admin

Το ποσοστό επίτευξης κυήσεως ήταν συνολικά 30%, με εκείνο έπειτα από κατάψυξη να είναι 35% και με δωρεά ωαρίων 54%. Περισσότεροι από 12.000 κύκλοι εξωσωματικής, κυρίως σε γυναίκες ηλικίας άνω των 35 ετών, πραγματοποιούνται ετησίως στη χώρα μας, με τον έναν στους τρεις να καταλήγει σε εγκυμοσύνη. Από αυτές τις κυήσεις, λιγότερο από 0,5% αφορούν τρίδυμα μωρά και το σχεδόν 6,5% είναι δίδυμες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται μείωση των εμβρύων που κυοφορούν οι γυναίκες. Πρόκειται για τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία (αφορούν το έτος 2013) της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΕΑΙΥΑ) που αφορούν τους κύκλους εξωσωματικής σε 41 (επί συνόλου 44) κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που λειτουργούν στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία, έγιναν 12.207 νέοι κύκλοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, οι 2.395 από τους οποίους ήταν με κλασική εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) και οι 9.812 με μικρογονιμοποίηση ωαρίων (ICSI). Το ποσοστό επίτευξης κυήσεως ήταν συνολικά 30%, με εκείνο έπειτα από κατάψυξη να είναι 35% και με δωρεά ωαρίων 54%. Ο αριθμός των τριδύμων κυήσεων ήταν μόλις 31, των διδύμων 408 και σε 25 περιπτώσεις έγινε μείωση στον αριθμό των εμβρύων. Από τις χιλιάδες γυναίκες που υποβλήθηκαν σε εξωσωματική, καμία δεν εκδήλωσε σοβαρές επιπλοκές. Υπήρξαν όμως 38 περιπτώσεις συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών και 13 αιμορραγίες κατόπιν ωοληψίας. «Η εξωσωματική στη χώρα μας είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική και ασφαλής μέθοδος αντιμετώπισης των προβλημάτων υπογονιμότητας. Παρόλο που πολλές γυναίκες φοβούνται ότι θα έχουν παρενέργειες από τα φάρμακα που χορηγούνται για τη διέγερση των ωοθηκών, τα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι είναι ασφαλή, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα» λέει ο ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος Δρ. Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Μέχρι σήμερα, μετά από πολλαπλές έρευνες για τη σχέση ορμονικών φαρμάκων και ανάπτυξης κακοήθων νόσων δεν έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει αιτιολογική σχέση. Σε γυναίκες χαμηλού κινδύνου, δηλαδή χωρίς ατομικό ιστορικό ή οικογενειακό ιστορικό, η χρήση ορμονικών φαρμάκων δεν σχετίζεται με πρόκληση κακοήθων νόσων. Αντίθετα, σε γυναίκες υψηλού κινδύνου, με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό κακοήθους νόσου, μεγαλύτερης ηλικίας ή με πολλαπλές θεραπείες στο παρελθόν με ορμονικά φάρμακα συστήνεται προσοχή, καθώς η ορμονική θεραπεία μπορεί να προάγει την ανάπτυξη παθολογίας στα ορμονοευαίσθητα όργανα. Επομένως, βασικό στοιχείο ελέγχου πριν από την έναρξη της ορμονικής θεραπείας σε μία γυναίκα είναι η λεπτομερής λήψη ιστορικού, η αναγνώριση παραγόντων επικινδυνότητας και η διεξαγωγή προληπτικών ελέγχων, όπως το τεστ Παπανικολάου, ο υπέρηχος μαστού, η μαστογραφία και το υπερηχογράφημα γεννητικών οργάνων. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM) και τη βρετανική Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης & Εμβρυολογίας (HFEA), οι πιο συνηθισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων αυτών είναι πόνος στο στομάχι, εξάψεις, διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης, βαριά περίοδος, ευαισθησία στους μαστούς, αϋπνία, αυξημένη ούρηση, σπυράκια, πονοκέφαλος, αύξηση του σωματικού βάρους, ζάλη και κολπική ξηρότητα. Ένας άλλος κίνδυνος ο οποίος, όμως, είναι σπάνιος με τη χρήση των ανταγωνιστών και την εμβρυομεταφορα σε δεύτερο χρόνο μετά από κατάψυξη των εμβρύων, είναι το σύνδρομο υπερδιέγερσης ωοθηκών, που τυπικά διαρκεί μία εβδομάδα και χαρακτηρίζεται από διόγκωση και πόνο των ωοθηκών αλλά και γενικότερα της κοιλιάς. Η γυναίκα μπορεί επίσης να έχει τυμπανισμό (φούσκωμα), ενώ μερικές φορές παρατηρούνται ναυτία, έμετος και διάρροια. Τα νεότερα φάρμακα που έχουν αναπτυχθεί για τη θεραπεία της εξωσωματικής γονιμοποίησης επιτρέπουν την ολοκλήρωση της θεραπείας στο μισό περίπου χρονικό διάστημα συγκριτικά με τα φάρμακα της προηγούμενης γενιάς. Τα νεότερα πρωτόκολλα καθιστούν τον έλεγχο της ανταπόκρισης των ωοθηκών πιο εύκολο και επιτρέπουν την μείωση της ανάπτυξης του συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Επιπλέον, πρόσφατα ενσωματώθηκαν φάρμακα στην θεραπεία υποβοήθησης που αντικαθιστούν τις καθημερινές ενέσεις με μία εφάπαξ χρήση. Κάτι τέτοιο σημαίνει λιγότερες ενέσεις, λιγότερες ενοχλήσεις από την καθημερινή χρήση ενέσεων και μεγαλύτερη ευελιξία από την πλευρά των γυναικών που υποβάλλονται σε θεραπεία. Έχει επίσης αποκλειστεί το ενδεχόμενο να αυξάνουν τα φάρμακα τον κίνδυνο καρκίνου στα παιδιά, όπως έδειξε και μία από τις μεγαλύτερες μελέτες του είδους που πραγματοποιήθηκε σε 106.013 παιδιά τα οποία γεννήθηκαν έπειτα από εξωσωματική γονιμοποίηση. Η μελέτη αυτή, που δημοσιεύθηκε το 2013 στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή δεν συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, συμπεριλαμβανομένης της λευχαιμίας και των όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός). Παρότι εξάλλου κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι οι γενετικές ανωμαλίες είναι κάπως περισσότερες στα μωρά της εξωσωματικής, άλλες έχουν αντικρούσει αυτό το εύρημα, ενώ δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί αν μια πιθανή συσχέτιση οφείλεται στα φάρμακα της εξωσωματικής ή στις αιτίες της υπογονιμότητας του ζευγαριού που το οδηγούν στη λύση της εξωσωματικής. Επιπρόσθετα, «τα ζευγάρια πρέπει να ξέρουν πως όταν διαβάζουν κάπου ότι ο κίνδυνος μιας επιπλοκής “διπλασιάζεται με την εξωσωματική”, είναι σημαντικό να ξέρουν σε τι αναφέρεται αυτό», υπογραμμίζει ο Δρ. Βασιλόπουλος. «Άλλο είναι να διπλασιάζεται ένας κίνδυνος που από μόνος του είναι 0,001% και άλλο ένας κίνδυνος που αρχίζει από το 10%. Επομένως, να συζητούν ό,τι τους προβληματίζει με τον γιατρό τους για να εξακριβώνουν αν ο “διπλασιασμός” ισοδυναμεί με σημαντικό κλινικό κίνδυνο ή όχι». Σε κάθε περίπτωση, «ο μεγαλύτερος κίνδυνος που συνδέεται με τις θεραπείες γονιμότητας είναι οι πολύδυμες κυήσεις γι’ αυτό και είναι θεσπισμένοι περιορισμοί στον αριθμό των εμβρύων που μπορούν να εμφυτευθούν στη γυναίκα», προσθέτει. Οι πολύδυμες κυήσεις συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών (π.χ. πρόωρος τοκετός, αποβολή, καισαρική τομή, διαβήτης κύησης, υπέρταση κύησης, προεκλαμψία) και με αυξημένους κινδύνους για την υγεία των εμβρύων (π.χ. χαμηλό βάρος γέννησης, αναπτυξιακές δυσκολίες). Μελέτες έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος του μωρού να χαθεί πριν καν γεννηθεί ή μέσα στην πρώτη εβδομάδα της ζωής του είναι τετραπλάσιος για τα δίδυμα έμβρυα απ’ ό,τι για τα μονήρη, ενώ στις τρίδυμες κυήσεις ο κίνδυνος επταπλασιάζεται, σύμφωνα με την HFEA. Επίσης ο κίνδυνος εγκεφαλικής παράλυσης είναι πενταπλάσιος στις δίδυμες κυήσεις και 18 φορές μεγαλύτερος στις τρίδυμες, απ’ ό,τι στις μονήρεις. «Για όλους αυτούς τους κινδύνους το ζευγάρι πρέπει να ενημερώνεται αναλυτικά από τον θεράποντα ιατρό, με βάση και τον Κώδικα Δεοντολογίας της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής που εξέδωσε πρόσφατα η ΕΑΙΥΑ», καταλήγει ο Δρ. Βασιλόπουλος. Πηγή: protothema.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η ποιότητα του φαγητού είναι βασικό μέλημα κάθε γονιού. Πέρα όμως από το τι τρώνε τα παιδιά είναι σημαντικό και το πώς τρώνε. Ξεκινώντας από τις μικρές ηλικίες, είναι χρήσιμο να διαμορφώσουν τα παιδιά τις σωστές συνήθειες γύρω από το φαγητό ή αλλιώς τις «συνθήκες του τρώγειν». Καταρχήν είναι σημαντικό τα παιδιά να τρώνε πάντα σε χώρο ειδικά διαμορφωμένο για φαγητό, όπως η κουζίνα ή η τραπεζαρία, και όσο και αν ακούγεται αυτονόητο, θα πρέπει να κάθονται στην καρέκλα, και όχι για παράδειγμα να είναι όρθια ή σε κίνηση. Αυτό θα τα βοηθήσει να διαμορφώσουν μια περισσότερο υγιή και ισορροπημένη σχέση με το φαγητό και να μην συνδυάζουν το φαγητό με άλλες δραστηριότητες της μέρας τους (π.χ. παιχνίδι, παρακολούθηση ταινίας στην τηλεόραση κ.α.). Συνοδευτικά, οι άλλες συνθήκες που πρέπει να πληρούνται την ώρα του γεύματος είναι τα παιδιά να χρησιμοποιούν τα κατάλληλα σκεύη, να τρώνε δηλαδή από το πιάτο τους, με τα δικά τους μαχαιροπίρουνα, και όχι τσιμπολογώντας απευθείας από τις πιατέλες ή την κατσαρόλα, ή να τρώνε με τα χέρια. Έτσι, η διαδικασία του φαγητού δεν είναι μια γρήγορη και βιαστική κατανάλωση ενέργειας. Αντίθετα, τα παιδιά μαθαίνουν να τρώνε αργά, να αισθάνονται το πότε χόρτασαν και να έχουν τον έλεγχο του τι τρώνε. Μια ακόμα πολύ σημαντική συνήθεια γύρω από την ιεροτελεστία του φαγητού, είναι να μην κάνουμε κάτι άλλο παράλληλα. Για τα παιδιά αυτό είναι τις περισσότερες φορές η τηλεόραση, αλλά και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής ή το διάβασμα. Μάλιστα αρκετές φορές οι γονείς ενθαρρύνουν αυτήν την συνήθεια, διότι το να αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού από το φαγητό τους διευκολύνει σε κάποιες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, είναι πιο εύκολο να ταΐσεις ένα μικρό παιδί που είναι απορροφημένο να βλέπει κινούμενα σχέδια ή να «ξεγελάσεις» έτσι ένα μεγαλύτερο παιδί να φάει ένα φαγητό που δεν είναι στις προτιμήσεις του. Στην πραγματικότητα με αυτόν τον τρόπο «εκπαιδεύουμε» το παιδί να τρώει ασυναίσθητα, χωρίς να δίνει την παραμικρή προσοχή στο φαγητό του και κάτι τέτοιο έχει διττό αποτέλεσμα. Συχνότερα, οδηγεί σε υπερκατανάλωση θερμίδων, αφού όντας απορροφημένο σε κάτι άλλο, αγνοεί τα σήματα κορεσμού που το ίδιο του το σώμα στέλνει, είναι πιθανόν όμως να οδηγήσει και στο αντίθετο αποτέλεσμα. Μπορεί δηλαδή, το παιδί να αφήσει το φαγητό του, ενώ αργότερα προσπαθώντας να ικανοποιήσει την πείνα του, να επιλέξει χαμηλότερης θρεπτικής αξίας τρόφιμα. Επιπλέον, η τηλεθέαση κατά τη διάρκεια του φαγητού έχει ως συνέπεια να συνδέονται τα δύο γεγονότα, με αποτέλεσμα κάθε φορά που βλέπει το παιδί τηλεόραση αυτό να διεγείρει την επιθυμία για φαγητό, και αντίστροφα. Είναι ξεκάθαρο ότι το να συνδέεται το φαγητό με άλλες καταστάσεις, ευχάριστες ή μη, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη διαχείριση του βάρους στην παιδική ηλικία -και ακόμα περισσότερο στην ενήλικη ζωή- όπου πια οι συνήθειες αυτές έχουν καθιερωθεί και είναι πολύ δύσκολο να τροποποιηθούν. Συνοψίζοντας, στις αρμοδιότητες του γονιού σε σχέση με τη διατροφή του παιδιού του, πέρα από την ευθύνη να παρέχει τα κατάλληλα τρόφιμα, περιλαμβάνεται και η ευθύνη να εξασφαλίζει ένα ήρεμο και φιλικό για την κατανάλωση φαγητού περιβάλλον. Οι ενδεδειγμένες συνθήκες του τρώγειν μπορεί να ευνοηθούν όταν βρίσκεται όλη η οικογένεια μαζί γύρω από το τραπέζι. Είναι σημαντικό ως γονείς να επιδιώκετε τουλάχιστον ένα γεύμα της ημέρας να καταναλώνεται με όλα τα μέλη της οικογένειας μαζί. Αφενός θα έχετε μια ευκαιρία να διδάξετε άμεσα και αποτελεσματικά, αποτελώντας πρότυπο στα παιδιά σας τις σωστές διατροφικές συνήθειες, αφετέρου το οικογενειακό τραπέζι, κάτω από τις σωστές προϋποθέσεις, μπορεί να συμβάλλει συνολικά στην υγιή ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Mήπως το παιδί σας προτιμά τις έτοιμες τροφές και τα σνακ από το δικό σας φαγητό; Πάντα υπάρχει ένας τρόπος να βελτιώσετε τη διατροφή του, λαμβάνοντας υπόψη και τις επιθυμίες του. Για πολλούς γονείς το καθημερινό φαγητό των παιδιών τους είναι πηγή άγχους. Aπό τη μία η συχνή άρνησή τους για τα γεύματα που τους προσφέρουμε και από την άλλη η προτίμησή τους στα τρόφιμα των φαστφούντ και των σχολικών κυλικείων αρκούν για να μας προκαλέσουν ανησυχία για αν το παιδί μας τρέφεται σωστά. Συχνά όμως ξεχνάμε ότι ένα παιδί μπορεί να μην τρώει, π.χ. αυγό, τρώει όμως με ευχαρίστηση ένα κέικ που έχει αυγά! Για να μην ανησυχείτε αδικαιολόγητα, μάθετε ποια είναι η ισορροπημένη διατροφή για τα παιδιά και πώς μπορείτε να τα βοηθήσετε να συνηθίσουν να τρέφονται υγιεινά. Tι και πόσο πρέπει να τρώνε τα παιδιά ΠOIKIΛIA: Ένα υγιεινό και θρεπτικό διαιτολόγιο είναι αυτό που περιλαμβάνει ποικιλία τροφών, έστω και σε μικρές ποσότητες. Σε γενικές γραμμές, καλό είναι να προσφέρουμε στο παιδί από μία φορά την εβδομάδα κόκκινο κρέας, κοτόπουλο, ψάρι, όσπρια και λαδερά, ενώ στα υπόλοιπα γεύματα μπορούμε να «παίξουμε» με συνδυασμούς αυτών των τροφών, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες προτιμήσεις του παιδιού. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης το υγιεινό μαγείρεμα των τροφών, η χρήση ελαιόλαδου -με μέτρο- και ο περιορισμός του αλατιού, το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί από φυσικά μυρωδικά (π.χ. ρίγανη ή λεμόνι), που νοστιμίζουν το φαγητό χωρίς να επιβαρύνουν τον παιδικό οργανισμό. ΠOΣOTHTA: Ένα ακόμη σημείο που προβληματίζει τους γονείς είναι η «σωστή» ποσότητα των γευμάτων των παιδιών. Kι εδώ πολλές φορές υπερβάλλουμε, με αποτέλεσμα το οικογενειακό τραπέζι να μεταβάλλεται σε πεδίο μάχης ή, ακόμη χειρότερα, να δημιουργούμε προδιάθεση για παχυσαρκία. Για ένα παιδί -μέχρι περίπου τα 12 χρόνια του- μία μικρή μερίδα εστιατορίου είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες του. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε πως κάθε παιδί, όπως και οι ενήλικοι, έχει διαφορετικές διατροφικές ανάγκες. Oπότε, στην περίπτωση που το παιδί τρώει ποικιλία τροφών και η ανάπτυξή του είναι στο πλαίσιο των καμπυλών ανάπτυξης που παρακολουθεί ο παιδίατρος, μπορούμε να σταματήσουμε να ανησυχούμε για την ποσότητα του φαγητού που βάζει στο πιάτο του. Σημάδια ότι το παιδί δεν τρέφεται σωστά Aν πιστεύουμε ότι το παιδί μας δεν τρέφεται σωστά και παρατηρήσουμε κάποια συμπτώματα, είναι σημαντικό να μιλήσουμε με τον παιδίατρο που το παρακολουθεί, ο οποίος θα μας συστήσει τις κατάλληλες εξετάσεις για να διαπιστώσουμε αν το παιδί παρουσιάζει προβλήματα από έλλειψη θρεπτικών συστατικών. Tα σημαντικότερα συμπτώματα που πρέπει να αξιολογήσουμε είναι: ● Aσυνήθιστη ωχρότητα. ● Aσυνήθιστη τριχόπτωση. ● Διάσπαση της προσοχής του, κυρίως στο σχολείο. ● Eύκολη κόπωση. Πώς θα μάθει να τρώει σωστά Oι γονείς δεν πρέπει να ανησυχούν αν τα παιδιά τους δεν ακολουθούν το «ιδανικό» διαιτολόγιο. Πολλά παιδιά αρνούνται να φάνε ορισμένες τροφές ή τρώνε μόνο ένα-δύο φαγητά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Eίναι όμως προφανές ότι είναι υγιή: ψηλώνουν, παίρνουν βάρος, είναι ζωηρά και δραστήρια, αναπτύσσονται πνευματικά. Xωρίς άγχος, λοιπόν, μπορούμε να τους προσφέρουμε από μικρή ηλικία ποικιλία τροφών σε κάθε γεύμα και να αφήνουμε στα ίδια τη δυνατότητα επιλογής. Για παράδειγμα, το κυρίως γεύμα πρέπει να συνοδεύεται από σαλάτα, ψωμί, τυρί ή ό,τι άλλο ταιριάζει με το φαγητό. Στην περίπτωση αυτή το πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή το παιδί μόνο του θα διαμορφώσει τελικά ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο. Ένας άλλος τρόπος είναι να ελέγξουμε τη δική μας διατροφική συμπεριφορά. Aν δίνουμε εμείς πρώτοι το παράδειγμα, ακολουθώντας ισορροπημένη διατροφή και μαγειρεύοντας ποικιλία τροφών, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να ακολουθήσει το παιδί μας τις διατροφικές συνήθειες που του προτείνουμε. Eξίσου σημαντικό, ιδιαίτερα αν το παιδί συνηθίζει να «τσιμπολογάει» μεταξύ των γευμάτων, είναι να έχουμε στο ψυγείο και στα ντουλάπια μας υγιεινά τρόφιμα, όπως φρούτα και λαχανικά, χυμούς και γιαούρτια και να αποφεύγουμε να φέρνουμε στο σπίτι σοκολάτες, μπισκότα, τσιπς και άλλα τυποποιημένα σνακ. Bασικά γεύματα και κολατσιό Tο πιο βασικό γεύμα της ημέρας είναι το πρωινό, το οποίο δεν θα πρέπει να αμελούμε να δίνουμε στα παιδιά πριν φύγουν για το σχολείο ή τις όποιες δραστηριότητές τους. Ένα μπολ δημητριακά με γάλα είναι ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα για την ημέρα τους, αλλά το ίδιο ωφέλιμα είναι το ψωμί με βούτυρο και μέλι και ένα ποτήρι γάλα, ένα γιαούρτι με μέλι ή φρούτα, μιλκσέικ με μπανάνα, φράουλες ή άλλο φρούτο της προτίμησης του παιδιού. Tο δεύτερο σημαντικό γεύμα της ημέρας είναι το μεσημεριανό, το οποίο θα πρέπει να είναι θρεπτικό και με ποικιλία στα συστατικά του. Πιο ελαφρύ αλλά χορταστικό είναι το βραδινό γεύμα, που μπορεί να συνοδεύεται από ένα ποτήρι γάλα. Tα ενδιάμεσα σνακ συμπληρώνουν τα θρεπτικά συστατικά των γευμάτων και προσφέρουν στο παιδί την ενέργεια που χρειάζεται μεταξύ των κύριων γευμάτων. Mερικές θρεπτικές και γευστικές ιδέες είναι η φρουτοσαλάτα, το τοστ, τα σπιτικά ποπκόρν και το σπιτικό παγωτό κρέμα ή με φρούτα. Oι πιο σωστές επιλογές στο φαστφούντ και το κυλικείο Aπό τη στιγμή που το παιδί μας ακολουθεί ένα ισορροπημένο και πλούσιο διαιτολόγιο, δεν υπάρχει λόγος να του απαγορέψουμε τα έτοιμα φαγητά και τα σνακ. Eξάλλου, η απαγόρευση αυτών των τροφών είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσει στέρηση στο παιδί και θα επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκουμε. Kαι στην περίπτωση όμως που το παιδί θα φάει έτοιμο γεύμα ή σνακ, μπορεί να μάθει να κάνει κάποιες πιο «σωστές» επιλογές. Aνάμεσα σε αυτές μπορεί να είναι: ● Kουλούρι Θεσσαλονίκης με τυρί. ● Tοστ χωρίς μαργαρίνη. ● Kοτόπουλο μπουκίτσες με σαλάτα. ● Σάντουιτς με κοτόπουλο και σαλάτα. ● Mία μικρή σοκολάτα, κατά προτίμηση εμπλουτισμένη με γάλα, περιέχει ιχνοστοιχεία και μέταλλα, ενώ σε μικρές ποσότητες δεν επιβαρύνει τον οργανισμό. Πώς θα το πείσετε να φάει αυτά που δεν του αρέσουν Aν το παιδί αρνείται να φάει κάποιες θρεπτικές και απαραίτητες τροφές, μπορούμε να του τις προσφέρουμε μέσα σε άλλες που του αρέσουν ή μαγειρεμένες με τον τρόπο που αυτό προτιμά! Tα λαχανικά και τα όσπρια: Αν το παιδί απορρίπτει τα λαχανικά, μπορούμε να του σερβίρουμε μακαρόνια με μία σπιτική σάλτσα, στην οποία θα βάλουμε ντομάτα, καρότο, πιπεριές, κολοκύθι ή ακόμη και μελιτζάνα, που θα τα πολτοποιήσουμε στο μίξερ. Έτσι το παιδί θα συμπληρώσει ευχάριστα το γεύμα του με ποικιλία λαχανικών. ● Kαλή λύση για ένα βραδινό γεύμα είναι η σπιτική πίτσα με ψιλοκομμένα λαχανικά, ντομάτα και κίτρινο τυρί. Aν δεν φτιάξουμε στο σπίτι τη ζύμη για τη βάση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πίτα για σουβλάκι ή αραβική. ● Tέλος, μία λύση για να τρώει το παιδί πιο ευχάριστα τα όσπρια είναι να προσθέσουμε λίγο ρύζι στο μαγείρεμά τους, που θα δώσει στο φαγητό πιο οικεία και απαλή γεύση. Eκτός αυτού όμως, το ρύζι συμπληρώνει τα αμινοξέα των οσπρίων και δημιουργεί ένα πλήρες γεύμα. Tα φρούτα: ● Καλό είναι τα παιδιά να τρώνε 4 φρούτα την ημέρα ή 2 φρούτα και 2 φρέσκους φρουτοχυμούς. Αν δεν τους αρέσουν τα φρούτα, μπορούμε να τα προσθέσουμε στο γάλα, φτιάχνοντας ένα γευστικό μιλκσέικ ή να ετοιμάσουμε μία φρουτόκρεμα με μπισκότα ολικής άλεσης. Tο κρέας και το ψάρι: ● Tο κόκκινο κρέας, που είναι πλούσια και απαραίτητη πηγή πρωτεΐνης, είναι μια τροφή που πολλά παιδιά, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, την αποφεύγουν. Mπορούν όμως να πάρουν την απαραίτητη ποσότητα πρωτεΐνης, τρώγοντας ένα σπιτικό χάμπουργκερ με μπιφτέκι, ντομάτα, μαρούλι και τυρί. Aυτό είναι ένα πλήρες γεύμα με όλες τις απαραίτητες ομάδες τροφών και με σπιτική ποιότητα. ● Aκόμη, πολλά παιδιά που δεν τρώνε το κρέας δύσκολα αντιστέκονται στα σπιτικά σουβλάκια! ● Aν στο παιδί αρέσουν τα μακαρόνια, μπορούμε να του σερβίρουμε μακαρονάδα με άπαχο κιμά και τυρί, προσθέτοντας στους υδατάνθρακες της μακαρονάδας πρωτεΐνες από τον κιμά και ασβέστιο από το τυρί, σε έναν ισορροπημένο συνδυασμό. ● Aν δεν τρώει το ψάρι, γιατί δεν του αρέσει η γεύση ή γιατί δυσανασχετεί με τα κοκαλάκια, μπορούμε να του προσφέρουμε σπιτικές ψαροκροκέτες με μπακαλιάρο ή άλλο μεγάλο ψάρι, που θα τηγανίσουμε σε ελαιόλαδο. ● Mπορούμε ακόμη να προσφέρουμε το ψάρι σε σουβλάκι, με πολύχρωμες πιπεριές, μανιτάρια και ντομάτα, που θα εντυπωσιάσει τα παιδιά. Τα αυγά ● Tα αυγά είναι μια τροφή που πολλά παιδιά σχολικής ηλικίας αρνούνται να τη δοκιμάσουν. Tρελαίνονται όμως για κέικ ή για τυρόπιτα. Aκόμη, μπορούμε να τους προσφέρουμε μία ομελέτα με ψιλοκομμένα λαχανικά, πατάτες, τυρί και ελάχιστο ελαιόλαδο, συνθέτοντας ένα ολοκληρωμένο από θρεπτικής άποψης γεύμα. Tο γάλα: ● Aν αρνείται να πιει το γάλα του, δεν υπάρχει λόγος να το πιέζουμε, αφού μπορεί να το αντικαταστήσουμε με γιαούρτι, που θα έχει φρούτα ή μέλι στο πρωινό ή ως σνακ. ● Μπορούμε να το σερβίρουμε ως μιλκσέικ με μπανάνα ή φράουλες. Πρέπει όμως να αποφεύγουμε να προσθέτουμε κακάο στο γάλα, γιατί εμποδίζεται η απορρόφηση του ασβεστίου. ● Aν το πρόβλημα με το γάλα είναι ότι του «μυρίζει», δοκιμάζουμε να του το σερβίρουμε δροσερό σε ποτήρι με καλαμάκι. Oι πιο καλές πηγές... Πρωτεΐνης: Kόκκινο και λευκό κρέας, ψάρι, γάλα, γιαούρτι και αυγό. Yδατανθράκων: Δημητριακά, ψωμί, φρούτα και λαχανικά. Λιπών: Eλαιόλαδο. Σιδήρου: Kόκκινο κρέας, κρόκος αυγού και όσπρια. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Οι γονείς ανησυχούν για τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει στους εφήβους η αυξημένη ενασχόληση με τα κινητά και τα κομπιούτερ, αλλά μια νέα μελέτη υποδηλώνει ότι η αρνητική συσχέτιση μεταξύ του χρόνου μπροστά στην οθόνη και της ευεξίας είναι στην καλύτερη περίπτωση αδύναμη. «Οι ψηφιακές οθόνες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής των παιδιών και των εφήβων και, αναλόγως με τον επιστήμονα που ρωτάει κανείς, είτε συμβάλλουν στη δημιουργία της γενιάς των “ψηφιακών αυτοχθόνων” (digital natives) είτε είναι ένας μπαμπούλας που προδιαθέτει τους νέους σε όλων των ειδών τις υστερήσεις» δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Andrew Przybylski, πειραματικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Οπως αποκαλύπτουν στην επιθεώρηση «Psychological Science» ο δρ Przybylski και η συνάδελφός του δρ Netta Weinstein, λέκτορας Κοινωνικής και Περιβαλλοντικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, υπάρχει τεράστιο χάσμα μεταξύ όσων πιστεύει ο κόσμος για τις επιδράσεις των οθονών στους εφήβους και όσων έχει δείξει η επιστημονική έρευνα. «Οταν εξετάσαμε την υπάρχουσα βιβλιογραφία ως επιστήμονες και γονείς, ανακαλύψαμε ένα πεδίο πλούσιο σε απόψεις αλλά φτωχό σε επιστημονικά δεδομένα» δήλωσε ο δρ Przybylski. Και πρόσθεσε: «Μας εξέπληξε πόσο φτωχή σχέση έχουν με την επιστημονική βιβλιογραφία όσα συνιστώνται από επίσημους φορείς». Για να καλύψουν αυτό το κενό, οι δύο επιστήμονες αποφάσισαν να αναλύσουν δεδομένα για τη χρήση ψηφιακών μέσων από ένα μεγάλο, αντιπροσωπευτικό δείγμα βρετανών εφήβων. Το δείγμα τους αποτελούνταν από 120.115 νέους ηλικίας 15 ετών, οι οποίοι είχαν συμπληρώσει αναλυτικά ερωτηματολόγια για τις ψηφιακές δραστηριότητές τους – από τις ώρες που έβλεπαν τηλεόραση και σέρφαραν στο Ιντερνετ έως τις ώρες που έπαιζαν παιχνίδια σε κονσόλες και κομπιούτερ και μιλούσαν στο Viber ή έγραφαν μηνύματα στο κινητό. Επιπλέον, συμπλήρωσαν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο που μέτρησε την ευτυχία τους, την ικανοποίησή τους από τη ζωή, καθώς και την ψυχολογική και την κοινωνική λειτουργικότητά τους. Σχεδόν όλοι οι έφηβοι (το 99,9%) δήλωσαν ότι σε καθημερινή βάση ασχολούνταν με τουλάχιστον ένα είδος ψηφιακής τεχνολογίας, καθώς και ότι το Σαββατοκύριακο ασχολούνταν περισσότερο απ’ ό,τι τις καθημερινές. Το ψηφιακό μέσον που χρησιμοποιούσαν περισσότερο ήταν τα κινητά τηλέφωνα και ακολούθως η τηλεόραση, τα βιντεοπαιχνίδια και τα κομπιούτερ με τα τάμπλετ. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, όσο περισσότερο ασχολούνταν οι νέοι με τα ψηφιακά μέσα τόσο αυξανόταν η ευεξία τους, αλλά έως ένα συγκεκριμένο όριο. Υστερα από αυτό, η ευεξία τους μειωνόταν, δίχως όμως να φθάσει σε καταστροφικά επίπεδα. Ποιο ήταν λοιπόν αυτό το όριο; Τις καθημερινές, η ενασχόληση έως 1 ώρα και 40 λεπτά με τα βιντεοπαιχνίδια, έως 1 ώρα και 57 λεπτά με το κινητό, έως 3 ώρες και 41 λεπτά με την τηλεόραση και έως 4 ώρες και 17 λεπτά με τα κομπιούτερ! Για τα Σαββατοκύριακα, τα αντίστοιχα όρια ήταν ακόμα υψηλότερα. Τα ευρήματα αυτά, που παρέμειναν ισχυρά όταν οι επιστήμονες έλαβαν υπ’ όψιν και άλλους παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το φύλο, υποδηλώνουν ότι «οι δυνητικές επιδράσεις της χρήσης ψηφιακών μέσων στην ευεξία παρουσιάζουν διακυμάνσεις αναλόγως με το είδος του μέσου και τη διάρκεια χρήσης, αλλά οπωσδήποτε είναι θετικές για τους νέους όταν δεν γίνεται κατάχρηση» τόνισε ο δρ Przybylski. Και συνέχισε: «Εχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι οι γονείς δίνουν μάχη για να περιορίσουν τις ώρες χρήσης των ψηφιακών μέσων, φοβούμενοι ότι η υπερβολική χρήση πλήττει τις κοινωνικές δεξιότητες και την ευτυχία των παιδιών τους, αλλά η μελέτη μάς έδειξε ότι η μέτρια χρήση είναι δυνητικά ωφέλιμη». Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ένα ζευγάρι στην Ουκρανία, που δεν μπορούσε να κάνει παιδί, απέκτησε τελικά μωρό με την μέθοδο της «εξωσωματικής των τριών γονιών». Είναι το δεύτερο παιδί στον κόσμο που γεννιέται με γενετικό υλικό από τρεις γονείς και το πρώτο που γεννιέται με την πειραματική τεχνική της προπυρηνικής μεταφοράς. Είχε προηγηθεί ένα μωρό με τρεις βιολογικούς γονείς, το οποίο είχε γεννηθεί πέρυσι στο Μεξικό μέσω μιας ελαφρώς διαφορετικής τεχνικής εξωσωματικής αναπαραγωγής. Η λύση των «τριών γονιών» έχει αναπτυχθεί για να βοηθήσει τις γυναίκες με ελαττωματικά μιτοχόνδρια κυττάρων, οι οποίες κινδυνεύουν να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους γενετικές μιτοχονδριακές παθήσεις. Έτσι, αφαιρούνται τα προβληματικά μιτοχόνδριά τους και αντικαθίστανται από άλλα υγιή, που παρέχει μια δωρήτρια. Τα μωρά που γεννιούνται, περιέχουν γενετικό υλικό από την μητέρα (τον πυρήνα του ωαρίου της), τον πατέρα και τη δότρια, η οποία παρέχει το ωάριο με τα υγιή μιτοχόνδρια, στο οποίο εισάγεται ο κυτταρικός πυρήνας της μητέρας, αφού προηγουμένως έχει αφαιρεθεί ο πυρήνας της δότριας. Όμως στην περίπτωση του ουκρανικού ζευγαριού, οι γιατροί στην Κλινική Ναντίγια του Κιέβου, με επικεφαλής τον δρα Βαλέρι Ζούκιν, εφάρμοσαν την ίδια τεχνική όχι σε ζευγάρι με μιτοχονδριακή πάθηση, αλλά απλώς με προβλήματα γονιμότητας, στο οποίο δεν είχε φέρει αποτέλεσμα η συμβατική εξωσωματική γονιμοποίηση, σύμφωνα με το BBC. 'Αλλοι επιστήμονες επεσήμαναν ότι η μέθοδος της προπυρηνικής μεταφοράς είναι «άκρως πειραματική», ότι δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς από τους επιστήμονες και ότι εγείρει ηθικής φύσης ερωτήματα, όπως πώς μπορεί να νιώθει ένα παιδί που, όταν μεγαλώσει, θα μάθει ότι έχει τρεις βιολογικούς γονείς. Ο Ζούκιν πάντως δήλωσε ότι ένα δεύτερο υπογόνιμο ζευγάρι περιμένει παιδί με την ίδια τεχνική τον Μάρτιο. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Τα μωρά φάνηκαν να ανέχονται αρκετά καλά τις βελόνες του βελονισμού και έκλαψαν για λιγότερο από ένα λεπτό στο ένα τρίτο των θεραπειών και για πάνω από ένα λεπτό μόνο στο ένα δέκατο των περιπτώσεων. Δύο βελονισμοί την εβδομάδα επί δύο εβδομάδες είναι αρκετοί για να ανακουφίσουν τα μωρά που κλαίνε υπερβολικά εξαιτίας κολικών, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα. Η εναλλακτική θεραπεία δοκιμάσθηκε σε 147 -κατά τα άλλα υγιή- μωρά ηλικίας δύο έως οκτώ εβδομάδων, τα οποία έκλαιγαν πάνω από τρεις ώρες τη μέρα για περισσότερες από τρεις συνεχόμενες μέρες. Το πρόβλημα αυτό αφορά περίπου ένα στα πέντε μωρά και αποτελεί πηγή πόνου για τα μωρά και στρες για τους γονείς τους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής δρα Κάϊζα Λάντγκρεν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της πόλης Λουντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βελονισμού στην ιατρική "Acupuncture in Medicine", δοκίμασαν δύο διαφορετικά είδη βελονισμού σε δύο ομάδες μωρών, ενώ σε μια τρίτη ομάδα δεν έγινε καθόλου βελονισμός για λόγους σύγκρισης. Οι επιστήμονες -όλοι ειδικευμένοι στο βελονισμό με μέση εμπειρία 20 ετών- διαπίστωσαν ότι ο βελονισμός (και στις δύο μορφές του) μπορεί να ανακουφίσει τους πόνους, να αποκαταστήσει την ομαλή λειτουργία του εντέρου και να ηρεμήσει το μωρό. Τα μωρά φάνηκαν να ανέχονται αρκετά καλά τις βελόνες του βελονισμού και έκλαψαν για λιγότερο από ένα λεπτό στο ένα τρίτο των θεραπειών και για πάνω από ένα λεπτό μόνο στο ένα δέκατο των περιπτώσεων. Το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι «για τα μωρά που συνεχίζουν να κλαίνε για πάνω από τρεις ώρες τη μέρα επί μέρες, ο βελονισμός μπορεί να είναι μια αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή». Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι, όταν μία μητέρα κρατάει αγκαλιά το μωρό της από την αριστερή πλευρά, τότε βοηθάει το βρέφος να αισθάνεται ασφάλεια. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Saint Petersburg της Ρωσίας, εξακρίβωσαν ότι το αγκάλιασμα του μωρού από την αριστερή πλευρά βοηθάει στη δημιουργία αλληλεπίδρασης μεταξύ της μητέρας και του βρέφους, καθώς επιτρέπει στη μητέρα να αναγνωρίζει τη συμπεριφορά του παιδιού, όπως για παράδειγμα εάν κλαίει, εάν γελάει ή χασμουριέται, και να ανταποκρίνεται ανάλογα. Και αυτό συμβαίνει γιατί με αυτή τη στάση, αποστέλλονται «μηνύματα» στη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου της μητέρας, που κινητοποιεί τα συναισθήματα. Συγκεκριμένα, ευθύνεται για την αναγνώριση προσώπων, για την επίγνωση όσων βλέπουμε και για το άκουσμα μουσικής. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό για μία μητέρα να κρατάει το μωρό της από την αριστερή πλευρά, λένε οι επιστήμονες, καθώς με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζει τις εκφράσεις και διερμηνεύει τις ανάγκες του παιδιού. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Πώς θα βοηθήσει ένας γονιός το παιδί του ώστε να γνωρίζει πώς να προστατεύεται από πιθανούς κινδύνους, όπως η σεξουαλική κακοποίηση όταν συναναστρέφεται με άτομα που δεν γνωρίζει καλά; Είναι σημαντικό το παιδί να γνωρίζει και να ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες αλλά και να μάθει να λέει όχι όταν του ζητούν συγκεκριμένα πράγματα. Ένα παιδί είναι σημαντικό να γνωρίζει τα παρακάτω: Ένας ενήλικος δεν πρέπει ποτέ να ζητάει από ένα παιδί να αγγίξει το ίδιο τα γεννητικά του όργανα. Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να αγγίζει τα γεννητικά όργανα των παιδιών, εκτός αν είναι γιατρός στο ιατρείο του. Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να ζητάει από ένα παιδί να κάνει οτιδήποτε μαζί του, ενώ είναι είτε εκείνος είτε το παιδί χωρίς ρούχα. Κανένας ενήλικος δεν πρέπει να ζητάει από ένα παιδί να κρατήσει κάτι κρυφό ή μυστικό από τους γονείς του, κυρίως κάτι που αφορά το ίδιο. Είναι σημαντικό να μάθει το παιδί σας να λέει «όχι» όταν: Ένας ενήλικος του ζητά να κάνει κάτι που ξέρει ότι είναι λάθος. Ένας ενήλικος θέλει να το αγγίξει κάπου που εκείνο δεν θέλει. Ένας ενήλικος κάνει κάτι στο σώμα του, που το κάνει να νιώθει περίεργα ή και να πονά. Ένας ενήλικος του ζητά να κάνει κάτι και να μην το πει στους γονείς του. Να ξεχωρίζει το «δώρο» από τη «δωροδοκία». Εξηγήστε του ότι δώρο είναι κάτι που του δίνει κάποιος γιατί το αγαπάει, ενώ δωροδοκία είναι όταν κάποιος του δίνει κάτι ή το αφήνει να κάνει κάτι και ζητάει αντάλλαγμα για αυτό. Για παράδειγμα: «Θα σου δώσω ένα γλυκό, αν βγάλεις τα ρούχα σου και ξαπλώσεις δίπλα μου». Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Τα παιδιά που απείχαν πέντε μέρες από την έκθεση στην τεχνολογία είχαν σημαντική βελτίωση στο να αναγνωρίζουν ανθρώπινα συναισθήματα. Τα παιδιά περνάνε περισσότερο χρόνο από ποτέ μπροστά σε οθόνες και αυτό μπορεί να επηρεάζει την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν συναισθήματα, σύμφωνα με μια νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Computers in Human Behavior, βρήκε ότι τα παιδιά που απείχαν πέντε μέρες από την έκθεση στην τεχνολογία είχαν σημαντική βελτίωση στο να αναγνωρίζουν ανθρώπινα συναισθήματα, από ότι τα παιδιά που είχαν τακτική πρόσβαση σε κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις και υπολογιστές. Οι ερευνητές μελέτησαν δύο ομάδες παιδιών 12 ετών σε ένα δημόσιο σχολείο της Καλιφόρνια. Η μια ομάδα των παιδιών συμμετείχε σε μια εκπαιδευτική κατασκήνωση, όπου τα παιδιά δεν είχαν πρόσβαση σε ηλεκτρονικές συσκευές. Η άλλη ομάδα δεν δέχθηκε κάποια παρέμβαση και τα παιδιά συνέχισαν να έχουν τη ίδια πρόσβαση σε ηλεκτρονικές συσκευές. Στην αρχή και το τέλος της περιόδου μελέτης, ζητήθηκε και στις δύο ομάδες των παιδιών να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα σε εικόνες από 50 πρόσωπα. Οι μαθητές που συμμετείχαν στην κατασκήνωση είχαν σημαντικά υψηλότερα σκορ στην αναγνώριση εκφράσεων του προσώπου, από ότι οι μαθητές που συνέχισαν να έχουν πρόσβαση σε οθόνες. "Είμαι πολύ ευχαριστημένη που έχουμε αποτέλεσμα μέσα σε πέντε μέρες", δηλώνει η Patricia Greenfield, επικεφαλής της μελέτης και διδάκτωρ Ψυχολογίας. Ο ειδικοί επισημαίνουν ότι ως άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι να μαθαίνουμε μέσα από την αλληλεπίδραση με τους άλλους. Για παράδειγμα, το βρέφος μαθαίνει να αναγνωρίζει συναισθήματα και να διαμορφώνει σχέσεις μέσα από την αρχική συναλλαγή με την μητέρα. Η υπερβολική έκθεση στα ηλεκτρονικά μέσα μπορεί να υπονομεύσει αυτό τον φυσικό τρόπο μάθησης και να μειώσει της διαπροσωπικές ικανότητες του παιδιού. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο στόχος δεν είναι να δαιμονοποιήσουμε τα ηλεκτρονικά μέσα, αλλά να τα κάνουμε ένα λειτουργικό μέρος της ζωής μας. Η συμβουλή των ειδικών είναι να επιτρέπουμε στα παιδιά να αξιοποιούν τα μέσα με πρόγραμμα και πλάνο. Γονείς και παιδιά θα πρέπει να συνεργαστούν, προκειμένου να καταλήξουν και να συμφωνήσουν στο πόσες ώρες και με πιο τρόπο τα παιδιά θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα ηλεκτρονικά μέσα. Πηγή: http://kontasou.com/ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Διανύουμε περίοδο έξαρσης της εποχικής γρίπης, η οποία αναμένεται να κορυφωθεί μέσα στον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, με τους ειδικούς να επαναλαμβάνουν: «Ποτέ δεν είναι αργά για το εμβόλιο, έστω και τώρα οι ομάδες υψηλού κινδύνου πρέπει να εμβολιαστούν». Τόσο η γρίπη όσο και το κρυολόγημα είναι ιογενή νοσήματα και η αλληλοεπικάλυψη των συμπτωμάτων στις δύο περιπτώσεις πολλές φορές μάς δυσκολεύει να τα ξεχωρίσουμε. Όπως επισημαίνει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, κατά την περίοδο έξαρσης της γρίπης «κυκλοφορούν» και άλλοι ιοί που προσβάλλουν το αναπνευστικό και προκαλούν παρόμοια συμπτώματα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι ρινοϊοί, η κύρια αιτία του κοινού κρυολογήματος, και ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός, ο οποίος αποτελεί την πιο συχνή αιτία σοβαρής νόσου του αναπνευστικού στα παιδιά και μία από τις κύριες αιτίες βαριάς νόσησης ή και θανάτου σε ηλικιωμένα άτομα. Άλλοι ιοί που μπορεί επίσης να προκαλέσουν κλινική εικόνα παρόμοια με εκείνη της γρίπης είναι οι αδενοϊοί και οι ιοί της παραγρίπης. Γρίπη vs. κρυολόγημα: Οι βασικές διαφορές Το κοινό κρυολόγημα προκαλείται από ιούς διαφορετικούς από τους ιούς της γρίπης. Τα συμπτώματα του κρυολογήματος είναι συνήθως πιο ελαφρά, περιορίζονται στο ανώτερο αναπνευστικό (καταρροή, φτάρνισμα, πονόλαιμος), διαρκούν λιγότερο και σπάνια οδηγούν σε επιπλοκές. Αντίθετα, η γρίπη μπορεί να προκαλέσει σοβαρή νόσηση και επιπλοκές που μπορεί να αποδειχθούν ακόμη και θανατηφόρες για κάποια άτομα, π.χ. σε άτομα με χρόνια νοσήματα. Πολλές φορές ένα σοβαρό κρυολόγημα και μια μέτριας βαρύτητας γρίπη μπορεί να εμφανίζονται με την ίδια περίπου κλινική εικόνα. Στον παρακάτω πίνακα φαίνονται οι βασικές διαφορές μεταξύ του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης – παρότι τα συμπτώματα αυτά δεν εμφανίζονται πάντα. Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε γρίπη Μπορεί να έχετε γρίπη εάν παρουσιάσετε ξαφνικά πυρετό, συμπτώματα από το αναπνευστικό (καταρροή, βήχα), έντονους μυϊκούς πόνους και αυτό συμβαίνει τους χειμερινούς μήνες, κυρίως από τον Δεκέμβριο έως το Μάρτιο. Βέβαια μπορεί να πάθετε γρίπη οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου, αυτό όμως είναι σπάνιο. Συνήθως οι γιατροί θέτουν τη διάγνωση με βάση τα συμπτώματα. Πάντως είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τη γρίπη από άλλες ιώσεις του αναπνευστικού και μόνο με ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να γίνει ακριβής διάγνωση, αν και σπανίως αυτές κρίνονται αναγκαίες. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) χαρακτηρίζεται από απροσεξία, αδεξιότητα, δυσκολίες στη συμμόρφωση σε κανόνες, υποδείξεις ή αφοσίωση στις σχολικές υποχρεώσεις. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τις ακριβείς αιτίες της διαταραχής, η οποία είναι τρεις φορές πιο συχνή στα αγόρια από ότι στα κορίτσια. Ας δούμε τους πιο συχνούς μύθους που κυκλοφορούν για τη διαταραχή και τι ισχύει στην πραγματικότητα. Μύθος 1ος – Για τη Διαταραχή ευθύνεται η συμπεριφορά των γονιών που αδυνατούν να ελέγξουν το παιδί τους. Ωστόσο έρευνες του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν έδειξαν ότι η συμπεριφορά των γονέων μπορεί να επηρεάσει (θετικά ή αρνητικά) ορισμένες συμπεριφορές, αλλά σίγουρα δεν είναι η αιτία. Μύθος 2ος – Δεν πρόκειται για πάθηση αλλά για κακή συμπεριφορά. Όμως υπάρχουν συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια ενώ απαιτείται η συμβολή παιδοψυχολόγου και η ιατρική παρακολούθηση. Μάλιστα πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται σε ανισορροπία ή ανεπάρκεια των ορμονών που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος για τη λειτουργία του. Μύθος 3ος – Επηρεάζει μόνο τα παιδιά. Ωστόσο το 70% των παιδιών που πάσχουν από τη διαταραχή εξακολουθούν να εμφανίζουν συμπτώματα στην εφηβεία. Μύθος 4ος – Τα παιδιά που πάσχουν από ΔΕΠΥ δεν είναι έξυπνα. Η εν λόγω διαταραχή όμως δεν σχετίζεται με τη νοημοσύνη του ανθρώπου. Μύθος 5ος – Η διαταραχή είναι θέμα υπερκινητικότητας. Πολλοί συνδέουν τόσο πολύ τη διαταραχή με την υπερκινητικότητα, ώστε συμβουλεύουν αλλαγές στη διατροφή π.χ. λιγότερη ζάχαρη για να πάψει το παιδί να είναι υπερκινητικό. Ωστόσο η διατροφή αφενός δεν μπορεί να επηρεάσει τα συμπτώματα, αφετέρου η διαταραχή δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από υπερκινητικότητα. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Αναστέλλονται οι πωλήσεις του σκευάσματος που χορηγείται για την έλλειψη βιταμίνης D έπειτα από τον θάνατο βρέφους. Η Γαλλία έχει ξεκινήσει να λαμβάνει μέτρα για την αναστολή των πωλήσεων ενός σκευάσματος που κυκλοφορεί στη γαλλική αγορά με την επωνυμία Uvesterol D και χρησιμοποιείται για την έλλειψη βιταμίνης D έπειτα από τον θάνατο ενός νεογέννητου βρέφους στο οποίο είχε χορηγηθεί το προϊόν, ανακοίνωσε σήμερα ένας εποπτικός φορέας του γαλλικού ιατρικού χώρου. «Το συμπέρασμα των ερευνών μας μέχρι στιγμής δείχνει στοιχεία που παραπέμπουν σε πιθανή σχέση του θανάτου (του βρέφους) και της δόσης του Uvesterol D που του χορηγήθηκε», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο φορέας ANSM (Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των Φαρμάκων και των Προϊόντων Υγείας). Το Uvesterol D παρασκευάζεται από το εργαστήριο Crinex και σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του κυκλοφορεί μόνο στη Γαλλία. Αξιωματούχοι του Crinex δεν ήταν διαθέσιμοι άμεσα να σχολιάσουν. Στις 21 Δεκεμβρίου, στη Γαλλία ένα βρέφος μόλις δέκα ημερών πέθανε από καρδιοαναπνευστική ανακοπή έπειτα από τη χορήγηση μίας δόσης του Uvesterol D αφού προηγουμένως εμφάνισε συμπτώματα δύσπνοιας και ασφυξίας. Εν αναμονή της οριστικής απόφασης του ANSM, η υπουργός Υγείας Μαρισόλ Τουρέν έκανε έκκληση «προς τους γονείς να μην χορηγούν το Uvestérol D στα παιδιά τους» αλλά διαβεβαίωσε όσους έχουν ήδη χορηγήσει άλλα σκευάσματα για την έλλειψη βιταμίνης D στα βρέφη τους ότι δεν πρέπει να ανησυχούν. «Είναι ο συγκεκριμένος τρόπος χορήγησης του προϊόντος (με πιπέτα-σταγονόμετρο), ο οποίος εγκυμονεί κινδύνους» και όχι η βιταμίνη D, εξήγησε η υπουργός σήμερα. Οι γαλλικές αρχές διερευνούν αν πρόκειται για σύμπτωση, αν δηλαδή συνέτρεχαν άλλοι λόγοι για το θάνατο του βρέφους ή αν ευθύνεται κάτι στον τρόπο χορήγησης, ο οποίος κάποιες φορές προκαλεί συμπτώματα πνιγμονής όταν το βρέφος δεν μπορεί να καταπιεί ή «στραβοκαταπίνει» τις σταγόνες που του χορηγούνται. Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ) Δείτε ολόκληρο το άρθρο