Νέα & Άρθρα
Ειδήσεις και άρθρα της κεντρικής σελίδας και τα σχόλια από την κοινότητα του Mammyland.
1913 συζητήσεις σε αυτό το φόρουμ
-
- 0 απαντήσεις
- 462 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 445 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 370 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 532 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 379 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 419 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 407 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 493 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 400 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 407 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 392 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 420 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 385 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 396 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 381 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 363 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 399 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 412 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 422 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 464 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 439 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 454 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 404 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 457 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 375 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 413 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 434 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 343 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 384 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 385 εμφανίσεις
-
-
Απαντήσεις
-
Από peacock · Δημοσίευση
Έλα να σκουπίσουμε ματάκια παρακαλώ πολύ! Δε το αξίζεις εσύ ένα παιδάκι που το θέλεις τόσο και το αξίζουν άλλες που τα σκοτώνουν; Μη σκέφτεσαι έτσι κορίτσι μου! Να θυμάσαι ότι θα έρθει η στιγμή που θα κρατάς το μωρό σου και όλα αυτά θα μοιάζουν τοοοοοσο μακρινά! Στέλνω μεγαλη αγκαλιά... Καλό μήνα σε όλες! -
Από Elli13 · Δημοσίευση
Κορίτσι μου, ως άνθρωπος που κάνω πολλά πολλά χρόνια διατροφή και γυμναστήριο (όχι όσο είμαι έγκυος, εκεί απολαμβάνω τις γουρουνιες μου), θα σου πω με το χέρι στην καρδιά ότι αν δεν κάνεις διατροφή, δυστυχώς δεν θα δεις καμιά αισθητή διαφορά. Στην κόρη μου πήρα 14. Έχασα χωρίς κόπο τα 10 και μου έμειναν αλλα 4. Γυμναστήριο δεν ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω γιατί είχα ένα μωρό κολλημένο πάνω μου που θηλαζε συνεχώς. Ξεκίνησα διατροφή και μην στα πουλογω έχασα περισσότερα από όσα ξεκίνησα την εγκυμοσύνη. Μετα από 1-2 μήνες σιγά σιγά πήγα και γυμναστήριο και με την μικρή 5-6 μηνών, εγώ είχα ήδη τους κοιλιακούς μου πίσω. Ξέρω ότι το συναισθηματικό φαγητό δύσκολα κόβεται. Κ μενα τώρα που κουράζομαι πολύ ούσα έγκυος και με ένα ζιζάνιο 17 μηνών χωρίς καμία βοήθεια, είναι η διέξοδος μου. Μόλις την βάζω για ύπνο το βράδυ, κάνω πάρτυ. Αλλά έχω ως δικαιολογία την εγκυμοσύνη. Όταν με το καλό γεννήσω θα επανέλθω στη διατροφή μου, στα ζυγισμένα γεύματα και όλα αυτά τα βαρετά για να επανέλθω Είναι καθαρά να το πάρεις απόφαση!! -
.thumb.jpeg.8cc9387e00125431a62dda240cdc62a0.jpeg)
Από Amp92 · Δημοσίευση
Κ εγώ έτσι επειδή βίωσα ως μαμά νωρίς τη βάφτιση κ ως νονά 2 φορές με πιο μεγάλα παιδιά θεωρώ πολύ πιο δύσκολο να είναι μεγάλο το παιδί και για τους γονείς κ για τους νονούς κ για το ίδιο το παιδί.. είναι σίγουρα πιο ζόρι η προετοιμασία σε τόσο λίγο χρόνο αλλά με καλή διάθεση όλα γίνονται.. -
Από afr · Δημοσίευση
Ακριβώς έτσι κι εγώ, έβλεπα το φαγητό σαν διάλειμμα. Είχα αποφασίσει ότι θα κάνω γυμναστική γιατί δεν ήμουν σε φάση να κόψω το φαγητό κ δεν είδα καμία διαφορά, ίσα ίσα ένα διάστημα με πολλά τσιμπολογηματα, πήρα κιόλας 1-2 κιλά παρά τη γυμναστική. Για αυτό κατέληξα στη διατροφή κ στο να μετράω τις θερμίδες μου μέσα στη μέρα. Έχω ξεκινήσει πρόσφατα, ελπίζω να καταφέρω να το κρατήσω, αλλά μέχρι στιγμής πάει πολύ καλά. -
Από Elli13 · Δημοσίευση
Θα σου μιλήσω καθαρά με γεγονότα για να μην νομίζεις ότι σου χρυσώνω το χάπι. Εδώ στο φόρουμ είμαι 3,5 χρόνια. Έχω διαβάσει απίστευτες ιστορίες. Κάποιες πολύ θλιβερές, τόσο που λες πως αντέχει αυτή η γυναίκα... Έχω χάσει 4 μωρά. Το ένα πίσω από το άλλο. Όταν απέκτησα το κοριτσάκι μου μέχρι τη στιγμή που άκουσα το κλάμα της δεν μπορούσα να πιστέψω ότι όντως θα γίνω μαμά. Με είχαν ρίξει πολύ οι αναποδιες. Ήμουν στο μαιευτήριο ετοιμογεννη και μέσα μου ακόμα φοβόμουν ότι δεν θα τα καταφέρω. Την φέραμε σπίτι, την κοιτούσα και έκλαιγα για εβδομάδες. Έκλαιγα γιατί ακόμα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Και ξανά αποβολή και ξανά βιοχημική... Και το μυαλό μου γύρισε και τα έβαλα με τον Θεό... Και ξέρω πόσο δυνατή είναι η πίστη σου, για αυτό στο αναφέρω! Τον Θεό που ευγνωμονουσα για το κοριτσάκι μου... Τώρα όλα πάνε καλά όρος ώρας, και η πρώτη μου σκέψη χτες μετά τη β επιπέδου ήταν ευχαριστώ Παναγία μου... Δεν ξέρω γιατί έπρεπε να τα περάσω όλα αυτά. Δεν ξέρω γιατί τα περνάμε όλες μας. Σίγουρα όμως όχι επειδή δεν είμαστε αξιες. Το καλοκαίρι ήμασταν διακοπές, είχα το μωράκι μου αγκαλιά, και έκλαιγα συνεχώς για όσα έγιναν. Πέρασα μια μορφή κατάθλιψης για αρκετούς μήνες. Δεν μπορούσα να χαρώ τίποτα. Με είχαν στοιχειώσει τα όσα πέρασα και τα άπειρα γιατί. Είναι λογικό να πέφτουμε. Είναι απόλυτα λογικό να χάνουμε την αισιοδοξία μας. Ειναι απίστευτα δύσκολο όλο αυτό. Αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι να μην τα παρατάμε. Κοιτάμε τον στόχο μας και συνεχίζουμε 🩷🌈🙏
-
-
Συζητήσεις
-
