιας και ενώ κανονίστηκε 1 χρόνο μετα τον αρραβώνα τον ακυρώσαμε λογω πένθους 2 μήνες πρίν γίνει, τον ακυρώσαμε 2η φορά γιατι έμεινα έγκυος, καναμε πολιτικό και κάποια στιγμή θα κάνουμε και τον θρησκευτικό.)

του ανταπέδωσα κι εγώ όμως την πρόταση όταν έμεινα έγκυος, πήγαμε στο ίδιο μαγαζί για φαί και εκεί που μιλούσε του πετάω ένα κουτάκι "έλα παρτο, αυτό για σένα" του λέω "α! με πήρες δώρο" μου λέει ανυποψίαστος και το ανοίγει και βλέπει μια πιπίλα και παθαίνει το σοκ της ζωής του! :woohoo:

Δημοσίευση

popaki έγραψε:

εμείς μετά απο ένα χρόνο σχέσης αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί, χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας για κάτι σοβαρό στο άμεσο μέλλον, μετα απο δύο μήνες συγκατοίκησης όμως ήρθε και η πρόταση, βέβαια όσο ρομαντική είμαι εγώ τοσο μαλωμένος με τον ρομαντισμό είναι ο άντρας μου,

πήγαμε για φαί και κει που μιλούσαμε βγάζει ένα κουτάκι και μου το σπρώχνει, "έλα παρτο, αυτό για σένα" (αφου δεν μου το πέταξε στο κεφάλι...πάλι καλά), το ανοίγω και βλέπω μονόπετρο και μένω με το στόμα ανοιχτό, "άντε ρε πόπη φόρα το , μας κοιτάει ο κόσμος!" "τωρα αυτό τι είναι; πρόταση;" του λέω; "έλα ρε μωρό μου, αφου με ξέρεις δεν τα πάω καλά με αυτά" τέλος πάντων δεχομαι του λέω και μετα απο δύο μήνες αρραβωνιαστήκαμε! (ο γάμος είναι μια πικραμένη ιστορία μιας και ενώ κανονίστηκε 1 χρόνο μετα τον αρραβώνα τον ακυρώσαμε λογω πένθους 2 μήνες πρίν γίνει, τον ακυρώσαμε 2η φορά γιατι έμεινα έγκυος, καναμε πολιτικό και κάποια στιγμή θα κάνουμε και τον θρησκευτικό.)

του ανταπέδωσα κι εγώ όμως την πρόταση όταν έμεινα έγκυος, πήγαμε στο ίδιο μαγαζί για φαί και εκεί που μιλούσε του πετάω ένα κουτάκι "έλα παρτο, αυτό για σένα" του λέω "α! με πήρες δώρο" μου λέει ανυποψίαστος και το ανοίγει και βλέπει μια πιπίλα και παθαίνει το σοκ της ζωής του! :woohoo:

:woohoo: :woohoo: :woohoo:

Δημοσίευση

Εμενα δεν μου εγινε προταση γαμου.... :(:(:(:( μου πεταξε ενα"θελεις?"τι να θελω του λεω?ε που να φανταστω η γυναικα την ωρα που μιλουσε για αυτοκινητα...και μου λεει.."ε αυτο που γινεται παντα ρε ελευθερια..παμε εκκλησια κλπ.θελεις να παμε και εμεις?" :dry::dry::blush::dry::dry: μεσα στο ρομαντισμο αυτη η σχεση :P

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

Εμενα δεν μου εγινε προταση γαμου.... :(:(:(:( μου πεταξε ενα"θελεις?"τι να θελω του λεω?ε που να φανταστω η γυναικα την ωρα που μιλουσε για αυτοκινητα...και μου λεει.."ε αυτο που γινεται παντα ρε ελευθερια..παμε εκκλησια κλπ.θελεις να παμε και εμεις?" :dry::dry::blush::dry::dry: μεσα στο ρομαντισμο αυτη η σχεση :P

Ετσι ειναι οι αντρες Ελευθερια μου(οι περισσοτεροι τουλαχιστον),το ειπα κ πιο πανω!!Να ξερεις οτι ακομη κ αυτο που σου ειπε,θα τον δυσκολεψε αρκετα!!Και εμεις παντως καθολου δε το εχουμε το ρομαντικο!!!!Εκεινο ηταν ΤΟ μεγιστο :P !!

Που εισαι αληθεια παλι?!

:kiss:

Δημοσίευση

popaki τωρα ειδα τι εγραψες...μια απο τα ιδια και εδω απο ρομαντισμο...μαρινιω πες μας γιατι στη δικη μας σχεση αρραβωνας..αγνωστη λεξη..εδω οτι εχουμε σχεση εκανε κανα χρονο να παραδεχτει..ελευθερη ηθελε να τη λεει..εφαγε τωρα την κουλουρα και ηρεμησε :P:P:P σου λειψαμε στελλιτσα?

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

popaki τωρα ειδα τι εγραψες...μια απο τα ιδια και εδω απο ρομαντισμο...μαρινιω πες μας γιατι στη δικη μας σχεση αρραβωνας..αγνωστη λεξη..εδω οτι εχουμε σχεση εκανε κανα χρονο να παραδεχτει..ελευθερη ηθελε να τη λεει..εφαγε τωρα την κουλουρα και ηρεμησε :P:P:P σου λειψαμε στελλιτσα?

Ναιιιιι :P !!

Καλε Μαριννιω που εισαι??Πες μας ντε!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...