Εκτέλεση της Αναζήτησης

Έπειτα από κάποια χρόνια, ο ρυθμός του μεταβολισμού τους επανέρχεται στο κανονικό του επίπεδο και η καύση των θερμίδων αυξάνεται εκ νέου. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί την παιδική παχυσαρκία μια από τις σοβαρότερες προκλήσεις δημόσιας υγείας για τον 21ο αιώνα. Ο οργανισμός ενός εφήβου καίει εκ φύσεως περίπου 1.600 θερμίδες τη μέρα για να διατηρεί τη θερμοκρασία του, να αναπνέει, να σκέπτεται κ.ά. Μετά την ηλικία των πέντε ετών η καύση θερμίδων σταδιακά αυξάνεται, αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι μετά τα δέκα «μπαίνει φρένο» ξαφνικά, με συνέπεια οι έφηβοι να γίνονται πιο ευάλωτοι στην παχυσαρκία. Όμως, από την ηλικία των 16 ετών και μετά, η καύση των θερμίδων αυξάνεται και πάλι. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τέρενς Γουίλκιν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Έξετερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό παχυσαρκίας «International Journal of Obesity», βρήκαν ότι σε φάση ανάπαυσης οι 15χρονοι καταναλώνουν καθημερινά 400 έως 500 θερμίδες λιγότερες από τους 10χρονους - μία σημαντική μείωση στον ρυθμό μεταβολισμού της τάξεως περίπου του 25%. Έτσι, όταν φθάνουν στην εφηβεία τα αγόρια και τα κορίτσια, εμφανίζουν μια απότομη μείωση στον αριθμό θερμίδων που καίνε και μάλιστα σε μια εποχή που θα περίμενε κάποιος να παρουσιάζουν το αντίθετο, δηλαδή αύξηση στην καύση των θερμίδων λόγω της φάσης ανάπτυξης στην οποία βρίσκονται. Η μελέτη, 12ετούς διάρκειας, που ανέλυσε στοιχεία για περίπου 350 παιδιά πέντε έως 16 ετών, επισημαίνει ότι αν ένας έφηβος δεν ασκείται, τότε αυξάνει κι άλλο την πιθανότητα να βάλει κιλά, κάτι που ισχύει ιδίως για τα κορίτσια. Ενδεικτικά, οι 500 πρόσθετες θερμίδες τη μέρα που δεν καίγονται από το σώμα με φυσικό τρόπο ισοδυναμούν χονδρικά με τις θερμίδες ενός μεγάλου χάμπουργκερ, οι οποίες, για να καούν με άσκηση, χρειάζονται μια ώρα «ζούμπα» (που είναι και της μόδας μεταξύ των νέων). Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη μια βέβαιη εξήγηση για το πού οφείλεται η παροδική πτώση στον ρυθμό μεταβολισμού των εφήβων. Πηγή: ΑΠΕ

Παραδόξως, οι ίδιες κοινωνίες δίνουν έμφαση και προωθούν ως πρότυπο το αδύνατο σώμα, ασκώντας έτσι πίεση ειδικότερα στις έφηβες, κυρίως μέσα από τη μόδα και τη διαφήμιση, να συμβαδίσουν με τα σωματικά πρότυπα της κοινωνίας. Έρευνες που έχουν γίνει σε διάφορες περιοχές του κόσμου επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός νεαρών κοριτσιών δεν είναι ικανοποιημένες με το σώμα τους, το βάρος και το σχήμα, και προσπαθούν να χάσουν τα θεωρούμενα περιττά κιλά. Η δυσαρέσκεια ως προς το σώμα έχει εξαπλωθεί τόσο ανάμεσα στις έφηβες, που πια τείνει να αποτελέσει φυσιολογικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της ηλικίας. Η ενασχόληση με διάφορες δίαιτες αδυνατίσματος εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στην εφηβεία από οποιαδήποτε άλλη ηλικία. Οι περισσότερες δίαιτες αδυνατίσματος βασίζονται κυρίως σε προσωπικές μεθόδους αυτο-περιορισμού της τροφής ή διαιτητικά σχήματα που διαφημίζονται σε περιοδικά μόδας. Αν και η πρόληψη της παχυσαρκίας είναι επιθυμητή, η μακροχρόνια εφαρμογή μη ορθολογικών διαιτών και άλλων πρακτικών αδυνατίσματος, που συνήθως συνοδεύει το φόβο του πάχους, μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία από την παχυσαρκία. Πρώτα από όλα, πολλές από τις δίαιτες αυτές μπορούν να παρεμποδίσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού σε όλα τα επίπεδα (π.χ. ανωμαλίες στην εμμηνορρυσία, επιπτώσεις στην φυσιολογική ανάπτυξη των οστών, ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά). Επίσης, ο έφηβος αναπτύσσει τη στάση «όλα ή τίποτα» σε σχέση με τη διατροφή του, δηλαδή κάποιες περιόδους περιορίζει αυστηρά τη διαιτητική του πρόσληψη και άλλες δεν έχει καμία αρχή. Η στάση αυτή, όμως, έχει φανεί ότι τελικά δεν ευνοεί τη διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους ούτε και αποτελεί υγιή στάση απέναντι στο φαγητό. Αξίζει να σημειωθεί ότι προβλήματα διαιτητικής συμπεριφοράς εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα σε υπέρβαρες ή παχύσαρκες έφηβες, ενώ επιπλέον, η παχυσαρκία σχετίζεται με χαμηλή αυτο-εκτίμηση. Μη σωστά σχεδιασμένες δίαιτες αδυνατίσματος ενισχύουν αυτά τα αισθήματα, και συχνά οι παχύσαρκοι έφηβοι αντί να επιλύουν τα προβλήματά τους τα εντείνουν και αναπτύσσουν ψυχο-διατροφικά προβλήματα που τους ακολουθούν και κατά την ενήλικη ζωή τους. Η διαρκής ενασχόληση με δίαιτες αδυνατίσματος δεν οδηγεί κατ’ ανάγκη σε διαταραχές στη λήψη τροφής (ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία). Εντούτοις υπάρχει ένα εύρος στη διαταραγμένη διαιτητική συμπεριφορά, με καταστάσεις ηπιότερης ή εντονότερης συμπτωματολογίας, χωρίς να έχουν όλες την ίδια βαρύτητα ή να μπορεί να προβλεφθεί η εξέλιξή τους. Πάντως, για την εκδήλωση σοβαρότερων καταστάσεων απαιτείται η συνέργεια διαφόρων παραγόντων. Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα η έντονη ενασχόληση με το αδυνάτισμα εξελίσσεται σε χρόνια παθολογική συμπεριφορά, που συνδυάζεται με ψυχολογικές διαταραχές και κλινικά σημεία, όπως αμηνόρροια, υπερβολική μείωση του σωματικού βάρους, τότε δεν αποκλείεται η ύπαρξη κάποιας διαταραχής στη λήψη τροφής. Σε κάθε περίπτωση, για την πρόληψη των διαταραγμένων διαιτητικών συμπεριφορών και των διαταραχών λήψης τροφής στους εφήβους αναδεικνύεται ως ακρογωνιαίος λίθος η έμφαση στον ισορροπημένο τρόπο διατροφής και άσκησης. Οι γονείς πρέπει να κατανοήσουν ότι σε ένα βαθμό είναι φυσιολογικό οι έφηβοι να ασχολούνται με το βάρος και τη δίαιτά τους, και πολλές φορές να αναζητούν σπασμωδικά λύσεις. Για να αποδυναμώσουν την ενασχόληση αυτή θα πρέπει να ενθαρρύνουν την κατανάλωση μιας ποικιλίας τροφίμων, να επιδιώκουν περισσότερα οικογενειακά γεύματα σε ένα ήρεμο περιβάλλον, να μην «αφορίζουν» τρόφιμα, και να προάγουν μια στάση ότι όλα έχουν θέση σε ένα διαιτολόγιο, αλλά με διαφορετικές ποσότητες και συχνότητες. Επίσης, εξαιρετικής σπουδαιότητας είναι όταν εκδηλώνονται τέτοιες συμπεριφορές οι γονείς να μην πανικοβάλλονται και να μην το κάνουν το θέμα της οικογένειας! Πάνω από όλα, όμως, δεν θα πρέπει να σχολιάζουν το βάρος των παιδιών τους και κυριότερα να το συνδέουν με την ομορφιά. Η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού σε τομείς άλλους άσχετους με το βάρος και την ομορφιά οδηγεί σε πιο ισορροπημένες σχέσεις με το φαγητό.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στατιστικά δεδομένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ στις χώρες της Ευρώπης, τα αποτελέσματα είναι ανησυχητικά. Το 30% των εφήβων στην Ελλάδα δηλώνει ότι πίνει κάποιο αλκοολούχο ποτό μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Ο μέσος όρος ηλικίας για τα αγόρια που ξεκινάνε να πίνουν είναι τα 11 έτη και για τα κορίτσια τα 13, ενώ το 20% περίπου των εφήβων παραδέχεται ότι έχει μεθύσει πάνω από τρεις φορές μέσα σε μία χρονιά. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι και στις τρεις συνηθέστερες αιτίες θανάτου στις ηλικίες 14-24 ετών, οι οποίες είναι τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, οι αυτοκτονίες και οι δολοφονίες, το αλκοόλ έχει σημαντική εμπλοκή. Συνεπώς, δεν μπορεί να προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι θεσμοθετημένα από το 2008 απαγορεύεται η πώληση αλκοόλ σε ανήλικους. Σύμφωνα επίσης με τον ΠΟΥ, έχουν εκδοθεί και οδηγίες σχετικά με την «υπεύθυνη/ασφαλή κατανάλωση» αλκοόλ για ενήλικες, η οποία ορίζεται στις 2 και τις 4 μονάδες αλκοόλ για τις γυναίκες και τους άντρες αντίστοιχα. Ταυτόχρονα επισημαίνεται ότι για τα άτομα κάτω των 18 ετών η κατανάλωση αλκοόλ θα πρέπει να αποφεύγεται τελείως. Παρόλα αυτά, η κατανάλωση αλκοόλ μεταξύ των εφήβων είναι αυξημένη. Οι επιπτώσεις της κατανάλωσης αυτής από τόσο μικρές ηλικίες έχει πολλαπλές συνέπειες για την υγεία, μερικές εκ των οποίων μπορεί να αποδειχτούν ιδιαιτέρως σοβαρές. Αρχικά, είναι αυτονόητο ότι και η παραμικρή δόση αλκοόλ έχει βλαβερή επίδραση στο συκώτι και παράλληλα προκαλεί νευρολογικές φθορές. Ακόμα και η μικρή κατανάλωση αλκοόλ μειώνει την ικανότητα συγκέντρωσης και επιβαρύνει τη λειτουργία της μνήμης, συνέπειες που ειδικά στην εν λόγω ηλικιακή περίοδο μπορούν να οδηγήσουν σταδιακά σε σημαντική μείωση της σχολικής απόδοσης. Σε γενικές γραμμές, όσο μεγαλύτερη και συχνότερη είναι η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών από τους εφήβους, τόσο σοβαρότερες είναι οι επιπτώσεις, και αφορούν παραμέτρους όχι μόνο σχετικές με την υγεία, αλλά και την κοινωνική ζωή του εφήβου. Σε σχέση με το τελευταίο, για παράδειγμα, η διασκέδαση μέσω του αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει τις επιλογές του εφήβου σε σχέση με τις παρέες του. Ενδιαφέρον είναι ότι η κατανάλωση αλκοόλ στους εφήβους σχετίζεται και με άλλες μη επιθυμητές ή παραβατικές συμπεριφορές, όπως το κάπνισμα ή η εμπλοκή σε καβγάδες. Ο έφηβος που πίνει ανεξέλεγκτα είναι πολύ πιθανό να αναπτύξει επιθετική συμπεριφορά ή αντιθέτως μπορεί να δεχτεί αδιαμαρτύρητα τη βιαιότητα ή τη σεξουαλική παρενόχληση από άλλους. Επίσης, είναι αποδεδειγμένο ότι η συστηματική κατανάλωση αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο εθισμού ακόμα και μετά την ενηλικίωση, ενώ η συνήθεια της κατανάλωσης αλκοόλ μπορεί να καταστήσει τον έφηβο να γίνει πιο ευάλωτος στη δοκιμή ή ακόμα και στη χρήση παράνομων ουσιών. Τέλος, μία ακόμη επικίνδυνη πτυχή του ζητήματος είναι ότι συχνά η κατανάλωση αλκοόλ από τον έφηβο προκαλεί ή και «κρύβει» πιο σοβαρά προβλήματα, όπως η κατάθλιψη. Συμπερασματικά, η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών από τους εφήβους έχει πάρει στις μέρες μας ανησυχητικές διαστάσεις, με επιπτώσεις για τον έφηβο που μπορεί να ποικίλουν από ηπιότερες μέχρι σοβαρότερες.

Έρευνα, που έγινε στις ΗΠΑ, έδειξε ότι οι έφηβοι, σε ποσοστό περίπου 40% είχαν την πρώτη τους σεξουαλική επαφή σε ηλικία μικρότερη των 14 ετών. Σε ό,τι αφορά δε, την Ελλάδα, πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι περίπου 60% των νέων, είχαν σεξουαλική επαφή, πριν την ενηλικίωσή τους. Ειδικότερα, περισσότεροι από έξι στους 100 εφήβους είχαν την πρώτη σεξουαλική επαφή σε ηλικία μικρότερη των 16 χρόνων, περισσότεροι από δώδεκα στην ηλικία των 16, περισσότεροι από 17, στα 17, και περισσότεροι από 22,1 στα 18 τους χρόνια. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες, που διαμορφώνουν τη σεξουαλική συμπεριφορά των εφήβων εκτός της αναπτυσσόμενης αναπαραγωγικής τους ικανότητας, παράλληλα ορισμένοι από τους πιο σημαντικούς παράγοντες είναι η τάση τους να μιμηθούν τους ενήλικες, η έντονη προβολή από τα μέσα ενημέρωσης διάφορων σεξουαλικών προτύπων και η απουσία πληροφόρησης. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, 25% των σεξουαλικά ενεργά εφήβων θα μολυνθούν από κάποιο εκ των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο από το ότι ένα σημαντικό ποσοστό από τους εφήβους αυτούς θα παραμείνει ασυμπτωματικό, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στη διατήρηση της υψηλής συχνότητας των σεξουαλικών νοσημάτων, μεταξύ των εφήβων, τονίζoυμε την ανάγκη του συστηματικού προληπτικού ελέγχου σε όλους τους σεξουαλικά δραστήριους εφήβους. Οι συχνότερα σεξουαλικά μεταδιδόμενοι λοιμώδεις παράγοντες είναι ο γονόκοκκος, ο απλός έρπης, το τρεπόνημα το ωχρό, ο ιός HIV, η ηπατίτιδα Β, τα χλαμύδια, η τριχομονάδα, η candida και ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων[HPV].ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV (ο οποίος ενοχοποιείται για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας), υπάρχει πλέον η δυνατότητα εμβολιασμού έναντι των τύπων 6, 11,16 και 18 του ιού. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 τύποι του HPV από τους οποίους οι 30-40 σχετίζονται με την πρωκτική και τη γεννητική περιοχή. Από αυτούς τα 2/3 θεωρούνται υψηλού κινδύνου για την πρόκληση καρκινικών αλλοιώσεων και το 1/3 χαμηλού κινδύνου. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος μεταξύ των γυναικών ηλικίας 15-44 ετών και στην Ευρώπη καταγράφονται 33.000 νέες περιπτώσεις και 15.000 θάνατοι κάθε χρόνο. Οι τύποι 16 και 18 του ιού HPV ευθύνονται για το 75% των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και για το 95% του καρκίνου του αιδοίου και του κόλπου, ενώ οι τύποι 6 και 11 για το 90% των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων. Στην Ελλάδα η συνιστώμενη ηλικία έναρξης εμβολιασμού των κοριτσιών είναι μεταξύ 12 και 15 ετών, δηλαδή πριν την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητα. ο ιός HPV ευθύνεται και για τους καρκίνους του πέους, του πρωκτού και του στόματος γεγονός που θέτει το ερώτημα αν θα πρέπει ο εμβολιασμός να επεκταθεί και στα αγόρια. Οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες στην εφηβεία Εξίσου σημαντικό με το πρόβλημα των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων είναι και το πρόβλημα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Στην Ελλάδα οι διακοπές των ανεπιθύμητων κυήσεων υπολογίζονται σε 60.000-80.000 το χρόνο, αριθμός που, είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, αφού μία στις πέντε Ελληνίδες καταφεύγει σε άμβλωση. Το υψηλό ποσοστό των αμβλώσεων σχετίζεται με το επίσης πολύ υψηλό ποσοστό υπογονιμότητας, που παρατηρείται στην Ελλάδα. Στη χώρα μας το ενδεχόμενο μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης δεν φαίνεται να απασχολεί τόσο τους νέους σε αντίθεση με τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα έρευνας για τους τρόπους αντισύλληψης, που χρησιμοποιούν σε μαθητές λυκείου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, από τους νέους ηλικίας 16-20 ετών, 63% χρησιμοποιούν προφυλακτικό, 17% προτιμούν τη διακοπτόμενη συνουσία, 7% τα ορμονικά αντισυλληπτικά, 1% τις ενδομήτριες συσκευές, ενώ το 12% δεν λαμβάνει αντισυλληπτικά μέτρα. Η ύπαρξη και μόνο τόσων πολλών μεθόδων αντισύλληψης δείχνει ότι ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει ο ένας και μόνος εκείνος τρόπος που θα οδηγούσε σε δραματική μείωση της συχνότητας της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων.

Αυτά είναι μερικά σημαντικά πράγματα που μπορεί να προσφέρει ο γονέας στο παιδί του. 1) Αντιμετωπίστε τους ως έφηβους Προσεγγίστε τα παιδιά σας ως έφηβους και όχι ως μικρά παιδιά. Έχουν τις ίδιες ανάγκες που έχετε και εσείς. Χρειάζονται μια πραγματική σχέση που θα μπορούν να μιλάνε και να τους ακούνε. 2) Συναισθηματική προσέγγιση Τα παιδιά που διανύουν την εφηβεία εκτιμούν πολύ τη συναισθηματική προσέγγιση. Θα προτιμήσουν να τους ανοιχτείτε και να τους ζητήσετε τη βοήθεια σας παρά να τους υπενθυμίσετε πόσο διαφορετικοί ήσασταν εσείς στην ηλικία του και διορθώνοντας συνεχώς αυτά που κάνουν. 3) Ενθαρρύνετε το παιδί σας να παίρνει αποφάσεις Είναι βασικό να ενθαρρύνετε το παιδί σας να λαμβάνει ανεξάρτητες αποφάσεις ενώ παράλληλα το διαπαιδαγωγείτε συναισθηματικά. Η λήψη αποφάσεων θα τα κάνει να νιώθουν υπεύθυνα και στη συνέχεια θα ωριμάσουν σταδιακά. 4) Εξασφαλίστε στα παιδιά σας ένα ασφαλή οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο θα μπορούν να συζητήσουν οτιδήποτε τους απασχολεί. Γίνετε ένα υγιή πρότυπο για το παιδί σας και ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του. Διδάξτε του τις αξίες και εφαρμόστε τις και εσείς αντίστοιχα σε εκείνο. Εάν κριθεί απαραίτητο μπορείτε να επισκεφτείτε έναν Ειδικό ώστε να βοηθήσει τον έφηβο να μιλήσει και τους γονείς να διαχειριστούν πιθανές επιθετικές συμπεριφορές. 5) Ενθαρρύνετε να μιλήσουν για τα συναισθήματα τους Ενθαρρύνετε το παιδί σας να ανοιχτεί, να συζητήσει για τα συναισθήματα του και να νιώσει ασφάλεια. Διδάξτε βασικές αξίες όπως είναι η υπομονή, ο σεβασμός, η ανεκτικότητα κλπ δίνοντας εσείς ως γονείς το παράδειγμα μέσα στο σπίτι. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής (www.mandou.gr)

Αυτό αναφέρει νέα μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Human Reproduction και έδειξε σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης των ζαχαρούχων ποτών και της εμμηναρχής, ακόμη και όταν ελήφθησαν υπόψη άλλοι σημαντικοί παράγοντες όπως το βάρος και το ύψος των παιδιών. H έρευνα έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συμμετείχαν 5.583 κορίτσια και από τις 50 πολιτείες της χώρας. Τα κορίτσια μπαίνουν συνήθως στην εφηβεία μεταξύ της ηλικίας των οκτώ και των 14 ετών. Η μέση ηλικία εμφάνισης της πρώτης περιόδου είναι τα 12 έτη. Σημειώνεται δε ότι η εφηβεία χτυπά την πόρτα των κοριτσιών ολοένα και νωρίτερα: μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2010 έδειξε ότι το 10% των λευκών επτάχρονων κοριτσιών παρουσιάζει ανάπτυξη των μαστών η οποία συνάδει με την εμφάνιση της εφηβείας – ποσοστό διπλάσιο σε σύγκριση με το 1997! Το τι ακριβώς οδηγεί σε πρόωρη εμμηναρχή πολλά παιδιά είναι ασαφές. Πολλές από τις αλλαγές που βιώνουν τα κορίτσια στην εφηβεία πυροδοτούνται από τα οιστρογόνα – τις γυναικείες ορμόνες. Η έκθεση σε σαμπουάν και άλλα χημικά που μιμούνται τη δράση των οιστρογόνων – πολλά από αυτά τα χημικά περιέχονται σε πλαστικά – έχει κατηγορηθεί για την πρώιμη περίοδο των κοριτσιών. Ωστόσο το πιο πειστικό ως σήμερα επιχείρημα αφορά τα ολοένα αυξανόμενα επίπεδα παιδικής παχυσαρκίας καθώς το σωματικό λίπος παράγει οιστρογόνα. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, τα κορίτσια που έπιναν περισσότερο από ενάμισι ζαχαρούχο ποτό την ημέρα παρουσίαζαν την πρώτη έμμηνο ρύση τους 2,7 μήνες νωρίτερα κατά μέσο όρο σε σύγκριση με όσα κατανάλωναν δύο ζαχαρούχα ποτά ή και λιγότερα την εβδομάδα. Αξίζει να αναφερθεί ότι το εύρημα αυτό δεν αφορούσε τους φρουτοχυμούς που περιέχουν φρουκτόζη παρά μόνο τα ποτά που περιέχουν σουκρόζη (κοινώς ζάχαρη). Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους ειδικοί της Σχολής Τ.Η. Chan για τη Δημόσια Υγεία στο Χάρβαρντ παρακολούθησαν 5.583 κορίτσια τα οποία δεν είχαν εμφανίσει την πρώτη τους περίοδο στην αρχή της μελέτης. Οι μικρές εθελόντριες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με την υγεία τους, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής τους. Αντίστοιχα ερωτηματολόγια συμπλήρωναν μία φορά τον χρόνο (σε αυτά περιλαμβανόταν και η ερώτηση για το αν είχαν πλέον περίοδο). Οπως προέκυψε, όσα από τα κορίτσια έπιναν τα περισσότερα ζαχαρούχα ποτά έτειναν επίσης να γυμνάζονται λιγότερο, να καταναλώνουν συνολικά περισσότερες θερμίδες και να τρώνε λιγότερη πρωτεΐνη. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, η σύνδεση μεταξύ ζαχαρούχων ποτών και εμμήνου ρύσεως παρέμενε ισχυρή ακόμη και όταν ελήφθησαν υπόψη όλοι αυτοί οι παράγοντες. Ισχυρή παρέμεινε η σύνδεση και όταν ελέγχθηκε το ύψος και το βάρος των παιδιών υπό τη μορφή του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ είναι το βάρους σε κιλά διά το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα). Το γεγονός αυτό μαρτυρεί ότι ο μηχανισμός που συνδέει τα ζαχαρούχα ποτά με την πρόωρη εμμηναρχή δεν είναι απλός (δεν πρόκειται δηλαδή για μια γραμμική σύνδεση στην οποία τα ζαχαρούχα ποτά οδηγούν σε αύξηση του βάρους, αυτή σε υψηλότερα ποσοστά λίπους στον οργανισμό και αυτό με τη σειρά του σε πρόωρη εμμηναρχή). Ποιος είναι λοιπόν ο μηχανισμός; Οπως απαντά η δρ Κάριν Μίσελς, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιδημιολογίας στη Σχολή Τ.Η. Chan του Χάρβαρντ που επέβλεψε τη μελέτη, απλώς δεν τον γνωρίζουμε. Η δρ Μίσελς σημειώνει πως με βάση τα όσα ξέρουμε η σουκρόζη των ζαχαρούχων ποτών προκαλεί απότομη αύξηση της ορμόνης ινσουλίνης, η οποία ελέγχει τα επίπεδα σακχάρου του αίματος. Σταδιακά οι ιστοί του σώματος γίνονται λιγότερο ευαίσθητοι στην ινσουλίνη με συνέπειες για τον μεταβολισμό. Για ποιον λόγο κάτι τέτοιο μπορεί να μειώνει την ηλικία έναρξης της εμμήνου ρύσεως δεν είναι κατανοητό, ωστόσο είναι ενδιαφέρον πως ένα αντιδιαβητικό φάρμακο που ονομάζεται μετφορμίνη και καθιστά τον οργανισμό πιο ευαίσθητο στην ινσουλίνη έχει φανεί ότι αναστρέφει την πρώιμη εμμηναρχή σε κλινικές δοκιμές. Αυτό που απαιτείται τώρα είναι μεγαλύτερες μελέτες προκειμένου να αποδειχθεί αν τα αποτελέσματα της νέας μελέτης μπορούν να αναπαραχθούν, καθώς και μελέτες στις οποίες θα γίνεται μέτρηση των επιπέδων ορμονών σε κορίτσια αμέσως μετά την κατανάλωση ποτών με ζάχαρη. Θα αναρωτιόταν κάποιος αν αποτελεί τελικώς πρόβλημα η πρόωρη έλευση της περιόδου. Οι ειδικοί απαντούν ότι η πρόωρη εμμηναρχή μπορεί να είναι τραυματική από ψυχολογικής απόψεως για τα κορίτσια όταν εκείνα βλέπουν πως αναπτύσσονται ταχύτερα από τις συνομήλικές τους. Υπάρχουν και κάποια στοιχεία που μαρτυρούν σύνδεση μεταξύ της πρόωρης εμμηναρχής και της αύξησης του κινδύνου για καρκίνο του μαστού αργότερα στη ζωή. Σε κάθε περίπτωση το τελικό μήνυμα προς τους γονείς είναι να προσπαθήσουν να περιορίσουν την κατανάλωση ζαχαρούχων ποτών στα παιδιά τους. Οπως αναφέρει η δρ Μίσελς, τα νέα ευρήματα δεν αποδεικνύουν ότι ακόμη και αν ένα κορίτσι πίνει πολλά ζαχαρούχα ποτά θα παρουσιάσει πρόωρη εμμηναρχή – έτσι κι αλλιώς, ακόμη και αν αυτό συμβαίνει, από τη μελέτη προέκυψε πως η έναρξη της περιόδου στα κορίτσια με τη μεγαλύτερη κατανάλωση ζαχαρούχων ποτών γινόταν μόνο λίγους μήνες νωρίτερα από τα υπόλοιπα. Ωστόσο και μόνο η γνωστή σύνδεση μεταξύ ζαχαρούχων ποτών και παχυσαρκίας, η οποία μπορεί να σημάνει πολλά δεινά για τον οργανισμό όπως διαβήτη, καρδιοπάθειες, ακόμη και καρκίνο, είναι αρκετή για να πείσει πως αυτού του είδους τα ποτά πρέπει να αποτελούν μόνο μια… γλυκιά παρασπονδία στο εβδομαδιαίο διατροφικό πρόγραμμα και όχι τον κανόνα. tanea.gr

Συχνά περιγράφεται ως μια δεύτερη γέννηση του ατόμου και εμπεριέχει την προοπτική μιας νέας ζωής. Η περίοδος αυτή περιλαμβάνει διάφορους αναπτυξιακούς στόχους. Ο έφηβος χρειάζεται να αφήσει την προστασία που του παρέχουν οι γονείς του, να αποχωριστεί το παιδί που κρύβει μέσα του και να αντιμετωπίσει τις σωματικές, γνωστικές και συναισθηματικές αλλαγές που του συμβαίνουν. Οι αλλαγές αυτές δεν είναι για όλους ίδιες. Σε άλλους είναι πιο γρήγορες και πιο εμφανείς, σε άλλους πιο αργές και λιγότερο θεαματικές. Δημιουργούν, όμως μια μεγάλη εσωτερική αναταραχή την οποία κάποιοι έφηβοι την εκφράζουν ηχηρά και έντονα, ενώ κάποιοι την αντιμετωπίζουν σιωπηλά. Είτε στη μια είτε στην άλλη περίπτωση, ο έφηβος βιώνει μια εσωτερική δυσκολία που μπορεί να εκφραστεί με αιφνίδιες συναισθηματικές μεταπτώσεις και απρόβλεπτη συμπεριφορά: θυμός, θλίψη, κλάμα, προκλητικό ντύσιμο και λεξιλόγιο, παθητικότητα ή απομόνωση. Ακόμα και ο ίδιος ο έφηβος εκπλήσσεται με τις αντιδράσεις του, καθώς δυσκολεύεται να τις δικαιολογήσει. Ξέρει ότι δεν είναι πια παιδί, δεν νιώθει, ωστόσο, ούτε και ενήλικας. Αυτή η ενδιάμεση κατάσταση μπορεί να τον γεμίζει άγχος και αγωνία. Ο έφηβος καθώς μεγαλώνει θέλει να δοκιμάζει τα όριά του και τις δυνατότητές του. Απαιτεί, λοιπόν, περισσότερη ελευθερία, περισσότερο δικό του χρόνο και χώρο, για να σκεφτεί, να ονειροπολήσει, να φλερτάρει, να δράσει. Τότε είναι που οι δικές του επιθυμίες σκοντάφτουν στις επιθυμίες, στους φόβους και στις πεποιθήσεις των γονέων. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να είναι κάποιος γονέας, όταν το παιδί γίνεται έφηβος. Ενώ πρέπει να είναι συνεχώς παρών όταν τον έχει ανάγκη, πρέπει ταυτόχρονα, να δεχτεί έναν άλλον περιορισμένο ρόλο, να ελαττώσει την επιρροή του που ασκεί, χωρίς να βιώσει ότι μπαίνει στο περιθώριο. Άλλωστε για πολλούς εφήβους είναι σημαντικότερο να είναι αποδεκτοί από τους συνομηλίκους τους παρά από τους γονείς τους, εφόσον βασικό στοιχείο στόχο για αυτούς αποτελεί η διαφοροποίηση από τους ενήλικες-γονείς και η αίσθηση ότι ανήκουν σε μια ομάδα συνομηλίκων. Η φιλία και ο έρωτας είναι τα κατεξοχήν θέματα που απασχολούν τους εφήβους, είτε το εκφράζουν είτε όχι. Θα λέγαμε ότι «μεταθέτουν» τα συναισθήματα αγάπης και τρυφερότητας από τους γονείς τους στους φίλους ή στο άλλο φύλο. Ωστόσο, η διαδικασία διαφοροποίησης από τους γονείς-ενήλικες αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα για μια ώριμη ενηλικίωση. Επομένως, οι γονείς είναι καλό να συνειδητοποιήσουν ότι είναι πλέον γονείς μελλοντικών ενηλίκων. Και αυτό δεν είναι πάντα ευχάριστο! Αξίζει να σημειώσουμε ότι όταν σε έναν έφηβο δίνεται η δυνατότητα να ασχοληθεί με διανοητικές δραστηριότητες και να εκφράσει ελεύθερα όσα νιώθει -είτε θετικά είτε αρνητικά- νιώθει σημαντικός και μπορεί να δοκιμάζει τον εαυτό του και τα όριά του μέχρι τη στιγμή που θα αισθανθεί πραγματικά έτοιμος να προχωρήσει στην ικανοποίηση των προσωπικών του αναγκών και επιθυμιών. Ο δρόμος για την αυτονομία του εφήβου φαίνεται ότι γίνεται λιγότερο δύσκολος, όταν υπάρχουν γονείς ή ενήλικοι υποστηρικτές που μπορούν να αντέξουν την προσπάθεια του εφήβου να αυτονομηθεί, ώστε να μπορέσει να βρει τη δική του ταυτότητα και τη δική του πορεία ζωής. από την Άννα Ιωαννίδου, MSc Σχολική & Εξελικτική Ψυχολόγο Βιβλιογραφικές πηγές: ΕΠΙΨΥ. (2000). Ψυχική υγεία και διαπροσωπικές σχέσεις: Συζητήσεις εφήβων. Αθήνα: Εκδόσεις ΕΠΙΨΥ. Cole, M. & Cole, S. (2001). Η ανάπτυξη των παιδιών. Αθήνα: Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός.

Περίπου το 80% των νεαρών καπνιστών έχουν δηλώσει ότι είναι πολύ δύσκολο να σταματήσουν το κάπνισμα. Για ποιόν λόγο όμως οι νέοι ξεκινούν το κάπνισμα; -Συνήθεια γονέων -Φίλοι, μεγαλύτερα αδέλφια, κοινωνικό περιβάλλον -Διαφήμιση και εμπορική σύνδεση με την εικόνα του -Διαφήμιση και εμπορική σύνδεση με τον αθλητισμό -Σχέσεις / οικογενειακή δομή -Επίπεδο εκπαίδευσης -Κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο -Διαχείριση άγχους και καταπίεσης -Αποδοχή Οι έφηβοι συχνά αγνοούν τη δυνατότητα εθισμού στον καπνό - 61% των νέων θεωρούν ότι δεν πειράζει να δοκιμάσουν το τσιγάρο εφόσον το κόψουν πριν γίνει συνήθεια - 26% θεωρούν ότι οι κανονικοί καπνιστές μπορούν να το κόψουν οποτεδήποτε το θελήσουν Στην Ελλάδα, το κάπνισμα μεταξύ των εφήβων είναι συχνότερο από ποτέ, αν και υπάρχει πλέον η επαρκής γνώση ότι οδηγεί σε καρκίνο, καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες και αγγειακά επεισόδια. Δυστυχώς, σήμερα εμφανίζεται η τάση να παραμένει σταθερή η αναλογία των εφήβων αγοριών νέων καπνιστών και να αυξάνει η αναλογία των κοριτσιών που πρωτοκαπνίζουν. Εδώ θα βρείτε μερικές συμβουλές στην προσπάθεια σας να σταματήσει το παιδί σας το κάπνισμα: Μην καπνίζετε Αν εσείς οι ίδιοι καπνίζετε, τότε τα σας παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να αρχίσουν το κάπνισμα. Όσο πιο σύντομα κόψετε αυτή την κακιά συνήθεια τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να μην ακολουθήσει το παράδειγμα σας. Το αν ή όχι καπνίζετε είναι πιθανό να είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που καθορίζει το αν ή όχι και τα παιδιά σας αρχίσουν το κάπνισμα. Οι γονείς πρέπει να είναι βέβαιοι ότι εάν καπνίζουν οι ίδιοι, τα παιδιά τους δεν θα δώσουν καμία προσοχή στις προειδοποιήσεις τους για το δικό τους κάπνισμα. Έχει επίσης βρεθεί ότι εάν οι γονείς καπνίζουν, τα παιδιά τους θα ξεκινήσουν το κάπνισμα κλέβοντας από τα δικά τους τσιγάρα. Ξεκινήστε νωρίς την προσπάθεια σας Όσο νωρίτερα ξεκινήσετε επισημαίνοντας το μειονέκτημα των τσιγάρων τόσο το καλύτερο. Τα περισσότερα παιδιά έχουν δει το κάπνισμα πολύ πριν την ηλικία των πέντε ετών. Μόλις αρχίζουν να θέτουν ερωτήσεις σχετικά με τα τσιγάρα και γιατί οι άνθρωποι καπνίζουν, φροντίστε να τους δίνετε προσεκτικά σαφής απαντήσεις ότι το κάπνισμα είναι μια πολύ κακιά και καταστροφική συνήθεια. Κάπνισμα στο φιλικό περιβάλλον Ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας είναι αν καπνίζουν οι φίλοι του. Συνήθως οι νέοι ξεκινούν το κάπνισμα για να κάνουν ό,τι και οι φίλοι τους και να μην αισθάνονται απομονωμένοι στις παρέες τους. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συμβουλέψετε το παιδί σας με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να αισθανθεί αρκετά ισχυρό και να μην παρασύρεται από την παρότρυνση των φίλων του. Πληροφόρηση σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία Οι επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία είναι γνωστές, και καλό θα ήταν να υπάρχει πληροφόρηση και στο παιδί σας. Δυστυχώς η ελλιπής ενημέρωση των νέων από το σχολείο και το οικογενειακό περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας που τους οδηγεί ευκολότερα στη συνήθεια αυτή. Ένας νέος αρχίζει το κάπνισμα για επιφανειακούς και επιπόλαιους λόγους. Προσπαθήστε με κάθε τρόπο να αναλύσετε τις βλαβερές επιπτώσεις που έχει στην υγεία του και γενικότερα στην καθημερινή του ζωή. Δείτε τα βίντεο στο YouTube Οι έφηβοι χρησιμοποιούν το YouTube κυρίως για διασκέδαση. Υπάρχουν όμως πολύ χρήσιμα βίντεο που εξηγούν τις καταστροφικές επιπτώσεις του καπνίσματος στο σώμα και στην υγεία. Δείτε μαζί ορισμέν Εξηγήστε τις επιπτώσεις που προκαλεί το κάπνισμα στην εμφάνιση και στο σώμα Εκτός από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία, υπάρχουν επίσης πολλές επιπτώσεις στην εξωτερική εμφάνιση και σοβαρός αντίκτυπος στο σώμα, όπως απώλεια μαλλιών, τερηδόνα, μείωση της γονιμότητας, ρυτίδες, αυξάνεται η πιθανότητα καταρράκτη, κιτρίνισμα δοντιών και νυχιών, ταλαιπωρημένο δέρμα,χλωμή και ανθυγιεινή όψη του προσώπου, κακοσμία, πιθανή απώλεια ακοής, οσμής και γεύσης. Πιο άμεσες επιπτώσεις είναι η μείωση της απόδοσης κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων και οι αυξημένες πιθανότητες για βήχα και λοιμώξεις του θώρακα και του αναπνευστικού. Περιγράψτε τους την εντύπωση σας όταν φιλάτε κάποιον που καπνίζει Αν είστε ένας μη καπνιστής, στη συνέχεια φιλώντας κάποιον που καπνίζει δεν είναι μια ιδιαίτερα ευχάριστη εμπειρία. Αφήνοντας το παιδί σας να το γνωρίζει αυτό, σίγουρα θα το σκεφτεί καλύτερα! Συζητήστε για την κακοσμία που προκαλεί το τσιγάρο Οι καπνιστές έχουν τη δική τους ξεχωριστή μυρωδιά. Υπενθυμίστε στο παιδί σας ότι η αναπνοή του θα έχει δυσάρεστη οσμή, όπως και τα ρούχα και τα μαλλιά του. Τονίστε το κόστος του καπνίσματος. Το κάπνισμα είναι ακριβό. Προτρέψτε το παιδί σας να υπολογίσει το εβδομαδιαίο ή μηνιαίο κόστος του καπνίσματος και να το συγκρίνει με το κόστος κάποιας ηλεκτρικής συσκευής, κάποιου ρούχου ή κάποιου άλλου αντικειμένου που ξέρετε ότι θεωρεί σημαντικό. Ζητήστε τη συμβουλή κάποιου ειδικού. Αποφανθείτε σε κάποιον πνευμονολόγο ειδικό στη διακοπή του καπνίσματος για να σας βοηθήσει ή μπείτε σε μία θεραπευτική ομάδα. Επιβραβεύστε την προσπάθειά του. Φτιάξτε από κοινού ένα πλάνο σταδιακής διακοπής καπνίσματος και επιβραβεύστε τον κάθε φορά που θα πετυχαίνει έναν από τους επιμέρους στόχους. Αυτή η επιβράβευση του τονώνει την αυτοπεποίθηση και αποτελεί ένα σημαντικό κίνητρο για να συνεχίσει να προσπαθεί.

Υπάρχουν πολλοί τύποι παιχνιδιών όπως παιχνίδια puzzle, περιπέτειας και άλλα. Oι βασικοί χρήστες των video games είναι τα παιδιά και οι έφηβοι, διότι η κινούμενη εικόνα και το εικονικό περιβάλλον διεγείρουν τη φαντασία τους. Ο εθισμός σε αυτά τα παιχνίδια παρατηρείται κυρίως στους έφηβους,περισσότερο στα αγόρια, αλλά δείχνει σημάδια επίδρασης και σε μικρότερες ηλικίες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα παιδιά εθίζονται στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως το είδος των παιχνιδιών αυτών αναφέρεται σε δύο γενικές κατηγορίες: δράση και αθλητισμό. Αν πάτε πολύ πίσω στο χρόνο, ο ρόλος του αρσενικού ήταν το κυνήγι και η θανάτωση για τροφή. Παρά το γεγονός ότι στον αναπτυγμένο κόσμο αυτές οι δεξιότητες δεν απαιτούνται πλέον, ο αρσενικός εγκέφαλος είναι ακόμα προορισμένος για αυτές. Ο λόγος που τους ελκύουν τέτοια παιχνίδια είναι τα έντονα και ζωντανά χρώματα, τα εξελιγμένα γραφικά τους, τα οποία κάνουν το παιχνίδι να φαίνεται αληθινό! Έτσι εθίζονται εύκολα στην εικονική πραγματικότητα και το παιδί “ζει” παράλληλα, μέσω του χαρακτήρα που έχει φτιάξει.. Αναμφίβολα, λοιπόν, τα video games και η συχνή χρήση τους από τα παιδιά, αποτελούν μια πραγματικότητα, καθώς τους αρέσει να παίζουν και να περνούν ευχάριστα την ώρα τους, ένα γεγονός που επιφανειακά δεν παρουσιάζει κάποια επικινδυνότητα. Προβλήματα που δημιουργούνται από την ανεξέλεγκτη χρήση των παιχνιδιών Κάτι σημαντικό που πρέπει να αναφερθεί, είναι πως μέσω της χρήσης των διαδικτυακών παιχνιδιών/ρόλων, μειώνεται για το παιδί η αξία της επικοινωνίας με το πραγματικό του περιβάλλον. Η ενασχόλησή του με το εικονικό περιβάλλον – που έχει όλα τα στοιχεία του πραγματικού, όπως η συνομιλία, συνεργασία, αποτυχίες, επιτυχίες, εξέλιξη – μειώνει την προσπάθειά του να συναναστρέφεται και να επενδύει στις σχέσεις του με την οικογένεια ή τους φίλους. Όταν το παιδί αφιερώνει τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του στην online κοινωνία των παιχνιδιών αυτών, βιώνοντας από εκεί εμπειρίες και συναισθήματα, οι πραγματικές διαπροσωπικές σχέσεις έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Δεν ασχολείται αρκετά με πολιτιστικές, κοινωνικές ή αθλητικές δραστηριότητες, με συνέπεια να μην εξελίσσεται σε προσωπικό επίπεδο, παρά μόνο στο πλαίσιο της εικονικής/ψεύτικης ζωής “μέσα” στο παιχνίδι. Επίσης, επειδή τα παιδιά εθίζονται πολύ εύκολα με τέτοια παιχνίδια παίζοντας πάρα πολλές ώρες την εβδομάδα, παραμελούν διάφορες προτεραιότητες όπως είναι το διάβασμα, ο ύπνος, οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Είναι ωφέλιμο να παίζει ένα παιδί ή έφηβος διαδικτυακά παιχνίδια; Η χρήση με μέτρο τέτοιων παιχνιδιών, μπορεί να επιφέρει αρκετά θετικά αποτελέσματα στο παιδί, βοηθώντας το να αναπτύξει αρκετές δεξιότητες και να καλλιεργήσει τη φαντασία του. Συμβάλει στην ανάπτυξη και στη βελτίωση κάποιων γνωστικών δεξιοτήτων όπως: 1.τη συγκέντρωση της προσοχής, 2.την παρατηρητικότητα, 3.τον οπτικοκινητικό συντονισμό, 4.τη δεξιοτεχνία, 5.την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, 6.την αύξηση των γενικών γνώσεων, 7.την εξοικείωση με την τεχνολογία. Βία Πολλές φορές οι έφηβοι ταυτίζονται με τέτοιου είδους παιχνίδια, με αποτέλεσμα να μην έχουν πρόβλημα με την βιαιότητα και να πλέκονται συχνά σε καυγάδες. Στις μέρες μας το 70% των μαθητών έχουν συμμετάσχει ή έχουν υπάρξει μάρτυρες σε ξυλοδαρμούς. Τα παιδιά δεν έχουν πρόβλημα με την βία και την θεωρούν αποδεκτή, γιατί σε όλα αυτά τα videogames ανταμείβονται για τις βίαιες πράξεις, οπότε θεωρούν ότι το ίδιο συμβαίνει και εκτός του "γυάλινου κόσμου" που δημιουργεί το παιχνίδι. Άρα τα παιδιά (μέσα από όλα τα παραπάνω) μπορεί να αποδεχτούν την βία ως τρόπο επίλυσης προβλημάτων μιμούμενοι τον τρόπο με τον οποίο επιλύνονται τα προβλήματα στο παιχνίδι!Για παράδειγμα στην Βρετανία ένα αγόρι σκότωσε τον φίλο του, μόνο και μόνο επειδή ήθελε να μιμηθεί τον πρωταγωνιστή του videogame το οποίο ήταν κατάλληλο για ενήλικες (18 ετών και άνω) και αυτός ήταν μόλις 17 χρονών! Είναι γεγονός ότι βία υπάρχει παντού είτε μέσα από τις ταινίες στην τηλεόραση, είτε μέσα από τα videogames. Το θέμα είναι πώς θα διαμορφώσουμε εμείς οι νέοι μια άλλη κουλτούρα διασκέδασης, ώστε ν’ αποφύγουμε τη χρήση videogames με βία και τα καταστήματα να σταματήσουν να πουλάνε τα παιχνίδια αυτά, αφού δεν θα είναι «της μόδας»! Θέστε όρια Αν θέλετε τον έλεγχο μπορείτε να προσπαθήσετε να θέσετε κάποια όρια και κανόνες στο παιδί σας για τη χρήση τέτοιων παιχνιδιών. Είναι αρκετά δύσκολο να προτείνουμε πόσο ακριβώς μπορεί να έχει τη δυνατότητα να παίζει. Τα όρια που θα βάλετε εξαρτώνται σε ένα βαθμό από τη σχέση, την επικοινωνία και την επαφή που έχετε μεταξύ σας. Το πρώτο βήμα είναι να περιοριστεί η χρήση των βιντεοπαιχνιδιών σε μερικές ώρες την ημέρα και αφού έχει εκπληρώσει όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του. Επίσης η κονσόλα θα πρέπει να βρίσκεται στο σαλόνι ή σε άλλο κοινόχρηστο χώρο του σπιτιού και όχι στο δωμάτιο του παιδιού ώστε το παιδί να μην απομονώνεται και να έχετε τον έλεγχο του χώρου. Ένα άλλο βήμα είναι να αγοράστε στο παιδί σας εκπαιδευτικά παιχνίδια αντικαθιστώντας τα παιχνίδια με βία και ενθαρρύνετέ το να παίζει ομαδικά (multiplayer) videogames ώστε να έχει μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση. Είναι, επίσης, σημαντικό εσείς και ο σύντροφός σας να υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον και να συνεργάζεστε συνέχεια στην προσπάθεια αυτή. Ακραία συμπεριφορά από τη πλευρά σας, όπως να κρύψετε ή να πετάξετε τα παιχνίδια αυτά, μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα και να βλάψει τους δεσμούς ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας. Εξηγήστε τους λόγους ξεκάθαρα Σε ότι ενέργειες και να έχετε αποφασίσει να προχωρήσετε, είναι πολύ σημαντικό να εξηγήσετε ξεκάθαρα τους λόγους στο παιδί σας. Αν το παιδί μπορεί να κατανοήσει τη λογική και τη σκέψη σας, σίγουρα θα έχετε μια πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας. Προτείνετε εναλλακτικές λύσεις Μία από τις πιο θετικές ενέργειες που μπορείτε να κάνετε είναι να προσφέρετε εναλλακτικές λύσεις στο παιδί σας που θα περιορίσει τη χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Σημαντικές στην ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων είναι η ώθηση σε κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες και η καθιέρωση οικογενειακών δραστηριοτήτων που δεν εμπεριέχουν τη χρήση υπολογιστή και διαδικτύου. Τελικά, τι είναι αυτό που πρέπει να θυμάται κάθε γονέας σχετικά με τα διαδικτυακά παιχνίδια; Τα διαδικτυακά παιχνίδια δεν είναι εγγενώς αρνητικά. Ο αντίκτυπος που θα έχουν στο παιδί, τον έφηβο, ακόμα και τον ενήλικα, εξαρτάται από τη συνετή και υπεύθυνη χρήση, την ενημέρωση των οικείων του ανήλικου για αυτά και τη δυνατότητα διακριτικής παρακολούθησης που χρειάζεται, τη θέσπιση κανόνων ορθής χρήσης, τη δημιουργία δραστηριοτήτων και κινήτρων στην πραγματική ζωή και, φυσικά, τη σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ γονιού- παιδιού ή δάσκαλου- παιδιού. Η καλύτερη προστασία είναι η πρόληψη και όχι η δαιμονοποίηση, η ενημέρωση και όχι η άγνοια.