ΑΡΤΕΜΗ

Γεια σας! θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα: Ξέρει κανένας κάποιον που να έχει βάλει κοχλιακό εμφύτευμα στο νοσοκομείο παίδων, στην Αθήνα, στον κ. Οικονομίδη?

Εύχομαι καλά Χριστούγεννα σε όλους και όσο για το κρεβατάκι το λευκό του χρώμα με παραπέμπει σε μια τρομερή ηρεμία, παρόμοια μ΄αυτή που ζω σήμερα εδώ στα Ιωάννινα που χιόνισε.

Είναι λες και μιλας για το δικό μου παιδί(παρεπιπτόντως και μένα η κόρη που είναι 2 μηνών σήμερα), εγώ που έχω κι εναν γιο που αυτή την εποχή που λες κοιμόταν 22 ώρες, δεν υπήρχε μέσα στο σπίτι, τώρα με την μπέμπα τα είδα όλα,δεν ξέρω τι να κάνω ή μαλλον κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν γίνεται τίποτε και απλά ελπίζω να αλλάξει μεγαλώνοντας. Επίσης έτσι για την ιστορία όταν γεννήθηκε και μου την έφεραν στην ανάνηψη δεν κοιμόταν,κοιμήθηκε μετά από δύο ώρες, καλά δεν είχε ταλαιπωρηθεί απ' τον τοκετο?

το πόσο σας καταλαβαίνω δεν ξέρετε. Περνάω ακριβώς τα ίδια και φοβάμαι ότι απ' την αυπνία θα σοριαστώ κάτω, με το ζόρι κρατίεμαι και σε λίγο θα πρέπει να γυρίσω και στην δουλειά.Κλαίει σχεδόν όλη τη μέρα, βέβεια είναι πολύ μικρή ακόμη, 1,5 μηνών αλλά φοβάμαι ότι δεν θα έχει τέλος αυτή η ιστορία, θα ακολουθήσω κάποιες απ΄ τις συμβουλές που διάβασα και ελπίζω να έχω αποτέλεσμα

HaraAbel είμαστε ακριβώς ίδια εβδομάδα και σε περνάω μία μέρα. Να δούμε ποια θα γεννήσει πρώτη. Εμένα μου είπε μέχρι τα μέσα της άλλης εβδομάδας. Συγχαρητήρια σε όσες γέννησαν και με το καλό εμείς οι υπόλοιπες

Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Ασπα μου. Είνια πολύ σημαντικό που μπορούν να κρατήσουν οι γονείς σου τα παιδιά, εμένα μάλλον θα ξίνιζαν τα μούτρα τους. Τέλος πάντων, καλό καλοκαίρι να έχετε και όταν μπορεσω, μετά την γέννα λογικά θα σου γράψω νέα μου

Γεια σου Ασπα. Είμαι στις μέρες μου, ο γιατρός πιστεύει ότι μέχρι την επόμενη Τετάρτη θα έχω γεννήσει. Να δουμε. Έχω κουραστεί πολύ......Ο γιος μου έχει φοβερά νεύρα, έχει γίνει πολύ ατίθασος,νομίζω πως αυτό δεν είναι δικό μου παιδί. Δεν τον μεγαλώνω έτσι εγώ. Έχω ακούσει και αρνητικά σχόλια απ΄τους γύρω και με ενοχλεί. Βέβαια μπορεί να φταίει το γεγονός ότι έχουμε μετακομίσει στους γονείς μου για την γέννα και το γεγονός ότι ο άντρας μου λείπει και θα λέιπει όλο το υπόλοιπο του καλοκαιριού. Τι να πω, δύσκολα περνάω, δεν έχω και ιδιαίτερη όρεξη να μπαίνω στο mammy. Εσύ τι κάνεις? Τα παιδάκια σου? Να σου ζήσει και ο γιος, διάβασα ότι είχατε γεννέθλια

Μέσα απ' αυτό το θέμα άρχισα να σκέφτομαι κι εγώ την Αυστραλία αλλά είναι πολύ μακριά, φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να έρθουμε να δούμε τους δικούς μας, απ'την άλλη να μείνουμε κι εδώ, θα μιζεριάζουμε και θα γρκινιάζουμε κάθε μέρα......

Γεια σας και από μένα! Έχω καιρό να γράψω εδώ. Σχετικά με το θέμα των παιδικών σταθμών τα πράγματα έχουν ως εξής: σε δημόσιο σταθμό τα παιδάκια τα παίρνουν μόνο αν αυτοεξυπηρετούνται και προτεραιότητα έχουν οι εργαζόμενες. Οι εγγραφές γίνονται αυτή την περίοδο.Επίσης πληρώνεις ένα ποσό που μπορεί να κυμαίνεται από 40-150 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την ταρίφα που βάζει ο κάθε δήμος. Τώρα υπάρχει και ένα πρόγραμμα που πληροφορίες μπορείτε να παρετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση:www.eetaa.gr Κάτι άλλο δεν ξέρω να ισχύει. Η επόμενη και πιο ακρίβή λύση είναι οι ιιδωτικοί σταθμοί

Eko έγραψε: Αυτό που γράφεις δεν ισχύει, ζει η αδερφή μου εκεί. Είναι πολύ ακριβοί οι παιδικοί σταθμοί. Το μόνο που ισχύει είναι ότι αν είσαι άνεργη μητέρα τότε το κράτος πληρώνει τον παιδικό σταθμό. Επίσης πρέπει να είσαι και ασφαλισμένη για να συμβεί αυτό, κάτι που κοστίζει πολύ. Και κάτι τελευταίο. Για να παει το παιδί σου σε σταθμό της προκοπής πρέπει να έχεις φροντίσει να το γράψεις τουλάχιστον ένα χρόνο πριν.

MariaIoanna έγραψε: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!!!!!Βρίσκομαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση με σένα, με ΤΕΒΕ 520ευρώ το μήνα, με εξαρτημένη σχέση εργασίας, είμαι στον 9ο μήνα της εγκυμοσύνης και με αναγκάζουν να πηγαίνω ακόμη στη δουλειά, μέχρι να γεννήσω μου είπαν,αν θέλω να πληρωθώ και μετά δεν ξέρω τι θα γίνει με την άδεια, που στην ουσία δεν δικαιούμαι καμία άδεια. Πες μου δεν έχω κάθε δικαιώμα να μισώ αυτή τη χώρα? Να θέλω να τα σπάσω όλα? Να ακούω τους κουστουμαρισμένους να μιλάνε με περίλυπο ύφος για θέματα επιβιώσης? Όχι δεν αξίζει τίποτε, κάθε μέρα καταπατούν δικαιώματα που αποκτήθηκαν με πολύ κόπο. Τι να κάτσω να κάνω εδώ? Να βλέπω την οικογένεια μου να βουλιάζει στη μιζέρια και στη δυστυχία και να λέμε δόξα το θεό που παίρνουμε 400 και 500 ευρώ?

Δεν γράφω συχνά στο mammy πια αλλά αυτό το θέμα αφορά όλα αυτά που σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό. Θέλω πάρα πολύ να φύγω απ' την Ελλάδα γιατί δεν ξέρω αν μπορώ ν΄αντέξω τα χειρότερα που θα έρθουν. Το πρόβλημα είναι ότι και στο εξωτερικό τα πράγματα είναι δύσκολα έτσι τουλάχιστον βλέπω να το βιώνει η αδερφή μου που ζει στην Ολλανδία. Όμως απ΄την άλλη σκέφτομαι ότι αν μεταναστεύσουμε σίγουρα θα αντιμετωπίσουμε λιγότερες δυσκολίες απ' το να μείνουμε εδώ περιμένοντας μήπως και αλλάξουν τα πράγματα γιατί με μαθηματική ακρίβεια δεν θα αλλάξει τίποτε, όλα τα σημάδια δείχνουν ότι γυρνάμε όλο και πιο πίσω, κι αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μεγαλώσουν τα παιδιά μου αξιοπρεπώς,κάτι που εδώ δεν πρόκειται να συμβεί. Ελπίζω του χρόνου να βρίσκομαι κάπου αλλού και η Ελλάδα να είναι μόνο σημείο αναφοράς διακοπών και τίποτε περισσότερο.Όλα τα έχω σιχαθεί εδώ.

Καλησπέρα κι από μένα! Διαβάζω ότι όλες σας είστε καλά και αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Μια - μια θα αρχίσει να γεννάει βλέπω. Κοιμηθείτε και περάστε καλά τώρα που μπορείτε γιατί μετά θα παέι το ξενύχτι σύννεφο, θα γίνει η νύχτα-μέρα. Εγώ έχω τρομερές ξινίλες, κάψιμο και νιώθω ότι επιστρέφω στο πρώτο τρίμηνο. Αυτά, να είστε καλά και επειδή δεν μπαίνω συχνά πια, ελπίζω την επόμενη φορά να έχουμε κάποιο ευχάριστο νέο απ' αυτές που πλησιάζουν.

Εγώ αυτό που διαπίστωσα μετά το κλείσιμο του πρώτου έτους του γιου μου ήταν ότι άρχισε να γίνεται πιο κουραστικός γιατί ξεκίνησε το περπάτημα το οποίο συνεπάγει διαρκή προσοχή από μέρους σου, το μάτι σου πρέπει να είναι κυριολεκτικά ραντάρ. Αυτό εμένα με κουράζει πάρα πολύ. Κατά τα άλλα υπάρχουν και οι χαριτωμένες πλευρές, αρχίζει να ψιλομιλάει, να κάνει διάφορα πραγματάκια, αλλά γενικά για μένα η περίοδος η δύσκολη είναι μεταξύ 1-2,5.Μέτα αρχίζεις και λες ότι έχεις να κάνεις με ένα κάπως λογικό παιδάκι, τουλάχιστον έτσι το βιώσα εγώ.

xanthippi φαντάζομαι αυτό θα είναι το πρώτο non-stress που κάνεις. Άντε με το καλό!! Είναι ωραία εμπειρία. Ακριβώς στην εβδομάδα και την ημέρα που είσαι εσύ σήμερα εγώ γέννησα τον γιο μου πριν 3 χρόνια. Εγώ πάλι έχω τρομερές ξινίλες, κάθε βράδυ δεν μπορώ να κοιμηθώ,μου έχουν σπάσει τα νεύρα,βγάζει μαλλί μου είπε ο γιατρός.Πόσο μαλλί πια, θα βγει και θα της κάνω απευθείας κοτσίδα. Επίσης με χτυπάει πάρα πολύ κάτω από το στήθος αλλά αυτό κάπως αντέχεται, αυτό που δεν αντεχεται είναι το γεγονός ότι πρέπει να είμαι στη δουλεία μέχρι να γεννήσω, τρελό? Κι όμως έτσι είναι αλλιώς δεν θα πληρωθώ. kinkajoujou επιτέλους τελειώνεις με την μετακόμιση και μετά διακοπές. Τι ωραία λέξη, που βέβαια δεν θα ζήσω.

Σε καταλαβαίνω, ο τρόπος που γράφεις δείχνει πολύ αγανάκτηση. Όλοι έχουμε στο μυαλό μας, πριν γεννήσουμε τις καλές πλευρές αλλά τελικά υπάρχουν πολλές πρακτικές δυσκολίες. Να σου πω υπομονή? Είναι αστεία έκφραση. Το μόνο που έκανα εγώ είναι να σταματήσω να με απασχολεί και να με εκνευρίζει το κλάμα του παιδιού μου. Όποτε κλαίει αδικαιολόγητα είναι σαν να κατεβάζω ρολά. Σαν να μην υπάρχει. Γιατί αν κάθε φορά που κλαίει εκνευρίζομαι τότε τα νεύρα μου θα είναι πάντα τσιτωμένα.

ΆνναΜαρία βλέπω έχεις κάποιες εκκρεμότητες ακόμη. Υπομονή και προσπάθησε να είσαι χαλαρή για να τις αντιμετωπίσεις. Όσο για τα κονδυλώματα τι να πεις, σε έχουν βάλει στο μάτι. ΠΛησιάζει όμως τέλος και όλα θα αλλάξουν. Όσο για τα ξενύχτια προετοιμάζεσαι γιατί θ΄ακολουθήσουν πολλά....... Ρένασυμφωνώ πρέπει να πας στο γιατρό άμεσα, δεν νομίζω πως είναι σοβαρό αλλά σίγουρα είναι αγχωτικό

VASIMITS Είχα τέτοιους πόνους, μήν φόβασαι εφόσον δεν συνεχίζεται. Το πρώτο μοως που πρέπει να κάνεις είναι ν΄αλλάξεις γιατρό! Νομίζω επιβάλλέται, κι ας είσαι σε σχετικά προχωρημένη εγκυμοσύνη.

ΣΩΣΩ έγραψε: συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, κι εγώ όταν με το καλό βαφτίσω την κόρη μου θα περιορίσω πάρα πολύ τα έξοδα μου. Άλλωστε ένα παιδί δεν θα νιώσει ότι το διαχωρίζεις απ' το άλλο βλέποντας τις φωτογραφίες των βαφτισίων. Εαν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των παιδιών αυτό το παιδί το εισπράττει καθημερινά.

Εαν έχεις θετική ψυχολογία για αυτή την κίνηση που κάνετε τότε όλα θα σου φαίνονται ότι κυλάνε ομαλά και θα σ΄αρέσει μάλιστα. Βέβαια στην αρχή θα είναι δύσκολη η προσαρμογή αλλά το γεγονός ότι είναι τόσο κοντά στην Αθήνα σου δίνει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Και μόνο ότι τα παιδιά σου θα αναπνέουν καθαρό αέρα είναι ένας βασικός λόγος για να δεις αυτό το βήμα ως στρόφή σ΄έναν ποιοτικό τρόπο ζωής.

land δεν διάβασα καμία απ' τις απαντήσεις αλλά κατανοώ απόλυτα αυτά που λες. Κι εγώ που γεννάω το καλοκαίρι, Ιούνιο-Ιούλιο θα δείξει θα πάω στη μαμά μου με το μωρό και τον μεγάλο μου γιο γιατί ο άντρας μου θα είναι εκτός. Κι εγώ σκέφτομαι πως θα είναι στο σπίτι των γονιών μου, που ναι μεν έχει τις διευκολύνσεις που ανέφερες κι εσύ αλλά νομίζω ότι σαν στο σπίτι σου δεν υπάρχει πουθενά. Έχεις τη σειρά σου, τους ρυθμούς σου, την ησυχία σου, έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ. Εσύ βέβαια με το καύσωνα που θα έχει η Αθήνα εκείνη την περίοδο η καλύτερη λύση είναι να πας στη μαμά σου, δεν θα αντέξεις όλη αυτή τη ζέστη. Έπίσης εγώ γεννησα τον γιο μου τον Ιούλιο και τον έβγαλα έξω μετά από 20 μέρες, και εγώ βγήκα μετά από 3 μέρες, και ο παιδιάτρος μου είχε πει να ότι πρέπει να τον βγάζω να πάρει αέρα.

bebadomama συμφωνώ με τα όσα γράφεις, ίσως είμαι εγώ άνθρωπος που δεν αντέχω τις μεγάλες πόλεις, δεν βλέπω ποιότητα ζωής και ειδικά για τα παιδιά μας. Δεν θα μπορούσα να αγχώνομαι καθημερινά με το που βρίσκονται και να κάνω ένα σωρό σενάρια. Τέλος πάντων και στην επαρχία τα πράγματα έχουν βελτιωθεί και βρίσκεις τα πάντα. Επίσης με θεωρώ τυχερή που ζω στην επαρχία γιατί τώρα με την οικονομική κρίση μπορώ και προμηθεύομαι όλα τα βασικά είδη απ' τα χωράφια των γονιών μου.Αυτό συν του γεγονότος ότι η ποιότητυα τους είναι εξαιρετική.

Εγώ έμενα Θεσσαλονίκη και ο άντρας μου Αθήνα. Τώρα μένουμε επαρχία και δεν την αλλάζουμε με τίποτε. Δεν αντέχονται οι μεγάλες πόλεις και ειδικά όσο μεγαλώνουμε. Κάποια κοπελα είπε ότι η Αθήνα έχει παρα πολλές επιλογές, νομίζω πως αυτό πρακτικά είναι μύθος γιατί ανάλογα με την περιοχή που μένεις κινείσαι κιόλας. Το καλύτερο εστιατόριο να έχει η Αθήνα αν είναι 2 ώρες απο εκεί που μένεις πηγαίνεις? Άντε μια φορά..

Δεν θέλω να παρουσιάσω την εικόνα μιας τέλειας οικογένειας, ούτε του τέλειου πατέρα γιατί όπως σε κάθε οικογένεια υπάρχουν οι καλές και οι κακές στιγμές. Ο άντρας μου βοηθάει ως εξής: το ντύνει, τον αλλάζει, τον παίζει μπάλα αλλά επι το πλείστον πρέπει να του το πω εγώ. Δεν έχω παράπονο απ' τον τρόπο που συμπεριφέρεται στο παιδί και τον τρόπο που προσπαθεί να το διαπαιδαγωγήσει αλλά πιστέυω ότι η μάνα έχει τελείως διαφορετική οπτική των πραγμάτων στο μεγαλώμα του παιδιού, θα επιμείνει πιο πολύ όταν δεν τρώσει, θα φροντίσει πιο πολύ το ντύσιμό του, θα τον περιποιηθεί καλύτερα όταν το αλλάζει, γενικά είναι άλλο το δέσιμο, άλλη η έγνοια της μάνας.

rebbeka είσαι απ' τα άτομα που συμπαθώ εδώ στο forum και πραγματικά χάρηκα με τα νέα σου! Είσαι στην αρχή μιας όμορφης διαδικασίας και εύχομαι να σου πάνε όλα καλά μέχρι το τέλος. Κοίτα να χαρείς την εγκυμοσύνη σου και την μοναδικότητά της΄.