Απογοήτευση μεγάλη...

[little-angel]

liberty81 έγραψε:

Ελευθερια ειμαι ναι...αλλα αυριο...15 γιορταζω

Μ'αρεσει που κοιταγα το ημερολογιο κ νομιζα οτι ηταν Τριτη :silly: :silly: !Ετοιμαζομουν να παρω κ μια φιλη μου να ευχηθω!

Τελικα το Σ/κ δε μου φτασε ,θελω οντως διακοπες :woohoo:

Πες ομως...ποιος αλλος σου εχει ευχηθει τοσο νωρις

[AFRODITH]

kal prni pantreytite den eixate milisei gia ta koina sas onoira kai pote blepate gia paidi .?

[liberty81]

Χαχαχαχαχαχα...Οχι κανενα παραπονο δεν εχω...εισαι η πρωτη που με θυμήθηκες...δεν σε ξεχνάω τωρα..σε προλαβα πριν τηλεφωνησεις σε ευχαριστω πολυ για τις ευχες

[liberty81]

μιλησαμε...και ειχαμε κοινα ονειρα...τωρα με τα μωρα τριγυρω μου τα αρχισε αυτα...

[little-angel]

liberty81 έγραψε:

Χαχαχαχαχαχα...Οχι κανενα παραπονο δεν εχω...εισαι η πρωτη που με θυμήθηκες...δεν σε ξεχνάω τωρα..σε προλαβα πριν τηλεφωνησεις σε ευχαριστω πολυ για τις ευχες

[AFRODITH]

panikoblithike :laugh: :laugh: :laugh:

kai o antras mou fobotan kai den eniothe etimos ...alla kapoia stigmh afou eixan ginei osa eixame pei oti tha ginoun prin mino egios eipai oti an perimenoume pote tha eimai gw etimos den tha kanoume pote :laugh: :laugh: :laugh:

[ΚΕΛΥ]

κοριτσακι μου πιστευω πως πραγματικα ο αντρας σου πρεπει να αλλαξει γνωμη..τα μωρακια δυστυχως δεν ερχονται παντοτε αμεσως μολις εμεις πουμε οτι τωρα θελουμε ενα παιδι..ακου που σου λεω...εγω παντρευτηκα πριν 3,5 χρονια οταν ημουν 21 χρονων και ουτε που ηθελα να ακουσω για μπεμπε επειδη υποτιθεται ημουν ακομη μικρη ομως τωρα που εδω και 7 μηνες μου ηρθε το μητρικο ενστικτο και θελω σαν τρελη ενα μωρακι ακομη το ψαχνω και πουντο;;;;;

[liberty81]

KΕΛΥ εσυ είσαι???επέστρεψες?πως εισαι κοπελα μου μετα το σοκ απο τα τεστ??τι γνώμη να αλλάξω?ενα παιδι ειδα χθες στα λογια του

[IreneValadia]

Έτσι το λέγαμε και εμείς.

Μετά από 6 χρόνια μαζί το αποφασίσαμε.

Έχουμε κλείσει πλέον τα 7,5 χρόνια… και είμαστε ακόμα οι 2 μας…

Αυτά τα πράγματα δεν είναι παραγγελία ...

[Σισσιώ]

Ελευθερία μου θα σου μιλήσω ειλικρινα.

Αν μου τα έλεγες αυτά πριν 2 χρόνια θα σε ζήλευα πολύ που ο αντρας σου σκέφτεται έτσι. Εμένα ο δικός μου με πίεσε πολύ να κάνουμε παιδί, με αφησε έγκυο παρα τη θέληση μου, ναι ναι όπως το ακούς, και βρέθηκα εγώ να αντιμετωπίζω μια εγκυμοσύνη ανεπιθύμητη και όλα μου τα ψυχολογικά.

Βέβαια τα πράγματα άλλαξαν μετά απο προσπάθεια και τώρα φυσικά δεν το βλέπω το παιδάκι μου ως βάρος και το λατρεύω, αλλά (είδες γαμότο πάντα υπάρχει ένα αλλά)ζορίστηκα πάρα πολύ και κινδυνλεψαμε με τον άντρα μου δε στο κρύβω.

Θα σε συμβούλευα, σε καμία περίπτωση να μην τον παγιδεύσεις και μείνεις έγκυος χωρίς αυτός να θέλει, γιατί θα γίνεις μία απο αυτές τις μαμάδες που δε θα έχουν βοήθεια από τον μπαμπά, που τα κάνουν όλα μόνες τους, που τους σπάνε τα νεύρα, που απομακρύνονται από τον άνθρωπό τους. Θα γίνουν όλα αυτά που φοβάται ο άντρας σου και το χειρότερο είναι οτι θα τον βγάλεις αληθινό.

Επίσης θεωρώ οτι δε σας πήραν δα και τα χρόνια. Έχετε χρόνο!

Νομίζω οτι με συζήτηση και συνεννόηση θα βρείτε την άκρη. Μην εκνευρίζεσαι και απαιτείς όμως. Σκέψου οτι πρόκειται και για τη δική του ζωή.

Απλά προσπάθησε να του δώσεις να καταλάβει και τις δικές σου αναγκες.

Αν σ' αγαπάει(που σ'αγαπάει) θα του περάσει η κρίση. Θα δεις!

Επίσης κάτι που μπορεί να πιάσει, κατ' εμέ, είναι να του πεις οτι όσο πιο γρήγορα κάνετε το παιδάκι, τόσο νωρίτερα θα απαλλαγείτε από τις ευθύνες. Θα είστε 45 και το παιδακι σας θα σας διώχνει από το σπίτι! :) Νεότατοι θα είστε να ξαναζήσετε τον έρωτά σας!

Αυτά νομίζω. Ελπίζω να μη σε στεναχώρησα!

[ΚΕΛΥ]

ναι γλυκεια μου κι ομως επεστρεψα μετα απο περιπου 2 μηνες.οντως το σοκ ηταν τεραστιο!!!!!εκανα να βγω πολυ καιρο απο το σπιτι ολα τα εβλεπα μαυρα κι ακομη φυσικα υποφερω αλλα προσπαθω και δεν το βαζω κατω κι ουτε θα το βαλω μερι να τα καταφερω!θελω απελπισμενα ενα μωρακι μονο τοτε θα αισθανθω πληρης τωρα ολα μου φαινονται ματαια..

[liberty81]

sissio σοβαρά μιλάς??πρεπει να σου ηρθε βαρια η εγκυμοσυνη...σε καμια περιπτωση δεν πιεζω..γιατι στην παρουσα φαση δεν πολυ θελω ουτε εγω..αλλα για πρακτικα θεματα...δεν με τρομαξε οτι δεν θα καω προσπαθειες τωρα αλλα η σκεψη του...δεν ειχε συνειρμο..ηταν σαν να ακουγα 10 χρονο..σαν να μη συνειδητοποιει οτι παντρευτηκε..τρομαξα...για τη βαση της σχεσης μας οχι για το μωρο...

Κελυ μου πρεπει να ζοριστηκες πολυ κοπελα μου...πως εισαι τωρα?αναμενεις περιοδο?

[Σισσιώ]

Ναι μιλάω σοβαρά.

Αφού όταν μπήκα στο μάμμυ πρώτη φορά και διάβαζα για όλες τις κοπέλες που προσπαθουν και δεν έρχεται ή που πέρασαν πολλές δυσκολίες, αισθανόμουν ένοχη για τις σκέψεις μου.

Το μάμμυ με βοήθησε να αποδεχτώ κάποια πράγματα και συγχωρήσω τον άντρα μου, που μέχρι τότε κρατούσα σε απόσταση για τον τρόπο που φέρθηκε (τον ένιωθα σαν την τελευταία γυναικούλα που προσπαθεί να τυλίξει έναν άντρα με μια εγκυμοσύνη! Δεν κάνω πλάκα).

Βέβαια έχω ακόμα κάποια θέματα να λύσω μέσα μου κυρίως εμπιστοσύνης, αλλά είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.

Στα δικά σου τώρα! Οι περισσότεροι άντρες, σκέφτονται σαν τον δικό σου. Οι περισσότεροι δε μεγαλώνουν ποτέ. Είναι στο χέρι σου να τον χειριστείς και να κρατάς το σπίτι σου. Έτσι σκέφτομαι εγώ τουλάχιστον.

Το οτι δε συνειδητοποιεί πως παντρεύτηκε δεν είναι απαραιτήτως κακό ή τουλάχιστον δεν είναι κακό σε όλες τις φάσεις της σχέσης σας. Μπορεί και να κρατάει εν μέρει ζωντανή τη σχέση σας μέσα του με αυτόν τον τρόπο.

Δε νομίζω να σε παντρεύτηκε χωρίς να το θελει. (Εκτός αν έβαλες τα 3-4 αδέρφια σου να του... "μιλήσουν" χεχε). Γενικά πιστεύω πολύ στην αγάπη και στη συντροφικότητα. Δε ζω σε ροζ συννεφάκι, αλλά νομίζω οτι αυτό είναι που χρειάζεται μια σχέση: Αγάπη και συνεννόηση!

Αυτή δεν είναι η βάση σας;

[liberty81]

Kαι να ήθελα sissio μου δεν έχω αδέλφια αγάπη και συνεννόηση σίγουρα.πάνω από όλα..όταν όμως ένας διάλογος ξεκινάει με αβάσιμα επιχειρήματα(όχι γιατί ήταν ενάντια στη θέληση μου αλλά γιατί δεν είχαν λογική απο όποιαδήποτε σκοπια και αν τα κοιτούσες)τότε δεν μπορεί και να έχει συνέχεια

[Σισσιώ]

Έχεις δίκιο. Να σου επισημάνω όμως οτι αβάσιμα και άλογα τα θεωρείς εσύ τα επιχειρήματά του. Αυτός μάλλον τα θεωρεί πολύ σοβαρα και τα έχει σκεφτεί ή τουλάχιστον έτσι νομίζει.

Γνώμη μου είναι οτι απο τη στιγμή που δεν πολυπροσπαθείτε έτσι και αλλιώς να αφήσεις χρόνο να καθαρίσει και το δικό σου μυαλό απο αρνητικές σκέψεις, αλλά και να έχει περιθώριο ο άντρας σου να επαναθεωρήσει.

[liberty81]

Εχω θεμα με την εμπιστοσύνη...δεν εμπιστευομαι καθόλου εύκολα ακομα και μετα απο τοσα χρονια...δεν επαναπαύομαι σε καταστασεις,να στο θέσω ετσι...και αυτο μου χτυπησε καμπανακι με απογοητευσε η σκεψη του..αλλα ενταξει..ανθρωποι ειμαστε...σε ευχαριστω