Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Είσαι πολύ τυχερή γιατί έζησες τον απόλυτο έρωτα έστω και για λίγο στο πλευρό του άντρα σου! Και το καλύτερο εχετε δύο παιδιά! Δεν χάθηκε τίποτα! Αντίθετα ο έρωτάς σας πολλαπλασιάστηκε! Ακόμα και αν δεν είναι κοντά σου στη μαγική στιγμή της γέννας, του το χρωστάς να είσαι χαρούμενη! Και κάπου εκεί θα βρεθούμε η κάθε μια με τον τρόπο της κοντά σου να μοιραστούμε τον ερχομό της κόρης σου!

Και όπως είπαμε: Με το καλό να ρθει και να το φτύσεις σαν κουκούτσι!;)

  • Απαντήσεις 197
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Είσαι πολύ τυχερή γιατί έζησες τον απόλυτο έρωτα έστω και για λίγο στο πλευρό του άντρα σου! Και το καλύτερο εχετε δύο παιδιά! Δεν χάθηκε τίποτα! Αντίθετα ο έρωτάς σας πολλαπλασιάστηκε! Ακόμα και αν δεν είναι κοντά σου στη μαγική στιγμή της γέννας, του το χρωστάς να είσαι χαρούμενη! Και κάπου εκεί θα βρεθούμε η κάθε μια με τον τρόπο της κοντά σου να μοιραστούμε τον ερχομό της κόρης σου!

Και όπως είπαμε: Με το καλό να ρθει και να το φτύσεις σαν κουκούτσι!;)

Δημοσίευση

Είσαι πολύ τυχερή γιατί έζησες τον απόλυτο έρωτα έστω και για λίγο στο πλευρό του άντρα σου! Και το καλύτερο εχετε δύο παιδιά! Δεν χάθηκε τίποτα! Αντίθετα ο έρωτάς σας πολλαπλασιάστηκε! Ακόμα και αν δεν είναι κοντά σου στη μαγική στιγμή της γέννας, του το χρωστάς να είσαι χαρούμενη! Και κάπου εκεί θα βρεθούμε η κάθε μια με τον τρόπο της κοντά σου να μοιραστούμε τον ερχομό της κόρης σου!

Και όπως είπαμε: Με το καλό να ρθει και να το φτύσεις σαν κουκούτσι!;)

  • 1 year later...
Δημοσίευση

O Θεός να σου δώσει φώτιση και δύναμη!!!

Πολύ στενάχωρο γεγονός...!!! :(:(:(

Να φανείς γενναία για το παιδί σου...!!!

Κάποτε θα σε ευχαριστήσει γι'αυτό!!!

Ο χρόνος μόνο θ'απαλύνει τον πόνο σου!!!

Λυπάμαι πολύ!!!Ο Θεός ν'αναπαύσει την ψυχή του!!!

ΥΣ.ένα ακόμη γιατί;;;;;;

καιρό παλεύω με τη λέξη...

άλλες φορές συνέρχομαι, άλλες απλά ενδόμυχα πάντοτε καταρρέω...

Δημοσίευση

εχει περασει ενας χρονος και απο τοτε που μας εγραψες το μυνημα δεν ξερουμε πως ειναι η ζωη σου αυτη τη στιγμη λογικα εχεις φερει στο κοσμο το μωρο σου πες αμς τι κανεις πως εισια .Κορτσια αν καποια εχει ελοικιννια μαζι της ας μας ενημερωσει πως ειναι τα πραγματα και πως βιωνει ολες αυτες τις στιγμες

Δημοσίευση

ΑΧ SO SAD ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ???

ΓΙΑΤΙ ΧΑΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ???ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΕΙΧΕΣ

ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΟΥ Κ ΤΗ ΓΛΥΚΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ....

ΑΠΟ ΤΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ....

ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ...

ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...ΦΙΛΙΑ!

Δημοσίευση

Σου εύχομαι να σου ζήσει το μωράκι σου! Η δοκιμασία που πέρασες -και περνάς- είναι τεράστια, όμως θα είσαι δυνατή για σένα, για το παιδάκι σου και τον άντρα σου που δε χάθηκε, γιατί ζει μέσα από τον καρπό του έρωτα σας που είναι και δικό του παιδί... Και όπως κάποτε είχε πει μια ψυχή 'όσοι αφήνουν απογόνους δεν πεθαίνουν ποτέ'

Καλή δύναμη κοπέλα μου!

Δημοσίευση

εικικρινα δε ξερω τινα σου πω γιανα σου απαλυνω τον πονο σου....αυτο που ζεισ ειναι φοβερο.....αλλα ολοι λογικα θα σου πουν να σταθεισ στα ποδια σου για αυτο το παιδακι που εχεισ μεσα σου και θαρθει στον κοσμο συντομα....και σενα ο αντρουλησ σου καπου εκει μαζι σου θαναι....θα σασ βλεπει κοριτσακι μου....ξερω οτι με τα λογια δεν αλλαζει κατι απλα οπωσ το πεσ σφιξε τα δοντια και κρατησε στην αγκαλια σου το μονο κομματι που εχεισ απο τον αντρα σου.....γιατι πιστεψε με μονο αυτο αξιζει.....σου βγαζω το καπελο που αντεχεισ ειλικρινα......μπραβο σου .....να ξερεις οτι εδω ειμαστε ολοι για σενα ....προσπαθησε να σκεφτεισ το αγγελουδι σου μονο

  • 2 years later...
Δημοσίευση

Κι όμως ...πέρασαν 4 ολόκληρα χρόνια .....απο τότε που έγραψα για 1τη φορά στο mammyland και συνέβησαν τόσα μα τόσα πολλά.

Θα ήθελα να ξεκινήσω απο ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη στήριξη , για τισ φιλίες για την έμπνευση και τη δημιουργία ενός ανάλογου site που έχει σχέση όμως με τη ΧΗΡΕΙΑ ...

Θα σας τα πώ όμως όλα...

Ο τοκετός ήταν μόλις 45 λεπτά και γεννήθηκε ένα υπέροχο κοριτσάκι που έμοιαζε και μοιάζει καταπληκτικά στο μπαμπά της ! Το ήλπιζα και το ευχόμουν ...

Την ώρα που σπάσαν τα νερά ...χτύπησε το κινητό και με ενημέρωναν ότι το μνήμα...ήταν έτοιμο !!!!!

Το μαιευτήριο ήταν " δύσκολη πίστα " και ο δρόμος του γυρισμού στο σπίτι ακόμα δυσκολότερη ...

Η περίοδος της λοχείας ...εφιαλτική αλλά η δύναμη που σου δίνει ένας καρπός έρωτα ...ήταν μοναδική.

Ο άντρας μου ήταν πάντοτε "παρόν" με "μυνήματα" σε μεταφυσικές διαστάσεις...

Φυσικά και χρειάστηκα ηρεμιστικά , φυσικά και λύγισα φυσικά και έκλαψα τόσο πολύ ( ακόμα και σήμερα κλαίω) αλλά όταν εξαρτώνται 2 ψυχούλες απο σένα δεν έχεις τη πολυτέλεια της συναισθηματικής κατάρευσης.

Πήρα βοήθεια απο ψυχολόγο απο ψυχίατρο απο τη ΜΕΡΙΜΝΑ http://www.merimna.org.gr/ ώσπου τα κατάφερα να ορθοποδήσω , να δυναμώσω να πεισμώσω να μεταλλαχθώ αλλά να τα καταφέρω να επιβιώσω.

Δύσκολη πορεία....πολλές στιγμές πόνου ...πολλές τραγελαφικές καταστάσεις με δημόσιες υπηρεσίες με ανεγκέφαλους ανθρώπους ....

Μέσα απο όλα αυτά τα χρόνια όμως γνώρισα κοπέλες απο το mammyland που είμαστε φίλες μέχρι σήμερα και που μου συμπαραστάθηκαν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ .

Μέσα απο την ιστορία μου γνώρισα τη ΓΕΩΡΓΙΑ που θα σας γράφω την ιστορία της σε άλλο μύνημα

μέσα απο αυτή τη πορεία έγινα εθελόντρια της ΜΕΡΙΜΝΑΣ και με τη σειρά μου βοηθάω κι εγώ κοπέλες που βιώνουν απώλεια σε εγκυμοσύνη

Το mammyland εν μέρη ήταν το έναυσμα για να δημιουργήσω το δικό μου φόρουμ υποστήριξης http://www.xhreia.gr

Ενα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στη ΛΕΝΑ γιατί χωρίς εκείνη δεν θα υπήρχε αυτό το φόρουμ κ εσείς.

Ενα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στις κοπέλες για τη συμπαράσταση και σε όσες γνώρισα προσωπικά και σε όσες έστειλαν μυνήματα συμπαράστασης και αγάπης ..μου έκαναν τόσο μα τόσο καλό...

Μεγαλώνω τα παιδιά μου με πολύ αγάπη και αγώνα ..κυρίως συναισθηματικό αγώνα για να μεγαλώσουν ξέγνοιαστα και χαρούμενα

Είμαι καλά ή το λέω μέχρι να το πιστέψω....γύρισα και είμαι στη παρέα σας και πάλι

και χαίρομαι τόσο πολύ που σας ξαναβρίσκω εδώ

less sad but still sad....

Δημοσίευση

Όταν σου συνέβη αυτό το δυσάρεστο γεγονός και το είχες γράψει δεν ήμουν μέλος στο φόρουμ κι έτσι τώρα τα διάβασα όλα.Πραγματικά συγκλονίστηκα και συγκινήθηκα.Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και καλή επιστροφή στο φόρουμ.Να συνεχίσεις να είσαι δυνατή.

Δημοσίευση

Διαβαζω τοση ωρα τα μυνηματα και δεν ξερω τι να σου γραψω.....δεν ημουν κι εγω μελος τοτε και τωρα ειδα το ποστ........εχω μια φιλη που βιωσε την κατασταση σου εχοντας τρια μικρα παιδια,τα μεγαλωνει μονη της με την βοηθεια των γονιων της....τι να πω οτι και να πω ειναι λιγο,σου ευχομαι να εχεις παντα τοση δυναμη οση βγαινει απο το μηνυμα που διαβασα και να μεγαλωσεις τα παιδακια σου με τοση αγαπη.............

Δημοσίευση

τοτε που σου συνεβη αυτο δεν ημουν μελος της παρεας αυτης...

τον Ιουλιο του 2008 συνεβη παραπλησιο περιστατικο σε συναδελφισσα και φιλη μου...

μια βδομαδα μετα απο τη βαφτηση της κορης της, που την απεκτισε με κοπο, ειμασταν ολοι μαζι παλι στην ιδια εκκλησια για την κηδεια του αντρα της που σκωτοθηκε σε τροχαιο!

οταν το ειχα μαθει ηταν η μονη φορα που ενιωσα οτι μιρμιγγιαζει το κεφαλι μου, οτι κατι θα παθαινα... ουτε οταν με ενημερωσαν οτι πεθανε ο πατερας μου δεν ενιωσα ετσι, γιατι εκεινο το περιμενα. αυτο ομως;;;

ο χρονος περασε αλλα ακομα το σκεφτομαι...

οταν βαφτιζα τα μωρα μου, το ειχα στο μυαλο μου... φοβομουν μη συμβει το ιδιο...

καθε τετοια ιστορια με τρελαινει.

το μονο που εχω να σου ευχηθω ειναι να εισαι καλα εσυ για να μπορεις να φροντιζεις τα καμαρια σου. να τα βλεπεις να μεγαλωνουν και να τα καμαρωνεις!

χαρηκα που επεστρεψες στην παρεα και σε "γνωρισα".

Δημοσίευση

Γεια σου Ποπάκι!

Bienvenida otravez..ahora quedate conosotros! :lol::lol::lol:

Να χαιρεσαι τα παιδακια σου!!!

Η γιαγια μου ελεγε η αγαπη παει μπρος!

Τωρα να βλέπεις τα παιδια σου και να καμαρωνεις για την καλη δουλεια που κάνεις!

Δημοσίευση
Γεια σου Ποπάκι!

Bienvenida otravez..ahora quedate conosotros! :lol::lol::lol:

Να χαιρεσαι τα παιδακια σου!!!

Η γιαγια μου ελεγε η αγαπη παει μπρος!

Τωρα να βλέπεις τα παιδια σου και να καμαρωνεις για την καλη δουλεια που κάνεις!

Gracias Dominique....mucho gusto verte aqui ... ;)

Σ' ευχαριστώ πολύ. Η αγάπη πράγματι πάει μπρός ...ιδίως όταν έχω αγκαλίτσα 2 καρπούς έρωτα ...μεγάλου έρωτα ...η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολος αγώνας ...συναισθηματικός ....αλλά σφίγγεις τα δόντια και προχωράς μπροστά .

Μια μεγάλη αγκαλίτσα ...θα τα λέμε ...πες μου τα νέα σου .

Δημοσίευση
τοτε που σου συνεβη αυτο δεν ημουν μελος της παρεας αυτης...

τον Ιουλιο του 2008 συνεβη παραπλησιο περιστατικο σε συναδελφισσα και φιλη μου...

μια βδομαδα μετα απο τη βαφτηση της κορης της, που την απεκτισε με κοπο, ειμασταν ολοι μαζι παλι στην ιδια εκκλησια για την κηδεια του αντρα της που σκωτοθηκε σε τροχαιο!

οταν το ειχα μαθει ηταν η μονη φορα που ενιωσα οτι μιρμιγγιαζει το κεφαλι μου, οτι κατι θα παθαινα... ουτε οταν με ενημερωσαν οτι πεθανε ο πατερας μου δεν ενιωσα ετσι, γιατι εκεινο το περιμενα. αυτο ομως;;;

ο χρονος περασε αλλα ακομα το σκεφτομαι...

οταν βαφτιζα τα μωρα μου, το ειχα στο μυαλο μου... φοβομουν μη συμβει το ιδιο...

καθε τετοια ιστορια με τρελαινει.

το μονο που εχω να σου ευχηθω ειναι να εισαι καλα εσυ για να μπορεις να φροντιζεις τα καμαρια σου. να τα βλεπεις να μεγαλωνουν και να τα καμαρωνεις!

χαρηκα που επεστρεψες στην παρεα και σε "γνωρισα".

Η αλήθεια είναι πως τέτοιες φοβίες είναι λογικό να κατακλύζουν το μυαλό σου και το δικό μου και όμων όσων είναι ευαίσθητοι και συναισθηματικοί . όμως να μη το σκέφτεσαι .....σπάνια συμβαίνει ( ευτυχώς) και να ζεις μοναδικά τις στιγμές σου την αγάπη σου και να χαίρεσαι με την οικογένεια κ τον άντρα σου . όπως κ εκείνος εσένα. Κι εγώ χαίρομαι όταν " γνωρίζω" άτομα σαν κ εσένα . φιλιά να προσέχεις .

Δημοσίευση

Πόπη χαρικα που ξανά έμαθα νέα σου και χαίρομαι πολύ που σε είχα γνωρίσει τότε απο κοντά.

χαθήκανε οι δρόμοι μας στην πορεία αλλα πάντα σε σκευτμουν στα δύσκολα και ποσο δυνατή είσαι.

Ήμουν τό τε έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι κιι τωρα όπως βλέπεις έχω και δεύτερο!! Ευχομαι τις δύσκολες εποχεςπου ζούμε ολα να σου πάνε καλά και να είσαι όπως τωρα δυνατή για τα κορίτσια σου.

Δημοσίευση
Πόπη χαρικα που ξανά έμαθα νέα σου και χαίρομαι πολύ που σε είχα γνωρίσει τότε απο κοντά.

χαθήκανε οι δρόμοι μας στην πορεία αλλα πάντα σε σκευτμουν στα δύσκολα και ποσο δυνατή είσαι.

Ήμουν τό τε έγκυος στο πρώτο μου παιδάκι κιι τωρα όπως βλέπεις έχω και δεύτερο!! Ευχομαι τις δύσκολες εποχεςπου ζούμε ολα να σου πάνε καλά και να είσαι όπως τωρα δυνατή για τα κορίτσια σου.

Αφροδιτούλα μου γλυκιά ...πόσο χαίρομαι που είσαι ακόμα σ' αυτό εδώ το forum . Κι εγώ θυμάμαι με πόση χαρά είχαμε συναντηθεί όλες μαζί ...ωραία ήταν ε;;;Δύσκολα για μένα αλλά είχα εσάς και μου κάνατε τόσο καλό ...όλες μαζί μια αγκαλιά .....

Να σου ζήσουνε τα γλυκούλια σου και να είσαι πάντα ευτυχισμένη.Πόσο χαίρομαι που μαθαίνω νέα σας κορίτσια.....πες μου για τα παιδιά σου για σένα ......4 χρόνια είναι και πολλά και λίγα ..αλλά είδες πόσο μας μένουν οι ωραίες στιγμές ;;;; Σ' ευχαριστώ που με σκεφτόσουν ....ίσως η θετική σας σκέψη να με έφερε εδώ που είμαι τώρα, Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου .((()))

Δημοσίευση

αγαπητή SO SAD η ιστορία σου είναι τόσο ίδια με την ιστορία μιας φίλης της μητέρας μου η οποία έμεινε έγκυος μετά από 10 χρόνια προσπαθειών και ενώ το είχανε ξεγράψει οτι μπορεί να αποκτήσουν παιδί κι ενω έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας λόγω της αναπάντεχης εγκυμοσύνης λίγες μέρες πριν να γεννήσει συνέβη το μοιραίο και γκρεμίστηκαν τα πάντα.

Εμείς το μάθαμε τυχαία από το ραδιόφωνο γιατί ήταν σοβαρό τροχαίο και πάθαμε σοκ όλοι μας! Η φίλη της μητέρας μας ήταν με ηρεμιστικά μέχρι τη γέννα...να μη τα πολυλογώ πέρασε από όλα τα στάδια του πένθους από την πλήρη αφασία σε θυμό-οργή-κλάματα κλτ...και τώρα έχουν περάσει και πάνω από 15 χρόνια είναι πολύ καλά και προοδεύει τόσο επαγγελματικά (συνέχισε τις σπουδές της και πήρε κι άλλα πτυχία) όσο και προσωπικά και στην υγεία της.

Εύχομαι και σε σένα να πηγαίνουν όλα καλά απο εδώ και πέρα και να έχεις μόνο χαρές!

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Αγαπητη SO SAD δεν σε ξερρω...δεν ημουν καν μελος οταν σου συνεβη αυτο....Η αληθεια ειναι οτι το θεμα σου το διαβασα μερικες φορες αλλα δεν ειχα ττιποτα να σου πω για να νιωσεις καλυτερα..Τωρα εκατσα και διαβασα ολη την ιστορια...Δακρυσα,εκλαψα πονεσα απο τον πονο σου...Προσπαθησα να μπω στην θεση σου(ο αντρας μου ειναι συνεχεια στο δρομο....και ενα πολυ κοντινο προσωπο μου εχασε τον αντρα της οταν ηταν 1,5 μηνων εγκυος στο δευτερο παιδακι της) αλλα δεν μπορω να φανταστω πως νιωθεις....Μερικες φορες ο Θεος κανει λαθη...Καποιες τραγικα...Το μονο που εχω να σου ευχηθω ειναι να εχετε η μια την αλλη,την υγεια σας,παρα πολυ αγαπη και την οικονομικη δυνατοτητα να τις μεγαλωσεις οπως ονειρευεσαι....Σου ευχομαι τα καλυτερα για σενα και τα αγγελουδια σου...και να συνεχισεις να νιωθεις τον αντρα σου οπωτε τον εχεις αναγκη αλλα και οποτε θελεις...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...