ΠΕΡΙΓΡΑΨΤΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΣΑΣ.

[harap]

Λοιπόν, κορίτσια, με αφορμή μια κουβεντούλα που ανοίξαμε με την PIPITSAZOYZOYNA, σε άλλο post, σκέφτηκα να περιγράψουμε την μοναδική εμπειρία της μέρας του γάμου μας. Τι λέτε?

Ξεκινάω μιας και άνοιξα το post.

Μέρα Πέμπτη, 5-9-2002, στρώναμε το κρεββάτι, και έξω να ρίχνει κατακλυσμό. Ήταν η χρονιά που έβρεχε συνέχεια τον Σεπτέμβρη. Κόσμος, φίλες, στρώσαμε το κρεββάτι, και κάποια στιγμή, μου ρίχουν ο πατέρας μου και ο Βασίλης απο ένα αεροπορικό εισιτήριο. Ωραία λέω, επιτέλους θα μάθω που θα πάμε γαμήλιο ταξίδι (μου το κρατούσαν για έκπληξη). Κοιτάζω, άδεια τα εισιτήρια. Μάλιστα λέω, παρατείνετε η αγωνία μου. Τέλος πάντων, περνάει εκείνη η βραδιά, αφού μετρήσαμε τα ευρώπουλα που μας είχαν ρίξει, ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, περνάει και η Παρασκευή, χαζολογώντας, και έρχεται το Σάββατο, 7-9-2002. Ξυπνάω, κάνω το μπανάκι μου, περνάω την μέρα χαλαρά, μέχρι το μεσημέρι, όπου......

Ενας φίλος του πατέρα μου μας είχε δανείσει μια Crysler Stratus Cabrio, για το γάμο. Φυσικό επόμενο, την είχαμε πάει για πλύσιμο, στο απέναντι βενζινάδικο, απο το πρωί, ώστε νωρίς το απόγευμα να την πηγαίναμε για στόλισμα (στις 7 ήταν ο γάμος). Και γύρω στις 2 το μεσημέρι, μας χτυπάνε το κουδούνι, και μας λέει ένας τύπος, πως το αμάξι ναι μεν πλύθηκε, αλλά κάτι κάνανε κατα λάθος, και κλείδωσαν τις πόρτες....................με τα κλειδιά μέσα!!!!!!!!!!!!!!!

Φαντάζεστε τί έγινε. Όλοι να τρέχουν απο δώ και απο εκεί, τηλέφωνα, κακό, ήρθε ένας θείος φαναρτζής μήπως και κάνει κάτι απο τα παράθυρα, τίποτα. Εγώ πάλι, στην κοσμάρα μου. Να κάθομαι με το τουρμπάνι στο κεφάλι, (μόλις είχα λουστεί), και να διαβάζω περιοδικά. Η μοναδική λύση που είχαν βρεί ήταν, να πάει ο αδερφός μου Κορωπί, να πάρει το παιδί που μας είχε δανείσει ο αυτοκίνητο απο την δουλειά του, να τον πάει Βριλλήσια που έμενε να πάρουν τα 2α κλειδιά, να τον ξαναπάει Κορωπί, και να γυρίσει. Υπόψιν η Αττική Οδός δεν είχε δωθεί στην κυκλοφορία. Όπως καταλαβαίνετε, θα έφτανε τα Χριστούγεννα πίσω. Εγώ, συνέχιζα να είμαι αναίσθητη και το είχα ρίξει στο φαγητό. Ώσπου κάποια στιγμή τους λέω, "ρε παιδιά, ανοίγετε τον Χρυσό Οδηγό, να βρείτε κανένα κλειδαρά που ανοίξει αυτοκίνητα, να τελειώνουμε καμια φορά?". Και ήταν η καλύτερη λύση, που φυσικά την έδωσε η μοναδική ψύχραιμη της μέρας (τρομάρα μου).

Ε, μετά δεν είχαμε άλλο ευτράπελο, εκτός το ότι άργησε η κομμώτρια με αποτέλσμα να φτάσω στην εκκλησία 7.20 αλλά πάντα χαλαρη.

Να σας πώ την αλήθεια, την ώρα που έφευγα απο το σπίτι, είχαν κατέβει όλοι στα αυτοκίνητα και με κατέβαζε ο πατέρας μου. Λίγα σκαλιά πριν βγώ απο την εξώπορτα, σταμάτησα, με έπιασε ένας λυγμός, που τον έπνιξα γρήγορα μην χαλάσει και το μακιγιάζ. Σκεφτόμουν πως σε μια ώρα περίπου, θα ξαναπερνούσα το κατώφλι παντρεμένη πιά, με τον άντρα μου.

Στην εκκλησία όλα καλά, μοίραζα τα χαμόγελά μου απο δώ και απο εκεί, την ώρα του κρασιού, λέω στον παπά "καλό είναι, δώσε κι άλλο καλέ". Στο Ησαϊα φάγαμε ρύζι που τάϊζε την μισή Κίνα, στη χαιρετούρα μας βγήκε το χέρι.

Η δεξίωση έγινε στη Βίλα Λώλου, στο Πανόραμα Παλλήνης, μιας έξοχη βίλα, με πισίνα στον κήπο, και ευτυχώς, εκείνη την ημέρα δεν είχε βρέξει και έτσι την γλιτώσαμε.

Α, ξέχασα να σας γράψω πως ο γάμος έγινε στο Ζωοδόχο Πηγή, το εκκλησάκι μέσα στο Αλσος Φιλαδέλφειας, δίπλα στον "Κένταυρο"

Τέλος, ακόμα και το βράδυ, και παρά τις γλύκες μου, δεν έμαθα πού θα πάμε γαμήλιο ταξίδι. Παρά μόνο, την Τετάρτη, 11-9-2002, στο αεροδρόμιο, μισή ώρα πριν την αναχώρηση, έγινε η αποκάλυψη. ΜΑΛΔΙΒΕΣ.

Αχ, τα θυμάμαι και βουρκώνω. Τί ωραία ήταν. Σας αφήνω, πάω να βάλω το dvd του γάμου, να τα θυμηθώ πάλι.

Περιμένω τις δικές σας εμπειρίες.

[little-angel]

Νομιζω πως εχει ανοιχτει ηδη τετοιο post λιγο πιο πριν κ εχει κ αρκετες ιστοριες!

Παντως οντως μονο εσυ ειχες τη σωστη ιδεα για τον κλειδαρα!!

[PIPITSAZOUZOUNA]

Το πες και το κανες βρε θηριάκι??????????

Επειδή...... χρειάζομαι...... 5-6 μέρες να γράφω........ :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Και πρέπει όπου να' ναι να φύγω......

Επιφυλάσσομαι γι' αργότερα!!!!!!!!!!

Ίσως...... να έχω και καλύτερη διάθεση τότε!!!!!!!!!!

Φιλιά!!!!!!!!

[cecilia]

Αχ εμενα ο γαμος ηταν στις 08-03-08 οταν ειχαμε απανοτες διακοπες ρευματος της ΔΕΗ.

Φαντασου κινηση!!!

Το κρεβατι το στρωσαμε υπο το φως των κεριων...αποτριχωση νυχια κλπ ευτιχως προλαβα να κανω...αλλα εκανα 2,5 ωρες να γυρισω σπιτι ξυπολιτη μεσα στο αμαξι να μην χαλασει το πεντικιουρ. Κουβαλισαμε γεννητρια απο το χωριο για παν ενδεχομενο και ακυρωσαμε την φωτογραφισι στην παραλια απο τον φοβο μας.

Λοιπον περιτον να σας πω οτι δεν κοιμηθηκα καθολου. Οταν την παρασκευη γυρησα απο την αποτριχωση κλπ, βρηκα το σωη μου να χορευει στο σαλονι...η δε μικρη ανιψια μου,πανω στο τραπεζακι του σαλονιου χορευε βαλε το κοκκινο φουστανι... Μετα φεραν το νυφικο και το γλεντι αναψε για τα καλα υπο το φως των κεριων χιχιχι. Κοιμηθηκα για 1,5 ωρα.

Ο γαμος ηταν στις 17:00

Η κομμωτρια ηρθε απο τις 10 το πρωη για παν ενδεχομενο...πψς περασε η ωρα δεν το καταλαβα. Τελος παντως στις λεπτομεριες δεν θα μπω...τα κλασικα ενος ποντιακου γαμου. Για φωτογραφυση και πρωτη νυχτα πηγαμε στο ξενοδοχειο Grand Hotel- Με την πινακιδα του μεγα αλεχ πακ απο πισω χιχιχι. Ηταν και τοπ τιημερο της καθαρας δευτερας χιχιχι. Το ξενοδοχειο ηταν τινγκα στις εκδρομες και τα παρτι...κατι παιδακια που με ειδαν ειπαν...ειναι πραγματικα νυφη αυτη ή ειναι ντιμενη καρναβαλι....χιχιχιχι.

Τεσπα μετα απο πολλες φωτο...ο αντρας μου δεν με κουβαλησε...η μαλλον με μηρε στα χερια αλλα με εριξε στο κρεβατι...ηταν βαρυ το νυφικο χιχιχι. Με το που μπηκαμε στο ασανσερ να φυγουμε....κλεισαν τα φωτα!!!! Κουπι...χαρα μεγαλι χιχιχιχ.

Αχ τ γλεντι ηταν τρικουβερτο και ποντιακο!!! Η αληθεια ειναι οτι περασαμε τελεια, εγω βεβαια με την ουρα του νυφικου- πως γινετε να μην βρισκει ποτε μα ποτε το κουμπι για να τη μαζεψειε ενω στις προβες το βρισκουμ με τι μια... φυγαμε απο το γλεντι στις 4 το πρωι. Φυσικα δεν φαγαμε τιποτα απολυτος- ψεμματα εγω εφαγα ενα κομματακι σουβλακι και ο αντρας μου ενα μικρο καναπεδακι με χαβιαρι. Οταν ηρθεμε στο ξενοδοχειο ημουν τοσο πτομα που δενειχα κουραγιο να βγαλω το νυφικο...ομως ο αντρας μου ειχε ορεξη για τρελιτσες.

Αχχχχ Παρειξειλλα romm service γιατι το προινο το χαναμε σηγουρα!!!

Εφαγα του σκασμου. Την επομενη- Κυριακη της Αποκρεω αλλο γλενι σε δυο σπιτια γιατι στο δικο μου γαμο μαζευτηκο ολο το σοι 720 ατομα...Δευτερα φυγαμε ταξιδι στη Βιεννη. Επιλεξαμε Βιεννη γιατι τα φτιαξαμα μια μερα αφου ηρθα απο ενα προσωπικο ταξειδι στη Βιεννη το 2005 και καταλαβα οτι αυτος ειναι ο αντρας της ζωης μου. Ο Οδυσσεας βεβαια προσπαιουσε να μου το αποδειξη χρονια τωρα αλλα εγω!!!

Αχχχ!~!! Τι μου θυμισες τωρα!!!

[...katerina...]

Καλημερα κοριτσια!!!Αχ ναι εμενα ο γαμος μου ηταν πραγματικα παρα πολυ ωραιος!!!

Μεχρι μια βδομαδα πριν το γαμο μας λεγαμε πως δεν θα κανουμε τραπεζι γιατι δεν ειχαμε τοσα χρηματα..Το κουνιαδακι μου εργαζοταν σε κετερινγκ και ειπαμε πως θα κανουμε μονο την τουρτα ποτακι και κανα τυροπιτακι εγω με τον αντρα μου το λεγαμε..οταν 3 μερες πριν το γαμο μας πηρε τηλ για νακανονισουμε καρεκλες τραπεζια κλπ και πες πες πες μας ελεγε να βαλουμε κ εκεινο κ το αλλο ειπαμε οκ και θα το πληρωσουμε σιγα σιγα μιας και γνωστος..

Ο γαμος ηταν 14 Ιουλιου 2007 στις 20.00...

Σηκωθηκα το πρωι πηγα στο σπιτι μας στολισα εβαλα ταμπελες στο δρομο (Μεγενθυση το προσκλητηριο μας) για την εκκλησια και το σπιτι...πηγα εφτιαξα νυχακια τελειααααααααα!!!!!!!Μετα ξανα σπιτι για τις τελ λεπτομερειες..ειχε ερθει και το κουνιαδακι μου με τον εξοπλισμο κλπ και ξανα σπιτι...εκανα το μπανακι μου χαλαρωσα και η ωρα πλησιασε για να ετοιμαστουμε..ηρθε η μακιγιεζ στην ωρα της με ξεκινησε μια χαρα καθ'ολη τη διαρκεια η αδερφη μου χτενιζε ολο τον λαο που χε μαζευτει σπιτι και πριν τελειωσει τομακιγιαζ μου λεει φευγω κα ερχομαι....ολοι χτενισμενοι κ γω οχι...τελικα ηρθε 18.00..με χτενισε μια χαρα πολυ ωραια...ντυθηκα μοναχουλα δεν ειχα καμια ελευθερη...βγαλαμε φωτογραφιες(οι οποιες καηκαν...μια -δυο σωθηκαν)και η ωρα ειχε παει....

...

19.45 με παιρνει τηλ ο αντρας μου που ηταν απο τις 7.30 εκει να μην ξεκινησω ο παπας δεν ειχε παει...τελικα ξεκινησα 8.15 ο παπας ειχε σημειωσει 8.30!!Ο γαμος ξεκινησε 20.45 και να μην το ηθελα τον εστησα μιαμιση ωρα το μωρο μου!!!!!

Ο παπας σουρωμενος..αλλα τα ειπε ολα ρε κοριτσια δεν ξεχασε τιποτα!!!!

Ηπιαμε το κρασακι μας και ο κουμπαρος ασπρο πατο ο παπας του πε...στο Ησαια χορευε ενω απαγορευαν το ρυζι αλλα ο παπας που θα μας παντρευε ειχε πει οκ η καντηλαναφτισα ειπε οχι...κ επειδη ο παπας ειχε ερθει μονο για μας δεν ηταν αυτης της ενοριας δεν μπορουσε να κανει κατι...οι καλεσμενοι ομως εριξαν ολο το ρυζι απο την πλαινη πορτα της εκκλησιας...για πολυ ρυζι ομως!!Ο παπας απο τη μια γελαγε κ απο την αλλη ελεγε φτανει φτανει...πολυ γελιο...

Το κλιμα ηταν μονο θετικο δεν υπηρξε γρινια για τιποτα...και φτανουμε στο σπιτι και αντικρυζω ενα θεαμα που δεν φανταζομουν..το κουνιαδακι μου ειχα κανει δεξιωση κανονικη!!!!!!!Παθαμε πλακα..ολα ηταν τελεια,ο κοσμος καταενθουσιασμενος γιατι θυμιζε παλιες ελληνικες ταινιες το ολο σκηνικο!!!

Ολοι μεινανε ευχαριστημενοι μεχρι και ο φωτογραφος,αυτοι που εφεραν την τουρτα και ο τι τζει παθανε πλακα μου ειπανε τις επομενες μερες!!!Ο κοσμος εμεινε κατ'ενθουσιασμενος και μεις το ιδιο!!!!!

Και ολη τη δεξιωση μας την εκανε δωρο το κουνιαδακι μου!!!Μας το πε αργοτερα!!!!

Αλεξανδρε μου ευχομαι εκει που εισαι τωρα να σαι το ιδιο χαρουμενος οπως ησουν παντα!!!!!!

Φιλακια

[ΣΟΦΑΚΙ06]

Και εμείς κάναμε ένα πολύ όμορφο και ονειρεμένο γάμο. Παντρευτήκαμε 23/08/09 στη Λέσβο, σε ένα πολύ γραφικό χωριό την Συκαμινιά. Ο άντρας μου είναι απο την Μυτιλήνη και εγώ απο την Κύπρο. Λοιπον ο γάμος έγινε στην Παναγία Γοργόνα στο λιμανάκι του χωριού στις 6 η ώρα με μόλις 60 καλεσμένους. Απο νωρίς με την κουμερούα μου (κουμπάρα) κάναμε τον στολισμό. Παντού λευκά φαναράκια και όλα διακοσμημένα με ελιά και λευκά τριανταφύλλα. Δεν έβλεπα την ώρα να πάω στην εκκλησία στο μωράκι μου. Το γλέντι μετά δεν είχε λάθος ...την επομένη πόναγα τα πόδια μου απο το χόρο. Μακάρι να μπορούσα να ξαναζήσω την κάθε στιγμη! Ήταν όνειρο!

[...katerina...]

Και αυτο ειναι το τραγουδι του που χορεψαμε...

[cecilia]

Εμεις χορεψαμε το My baby You του Mark Antony

[lemon]

ΣΟΦΑΚΙ06 έγραψε:

Και εμείς κάναμε ένα πολύ όμορφο και ονειρεμένο γάμο. Παντρευτήκαμε 23/08/09 στη Λέσβο, σε ένα πολύ γραφικό χωριό την Συκαμινιά. Ο άντρας μου είναι απο την Μυτιλήνη και εγώ απο την Κύπρο. Λοιπον ο γάμος έγινε στην Παναγία Γοργόνα στο λιμανάκι του χωριού στις 6 η ώρα με μόλις 60 καλεσμένους. Απο νωρίς με την κουμερούα μου (κουμπάρα) κάναμε τον στολισμό. Παντού λευκά φαναράκια και όλα διακοσμημένα με ελιά και λευκά τριανταφύλλα. Δεν έβλεπα την ώρα να πάω στην εκκλησία στο μωράκι μου. Το γλέντι μετά δεν είχε λάθος ...την επομένη πόναγα τα πόδια μου απο το χόρο. Μακάρι να μπορούσα να ξαναζήσω την κάθε στιγμη! Ήταν όνειρο!

Σοφακι εκει ηθελα να κανω τον γαμο μου αλλα λογω που χα και την βαπτιση του γιου μου δεν μπορουσα!!Μενουμε Μυτιληνη ειναι ο αντρας μου απο εδω και η σκαλα Συκαμινιας ειναι το αγαπημενο μου μερος στο νησι!!

Απλα τελειο!!!

[tzoutzouka]

Kορίτσια πολυ χάρηκα που ανήξατε τέτοιο θέμα.....

Δύο χρόνια τώρα δεν λέω τίποτα άλλο απο το πόσο ωραία ήταν στο γάμο μας και πόσο θα ήθελα να ξαναγίνει (με τον ίδιο σύζηγο φυσικά ετσί???)

Την Τετάρτη κάναμε το "κρεββάτι" στο νέο μας σπίτι (παλιά μέναμε σε μικρότερο) και έγινε πανικός απο κόσμο!!!!!!Μονο γυναίκες......

Μετά οι φίλες με πήγαν Θεοδωρίδου - Κουρκούλη!!!!!!!Μπαλόνια και καρδούλες σε όλο το τραπέζι, έτσι για να μην ξεχάσω οτι παντρεύομαι (ήμουνα λίγο στον κόσμο μου) μας πήρε χαμπάρι όλο το μαγαζί--ήταν τέλεια!!!!!

Πέμπτη & Παρασκευή όλα χαλαρά....Πήρα το νυφικό και τα παρανυφάκια και την Παρασκευή στο γλέντι της νύφης(στο πατρικό μου) έδωσα στα κορίτσια τα παρανυφάκια να τα έχουν για την επόμενη μέρα!!!!!

Ξέχασα να αναφέρω οτι ο μπαμπάκας μου είχε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ απο το άγχος του να πάνε όλα καλά, και συνέχεια έλεγε οτι άμα βρέξει την μέρα του γάμου θα αυτοκτονούσε......(το γλέντι ήταν σε εξωτερικό χώρο και μέσα δεν χορούσαμε....)

Την μέρα του γάμου ενώ περίμενα την αγαπημένη μου θεία να έρθει να ντυθώ και να φέρει και τις κοράκλες της (τα παρανυφάκια μου δηλαδή) αργούσαν και δεν μου έλεγε κανένας τίποτα.....Κατα τις 12 τους ξαναπέρνω τηλέφωνο και μου λέει τελικά η θεία οτι δεν ήταν σωστά να νούμερα απο τα φορέματα των κοριτσιών και έχει φάει την Θεσσαλονίκη να βρεί άλλα.......δεν με άφησαν να πάρω τηλέφωνο στο μαγαζί με τα νυφικά.........

έρχετε το catering που θα έφερνε ψηλά πράγματα για αυτούς που θα ερχόντουσαν στο σπίτι, και μου φέρνουν σουτζουκάκια και μακαρόνια ενώ είχαμε πει όχι σαλτσες και τέτοια ώστε να μην λερωθεί ο κόσμος....ε αυτός δεν την γλύτωσε......Η νύφη τα έχωσε χοντρά και έβγαλα και το άχτι μου για την βλαμένη με τα νυφικά.

Ήρθε και η ορχήστρα, χορέψαμε, γελάσαμε, βγήκαμε και τις φωτο μας και μπαίνω στο αμάξι να φύγουμε και μία γειτόνισα μου πετάει ρύζι το οποία ένα μπαίνει στο δεξί μου το αφτί και το άλλο στο δεξί μου μάτι....μέχρι να φτάσουμε στην εκκλησία τα έβγαλα αλλά με βγήκε η πίστη.....

όταν βγήκα απο το αμάξι αγχώθηκα πάρα πολύ και έτρεμα...εντάξει όμως δεν έπεσα απο τις σκάλες.....στο κρασί ο παππας μου έδωσε όλη την καράφα να πιώ γιατί όπως είπε "αποτιστη με πήγανε" και στην χαιρετούρα παιθάναμε....

Το γλέντι το κάναμε στο KIWI στη Θέρμη!!!!Ήταν ΤΕΛΕΙΑ μέχρι και ο άντρουλης μου που δεν χορεύει δεν σταμάτησε το μωρό μου.....

ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!!!!!!

[ΣΟΦΑΚΙ06]

lemon αλήθεια Μυτιλήνη μενεις; Εκεί σπουδασα και γνώρισα τον Λευτέρη μου. Λέμε τώρα όμως να γυρίσουμε μόνιμα στο νήσι. Οι ρυθμοί της Κύπρου είναι πολύ κουραστικοί

[ΣΩΣΩ]

emeis KANAME 1 POLITIKO KAI TERMA TO PANYGYRAKI.καθολου δε μαρεσει η διαικασια.εδω σκεφτομαι πως θα κανω το θρησκευτικο και τρελαινομαι.αλλα τι να κανω που πρεπει.εκτος και αν βρω μαυρο νυφικο..μαυρες μπομπονιερες και τετοια...χαχα..

[harap]

litle-angel δεν βρήκα ίδιο θέμα όσο και αν έψαξα τον τελευταίο μήνα.

PIPITSAZOYZOYNA αντε, γράψε μας και εσύ τα δικά σου. Και πού ξέρεις, μπορεί να ανέβεις λίγο.

Κορίτσια διάβασα όλες τις εμπειρίες. Τί ωραία είναι που τα θυμόμαστε πάλι.

tzoutzouka δεν μαύρισες κανένα μάτι? γιατί εγώ αυτό θα έκανα.

[cecilia]

ΣΩΣΩ εισαι φοβερη!!!! Γιατι οχι καλε...περι ορεξεως...εδω εχω δει νυφικο κοκκινο της φωτιας!!!!!

[harap]

ΣΩΣΩ δεν είναι ανάγκη να κάνεις ανοιχτό θρησκευτικό. Ενα φορεματάκι της αρεσκείας σου, γονείς, κουμπάροι και οι κολλητοί φίλοι, και στον Αγιο Δημήτριο Καρπενησίου (φοβερό εκκλησάκι, πιάτο το Καρπενήσι). Πλάκα κάνω, όπου θέλετε, αρκεί να περάσεις εσύ καλά.

[Θέλω να γίνω μαμά]

Λοιπόν, ο δικός μου γάμος...

26/12/2005

Σηκώθηκα το πρωί κατά τις 9.30!!! Φόρεσα τα ρούχα του σπιτιού, κι έφτιαξα πρωινό, αυτό που τρώω πάντα, δηλ. ένα σκέτο νες και μια φέτα ψωμί με τυρί.

Κάθισα στο καθιστικό να το φάω βλέποντας κινούμενα σχέδια, και με την πεθερά μου και τη γιαγιά του άντρα μου μές στα πόδια μας (έμεναν σπίτι μας). Κάθονταν συνεχώς και δε σηκώθηκαν ούτε ένα δευτερόλεπτο να βοηθήσουν, εκτός από τη στιγμή που βγήκαν στη βεράντα και είπαν, "α, τι ωραία λιακάδα, συμπεθέρα, φέρε μας μαξιλάρες να καθίσουμε έξω να λαιστούμε".

Λίγο μετά ήρθε η ξαδέλφη μου από την Πάφο που θα με χτένιζε. Ο άντρας της, με το που μπήκανε στο σπίτι, άρχισε να μου επιτίθεται, επειδή εγώ δε λούστηκα, ως όφειλα, αλλά αντίθετα, καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση, ενώ αυτοί ξύπνησαν από τις 6 το πρωί για να έρθουν. Νόμισα ότι έκανε πλάκα και αστειευόμουν κι εγώ, αλλά αυτός είχε τσαντιστεί στ' αλήθεια και συνέχισε τη μουρμούρα...

Πήγα και λούστηκα, η ξαδέλφη μου μού στέγνωσε τα μαλλιά, μου τα τύλιξε σε ρόλεϊ, και με πήγε με το αμάξι της στην αισθητικό (με το κεφάλι τυλιγμένο με ένα σάλι για να μη φαίνονται τα ρόλεϊ).

Με βάψανε, μετά ήρθε και η κουμπάρα μου (η οποία είχε εξαφανιστεί, δεν ήρθε καθόλου να βοηθήσει, κι εμφανίστηκε τη μέρα του γάμου) και την ώρα που τελείωνα, ήρθε και η μάνα μου.

Πήγα σπίτι, έφαγα και ντύθηκα, μόνη μου, με την ξαδέλφη μου να με βοηθά. Λίγη ώρα μετά ήρθε κι ο γαμπρός με τους φωτογράφους. Βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες στο σπίτι, και μετά πήγαμε στο ξενοδοχείο, όπου βγάλαμε και τις υπόλοιπες. Εκεί, ένιωθα πάρα πολύ άβολα, γιατί έπρεπε να κάνω το φωτομοντέλο, κάτι που δε μου πάει καθόλου. Κουράστηκα πάρα πολύ, ήμουν και τσαντισμένη από τα πεθερικά (είχαν προηγηθεί κι άλλα τις προηγούμενες μέρες) και ήμουν χάλια ψυχολογικά. Δηλαδή ήμουν κουρασμένη πριν καν αρχίσει ο γάμος.

Επέστρεψα σπίτι, ο άντρας μου πήγε στου νονού μου, απ' όπου βγήκε γαμπρός, ήρθαν διάφοροι συγγενείς (όχι όλοι, π.χ. δεν ήρθαν πρώτα ξαδέλφια μου), μου τραγούδησαν κάτι παραδοσιακά και με λιβάνισαν (έθιμο). Τελικά, πήγαμε στην εκκλησία, έγινε ο γάμος, όπου κουράστηκα κι άλλο, γιατί έχω πρόβλημα με την ορθοστασία, και για να είμαι ειλικρινής, το σκέφτηκα να το σκάσω.

Μετά τη χαιρετούρα στην εκκλησία, πήγαμε σπίτι, καθίσαμε λίγο, εγώ εξουθενωμένη, και μετά φύγαμε για το κέντρο. Στους κυπριακούς γάμους, το αντρόγυνο, οι γονείς και οι κουμπάροι, στέκονται σε ένα βάθρο και περνάνε οι καλεσμένοι και τους χαιρετάνε. Επειδή δεν είχαμε πάρα πολύ κόσμο (σε σχέση με άλλους, που έχουν 5000!!!), η χαιρετούρα πήγε περίπου 2 ώρες. Εγώ είχα κουραστεί τρομερά, μου είχαν βάλει μια καρέκλα από πίσω και καθόμουν όποτε δεν είχε κόσμο, και είχα και τα πεθερικά να γκρινιάζουν ότι θέλουν να φάνε και να διασκεδάσουν, κι ότι βαρέθηκαν. Σχεδόν τσακώθηκαν με τον πατέρα μου γι' αυτό το πράγμα.

Τελικά, πήγαμε μέσα στο κέντρο (η χαιρετούρα γινόταν στην υποδοχή), από όπου ο περισσότερος κόσμος είχε φύγει, εν τω μεταξύ, και μπήκαμε σε ένα άδειο κέντρο. Κόψαμε την τούρτα και χορέψαμε. Μετά καθίσαμε να φάμε, αλλά εγώ δεν μπόρεσα να φάω σχεδόν τίποτα. Ένιωθα χάλια ψυχολογικά, και από όλα όσα είχαν προηγηθεί, και από το άδειο κέντρο. Αναγκάστηκα να συμμετέχω και στο χορό μετά, ενώ δεν ξέρω να χορεύω και δεν έχω ρυθμό, και τώρα που με βλέπω στο dvd ήμουν οικτρή, πραγματικά.

Τελικά, φύγαμε και πήγαμε στο ξενοδοχείο.

Ο γάμος μου ήταν μία από τις χειρότερες μέρες της ζωής μου, και τώρα που τον θυμήθηκα, έπεσα ψυχολογικά...

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΝΑΜΕ. ΑΣΠΡΟ ΤΑΓΕΡΑΚΙ 2 ΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ (4-5) ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΑΣ!! ΕΙΜΟΥΝ Η ΠΙΟ ΝΙΟΠΑΝΤΡΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!! :laugh:

[Θέλω να γίνω μαμά]

Α, επίσης να πω ότι 2-3 μέρες μετά το γάμο μου ήρθε η περίοδος που αναγκάστηκα να καθυστερήσω με χάπια για να μην έρθει τη μέρα του γάμου, με τρομερούς πόνους. Μόλις τελείωσε η περίοδος αρρώστησα ελαφρά και λίγες μέρες μετά πήγε ο πατέρας μου νοσοκομείο με τρομερή δύσπνοια (δεν τον κράτησαν). Η μάνα μου έπαθε με τη μέση της από τις πολλές δουλειές και για αρκετές μέρες έμεινε ξαπλωμένη. Όταν πήγε να μου περάσει η γρίππη, επανήλθε πολύ πιο σοβαρή, και κρεβατώθηκα. Μετά, έπαθα μόλυνση στο αιδοίο, από τρίχα που γύρισε απ' το ξύρισμα και άρχισα αντιβίωση, μετά πήγα Θεσσαλονίκη (ο άντρας μου είχε ήδη πάει, 10 μέρες πριν), η περίοδος μου καθυστέρησε 15 μέρες περίπου, ήρθε, έφυγε, και μόλις έφυγε ξαναρρώστησα. Και είχα και εξεταστική.

Τι άλλο να πω για να σας ψυχοπλακώσω περισσότερο;

[tirogaridaki]

Πολύ όμορφες οι ιστορίες σας...να ζήσετε!! Να σας πω κι εγώ τη δική μου..παντρευτήκαμε 24 Νοεμβρίου του 2007 ενώ ήμουν στον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης μου...την προηγουμενη μέρα την πέρασα στο spa του ξενοδοχείου όπου θα γινόταν το γλέντι΄, ήταν βλεπετε δωρο μαζί με τη σουίτα που θα κάναμε το τραπέζι εκεί. Μου έκαναν μασαζ, μανικιουρ, πεντικιουρ και περιποιηση προσώπου..ήταν πολύ χαλαρωτικό!!Το βράδυ δεν βγήκα έξω για να είμαι ξεκουραστή , Είχαμε βγεί όμως την προηγουμενη που ήταν τα κρεβάτια μας..την ημέρα του γάμου λοιπόν αφου σηκώθηκα έκανα μπανάκι και νωρίς νωρίς ήρθε η κομμώτρια. Χαλαρά ξεκινήσαμε το χτένισμα..γέλια και σχλαμάρες..δεν καταλάβαινα ότι ετοιμαζόμουν για νύφη...ακόμη κι όταν μαζεύτηκε κόσμος και μπήκαν οι ξαδέρφες μου στο δωμάτιο μου την ώρα που έβαζα το νυφικό ένιωθα ότι κάνω πρόβα νυφικού..δεν είχα πάρει χαμπάρι τον πανικό που γινόταν όσο εγώ χασκογελουσα με την κομμώτρια στο δωμάτιο..ήρθαν λοιπόν αρκετοι στο σπίτι βγήκαμε φωτογραφίες, γράψαμε και τα ονοματα στα παπουτσια..και λιγο πριν ξεκινήσουμε για την εκκλησία με έπιασε λιγουρα!!Αρπάζω μερικά αμυγδαλα να φάω..ο μπέμπης ήξερε την καταλληλη στιγμή να μου θυμίζει ότι θα ξαναπεινάσει!!!χεχεχε...Εν τω μεταξύ είχα σκοπό να πάω στην εκκλησία να του πετάξω τν ανθοδέσμη και να φύγω..και είχα την αίσθηση ότι για να προλάβουμε θα πηγαίναμε αμέσως στην εκκλησια..ομως...ο αδερφος μου που οδηγουσε το τζιπάκι είχε άλλα σχέδια!!!!Με έπαιρνε βόλτα!!! Εγώ να του φωνάζω να με γυρισει στην εκκλησία κι εκείνος να μου λέει..<<ηρέμησε ρεεεε χαζή...απολαυσέ το!!!>> τι να ηρεμήσω που είχα ήδη αργήσει και αν ήθελα να του κάνω και τα τσαλίμάκια με την ανθοδέσμη έπρεπε ήδη να ήμασταν στην εκκλησία!!ΜΕ καθυστέρηση φτάνουμε στην εκκλησία..με ανακουφιση με βλέπει ο άντρας μου έτοιμος να με υποδεχτεί..όμως εγώ..του πεταξα κάτι λουλουδάκια κι έφυγα!!!! Ο παπάς τσατίστηκε και το είπε στον άντρα μου αλλά ευτυχώς δεν πήρε χαμπάρικανε΄νας άλλος..μετά από 5 λεπτά γύρισα ανέβηκα τα σκαλιά και ξεκινήσαμεεεε.... κάτι που με έκανε να ξεραθώ στα γέλια την ώρα της λειτουργίας είναι ότι τα στέφανα ήταν δεμένα ακόμη στο κουτί τους..και προσπαθουσαν όλοι να τα β΄γάλουν..αφου τα βγάλανε είχε μείνει επάνω το ταμπελάκι με ένα χοντρό σκοινί που ήθελε ψαλίδι!!! ΚΑι ποιος έδωσε τη λύση;;; Η γιαγιάμου..που κουβαλουσε στην τσάντα της έναν σουγια!!!(σουπερ γιαγια!!!χεχεχεχε) και την ώρα που ο παπάς έδινε το Ευαγγέλιο με τα στέφανα για να τα φιλήσουμε, η μαμά μου ενώ φιλουσε ταυτόχρονα βγάζει το σουγιά και κόβει το σχοινάκι!!Αμέσως μετά τους είδα με ένα χαμογελο μαμά -μπαμπας και αδερφός..μάλιστα ο μπαμπας μου ψυθίρισε στη μαμά μου <<Καρπαθια!!!!!>>εκείνη την ώρα...χεχεχεχεχεχε...την ώρα του ρυχιου βέβαια..ο παπάς σταμάτησε τη λειτουργία γιατί δεν ήθελε ρύζι και οι συγγενείς μου δεν πτοηθηκαν και πέταξαν...του την είπα βέβαια εγώ και συνέχισε..μετά ακολουθησε γλεντι και χορός στο ξενοδοχείο..το τραγουδι αυτό ήταν ο πρωτος μας χορός σαν παντρεμένοι...http://www.youtube.com/watch?v=6lE6Htee0sA

[tirogaridaki]

Ταξίδι του μέλιτος δεν ακολουθησε καθώς εγώ πήγα για αμνιοπαρακέντηση..κι ο άντρας μου την μεθεπόμενη πήγενα δώσει εξετάσεις για να πάρει την άδεια εξάσκησης επαγγελματός του...δοξα το θεό..το μωράκι μας είναι γερό και στην αγκαλια μας πλεον...

[harap]

Θέλω να γίνω μαμά, δεν μας ψυχοπλάκωσες κούκλα μου. Αλλά και εσένα μην σε παίρνει απο κάτω. Υπάρχουν και πολύ χειρότερα. Πίστεψέ με. Δυστυχώς δεν έχουν όλες οι νύφες την καλύτερη εμπειρία απο την ημέρα του γάμου τους. Είναι και αυτό μέσα στη ζωή. Τί σου λέω τώρα θα μου πείς. Εχεις ένα σωρό άλλες στιγμές όμορφες να θυμάσαι. Και ελπίζω και εύχομαι, μετά απο λίγο καιρό, να μάθεις τα πιό όμορφα νέα που θέλει μια γυναίκα. Κα μετά θα έχεις μόνο αυτό στο μυαλό σου. Και την αγάπη του αντρούλη σου φυσικά.

[Lilaki]

Η κάθε νύφη το δικό της γάμο τον θεωρεί τον πιο ανεπανάληπτο και τον πιό ωραίο....έτσι λοιπόν κι εγώ, μόνο που δεν θα μακρυγορήσω κορίτσια.

Λίγα λόγια και καλά.

Μετά από 3 χρόνια κεραυνοβόλου έρωτα με τον άντρα μου παντρευτήκαμε 27/7/07 ημέρα Παρασκευή και ώρα 8 στον Αγ. Γεώργιο στο Καβούρι. Το μυστήριο τελέστηκε έξω.ήταν από τα πιό ζεστά καλοκαίρια εκείνο... Ήταν μαγευτικά...'Ημουν τόσο χαρούμενη νύφη, τόσο συγκινημενη και εκείνος τόσο όμορφος γαμπρός και συγκινημενος επίσης... 1300 άτομα καλεσμένοι στο μυστήριο και 700 άτομα καλεσμένοι στη δεξίωση όπου έγινε στο Κτημα Μπραϊμνιώτη στη Βάρη...

Βεγγαλικά, φοβερό φαγητό, γλυκά, σαμπάνιες συνέθεσαν ένα πραγματικά Χολυγουντιανό σκηνικό...

ΤΟ αποκορύφωμα της βραδυάς : το ταγκό που χορέψαμε με τον άντρα μου "per una cabeza" που ακούγεται στην ταινία "άρωμα γυναίκας". Κάναμε μαθήματα χορού αργεντίνικο τάγκο και δεν ήξερε κανένας τίποτα, οπότε φανταστείτε την αντίδραση των καλεσμένων όταν μας είδανε να κάνουμε ακροβατικές φιγούρες πάνω στην πίστα...

Γαμήλιο ταξίδι;;;Μαλδίβες για 7 νύχτες...Τα λόγια έιναι περιττά. και μετά 3 νυχτες στο Dubai...πολιτισμικό σοκ...

Και μετά επιστροφή...Μετά από 1,5 χρόνο περιπου έμεινα και έγκυος και η ζωή μας γέμισε περισσότερο...

[PIPITSAZOUZOUNA]

Αχ…… τώρα που έχω λιγάκι καλύτερη διάθεση, θα σας διηγηθώ κι εγώ το δικό μου Γάμο…… που ήτανε τόσο πολύ υπέροχος….. που θα μου μείνει αλησμόνητος!!!!!!!!!

Αχ…… τι υπέροχη μέρα ήταν εκείνη η Παρασκευή!!!!!!!!!!! Λοιπόν, επειδή θέλαμε οπωσδήποτε την ημ/νία 10 Σεπτεμβρίου γιατί είναι πολύ σημαντική για μας και τον έρωτα μας……. έτυχε το 2004 να πέφτει Παρασκευή & το κανονίσαμε. Εμείς θέλαμε από την προηγούμενη χρονιά να παντρευτούμε, αλλά 1ον πέθανε ο μπαμπάς μου τέλη Φλεβάρη & λογικό ήταν να το αναβάλλουμε & 2ον παντρεύτηκε ο κουνιάδος μου κι η πεθερά ήταν κάθετη……. "ή παντρεύεστε την ίδια μέρα και ώρα στην ίδια Εκκλησία ή με τουλάχιστον 1 χρόνο διαφορά!" Ο Γάμος των παιδιών πάντως είχε κανονιστεί πριν τον θάνατο του πατέρα μου!

Εν πάση περιπτώσει, να μην τα πολυλογώ, την προηγουμένη του Γάμου πήραμε με την κουμπάρα το Νυφικό (ο άντρας μου θα έμενε στη γιαγιά μας), το βράδυ τα ήπιαμε στο σπίτι 3 ελεύθερα κορίτσια….. η νύφη, η κουμπάρα και μία πολύ αγαπημένη μου ξαδέλφη του άντρα μου και παραγγείλαμε και φαγάκι απ’ έξω……. καθότι η νύφη είχε αλλού το μυαλό της……. Κρεβάτι δε στρώσαμε, διότι συζούσαμε ήδη 4 χρόνια κι είχαμε κιόλας….. 3 χρόνια στο σπίτι μας!!!! Οπότε…..

Τη δε ημέρα του Γάμου, ξύπνησα από τα τηλέφωνα στις….. 12 (σηκωμό δεν είχα!!!!!!! αφού το είχαμε ξενυχτήσει για τα καλά!!!!!!!!!) Μετά το μπανάκι μου, ήρθε η κομμώτρια (που χτένισε νύφη, συννυφάδα, πεθερά, παρανυφάκι, και 3-4 άλλες γυναίκες….. γνωστή μας είναι η κοπέλα…….) κι αργότερα η μακιγιέζ (που «αποτελούσε» το δώρο της κουμπάρας!) κι αφού τελειώσαμε με βάψιμο-νυχάκια-μαλλί-κουάφ……. ήρθανε οι αγαπημένοι μου θείοι (αδελφός της μάνας μου+γυναιξί+τέκνοις!) και βάλανε τη μουσική στη διαπασών…….

Η ώρα ήταν μόλις 6……. Και γινότανε πανικός!!!!!!! Είχανε έρθει κι άλλοι συγγενείς…… Η γιαγιά μου (μάνα του μπαμπά μου!) μόλις με είδε ντυμένη νύφη…… μόνο που δε λιποθύμησε!!!!!!! Χορεύανε όλοι…… και φυσικά κι εγώ χόρεψα….. και δώστου φωτογραφίες….. και δώστου χορό…… Ο Γάμος ήτανε στις 8!!!!!!!!!!

Δεν έχω ιδέα αν άργησα να φτάσω στην Εκκλησία, γιατί ήμουν πολύ ανυπόμονη!!!!! Επειδή δεν είχε έρθει ο αδελφούλης μου ακόμη να με συνοδεύσει…… άρχιζα να φωνάζω….. ήθελα να πάω στον άντρα μου….. ήθελα να δείξω σε όλους το Νυφικό μου!!!!!!!!

Κατέβηκα με το ασανσέρ μόνη μου…… δε χωρούσε κανείς άλλος….. μου άνοιξε την πόρτα ο μικρός μου…… κι είχανε μαζευτεί φίλοι-συγγενείς-γείτονες στην είσοδο και στα σκαλιά της πολυκατοικίας μας και μ’ έραναν με ροδοπέταλα και χειροκροτούσανε!!!!! Παιδιά τα θυμάμαι…… κι ανατριχιάζω!!!!! Απίστευτη συγκίνηση!!!!!!!

Ο Γάμος μας…… ήτανε ακριβώς όπως τον ονειρευόμουνα χρόνια…… ο άντρας μου έμεινε με ανοιχτό το στόμα όταν με αντίκρισε….. Οι συγγενείς φωνάζανε "κούκλα…… κούκλα……" αχ……. και τι δεν θα έδινα να το ξαναζήσω!!!!!!!!! Στη χαιρετούρα ρίξαμε το γέλιο της ζωής μας…… απογοητευτήκαμε από άτομα που τα περιμέναμε, αλλά δεν μας τιμήσανε….. τέλος πάντων….. είχε πολύ χαβαλέ……

Φωτογραφίες βγάλαμε και στο κέντρο και στην Εκκλησία….. άσε που είχε πιάσει ψύχρα……. κι έφυγα άρον-άρον…… ήμουν τυχερή πάντως διότι…… 1ον…… δεν έκανε καθόλου ζέστη εκείνη τη μέρα, οπότε μαλλί-μακιγιάζ έμειναν αυτούσια μέχρι τελικής πτώσης….. και 2ον……. την προηγούμενη μόλις μέρα….. είχα καθαρίσει από περίοδο!!!!!!!! Όχι….. για το θέμα παιδιού….. καμία σχέση……. απλώς….. δεν είχα κι αυτή τη σκοτούρα στο κεφάλι μου…….

Το τραπέζι έγινε σε ένα από τα κοσμικά κέντρα του Κορυδαλλού…… πάθαμε πλάκα όταν είδαμε την τούρτα μας……. και του δώσαμε και κατάλαβε…… δε βάλαμε τους κ…λους μου κάτω, που λένε, χορέψαμε κι οι 2 πολύ…… ειδικά εγώ….. όσο δεν είχα χορέψει ποτέ στη ζωή μου ως τότε! Γενικά χορεύω πολύ….. είναι να μην αρχίσω!!!!! Κάποια στιγμή πονέσανε τα πόδια μου κι έβγαλα τα γοβάκια….. Μέγα λάθος!!!! Πρηστήκανε τα έρμα….. κι άντε ξαναβάλτα μετά!!!!!! Από φαγητό…… δε θυμάμαι να φάγαμε και πολλά πράγματα…. δεν προλάβαμε….. και δεν είχαμε κι όρεξη!!!!!

Αχ…… κάποια στιγμή με βλέπω, μέσα στην εβδομάδα, να βάζω το DVDάκι να το δω….. πολύ καιρό έχω που το είδα τελευταία φορά….. συγκινούμαι πολύ όταν το βλέπω…. Βέβαια….. υπάρχουνε κι άτομα…. που δεν είναι πια κοντά μας……

Ταξίδι του Μέλιτος πήγαμε στην Εύβοια….. προσπαθούσε ο άνθρωπος να με ψήσει για αεροπλάνο….. αλλά πού εγώ……. τρομάρα μας….. θα είχαμε «χτυπήσει» κανένα Παρισάκι!!!!!!! Άλλη φορά…….

[harap]

PIPITSAZOYZOYNA ωραία περιγραφή. Όσο για το Παρίσι, κοντά είναι, κανονίστε το. Και υπάρχει και άλλος τρόπος εκτός απο αεροπλάο. Οδικώς, μέσω Ιταλίας. Εχουν πάει οι γονείς μου και είναι λέει φανταστηκά. Για σκέψου το.

[PIPITSAZOUZOUNA]

Το ξέρω καλή μου, και μου αρέσει πάρα πολύ σαν ιδέα, αλλά φοβάμαι πως θα είναι αρκετά κουραστικό!!!! Προτιμώ το αεροπλάνο..... και τη μαγεία που σου δίνει, κερδίζοντας ώρες ταξιδιού!!!!!