admin

«Θαύμα». Έτσι χαρακτηρίζουν τη στιγμή που μια γυναίκα φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Από εκεί και έπειτα ακολουθούν αρκετές άλλες, εξίσου θαυμάσιες στιγμές στη ζωή και των δύο. Οι πρώτες του λέξεις, τα πρώτα του βήματα, η πρώτη μέρα στο σχολείο και η τελευταία στο σπίτι πριν φύγει για σπουδές. Ανάμεσα σε αυτές τις πραγματικά υπέροχες στιγμές όμως, πόσες άλλες δυσάρεστες μπορεί να υπάρξουν; Και αλήθεια, μπορεί να έρθει ποτέ εκείνη η στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας που θα σταθεί και θα σκεφτεί «μακάρι να μην είχα κάνει παιδί»; Η έρευνα που προκάλεσε σάλο Την απάντηση έδωσε πριν λίγο καιρό η έρευνα μίας κοινωνιολόγου από το πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Ισραήλ στην οποία συμμετείχαν 23 γυναίκες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής, όλες -και οι 23- μετάνιωσαν έως ένα σημείο που έγιναν μητέρες. Η έρευνα προκάλεσε αντιδράσεις ενώ ξεκίνησε και μία έντονη συζήτηση γύρω από το ζήτημα. Όσο δύσκολο όμως κι αν είναι για κάποιους να πιστέψουν ότι μία γυναίκα δεν απολαμβάνει τη ζωή της μετά τον ερχομό ενός παιδιού, το διαδίκτυο είναι η ζωντανή απόδειξη ότι τέτοια συναισθήματα μπορεί να την κυριεύσουν. «Τα αγαπώ, αλλά δεν είμαι ευτυχισμένη» Το Facebook μάλιστα έχει μετατραπεί σε κάτι σαν καταφύγιο για αρκετές οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις φοβούνται να αποκαλύψουν στο στενό τους περιβάλλον όσα πραγματικά νιώθουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σελίδα «I Regret Having Children» (Μετάνιωσα που έκανα παιδιά) όπου πολλές μητέρες καταθέτουν πόσο δύσκολη έχει γίνει η ζωή τους. «Τα αγαπώ αλλά δεν είμαι ευτυχισμένη. Πήραν όλη μου την ελευθερία, δεν μπορώ να βρω δουλειά, ο άντρας μου μετά βίας βγάζει αρκετά για διακοπές. Ήμουν αεροσυνοδός, ελεύθερη σαν πουλί πριν κάνω παιδιά. Τώρα ασχολούμαι απλά με τα ατελείωτα καθήκοντα ενός σπιτιού», γράφει μία μητέρα δύο παιδιών 7 και 4 ετών. «Δεν έχουμε καθόλου ζωή» Μία άλλη, μητέρα ενός τρίχρονου κοριτσιού, περιγράφει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση επειδή η κόρη της δεν κοιμάται, ενώ αναφερόμενη συγκεκριμένα σε ένα περιστατικό κατά το οποίο έκανε εμετό από το άγχος της όταν η μικρή κοιμήθηκε μόνο για 2 ώρες έγραψε: «Δεν έχουμε καθόλου ζωή. Ο σύζυγός μου με βοηθάει τόσο πολύ, αλλά ακόμα και εκείνος είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Δεν έχουμε οικογένεια και φίλους. Κανένα κύκλο να μας βοηθήσει. Τι να κάνω;». «Νιώθω ότι ήρθαν τα πάνω κάτω σε μια υπέροχη ζωή» «Αγαπούσα την παλιά μου ζωή. Ο σύζυγός μου ήθελε πολύ ένα παιδί και το καθυστερούσα για πολύ καιρό, επειδή ήξερα ότι δεν είχε έρθει ακόμα για εμένα η στιγμή. Υπέκυψα μετά από πολλές σκέψεις ότι θα προσαρμοστώ. Νιώθω ότι ήρθαν τα πάνω κάτω σε μία υπέροχη ζωή. Ακόμα δεν νιώθω σαν μητέρα. Μου λείπει τόσο πολύ η παλιά μου ζωή και νιώθω σαν να θέλω να φύγω και να εγκαταλείψω τον άντρα μου και τον γιο μου», γράφει μία άλλη γυναίκα. «Μην με μισήσετε...» Παρόμοια μαρτυρία μάλιστα καταλήγει με την παράκληση: «Παρακαλώ, μην με μισήσετε, είναι αυτό που πραγματικά προσπαθώ να πω. Πραγματικά θεωρώ τον εαυτό μου έναν αρκετά τρυφερό άνθρωπο». Τα παιδιά όμως δεν είναι η κύρια πηγή αυτών των αρνητικών συναισθημάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις και ο σύντροφος είναι εκείνος που με την συμπεριφορά του θα προκαλέσει εκνευρισμό και θυμό στη μητέρα. Οι επιστήμονες λένε είναι φυσιολογικό! Από την πλευρά τους πάντως οι επιστήμονες θεωρούν πολύ φυσικό το ενδεχόμενο μία γυναίκα να μετανιώσει που έγινε μητέρα, όπως τονίζει όμως ο Ρόμπιν Σίμον από το Wake Forest University, ο οποίος εξειδικεύεται στις επιπτώσεις που έχει στη ψυχική υγεία ο ερχομός ενός παιδιού, είναι δύσκολο να παραδεχτεί κανείς τέτοια συναισθήματα επειδή «αψηφούν τις κοινωνικές νόρμες για την ιερότητα της μητρότητας». «Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθει κανείς μετανιωμένος, αγχωμένος, κουρασμένος βαρεμάρα και απογοήτευση», λέει η σύμβουλος σχέσεων Αραμπέλα Ράσελ προσθέτοντας ότι το να είσαι μητέρα δεν είναι τόσο εύκολο όπως το βλέπουν και πιστεύουν ορισμένοι. Ταυτόχρονα όμως τονίζει πόσο σημαντικό είναι τελικά να μπορείς να εκμυστηρευτείς τις σκέψεις αυτές είτε στον σύντροφο είτε σε κάποιο κοντινό πρόσωπο. Όπως συμβουλεύει, γονείς ή συγγενείς που ανησυχούν για την κατάσταση μίας γυναίκας, πρέπει να σταθούν δίπλα της και να την ενθαρρύνουν να συζητήσει τα συναισθήματά της έτσι ώστε να τα εξομαλύνει. «Προσέξτε να μην τις κρίνετε γιατί πρόκειται για πολύ δύσκολα συναισθήματα που κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν ενοχές. Αν επιμένουν και η συζήτηση για αυτό δεν ανακουφίζει μετά από ένα χρονικό διάστημα θα μπορούσατε να προτείνετε να πάει στον γιατρό. Προσέξτε για όποια σημάδια επιλόχειας κατάθλιψης παρόλα αυτά, κάτι που είναι ένα διαφορετικό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί», συμβουλεύει η Ράσελ. Πηγή: iefimerida.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Άγιο είχε νεογέννητο μωρό στη Βραζιλία και φύλακας άγγελός του ήταν ένας υπάλληλος νοσοκομείου, ο οποίος το έσωσε την τελευταία στιγμή, πιάνοντας το στον αέρα όταν έπεσε από το καθισματάκι του. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα και στο βίντεο που κυκλοφορεί ο πατέρας του μωρού μπαίνει στο νοσοκομείο, κρατώντας το στο ειδικό καθισματάκι του αυτοκινήτου. Ακουμπά το καθισματάκι στο γκισέ και ο υπάλληλος αρχίζει να συμπληρώνει το φάκελο της συζύγου του. Πριν καλά καλά προλάβει λοιπόν να ανοίξει τα χαρτιά του, ο υπάλληλος βλέπει ξαφνικά το κάθισμα να αναποδογυρίζει και το μωρό να πέφτει στο κενό. Χάρη στα καλά αντανακλαστικά του, κατάφερε να το πιάσει στον αέρα πριν πέσει στο έδαφος και τραυματιστεί. «Θεέ μου πιάστο», φώναξε έντρομος ο πατέρας που πήγε η καρδιά του στην Κούλουρη, ενώ και οι δύο άνδρες χρειάστηκαν περίπου μισή ώρα για να συνέλθουν από το σοκ και να βεβαιωθούν από τους γιατρούς του νοσοκομείου ότι το μωρό είναι μια χαρά Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Μωράκι τραβάει και βγάζει την πάνα του, 3χρονο κοριτσάκι κάνει την πρώτη του βουτιά στη θάλασσα, 6χρονο αγοράκι κλαίει πρώτη μέρα στο σχολείο, 12χρονη μασάει επιδεικτικά τσίχλα κλπ. φωτογραφίες με προσωπικές στιγμές παιδιών που κατακλύζουν το διαδίκτυο και έχουν «ανεβάσει» οι γονείς τους. Με αφορμή την είδηση, που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες στο διεθνή Τύπο, ότι μία 18χρονη στην Αυστρία μήνυσε τους γονείς της γιατί αναρτούσαν φωτογραφίες της ίδιας, όταν ήταν παιδί και έφηβη, στο facebook, χωρίς τη συγκατάθεσή της, παραβιάζοντας την ιδιωτικότητά της, ειδικοί μιλούν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το συγκεκριμένο φαινόμενο και απαντούν στο ερώτημα: «Τελικά, να ανεβάζουν οι γονείς φωτογραφίες των παιδιών τους στο διαδίκτυο»; Από τις δηλώσεις τους προκύπτει ότι δεν πρόκειται καταρχήν για μία παράνομη ενέργεια, πρέπει όμως, να δίνεται προσοχή από τους γονείς στην ανάγκη προστασίας των προσωπικών δεδομένων των παιδιών, της ιδιωτικής τους ζωής, αλλά και στη σημασία που έχει η εξασφάλιση της προηγούμενης συγκατάθεσης των παιδιών τους, κυρίως των εφήβων. Τα δικαιώματα του παιδιού «Θεωρούμε ότι ανεξάρτητα από το εάν οι φωτογραφίες, στις οποίες απεικονίζεται το παιδί αποτυπώνουν προσωπικές στιγμές που το φέρνουν σε δύσκολη θέση, τώρα ή στο μέλλον, ή όχι, δεν παύουν να αποτελούν προσωπικά δεδομένα και κομμάτι του "ψηφιακού αποτυπώματός" του» τονίζει ο Συνήγορος του Παιδιού. Όπως έγινε γνωστό μέσα από τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, ο πατέρας της 18χρονης στην Αυστρία υποστηρίζει πως είχε κάθε δικαίωμα ως γονιός να «ανεβάζει» φωτογραφίες της κόρης του στο facebook, παρά τη δική της άρνηση. Για το Συνήγορο του Παιδιού, «η επιθυμία ενός γονέα να απαθανατίζει στιγμές της ζωής του παιδιού του είναι απολύτως κατανοητή, ωστόσο από τη στιγμή που φωτογραφίες δημοσιεύονται σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παύουν να είναι προσωπικές, αποποιούμαστε τα πνευματικά δικαιώματά τους, γίνονται δημοσίως και εύκολα προσβάσιμες και διαθέσιμες προς όλους, μπορούν να υποστούν αλλαγές και να χρησιμοποιηθούν από (κακόβουλους) τρίτους και δεν διαγράφονται οριστικά (ακόμη και αν διαγραφεί το προφίλ, πολλές πληροφορίες δεν αφαιρούνται και ενδέχεται να υπάρχουν αλλού στο διαδίκτυο). Με άλλα λόγια, η ανάρτηση από γονείς στοιχείων των παιδιών τους (φωτογραφίες, βίντεο, ονόματα, τοποθεσίες, στοιχεία σχολείου, φίλων κλπ) στο διαδίκτυο ενδέχεται να θέσει, άθελά τους και εν αγνοία τους, τα παιδιά τους σε κίνδυνο. Θεωρώντας δεδομένη την αίσθηση ευθύνης και αγάπης προς το παιδί τους και στο πλαίσιο της άσκησης του γονικού τους ρόλου, ενθαρρύνουμε τους γονείς να συζητήσουν και να συνεργαστούν μεταξύ τους και με το παιδί τους, με γνώμονα το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού, την προστασία της εικόνας και της ταυτότητας του και την αποφυγή προβλημάτων και δυσάρεστων καταστάσεων στο παρόν ή στο μέλλον». Ο Συνήγορος του Παιδιού λαμβάνει συχνά αναφορές που «κυρίως αφορούν διαφωνίες διαζευγμένων γονέων για το χειρισμό αναρτήσεων με τα παιδιά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στο πλαίσιο του διαμεσολαβητικού του ρόλου και της αποστολής του για την προάσπιση και προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού, υπενθυμίζει στους γονείς ότι σύμφωνα με το νόμο η ιδιωτική ζωή των ανηλίκων πρέπει να προστατεύεται Επιπλέον, επισημαίνει ότι «για το ζήτημα αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και η γνώμη του παιδιού, δεδομένου ότι το θέμα το αφορά άμεσα, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο άρθρο 12 του προαναφερθέντος νόμου Προσωπικά Δεδομένα «Η συγκεκριμένη υπόθεση- με την ιδιαιτερότητα της - αναδεικνύει περίτρανα», σύμφωνα με τον Δημήτρη Ζωγραφόπουλο, νομικό ελεγκτή της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) ότι «η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι ένα από τα μεγαλύτερα , ένα από τα σπουδαιότερα νομικά ζητήματα της εποχής μας, και, πλέον, ένα σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα». Ο κ Ζωγραφόπουλος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η κατάσταση θα γίνεται όλο και πιο κρίσιμη τα επόμενα χρόνια, για τον απλούστατο λόγο ότι αυξάνουν οι πιθανότητες επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και οι τεχνικές επεξεργασίας τους. «Για παράδειγμα, όταν μιλάμε για το "διαδίκτυο των πραγμάτων" (internet of the things - IoT), όπου πράγματα που υπάρχουν στον περιβάλλοντα χώρο μας, στο σπίτι μας, που παραδοσιακά θεωρείται άσυλο, στο αυτοκίνητό μας, στις συσκευές που φέρουμε πάνω μας, θα διασυνδέονται μεταξύ τους μέσω του διαδικτύου και θα μεταφέρουν προσωπικά μας δεδομένα (σε ποιους άραγε και για ποιους σκοπούς;), η κοινή λογική μας - και η λογική που διέπει τη νομοθεσία - πρέπει να γίνεται συνεχώς περισσότερο προστατευτική». Είναι σημαντικό οι γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι όταν αναρτούν φωτογραφίες των παιδιών τους στο διαδίκτυο, αυτομάτως, όπως εξηγεί ο κ Ζωγραφόπουλος, διενεργούν επεξεργασία προσωπικών δεδομένων και καθίστανται από το νόμο (κυρίως από την ισχύουσα οδηγία 95/46 της ΕΕ καθώς και το Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στην ΕΕ, που θα ισχύσει από το Μάιο του 2018) υπεύθυνοι επεξεργασίας. Φέρουν, συνεπώς, ακέραια την ευθύνη για τα δεδομένα που επεξεργάζονται και την ασφάλεια των δεδομένων αυτών. Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς πράττουν ανάλογα με την αντίληψη που οι ίδιοι έχουν για το τι είναι επιτρεπτό και αναγκαίο». Τον Μάιο του 2018, όταν θα τεθεί σε ισχύ ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην ΕΕ θα θέσει πιο αυστηρές προϋποθέσεις για την παροχή της συγκατάθεσης για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Περιλαμβάνει ειδική διάταξη για τη συγκατάθεση παιδιού σε σχέση με τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας, όπως είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (άρθρο 8). Μολονότι το πλαίσιο γίνεται λοιπόν, πιο αυστηρό - προβλέποντας επίσης μεταξύ άλλων ότι ένα παιδί για να αποκτήσει facebook θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 16 ετών ή αν είναι μεταξύ 13 και 16, μόνο εφόσον η συγκατάθεση παρέχεται από τα πρόσωπα που έχουν τη γονική μέριμνα - ουσιαστικά δεν επιλύει ζητήματα όπως αυτό της 18χρονης. Αυτό, σύμφωνα με τον νομικό ελεγκτή της ΑΠΔΠΧ, «αναδεικνύει το γεγονός ότι οι γονείς πρέπει οπωσδήποτε να έχουν επίγνωση ότι η ανάρτηση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα συνιστά μια απεμπόληση κατά κάποιο τρόπο του δικαιώματος που έχει το ίδιο το παιδί στη δική του εικόνα και στη δική του προσωπικότητα. Είναι πολύ διαφορετικό το να δημιουργήσεις ένα άλμπουμ με φωτογραφίες, που βρίσκεται φυλαγμένο στο σπίτι και το δείχνεις σε συγγενείς και φίλους από το να το αναρτάς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πόσο μάλλον όταν το προφίλ, που δημιουργείται, είναι εν δυνάμει ανοιχτό σε δεκάδες , χιλιάδες άτομα. Ο καθένας - ακόμα και παντελώς άγνωστος - μπορεί όχι απλά να δει τη φωτογραφία, αλλά να την κατεβάσει στον υπολογιστή του , να την επεξεργαστεί και να τη φυλάξει εφ' όρου ζωής, με όποιους κινδύνους αυτό συνεπάγεται για ένα πρόσωπο». Ως απάντηση στην αντίληψη κάποιων γονέων ότι "εγώ δεν έχω κάτι να κρύψω", ο κ. Ζωγραφόπουλος υπογραμμίζει ότι δεν πρέπει να συγχέουμε τη διαφάνεια με την έκθεση. «Η αρχής της διαφάνειας απευθύνεται κυρίως σε φορείς τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Εδώ, δεν τίθεται θέμα διαφάνειας στην προσωπική ζωή, η προσωπική ζωή εξ ορισμού καλύπτεται από ιδιωτικότητα, η οποία κάμπτεται κατ' εξαίρεση. Ομοίως, δεν πρέπει να συγχέουμε την ιδιωτικότητα με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Οι έννοιες είναι συγγενείς, αλλά όχι ταυτόσημες. Η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δεν καλύπτει μόνο τις καθαρά ιδιωτικές στιγμές ενός παιδιού (παιχνίδι, ύπνο, φιλικές σχέσεις, κλπ.), μπορεί να καλύπτει και δημόσιες στιγμές του. Για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται κάποιος χωρίς τη συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου γονέα να φωτογραφίσει ένα παιδί δημοσίως, πχ. στην παρέλαση ή στο σχολείο, και να αναρτήσει τη φωτογραφία στο διαδίκτυο. Η έλλειψη της συγκατάθεσης του παιδιού, όπως αυτή παρέχεται από τους γονείς του, καθιστά την επεξεργασία αυτή παράνομη». Συμπερασματικά, ο κ Ζωγραφόπουλος τονίζει ότι «οποιοδήποτε νομικό πλαίσιο θα παρέχει ατελή νομική προστασία σε πρόσωπα όπως η κοπέλα από την Αυστρία. Γιατί η νομική προστασία θα παρέχεται εκ των υστέρων, αφού έχει γίνει το "κακό"». «Προσωπικά» διευκρινίζει, «επιμένω στο ότι η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι πρωτίστως θέμα κουλτούρας και η κουλτούρα χτίζεται με την εκπαίδευση. Είναι ταυτόχρονα υπόθεση του καθενός μας και υπόθεση συλλογική, αφορά όλους τους φορείς σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής (στη δουλειά, στο σχολείο, στα ΜΜΕ, κλπ.). Όλοι πρέπει να έχουν συνείδηση ότι τα προσωπικά δεδομένα είναι προστατευόμενο έννομο αγαθό». Ψυχολογικές συνέπειες για το παιδί «Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται κάτι τέτοιο. Οι προσωπικές μας στιγμές ανήκουν σ' εμάς, δεν υπάρχει λόγος να δημοσιοποιούνται. Εφόσον όμως, το επιλέγει η οικογένεια, θα πρέπει να γίνεται με κάποια ποιοτική και ποσοτική ασφάλεια, να υπάρχουν κάποια όρια» απαντά η Άρτεμις Τσίτσικα, επίκουρη καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών , υπεύθυνη του τμήματος τεχνολογίας της Μονάδας Εφηβικής Υγείας και της Γραμμής Στήριξης "ΜΕ Υποστηρίζω" που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Π & Α Κυριακού». Όπως σημειώνει: «Μερικοί γονείς επιλέγουν αυτό τον τρόπο, να δημοσιοποιούν οικογενειακές στιγμές και κάποιες προσωπικές στιγμές των παιδιών, χωρίς να ξέρουμε ποια μπορεί να είναι η αντίδρασή τους στο μέλλον. Είναι σημαντικό, όμως, να τηρούνται κάποια όρια, να μην εκτίθεται το παιδί με οποιοδήποτε τρόπο, να σκεφτόμαστε το μέλλον». Για παράδειγμα, όπως εξηγεί η κ Τσίτσικα, να εξετάζουν οι γονείς «αν θα επιλέξουν να δημοσιοποιήσουν πολύ προσωπικές στιγμές του παιδιού σε ηλικία που το παιδί δεν καταλαβαίνει, ή στιγμές που το εκθέτουν με οποιοδήποτε τρόπο και που στο μέλλον θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν πρόβλημα ή φωτογραφίες που δείχνουν που μένει, ή προσωπικά του αντικείμενα. Αυτό θα πρέπει να το προσέχουν πολύ». Επίσης, υπογραμμίζει την ανάγκη συνεννόησης με το ίδιο το παιδί: «σίγουρα αυτό πρέπει να γίνεται σε επικοινωνία με το παιδί, όταν αρχίσει να καταλαβαίνει και να συζητά, να επιλέγει τι θέλει, και μέσα από αυτή τη διαδικασία να καταλαβαίνει και το ίδιο τι σημαίνει προσωπικά δεδομένα, τι κρατώ για τον εαυτό μου, τι μπορώ να δημοσιοποιήσω». Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Μελέτη που έγινε σε 9 διαφορετικά κέντρα της Μεσογείου, μεταξύ του 2014 και του 2015, για την αντίληψη που έχουν οι γυναίκες που πάσχουν από Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου (ΙΦΝΕ) αναφορικά με την επίδραση της νόσου στη γονιμότητα και την εγκυμοσύνη, διαπίστωσε ότι δυστυχώς η νόσος επηρεάζει αρνητικά τη ζωή τους σε πολύ μεγάλο βαθμό και ο φόβος τους είναι τόσο μεγάλος που οι περισσότερες επιλέγουν να μην κάνουν παιδιά. Στη μελέτη συμμετείχαν 348 γυναίκες με ΙΦΝΕ ηλικίας 16-50 ετών (μέση ηλικία 37,4 έτη). Το 50% εξ αυτών έπασχαν από ελκώδη κολίτιδα, το 49,4% από νόσο του Crohn και ένα 0,6% από αδιευκρίνιστη κολίτιδα. Όλες οι ασθενείς απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο που βασίστηκε στις κατευθυντήριες οδηγίες της ECCO (European Crohn’s and Colitis Organization). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης την οποία έδωσε στη δημοσιότητα το Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας & Διατροφής (ΕΛ.Ι.ΓΑΣΤ.), πάνω από το 60% των γυναικών αυτών φοβόταν ότι η νόσος τους ή η θεραπεία που παίρνουν για να την αντιμετωπίσουν μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση κάποιας επιπλοκής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και να προκαλέσει θανάσιμο κακό τόσο στις ίδιες, όσο και στο νεογέννητο. Επίσης, θεωρούν ότι μπορεί η νόσος να μεταδοθεί στο νεογνό ή ότι θα βλάψουν το παιδί εάν θηλάσουν. Επιπλέον, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι μόνο όσες γυναίκες αποφάσισαν να επισκεφθούν κάποιον ειδικό και να τον συμβουλευτούν τελικά πήραν την απόφαση να τεκνοποιήσουν και να αποκτήσουν παιδί. Επίσης, οι γυναίκες που είχαν πιο υψηλό επίπεδο μόρφωσης ήταν πιο πιθανό να αποφασίσουν να μείνουν έγκυες και τελικά να τεκνοποιήσουν. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μελέτη αυτή δυστυχώς επιβεβαίωσε το γεγονός, ότι οι γυναίκες που πάσχουν από Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου (ΙΦΝΕ), διατηρούν λανθασμένες αντιλήψεις όσον αφορά την πιθανότητα να μείνουν έγκυες και να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί φοβούμενες τόσο την έκβαση της νόσου τους όσο και το να μην κάνουν κακό στο μωρό τους. Οι ειδικοί συμβουλεύουν τις γυναίκες που πάσχουν από Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου (ΙΦΝΕ) να συζητήσουν με το γιατρό τους ή κάποιον ειδικό ώστε να ενημερωθούν πλήρως και να κατανοήσουν ότι, τόσο η νόσος όσο και η θεραπεία αυτής δεν επιφέρουν καμία επίπτωση στη γονιμότητα τους. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Την αντίθεσή τους στην παραχώρηση χώρων για τη διδασκαλία των παιδιών των προσφύγων εκφράζουν αυτή τη φορά, μετά το Ωραιόκαστρο, γονείς από τον Σύλλογο του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας. Μετά τις απειλές για κατάληψη στο Ωραιόκαστρο, από γονείς που δεν επιθυμούσαν τη διδασκαλία προσφυγόπουλων κατά τις απογευματινές ώρες στους ίδιους χώρους με τα παιδιά τους, και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας αντιδρά στην ένταξη τους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Σε σχετικό υπόμνημα παραθέτουν μια σειρά από λόγους για τους οποίους αρνούνται να δεχτούν προσφυγόπουλα στις διδακτικές αίθουσες των παιδιών τους. Οι λόγοι όπως παρουσιάζονται στο υπόμνημα είναι οι ακόλουθοι: ΙΑΤΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ. Προέρχονται από άλλη Ήπειρο, με τελείως διαφορετικό υπόβαθρο ασθενειών και συνθηκών υγιεινής. Δεν είναι εμβολιασμένοι σύμφωνα με το Εθνικό μας σύστημα εμβολιασμού και είναι άγνωστο αν είναι έστω εμβολιασμένοι από το περιβάλλον που προέρχονται. Σε καθημερινή βάση ενημερωνόμαστε για παρουσία νέων περιστατικών από ασθένειες που έχουν εκλείψει εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας και έχουν καταγραφεί περιπτώσεις με άκρως μεταδοτικές ασθένειες στις οποίες δεν συνεργάστηκαν καθόλου με τις υγειονομικές αρχές. Θεωρούμε ότι τα παιδιά αυτά χρήζουν ειδικής μέριμνας λόγω των ψυχικών τραυμάτωνκαι των καταστάσεων που έχουν βιώσει τα τελευταία χρόνια στις πατρίδες τους. Παράγοντες που ίσως δημιουργήσουν πολλά προβλήματα στην προσαρμογή τους. Γνωρίζοντας τα παραπάνω ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι θα τηρηθούν οι βέλτιστες συνθήκες υγιεινής που απαιτούνται σε κάθε σχολείο. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν παιδιά μεταναστών τα οποία έχουν: α) τεράστιο εκπαιδευτικό κενό λόγω της πολύχρονης αποχής τους από οποιαδήποτε μορφή εκπαίδευσης, β) διαφορετικές αντιλήψεις για το ρόλο της οικογένειας, τη θέση της γυναίκας, τη θρησκεία, με ελληνόπουλα που οι γονείς τους στερήθηκαν και στερούνται για να προσφέρουν στα παιδιά τους την καλύτερη μόρφωση, αυτή που αναγνωρίζουν και συγχαίρουν τα σχολεία της Ευρώπης. Πως μπορεί ένα παιδί, των λεγόμενων παράτυπων μεταναστών, δεκατριών ή δεκαπέντε ετών να ενσωματωθεί στην ίδια τάξη με μικρότερα παιδιά δεδομένου ότι δεν θα γνωρίζει βασικές λέξεις ελληνικής γλώσσας? Μήπως οδηγηθούμε σε σχολικό εκφοβισμό εναντίων των παιδιών μας; Στο σύνολο αυτά τα παιδιά είναι ορισμένες φορές πολύ περισσότερα από τα ελληνόπουλα που φοιτούν στα σχολεία της πόλης μας. Η τοπική κοινωνία της Φιλιππιάδας είναι πολύ μικρή και διαθέτει μόλις τρία δημοτικά σχολεία μικρής δυναμικότητας. Η ένταξη επομένως των προσφυγόπουλων θα αλλοιώσει αφενός τον ελληνικό χαρακτήρα των σχολείων και αφετέρου θα υπάρξουν σοβαρότατες συνέπειες στο μαθησιακό κομμάτι των μαθητών των δημοτικών της πόλης μας. Σαν γονείς βλέπουμε μπροστά μας να έρχεται η υποβάθμιση της εκπαίδευσης και γενικότερα του μορφωτικού επιπέδου των παιδιών μας. Ο προαύλιος χώρος του σχολείου χρησιμοποιείται τις απογευματινές ώρες για αθλοπαιδιές, πολιτιστικά δρώμενα και άλλες δραστηριότητες καθώς δεν υπάρχουν άλλοι χώροι άθλησης και ψυχαγωγίας (πλατείες –αθλητικές εγκαταστάσεις) στην Παλαιά Φιλιππιάδα. Οι αίθουσες θα χρησιμοποιηθούν για μαθήματα σκακιού, ζωγραφικής, χειροτεχνίας και για διδασκαλία παραδοσιακών χορών των παιδιών του σχολείου και της ευρύτερης περιοχής. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ. Το 100% των μαθητών μας είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Γιορτάζουμε όλες τις θρησκευτικές μας γιορτές όπως αρμόζει σε κάθε ελληνικό σχολείο που σέβεται την ιστορία, τους αγώνες και τις θυσίες του Έθνους του αλλά και σέβεται την ιστορία και τις θρησκείες των άλλων λαών. Δεν θα επιτρέψουμε των θρησκευτικό φανατισμό που όπως αποδεικνύεται από τις φανατικές επιθέσεις σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη δεν έχουν σκοπό να σεβαστούν, αλλά να πλήξουν την Θρησκεία μας. Οι εικόνες του Χριστού και της Παναγίας, των Αγίων μας αλλά και των ηρώων μας θα εξακολουθούν να κοσμούν τις τάξεις μας και περιμένουμε από όλους τους μαθητές να τις σέβονται. ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ. Το χάσμα στον πολιτισμό είναι τόσο μεγάλο που μια βίαιη μετακίνηση και εγκατάσταση μεταναστών στον τόπο μας μόνο προβλήματα προσαρμογής θα δημιουργήσει. Και είναι πιθανόν να αλλοιώσει πτυχές του δικού μας πολιτισμού, όπως της Εθνικής, Πολιτισμικής και Θρησκευτικής μας ταυτότητας. Σε μια ύποπτη διαδικασία υποβίβασης του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των παιδιών μας, που με πολλές στερήσεις εξασφαλίζουμε. Σας καθιστούμε υπεύθυνους για ακραίες συμπεριφορές που ενδεχομένως προκύψουν. Κανένα αίσθημα αλληλεγγύης και ανθρωπισμού δε δικαιολογεί την αποδοχή της μείωσης. Σαν σύλλογος γονέων δεν είμαστε αντίθετοι στην μόρφωση των παιδιών των πραγματικών προσφύγων εφόσον επιθυμούν την πραγματική και ομαλή τους ένταξη στην τοπική κοινωνία οικιοθελώς και χωρίς εξαναγκασμό από τρίτους. Άλλωστε η τοπική κοινωνία αγκάλιασε, στήριξε και στηρίζει με πράξεις και υλικά τους συνανθρώπους μας αυτούς. Για τους ανωτέρω λόγους επιθυμούμε και απαιτούμετην πλήρη ενημέρωση από αρμόδιο φορέα για το εν λόγω θέμα, ώστε μελλοντικά να βρεθεί η βέλτιστη λύση για την τοπική κοινωνία . Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον του θύματος προέρχεται το 90% των δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων με θύματα παιδιά. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. θεωρούν εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς το συγκεκριμένο στατιστικό στοιχείο, καθώς έτσι θα γίνουν ακόμα πιο προσεκτικοί για να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Τη Δευτέρα ήρθε στο φως ακόμα ένα φρικτό περιστατικό με θύμα ένα 13χρονο κορίτσι και θύτη έναν 55χρονο, ο οποίος ήταν γείτονας και στενός φίλος των γονιών του παιδιού. Ο 55χρονος, ο οποίος δηλώνει άνεργος, ξεκίνησε να ασελγεί σε βάρος του παιδιού από τότε που εκείνο ήταν 7 ετών. Τόποι μαρτυρίου το σπίτι του δράστη αλλά και της οικογένειας του θύματος. «Ήταν ένα οικείο πρόσωπο για το παιδί. Μεγαλώνοντας κατάλαβε τη διαστροφή ωστόσο φοβόταν να προβεί σε αποκαλύψεις. Το έκανε σε ανύποπτο χρόνο, το περασμένο καλοκαίρι, όταν οι γονείς κατάλαβαν ότι κρατούσε αποστάσεις από τον ‘φίλο’ τους και διερωτήθηκαν γιατί. Ρωτώντας το κορίτσι τι συμβαίνει τότε η 13χρονη αποφάσισε να εξιστορήσει όλα όσα υπέφερε για 6 χρόνια», αναφέρουν αξιωματικοί της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής. Από την έρευνα αποκαλύφθηκε ότι από το 2009 έως τον Φεβρουάριο 2016, ο γείτονας και «φίλος» της οικογένειας, εκμεταλλευόμενος τη φιλική και οικογενειακή τους σχέση, αποπλανούσε, ασελγούσε και βίαζε το ανήλικο κορίτσι. Το ζευγάρι μετά τις αφηγήσεις της 13χρονης κόρης τους απευθύνθηκαν στους αξιωματικούς της Υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων, οι οποίοι σχημάτισαν δικογραφία σε βάρος του για βιασμό κατ’ εξακολούθηση, αποπλάνηση παιδιού κατ’ εξακολούθηση που δεν συμπλήρωσε τα 12 και 14 έτη και κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια που δεν συμπλήρωσε τα 10 έτη. Η δικογραφία υποβλήθηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, ο οποίος άσκησε ποινική δίωξη και παρέπεμψε την υπόθεση σε Ανακριτή για τη διενέργεια κύριας ανάκρισης, ο οποίος στις 15 Σεπτεμβρίου εξέδωσε ένταλμα σύλληψής του. Την ίδια μέρα οι αστυνομικοί εκτελώντας το ένταλμα, συνέλαβαν τον 55χρονο, και την επόμενη τον οδήγησαν στον Εισαγγελέα, όπου πήρε προθεσμία να απολογηθεί. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι παιδιά των οποίων οι μητέρες κάπνιζαν τουλάχιστον 10 τσιγάρα την ημέρα στην εγκυμοσύνη είχαν 66% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής χρονίων τικ. Παιδιά που γεννήθηκαν από μητέρες που κάπνιζαν στην εγκυμοσύνη έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν σύνδρομο Tourette και άλλα χρόνια τικ, αναφέρει νέα έρευνα. Ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία 73.000 γεννήσεων στη Δανία και ανακάλυψαν ότι παιδιά των οποίων οι μητέρες κάπνιζαν τουλάχιστον 10 τσιγάρα την ημέρα στην εγκυμοσύνη είχαν 66% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής χρονίων τικ. Το πολύ κάπνισμα στην εγκυμοσύνη συνδέθηκε επίσης με διπλάσια αύξηση του κινδύνου ενός παιδιού να εμφανίσει χρόνια τικ σε συνδυασμό με άλλες νευροψυχιατρικές παθήσεις, όπως διαταραχή έλλειψης προσοχής- υπερκινητικότητας. Η ερευνήτρια Dr. Dorothy Grice, του Icahn School of Medicine at Mount Sinai, δήλωσε ότι ο εντοπισμός περιβαλλοντικών αιτίων για χρόνιες νόσους τικ και σχετικών ψυχιατρικών παθήσεων είναι σημαντικός, επειδή αν γνωρίζουμε συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου μπορούμε να αναπτύξουμε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης. Η Grice δήλωσε ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η έκθεση στη νικοτίνη μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει ελαφρές αλλαγές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου, αν και η έρευνα δεν απέδειξε αιτιατή σχέση. Επόμενο βήμα είναι να καταλάβουμε πώς επηρεάζουν τον κίνδυνο περιβαλλοντικοί παράγοντες. Αυτό θα παράσχει στοιχεία για τους βιολογικούς μηχανισμούς που βρίσκονται πίσω από αυτές τις παθήσεις. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το κάπνισμα της μητέρας συνδέεται επίσης με πρόωρους τοκετούς και χαμηλότερο βάρος στη γέννηση, που ενδεχομένως αυξάνουν τον κίνδυνο προβλημάτων συμπεριφοράς αργότερα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Πηγή: iatronet.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Πανικός, αγωνία και φόβος κατακλύζουν κάθε έφηβη όταν έρχεται αντιμέτωπη με μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Συναισθήματα που την κάνουν να μεγαλώνει απότομα, από τη μία μέρα στην άλλη... Πρόκειται για την κρίσιμη στιγμή που ένα ανήλικο κορίτσι έρχεται αντιμέτωπο με μία συνέπεια που δεν είχε φανταστεί, με ένα γεγονός που μπορεί να τo στιγματίσει για πάντα. Η πρόωρη μητρότητα γεννά συναισθήματα τρόμου και πανικοβάλλει τις νεαρές γυναίκες, οι οποίες ξαφνικά καλούνται να πάρουν μία μεγάλη απόφαση που αφορά στο μέλλον τους. Είναι ένα κορίτσι κάτω των 18 ετών έτοιμο να γίνει μητέρα; Πόσο ώριμο είναι για να αποφασίσει μόνο του για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα υγείας; Πρέπει να εμπλακούν οι γονείς και ο σύντροφός της σε μία τέτοια απόφαση; Αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα που προκύπτουν όταν ανοίγει η συζήτηση γύρω από το θέμα. Οι μη προγραμματισμένες εγκυμοσύνες αποτελούν μια οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνουν πολλές έφηβες, οι οποίες ζουν με τους γονείς τους και νιώθουν τεράστια συναισθηματική πίεση για την επιλογή τους. «Πώς θα το πω στους γονείς μου;» αυτό είναι το κύριο ερώτημα που βασανίζει τα κορίτσια, που τρέμουν και μόνο στην ιδέα να ανακοινώσουν ένα τέτοιο συμβάν στους γονείς τους. Η αποκάλυψη μίας μη προγραμματισμένης εγκυμοσύνης θα τους ξαφνιάσει, θα τους στεναχωρήσει, θα τους τρομάξει και θα τους αναγκάσει να πάρουν και οι ίδιοι μια καθοριστική για τη ζωή του παιδιού τους απόφαση. Και μόνο η παραπάνω σκέψη προκαλεί αγωνία σε πολλά νέα κορίτσια που αναγκάζονται να αποκρύψουν το γεγονός από την οικογένειά τους. Οι περισσότερες παίρνουν βιαστικές και παρορμητικές αποφάσεις που θα δώσουν μία αποτελεσματική και γρήγορη λύση στο ζήτημα. Επιλέγουν λοιπόν να «ξεφορτωθούν» το πρόβλημα, χωρίς να το συζητήσουν περαιταίρω και ορισμένες φορές χωρίς καν να ανακοινώσουν την απόφασή τους στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Σε κάποιες περιπτώσεις, λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης τα κορίτσια δανείζονται χρήματα και επιλέγουν γιατρούς και κλινικές αμφιβόλου εμπιστοσύνης προκειμένου να επισπεύσουν τη διαδικασία. Το παραπάνω φαινόμενο είναι πολύ πιο συνηθισμένο από ότι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Τα νούμερα «μιλούν» από μόνα τους. Η χώρα μας κατέχει μια θλιβερή πρωτιά στις διακοπές κυήσεων με πολλές γυναίκες να οδηγούνται καθημερινά στο χειρουργικό κρεβάτι. Σύμφωνα με το Τμήμα Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, το 22% των Ελληνίδων δηλώνει ότι έχουν κάνει τουλάχιστον μία έκτρωση στη ζωή τους. Ιδιαίτερα θλιβερό είναι το γεγονός ότι το 10% από αυτές, είναι έφηβες. Σύμφωνα με στοιχεία από το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, 40.000 εκτρώσεις ετησίως, αποφασίζονται από κορίτσια κάτω των 18 ετών, ενώ έρευνα του Αρεταίειου Νοσοκομείου αποκαλύπτει ότι οι μισές έφηβες που κάνουν έκτρωση δεν έχουν ενημερώσει ούτε καν τη μητέρα τους. Το παραπάνω αποδεικνύει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ενημέρωσης όσο αφορά στους τρόπους προφύλαξης. Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι στη χώρα μας μόλις το 3% γυναικών χρησιμοποιούν ασφαλείς αντισυλληπτικές μεθόδους (χάπι, δακτύλιος) τη στιγμή που το ποσοστό αυτό φτάνει το 22% στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου αρκετές γυναίκες καταφέρνουν να αποφύγουν το χειρουργικό κρεβάτι του γυναικολόγου. Μια έκτρωση όμως δεν είναι καθόλου αθώα ενώ μάλιστα για κάποιους η αφαίρεση μίας ζωής θεωρείται έγκλημα. Σημαντικές είναι και οι επιπτώσεις στο σώμα και την ψυχή της γυναίκας, οι οποίες την επηρεάσουν σημαντικά για τα επόμενα χρόνια της ζωής της. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έφηβες που βρίσκονται σε μία κρίσιμη περίοδο της ζωής τους, κατά την οποία διαμορφώνεται ο χαρακτήρας τους. Για τον λόγο αυτό, τα νεαρά κορίτσια θα πρέπει να ενημερώνονται συστηματικά για τις μεθόδους αντισύλληψης και να σκέφτονται διπλά πριν περάσουν το κατώφλι του χειρουργείου... Πηγή: newsbomb.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Περίπου ένα στα 20 παιδιά εκδηλώνει αλλεργία σε κάποια τροφή (αυγά, γάλα, ξηροί καρποί, σιτάρι κ.α.) και ο αριθμός τους εμφανίζει αυξητική τάση κατά τα τελευταία 30 χρόνια. Τα μωρά που ήδη από τον τέταρτο μήνα της ζωής τους τρέφονται με αυγά και φιστίκια, αντιμετωπίζουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης αλλεργικών αντιδράσεων απέναντι σε αυτές τις τροφές αργότερα, σύμφωνα, με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη, την μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές του Τμήματος Ιατρικής του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον δρα Ρόμπερτ Μπόιλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA (Journal of American Medical Association), μελέτησαν στοιχεία (μετα-ανάλυση) από 146 έρευνες πάνω στις αλλεργιογόνες τροφές. Οι μελέτες αφορούσαν συνολικά πάνω από 200.000 παιδιά. Διαπιστώθηκε ότι τα μωρά τεσσάρων έως έξι μηνών που τρώνε αυγά, έχουν κατά 40% μειωμένο κίνδυνο αλλεργίας στα αυγά, σε σχέση με τα παιδιά που αρχίζουν να τρώνε αυγά αργότερα στη ζωή τους. Όταν τα παιδιά τρώνε φιστίκια στην ηλικία των τεσσάρων έως 11 μηνών, έχουν κατά 70% μικρότερο κίνδυνο αλλεργίας, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που έφαγαν φιστίκια με καθυστέρηση. Αντίθετα, η μελέτη δεν διαπίστωσε ότι μειώνεται ο κίνδυνος αλλεργίας αν τα μωρά τρώνε γάλα, ψάρι (ή άλλα θαλασσινά), αμύγδαλα και σιτάρι. Περίπου ένα στα 20 παιδιά εκδηλώνει αλλεργία σε κάποια τροφή (αυγά, γάλα, ξηροί καρποί, σιτάρι κ.α.) και ο αριθμός τους εμφανίζει αυξητική τάση κατά τα τελευταία 30 χρόνια. Τα αυγά και τα φιστίκια είναι οι δύο συχνότερες αλλεργιογόνες τροφές για τα παιδιά, με ποσοστά περίπου 5,5% και 2,5% αντίστοιχα στο σύνολο των παιδιών. Μέχρι σήμερα οι γιατροί δεν συμβούλευαν τους γονείς να δίνουν αυτές τις τροφές στα μωρά, προτού αυτά γίνουν δύο ή τριών ετών, αλλά στο μέλλον αυτές οι οδηγίες μπορεί να αναθεωρηθούν. Η νέα έρευνα επισημαίνει πως, παρά την μείωση του κινδύνου αλλεργίας, δεν εξέτασε το ζήτημα της ασφάλειας, δηλαδή πόσα μωρά εμφανίζουν αλλεργικές αντιδράσεις εξαιτίας της πρόωρης κατανάλωσης αλλεργιογόνων τροφών. Επίσης δεν κατέληξε σε συμπέρασμα για το πόσα αυγά ή φιστίκια είναι η ιδανική ποσότητα για να δίνει κανείς σε ένα παιδί από νωρίς, ούτε πόσο συχνά, ώστε να αποφύγει τυχόν αλλεργικές αντιδράσεις. Ο Μπόιλ προειδοποίησε επίσης ότι ένα μωρό δεν πρέπει να τρώει πρόωρα κάποια αλλεργιογόνο τροφή, αν έχει ήδη εκδηλώσει αλλεργία ή αν έχει άλλη αλλεργική αντίδραση όπως έκζεμα. Ακόμη, τόνισε ότι δεν πρέπει να δίνονται ολόκληροι οι ξηροί καρποί στα μικρά παιδιά λόγω του κινδύνου πνιγμού, αλλά θα πρέπει να αλέθονται. Βασική συγγραφέας της μελέτης ήταν η κυπριακής καταγωγής επιδημιολόγος Δέσπω Ιεροδιακόνου, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (2007). Πηγή: skai.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

«Μας προειδοποιούν και µας υπόσχονται ότι η εγκυμοσύνη είναι κάτι που μια μέρα θα συμβεί» γράφει στο καινούργιο βιβλίο της «The Art of Waiting: On Fertility, Medicine and Motherhood» («Η τέχνη της αναμονής: Για τη γονιμότητα, την Ιατρική και τη μητρότητα») η αμερικανίδα συγγραφέας και εκπαιδευτικός Μπελ Μπογκς. Καλείσαι για χρόνια να είσαι υπεύθυνη, να χρησιμοποιείς αντισύλληψη, να εμποδίζεις με κάθε τρόπο μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη, έως ότου μια μέρα - τατά! - οι ουρανοί ανοίγουν και είσαι πλέον και εσύ έτοιμη να συμπεριληφθείς μετά φανών και λαμπάδων στις τάξεις των γονέων. Τότε το σώμα σου θα απελευθερώσει επιτέλους τη μαγική του δύναμη για ζωή και πάνω στο γόνιμο έδαφος της μήτρας σου θα βλαστήσει ένα μωρό. Τι γίνεται, όμως, αν αυτό δεν συμβεί; Πρέπει, βάσει ενός σατανικού μοντέρνου σχεδίου ευγονικής, κάποιος να σε σπρώξει στον Καιάδα; Η Μπελ Μπογκς αντλεί από τη δική της εμπειρία για να μιλήσει ανοιχτά για τα τόσο ταμπού - και άβολα - ακόμη θέματα υπογονιμότητας. Σήμερα, ένα στα οκτώ ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα στο να συλλάβουν φυσικά (ανάμεσά τους και η Μπογκς με τον σύζυγό της). Εξιστορώντας τη δική της οδύσσεια στα δαιδαλώδη μονοπάτια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής - με τις εμβρυομεταφορές και την οικονομική αφαίμαξη, με τις ομάδες υποστήριξης και τις κρίσεις ζήλιας για εκείνες που τα έχουν «καταφέρει» -, καταθέτει το αφανές αφήγημα των κατ' ανάγκην childless (άτεκνων) γυναικών. Ή έστω εκείνων που, όπως η ίδια, μόχθησαν πολύ και πολλαπλώς για να τα καταφέρουν (απέκτησε τελικώς μία κόρη). Στο βιβλίο της η Μπογκς µιλάει για όλα αυτά που η κουλτούρα του «keep going» («συνέχισε να προσπαθείς») και της ναρκισσιστικής μητρότητας (με τα μεταξωτά σλινγκ και τον θηλασμό μέχρις εσχάτων) κρύβει επιμελώς. Δεν θα παραλείψει π.χ. να μιλήσει εκτενώς για το ψυχικό κόστος της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που βίωσε πολλάκις και η ίδια. Πρόκειται για ένα συναισθηματικό «τρενάκι του τρόμου»: από την ελπίδα στην προσμονή, ύστερα στο στρες και την αγωνία και τέλος στην κατάθλιψη και στον θυμό. Πολλές γυναίκες δεν μιλούν σχεδόν ποτέ γι' αυτό. Και στην Ελλάδα, όσο και αν αρκετά κέντρα εξωσωματικής έχουν πλέον ενσωματώσει στη ρουτίνα τους τον ψυχολόγο, τα περισσότερα προωθούν μια «ποδοσφαιρική» νοοτροπία («τα ωάρια ήταν πολύ καλά, την επόμενη φορά σίγουρα θα το πετύχουμε» κ.ο.κ.) που δεν αφήνει χώρο για δάκρυα και «ηττοπάθειες». Το αποτέλεσμα είναι ένας ψυχικός κυκεώνας που μένει τις περισσότερες φορές βουβός και αθέατος. Η Μπογκς «κλέβει» από μια ψυχοθεραπεύτρια ειδικευμένη στην επιθυμία για αναπαραγωγή και το αναπαραγωγικό τραύμα (reproductive longing and trauma) τον όρο «disenfranchised grief» (σε ελεύθερη απόδοση, το «πένθος της αποστέρησης»). Οπως σημειώνει, «είναι το πένθος για μια απώλεια που δεν μπορεί να αναγνωριστεί ανοιχτά, δεν μπορεί να βιωθεί δημόσια ή να υποστηριχθεί κοινωνικά. Και η γονιμότητα ανήκει απόλυτα σε αυτή την κατηγορία γιατί είναι στ' αλήθεια κάτι για το οποίο δεν νιώθεις άνετα να μιλήσεις. Γιατί είναι πραγματικά σαν να βιώνεις μια απώλεια όταν προσπαθείς για κάτι και δεν συμβαίνει». Στο «Αrt of Waiting» υπογραµµίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η συνήθης, αφελής προτροπή «Γιατί απλά δεν υιοθετείς;» είναι πρώτη στη λίστα με αυτά που δεν πρέπει να πεις σε ένα ζευγάρι με προβλήματα γονιμότητας. «Την έχουμε ακούσει, την έχουμε διαβάσει και πιθανότατα την έχουμε και μόνοι μας σκεφτεί» καταθέτει η Μπογκς προσθέτοντας ότι είναι μια επιλογή που «περιλαμβάνει τον πόνο και την απώλεια τουλάχιστον για έναν, συχνά δε για όλους τους εμπλεκόμενους. Με αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν είναι για πολλούς ένας όμορφος τρόπος να χτίσεις μια οικογένεια. Σίγουρα, όμως, δεν είναι μια απλή λύση...». Το βιβλίο της Μπογκς είναι μια μικρή βίβλος για το μεγάλο φάσμα της υπογονιμότητας. Ερχεται να θυμίσει ότι δίπλα σε κάθε εύχαρι μαμά που σέρνει ένα καρότσι Stokke υπάρχει μια γυναίκα που μοχθεί να γίνει μητέρα. Και που - δεν είναι ταμπού - ίσως να μην τα καταφέρει ποτέ. Πηγή: vima.gr Συντάκτης: Παπαδημητρίου Λένα Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Την κατάργηση του καθολικού αντιφυματικού εμβολιασμού στα παιδιά της Α΄ τάξης του Δημοτικού αποφάσισε το υπουργείο Υγείας που, ωστόσο, συστήνει τον εμβολιασμό κατά της φυματίωσης σε νεογνά και παιδιά που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο, όπως παιδιά μεταναστών ή τσιγγανόπουλα με κακές συνθήκες διαβίωσης. Ειδικότερα, όπως αναφέρει εγκύκλιος που υπογράφει ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας του υπουργείου Ιωάννης Μπασκόζος, η Ελλάδα είναι χώρα χαμηλής ενδημικότητας για τη φυματίωση και στις συνθήκες αυτές ο καθολικός εμβολιασμός παιδιών της Α΄ Δημοτικού δεν έχει επαρκή αποτελεσματικότητα. Επιπλέον, καθολικός αντιφυματικός εμβολιασμός σε παιδιά της Α΄ Δημοτικού δεν εφαρμόζεται πλέον σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οπως αναφέρεται στην εγκύκλιο, με αυτά τα δεδομένα και κατόπιν εισηγήσεων της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών αποφασίστηκε η διακοπή της εφαρμογής καθολικού αντιφυματικού εμβολιασμού (εμβόλιο BCG) στα παιδιά Α΄ Δημοτικού και η τροποποίηση του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών. Eιδικότερα, αυτό που πλέον ισχύει είναι ότι η πρόληψη της φυματίωσης συστήνεται να γίνεται με εμβολιασμό με BCG στη γέννηση σε νεογνά αυξημένου κινδύνου και συγκεκριμένα: • Νεογνά μεταναστών που προέρχονται από χώρες με υψηλό ή μέσο δείκτη φυματιώδους διαμόλυνσης ή που ζουν σε δυσχερείς συνθήκες. • Νεογνά αθιγγάνων καθώς και άλλων πληθυσμιακών ομάδων που ζουν σε συνθήκες ομαδικής διαβίωσης. • Νεογνά μητέρων που έχουν μολυνθεί με τον ιό ΗIV (εξαιρούνται βρέφη που έχουν ήδη συμπτωματολογία βρεφικού έιτζ). • Νεογνά οικογενειών που πρόκειται να μετακινηθούν σε χώρες με υψηλό ή μέσω δείκτη φυματιώδους διαμόλυνσης, και • Νεογνά στο άμεσο περιβάλλον των οποίων υπάρχει άτομο με ενεργό φυματίωση, το οποίο δεν συμμορφώνεται στη θεραπεία ή πάσχει από πολυανθεκτική νόσο και το παιδί δεν μπορεί να απομακρυνθεί. Επίσης, ο εμβολιασμός με BCG συστήνεται και σε μεγαλύτερα βρέφη και παιδιά των συγκεκριμένων ομάδων αυξημένου κινδύνου, μέχρι και την ηλικία των πέντε ετών. Υπενθυμίζεται ότι η φυματίωση είναι νόσημα που προκαλείται από μυκοβακτηρίδιο που προσβάλλει συνήθως τους πνεύμονες. Μεταδίδεται από το ένα άτομο στο άλλο με την εισπνοή σταγονιδίων που περιέχουν μυκοβακτηρίδια. Οι περισσότεροι άνθρωποι που εισπνέουν τα μυκοβακτηρίδια μολύνονται, αλλά ο οργανισμός έχει την ικανότητα να αμυνθεί και να σταματήσει την ανάπτυξή τους. Πηγή: kathimerini.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Έως το Σάββατο 25/9/2016 και ώρα 23.59 μ.μ. θα μπορούν οι επιλαχόντες του προγράμματος της ΕΕΤΑΑ για τους παιδικούς σταθμούς μέσω ΕΣΠΑ να επιδοθούν σε αγώνα δρόμου για να βρουν μια θέση στις δομές που συμμετάσχουν ώστε να εξασφαλίσουν την δωρεάν φιλοξενία των παιδιών τους. Η ΕΕΤΑΑ στο πλαίσιο της δράσης «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» καλεί τους υποψηφίους οι οποίοι συμμετείχαν στη πρόσκληση για το έτος ‎2016-2017, και δεν έλαβαν voucher, λόγω εξάντλησης προϋπολογισμού, να δηλώσουν την πρόθεσή τους να τους χορηγηθεί voucher. Οι ενδιαφερόμενοι επιλαχόντες θα πρέπει να αποστείλλουν στην ΕΕΤΑΑ βεβαίωση του Φορέα/Δομής παροχής των σχετικών υπηρεσιών περί αποδοχής του τέκνου ή των τέκνων τους, στην περίπτωση που τους χορηγηθεί voucher. Η αίτηση των υποψηφίων καθώς και η σχετική βεβαίωση του Φορέα/Δομής πρέπει να υποβληθούν, σε αρχεία μορφής pdf, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: voucher@eetaa.gr Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να υποβάλουν τα παρακάτω έντυπα, τα οποία επισυνάπτονται στην παρούσα : 1. ΑΙΤΗΣΗ – ΔΗΛΩΣΗ για τη χορήγηση πρόσθετων «Αξιών Τοποθέτησης» (voucher), και 2. ΒΕΒΑΙΩΣΗ – ΔΗΛΩΣΗ του φορέα/δομής για κάθε παιδί, ότι διαθέτει θέση στη συγκεκριμένη Δομή και Κατηγορία Η Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε. θα χορηγήσει voucher στους ανωτέρω υποψήφιους σύμφωνα με τη μοριοδότηση που έχει ήδη διενεργήσει, μέχρι την εξάντληση του προϋπολογισμού. Δείτε ολόκληρο το άρθρο