admin

Σχεδόν 120.000 μωρά γεννιούνται ετησίως σε όλο τον κόσμο πάσχοντας από εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο επειδή οι μητέρες τους έπιναν αλκοόλ στην εγκυμοσύνη, σύμφωνα με μία νέα έκθεση. Το σύνδρομο χαρακτηρίζεται από φτωχή ανάπτυξη του μωρού τόσο κατά την ενδομήτριο ζωή όσο και μετά τη γέννηση, με νοητικά, σωματικά και αναπτυξιακά προβλήματα που μπορεί να διατηρηθούν έως την ενήλικη ζωή. Σύμφωνα με την έκθεση, που αφορά 180 χώρες, σχεδόν μία στις δέκα γυναίκες (το 9,8%) σε όλο τον κόσμο δεν σταματούν να πίνουν αλκοόλ όταν μείνουν έγκυοι. Σε μερικές χώρες, όμως, το ποσοστό όσων πίνουν είναι πολύ υψηλότερο (φθάνει έως το 45%), γράφουν οι ερευνητές από το Κέντρο Εθνισμού & Ψυχικής Υγείας (CAMH) του Τορόντο, στον Καναδά. Στην Ελλάδα, το ποσοστό των εγκύων που πίνουν υπολογίζεται σε 21%. Οι πέντε χώρες με την υψηλότερη κατανάλωση αλκοόλ στην εγκυμοσύνη είναι η Ρωσία, η Βρετανία, η Δανία, η Λευκορωσία και η Ιρλανδία, αλλά οι πέντε χώρες με την υψηλότερη συχνότητα του συνδρόμου είναι η Νότιος Αφρική (585 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους), η Κροατία (115 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους), η Ιρλανδία (89 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους), η Ιταλία (82 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους) και η Λευκορωσία (69 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους). Συνολικά, η Ευρώπη είναι η ήπειρος με τα υψηλότερα ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ στην εγκυμοσύνη και την υψηλότερη συχνότητα εμβρυϊκού αλκοολικού συνδρόμου στον κόσμο. Μάλιστα με 37 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους, η συχνότητα του συνδρόμου είναι υπερδιπλάσια (2,6 φορές υψηλότερη) από τον παγκόσμιο μέσο όρο (είναι σχεδόν 15 ανά 10.000 κατοίκους). Στην Ελλάδα, η συχνότητα του συνδρόμου υπολογίζεται σε 31 κρούσματα ανά 10.000 κατοίκους. Συνολικά, η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ετησίως γεννιούνται 119.000 μωρά με το σύνδρομο σε όλο τον κόσμο. Τα χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ στην εγκυμοσύνη και εμβρυϊκού αλκοολικού συνδρόμου καταγράφονται σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Ασίας (π.χ. Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία), όπου γενικώς υπάρχουν υψηλά ποσοστά αποχής από το αλκοόλ. Οι ειδικοί τονίζουν ότι δεν αποκτούν μωρά με το σύνδρομο όλες οι έγκυοι που καταναλώνουν αλκοόλ. «Υπολογίζουμε ότι μία στις 67 μητέρες που πίνουν στην εγκυμοσύνη, γεννά μωρό που πάσχει από το σύνδρομο, καθώς και ότι 15 στους 10.000 ανθρώπους παγκοσμίως πάσχουν από αυτό», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Σβετλάνα Πόποβα. «Δεν γνωρίζουμε όμως ποιοι παράγοντες καθιστούν κάποια έμβρυα πιο ευάλωτα στο εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο απ’ ό,τι άλλα». Και πρόσθεσε πως «το ασφαλέστερο που μπορούν να κάνουν οι έγκυοι, είναι να αποφεύγουν εντελώς το αλκοόλ». Η νέα έκθεση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The Lancet Global Health. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η 7 ετών Λάιλα, μπορεί να είναι ντροπαλή αλλά όχι όταν φοράει τα κοστούμια της Ντίσνεϊ. Το να μεταμφιέζεται, την έχει βοηθήσει να ξεπεράσει κάποιους φόβους και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Όλα ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια, όταν η φωτογράφος Καμίλα Κορτς, αγόρασε στην κόρη της ένα φόρεμα, από το κατάστημα Bibbidi Bobbidi της Ντίσνεϋλαντ. Η πρώτη τους φωτογράφιση είχε τόση επιτυχία, που αποφάσισαν να συνεχίσουν τις μεταμφιέσεις. Το δίδυμο μητέρας-κόρης, πλέον έχει περισσότερους από 19.000 ακολούθους στο Instagram. Ράβουν τα φορέματα μόνες ή προσλαμβάνουν επαγγελματίες της περιοχής. Ενώ η Λάιλα απολαμβάνει να μεταμφιέζεται σε πριγκίπισσα, η μητέρα της επιλέγει τους κακούς χαρακτήρες. Η αγαπημένη τους φωτογράφιση έχει θέμα την «Μικρή Γοργόνα.» Εκεί, η Λάιλα είναι η μεταμφιεσμένη σε Άριελ και η Καμίλα σε Ούρσουλα. Η Λάιλα έχει μεταμφιεστεί και σε άλλους χαρακτήρες, εκτός από τις πριγκίπισσες της Ντίσνεϊ. Μερικές από αυτές περιλαμβάνουν την Πριγκίπισσα Λία και το BB-8 από τον «Πόλεμο των Άστρων», την Ροβένα Ράβενκλοου από τον «Χάρι Πότερ» και την Βάιολετ από τους «Απίθανους». Δείτε παρακάτω τις εντυπωσιακές φωτογραφίες με τις μεταμφιέσεις. Πηγή: camiliacourts.com & instagram Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Οι μώλωπες και τα χτυπήματα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παιδικής ηλικίας. Αλλά από ένα ελαφρύ τραυματισμό σε επικίνδυνα κατάγματα δεν απέχει μεγάλη απόσταση, και οι γονείς πρέπει να ακολουθούν μερικούς απλούς κανόνες. Σας παρουσιάζουμε 8 αρχές βασικής ασφάλειας των παιδιών που προτείνουν παιδίατροι, που θα συμβάλλουν στην προστασία των παιδιών σας από πολλά προβλήματα. 1. Ασφαλής ύπνος Το μωρό πρέπει να κοιμάται ανάσκελα. Οι θάνατοι από το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS) έχουν μειωθεί από το 1992 κατά 3 φορές, από τότε που βγήκε η σύσταση τα μωρά να κοιμούνται ανάσκελα, και όχι μπρούμυτα. Οι καπιτονέ κουβέρτες με δαντέλα μπορούν να μπλοκάρουν τους αεραγωγούς του μωρού κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ένα σκληρό στρωματάκι με σεντόνι λάστιχο είναι όλα όσα χρειάζεται. Ανάμεσα στα κάγκελα της κούνιας θα πρέπει να τοποθετούνται κουτάκια από αναψυκτικά. Η απόσταση αυτή είναι ικανή για ένα παιδί να εγκλωβιστεί. Ένα μωρό που κοιμάται πρέπει να είναι απαλλαγμένο από κασκόλ, καπέλα ή τα ρούχα με δεσμούς, σαλιάρες, παιχνίδια ή δαντέλα. 2. Πρόληψη της ασφυξίας Βεβαιωθείτε ότι τα παιχνίδια δεν περιέχουν μικρά κομμάτια τα οποία μπορούν να αποκολληθούν και το παιδί προσπαθήσει να τα καταπιεί. Η διατροφή των παιδιών κάτω των 5 ετών δεν θα πρέπει να περιέχει τροφές σε στρογγυλό σχήμα, όπως φέτες λουκάνικο, ξηρούς καρπούς, καραμέλες, σταφύλια και καλαμπόκι. Κρατήστε σύρματα και καλώδια μακριά από παιδιά. Μετακινήστε τη κούνια, το παρκοκρέβατο, τα παιχνίδια και τα παιδικά έπιπλα μακριά από αυτά τα αντικείμενα. Τακτικά περπατήστε στα τέσσερα στο πάτωμα, καθώς έτσι θα παρατηρήσετε πράγματα που το παιδί μπορεί να βάλει στο στόμα του. Πάρτε μαθήματα πρώτων βοηθειών και τεχνητής αναπνοής σε περίπτωση άμεσης ανάγκης. 3. Πυρασφάλεια Να φυλάσσετε μακριά από τα παιδιά σπίρτα και αναπτήρες. Μην κρατάτε στο σπίτι αναπτήρες και άλλες πηγές φωτιάς. Μην κρατάτε το μωρό στην αγκαλιά σας, ενώ μαγειρεύετε στην εστία. Προσέξτε το σίδερο ρούχων, το σίδερο μαλλιών και το πιστολάκι, αποσυνδέστε τα μετά τη χρήση και βάλτε σε ένα ασφαλές μέρος. Μετά το μαγείρεμα κρατήστε τα σκεύη μακριά από την άκρη της εστίας. Απομακρύνετε σκεύη με μακριές λαβές από την άκρη. Εγκαταστήστε ανιχνευτές καπνού στο σπίτι, βοηθούν να μειωθεί ο κίνδυνος θανάτου κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης ανάγκης. 4. Πρόληψη δηλητηρίασης Αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει καταπιεί κάποια επικίνδυνη ουσία, μην προσπαθήσετε να προκαλέσετε εμετό ή να δώσετε στο παιδί να πιει κάτι χωρίς να συμβουλευτείτε προηγουμένως ένα γιατρό. Πάνω από το ήμισυ του συνόλου των δηλητηριάσεων παιδιών προκαλείται από τυχαία λήψη φαρμάκων. Κρατήστε όλα τα φάρμακα (ακόμη και τις βιταμίνες) μακριά από τα παιδιά. Μην αποκαλείτε τα φάρμακα καραμέλες, γιατί μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον του παιδιού για αυτά. Στις πόρτες που αποθηκεύετε χημικά προϊόντα οικιακής χρήσης και φάρμακα, εγκαταστήστε ειδικές κλειδαριές. Κρατήστε τα μικρά ηλεκτρονικά και gadgets που περιέχουν μπαταρίες λιθίου μακριά από τα παιδιά. Τέτοια είναι τα ξυπνητήρια, τα τηλεχειριστήρια, τα «κεριά χωρίς φλόγα», δείκτες λέιζερ, φακοί, και άλλα παρόμοια αντικείμενα. Προσθέστε στις επαφές σας το τηλέφωνο της πλησιέστερης κλινικής ή το γιατρό σας για να πάρετε συμβουλές σε περίπτωση δηλητηρίασης ή σε άλλες επικίνδυνες καταστάσεις. 5. Στο νερό Μετά το μπάνιο, αδειάστε αμέσως την μπανιέρα. Κρατήστε μόνιμα κλειστά το κάθισμα της τουαλέτας, τη πόρτα προς τις τουαλέτες, τα μπάνια και το χώρο πλυντηρίου. Μεγάλα δοχεία με νερό (ακόμη και απλό βαρέλι ή κουβάς) δεν πρέπει να υπάρχουν ή να είναι περιφραγμένα, γιατί ένα παιδί μπορεί να πέσει και να πνιγεί σε αυτό. Πάνω από τους μισούς γονείς πιστεύουν ότι αν ένα παιδί μάθει να κολυμπάει, δεν χρειάζεται την εποπτεία τους, όταν βρίσκεται σε νερό. Στην πραγματικότητα, το 47% των παιδιών που έχουν πνιγεί, ηλικίας 10 έως 17 ετών, είχαν κολυμβητικές δεξιότητες. Η τραγωδία στο νερό, κατά κανόνα, λαμβάνει χώρα σιωπηλά και σε χρονικό διάστημα όχι περισσότερο από 1 λεπτό. Έτσι, όταν ένα παιδί βρίσκεται κοντά σε νερό, δεν πρέπει να αποσπάται η προσοχή σας από την ανάγνωση βιβλίων, να μιλάτε στο τηλέφωνο ή οτιδήποτε άλλο. 6. Στο αυτοκίνητο Στο αυτοκίνητο το παιδί μπορεί να καθίσει στο κάθισμα ενηλίκων, μόνο αν υπερβαίνει το ύψος των 140 εκατοστών και το βάρος δεν είναι λιγότερο από 32 κιλά. Αν το μωρό είναι πολύ μεγάλο για ένα φορητό παιδικό κάθισμα, αλλά ακόμα δεν είναι αρκετά μεγάλο για να καθίσει σε κανονικό κάθισμα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικό κάθισμα αυτοκινήτου χωρίς πλάτη. Τα παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου για παιδιά κάτω των 2 ετών θα πρέπει να τοποθετούνται κατά την κίνηση του οχήματος. Πριν ξεκινήσετε το αυτοκίνητο, δοκιμάστε τη ζώνη, και αν είναι χαλαρή, σφίξτε την καλά. Το παιδικό κάθισμα δεν θα πρέπει να κινηθεί πάνω από 2-3 εκατοστά. Αν το παιδί κάθεται σε κάθισμα ενήλικα, θα πρέπει να φορέσει μια κανονική ζώνη ασφαλείας. Το άνω τμήμα του ιμάντα πρέπει να περάσει πάνω από το θώρακα και τον ώμο του παιδιού, και όχι για να περνάει γύρω από το λαιμό του, ενώ το κάτω μέρος θα πρέπει να περνάει από τη λεκάνη και όχι από το στομάχι του. Κρατήστε ζεστό φαγητό, μεγάλα αντικείμενα και οτιδήποτε μπορεί να αρχίσει να κινείται μέσα στην καμπίνα κατά το φρενάρισμα, μακριά από το παιδί. 7. Ποδήλατο ή πατίνια Αν έχετε αγοράσει στο παιδί σας ένα ποδήλατο, πατίνια ή skateboard, βεβαιωθείτε να αγοράσετε ένα κράνος, καθώς αυτό το προστατευτικό είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσο προστασίας σε περίπτωση τραυματισμού του εγκεφάλου. Τα ρούχα του παιδιού, ενώ ασχολείται με το ποδήλατο, θα πρέπει να είναι έντονα, κατά προτίμηση με ανακλαστικά στοιχεία. Το ποδήλατο θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο φώτα μπρος πίσω. Πριν από την αναχώρηση, ελέγξτε την αξιοπιστία του φώτων, των φρένων, και την κατάσταση των τροχών. Διδάξτε στο παιδί τους βασικούς κανόνες κυκλοφορίας και να κάνει σήματα με τα χέρια προς τους οδηγούς και τους πεζούς, έτσι ώστε οι κινήσεις του είναι προβλέψιμες σε άλλους χρήστες του οδικού δικτύου. 8. Πρόληψη πτώσεων και τραυματισμών Εγκαταστήστε στο σπίτι πιστοποιημένα προστατευτικά για το παιδί. Στην αρχή και το τέλος μιας σκάλας, εγκαταστήστε πορτάκι ασφαλείας. Πάντα να δένετε τα παιδιά όταν κάθονται σε ψηλά καρεκλάκια ή φορητές κούνιες. Κατά την τοποθέτηση του παιδιού σε κούνια, τοποθετήστε την στο πάτωμα, και όχι σε καρέκλα, τραπέζι ή άλλα έπιπλα. Αν το παιδί κινείται μέσα από το σπίτι στη περπατούρα, τοποθετήστε τη μακριά από σκάλες, θερμαινόμενα εργαλεία, καλώδια που κρέμονται. Τοποθετήστε στα παράθυρα προστατευτικά κάγκελα ή σίτα. Θα πρέπει όμως να ανοίγει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως σε περίπτωση πυρκαγιάς. Ασφαλίστε τα βαριά έπιπλα (ιδιαίτερα τα ψηλά ντουλάπια), συσκευές και άλλα πράγματα που μπορεί να ανατραπούν και να πέσουν. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Θα ελέγξουμε αν το συγκεκριμένο προφίλ αντιστοιχεί σε αληθινή κοπέλα με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι πρόκειται για ψεύτικο προφίλ. Μέχρι να το διευκρινίσουμε δεν έχει το δικαίωμα να ξαναδημοσιεύει στο φόρουμ.

Αν και κάθε παιδί έχει διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τα επονομαζόμενα «αναπτυξιακά ορόσημα» για να την αξιολογήσουν. Ο παιδίατρος-παιδονευρολόγος Μηνάς Καπετανάκης, διδάκτωρ Παιδονευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας και μέλος της Παιδονευρολογικής Εταιρείας Σουηδίας, εξηγεί ποια είναι αυτά τα ορόσημα, διευκρινίζοντας ότι οι ηλικίες που αναφέρονται στη συνέχεια είναι ενδεικτικές για την κατά μέσον όρο εκδήλωση των αντίστοιχων χαρακτηριστικών: Ηλικία 0 - 1 μηνός Κινητική ανάπτυξη 1. Φέρνει τα χέρια σε μέση γραμμή, δηλαδή κοντά στα μάτια και το στόμα 2. Τα χέρια είναι αρχικά τον περισσότερο χρόνο σφιχτές γροθιές 3. Γυρίζει το κεφάλι και προς τις δύο πλευρές όταν είναι μπρούμυτα 4. Το κεφάλι «πέφτει» πίσω όταν ανασηκώνετε το παιδί, η ικανότητα στήριξης της κεφαλής είναι μέτρια 5. Το αντανακλαστικό του ξαφνιάσματος ή moro. Εκλύεται από έναν ξαφνικό δυνατό θόρυβο ή από απότομες κινήσεις, όπως όταν ξεντύνουμε το βρέφος τεντώνεται, εκτείνει συμμετρικά τα χέρια και τα πόδια, ανησυχεί ή κλαίει, και αμέσως μετά φέρνει γρήγορα τα χέρια και πόδια στη μέση γραμμή 6. Αντανακλαστικό (και όχι κοινωνικό) χαμόγελο Αισθητηριακή ανάπτυξη (όραση, ακοή, όσφρηση, αφή) 1. Εστιάζει σε απόσταση ως και περίπου 30 εκατοστά 2. Τα μάτια κινούνται και συχνά μοιάζει να «αλληθωρίζει». Αναγνωρίζει οικείους ήχους και φωνές (η ακοή του είναι πλήρως ανεπτυγμένη ήδη) 3. Προτιμά ασπρόμαυρα σχέδια καθώς η έγχρωμη όραση δεν είναι ακόμα πλήρως ανεπτυγμένη, αλλά περισσότερο από όλα προτιμά τα πρόσωπα 4. Προτιμά τις γλυκές μυρωδιές και αναγνωρίζει τη μυρωδιά του μητρικού γάλακτος 5. Προτιμά τις απαλές επιφάνειες και τους ήπιους χειρισμούς «Πηγή προβληματισμού για τους γονείς και αφορμή για συζήτηση με τον παιδίατρο είναι χαρακτηριστικά, όπως όταν δεν ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα όταν του δείχνετε ισχυρό φως, δεν εστιάζει και δεν ακολουθεί 180 μοίρες ένα αντικείμενο κοντά στο πρόσωπό του, δεν κινεί συχνά τα άκρα του, μοιάζει πολύ χαλαρό κι αδύναμο, εμφανίζει συνεχή τρόμο της κάτω γνάθου, όταν δεν κλαίει, δεν ανταποκρίνεται σε έντονους ήχους, έχει αδύναμο ρούφηγμα και τρώει πολύ αργά. »Βέβαια, ως προς το τελευταίο χαρακτηριστικό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι το παιδί δεν τρώει πάντα με τον ίδιο ρυθμό», διευκρινίζει ο δρ Καπετανάκης. Ηλικία 2 - 3 μηνών Κινητικά ορόσημα 1. Ανασηκώνει το κεφάλι και το στήθος όταν βρίσκεται μπρούμυτα 2. Υποστηρίζει το στήθος με τα χέρια όταν βρίσκεται μπρούμυτα (ανασηκώνεται στους αγκώνες) 3. Τεντώνει τα πόδια και κλωτσά όταν βρίσκεται ανάσκελα 4. Ανοιγοκλείνει τις παλάμες. Τον περισσότερο χρόνο οι παλάμες είναι ανοικτές 5. Φέρνει τα χέρια στο στόμα και σπρώχνει αντικείμενα που κάνουν ήχο 6. Πιάνει με όλη την παλάμη, πιάνει παιχνίδια με τα δύο χέρια στη μέση γραμμή Όραση και ακοή 1. Παρατηρεί πρόσωπα, και ακολουθεί κινούμενα αντικείμενα κατά 180 μοίρες 2. Αναγνωρίζει από απόσταση οικεία αντικείμενα και πρόσωπα 3. Σταδιακά χρησιμοποιεί τα μάτια και τα χέρια σε οπτικοκινητικό συγχρονισμό 4. Χαμογελά στον ήχο της φωνής σας 5. Στρέφει το κεφάλι προς τους ήχους και αρχίζει να μιμείται ήχους Κοινωνικά και συναισθηματικά ορόσημα 1. Αναπτύσσει κοινωνικό χαμόγελο 2. Ευχαριστιέται το παιχνίδι με άλλους ανθρώπους και διαμαρτύρεται όταν το παιχνίδι τελειώνει 3. Εκφράζεται περισσότερο με το πρόσωπο 4. Μιμείται κάποιες κινήσεις και εκφράσεις του προσώπου Σύμφωνα με τον κ. Καπετανάκη, θα πρέπει να απευθυνθείτε στον παιδίατρο αν το παιδί: Δεν ανταποκρίνεται σε έντονους ήχους Δεν παρατηρεί τα χέρια του στους 2 μήνες Δεν χαμογελά στον ήχο της φωνής σας στους 2 μήνες Δεν ακολουθεί με το βλέμμα κινούμενα αντικείμενα στους 2-3 μήνες Δεν χαμογελά στους ανθρώπους στους 3 μήνες Δεν πιάνει αντικείμενα με τα δύο χέρια στους 3 μήνες Δεν υποστηρίζει καλά το κεφάλι στους 3 μήνες Δεν απλώνει το χέρι για να πιάσει παιχνίδια στους 3-4 μήνες Δεν «μπαμπαλίζει» στους 3-4 μήνες Δεν κινεί το ένα ή και τα δύο μάτια προς όλες τις κατευθύνσεις ή αλληθωρίζει συνέχεια Δεν παρατηρεί καινούρια πρόσωπα. Ηλικία 4 - 7 μηνών Κινητικά ορόσημα 1. Ρολλάρει και προς τις δύο κατευθύνσεις (από μπρούμυτα ανάσκελα και αντίστροφα) 2. Κάθεται, δηλαδή έρχεται στην εδραία θέση, αρχικά με υποστήριξη και ύστερα χωρίς 3. Στηρίζει μέρος του βάρους του στα πόδια 4. Προσεγγίζει αντικείμενα με το ένα χέρι 5. Μεταφέρει αντικείμενα από το ένα χέρι στο άλλο 6. Κρατά αντικείμενα με ολόκληρο το χέρι Οπτικά ορόσημα 1. Ολοκληρώνεται η έγχρωμη όραση 2. Ωριμάζει η όραση απόστασης 3. Μπορεί να παρακολουθεί κινούμενα αντικείμενα Λεκτικά ορόσημα 1. Γυρίζει στο άκουσμα του ονόματός του 2. Ανταποκρίνεται στο όχι 3. Αναγνωρίζει συναισθήματα από τον τόνο της φωνής 4. Ανταποκρίνεται στους ήχους κάνοντας ήχους 5. Χρησιμοποιεί την φωνή του για να εκφράσει χαρά ή δυσαρέσκεια 6. «Μπαμπαλίζει» με σύμφωνα Γνωσιακά ορόσημα 1. Βρίσκει αντικείμενα μερικώς καλυμμένα 2. Εξερευνά τα χέρια και το στόμα του 3. Προσπαθεί να πιάσει αντικείμενα που δεν φτάνει. Ψάχνει να βρει αντικείμενα που έχουν φύγει από το οπτικό του πεδίο Κοινωνικά ορόσημα 1. Ευχαριστιέται το παιχνίδι 2. Ενδιαφέρεται για τον καθρέφτη 3. Είναι συχνά χαρούμενο Θα πρέπει, όμως, να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο στην περίπτωση που το παιδί μοιάζει σφιγμένο, με συσπασμένους μύες ή πολύ χαλαρό, δεν μπορεί να κρατήσει το κεφάλι του ή τον κορμό του στην εδραία θέση, απλώνει μόνο το ένα χέρι, δεν θέλει να το αγκαλιάζετε, δεν δείχνει τρυφερότητα ή δεν χαίρεται όταν βρίσκεται με άλλους ανθρώπους», τονίζει ο δρ Καπετανάκης. Το ίδιο και αν το ένα ή και τα δύο μάτια του κινούνται προς τα έξω, έχει ευαισθησία στο φως, δεν ανταποκρίνεται σε ήχους, δεν φέρνει αντικείμενα στο στόμα, δεν γυρίζει από μπρούμυτα ανάσκελα ή το ανάποδο στους 5 μήνες, δεν χαμογελά αυθόρμητα στους 5 μήνες, δεν γελά στους 6 μήνες, δεν προσπαθεί να φτάσει αντικείμενα στους 7 μήνες, δεν παρακολουθεί με το βλέμμα αντικείμενα και προς τις δύο κατευθύνσεις στους 7 μήνες, δεν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σας ή αν δεν «μπαμπαλίζει» στους 8 μήνες. Ηλικία 8 - 12 μηνών Κινητικά ορόσημα 1. Έρχεται και παραμένει σε καθιστή θέση χωρίς βοήθεια 2. Μπουσουλάει πάνω στην κοιλιά του, έρπει 3. Στέκεται όρθιο κρατώντας έπιπλα 5. Περπατάει κρατώντας έπιπλα κατά μήκος 6. Στέκεται στιγμιαία χωρίς να κρατιέται από πουθενά 7. Μπορεί να κάνει και λίγα βήματα χωρίς βοήθεια Ορόσημα λεπτής κινητικότητας 1. Πιάνει αντικείμενα με τον δείκτη και τον αντίχειρα 2. Χτυπάει δυο κύβους μεταξύ τους 3. Βάζει και βγάζει αντικείμενα μέσα σε δοχείο 4. Αφήνει τα αντικείμενα που έπιασε με ευκολία Γλωσσικά ορόσημα 1. Προσέχει πολύ τον λόγο των μεγάλων 2. Απαντά στο «όχι» και άλλες απλές εντολές 3. Κάνει απλές χειρονομίες κουνώντας το κεφάλι δείχνοντας «όχι», λέει «μπαμπά» και «μαμά» στο σωστό πρόσωπο 4. Χρησιμοποιεί σημεία έκπληξης 5. Προσπαθεί να μιμηθεί λέξεις Γνωσιακά ορόσημα 1. Εξερευνά τα αντικείμενα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους 2. Βρίσκει εύκολα κρυμμένα αντικείμενα 3. Κοιτάζει τη σωστή εικόνα όταν την ονομάζετε 4. Μιμείται χειρονομίες 5. Χρησιμοποιεί αντικείμενα με τον σωστό τρόπο Θα πρέπει να συμβουλευθείτε τον παιδίατρο αν δεν μπουσουλάει στους 12 μήνες, «σέρνει» τη μια μεριά του σώματός του όταν μπουσουλάει για περισσότερο από 1 μήνα, δεν στέκεται χωρίς βοήθεια, δεν ψάχνει αντικείμενα που κρύβονται μπροστά του, δεν δείχνει σε εικόνες και αντικείμενα, δεν χρησιμοποιεί λέξεις όπως «μαμά» και «μπαμπά», δεν ακούει στο όνομά του ή δεν χρησιμοποιεί χειρονομίες ή νοήματα. Ηλικία 1 - 2 ετών Κινητικά ορόσημα 1. Περπατά ανεξάρτητα, και όσο πλησιάζει τα 2 έτη, τρέχει 2. Σέρνει παιχνίδια ενώ περπατά 3. Μεταφέρει ογκώδη ή πολλά παιχνίδια 4. Μπορεί να σταθεί στις μύτες των ποδιών 5. Κλωτσά μπάλα 6. Σκαρφαλώνει και κατεβαίνει από τα έπιπλα χωρίς βοήθεια 7. Ανεβαίνει και κατεβαίνει σκάλες κρατώντας την κουπαστή ή το χέρι σας Ορόσημα λεπτής κινητικότητας 1. Μουτζουρώνει 2. Χτίζει πύργο με 4 κυβάκια 3. Μπορεί να δείχνει προτίμηση σε κάποιο χέρι Ορόσημα ομιλίας 1. Δείχνει αντικείμενα όταν τα ονομάζετε 2. Αναγνωρίζει τα ονόματα γνώριμων ανθρώπων, αντικειμένων και μερών του σώματος 3. Λέει αρκετές λέξεις (από τους 15-18 μήνες) 4. Κάνει απλές προτάσεις δύο λέξεων (18-24 μήνες) 5. Μιλά με προτάσεις των 2-4 λέξεων (24 μήνες) 6. Ακολουθεί απλές οδηγίες και επαναλαμβάνει λέξεις που άκουσε σε συζήτηση μεγάλων Γνωσιακά ορόσημα 1. Βρίσκει αντικείμενα κρυμμένα ακόμα και κάτω από 2 ή 3 επίπεδα 2. Ομαδοποιεί ανά σχήμα και χρώμα 3. Αρχίζει το παιχνίδι «προσποίησης» Κοινωνικά και συναισθηματικά ορόσημα 1. Μιμείται συμπεριφορές ενηλίκων και άλλων παιδιών 2. Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ξεχωριστό πρόσωπο από τους άλλους 3. Χαίρεται όλο και περισσότερο την παρουσία των άλλων παιδιών 4. Αυξανόμενη ανεξαρτησία 5. Προκλητική συμπεριφορά 6. Αυξημένο άγχος αποχωρισμού κοντά στους 18 μήνες, που σχεδόν εξαφανίζεται στους 24 «Θα πρέπει να συμβουλευθείτε τον παιδίατρο αν το παιδί δεν μπορεί να περπατήσει στους 18 μήνες ή αν περπατά αποκλειστικά στις μύτες ή δεν περπατά στο φυσιολογικό μοτίβο μετά από μερικούς μήνες περπατήματος. »Επίσης, αν δεν μπορεί να ακολουθήσει απλές οδηγίες στους 24 μήνες, δεν μπορεί να σπρώξει ένα τροχήλατο παιχνίδι στους 24 μήνες, δεν γνωρίζει τη χρήση κοινών αντικειμένων του νοικοκυριού στους 15 μήνες, δεν μιλά με προτάσεις των δύο λέξεων στους 24 μήνες ή δεν μιμείται πράξεις ή λέξεις», συμβουλεύει ο δρ Καπετανάκης. Ηλικία 3 - 4 ετών Κινητικά ορόσημα 1. Πηδά και στέκεται στο ένα πόδι για 5 δευτερόλεπτα 2. Ανεβοκατεβαίνει σκάλες χωρίς υποστήριξη 3. Κλωτσά μπάλα σε ευθεία 4. Πετά μπάλα πάνω από το κεφάλι 5. Μπορεί να πιάσει μια μπάλα που κάνει γκελ 6. Βαδίζει μπροστά και πίσω με ευελιξία Ορόσημα λεπτής κινητικότητας 1. Αντιγράφει ένα τετράγωνο 2. Ζωγραφίζει ένα πρόσωπο με 2-4 μέρη (κεφάλι, χέρια, πόδια) 3. Χρησιμοποιεί ψαλίδι 4. Ζωγραφίζει κύκλους και τετράγωνα 5. Αντιγράφει ορισμένα κεφαλαία γράμματα Γλωσσικά ορόσημα 1. Αντιλαμβάνεται τις έννοιες «ίδιο» και «διαφορετικό» 2. Χρησιμοποιεί σταθερά κάποιους γραμματικούς κανόνες 3. Μιλά με προτάσεις των 5-6 λέξεων 4. Οι ξένοι αντιλαμβάνονται όλα όσα λέει Γνωσιακά ορόσημα 1. Αντιλαμβάνεται την έννοια του μετρήματος και ίσως να μπορεί να μετρήσει λίγο 2. Προσεγγίζει τα προβλήματα από μία μόνο άποψη 3. Αντιλαμβάνεται καλύτερα το πέρασμα του χρόνου 4. Ακολουθεί οδηγίες τριών βημάτων και μπορεί να θυμηθεί μια ιστορία 5. Εμπλέκεται σε «φανταστικό» παιχνίδι Κοινωνικά και συναισθηματικά ορόσημα 1. Ενδιαφέρεται για νέες εμπειρίες 2. Συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά 3. Παίζει «μαμά και μπαμπάς» 4. Ντύνεται και ξεντύνεται με ελάχιστη βοήθεια 5. Διαπραγματεύεται στους διαπληκτισμούς 6. Μεγαλύτερη ανεξαρτησία 7. Ασυνήθιστες εικόνες ονομάζονται «τέρατα» 8. Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως σώμα, νου και συναισθήματα 9. Δεν μπορεί συχνά να ξεχωρίσει την φαντασία από την πραγματικότητα Αν ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Καπετανάκη, το παιδί δεν μπορεί να κάνει κάτι από τα προαναφερόμενα ή αν αγνοεί τα άλλα παιδιά και δεν απαντά όταν του μιλάτε, αντιστέκεται στο ντύσιμο, τον ύπνο και την τουαλέτα, δεν έχει κανέναν αυτοέλεγχο όταν θυμώνει, δεν χρησιμοποιεί προτάσεις με 4 λέξεις και πάνω ή το «εγώ» και το «εσύ» σωστά, τότε θα πρέπει θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια ειδικού. Ηλικία 4 - 5 ετών Κινητικά ορόσημα 1. Στέκεται στο ένα πόδι για 10 δευτερόλεπτα 2. Πηδά και κάνει κουτσό 3. Κάνει κούνια και σκαρφαλώνει Ορόσημα λεπτής κινητικότητας 1. Αντιγράφει τρίγωνα και λοιπά σχήματα 2. Ζωγραφίζει «άνθρωπο» με σώμα και άκρα 3. Γράφει μερικά γράμματα 4. Ντύνεται και ξεντύνεται χωρίς βοήθεια 5. Χρησιμοποιεί πιρούνι, κουτάλι 6. Συνήθως ασχολείται με την φροντίδα του (χτένισμα, πλύσιμο χεριών κ.λπ.) Γλωσσικά ορόσημα 1. Θυμάται μέρος μιας ιστορίας 2. Μιλά με προτάσεις με περισσότερες των 5 λέξεων 3. Χρησιμοποιεί τον μέλλοντα 4. Λέει όνομα και διεύθυνση Γνωσιακά ορόσημα 1. Μπορεί να καταμετρήσει 10 ή περισσότερα πράγματα 2. Μπορεί να αναγνωρίσει σωστά 4 χρώματα 3. Αντιλαμβάνεται καλύτερα την αίσθηση του χρόνου 4. Ξέρει τη χρήση καθημερινών αντικειμένων (χρήματα, φαγητό κ.λπ.) Κοινωνικά ορόσημα 1. Θέλει να ευχαριστήσει τους φίλους του 2. Θέλει να είναι σαν τους φίλους του 3. Πιο θετικό προς τους κανόνες 4. Χαίρεται να τραγουδά, να χορεύει και να παίζει 5. Δείχνει ανεξαρτησία Ενημερώστε τον παιδίατρο αν το παιδί: 1. Είναι φοβισμένο ή ντροπαλό 2. Εμφανίζει υπερβολικά επιθετική συμπεριφορά 3. Δεν απομακρύνεται εύκολα από κοντά σας 4. Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε μια δραστηριότητα για περισσότερο από 5 λεπτά 5. Δεν ενδιαφέρεται για παιχνίδι με τα άλλα παιδιά 6. Δεν ανταποκρίνεται σε άλλους ανθρώπους 7. Σπάνια παίζει «φανταστικό παιχνίδι» ή μιμείται 8. Δείχνει λυπημένο τον περισσότερο καιρό 9. Δεν ασχολείται με πολλές διαφορετικές δραστηριότητες 10. Αποφεύγει ενήλικες ή παιδιά, ή μοιάζει διαρκώς αφηρημένο 11. Δεν εκφράζει μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων 12. Δεν τρώει, δεν κοιμάται ή δεν χρησιμοποιεί την τουαλέτα καλά 13. Δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη φαντασία από την πραγματικότητα 14. Είναι συνήθως παθητικό 15. Δεν αντιλαμβάνεται οδηγίες δύο βημάτων με επιρρήματα 16. Δεν λέει σωστά το ονοματεπώνυμό του 17. Δεν χρησιμοποιεί σωστά τον πληθυντικό και τους παρελθόντες χρόνους 18. Δεν θέλει να μιλά για το πώς πέρασε τη μέρα του 19. Δεν μπορεί να φτιάξει πύργο με 6-8 κύβους 20. Δεν κρατά άνετα έναν μαρκαδόρο 21. Δεν μπορεί να βγάλει τα ρούχα του 22. Δεν μπορεί να πλύνει καλά τα δόντια του 23. Δεν μπορεί να πλύνει και να στεγνώσει τα χέρια του Τι σημαίνουν Διαβάζοντας τα παραπάνω, εύλογα θα αναρωτηθείτε πόσο αυστηρή είναι η επίτευξη αυτών των αναπτυξιακών ορόσημων και τι δείχνουν για τη νοημοσύνη του παιδιού. Ο δρ Καπετανάκης ξεκαθαρίζει πως «κάθε αναπτυξιακό ορόσημο χαρακτηρίζεται από ένα χρονικό εύρος μέσα στο οποίο αναμένεται να επιτευχθεί, ενώ υπάρχει σημαντική διακύμανση ανάμεσα στα παιδιά, ακόμα και όταν πρόκειται για αδέρφια, πάντα στο πλαίσιο του απόλυτα φυσιολογικού. Επίσης, η ταχύτητα με την οποία αναπτύσσεται το παιδί, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο πρόβλεψης της ευφυΐας, ή της τελικής του εξέλιξης». Σε κάθε περίπτωση, ο παιδίατρος είναι αυτός που μετά από συνολική εκτίμηση του παιδιού θα αποφανθεί αν αναπτύσσεται φυσιολογικά ή αν έχει ενδείξεις προβλημάτων. «Για να είστε, λοιπόν, σίγουροι ότι το παιδί σας αναπτύσσεται φυσιολογικά, πρέπει να παρακολουθείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από παιδίατρο. Οι επισκέψεις αυτές περιλαμβάνουν την εκτίμηση της ανάπτυξης του και τους απαραίτητους εμβολιασμούς και συμπίπτουν με την αναπτυξιακή εξέλιξη και τις ακραίες στιγμές ολοκλήρωσης των αναπτυξιακών ορόσημων. »Αποτελούν επίσης ευκαιρία για έγκαιρο εντοπισμό δυσκολιών στην ανάπτυξη και την οργάνωση της κατάλληλης αντιμετώπισης. Στην περίπτωση αυτή, όσο ταχύτερα ξεκινήσει η θεραπεία, τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα», καταλήγει. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η έκθεση των εγκύων σε ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει πρόωρους τοκετούς, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Environment International. Η ρύπανση δεν προέρχεται μόνο από οχήματα και βιομηχανίες, αλλά και από ξυλόφουρνους, πυρκαγιές, ακόμη και αμμοθύελλες. «Η ρύπανση δεν είναι βλαβερή μόνο για όσους την αναπνέουν απευθείας - μπορεί επίσης να επηρεάσει αισθητά το έμβρυο», είπε ο συντάκτης της έρευνας, Κρις Μάλεϊ. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρους τοκετούς, όπως η ηλικία και η υγεία της μητέρας. Από τους 15 εκατομμύρια πρόωρους τοκετούς που καταγράφονται στον πλανήτη κάθε χρόνο, οι 2,7 εκατ. οφείλονται, σύμφωνα με τους ερευνητές, στη ρύπανση της ατμόσφαιρας. Μια έγκυος που ζει σε πόλη της Κίνας ή της Ινδίας μπορεί να εισπνέει ώς και δέκα φορές περισσότερους ρύπους απ ό,τι μια έγκυος που ζει στην ευρωπαϊκή επαρχία. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των πρόωρων τοκετών που οφείλονται στη ρύπανση παρατηρούνται στη Νότια και Ανατολική Ασία. Στις αφρικανικές ζώνες πέριξ της Σαχάρας και στη Μέση Ανατολή, οι πρόωρες γεννήσεις συσχετίζονται με τον βαθμό έκθεσης στην σκόνη της ερήμου. Η Ευρώπη, μια ήπειρος στην οποία τα νοικοκυριά δεν είναι υποχρεωμένα να μαγειρεύουν με ξυλόφουρνους και στην οποία δεν υπάρχουν έρημοι (με εξαίρεση τις κατά καιρούς «επισκέψεις» της σκόνης από τη Σαχάρα), οι πρόωρες γεννήσεις λόγω ρύπανσης θα μπορούσαν να είχαν εξαλειφθεί. Αυτό δυστυχώς δεν έχει συμβεί. Την Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε τελική προειδοποίηση στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στη Βρετανία για τις συνεχείς παραβιάσεις των ανώτατων ορίων ρύπων, οι οποίοι, σύμφωνα με την επιτροπή, ευθύνονται για τριπλάσιους θανάτους απ ό,τι τα τροχαία. Η Κομισιόν συνέστησε μέτρα για τη μείωση της κίνησης των οχημάτων, περιορισμό της ντιζελοκίνησης και μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση. Παράλληλα, όμως, έρευνα του Corporate Europe Observatory διαπίστωσε ότι τα οικονομικά συμφέροντα που ποντάρουν σε βρώμικες τεχνολογίες εξακολουθούν να ασκούν δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στη σύνταξη των πανευρωπαϊκών κανόνων. Συγκεκριμένα, στις Επιτροπές Ειδικών RDE-LDV και GEARS2030, που συμβουλεύουν την Κομισιόν για τη συγγραφή κανόνων που αφορούν τη ρύπανση των οχημάτων, το 78% και το 72% των μελών αντίστοιχα προέρχονται από την αυτοκινητοβιομηχανία. «Το θεμελιώδες ερώτημα είναι αν οι βιομηχανίες που προσπαθούν να αποδυναμώσουν και να παρακάμψουν τους κανονισμούς πρέπει να εμπλέκονται στη συγγραφή τους» παρατηρεί το ινστιτούτο. Η έρευνα εξέτασε τη σύσταση των επιτροπών ειδικών μετά τις εφαρμογές των μεταρρυθμίσεων περί διαφάνειας που εισηγήθηκε ο επίτροπος Τίμερμανς και διαπίστωσε ότι σε πολλές περιπτώσεις, η στρεβλή σύνθεση παραμένει. Οι «στημένοι» έλεγχοι ντιζελοκίνητων οχημάτων επέτρεψαν επί χρόνια στην αυτοκινητοβιομηχανία να καταστρέφει την υγεία των πολιτών, καλλιεργώντας τον μύθο του «καθαρού» πετρελαίου κίνησης. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Την περασμένη εβδομάδα επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ ανακοίνωσαν ότι οι γυναίκες που εργάζονται νύχτα ή σε κυλιόμενες βάρδιες έχουν αυξημένη πιθανότητα να εκδηλώσουν προβλήματα υπογονιμότητας. Η έρευνά τους, που έλαβε μεγάλη δημοσιότητα σε όλο τον κόσμο, έδειξε ότι οι γυναίκες με ακανόνιστο ωράριο εργασίας παράγουν λιγότερα ώριμα ωάρια συγκριτικά με όσες εργάζονται με σταθερό ωράριο την ημέρα, με τη διαφορά να είναι κατά μέσο όρο δύο ωάρια σε κάθε κύκλο ωορρηξίας με τη βοήθεια φαρμάκων. Η διαφορά αυτή αποδόθηκε από τους ερευνητές στη διαταραχή των κιρκάδιων ρυθμών (βιολογικό ρολόι) λόγω της εργασίας σε ακατάλληλες ώρες. Τα ευρήματα αυτά «δεν σημαίνουν ότι η δουλειά τη νύχτα είναι αιτία της υπογονιμότητας, αλλά ότι ίσως αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωσή της» ξεκαθαρίζει ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος δρ Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και ιδρυτικό μέλος του Institute of Life-ΙΑΣΩ. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM), ένα στα επτά ζευγάρια αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας, αλλά στο 10% των περιπτώσεων οι διαγνωστικές εξετάσεις έχουν φυσιολογικά αποτελέσματα ενώ σε πολύ περισσότερα αποκαλύπτουν μικρές μόνο εκτροπές από το φυσιολογικό που δεν επαρκούν για να θεωρηθούν αιτία του προβλήματος. Έτσι, περισσότερα από ένα στα πέντε ζευγάρια θεωρείται ότι αντιμετωπίζουν ανεξήγητη υπογονιμότητα που μπορεί να συνδέεται με διάφορους παράγοντες κινδύνου, τους οποίους προσπαθούν να εντοπίσουν οι επιστήμονες πραγματοποιώντας ασταμάτητα έρευνες. Ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί οι παράγοντες; Τα έως τώρα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να είναι πολλοί και διαφορετικοί, και μερικές φορές εξαιρετικά ασυνήθιστοι. Ο δρ Βασιλόπουλος παρουσιάζει μερικούς από τους πιο χαρακτηριστικούς και τι έχει δείξει η ιατρική έρευνα γι’ αυτούς: 1. Άρση μεγάλου βάρους. Η ίδια έρευνα του Χάρβαρντ έδειξε ότι και οι γυναίκες οι οποίες σηκώνουν βάρος στη διάρκεια της εργασίας τους, όπως συμβαίνει με τις νοσηλεύτριες, παράγουν κατά 14% μειωμένο αριθμό ωαρίων. Αντίστοιχα, το 2015 μία άλλη μελέτη είχε δείξει ότι οι νοσηλεύτριες που σήκωναν βάρος πάνω από 15 φορές την ημέρα είχαν 34% μεγαλύτερη συχνότητα ακανόνιστων έμμηνων κύκλων και χρειάζονταν κατά μέσο όρο 43% περισσότερο χρόνο για να μείνουν έγκυες, συγκριτικά με όσες δεν σήκωναν ποτέ βάρος στη δουλειά τους. Ως φαίνεται η άρση βάρους ασκεί μεγάλες πιέσεις στο σώμα, οι οποίες με κάποιο τρόπο διαταράσσουν την ορμονική ισορροπία του οργανισμού και έτσι την έμμηνο ρύση και την αναπαραγωγική ικανότητα. 2. Έντονο στρες. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Λούισβιλ, στο Κεντάκι, δημοσίευσαν πέρυσι στο περιοδικό Annals of Epidemiology μελέτη σε 400 σεξουαλικά ενεργές γυναίκες ηλικίας κάτω των 40 ετών, που έδειξε ότι όσες είχαν έντονο στρες κατά τις μέρες της ωορρηξίας είχαν 40% λιγότερες πιθανότητες να συλλάβουν, συγκριτικά με τις πιο ήρεμες συνομήλικές τους. Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει προγενέστερη μελέτη (του 2014) που είχε δείξει ότι τα αυξημένα επίπεδα στρες διπλασιάζουν τις πιθανότητες που έχει μία γυναίκα να είναι υπογόνιμη. Τα ευρήματα αυτά ενισχύουν την ανάγκη να ενθαρρύνονται οι μέλλουσες μητέρες να θέτουν υπό έλεγχο το στρες τους. 3. Πολλά τεχνητά γλυκαντικά και ζάχαρη. Πριν από λίγους μήνες δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Fertility and Sterility μελέτη με 524 γυναίκες οι οποίες υποβάλλονταν σε εξωσωματική. Η μελέτη συσχέτισε αρνητικά την ποιότητα των ωαρίων με την κατανάλωση αναψυκτικών (κανονικών ή λάιτ), ενώ ειδικά η κατανάλωση λάιτ αναψυκτικών συνδέθηκε με φτωχή ποιότητα των παραγόμενων εμβρύων και με χαμηλά ποσοστά επιτυχούς εμφύτευσης στη μήτρα και εγκυμοσύνης. Αντίστοιχα, η κατανάλωση καφέ με ζάχαρη ή με τεχνητά γλυκαντικά συσχετίσθηκε αρνητικά με την ποιότητα των ωαρίων, ενώ ειδικά ο καφές με τεχνητά γλυκαντικά συσχετίσθηκε αρνητικά και με την ποιότητα των εμβρύων, τα ποσοστά επιτυχούς εμφύτευσης στη μήτρα και τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Τα ευρήματα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι τα πολλά γλυκαντικά και η ζάχαρη μπορεί να πλήττουν τη γονιμότητα, έγραψαν οι ερευνητές στο άρθρο τους. 4. Ανθυγιεινά λιπαρά. Επιστήμονες από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ δημοσίευσαν το 2015 στην επιθεώρηση Fertility and Sterility μελέτη σε 141 ζευγάρια που υποβάλλονταν σε εξωσωματική, η οποία έδειξε ότι τα ποσοστά επιτυχούς γονιμοποίησης ήταν χαμηλότερα στους άνδρες που κατανάλωναν πολλά trans λιπαρά από τρόφιμα όπως έτοιμα κέικ, μπισκότα και πρόχειρα φαγητά. Έτσι, οι άνδρες που τρέφονταν υγιεινά είχαν 83% πιθανότητες να αφήσουν τη σύντροφό τους έγκυο αλλά όσοι έτρωγαν τα περισσότερα trans λιπαρά μόνο 47%. 5. Πολύ αλκοόλ. Πέρυσι τον Αύγουστο, επιστήμονες από τη Δανία δημοσίευσαν στην επιθεώρηση BMJ μελέτη με 6.120 γυναίκες ηλικίας 21-45 ετών, που έδειξε πως όσες πίνουν πάνω από δύο ποτά την ημέρα έχουν 18% λιγότερες πιθανότητες να μείνουν έγκυες. 6. Πυώδης αμυγδαλίτιδα και σκωληκοειδίτιδα. Μελέτη σε περισσότερες από μισό εκατομμύριο γυναίκες που δημοσιεύθηκε πέρυσι τον Αύγουστο στο περιοδικό Fertility and Sterility, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χειρουργική αφαίρεση των αμυγδαλών και της σκωληκοειδούς απόφυσης σε νεαρή ηλικία μπορεί να βελτιώνει τη γονιμότητα. Η μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες που είχαν κάνει σκωληκοειδεκτομή είχαν 34% μεγαλύτερη πιθανότητα εγκυμοσύνης, απ’ ό,τι όσες δεν είχαν χειρουργηθεί καθόλου. Αντίστοιχα, όσες είχαν κάνει αμυγδαλεκτομή επειδή είχαν συχνά πυώδη αμυγδαλίτιδα, είχαν 49% μεγαλύτερη πιθανότητα εγκυμοσύνης, και όσες είχαν κάνει και τις δύο επεμβάσεις είχαν 43% μεγαλύτερη πιθανότητα να μείνουν έγκυοι. Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Dundee και το University College London πιστεύουν ότι η αφαίρεση των οργάνων που μπορεί να αποτελούν εστίες χρόνιας φλεγμονής, ίσως ωφελεί μακροπρόθεσμα τη γονιμότητα. 7. Ατμοσφαιρική ρύπανση. Έρευνα σε περισσότερες από 36.000 γυναίκες που δημοσιεύθηκε το 2016 στην επιθεώρηση Human Reproduction κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσες ζούσαν σε απόσταση 200 μέτρων από μεγάλες λεωφόρους είχαν 11% μεγαλύτερη πιθανότητα να πάσχουν από υπογονιμότητα, συγκριτικά με όσες ζούσαν μακριά από κεντρικές οδικές αρτηρίες. Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, έδειξε ακόμα ότι η ρύπανση αύξανε 21% την πιθανότητα δευτερογενούς υπογονιμότητας (είναι η δυσκολία μιας γυναίκας να μείνει έγκυος μετά την απόκτηση τουλάχιστον ενός παιδιού). 8. Λάθος σωματικό βάρος. Επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι η παχυσαρκία ευθύνεται για το 6% των κρουσμάτων πρωτοπαθούς υπογονιμότητας και το παθολογικά χαμηλό σωματικό βάρος για άλλο ένα 6%, σύμφωνα με την ASRM. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι περισσότερο από το 70% των γυναικών με υπογονιμότητα εξαιτίας παθολογικού σωματικού βάρους, συλλαμβάνουν αυτόματα όταν αυτό επανέλθει στα φυσιολογικά όρια με ένα πρόγραμμα αδυνατίσματος ή αύξησης του σωματικού βάρους, ανάλογα με την περίσταση. Επιπρόσθετα, όταν το σωματικό βάρος της γυναίκας είναι χαμηλότερο από το 95% του ιδανικού γι’ αυτήν ή υψηλότερο από το 120%, τότε η πρώτη θεραπευτική σύσταση για την υπογονιμότητα πρέπει να είναι η διόρθωσή του, τονίζει η ASRM. «Η αιτία της υπογονιμότητας είναι πολυπαραγωγική και φαίνεται πλέον ότι το περιβάλλον, η διατροφή, το στρες και ο γενικότερος τρόπος ζωής επηρεάζουν σε σημαντικότερο βαθμό απ’ όσο επί χρόνια πίστευε η Ιατρική της Αναπαραγωγής», τονίζει ο δρ Βασιλόπουλος. Και προσθέτει: «Η αλλαγή του τρόπου ζωής και μια ολιστική προσέγγιση (διατροφογενωμική με χρήση βιοτροφίμων, εναλλακτικές θεραπείεςμε σκοπό τη μείωση του άγχους) σε συνδυασμό πάντα με τη σωστή διερεύνηση και θεραπευτική προσέγγιση του ζευγαριού, δίνει στην πλειονότητα των ζευγαριών το επιθυμητό αποτέλεσμα, τη γέννηση ενός υγιούς παιδιού» . Πηγή: tanea.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδας, σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Αττικής, επιδιώκουν να βάλουν τέρμα στο φαινόμενο της εγκατάλειψης βρεφών στα δημόσια μαιευτήρια. Κυκλοφορούν μόνα τους στους διαδρόμους των παιδιατρικών νοσοκομείων, χωρίς όμως να είναι άρρωστα. Κάποια από αυτά από τις πρώτες κιόλας ημέρες της ζωής τους δεν γνώρισαν την οικογενειακή θαλπωρή, αντίθετα ζουν στους κλειστούς και κρύους χώρους των μαιευτηρίων. Είναι τα «αόρατα» παιδιά, εκείνα που από πολύ νωρίς βρέθηκαν στα... αζήτητα και είναι πλέον αναγκασμένα να ζουν για αρκετούς μήνες στα νοσοκομεία. Οι ιστορίες των παιδιών αυτών είναι συγκινητικές. Κάποια βίωσαν την εγκατάλειψη, την απόρριψη και την κακοποίηση από το οικογενειακό τους περιβάλλον και με εισαγγελική εντολή βρίσκονται προσωρινά στα νοσοκομειακά ιδρύματα της χώρας, μέχρι να βρεθεί η δομή που θα τα φιλοξενήσει. Από την άλλη, υπάρχουν τα βρέφη που δεν καταφέρνουν - για μήνες ολόκληρους - να βγουν από τα δημόσια μαιευτήρια. Αλλοδαποί γονείς ή γονείς χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών, αλλά και μόνες μητέρες, είναι συνήθως εκείνοι που εγκαταλείπουν τα νεογνά. Για κάποιες «οικογένειες» ακόμη και το ιατρικό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζει το ίδιο το βρέφος αποτελεί αφορμή για να αφήσουν το παιδί στους χώρους ενός μαιευτηρίου. Και τότε τον ρόλο της «μαμάς» και του «μπαμπά» αναλαμβάνουν οι μαίες και το νοσηλευτικό προσωπικό. Ο αριθμός των «αόρατων» - εγκαταλελειμμένων παιδιών στα δημόσια νοσοκομεία είναι συνεχώς αυξανόμενος. Υπολογίζεται ότι μόνο στα νοσοκομεία Παίδων της Αθήνας, τα παιδιά που βρίσκονται στους θαλάμους έπειτα από εισαγγελική εντολή ξεπερνούν τα 100. Κι όλα αυτά την ώρα που οι δομές και οι οργανώσεις παιδικής προστασίας είναι ασφυκτικά γεμάτες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να φιλοξενήσουν τα παιδιά που βρίσκονται στα νοσοκομεία. Οπως λένε, μάλιστα, άνθρωποι των οργανώσεων, πολύ συχνά βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να αρνηθούν τη φιλοξενία σε παιδιά που είναι σε αναμονή στα νοσοκομεία. Με σκοπό να βάλουν τέρμα στο φαινόμενο της εγκατάλειψης βρεφών στα μαιευτήρια, τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδας, σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Αττικής, ξεκίνησαν πριν από περίπου 10 μέρες ένα πρόγραμμα - με αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος - μετακίνησης βρεφών από τα δημόσια μαιευτήρια όλης της χώρας. «Θέλαμε να δώσουμε λύση ή έστω να περιορίσουμε ένα πολύ θλιβερό φαινόμενο: να απομακρυνθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται τα παιδιά αυτά από τα νοσοκομειακά ιδρύματα. Πριν ξεκινήσουμε το πρόγραμμα, υπολογίζουμε ότι υπήρχαν περίπου 15 βρέφη που φιλοξενούνταν - έπειτα από εγκατάλειψη - στα δημόσια μαιευτήρια της Αθήνας» λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής Κοινωνικής Ερευνας και Εργασίας των Παιδικών Χωριών SOS, Στέργιος Σιφνιός. ΤΑ ΠΡΩΤΑ 10 ΒΡΕΦΗ. Ηδη, στις πρώτες ημέρες λειτουργίας του προγράμματος, συνολικά 10 βρέφη από τα μαιευτήρια Ελενα και Αλεξάνδρα μεταφέρθηκαν στον νέο χώρο που δημιουργήθηκε στο Αναρρωτήριο Πεντέλης - πρώην ΠΙΚΠΑ ή Νταού Πεντέλης - και στην πτέρυγα η οποία στελεχώθηκε με προσωπικό από τα Παιδικά Χωριά SOS και ανακαινίσθηκε πλήρως για να φιλοξενεί μέχρι 15 βρέφη και νήπια. «Μάλιστα, τα πρώτα βρέφη που ήρθαν στον χώρο του Αναρρωτηρίου είναι ηλικίας από 40 ημερών έως 7 μηνών. Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να φτάσουν και άλλα βρέφη από δημόσια μαιευτήρια όλης της Ελλάδας». Ακόμη κι αυτό το πρόγραμμα όμως δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα εάν τα παιδιά παρέμεναν επί μακρόν στο Αναρρωτήριο Πεντέλης. «Στόχος μας είναι τα παιδιά να φύγουν γρήγορα από το Αναρρωτήριο, είτε για να επανενωθούν με τις οικογένειές τους - όποτε αυτό είναι εφικτό και το επιτρέπουν οι συνθήκες - είτε να γίνουν μέλη μιας ανάδοχης οικογένειας. Οπως και να έχει, η παραμονή τους στη νέα αυτή πτέρυγα δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους 9 με 10 μήνες. Διαφορετικά δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα να παίρνουμε αυτά τα παιδιά από τα νοσοκομεία και να τα αφήνουμε για πολύ καιρό σε ένα σαφώς καλύτερο και πιο κατάλληλο χώρο, που δεν παύει όμως να είναι ένα περιβάλλον έξω από την οικογένεια» συμπληρώνει ο Στέργιος Σιφνιός. «Θέλουμε περισσότερες ανάδοχες οικογένειες» Την ώρα που δεκάδες παιδιά και βρέφη βρίσκονται εγκαταλειμμένα σε δημόσια μαιευτήρια και νοσοκομεία ανά την Ελλάδα, οι γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διαδικασίες υιοθεσίας παραμένουν τροχοπέδη για τα υποψήφια ζευγάρια. Είναι ενδεικτικό πως, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), οι υιοθεσίες που πραγματοποιήθηκαν το 2015 στη χώρα μας ανήλθαν σε 271, τη στιγμή που έναν χρόνο νωρίτερα ο αριθμός τους έφτανε τις 361, υπήρξε μείωση δηλαδή της τάξης του 24,9%. Οσο, δε, για τον θεσμό της ανάδοχης οικογένειας στη χώρα μας, όπως παραδέχονται οι ειδικοί, βρίσκεται σε εμβρυϊκό στάδιο. «Και με αυτό το πρόγραμμα που ξεκινήσαμε θέλουμε να δώσουμε ώθηση και να αυξηθεί η ροή των ανάδοχων οικογενειών, ώστε παιδιά και βρέφη που βρίσκονται μόνα σε νοσοκομεία και μαιευτήρια να φύγουν γρήγορα και να ενταχθούν στους κόλπους μιας οικογένειας. Είναι γνωστό πως η αναδοχή στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου δημοφιλής. Το αντίθετο. Ο περισσότερος κόσμος - ακόμη κι αν είναι θετικός στο να γίνει ανάδοχη οικογένεια - στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει την υιοθεσία. Η ανάδοχη οικογένεια, όμως, είναι μια προσωρινή κατάσταση για την πλειονότητα των παιδιών, καθώς όσα έχουν γονείς ή αδέρφια θα γίνει προσπάθεια να επανενωθούν με τη φυσική οικογένεια ή μπορεί να υιοθετηθούν από άλλα ζευγάρια. Μέσω του προγράμματος θα μειωθεί ο κίνδυνος της ιδρυματοποίησης και του κοινωνικού στιγματισμού των παιδιών» εξηγεί ο Στέργιος Σιφνιός. Σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα των Παιδικών Χωριών SOS και του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Αττικής, στα πρώτα δύο χρόνια λειτουργίας του προβλέπεται η δημιουργία μιας δεξαμενής με 150 εκπαιδευμένες και προετοιμασμένες ανάδοχες οικογένειες, με σκοπό την αποκατάσταση τουλάχιστον 100 παιδιών έως 12 ετών. Αλλωστε, μέσω του προγράμματος θα δίνεται η δυνατότητα, εκτός από τα βρέφη που θα βρίσκονται στο Αναρρωτήριο Πεντέλης, και σε άλλα βρέφη και παιδιά που φιλοξενούνται στον ξενώνα βρεφών SOS και στην Παιδόπολη «Αγιος Ανδρέας» να αποκαθίστανται σε ανάδοχες οικογένειες. ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ. Κατάλληλοι για να γίνουν ανάδοχοι γονείς είναι οικογένειες αποτελούμενες από συζύγους με ή χωρίς παιδιά και μεμονωμένα άτομα με ή χωρίς παιδιά ηλικίας από 30 έως 60 ετών. «Πρωτίστως, τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τη φιλοξενία και τη φροντίδα των παιδιών θα πρέπει να είναι σωματικά και ψυχικά υγιείς ενήλικοι, με ειλικρινή διάθεση να προσφέρουν ένα ζεστό και ασφαλές περιβάλλον σε παιδιά άλλων γονιών για ένα χρονικό διάστημα που προσδιορίζεται τόσο από τις ανάγκες κάθε παιδιού όσο και από τις δικές τους δυνατότητες, τη διαθεσιμότητά τους και την καταλληλότητά τους, όπως αυτή επαναξιολογείται ανά τακτά διαστήματα από τους αρμόδιους επαγγελματίες που υλοποιούν το πρόγραμμα». Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Γιατί ορισμένοι άνθρωποι μαθαίνουν πιο εύκολα σε σχέση με άλλους μια ξένη γλώσσα; Ενισχύει την ευφυΐα του παιδιού σας το να είναι δίγλωσσο; Στην σύγχρονη εποχή η εκμάθηση γλωσσών είναι πιο σημαντική από ποτέ. Ενισχύει τις πιθανότητες για εξεύρεση εργασίας και βοηθά στην επικοινωνία σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Γιατί όμως είναι πιο εύκολο για κάποιους ανθρώπους σε σχέση με κάποιους άλλους να μάθουν μια νέα γλώσσα; Μια έρευνα δείχνει ότι η μουσικότητα είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ικανότητα εκμάθησης ξένων γλωσσών. Ο Μάρκους Κρίστινερ κάνει το διδακτορικό του, παρατηρώντας ότι άνθρωποι που ασχολούνται με τη μουσική αποδίδουν καλύτερα φράσεις και υλικό με το οποίο δεν είναι εξοικειωμένοι, Η καθηγήτρια Σουζάνα Ραϊτένερ από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης σχολιάζει ωστόσο; «Αν επαναπαυτείς μόνο στο ταλέντο, το πιο πιθανό είναι να αποτύχεις. Χρειάζεσαι μεγάλη εμπειρία και εξάσκηση για να τα καταφέρεις». Η ίδια έχει εντοπίσει 20 διαφορετικούς παράγοντες, τους οποίους χωρίζει σε τέσσερις ομάδες. Υπάρχουν βιολογικοί παράγοντες όπως το DNA ή το επίπεδο της τεστοστερόνης, κοινωνικοί όπως η εκπαίδευση, αλλά και γλωσσικοί όπως η ομοιότητα της ξένης γλώσσας με την μητρική, ενώ στην συνέχεια υπάρχουν οι λεγόμενοι ψυχολογικοί παράγοντες όπως η μουσικότητα, η προσωπικότητα, η δυνατότητα απομνημόνευσης, τα κίνητρα, που δεν εμπίπτουν είτε στους βιολογικούς είτε στους κοινωνικούς τομείς. Η καθηγήτρια Ράιτενερ και οι συνεργάτες της υποστηρίζουν ακόμα ότι σε αντίθεση με παλιότερες πεποιθήσεις, η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας απαιτεί όλο το τμήμα του εγκεφάλου και ότι δεν υπάρχει ηλικιακό όριο για να ξεκινήσει κανείς να μαθαίνει. Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται είναι αν ένα παιδί δίγλωσσο ενισχύει την ευφυΐα του και πως αυτό συμβαίνει με οικογένειες που έχουν διαφορετικά πολιτιστικά υπόβαθρα. Για να δοθεί απάντηση στα ερωτήματα αυτά, αναζητήθηκαν οι απαντήσεις στα κεντρικά γραφεία του Euronews στην Λυών, όπου εργάζονται πολλά μεικτά ζευγάρια. Σε αυτόν τον Πύργο της Βαβέλ με 13 γλώσσες και πάνω από 30 εθνικότητες, η επικοινωνία είναι το κλειδί. Η Κάτια,δημοσιογράφος από την Ρωσία, ήρθε στην Γαλλία πριν 15 χρόνια και μιλούσε εκτός από την μητρική της γλώσσα, αγγλικά και ιταλικά. Έπρεπε να μάθει λοιπόν Γαλλικά. Όμως συνάντησε στο euronews και τον Ρικάρντο , που είναι Πορτογάλος. Τα παιδιά τους είναι λοιπόν τρίγλωσσα, αφού πέρα από την μητρική ρωσική και την πατρική πορτογαλική, μαθαίνουν και την γαλλική γλώσσα. Φοιτούν σε ένα γαλλικό δημοτικό σχολείο όπου είναι εγγεγραμμένα 475 δίγλωσσα παιδιά. Οι ερευνητές λένε ότι όσο περισσότερες επιλογές έχει να κάνει ένας εγκέφαλος, τόσο πιο ευέλικτος γίνεται ο ομιλητής. Τα δίγλωσσα παιδιά είναι γεμάτα περιέργεια και ανοιχτόμυαλα, πρόθυμα να ανακαλύψουν το ένα την κουλτούρα και την χώρα του άλλου. Ωστόσο, υπάρχουν και κίνδυνοι, αφού οι γλώσσες δεν πρέπει να συγχέονται. Εάν δεν έχουν σταθερά θεμέλια σε μία από μητρικές τους γλώσσες, αυτό έχει αντίκτυπο στην δεύτερη γλώσσα, ενώ επίσης προκαλεί φωνητικά σφάλματα ή συγχύσεις. Επομένως ακόμα και τα δίγλωσσα, πολύ περισσότερο τα τρίγλωσσα παιδιά, χρειάζονται μια ισχυρή γλώσσα, διαφορετικά γίνονται ημιμαθή. Και αυτή είναι η περίπτωση που θα πρέπει αυτά τα παιδιά να πάνε σε ένα αμιγώς γαλλικό σχολείο για να προοδεύσουν σε ένα μονόγλωσσο περιβάλλον. Πηγή: gr.euronews.com Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Νέο Βιβλιάριο Υγείας Παιδιού θα χορηγηθεί στους γονείς από το καλοκαίρι, με απόφαση του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα του υπ. Υγείας. Στόχος του νέου Βιβλιαρίου είναι να αποτελέσει εργαλείο για την οργάνωση και εφαρμογή της συστηματικής παρακολούθησης της υγείας και της ανάπτυξης των παιδιών και υποστήριξης των γονέων στην ανατροφή τους, λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά κατά ηλικία χαρακτηριστικά, τόσο σε σχέση με τις βιολογικές όσο και με τις συναισθηματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές ανάγκες του παιδιού και της οικογένειας. Το νέο Βιβλιάριο Υγείας του Παιδιού περιλαμβάνει: • Επιλέχθηκαν «ηλικίες-κλειδιά» στις οποίες προτείνεται η εκτίμηση της υγείας και των αναγκών φροντίδας του παιδιού και της οικογένειας, λαμβάνοντας υπόψη τις ηλικίες στις οποίες συνιστάται να γίνονται οι εμβολιασμοί, η εκτίμηση αναπτυξιακών ή σχολικών δεξιοτήτων και η εφαρμογή καθολικών ή επιλεκτικών ανιχνευτικών ελέγχων (screening), καθώς και οι ηλικίες συμπλήρωσης του Ατομικού Δελτίου Υγείας Μαθητή. • Προτείνονται σε αυτές τις ηλικίες, ειδικά φύλλα παρακολούθησης, τα οποία περιλαμβάνονται στο Β.Υ.Π. Το περιεχόμενό τους αναφέρεται στο ιατρικό ιστορικό και τη φυσική εξέταση, στα κατά ηλικία αναπτυξιακά ορόσημα, σε θέματα συμπεριφοράς και αγωγής υγείας. ώστε η προσέγγιση να είναι ολιστική και στοχευμένη. • Η σύσταση για εφαρμογή καθολικών ή επιλεκτικών ανιχνευτικών ελέγχων (screening) αφορά μόνο στους ελέγχους που έχουν τεκμηριωμένη αποτελεσματικότητα, μετά από βαθμολόγηση της ποιότητας της τεκμηρίωσης και της ισχύος της σύστασης. • Χρησιμοποιήθηκαν τα πρότυπα διαγράμματα αύξησης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η άδεια για την δημιουργία της Ελληνικής μορφής και η χρήση, έχει δοθεί στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού από τον ΠΟΥ (WHO). Για τον Δείκτη Μάζας Σώματος, περιλαμβάνονται στο Β.Υ.Π. τα διαγράμματα του !nternational Obesity Task Force (Revised BMI cut-offs, 2012), η χρήση των οποίων προτείνεται για καλύτερη εκτίμηση του υπερβάλλοντος βάρους και της παχυσαρκίας. • Οι εμβολιασμοί καταγράφονται από τη γέννηση των παιδιών μέχρι την ηλικία των 18 χρόνων, σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών του 2016. • Με στόχο την προαγωγή του Μητρικού Θηλασμού, έχουν συμπεριληφθεί ερωτήσεις για την τοποθέτηση του νεογνού δέρμα με δέρμα μετά τον τοκετό, την συνδιαμονή του νεογνού με την μητέρα του στο μαιευτήριο καθώς και η ενυπόγραφη από τον γιατρό χορήγηση υποκατάστατου γάλακτος. Στο νέο Βιβλιάριο Υγείας Παιδιου περιέχονται χρήσιμες πληροφορίες ανά ηλικιακή ομάδα για τους γονείς. Κατόπιν των ανωτέρω, το Υπουργείο Υγείας εξέδωσε την εγκύκλιο, σύμφωνα με την οποία παρουσιάζεται το νέο Β.Υ.Π. και διαμορφώνονται οι διαδικασίες διανομής και διάθεσης του Β.Υ.Π. σε αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς, σε οικογένειες Η διάθεση του προγενέστερου τύπου Β.Υ.Π. (Α’ και Β’ τεύχος), διατίθεται : • από τις μαιευτικές κλινικές του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα σε γονείς νεογέννητων παιδιών και • από τις Δ/νσεις Δημόσιας Υγείας των Περιφερειακών Ενοτήτων, σε πολίτες (για την αντικατάσταση παλαιών στην περίπτωση απώλειας), καθώς και σε φορείς υλοποίησης προγραμμάτων σχετικών με τον εμβολιασμό παιδιών ευπαθών ομάδων, για την περίοδο έως 30 Ιουνίου 2017. Επισημαίνεται ότι στις περιπτώσεις εξαντλήσεως αυτών σε χρονική περίοδο νωρίτερα της 30-06-2017, θα διατίθεται το νέο τύπου Β.Υ.Π. Από την 01-07-2017 διατίθεται το Β.Υ.Π. νέου τύπου, από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες υγείας και φορείς, ανεξαρτήτως της υπόλοιπης διαθέσιμης ποσότητας Β.Υ.Π. προγενέστερου τύπου, προκειμένου ισότιμα σε εθνικό επίπεδο να διατίθεται το νέο τύπου Β.Υ.Π. σε όλες τις περιπτώσεις. Να σημειωθεί ότι, η κατανομή των βιβλιαρίων υγείας στις Περιφέρειες της χώρας, γίνεται από τη Δ/νση Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας & Πρόληψης, Τμήμα Δ’ Αγωγής Υγείας & Πρόληψης, σύμφωνα με τον αριθμό των Β.Υ.Π. που απαιτούνται για την κάλυψη των αναγκών τους, ανάλογα με τις διαθέσιμες ποσότητες και χορηγείται δωρεάν. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Είναι γεγονός, ότι η σεξουαλική ζωή των νέων ξεκινά πολύ νωρίτερα από ότι παλαιότερα. Στη χώρα μας οι μισές έφηβες αρχίζουν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα σε ηλικία 17 ετών, ενώ υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως το 73% των εφήβων 14 έως 16 ετών, είχαν μιας κάποιας μορφής σεξουαλική δραστηριότητα. Τα νούμερα αυτά υπογραμμίζουν ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των εφήβων είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης, η πλειοψηφία αγνοεί βασικές πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη και την προστασία γύρω από ένα τόσο σημαντικό θέμα υγείας. Στην Ελλάδα, μπορεί να μην υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα για τις τεχνητές εκτρώσεις, ωστόσο υπάρχουν αναφορές πως ο ετήσιος αριθμός τους κυμαίνεται μεταξύ 100.000-150.000, με το 20-25% αυτών, να αφορά νεαρά κορίτσια μικρότερα των 16 ετών! Τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά και για μία ακόμη φορά υπογραμμίζουν τις συνέπειες από την έλλειψη ενημέρωσης. Επιπλέον, η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, απέχει πολύ από τις ιδανικές κατευθυντήριες οδηγίες. Η συχνότερα χρησιμοποιούμενη αντισυλληπτική μέθοδος από τους εφήβους είναι η διακοπτόμενη συνουσία, ακολουθεί το ανδρικό προφυλακτικό, ενώ τα ποσοστά χρήσης του αντισυλληπτικού δισκίου αγγίζουν μόλις το 4%. Παράλληλα, άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως σε άλλες χώρες, όπως το διαδερμικό αυτοκόλλητο, η ενέσιμη αντισύλληψη (DMPA), ο κολπικός δακτύλιος, το κολπικό διάφραγμα και το τραχηλικό κάλυμμα, έχουν μικρή έως μηδαμινή χρήση στη χώρα μας… Πώς μπορεί να ενημερωθεί το παιδί σου; Η οικογένεια και το σχολείο θεωρούνται οι κύριοι φορείς κοινωνικοποίησης που υποτίθεται πως πρέπει να ενημερώνουν τα παιδιά γύρω από κάθε σημαντικό ζήτημα που μπορεί να τους απασχολεί, πόσο μάλλον γύρω από θέματα πρόληψης και προστασίας της σωματικής τους υγείας. Ακόμη όμως και σήμερα, η χώρα μας δεν ακολουθεί συγκεκριμένη πολιτική στο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Δεν υπάρχει μάθημα στο οποίο οι νέοι θα μπορούν να ενημερώνονται για τις επιλογές τους, καθώς και για ζητήματα που τους απασχολούν, ενώ αρκετές φορές οι καθηγητές δεν είναι καταρτισμένοι για να μεταδώσουν τις γνώσεις τους στους μαθητές που έχουν δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα. Παράλληλα, οι έφηβοι δεν νιώθουν άνετα να συζητήσουν με τους γονείς τους θέματα που αφορούν στην σεξουαλική τους ζωή και στην αντισύλληψη. Έτσι, τις περισσότερες φορές τα παιδιά ενημερώνονται σχεδόν αποκλειστικά από το διαδίκτυο. Τα καλά νέα είναι ότι τώρα υπάρχει ένα έγκυρο site στο οποίο κάθε νέος μπορεί να βρει χρήσιμες πληροφορίες για την αντισύλληψη και να γνωρίσει πώς θα προστατευθεί. Στο www.prosexo.gr, τη νέα σελίδα υπό την Αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Οικογενειακού Προγραμματισμού, Αντισύλληψης & Αναπαραγωγικής Υγείας, κάθε έφηβος μπορεί να λύσει τις απορίες του και να επιλέξει τη μέθοδο αντισύλληψης που είναι κατάλληλη για εκείνον. Έτσι, εύκολα και γρήγορα οι νέοι μπορούν να ενημερώνονται για θέματα που αφορούν στη σωματική και στη συναισθηματική τους υγεία και να γνωρίζουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να προστατευθούν σε ένα site που «μιλάει» τη γλώσσα τους. Η γνώση είναι δύναμη και το www.prosexo.gr είναι ένα ισχυρό όπλο απέναντι στη μάστιγα των ανεπιθύμητων κυήσεων, των εκτρώσεων και των Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων. Εσύ το έδειξες στο παιδί σου; Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Περίπου το 5-7% των παιδιών σχολικής ηλικίας παρουσιάζει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ). Το παιδί που πάσχει από ΔΕΠΥ μπορεί να φαίνεται στους γονείς και τους δασκάλους ως ένα δύσκολο παιδί, ανυπάκουο, απείθαρχο και ταραξίας μέσα στη σχολική τάξη. Και παρότι πρόκειται για μια τόσο συχνή κατάσταση, η ΔΕΠΥ συνεχίζει να είναι ελάχιστα κατανοητή στην σχολική κοινότητα και πολλές φορές δεν είναι αποδεκτή από όλες τις επιστημονικές και κοινωνικές ομάδες. Τα καλά νέα είναι πως τα τελευταία χρόνια έχουν ενταθεί οι προσπάθειες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, αναφορικά με τη διαταραχή, από διάφορες επιστημονικές ομάδες και φορείς. Παρότι, ωστόσο, η ΔΕΠΥ μια από τις πιο μελετημένες και τεκμηριωμένες παιδοψυχιατρικές διαταραχές παγκοσμίως, έχει συγχρόνως προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις και εξακολουθεί να υποδιαγιγνώσκεται σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Τι είναι η ΔΕΠΥ; Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) - διεθνώς γνωστή ως Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)- είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών. Αρκετοί επιστήμονες, ωστόσο, πιστεύουν ότι η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου η ίδια και στα δυο φύλα, με τη διαφορά ότι τα κορίτσια συχνά δεν είναι υπερκινητικά και διαχειρίζονται καλύτερα τη διαταραχή τους, γι' αυτό και μπορεί να μη διαγνωστεί η διαταραχή ή η διάγνωση να γίνει αργότερα. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζονται στους ειδικούς συνήθως, μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής, οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες. Γιατί υποδιαγιγνώσκεται η ΔΕΠΥ; Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ, δηλ. η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, θεωρούνται τόσο κοινά στην παιδική ηλικία, που συχνά οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν αναζητούν τη συμβουλή ειδικών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα που η ίδια η ΔΕΠΥ προκαλεί στη συμπεριφορά, στην κοινωνική προσαρμογή ή στη σχολική απόδοση, αποδίδονται σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να συνυπάρχουν. Έτσι η ΔΕΠΥ παραμένει συχνά αδιάγνωστη ή εσφαλμένα διαγνωσμένη ενώ, ακόμη και όταν γίνεται η σωστή διάγνωση, δεν εφαρμόζεται πάντοτε ένα ολοκληρωμένο μοντέλο συνδυασμού θεραπευτικών προσεγγίσεων που απαιτεί η αντιμετώπιση της. Γνωρίζετε ότι… Τα πρώτα συμπτώματα ΔΕΠΥ εμφανίζονται πριν την ηλικία των 7 ετών Το 5%-10% του παιδικού πληθυσμού παγκοσμίως εμφανίζει ΔΕΠΥ Στην εφηβεία, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα ως συμπτώματα ΔΕΠΥ "υποχωρούν", όχι όμως και η διάσπαση προσοχής Η αναλογία εμφάνισης της διαταραχής μεταξύ αγοριών και κοριτσιών είναι περίπου 3 προς 1. Η ΔΕΠΥ έχει σε μεγάλο ποσοστό γονιδιακή, άρα και κληρονομική βάση. Ωστόσο υπάρχουν περιβαλλοντικοί παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο της διαταραχής (π.χ. το κάπνισμα κατά την κύηση, το χαμηλό βάρος του παιδιού κατά τη γέννηση, τα ψυχολογικά προβλήματα του παιδιού κ.λπ.) Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσιάζουν και Μαθησιακές δυσκολίες χωρίς να είναι απαραίτητη η συνύπαρξη τους Και τώρα τι κάνουμε; Η διάγνωση της ΔΕΠΥ απαιτεί τη χρήση πολλαπλών μέσων αξιολόγησης και πολλαπλών διαγνωστικών μεθόδων. Για μια σωστή διάγνωση, χρειάζεται να γίνει από ειδικούς μια λεπτομερής αξιολόγηση του παιδιού σε γνωστικό, συναισθηματικό, κοινωνικό αλλά και μαθησιακό επίπεδο ενώ είναι απαραίτητη η συμμετοχή των γονέων και ίσως των δασκάλων. Αν υποψιάζεστε πως το παιδί σας παρουσιάζει ΔΕΠΥ, θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο του Πανελληνίου Σωματείου Ατόμων με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας www.adhdhellas.org Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Προηγούμενες έρευνες επάνω στην γονιμότητα έχουν συσχετίσει τη φύση της δουλειάς με το χρόνο που χρειάζεται μια γυναίκα για να μείνει έγκυος. Όμως η νέα έρευνα δείχνει για πρώτη φορά ότι οι συνθήκες εργασίας μπορεί να επιδράσουν στην ίδια τη βιολογική ικανότητα μιας γυναίκας να αποκτήσει παιδί, λόγω της μειωμένης ποσότητας και ποιότητας των κατάλληλων ωαρίων. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Λίντια Μινγκουέζ-Αλανσόν του Τμήματος Περιβαλλοντικής Υγείας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "Occupational and Environmental Medicine", ανέλυσαν στοιχεία για 473 γυναίκες με μέση ηλικία 35 ετών και με προβλήματα γονιμότητας, από τις οπoίες οι 313 είχαν ολοκληρώσει τουλάχιστον μια προσπάθεια εξωσωματικής. Το 40% των γυναικών είχαν δηλώσει ότι η εργασία τους απαιτούσε να μεταφέρουν ή να σηκώνουν αντικείμενα και το 22% έκαναν μια μέτρια έως έντονα σωματική απαιτητική εργασία. Μία στις δέκα (9%) έπρεπε να δουλεύουν όχι στις συνηθισμένες ώρες γραφείων ή καταστημάτων, αλλά σε απογευματινές-νυχτερινές-εναλλασσόμενες βάρδιες. Οι γυναίκες που «ζορίζονταν» στη δουλειά τους, είχαν 9% λιγότερα εναπομένοντα ωάρια στις ωοθήκες τους, καθώς και 14% λιγότερα ώριμα ωάρια. Οι μειώσεις ήταν ακόμη μεγαλύτερες για όσες δούλευαν τα βράδια ή σε βάρδιες, πράγμα που πιθανώς οφείλεται στη διατάραξη της λειτουργίας του βιολογικού «ρολογιού» τους. Ακόμη μεγαλύτερη ήταν η επίπτωση για τις γυναίκες που έκαναν σωματικά βαριές δουλειές και οι οποίες ήταν υπέρβαρες (με δείκτη μάζας σώματος άνω του 25), καθώς επίσης για τις γυναίκες άνω των 37 ετών. Οι γυναίκες με λιγότερα ώριμα ωάρια έχουν λιγότερες πιθανότητες να συλλάβουν και να αναπτύξουν ένα υγιές έμβρυο. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ποιoς είναι ο βιολογικός μηχανισμός, μέσω του οποίου η μεταφορά ή η ανύψωση βαριών αντικειμένων επιδρά αρνητικά στα ωάρια της γυναίκας. Δείτε ολόκληρο το άρθρο