admin

Σε δύο χρόνια φυλάκισης με αναστολή για το θάνατο από αμέλεια ενός 14μηνου βρέφους καταδικάσθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας ιδιώτης παιδίατρος, ενώ το δικαστήριο αθώωσε τους τρεις νοσοκομειακούς γιατρούς που ήταν κατηγορούμενοι μαζί του. Ύστερα από πολύμηνη δικαστική διαδικασία που ξεκίνησε στις 15 Μαΐου, αθωώθηκαν οι τρεις γιατροί του Νοσοκομείου Καλαμάτας (παιδίατρος, αναισθησιολόγος και χειρουργός) και καταδικάσθηκε ο ιδιώτης παιδίατρος για το θάνατο του βρέφους στα Επείγοντα Περιστατικά του νοσοκομείου στις 5 Δεκεμβρίου 2008, με αιτία θανάτου την «απόφραξη εντερικού αυλού επί εδάφους βριογχοπνευμονικής δυσπλασίας», σύμφωνα με το πόρισμα της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Ναυπλίου. Εξετάσθηκαν δεκάδες μάρτυρες σε δέκα περίπου συνεδριάσεις, μεταξύ των οποίων ο ιατροδικαστής, ο πραγματογνώμων που είχε ορίσει η Εισαγγελία Καλαμάτας, ιατροί του νοσοκομείου και ιδιώτες, νοσηλευτές και οι γονείς του παιδιού. Βεβαρημένη κατάσταση Οι τρεις νοσοκομειακοί γιατροί επελήφθησαν του περιστατικού 40 λεπτά πριν από το θάνατο του άτυχου μωρού και όταν αυτό εισήχθη στο Τμήμα Επειγόντων με βεβαρημένη την κατάσταση της υγείας του. Το μωρό παρακολουθούσε ο ιδιώτης παιδίατρος και ήταν αυτός που το παρέπεμψε στο νοσοκομείο την ημέρα εκείνη, όταν του ανέφεραν οι γονείς συμπτώματα υψηλού πυρετού και εμετού που παρουσίασε. Τους γιατρούς του Νοσοκομείου Καλαμάτας υπερασπίσθηκαν οι δικηγόροι Χρήστος Αρχοντής και Βασίλης Δημαρέσης και τον ιδιώτη παιδίατρο η κα Δέσποινα Τσιλιβαράκη. Με την ολοκλήρωση της δίκης, η κα Τσιλιβαράκη τόνισε ότι οι γονείς του άτυχου παιδιού δεν παρέστησαν πολιτική αγωγή του ιδιώτη παιδιάτρου, ενώ εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται και παραμένει γιατρός τους. Από την πλευρά των νοσοκομειακών γιατρών, οι δικηγόροι υπεράσπισής τους τόνισαν: «Οι γονείς είχαν υποβάλει μήνυση στις 15 Ιουνίου του 2009 μόνον εναντίον των τριών γιατρών του νοσοκομείου, υποστηρίζοντας ότι το παιδί τους πέθανε από εισρόφηση κατά την προσπάθεια των γιατρών στα ΤΕΠ να του χορηγήσουν φλεβικό ορό και οξυγόνο. Την ίδια δήλωση επανέλαβαν και στο δικαστήριο, δηλώνοντας ότι δεν καταλογίζουν αμελή συμπεριφορά στον ιδιώτη θεράποντα ιατρό του παιδιού τους. Παράλληλα, έχουν ασκήσει και αγωγή αποζημιώσεως αρκετών χιλιάδων ευρώ εναντίον του Νοσοκομείου Καλαμάτας για ψυχική οδύνη, η οποία εκκρεμεί στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας και δεν έχει ακόμα εκδικασθεί». Καταλόγισε αμέλεια Υπογράμμισαν, επίσης, οι δύο δικηγόροι ότι από την έναρξη της συγκεκριμένης δίκης η θέση των δυο γονιών του άτυχου βρέφους, αλλά και του θεράποντος παιδίατρου, ήταν ότι το παιδί εισήχθη στο νοσοκομείο στις 7.20 το πρωί, στις 5/12/2008, απολύτως υγιές και ότι υπήρξε εσφαλμένη αντιμετώπιση του περιστατικού στο νοσοκομείο από τους τρεις γιατρούς που επελήφθησαν. Ειδικότερα, όπως σημείωναν οι ίδιοι, αλλά και το κατηγορητήριο, δεν έγινε έγκαιρη επέμβαση και επιστημονικά ορθοί χειρισμοί στην ανεύρεση φλεβικής γραμμής για τοποθέτηση ορού, που προκάλεσαν εμετό και πνιγμό του παιδιού. «Όπως αποδείχθηκε, όμως, το βρέφος εισήχθη στα ΤΕΠ με βεβαρημένη από ημερών (τουλάχιστον τριών) κατάσταση υγείας, αφού κατά τους μάρτυρες και το ιατρικό πιστοποιητικό του νοσοκομείου, παρουσίαζε εκείνο το πρωί ωχρότητα, λήθαργο, πυρετό 38,4, αφυδάτωση μετά από συνεχείς εμετούς στο σπίτι και ταχύπνοια. Συμπτώματα που, όπως αναφέρουν η ιατροδικαστική και ιστολογική εξέταση, οφείλονταν στο γεγονός ότι το παιδί από τη γέννησή του και τους πρώτους μήνες της ζωής του είχε υποβληθεί σε σοβαρότατες χειρουργικές επεμβάσεις στο Νοσοκομείο “Αγία Σοφία”, και είχε αφαιρεθεί τμήμα του εντέρου του. Σύμφωνα και με τον ιατροδικαστή και τους μάρτυρες, όλα τα προηγούμενα, η αφυδάτωση του παιδιού από την προηγούμενη ημέρα, οι συνεχείς πυρετοί, προκάλεσαν εγκολεασμό του εντερικού αυλού (δηλαδή το ένα τμήμα είχε εισέλθει στο άλλο) και συνέτειναν στη διαφυγή υγρών στο σώμα του και στο αίμα. Έτσι, είχαμε επιβάρυνση των ζωτικών οργάνων του βρέφους σε τέτοιο βαθμό, ώστε, όταν εισήχθη στα ΤΕΠ του νοσοκομείου, είχε χαθεί σημαντικός χρόνος και ήταν πλέον αδύνατη η αντιμετώπισή του από τους τρεις ιατρούς, οι οποίοι, ενεργώντας άμεσα και απεγνωσμένα, παρά τους επιτυχείς χειρισμούς και την τοποθέτηση ορού σε φλέβα κάτω από την κλείδα, δεν κατάφεραν να σώσουν το βρέφος. Η επιδείνωσή του ήταν ραγδαία, υπήρχε συνεχής βύθιση και κατέληξε σε μισή ώρα μετά την εισαγωγή του στα ΤΕΠ», διευκρίνισε ειδικότερα ο κ. Αρχοντής. Έτσι, το δικαστήριο, υιοθετώντας την πρόταση της εισαγγελέως, έκρινε ότι οι τρεις νοσοκομειακοί ιατροί ενήργησαν ταχύτατα και σύμφωνα με τους ιατρικούς κανόνες και τους αθώωσε ομόφωνα. Καταλόγισε, όμως, αμέλεια στον ιδιώτη παιδίατρο, θεωρώντας, όπως ανέφερε στην αγόρευσή της και η εισαγγελέας, ότι έπρεπε να γίνει ορθή διάγνωση από την ημέρα που εμφανίσθηκαν τα συμπτώματα εμετών και πυρετού στο παιδί και να συσταθεί στους γονείς η άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο για αντιμετώπιση του περιστατικού, λόγω και του βεβαρημένου ιστορικού του. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ο παιδοψυχολόγος Χρήστος Κοροβίλας εξηγεί όλα όσα συμβαίνουν στο μυαλό ενός παιδιού σε μια από τις σημαντικές στιγμές τις ζωής του. Την πρώτη μέρα στο σχολείο! Είναι βέβαιο ότι η πρώτη μέρα στο σχολείο για πολλούς μικρούς μαθητές αλλά και τους γονείς τους είναι συχνά μια κατάσταση έντονα συναισθηματικά φορτισμένη. Πολλές φορές τα μικρά παιδιά μπορεί να νιώσουν μεγάλο άγχος και φόβο... μπορεί να κλάψουν, να θυμώσουν, ακόμα και να αρνηθούν να πάνε σχολείο! Το άγχος αποχωρισμού και η πρώτη μέρα στο σχολείο Η πρώτη ημέρα στο σχολείο είναι πραγματικά μια σημαντική στιγμή για το παιδί και συνδέεται με αυτό που ονομάζουμε «άγχος αποχωρισμού». Τι είναι όμως το άγχος αποχωρισμού; Ουσιαστικά αναφέρεται σ' εκείνο το αναπτυξιακό στάδιο όπου το παιδί νιώθει φόβο και άγχος γιατί αναγκάζεται να αποχωριστεί το γονιό του. Ο λόγος που τα μικρότερα παιδιά νιώθουν αυτό το «άγχος αποχωρισμού» το οποίο μπορεί να εκδηλωθεί με κλάματα, φόβο, διαμαρτυρίες και θυμό, είναι ότι δεν έχουν ακόμα μία δομημένη αίσθηση αυτού που ονομάζουμε «μονιμότητα του αντικειμένου». Όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά, τόσο πιο έντονα αισθάνονται πως όταν αποχωρίζονται κάτι ή κάποιον, όταν δηλαδή εκείνος δεν είναι παρών και δεδομένος στις αισθήσεις τους, έχει χαθεί από τη ζωή τους. Αυτό λοιπόν, σε συνδυασμό με το ότι δεν έχει δομηθεί ακόμα μια πιο ολοκληρωμένη αίσθηση του χρόνου, δημιουργεί τον φόβο ότι αν ο γονιός φύγει, μπορεί και να μην ξαναγυρίσει. Αυτός είναι και ένας λόγος που συχνά τα παιδιά μπορεί πραγματικά να γραπώνονται από τον γονιό για να τον εμποδίσουν να φύγει. Η αίσθηση του χρόνου και της «μονιμότητας του αντικειμένου», ακόμη και αν κάποιος δεν βρίσκεται στο οπτικό μας πεδίο, αναπτύσσεται στα παιδιά σταδιακά μετά το 14ο μήνα. Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να προσέξουν οι γονείς λοιπόν είναι ότι όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο μικρότερος πρέπει να είναι ο χρόνος που θα αποχωρίζεται τους γονείς και τόσο πιο σύντομα θα πρέπει να γίνεται η επανασύνδεση. Όσο το παιδί μεγαλώνει ο χρόνος αυτός μπορεί σταδιακά να αυξάνει. Η απαραίτητη ασφάλεια, ακόμη κι όταν ο γονιός δεν είναι εκεί Ένα παιδί ξεκινά το σχολείο σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία. Σε κάθε περίπτωση όμως ένα τόσο σημαντικό γεγονός αποχωρισμού, όπως η πρώτη ή οι πρώτες ημέρες στο σχολείοθα φέρει στην επιφάνεια συναισθήματα άγχους που σχετίζονται με την προσωρινή απώλεια του γονιού. Περιμένουμε ότι ένα παιδί που έχει αναπτύξει έναν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό με τον γονιό του και που έχει περάσει σταδιακά από αυτήν την εμπειρία του αποχωρισμού και της επανασύνδεσης όλα τα προηγούμενα χρόνια, αναμένεται ότι τελικά θα καταφέρει να χειριστεί το άγχος και να ρυθμίσει το συναίσθημά του. Έτσι λοιπόν μερικοί από τους βασικούς στόχους στο προ-νήπιο και στο νήπιο, ακόμα ίσως και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, είναι να μπορέσουν τελικά τα παιδιά να διατηρήσουν μια αίσθηση ασφάλειας όταν αποχωρίζονται τον γονιό, να καταφέρουν να χειριστούν το άγχος του αποχωρισμού, να μπορέσουν να ζήσουν για κάποιο χρονικό διάστημα με την υπόσχεση της επανασύνδεσης με το γονιό και να ξεκινήσουν σιγά-σιγά να λειτουργούν πιο ανεξάρτητα. Αυτή βέβαια είναι μια διαδικασία που συχνά μπορεί να είναι κάπως δύσκολη και που ενδέχεται να πάρει κάποιο χρόνο. Οι υποψίες των γονιών, όταν ένα παιδί δεν αντιδρά ή αντιδρά υπερβολικά Πολύ σημαντική στιγμή είναι η επανασύνδεση του παιδιού με το γονιό. Ένα παιδί που έχει αναπτύξει έναν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό με τον γονιό του είναι πιθανό να τρέξει, ίσως κλαίγοντας, στην αγκαλιά της μαμάς του όταν τη δει, όμως πολύ γρήγορα θα ηρεμήσει, θα νιώσει καλά και θα έχει και πάλι όρεξη να παίξει και να εξερευνήσει το περιβάλλον γύρω του. Η αγκαλιά, η φωνή και τα λόγια του γονιού θα το έχουν παρηγορήσει και θα το έχουν γεμίσει ξανά με μια αίσθηση ασφάλειας και αυτοπεποίθησης. Έτσι σταδιακά θα μπορέσει να ζήσει με την υπόσχεση της επανασύνδεσης με τον γονιό. Αντίθετα, ένα παιδί που πότε δε θα εκφράσει κάποια δυσφορία όταν αποχωρίζεται το γονιό και που δεν θα αναζητήσει την αγκαλιά ή την παρηγοριά όταν επανασυνδεθεί μαζί του, δεν είναι απαραίτητο ότι αισθάνεται και καλά. Στην πραγματικότητα ενδέχεται να βιώνει μεγάλο άγχος το οποίο δεν μπορεί να εκφράσει και έτσι το καταπνίγει. Ένα τέτοιο παιδί μπορεί να δυσκολεύεται να έρθει σε επαφή με το συναίσθημα του και αυτό είναι σημαντικό να το δούμε. Το ίδιο όμως μπορεί να συμβαίνει και με ένα άλλο παιδί το οποίο δεν θα καταφέρει να ηρεμήσει εύκολα μετά την επανασύνδεση με τον γονιό, αλλά θα συνεχίσει να είναι πολύ φοβισμένο ή θυμωμένο. Και σε αυτή την περίπτωση ενδέχεται να έχει δυσκολία στην ρύθμιση του συναισθήματός του. Όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια ή κάθε παιδί είναι διαφορετικό Όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια. Έτσι περιμένουμε ότι κάθε παιδί θα αντιδράσει διαφορετικά, κυρίως βάσει της προηγούμενης εμπειρίας του πάνω σε θέματα αποχωρισμού και επανασύνδεσης και του τρόπου που έχει μάθει να διαχειρίζεται παρόμοιες καταστάσεις. Αν και γνωρίζουμε ότι το οικογενειακό περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στις παραπάνω διεργασίες, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και το στοιχείο της ιδιοσυγκρασίας κάθε παιδιού. Κάποια παιδιά επιδεικνύουν μεγαλύτερη αντίσταση στο stress από κάποια άλλα, πράγμα που σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουν πιο ομαλά ζητήματα αποχωρισμού και επανασύνδεσης, μεταξύ άλλων και την πρώτη ημέρα στο σχολείο. Τρόποι να βοηθήσετε το παιδί στην πρώτη μέρα στο σχολείο Μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να χειριστεί το άγχος αποχωρισμού τις πρώτες ημέρες στο σχολείο: Μια/δυο εβδομάδες πριν την έναρξη της πρώτης ημέρας προγραμματίστε μερικές επισκέψεις στο σχολείο. Αν υπάρχει η δυνατότητα να μπείτε νωρίτερα στο σχολείο, δείξτε στο παιδί σας την τάξη του, γνωρίστε μαζί τη δασκάλα του, δείξτε του που είναι η τουαλέτα, κάντε μια βόλτα στο χώρο που θα παίζει στα διαλείμματα. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, βρείτε κάποια αφορμή και απλώς περπατήστε μαζί έξω από το κτήριο του σχολείου. Όσο περισσότερο χρόνο περάσετε στους χώρους του σχολείου πριν την πρώτη ημέρα, τόσο ευκολότερη θα είναι και η μετάβαση. Αν υπάρχει η δυνατότητα γνωρίστε κάποιο άλλο παιδί που ξέρετε ότι θα είναι στην ίδια τάξη με το δικό σας και καλέστε το στο σπίτι σας για να παίξουν και να γνωριστούν. Έτσι αν υπάρχει ήδη κάποιος φίλος, το παιδί ενδέχεται να νιώσει πιο άνετα την πρώτη ημέρα. Μια καλή ιδέα προετοιμασίας για την πρώτη ημέρα στο σχολείο θα ήταν να παίξετε μαζί με το παιδί σας το «σχολείο». Μπορείτε να παίξετε ρόλους (role play) ή να χρησιμοποιήσετε κούκλες και αρκουδάκια, προκειμένου να αναπαραστήσετε τί κάνει ένα παιδί στο σχολείο, πως θα είναι η πρώτη ημέρα, πως θα είναι η στιγμή του αποχωρισμού κλπ. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να μπορούν να καθρεφτίσουν το συναίσθημα του παιδιού τους. Αν παραδείγματος χάρη το παιδί κλαίει, μπορείτε να πείτε: «βλέπω ότι τα ματάκια κλαίνε, καταλαβαίνω ότι νιώθεις στεναχωρημένος». Είναι σημαντικό οι γονείς να δείξουν στο παιδί τους «πώς είναι να βάζεις σε λόγια αυτά που αισθάνεσαι». Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να περάσουν στο παιδί το μήνυμα ότι επιτρέπεται να έχουμε και δυσάρεστα συναισθήματα (όπως στεναχώρια ή θυμό) και ότι οι ίδιοι, ως γονείς, μπορούν να αντέξουν το βάρος των συναισθημάτων του παιδιού. Έτσι αντί να πείτε: «έλα τώρα, μην κλαις, δεν φοβάσαι στ’ αλήθεια, είσαι μεγάλο παιδί πια», είναι πολύ προτιμότερο να αποδεχτείτε το συναίσθημά του παιδιού λέγοντας: «μερικές φορές είναι δύσκολο όταν φεύγει η μαμά. Μπορεί να νιώσεις λιγάκι στεναχωρημένος» και να δώσετε μια μεγάλη αγκαλιά. Σημαντικό είναι οι γονείς να καθησυχάσουν το παιδί δίνοντας του μια θετική προοπτική για την πρώτη ημέρα στο σχολείο. Ένας γονιός θα μπορούσε να πει: «ξέρω ότι τώρα είσαι στεναχωρημένος αλλά θα περάσεις πολύ όμορφα σήμερα» ή «ξέρω ότι τώρα είναι λιγάκι δύσκολο αλλά πολύ σύντομα θα γελάς και θα παίζεις με τα άλλα παιδάκια». Αν ένας γονιός εκφράσει με τη στάση του την πεποίθηση ότι το παιδί θα τα καταφέρει και ότι το σχολείο είναι ένα ασφαλές περιβάλλον, είναι πιθανό ότι και το παιδί θα αισθανθεί μεγαλύτερη ασφάλεια. Ενημερώστε το παιδί από πριν για το πρόγραμμα που θα ακολουθήσει. Για παράδειγμα μπορείτε να πείτε: «θα παίξεις εδώ με τους φίλους σου και θα έρθω να σε πάρω μετά το μεσημεριανό φαγητό (αν π.χ. τα παιδιά τρώνε μεσημεριανό στο σχολείο)». Επειδή τα παιδιά αυτών των ηλικιών δεν έχουν ακόμα μια ανεπτυγμένη αίσθηση του χρόνου είναι καλό να είστε συγκεκριμένοι. Πάντοτε να ενημερώνεται το παιδί σας ότι τώρα θα φύγετε. Αυτό θα βοηθήσει στην οικοδόμηση μιας σχέσης εμπιστοσύνης και θα κάνει το παιδί να νιώσει πιο ασφαλές. Φτιάξτε μια ρουτίνα αποχωρισμού. Για παράδειγμα μπορείτε να πείτε: «τώρα θα σου διαβάσω μια ιστορία και μετά θα κάνουμε μια αποχαιρετιστήρια αγκαλιά», ή «και τώρα θα πούμε αντίο και θα κουνήσουμε τα χέρια μας πίσω από το παράθυρο». Έτσι το παιδί θα νιώσει ότι έχει κάποιον έλεγχο στη διαδικασία του αποχωρισμού. Να είστε πάντοτε στην ώρα σας για να πάρετε το παιδί από το σχολείο, ειδικά τις πρώτες ημέρες. Αν το παιδί νιώσει ότι όντως θα έρχεστε την ώρα που υποσχεθήκατε είναι πιθανό ότι σταδιακά θα μπορεί να σας αποχωρίζεται πιο εύκολα. Εξηγείστε στο παιδί τι θα κάνετε και πού θα είστε όση ώρα εκείνο θα είναι στο σχολείο. Μπορείτε να πείτε: «όσο εσύ θα είσαι στο σχολείο εγώ θα είμαι στη δουλειά», ή «θα πάω στην αρχή για ψώνια και μετά θα πάω στο σπίτι για να ετοιμάσω το φαγητό». Είναι πολύ σημαντικό, όταν το παιδί γυρίσει στο σπίτι να ακούσετε με ειλικρινές ενδιαφέρον αυτά που έχει να σας διηγηθεί από την πρώτη ημέρα στο σχολείο και να ενισχύσετε την αφήγησή του κάνοντας πολλές διερευνητικές ερωτήσεις. Είναι σημαντικό να δώσετε έμφαση και στα θετικά συναισθήματα που συνδέονται με το σχολείο. Έτσι μπορείτε να ρωτήσετε: «Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή στο σχολείο; Τί σου άρεσε πιο πολύ από την τάξη σου; Με ποια παιδιά έπαιξες; Τι παιχνίδια παίξατε;». Τα συναισθήματα των γονιών Σε μια σχέση τα συναισθήματα και οι ανησυχίες δεν είναι μονόδρομες. Περιμένουμε ότι τα παιδιά θα βιώσουν το άγχος του αποχωρισμού όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι γονείς θα μείνουν αμέτοχοι σε αυτό. Αντίθετα είναι φυσικό να νιώσουν κι εκείνοι άγχος. ίναι σημαντικό λοιπόν να εξετάσουν και οι ίδιοι τα δικά τους συναισθήματα σε σχέση με τον αποχωρισμό από το παιδί τους και να μην ξεχνούν ότι είναι αναμενόμενο να αισθανθούν κάποια ανησυχία ή στεναχώρια καθώς το μικρό παιδί μεγαλώνει. Επιπλέον, τα βιώματα και οι εγγραφές που φέρει κάθε γονιός παίζουν και αυτά το ρόλο τους στο πως θα αντιμετωπίσει τις διαδικασίες αποχωρισμού και επανασύνδεσης του παιδιού του. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις, ι εμπειρίες και οι μνήμες που έχει ένας γονιός από τη δική του παιδική ηλικία ενδέχεται να κάνουν τη διαδικασία αποχωρισμού πιο δύσκολη. Προσπαθήστε λοιπόν να διερευνήσετε και τα δικά σας συναισθήματα και να επικεντρωθείτε στα θετικά σημεία αυτή της νέας εμπειρίας για το παιδί. Πραγματικά το παιδί σας θα είναι πολύ διαφορετικό μετά το τέλος της πρώτης σχολικής χρονιάς. Θα μπορεί να κρεμάσει το μπουφάν του στην κρεμάστρα μόνο του, θα μπορεί να μοιραστεί ένα παιχνίδι με έναν φίλο του, θα μπορεί να μιλάει για τα συναισθήματά του κλπ. Η εμπειρία του με το σχολείο θα το βοηθήσει να κοινωνικοποιηθεί, να μάθει πως να εκφράζει τις επιθυμίες του και πως να λειτουργεί πιο ανεξάρτητα,. Δεξιότητες δηλαδή που είναι βασικά συστατικά μιας ευτυχισμένης ζωής. * Ο Χρήστος Κοροβίλας είναι Κλινικός Ψυχολόγος και Παιδοψυχολόγος. Σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα και στο Durham University στην Αγγλία, όπου ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στον τομέα της αναπτυξιακής ψυχοπαθολογίας. Εργάζεται με παιδιά, εφήβους και οικογένειες, ενώ παράλληλα είναι ειδικευόμενος Ψυχοθεραπευτής στο μοντέλο της συστημικής - οικογενειακής ψυχοθεραπείας και συμβουλευτικής. www.korovilas.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Τα σημερινά παιδιά δεν πάνε καλά. Μπορεί να είναι υγιέστερα, αλλά είναι υπερκινητικά, έχουν προβλήματα στο σχολείο και δυσκολεύονται να αυτονομηθούν. Τι φταίει; Ο υπερβολικός φιλελευθερισμός στο σπίτι, απαντά ο πιο γνωστός παιδίατρος της Γαλλίας. Δύο γεγονότα, καθ΄ όλα ευπρόσδεκτα, άλλαξαν κατά τη δεκαετία του ΄70 τον ρόλο των παιδιών στις δυτικές κοινωνίες. Το ένα ήταν η επικράτηση της αντισύλληψης: το παιδί, προϊόν πλέον απόφασης και όχι τύχης, τοποθετήθηκε στην κορυφή του οικογενειακού οικοδομήματος. Το άλλο ήταν η μετάβαση από την κοινωνία των στερήσεων στην κοινωνία της αφθονίας. Πριν από τη δεκαετία του ΄70, το κυρίαρχο μήνυμα της ανατροφής ήταν: «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα». Σήμερα, τα παιδιά μαθαίνουν όχι μόνο πώς μπορούν, αλλά πώς δικαιούνται κιόλας να τα έχουν όλα. Η αίσθηση της ματαίωσης, ουσιώδης για την ανάπτυξή τους, έχει εξαφανιστεί. Με την έννοια αυτή, τα παιδιά των μεσαίων τάξεων είναι πιο «κακομαθημένα» από εκείνα των πλουσίων. Αυτά λέει στο περιοδικό Le Ρoint ο παιδίατρος Αλντό Ναουρί, που προκαλούσε πάντα θόρυβο με τα βιβλία του, είτε επέκρινε το δικαίωμα του μωρού να τρέφεται όποτε θέλει είτε καταδίκαζε την παντοδυναμία των μητέρων. Με το βιβλίο του με τον τίτλο «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά μας» (εκδ. Οdile Jacob), ζητά από τους γονείς να ξεχάσουν την ψυχανάλυση και την ψυχοκινητική αγωγή των παιδιών τους και να αναλάβουν ξανά τον ρόλο τους στο σπίτι. Το θεμέλιο της εξουσίας τους τονίζει- δεν είναι η οργή ούτε βέβαια το ξύλο, αλλά η ιεραρχία και η επίγνωση αυτής της ιεραρχίας. Το παιδί αξίζει τον σεβασμό των γονιών του, αλλά δεν είναι ίσο μ΄ αυτούς. Και το μεγαλύτερο κακό που μπορούν να του κάνουν είναι να φοβούνται μήπως το «τραυματίσουν». Κάπως έτσι φτάσαμε να βλέπουμε οκτάχρονα παιδιά με μπιμπερό ή με πιπίλα... Ο Ναουρί τα έχει- ξανά!- κυρίως με τις μητέρες. Μπροστά στην τεράστια μητρική και επαγγελματική πίεση που δέχονται, λέει, βρήκαν έναν απλό τρόπο να θεραπεύσουν τον ναρκισσισμό τους: τέθηκαν στην υπηρεσία των παιδιών τους. Η εργαζόμενη μητέρα νομίζει πως επειδή λείπει αρκετές ώρες από το σπίτι πρέπει το βράδυ να «επανορθώσει», ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ότι πέντε λεπτά μετά την επιστροφή της το μωρό αισθάνεται σαν να μην είχε φύγει ποτέ από κοντά του. Ο πατέρας, από την πλευρά του, επενδύει πλέον πολύ περισσότερο χρόνο στα παιδιά του από παλιά, αλλά η θέση του δεν αναγνωρίζεται ούτε από τη μητέρα ούτε από την κοινωνία. Δεν είναι αρκετή μια πατρική άδεια δεκαπέντε ημερών. Πρέπει να γίνει αποδεκτός ο διαλεκτικός του ρόλος στην εκπαίδευση: να ενθαρρύνει τη θηλυκότητα της μητέρας και να «σπάσει» την αποκλειστική της σχέση με το παιδί. Ο 70χρονος παιδίατρος δεν έχει καμιά αμφιβολία: η κυριότερη ένδειξη καλής ανατροφής ενός παιδιού είναι η ηρεμία του. Για πολλούς οι θέσεις του γάλλου παιδιάτρου Αλντό Ναουρί είναι αιρετικές: προτρέπει τις μαμάδες να πάψουν να "ασκούν γοητεία" στα παιδιά τους, τους μπαμπάδες να μην αρκούνται στο ρόλο του παρατηρητή, και τους δύο γονείς να δώσουν έμφαση στη μεταξύ τους σχέση. Στηλιτεύει τη "γλυκερή ψευδοστοργή" των σημερινών γονιών, που δεν διαπαιδαγωγεί αλλά συντηρεί την αίσθηση της παιδικής παντοδυναμίας υπονομεύοντας το μέλλον. Στη σύγχρονη επιταγή "Μπορείς και δικαιούσαι να τα έχεις όλα" ο Αλντό Ναουρί αντιτάσσει: "Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, αλλά μπορείς να παλέψεις για να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερα". Στα συνεχή "ναι" των γονιών που διαλύουν τον ατομικό ψυχισμό και τον κοινωνικό ιστό αντιπαραβάλλει ένα "όχι" που καταφάσκει στη ζωή! Πηγή: biblionet.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ξεκίνησαν και φέτος, οι αιτήσεις για το επίδομα ορεινών και μειονεκτικών περιοχών για το έτος 2015 που φτάνει έως και τα 600 ευρώ. Το επίδομα για τους κατοίκους των συγκεκριμένων περιοχών δίδεται στο πλαίσιο των μέτρων κοινωνικής προστασίας ευπαθών ομάδων προκειμένου να στηριχθούν οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα και να αποτραπεί ο κίνδυνος να ερημωθούν ολόκληρα χωριά που βρίσκονται σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές. Σύμφωνα με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας και Αναπλ. Οικονομικών αριθμ. 2/71338/0026/22-07-2013 (Β.1911) επανακαθορίζεται η διαδικασία και τα δικαιολογητικά για την πληρωμή του επιδόματος σε οικογένειες ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, όπως αυτές καθορίζονται από την Οδηγία 85/148/ΕΟΚ. Συγκεκριμένα το ύψος της εισοδηματικής ενίσχυσης ανέρχεται μετά την κατά καιρούς αναπροσαρμογή του : σε εξακόσια (600) ευρώ ετησίως, εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, των δικαιούχων δεν υπερβαίνει το ποσό των τριών χιλιάδων ευρώ (3.000,00 €) ετησίως καισε τριακόσια (300) ευρώ ετησίως, εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα των δικαιούχων κυμαίνεται μεταξύ του ποσού των τριών χιλιάδων ευρώ (3.000,00 €) και του ποσού των τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων ευρώ (4.700,00 €).Ως ετήσιο οικογενειακό εισόδημα νοείται το συνολικό ετήσιο φορολογούμενο πραγματικό ή τεκμαρτό, καθώς και το απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα του φορολογουμένου, της συζύγου του και των ανήλικων τέκνων από κάθε πηγή. Η παραπάνω κατά περίπτωση εισοδηματική ενίσχυση δεν λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματος με βάση το οποίο χορηγείται αυτή. Η εισοδηματική ενίσχυση καταβάλλεται εφάπαξ από την 1η Σεπτεμβρίου κάθε ημερολογιακού έτους με την υποβολή των παρακάτω δικαιολογητικών: Αίτηση του δικαιούχου στην οποία θα φαίνονται ευδιάκριτα τα στοιχεία του: ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, τηλέφωνο, ΑΦΜ και ΑΜΚΑ, ΙΒΑΝ τραπεζικού λογαριασμού.Φωτοτυπία της αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατηρίου για τους υπηκόους κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. * Φωτοτυπία της πρώτης σελίδας του βιβλιαρίου τραπέζης όπου να διαφαίνεται ευκρινώς το IBAN.Βεβαίωση του Δημάρχου του τόπου κατοικίας του δικαιούχου από την οποία να προκύπτει η επί διετία τουλάχιστον συνεχής διαμονή του σε συγκεκριμένη ορεινή και μειονεκτική περιοχή της Οδηγίας 85/148/ΕΟΚ.Αντίγραφο του εκκαθαριστικού σημειώματος της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους για το οποίο αιτείται η εισοδηματική ενίσχυση (φετινό εκκαθαριστικό 2015 για εισοδήματα του 2014 – φορ. έτος 2014).Υπεύθυνη δήλωση του ν.1599/1986 του δικαιούχου, περί της μη είσπραξης της οικονομικής ενίσχυσης άλλη φορά για την ίδια οικογένεια μέσα στο ίδιο έτος. * Υπεύθυνη δήλωση του ν.1599/1986 του δικαιούχου, προς την ΥΔΕ περί της μη ύπαρξης σε βάρος του κανενός στοιχείου εκχώρησης ή κατάσχεσης.Βασικό στοιχείο χορήγησης της εισοδηματικής ενίσχυσης είναι η «οικογένεια» και όχι η στέγη, η οποία μπορεί να είναι ιδιόκτητη, ενοικιαζόμενη ή και κοινή. Ως «οικογένεια» θεωρούνται: οι σύζυγοι μόνο ή και με τέκνα (ανήλικα ή ενήλικα) που βαρύνουν φορολογικά το δικαιούχο- αρχηγό της οικογένειας. Στους δικαιούχους περιλαμβάνονται και οι μονογονεϊκές οικογένειες. Τα μεμονωμένα άτομα δεν αποτελούν «οικογένεια» (για να αποτελούν οικογένεια απαιτούνται πάνω από δύο μέλη). Το επίδομα μπορεί να αιτηθεί ο δικαιούχος μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών. Όσον αφορά την έννοια της οικογένειας νοικοκυριού διευκρινίζεται: -Βασικό στοιχείο χορήγησης της εισοδηματικής ενίσχυσης είναι η οικογένεια και όχι η στέγη, η οποία μπορεί να είναι ιδιόκτητη, ενοικιαζόμενη ή και κοινή. -Για την εφαρμογή των υπόψη διατάξεων με τον όρο “οικογένεια” εννοείται το ζεύγος των σε νόμιμο γάμο συμβιούντων συζύγων μετά των ανηλίκων και άγαμων τέκνων αυτών (συγγενική οικογένεια) που συμβιούν κάτω από την ίδια στέγη. Κατόπιν αυτού ως οικογένεια θεωρούνται: Οι σύζυγοι μόνο ή και τα τέκνα (ανήλικα ή ενήλικα άγαμα) που βαρύνουν φορολογικά το δικαιούχο –αρχηγό της οικογένειας. -Επίσης την εισοδηματική ενίσχυση δικαιούνται και δυο (2) οικογένειες που συνοικούν κάτω από την ίδια στέγη. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την καταβολή εισοδηματικής ενίσχυσης σε οικογένειες ορεινών & μειονεκτικών περιοχών κατά το έτος 2015, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα ΚΕΠ. Πηγή: www.dikaiologitika.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Δημοσιεύθηκε η πρόσκληση του ΟΑΕΔ 6/2015 για την έναρξη των αιτήσεων στο πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού 2015 2016. Οι αιτήσεις θα γίνουν και φέτος ηλεκτρονικά και ξεκινούν απο αύριο Παρασκευή 11/9 στο site oaed.gr. Αρχίζει την Παρασκευή στις 10.00 η υποβολή αιτήσεων δικαιούχων και παρόχων τουριστικών καταλυμάτων για τη συμμετοχή τους στο Πρόγραμμα Επιδότησης Διακοπών Εργαζομένων, Ανέργων και των Οικογενειών αυτών με Επιταγή Κοινωνικού Τουρισμού έτους 2015 – 2016. Το Πρόγραμμα αφορά στην επιδότηση διακοπών διάρκειας από μία έως πέντε διανυκτερεύσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν από την 15.10.2015 έως την 30.09.2016 σε τουριστικά καταλύματα του Μητρώου Παρόχων του ΟΑΕΔ. Η υποβολή αιτήσεων γίνεται από πιστοποιημένους χρήστες, αποκλειστικά μέσω των ηλεκτρονικών υπηρεσιών της Διαδικτυακής Πύλης του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr). Όσοι χρήστες δεν έχουν ήδη πιστοποιηθεί για την πρόσβασή τους στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, οφείλουν να προσέλθουν εγκαίρως στις Υπηρεσίες (ΚΠΑ2) του ΟΑΕΔ που ανήκουν για την έκδοση κωδικών πρόσβασης. Δεν απαιτείται η προσέλευση στις Υπηρεσίες για όσους είναι εγγεγραμμένοι στα Μητρώα του Οργανισμού από το έτος 2012 και εξής και παράλληλα διαθέτουν κωδικούς πρόσβασης για το TAXISnet, καθώς με την εισαγωγή στο σύστημα των κωδικών αυτών, μπορούν να πιστοποιηθούν αυτόματα και ως χρήστες του ΟΑΕΔ. Ποιοι είναι οι δικαιούχοι Δικαιούχοι του προγράμματος είναι εργαζόμενοι/ες και άνεργοι/ες, οι οποίοι/ες το έτος 2014: είχαν 50 ημέρες εργασίας στην ασφάλιση του ΙΚΑ ΕΤΑΜ ή έλαβαν από τον ΟΑΕΔ 50 ημέρες ειδικής άδειας προστασίας μητρότητας ή έλαβαν επιδότηση ανεργίας τουλάχιστον 2 μηνών (50 ημερήσια επιδόματα) ή συγκεντρώνουν 50 ημέρες αθροιστικά από τα παραπάνω (ημέρες εργασίας, ειδικής άδειας προστασίας μητρότητας και επιδότησης ανεργίας), καθώς και εγγεγραμμένοι άνεργοι/ες στο Ειδικό Μητρώο Ανέργων ΑμεΑ του ΟΑΕΔ κατά την ημερομηνία λήξης υποβολής αιτήσεων. Το σύστημα επιλογής των δικαιούχων βασίζεται στη μοριοδότηση συγκεκριμένων κριτηρίων με αντικειμενικό και διαφανή τρόπο με τη χρήση μηχανογραφικού λογισμικού του ΟΑΕΔ. Η επιδότηση θα γίνει με τη χορήγηση Επιταγής Κοινωνικού Τουρισμού, η οποία έχει τη μορφή ενός μοναδικού ηλεκτρονικού κωδικού αριθμού. Ο συνολικός αριθμός των δικαιούχων και ωφελουμένων του προγράμματος είναι 150.000 άτομα. Ο προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται στα 10.000.000 ευρώ. Πάροχοι του προγράμματος είναι τουριστικά καταλύματα, όπως αυτά περιγράφονται στη Δημόσια Πρόσκληση, που διαθέτουν σε ισχύ κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης και καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας τους καθώς και όλα τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την έκδοσή του. Οι ηλεκτρονικές αιτήσεις υποβάλλονται από όλους τους ενδιαφερόμενους, δικαιούχους και παρόχους, μέχρι την 24.09.2015 και ώρα 23:59. Σε όσες περιπτώσεις απαιτούνται δικαιολογητικά, αυτά επισυνάπτονται στις ηλεκτρονικές αιτήσεις. Συνεπώς, δεν υπάρχει υποχρέωση προσέλευσης στις Υπηρεσίες για την προσκόμιση δικαιολογητικών. Αν κάποιοι δικαιούχοι αδυνατούν να επισυνάψουν τα δικαιολογητικά στην αίτησή τους, όταν αυτά απαιτούνται, μπορούν να προσέλθουν στις Υπηρεσίες του ΟΑΕΔ για την προσκόμισή τους μέχρι την επομένη της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής των αιτήσεων, δηλαδή έως την 25.09.2015, και ώρα 15:00. Η δυνατότητα αυτή δεν ισχύει για τους παρόχους. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις του Προγράμματος οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντλήσουν από τον διαδικτυακό τόπο του Ο.Α.Ε.Δ. www.oaed.gr. Δείτε την Πρόσκληση του ΟΑΕΔ εδώ. πηγή: dikaiologitika.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ψάχνοντας ενδιαφέροντα πράγματα που θα μπορούν να ενημερώσουν τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο Νηπιαγωγείο για πρώτη φορά, πέσαμε πάνω σε αυτό το πολύ ενημερωτικό άρθρο που ανέβασε στο blog του το 2ου Νηπιαγωγείο Ηρακλείου Αττικής. Υπάρχουν πράγματα που πολλοί γονείς δεν γνωρίζουν. Υπάρχουν πράγματα που πολλοί γονείς κάνουν λάθος. Ενημερωθείτε από πρώτο χέρι! Γονείς δώστε προσοχή στα παρακάτω και θα έχετε σίγουρα μια καλή και επιτυχημένη χρονιά! Δείξτε ενδιαφέρον για ο,τιδήποτε φέρνει το παιδί μαζί του από το σχολείο (και φυσικά μην το πετάξετε ποτέ!). Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας (!!) το παιδί σίγουρα δούλεψε σκληρά και νιώθει υπερήφανο για το δημιούργημά του.Μην ρωτάτε πως αποδίδουν τα υπόλοιπα παιδιά. Αν το παιδί σας τα πηγαίνει καλά σεκάτι μην ρωτάτε αν και ο φίλος του το κάνει αυτό. Πρόκειται για απόρρητο προσωπικό δεδομένο. Επίσης μην ρωτάτε αν το παιδί σας είναι το εξυπνότερο στην τάξη. Οι νηπιαγωγοί συγκρίνουν την πρόοδο του κάθε παιδιού με τον εαυτό του και όχι με τους άλλους π.χ. ζωγραφίζει ένα πρόσωπο τόσο καλά όσο το έκανε το φθινόπωρο;Τα ρούχα του σχολείου να είναι ρούχα για παιχνίδι. Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά θέλουμε να είναι χαρούμενα και δημιουργικά, γεγονός που μερικές φορές σημαίνει και "λερωμένα"! Κανείς δεν θα σας κρίνει αν το παιδί σας δεν είναι ντυμένο για φωτογράφιση περιοδικού!Τα "πολυάσχολα" νήπια συχνά περιμένουν μέχρι το τελευταίο λεπτό για να πάνε στην τουαλέτα! Ζώνες και επιπλέον κουμπιά, μπορεί να είναι ωραία, αλλά δημιουργούν δυσκολίες και "ατυχήματα"...Αποχαιρετισμοί: Ένα φιλί, μια αγκαλιά και ένα «Να περάσεις μια υπέροχη μέρα!», είναι όλα όσα χρειάζονται. Με εξαίρεση την αρχή της σχολικής χρονιάς, όπου το παιδί προσαρμόζεται, μην χρονοτριβείτε. Εάν στο παιδί σας αρέσει να γνωρίζει το πρόγραμμά του, μπορείτε να πείτε ακόμη κάτι που θα κάνετε μαζί όταν τελειώσει το σχολείο, π.χ. «Θα πάμε μαζί στο πάρκο!». Και μην πισωγυρίζετε διότι έτσι αυξάνεται δραματικά ο στρεσογόνος παράγοντας. Είναι καλύτερα να κάνετε μια καθαρή και γρήγορη αποχώρηση ακόμη κι αν το παιδί κλαίει. Σιγά σιγά θα αντιληφθεί τι συμβαίνει και θα αποκτήσει τον έλεγχο της κατάστασης.Ψείρες! Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μην νιώθετε άσχημα. Ενημερώστε τη νηπιαγωγό ώστε να αποφευχθεί η εξάπλωση.Δείξτε κατανόηση και στα άλλα παιδιά όπως δείχνετε και στο δικό σας. Γνωρίζετε πως τα παιδιά περνούν δύσκολες φάσεις και οι οικογένειες τους αντιμετωπίζουν άγχος που μερικές φορές τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις. Αν κάποιο παιδί είναι επιθετικό, έχετε την πίστη ότι οι νηπιαγωγοί θα κρατήσουν το δικό σας ασφαλές και θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να βελτιώσουν την κατάσταση.Αν το δικό σας παιδί είναι επιθετικό. Μπορεί να σας φαίνεται αδιανόητο ότι το "αγγελούδι" σας μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά έχετε πίστη στα λόγια των νηπιαγωγών και μην αμφισβητείτε τα συμβάντα. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Συνεργαστείτε!Αν σας πουν ότι το παιδί σας θα είχε όφελος εάν περνούσε από μια περαιτέρω αξιολόγηση σε κάποιο τομέα των αναπτυξιακών του δεξιοτήτων, αυτό είναι κάτι που δεν λέγεται επιπόλαια. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν το παιδί σας όχι μόνο όπως είναι τώρα,αλλά όπως θα είναι στο Δημοτικό Σχολείο. Επιθυμούν να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό, οπότε δείξτε εμπιστοσύνη. Δεν είναι κάτι κακό, κάτι που να σας κάνει να ντρέπεστε. Πολλά παιδιά λαμβάνουν βοήθεια από λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κλπ. προκειμένου να βοηθηθούν.Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί εσάς ή το παιδί σας, πείτε το! Όχι όμως ενώπιον όλων των γονέων και των παιδιών την ώρα της αποχώρησης. Επιδιώξτε την κατ΄ιδίαν συνάντηση με τις νηπιαγωγούς και μιλήστε γι'αυτό που σας απασχολεί. Και οι νηπιαγωγοί επιθυμούν όπως κι εσείς, το παιδί σας να είναι χαρούμενο και είναι πρόθυμες να διορθώσουν τα λάθη τους.Τα τυποποιημένα κρουασάν, το σοκολατούχο γάλα και τα μπισκότα δεν είναι γεύμα, είναι ένας μικρός μπουφές επιδορπίων!Δώστε προσοχή στις ανακοινώσεις, που υπάρχουν στην είσοδο του σχολείου ή σε σημειώματα μέσα στην τσάντα του παιδιού. Μπορεί να περιέχουν νέα σχετικά με διάφορες δράσεις της τάξης, όπου μπορεί να ζητείται η συμμετοχή σας, κι αν δεν δώσετε προσοχή τότε τις συνέπειες τις υπομένει άθελά του το ίδιο το παιδί.Συνέπεια στην ώρα. Το παιδί χάνει ένα κομμάτι από την καθημερινή ρουτίνα του σχολείου, αν συνεχώς καθυστερεί, και έρχεται σε δύσκολη θέση απέναντι στους συμμαθητές και τη νηπιαγωγό του. Ενώ στην αποχώρηση είναι δύσκολο να διαχειριστεί τους λόγους που φεύγει πάντα τελευταίο από το σχολείο.Το άρρωστο παιδί πρέπει να μένει στο σπίτι του. Στο σχολείο δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει, αφού δεν θα νιώθει καλά και ταυτόχρονα ενδέχεται να προκαλέσει επιδημία.Μην αποκρύπτετε σημαντικές πληροφορίες. Εμπιστευτικά μιλήστε στις νηπιαγωγούς για οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή του παιδιού π.χ. διαζύγιο, νέο μωρό, αλλά και ο,τιδήποτε αφορά το ιατρικό του ιστορικό, προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις αδυναμίες του και να δουλέψουν πάνω σ΄αυτές.Όχι απουσίες χωρίς σοβαρό λόγο. Περιστασιακά μια μέρα εκτός σχολείου δεν είναι και σπουδαία υπόθεση. Αν όμως αυτό γίνεται συχνά τότε το παιδί λαμβάνει ένα εσφαλμένο μήνυμα. Το σχολείο είναι σημαντικό και αυτό επιβεβαιώνεται με την παρουσία. Μια παρουσία που πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη.Ατυχήματα συμβαίνουν. Οι νηπιαγωγοί κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να μην συμβεί το παραμικρό μέσα στη σχολική μέρα, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να μην δουν κάτι κάποια στιγμή. Είναι αναπόφευκτο.Ενισχύστε τις γνώσεις που μεταφέρει το παιδί από το σχολείο με επιπλέον δραστηριότητες, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Έτσι το βοηθάτε να εμπεδώσει τις νέες γνώσεις και τελικά να ενισχύσει τη δυναμική της ομάδας στην τάξη.Παιχνίδια από το σπίτι. Τα παιχνίδια αυτά δημιουργούν εντάσεις διότι τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν θέλουν να τα μοιραστούν με τους άλλους, αλλά από την άλλη θέλουν να τα παρουσιάσουν σε όλους! Επίσης, κατά έναν περίεργο λόγο, πάντα τα παιχνίδια αυτά καταλήγουν σπασμένα!Ακολουθήστε τους κανόνες που το παιδί έχει μάθει στο σχολείο, και αντικειμενικά ισχύουν, για να τους ακολουθήσει κι αυτό. Με το να αμφισβητείτε τη σημαντικότητά τους, το σχολείο χάνει την αξιοπιστία του και το παιδί βρίσκεται μπροστά σε διλήμματα που δυσκολεύεται να διαχειριστεί.Δεν μπορούν όλα τα παιδιά να συμπαθήσουν τη δασκάλα τους αμέσως (προφανώς ούτε και εσείς!). Χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί η εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός. Υποστηρίξτε τις νηπιαγωγούς και αποφύγετε τις όποιες ενστάσεις σας μπροστά στο παιδί. Γίνετε το σωστό παράδειγμα στη δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων. ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. Θα αναπτύξει όμως όλες τις κιναισθητικές, αντιληπτικές, μνημονικές, γλωσσικές και μεταγλωσσικές ικανότητες, που το καθιστούν έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί/πιεστεί/απογοητευτεί στην εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης, ένα χρόνο αργότερα στην Α΄ Δημοτικού. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Πολλοί γονείς βιώνουν το δίλημμα για το αν είναι έτοιμο ή όχι το παιδί τους να πάει στον παιδικό σταθμό. Η αγωνία αυτή διογκώνεται όταν το παιδί είναι το πρωτότοκο της οικογένειας και καταλαγιάζει για το δευτερότοκο, τριτότοκο κ.λπ., όπως άλλωστε και όλα τα γονεϊκά άγχη. Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει ένα σαφές «ναι» ή «όχι» στο ερώτημα, απλώς ορισμένοι δείκτες που σχετίζονται με τη δομή της προσωπικότητας του παιδιού, του γονιού και με το περιεχόμενο της σχέσης τους. Το ειδικό συμβολικό βάρος που αποκτά η έννοια του αποχωρισμού μέσα στη σχέση αυτή κατέχει κεντρικό ρόλο. Τα περισσότερο έτοιμα για τον παιδικό σταθμό παιδιά τείνουν να: έχουν αυτοπεποίθηση, αναζητούν την κοινωνικοποίηση (π.χ. θέλουν την παρέα άλλων παιδιών), έχουν υψηλά επίπεδα ενέργειας, παίζουν μόνα τους και νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, έχουν εκτεθεί σε μικρούς αποχωρισμούς από τους γονείς (λόγω εργασίας, ταξιδιών κ.λπ.) και έχουν προσαρμοστεί επιτυχώς σε αυτούς, νιώθουν συναισθηματική ασφάλεια με τους γονείς χωρίς να απειλούνται με τη φυσική τους απουσία και έχουν μάθει να προσαρμόζονται σε κανόνες και όρια. Αντίθετα, στο προφίλ των παιδιών που ίσως δυσκολευτούν να αντέξουν τη μεγάλη αυτή αλλαγή περιλαμβάνονται χαρακτηριστικά όπως: έντονη ταραχή και κλάμα όταν ο γονιός απομακρύνεται από κοντά τους, μεγάλη ανάγκη για διαβεβαίωση πριν από κάθε απόφαση, μειωμένη για την ηλικία του παιδιού αυτονομία της κρίσης του, υψηλή εξάρτηση ανάμεσα στον γονιό και στο παιδί, χαμηλή αυτοεκτίμηση, υπερπροστατευτικότητα, τάσεις αποφυγής. Και οι ίδιοι οι γονείς όμως είτε θα βοηθήσουν είτε θα σαμποτάρουν την προσαρμογή του παιδιού. Στην πρώτη περίπτωση ο γονιός έχει αυτοπεποίθηση και ναι μεν λατρεύει το παιδί του αλλά η σχέση αυτή διέπεται από υγιή και ευδιάκριτα όρια, καθώς και από μια προσδοκία που θα μπορούσε να περιγραφεί ως «πέτα με τα φτερά σου, εγώ είμαι εδώ όποτε και αν με χρειαστείς». Στη δεύτερη περίπτωση ο γονιός είναι ο ίδιος ανασφαλής και βιώνει τους αποχωρισμούς στη ζωή με πολύ επώδυνο τρόπο, χωρίς να έχει επεξεργαστεί επαρκώς μέσα του τη δυσκολία αυτή. Ως αποτέλεσμα ο γονιός αυτός άρρητα περνάει το μήνυμα στο παιδί του ότι «πέτα με τα φτερά τα δικά μου αλλά επειδή ακόμη σε χρειάζομαι και με χρειάζεσαι γύρνα σε εμένα, εδώ είσαι πιο ασφαλής». Επομένως η απάντηση στο ερώτημα αν το παιδί είναι έτοιμο για τον σταθμό θα εξαρτηθεί περισσότερο από την καταλληλότητα του γονιού να διαχειριστεί επιτυχώς τις πολυσήμαντες έννοιες της αυτονομίας, των ορίων και της ελευθερίας του εαυτού του και κατ’ επέκταση του παιδιού του. Ετοιμος γονιός σημαίνει και έτοιμο παιδί και αντίστροφα! Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας - ψυχοθεραπεύτρια, e-mail myrsini.kostopoulou@gmail.com, www.myrsinikostopoulou.com Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Περισσότερα από 250.000 παιδιά σε όλη την Ελλάδα δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας και δεν κάνουν τα απαραίτητα εμβόλια. Ο αριθμός αυτός υπολογίζεται κατά προσέγγιση, καθώς την ίδια ώρα, δεν υπάρχουν στοιχεία για το εμβολιαστικό επίπεδο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η χώρα να μην παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα σχετικά στοιχεία που είναι υποχρεωμένη να δώσει. Όπως εξήγησε σε συνέντευξη Τύπου η γενική γραμματέας των «Γιατρών του Κόσμου», Λιάνα Μαΐλλη, ο υπολογισμός αυτός έγινε πριν από δύο χρόνια, πολύ πριν υπάρξει η δραματική αύξηση του μεταναστευτικού και προσφυγικού ρεύματος. «Στους αριθμούς που είχαμε προστίθενται και τα παιδιά των προσφύγων που δεν ξέρουμε πόσα εμβόλια έχουν κάνει. Όλα αυτά δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση και είναι ορατός ο κίνδυνος να εμφανιστούν νοσήματα που είχαν εξαλειφθεί, όπως η διφθερίτιδα, ο τέτανος, ο κοκίτης, η ιλαρά και η πολιομυελίτιδα, και τα οποία σποραδικά εμφανίζονται», υπογράμμισε η κ. Μαΐλλη. Μετά την απόλυση μεγάλου αριθμού γιατρών, συμπλήρωσε η ίδια, «ο ΕΟΠΥΥ και οι άλλες δομές υγείας έχουν αποδεκατιστεί και δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τους ασφαλισμένους, πόσο μάλλον τα ανασφάλιστα παιδιά». Υψηλά είναι και τα ποσοστά των οδοντιατρικών προβλημάτων στα παιδιά. Σύμφωνα με τον πρόεδρο των «Γιατρών του Κόσμου», Νικήτα Κανάκη, πριν από δύο χρόνια ο δείκτης τερηδόνας στα παιδιά ήταν 60%, ποσοστό που σήμερα έχει αυξηθεί, ωστόσο και εκεί δεν υπάρχουν τα πραγματικά στοιχεία. «Έως το 2013 είχαμε μια διαφοροποίηση των αστικών περιοχών με την περιφέρεια. Στις μη αστικές περιοχές έπαιζαν ρόλο τα κέντρα υγείας, ωστόσο με τη συνταξιοδότηση και τον αργό θάνατο του συστήματος υγείας οι πρώτες θέσεις που μένουν κενές είναι των οδοντιάτρων, άρα πλήττεται η οδοντιατρική φροντίδα στην επαρχία. Επίσης, στις μεγάλες πόλεις ήταν καθαρά ιδιωτική η οδοντιατρική περίθαλψη και τώρα αυτό χάνεται λόγω της οικονομικής κρίσης», εξήγησε ο Μιχάλης Καλαβρυτινός, εκ μέρους της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας. Προγράμματα εμβολιασμού Δύο προγράμματα παιδικού εμβολιασμού και οδοντιατρικής φροντίδας συνδιοργάνωσαν η «Ελληνική Πρωτοβουλία» και το ελληνικό τμήμα των «Γιατρών του Κόσμου» από τον Φεβρουάριο του 2014 έως και τον Ιούνιο του 2015. Από τα δύο προγράμματα ωφελήθηκαν συνολικά 15.303 άτομα, στη συντριπτική πλειονότητά τους ανασφάλιστοι πολίτες. Για τα δύο προγράμματα ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός «Ελληνική Πρωτοβουλία» έδωσε δωρεά 300.000 δολαρίων προς τους «Γιατρούς του Κόσμου». Κατά τη διάρκεια του προγράμματος παιδικού εμβολιασμού συνολικά εξετάστηκαν και εμβολιάστηκαν 6.878 παιδιά, ενώ πραγματοποιήθηκαν 7.981 εμβολιασμοί τόσο στα ανοιχτά πολυϊατρεία της οργάνωσης (Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Χανιά) όσο και κατά τη διάρκεια των επισκέψεων της οργάνωσης σε σχολεία και ιδρύματα που φιλοξενούν παιδιά ανά την Ελλάδα. Στα παιδιά προσφέρθηκε πλήρης εμβολιαστική κάλυψη με τα εμβόλια που είναι υποχρεωτικά (κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου, του κοκίτη, της πολιομυελίτιδας, του αιμόφιλου, της ηπατίτιδας Α' και Β', της ανεμοβλογιάς, της μηνιγγίτιδας, του πνευμονιόκοκκου, της ιλαράς, της παρωτίτιδας και της ερυθράς). «Για να πάει ένα παιδί σχολείο θα πρέπει να δείξει το βιβλιάριο υγείας, όπου φαίνεται αν είναι πλήρως εμβολιασμένο. Οπότε η απουσία εμβολιασμών στα παιδιά έχει επίδραση και στη φοίτησή τους», επισήμανε η κ. Μαΐλλη. «Είναι οξύμωρο σχήμα ότι η Πολιτεία δεν μπορεί να δώσει δωρεάν στα παιδιά τα εμβόλια, την ώρα που το πρόγραμμα εμβολιασμών είναι υποχρεωτικό», συμπλήρωσε η ίδια. Στο πλαίσιο του προγράμματος οδοντιατρικής κάλυψης παιδιών και ενηλίκων, ομάδα οδοντιάτρων των «Γιατρών του Κόσμου» παρείχε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια οδοντιατρική φροντίδα σε παιδιά και ενηλίκους που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Η οδοντιατρική περίθαλψη έγινε σε ασθενείς που προσήλθαν στα οδοντιατρικά τμήματα των ανοιχτών πολυϊατρείων της οργάνωσης σε Αθήνα και Πέραμα ή στην κινητή οδοντιατρική μονάδα που βρέθηκε σε περιοχές εκτός Αττικής. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος εξετάστηκαν 2.422 ενήλικοι και 6.003 παιδιά, ενώ παρασχέθηκε και ορθοδοντική θεραπεία σε επιπλέον 54 άτομα. «Πίσω από τα νούμερα υπάρχουν ανθρώπινες ιστορίες. Πολλά από τα παιδιά πονούσαν, είχαν πρόβλημα και είχαν ενοχική στάση προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αδυναμία των γονιών τους να πληρώσουν την οδοντιατρική περίθαλψη», παρατήρησε ο Ν. Κανάκης. Ελληνική Πρωτοβουλία Η «Ελληνική Πρωτοβουλία» είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια στις ΗΠΑ, έπειτα από πρωτοβουλία των Ελλήνων της Αμερικής και πλέον και της Αυστραλίας. Στόχος της είναι να συλλέγει πόρους από την ομογένεια και να τους διανέμει στην Ελλάδα, όπου υπάρχει ανάγκη. Όπως επισήμανε ο διευθυντής προγραμμάτων του οργανισμού, Μιχάλης Πρίντζος, οι δύο τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται η «Ελληνική Πρωτοβουλία» είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν την περίοδο της οικονομικής κρίσης και η ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας. Στον τομέα της αντιμετώπισης της κρίσης η «Ελληνική Πρωτοβουλία» έχει δωρίσει περισσότερα από 2,5 εκατ. δολάρια σε διάφορες δράσεις. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ένα εντυπωσιακό βίντεο αφιερωμένο στα παιδιά που θέλουν να κηνυγήσουν τα όνειρά τους. Το μήνυμα προς τους γονείς είναι απλό: «αν αγαπάς κάτι το αφήνεις ελεύθερο». Παρακολουθείστε το: Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Αν το μικρό σας έχει περάσει απ’ τον παιδικό σταθμό τα πράγματα θα είναι πολύ εύκολα, αφού η μετάβαση στο νηπιαγωγείο αποτελεί ένα μικρό "υπο-βήμα" της κοινωνικής του εξέλιξης. Ωστόσο, με τα νέα προγράμματα η ημέρα στο νηπιαγωγείο είναι πιο δομημένη και περιλαμβάνει "μαθήματα", όπως προγραφή και προανάγνωση, τα οποία εισάγουν τα παιδιά στον κόσμο της γνώσης. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να προσαρμοστεί καλύτερα στο νέο του ξεκίνημα; Αν αλλάζει σχολικό χώρο –απ’ τον παιδικό σταθμό στο δημόσιο νηπιαγωγείο της γειτονιάς- καλό είναι να εξοικειωθεί με το περιβάλλον πριν την πρώτη μέρα του σχολείου. Αν δεν πήγατε μαζί για την εγγραφή του, πηγαίνετε τώρα μια επίσκεψη. Από την 1η Σεπτεμβρίου τα σχολεία είναι ανοιχτά, οπότε μπορείτε να κάνετε μια βόλτα στο προαύλιο ή ίσως και να δείτε από κοντά μια τάξη για να πάρει μια ιδέα και να εξοικειωθεί με το χώρο. Αν το παιδί σας δεν έχει κατακτήσει ακόμη όλα τα στάδια της αυτοεξυπηρέτησης είναι καλό να το βοηθήσετε να εξασκηθεί και να του κάνετε πιο εύκολη τη ζωή – και την ένταξη στην ομάδα! Θυμηθείτε πως μερικές φορές ο αποχωρισμός είναι δύσκολος και αμαυρώνει τη χαρά των πρώτων ημερών στο καινούργιο σχολείο. Δεν αποτελεί όμως αποτυχία ούτε του παιδιού, ούτε του γονιού να προσαρμοστεί το νήπιο σε αυτό το καινούργιο στάδιο της ζωής του. Για νήπια με αυτοπεποίθηση Το παιδί θα νιώθει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και θα ξεκινήσει με αυξημένη σιγουριά αν μπορεί να αυτοεξυπηρετείται άνετα. Επιλέγετε άνετα ρούχα για το σχολείο, όπως μπουφάν με velcro (χριτς χρατς) ή φερμουάρ αντί για κουμπιά, φόρμα με λάστιχο, παπούτσια με κλείσιμο velcro. Αποφασίστε πως κάποια ρούχα που θα είναι για το σχολείο θα λεκιαστούν με μπογιές ή θα σκιστούν. Καλό είναι το παιδί να μην έχει το επιπλέον άγχος μη λερωθεί ή μη χαλάσει τα ρούχα του. Αν το παιδί σας αγχώνεται με τη χρήση της τουαλέτας μπορείτε να του βάλετε στην τσάντα του μερικά πλαστικά καλύμματα μιας χρήσης τα οποία θα του επιτρέπουν να κάθεται στη λεκάνη της τουαλέτας διευκολύνοντας την όλη διαδικασία. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ένα παιδί έχει αυτοπεποίθηση όταν αντιλαμβάνεται τον εαυτό του θετικά και πιστεύει στις δυνατότητες και τις ικανότητές του. Η αυτοπεποίθηση αντανακλάται μέσα από τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις του ατόμου. Ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση λειτουργεί ανεξάρτητα, αναλαμβάνει ευθύνες, υπερηφανεύεται για τις επιτυχίες του, ανέχεται απογοητεύσεις, δοκιμάζει νέα πεδία και προκλήσεις, ενώ μπορεί να διαχειρίζεται τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα. Ακόμη, ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση είναι ένα παιδί που μπορεί να προσφέρει βοήθεια στους άλλους. Ωστόσο, ένα παιδί που δεν αποφεύγει τις νέες εμπειρίες, αισθάνεται μονίμως πως δεν το αγαπούν και δεν το θέλουν, κατηγορεί τους άλλους για τις δικές του αδυναμίες, δεν μπορεί να ανεχθεί απογοητεύσεις, αυτομειώνεται και είναι ευάλωτο. Πώς κτίζεται όμως η αυτοπεποίθηση; Η αυτοπεποίθηση κτίζεται όταν εκφράζει κανείς σταθερά τις επιθυμίες του, όταν μαθαίνει να παίρνει την ευθύνη για τα συναισθήματα του, όταν εστιάζεται σε αυτά που μπορεί να καταφέρει και όταν φέρεται κανείς στον εαυτό του με τον τρόπο που θέλει οι άλλοι να του φέρονται. Οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους όταν δείχνουν ότι χαίρονται με τις επιτυχίες των παιδιών τους και το δείχνουν, και όταν είναι γενναιόδωροι με τους περιγραφικούς επαίνους. Ακόμη οι γονείς ενισχύουν τα παιδιά τους όταν τα μαθαίνουν να κάνουν θετικές αυτο-δηλώσεις, όταν αποφεύγουν τη γελοιοποίηση των παιδιών, αλλά και όταν διδάσκουν στα παιδιά τους τρόπους για το πώς να λαμβάνουν και να αξιολογούν τις αποφάσεις τους. Ένας πολύ εποικοδομητικός τρόπος είναι η άσκηση των παιδιών στην αυτοπειθαρχία. Ένα παιδί το οποίο πιστεύει και εκτιμά τον εαυτό του είναι πιο επιδέξιο σε κοινωνικές δεξιότητες. Με τον όρο κοινωνικές δεξιότητες ονομάζουμε τις καλές κοινωνικές δεξιότητες που επιτρέπουν στο παιδί να γνωρίζει τι πρέπει να πει και πώς να κάνει καλές επιλογές, αλλά και πώς να συμπεριφερθεί σε διαφορετικές συνθήκες. Οι καλές κοινωνικές δεξιότητες αποτελούν τη βάση για την καλή σχολική επίδοση, την ορθή συμπεριφορά, τις υγιείς οικογενειακές σχέσεις, καθώς και τη συμμετοχή σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Πώς όμως αποκτά ένα παιδί θετικές κοινωνικές δεξιότητες; Συνήθως η διαχείριση του θυμού και των συγκρούσεων, η κατανόηση κι αναγνώριση της γνώμης των άλλων, η δυνατότητα διαπραγμάτευσης και αντίστασης με τους συνομηλίκους, η ενεργητική ακρόαση και η αποδοχή και ανοχή του διαφορετικού λειτουργούν υποβοηθητικά στη δόμηση θετικών κοινωνικών δεξιοτήτων. Αν τοποθετούσαμε τις κοινωνικές δεξιότητες σε κατηγορίες, θα αναφέραμε τέσσερεις κατηγορίες: τις δεξιότητες επιβίωσης, τις διαπροσωπικές δεξιότητες, τις δεξιότητες λύσης προβλημάτων και τις δεξιότητες λύσης των συγκρούσεων. Θα λέγαμε λοιπόν πως ένα παιδί που μπορεί να ακολουθεί οδηγίες και αγνοεί περισπάσεις έχει έναν επαρκή δείκτη δεξιότητων επιβίωσης. Όσον αφορά τις διαπροσωπικές δεξιότητες, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι ένα παιδί που μπορεί να συμμετάσχει στις δραστηριότητες και να περιμένει τη σειρά του έχει μια επαρκή ανταπόκριση διαπροσωπικής επικοινωνίας. Ακόμη, ένα παιδί που μπορεί να λύνει προβλήματα, να ζητά βοήθεια, να απολογείται και να δέχεται τις συνέπειες των πράξεών του, και ένα παιδί που αντιμετωπίζει την ήττα, τις κατηγορίες και την πίεση της ομάδας μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικά δεξιότεχνο. Οι βασικές δεξιότητες αυτοελέγχου είναι πολύ σημαντικές για να αντεπεξέλθει το παιδί στις κοινωνικές προκλήσεις. Αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά του το παιδί, παρατηρώντας προσεκτικά, καθυστερώντας την αντίδρασή του και γνωρίζοντας εναλλακτικές αντιδράσεις του, μπορεί να ελέγξει τις παρορμήσεις του αποτελεσματικά και να αντεπεξέλθει στις κοινωνικές προκλήσεις! ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ-ΤΡΥΦΩΝΙΔΟΥ MA, Msc, MAAT, PgP, PHD, Ψυχολόγος Εξελικτικής-Σχολικής κατεύθυνσης-Ψυχοθεραπεύτρια Δείτε ολόκληρο το άρθρο