Dimaki83

Εγώ στη δουλειά έχω βρει όλες τις ηλίθιες δικαιολογίες του κόσμου (είμαι και η μόνη κοπέλα στο τμήμα και με προσέχουν) και την έχω σκαπουλάρει με τις κουραστικές δουλειές. Το παιδί μου όμως πως να μη το σηκώνω; Είναι ακόμα 20 μηνών μωρό, θέλει κάποιες φορές την αγκαλιά μου ειδικά όταν τον παίρνω από τον παιδικό σταθμό. Ή όταν τον πιάνει το παράπονο για κάτι. Το παιδάκι μου είναι, πληγώνεται και με κοιτάει με παράπονο. Αδιέξοδο.

Εγώ έχω πολλή ναυτία και δε χαίρομαι καθόλου για αυτό γιατί στερώ αναγκαστικά πολλά πράγματα από το γιο μου, έτσι όπως είμαι. Και γιαγιάδες και άλλες βοήθειες δεν παίζουν. Το παιδί παίζει κυριολεκτικά μόνο με τον μπαμπά του και στο παιδικό σταθμό. Το να μην έχεις συμπτώματα δεν είναι κακό σημάδι ούτε να τα έχεις καλό. Απλά λένε ότι αν τα έχεις έντονα και σου σταματήσουν όλα και απότομα πριν τις 12 εβδομάδες, τράβα και ρίξε μια ματιά στον γιατρό. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Επίσης όσον αφορά τη προγεστερόνη που πήρα και γω κολπικά μέχρι να χτυπήσει η καρδούλα, μου έδωσαν κάποιες οδηγίες που έλεγαν ότι λογικό είναι να βγαίνουν κάποια άσπρα κολλώδη υγρά (για αυτο το λόγο συνιστούν να φοράμε σερβιετάκι) αλλά η ποσότητα που χρειάζεται έχει απορροφηθεί ήδη.

Η nipt έχει εγκυρότητα 99,5% ενώ η αμνιοπαρακέντηση 100%. Όμως αν εγώ έχω καλή αυχενική, θα κάνω τη nipt μόνο και ελπίζω να βγει και αυτή καλή. Αμνιοπαρακέντηση θα έκανα μόνο αν έβγαιναν όλες οι τιμές ύποπτες. Ελπίζω να μη χρειαστεί. Δυστυχώς ακόμα υπάρχουν γιατροί που την nipt ακόμα δεν την αναφέρουν καν στις έγκυες άνω των 35.

Τί άλλο περίμενες να δεις βρε καλή μου τόσο νωρίς; Κανένα μωράκι με ποδαράκια και χεράκια; Πάρα πολύ ωραία! Όλα πάνε τέλεια! Άντε και καλή συνέχεια

Έχω ακούσει ότι αυτά που τρώει η μαμά στην εγκυμοσύνη έχει επιρροή στο τί θα του αρέσει να τρώει αργότερα. Γιατί στη κοιλιά γνωρίζει τις πρώτες του γεύσεις. Επομένως το πολύ πολύ όταν γεννηθεί να κάθονται παρέα μαζί με τον μπαμπά να τρώνε τα καυτερά τους και να το απολαμβάνουν

Έχω διαβάσει ότι τα καυτερά δεν πειράζουν. Εξάλλου υπάρχουν πολιτισμοί που τρώνε σχεδόν αποκλειστικά καυτερά φαγητά και μια χαρά γεννιούνται τα μωράκια τους. Εγώ ωστόσο δε ξέρω γιατί, από ένστικτο προσπαθώ να μη τα τρώω.

Πάντως βρε κορίτσια τώρα που το ξανασκέφομαι. Δεν έχετε καμία φίλη ή κανέναν συγγενή να σας δανείσει δικά του. Το ξέρω ότι στην Ελλάδα δεν συνηθίζεται αλλά στο εξωτερικό θεωρείται δεδομένο για τον πρώτο καιρό. Τα μωρουδίστικα ρουχαλάκια κάνουν τον κύκλο τους τουλάχιστον σε 5-6 μαμάδες που άντε τα 50αρια και τα 56άρια να έχουν φορεθεί 2 φορές σε κάθε μωράκι. Φυσικά αγοράζεις αυτά που σου αρέσουν για να κάνεις κέφι, αλλά ένα νεογέννητο μωράκι θέλει συνέχεια αλλαγή ρούχων μέσα στη μέρα. Και πέρα από το οικονομικό όφελος, υπάρχει και το άλλο σημαντικό πλεονέκτημα. Μετά από τόση τριβή με το δέρμα και τόσα πλυσίματα, έχει φύγει όλο αυτό το χημικό που υπάρχει πάνω στα υφάσματα και μπορεί να προκαλέσει δερματικά προβληματάκια στο υπερευαίσθητο δέρμα ενός νεογέννητου. Ειδικά των τζάμπο θέλουν πολλά πλυσίματα πρώτα.

Εγώ πιστεύω ότι εκεί που δεν υπάρχει πρόβλημα είναι στα φανελάκια (body) από μέσα. Γιατί δεν έχουν ποδαράκια ενώ τα μανικάκια τα διπλώνεις. Ολόσωμα 0-3 m θα έπαιρνα δυο τρία (όχι τίποτα ακριβά) στην αρχή.

Μμμμ... εγώ θα σου έλεγα πάρε και κανένα 56 για τις πρώτες μέρες. Γιατί πχ αυτά τα ολόσωμα φορμάκια τα χειμωνιάτικα με τα ενιαία ποδαράκια είναι πρόβλημα γιατί αν είναι πολύ μεγάλα τότε τα πατουσάκια φτάνουν μέχρι κάποιο σημείο (στη μέση περίπου) και τα ποδαράκια του ρούχου κρέμονται άδεια σαν ουρίτσες. Γενικά την είχα πατήσει με το γιο μου. Ό,τι του είχα πάρει (62) τα φόρεσε από 3 μηνών και όταν γεννήθηκε τρέχαμε σα τρελλοί να βρούμε ρούχα. Τα ίδια έπαθα με τις πάνες που είχα πάρει το νούμερο 2 κατευθείαν, που χώραγε ολόκληρος μέσα. Δεν ήξερα ότι τα μωρά γεννιούνται τόσο πια τόσο δα! Και δε γεννήθηκε πια τόσο μικρός, 51 εκ ήταν.

Μη με παρεξηγείς αλλά εγώ αυτήν θα την άλλαζα την γιατρό. Απαράδεκτη απαράδεκτη απαράδεκτη! Σου είπαν να μην ανησυχείς, άρα χωρίς άγχος παρακολούθα το και σκέψου ότι τέτοια αντιμετωπίζονται. Αν είναι δυνατόν η απαράδεκτη. Να χαρείς το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης σου γιατί σε περιμένουν ξενύχτια.

Εγώ είμαι στην 10η μόλις εβδομάδα και έχω χάσει ήδη 4 κιλά. Στη δουλειά πρέπει ήδη να με έχουν καταλάβει γιατί την βγάζω στη τουαλέτα όλη τη μέρα. Στον γιο μου πριν 2 χρόνια είχα φτάσει 20η βδομάδα και ούτε νερό δε μπορούσα να κρατήσω μέσα μου. Αλλά να ξέρεις ότι το έμβρυο δεν έχει πρόβλημα, απορροφά τα δικά σου αποθέματα. Η δική σου υγεία είναι που επιβαρύνεται. Αλλά μην ανησυχείς, λογικά αυτή τη βδομάδα θα περάσει. Υπομονή (Λυπημένη γιατί να είσαι καλέ;;; ? )

Εγώ στα πλαίσια ότι δεν κάνει να τρώμε σαλάτες από έξω γιατί δεν ξέρουμε πόσο τις πλένουν (που σιγά μην τις πλένουν, άντε να βγάζουν τα έξω φύλλα πχ από το μαρούλι), προσπαθώ να μη τρώω και ωμά ψιλοκομμένα πρασινάκια (πχ μαϊντανό, άνηθο) που είναι πολλές φορές πάνω από φαγητά. Ή πχ καμιά φορά στο πιτόγυρο. Καθαρά όμως για λόγους υγιεινής. Αλλιώς και εγώ πιστεύω σε τόσο μικρές ποσότητες δεν μπορούν να προκαλέσουν κάποιο πρόβλημα. Να ρωτήσω κάτι. Αν ένα φαγητό διαπιστώσετε ότι έχει σβηστεί με κρασι το τρώτε; Το αλκοόλ εξατμίζεται μόνο σε ένα ποσοστό έχω διαβάσει, νομίζω μέχρι 70%.

Κορίτσια καλησπέρα σας! Επειδή δε βλέπω πρόσφατο σχετικό θέμα, είπα να ανοίξω ένα καινούριο. Θα ήθελα να ρωτήσω, εσείς τί προσέχετε στην διατροφή σας στην εγκυμοσύνη; Ή τί προσέχατε όταν ήσασταν έγκυες; Εγώ στο πρώτο μου παιδί ήμουν ιδιαίτερα προσεκτική, και πάλι τώρα που τα ξαναψάχνω διαπιστώνω ότι και πάλι πολλά λάθη έκανα. Για παράδειγμα, με το παγωτό από παγωτατζίδικο ή ζαχαροπλαστείο πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός γιατί τις περισσότερες φορές περιέχουν ωμό αυγό (όπως πχ η σπιτική original τιραμισού και η μαγιονέζα). Έτσι τρώω μόνο τα συσκευασμένα του "περιπτέρου". Ή με έπιασε να φτιάξω σουτζουκάκια με κύμινο που λατρεύω το κύμινο και διάβασα παντού ότι το κύμινο πρέπει να αποφεύγεται ακόμα και σε μικρές ποσότητες τις πρώτες βδομάδες της εγκυμοσύνης. Συνέχεια ανακαλύπτω με φρίκη κάτι καινούριο. ?

Και εγώ στις αρχές και εγώ το 2ο. Έχω ακούσει ότι στο 2ο όλα είναι ευκολότερα. Για να δούμε Εύχομαι και σε σένα και σε όλες τις μέλλουσες μανούλες την πιο όμορφη τελειόμηνη εγκυμοσύνη!

Συμφωνώ! Πάντως αυτό με το εξωτερικό είναι λίγο μύθος. Στη Γερμανία που βρίσκομαι εγώ, όταν υπάρχει ανάγκη γίνεται κατευθείαν καισαρική. Στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού, ήμασταν 8 μαμάδες και μόνο εγώ τα κατάφερα. Και για να ήμασταν σε αυτά τα μαθήματα, είναι αυτονόητο ότι καμία δεν το επιθυμούσε ή είχε προγραμματιστεί. Εκτός από μία που το μωράκι της γεννήθηκε 63 εκατοστά (τι μωράκι δηλαδή, σαν 6 μηνών ήταν η ψυχούλα) και δεν πρόλαβε να κάνει τη τούμπα. Απλά εδώ οι γιατροί είναι αρχικά αρνητικοί και μόνο αν παρουσιαστεί ανάγκη την κάνουν. Η καισαρική είναι δύσκολη αλλά και τα ράμματα από κάτω δεν είναι εύκολα. Εμένα, παρά την φροντίδα με ειδικά διαλύματα, δεν γινόταν η επούλωση και μολύνθηκαν άσχημα (έπαθα και μαστίτιδα λόγω κακής τεχνικής στο θηλασμό συγχρόνως που με αποτελείωσε) και οι πόνοι ήταν αφόρητοι και τα κλάματα ατελείωτα. Και εδώ στη Γερμανία μέχρι να είναι σίγουροι ότι είσαι τελείως καλά, σου στέλνουν υποχρεωτικά μαία καθημερινά στο σπίτι να σε εξετάζει. Κουραστικότατο. Ωστόσο, ναι, αν όλα πάνε καλά, ο στόχος είναι και πάλι ο φ.τ.!

Βρε καλή μου να σου πω κάτι. Επειδή σε βλέπω ότι έχεις πάθει πανικό και εκ πείρας σου λέω ότι κάποια στιγμή θα εκραγείς. Υπάρχει κάτι (π.χ. η μετακόμιση) που θα μπορούσες να το αναβάλλεις λίγο; Επίσης μήπως για τον γάμο σου να το ξανασκεφτόσουν για τους καλεσμένους σου; Γιατί αδιάκριτοι άνθρωποι που θα σε ρωτούσαν και θα σε φέρναν σε δύσκολη θέση (ή θα σε πληγώναν όπως λες) για κάτι τόσο προσωπικό σε μία τόσο στρεσογόνα περίοδο για σένα, δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είναι δίπλα σου. Συγγνώμη αν θίγω άθελά μου κάποιον. Κάντε τώρα τον γάμο σε πολύ στενό κύκλο και κάλεσε όλους στα βαφτίσια!!! Υ.Γ. Τα κιλά σου δεν είναι πολλά, χάνονται τσακ μπαμ τώρα με τη ζέστη

Ναι συμφωνώ. Και εγώ αυτό ήθελα στην πρώτη μου εγκυμοσύνη και τα κατάφερα και ελπίζω να τα καταφέρω και στη δεύτερη. Αλλά σημασία έχει να γεννηθεί με ασφάλεια το μωράκι. Θα μου πεις, παλιότερα τί κάναν όταν το παιδί ερχόταν ανάποδα. Ε ναι, αλλά παλιότερα ήταν συνηθισμένο να χάνανε είτε μάνα είτε μωρό στη γέννα. Επομένως, μέγιστη σημασία έχει η υγεία του μωρού και της μαμάς. Η τομή εξάλλου πλέον είναι μικρή. Αν γυρίσει επομένως, πολύ καλά. Αν δε γυρίσει, υπάρχει πλέον το ασφαλές plan b!

Τυχερή ήσουν

Σκέψου ένα ολόκληρο μωρό, μπορεί πλέον κοντά στα 3 κιλά, να κάνει ολόκληρη τούμπα. Εγώ εκείνη τη μέρα που γύρισε ούτε 5 μέτρα δε μπορούσα να περπατήσω. Και άλλες κοπέλες που το συζήταγα το ίδιο "πάθανε". Αλλά μου είπε ο γυναικολόγος ότι είναι φυσιολογικό. (Εγώ μέσα στη τρομάρα μου νόμιζα ότι γεννάω πρόωρα).

Καλή μου και να μη γυρίσει ένα μωράκι (που εσύ δεν έχεις τέτοια ένδειξη), το πολύ πολύ να χρειαστεί να βγει με καισαρικούλα. Το μωράκι όμως δεν παθαίνει τίποτα! Μην αγχώνεσαι

Γεια σου! Και τώρα να είχε γυρίσει, μπορεί να ξαναγύρναγε και να ξαναγύρναγε κοκ. Είναι πολύ νωρίς ακόμα, έχει πολύ χώρο ακόμα κιόλας. Πάντως όταν έρθει η ώρα και γυρίσει κανονικά θα το καταλάβεις ?

Εγώ είμαι έγκυος στην 9η βδομάδα αλλά κατευθείαν μετά από αποβολή. Είχαμε δει ένα μικρό σάκο αλλά δεν χρειάστηκα απόξεση. Και έτσι δε χρειάστηκε καθόλου να περιμένουμε. Σιγουρεύτηκα ότι κατέβηκε η χοριακή και το είδα ως κανονική περίοδο. Δεν το πήρα πολύ βαριά. Η σοφή φύση κάνει καλά τη δουλειά της και ξέρει. Ευτυχώς δηλαδή. Θα δεις που δεν θα καταλάβεις πότε θα έρθει το επόμενο θετικό τεστάκι. :)

Καλησπέρα! Από την στιγμή που πρόκειται μόνο για μία περίπτωση και προσπαθείτε αρκετούτσικο καιρό, εγώ στην θέση σου μάλλον θα χαιρόμουν και δεν θα ανησυχούσα. Για τον απλούστατο λόγο ότι τώρα ξέρεις ότι μπορείς να μείνεις έγκυος! Δεν πέτυχε τώρα, ε θα πετύχει σε 1-2-3 μήνες. Αλλά ξέρεις ότι μπορείς! Φυσικά μίλα με τον γυναικολόγο σου, αλλά εγώ δεν θα ανησυχούσα. Εξάλλου περιπτώσεις σαν την δικιά σου τις περισσότερες φορές ούτε καν τις παίρνουμε είδηση. Εξάλλου έχεις τον γιατρό σου που σε παρακολουθεί.

Καλησπέρα και από μένα! Γράφω πρώτη φορά αν και σας διαβάζω πολύ πολύ καιρό. Εγώ είμαι 8+2 σήμερα με ΠΗΤ 18.02.2019! Δυστυχώς η τελευταία μου περίοδος ήταν μία αποβολή αλλά στην 6η εβδομάδα και δεν χρειάστηκε φυσικά απόξεση. Έτσι έδωσε ο γιατρός το πράσινο φως (σχεδόν το απαίτησε βασικά) να ξεκινήσουμε κατευθείαν να ξαναπροσπαθούμε. Ελπίζω αυτή τη φορά να πάνε όλα καλά ? Έχω έναν μπουμπούκο ζωηρό 20 μηνών που όλο θέλει αγκαλίτσα και παιχνίδια, έχω και ναυτίες φοβερές σχεδόν όλο το 24ωρο αλλά δεν μασάμε! 23.07. ο επόμενος υπέρηχος. Είμαι σίγουρη θα πάνε για όλες όλα τέλεια! ?