Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Είμαστε τοσες πολλες σε αυτη την παρεα που πιανομαστε απο συμτωματα,που περιμενουμε,περιμενουμε...Ας μας πουν λοιπον ολες οι εγκυουλες τι διαφορετικο ειδαν εκεινο τον μηνα που τελικα ειχε γινει το θαυμα στην κοιλιτσα τους και μετα απο ποσες μερες καθυστερηση εκαναν το τεστ ή και ποσες μερες νωριτερα...

Περιμένουμε............και επιμενουμε!

Δημοσίευση

Νανά μου, εγώ έβλεπα διαφορές στο σώμα μου.

Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, η κοιλίτσα ήταν λίγο φουσκωτή... όχι όμως σαν τις κοιλίτσες που είναι φουσκωτές λόγω πάχους...

Κουραζόμουν πάρα πολύ εύκολα.

Θυμάμαι είχα βάλει πλυντήριο και είχα λαχανιάσει!!!

Το σημαντικότερο, ένιωθα σίγουρη οτι είμαι έγκυος!

Το τεστ το έκανα την ημέρα που περίμενα.

Εύχομαι σε όλες με γεμάτες κοιλίτσες πολύ σύντομα!!!

Δημοσίευση

Καλημερα Νανα μου!Εγω τη μερα του γαμου μου ημουν 2 εβδομαδων κ δεν ειχα παρει χαμπαρι!!!

Περασε η ημερομηνια της αναμενομενης περιοδου κ οχι μονο....περασαν ακομα 20 ολοκληρες μερες :laugh: :laugh: μεχρι να κανω το τεστ καθως ειχα τα συμπτωματα περιοδου οπως ΚΑΘΕ μηνα(πρηξιμο στο στηθος,πονο στη μεση κ λιγο κατω χαμηλα)κ αναρωτιομουν γιατι δεν αδιαθετω ακομα :silly: :silly: ,κ ελεγα οτι ηταν απο το αγχος κ την πιεση λογω του γαμου κ της μετακομισης!!

Οταν πια πηγα στο γιατρο ημουν σχεδον 6 εβδομαδων κ σιγα σιγα αρχισαν κ οι ζαλαδες,η υπνηλια κ κουραζομουν με το παραμικρο!Ολα ηταν μια χαρα παντως!!

Σου ευχομαι συντομα με το καλο να γεμισει κ σενα η κοιλιτσα σου με το δικο σου θαυματακι κ σε ολες οσες περιμενουν κ ανυπομονουν για το ιδιο!

:kiss::kiss:

Δημοσίευση

ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΛΙΓΟΥΡΕΣ!! ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ, ΕΦΑΓΑ ΠΑΝΤΖΑΡΙΑ ΜΕ ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΒΡΩΜΟΚΟΠΟΥΣΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΠΗΓΕ ΝΑ Μ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΚΑΙ Μ ΕΣΤΕΙΛΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ. :dry: :laugh: ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΝΑΓΑ... ΠΟΝΑΓΑ... ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΗΘΕΛΑ ΜΠΑΝΑΝΑ ΣΠΛΙΤ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΥ. (30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ) ΕΦΥΓΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΒΡΩ Η ΤΡΕΛΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΑΝΤΙΓΥ ΝΑ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΜΑΡΑΖΙ. ΠΕΡΝΑΓΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ... "ΒΡΕ ΛΕΣ?" ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΤΕΣΤΑΚΙ. ΤΕΛΙΚΑ ΣΑΝΤΙΓΥ ΔΕΝ ΠΗΡΑ. ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΚΑΛΟΨHΜΕΝΟ ΜΕ ΟΤΙ ΒΛΑΚΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΜΕΣΑ, ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ. ΤΑ ΕΦΑΓΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΙΠΑ "ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ. ΠΑΜΕ!" ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΤΕΣΤ!!!

Δημοσίευση

Νανα μου εγώ μια βδομαδα πρίν την ημέρα που περίμενα να αδιαθετήσω άρχισα να εχω σουβλιές στο στήθος. 2 μέρες μετά άρχησαν και οι σουβλιές στον οφαλό. Αλλά εκτός απο αυτό ήμουν απλά σίγουρη οτι η κοιλίτσα μου ήταν γεμάτη. Το τεστ το έκανα την τρίτη μέρα το βράδυ και την επόμενη το πρωί πήγα στη μικροβιολόγο!!!! Αχ τα θυμήθηκα και συγκινήθηκα η μέλλουσα μαμάκα!!!!

Σας εύχομαι ο Αγιος Βασίλης να φέρει σε όλες σας γεμιστές κοιλίτσες!!!!!

Δημοσίευση

Εγώ πάλι έχω άστατο κύκλο γενικά οπότε το μόνο σύμπτωμα εκτός της καθυστέρησης ήταν το πρησμένο στήθος που ενώ 2-3 μέρες πριν αδιαθετήσω μου ξεπρήζεται, εκείνη τη φορά πρηζόταν περισσότερο! Ο κύκλος μου κυμαίνεται μεταξύ 22-30 ημερών και την 32η μέρα έκανα χωριακή. Δεν έκανα καν τεστ! Και δεν ξέρω τελικά πόσες μέρες καθυστέρηση είχα!!!!

Δημοσίευση

Κάποιες μικροενδείξεις που τις είχα αποδώσει στη ζέστη και στην αναμενόμενη περίοδο, ήταν αίσθημα κόπωσης, έντονη θερμότητα, υπνηλία και εκνευρισμός. Μετά ένα αίσθημα πρηξίματος και φυσικά η καθυστέρηση. Με κύκλο 29 ημερών έκανα τεστ φαρμακείου την 32η μέρα και ήταν αρνητικό. Όταν πια η καθυστέρηση έφτασε στις 8 ημέρες πήγα για χοριακή (σημειωτέον ότι είχα πονάκια περιόδου κανονικά και πήγαινα κάθε λίγο και λιγάκι στην τουαλέτα να δω αν αδιαθέτησα) και μέχρι να βγουν τ' αποτελέσματα πήρα το διπλό clear blue και το + αυτή τη φορά έβγαζε μάτι και στα 2 τεστς. Την επομένη πήρα μια μεγάλη χοριακή....κι επιβεβαίωσα το αποτέλεσμα!

Θα έλεγα γενικά ότι τ' αποτελέσματα ποικίλλουν από γυναίκα σε γυναίκα. Η πιο σίγουρη ένδειξη είναι η καθυστέρηση!

Δημοσίευση

Εγω το συκγεκριμένο μήνα δεν ένιωθα καθόλου εγκυος σε αντίθεση με αλλους μλήνες που είχα όλα τα συμπτωματα αλλα δεν ήμουν. Το μόνο που ένιωσα ήταν 4 μέρες πριν την περίοδο ημουν σε μια βάφτιση και απο την ορθοστασία στην εκκλησία ένιωσα μια αδιαθεσία , έξαψη και ζαλάδα αλλα υπέθεσα ήταν απο την ζέστη στην εκκλησία. Το τέστ το έκανα 2 μέρες μετα απο την αναμενόμενη περιοδο.

Δημοσίευση

Πλήν της καθυστέρησης δεν είχα κανένα μα κανένα απολύτως σύμπτωμα!

Εύχομαι ο καινούριος χρόνος να βρει τις κοιλίτσες σας γεμάτες!

Να είστε θετικές και γεμάτες αισιοδοξίας και όλα θα έρθουν!

Φιλάκια!

Δημοσίευση

Εγώ 16 Σεπτεμβρίου παντρεύτηκα και 19 φύγαμε ταξίδι του μέλιτος. Σύμφωνα με τον γιατρό 20 με 21 έμεινα έγκυος !Το πρώτο που έπαθα ήταν στις 25 που φεύγαμε από το ταξίδι και πηγαίναμε να πάρουμε το αεροπλάνο κάθε 5 λεπτά χωρίς υπερβολή όμως κορίτσια :( σταματούσε ο άνδρας μου το αμάξι και έτρεχα στα χωράφια ή όπου έβρισκα για να κάνω πιπί μου !τρελό πράγμα για 3-4ης φορές αυτό, και μιλάμε για πιπί όχι αστεία αφού τον είχα νευριάσει και απορούσα και εγώ η ίδια πως θα άντεχα την διαδρομή μέσα στο αεροπλάνο! Το στήθος μου δεν με πονούσε καθόλου και πριν την περίοδο ήμουνα μία χαρά όπως είμαι όταν μου τελειώνει ούτε πόνοι ούτε τσιμπήματα τίποτα. Σύμφωνα με την μαμά μου τις φαινόμουνα κουρασμένη και ξάπλωνα πολύ αλλά νόμιζε ότι μου βγήκε η κούραση του γάμου! Και κάτι τελευταίο που το παθαίνουν αρκετές λίγες μέρες πριν την καταλυτική ημερομηνία της περιόδου είχα μία σταγόνα αίμα αλλά είχα μόλις σηκώσει μία λεκάνη με ρούχα και θεώρησα ότι μπορεί να μου ερχόταν περίοδος λίγο πιο νωρίς σε καμία περίπτωση δεν περίμενα τόσο σύντομη εγκυμοσύνη (δόξα τον θεό!)

Δημοσίευση

Εγω το μονο που ενοιωθα κ ηταν αυτο που με εκανε να παρω τεστ ηταν κατι δυνατες κραμπες στην κοιλια μου,οταν σηκωνομουν απο την καρεκλα :blink::blink: και δεν αντεχα να φοραω τα τζιν μου,ηθελα πιο ανετα ρουχα.Καθυστερηση δεν ειχα καταλαβει οτι εχω γιατι ο κυκλος μου τοτε ηταν αστατος κ μεγαλος(30-35)μερες.Η εγκυμοσυνη τοτε προεκυψε τυχαια,δεν το προγραμματιζα,ουτε καν το σκεφτομουν.Εντωμεταξυ τοτε ειχε πεσει κ πολυ πιεση στη δουλεια κ ειχα ξεχασει τελειως την περιοδο.

Οταν πηρα να κανω το τεστ θα πρεπει να ημουν 5-6 εβδομαδων.Αφου το εκανα κ βγηκε καραμπινατο θετικο,πηγα το ιδιο απογευμα στο γιατρο κ το επιβεβαιωσα.

Τα υπολοιπα συμπτωματα αρχισαν απο'κει κ μετα(ζαλαδες,λιγουρες,ανακατεμα στο στομαχι).Το στηθος μου αρχισε να ποναει περιπου στον 3ο μηνα κ πονουσε στο πλαι οχι στις θηλες.Συχνοουρια ειχα σχεδον απο την αρχη,αλλα δεν ειχα δωσει σημασια γιατι εγω εχω καθε φορα που περιμενω περιοδο.

Αυτα απο εμενα,ας ευχηθουμε να τα ξαναζησουμε ολα αυτα...συντομα!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...