Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

"Οχι πολλές φίλες στο σπίτι.θα τις βρείς στο κρεββάτι με τον άντρα σου"ξεπεράσμενη αντίληψη ή κάτι που ευσταθεί?αν ειναι να στο κανει θα στο κάνει απλά με τις φίλες λενε είναι πιο εύκολο και έρχεται σιγά σιγά....το έχετε καθόλου στο μυαλό σας αυτό?

Δημοσίευση

ε μα το συζητας ακομα???

Κοψε τις φιλες αφου σε έκαψαν

και

κοψε της σκεψεις γιατι ΘΑ κάψεις φλάτζα!!!!!! :) :laugh:

Εχω θέσει εγώ κανενα σοβαρό ζητημα ποτε????

χαχαχαχα :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Α μπα όχι.. Δεν το σκέφτομαι..

Αν ήταν έτσι, θα είχα κάψει φλάντζα και θα ζούσα μια ζωή μέσα στην καχυποψία. Κάτι που μισώ! Λέω ότι έχω απόλυτη εμπιστοσύνη τόσο στον άντρα μου όσο και στις φίλες μου-φίλες του... Και αν μου κάτσει η στραβή, τότε αυτοί θα χάσουν! Και τη σύζυγο και τη φίλη. Και αν μπορέσουν να ζήσουν με τις τύψεις.. Τότε να τα χιλιάσουν μαζί!

Δημοσίευση

Εγώ προσωπικά αν σκεφτόμουν έτσι, ούτε με τον άντρα μου θα ήμουν ήρεμη, ούτε αληθινές φίλες θα είχα! Οπότε δεν το έχω καθόλου στο μυαλό μου, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι εθελοτυφλώ. Αλλά αν είναι να γίνει, θα γίνει. Δεν μπορώ να το σκεφτομαι όλη την ώρα γιατί θα τρελλαθώ! Αν μου τύχεναι βέβαια ίσως να το σξεφτόμουν. Οπότε αφήστε με στην άγνοιά μου! Μ' αρέσει!!!!!

Δημοσίευση

Και να βρω τον αντρα μου στο κρεβατι με καποια φιλη μου........ :woohoo: :woohoo: :woohoo: σιγουρα κατι αλλο θα κανουν, παρα θα με κερατωνουν!!!! :laugh: :laugh: :laugh:

Ειμαστε με τον αντρα μου μαζι 12 χρονια.....απο το σχολειο....οι φιλοι και οι φιλες μας ειναι κοινοι! Αν ηταν να γινει κατι θα ειχε γινει.... ;)

Δημοσίευση

ζαχαρενια βομβαρδιζομαι τελευταια απο αποψεις και σκεψεις...μπα μη νομιζεις οτι τα σκεφτομαι και πολυ,δεν τα παιρνω και πολυ μεσα μου..ολοι κατι εχουν να πουν..την εγκυμοσυνη μου,με το καλο,σε σενα θα την ανακοινωσω πρωτα...θα περιμενω ατακα να πεθανω στο γελιο :lol: :silly: :P

Δημοσίευση

mata έγραψε:

Και να βρω τον αντρα μου στο κρεβατι με καποια φιλη μου........ :woohoo: :woohoo: :woohoo: σιγουρα κατι αλλο θα κανουν, παρα θα με κερατωνουν!!!! :laugh: :laugh: :laugh:

Ειμαστε με τον αντρα μου μαζι 12 χρονια.....απο το σχολειο....οι φιλοι και οι φιλες μας ειναι κοινοι! Αν ηταν να γινει κατι θα ειχε γινει.... ;)

ναι ρε συ σιγουρα ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ!!!!

Μπορει να του ριχνουν βεντουζες...άνθρωποι είμαστε!!!!

χαχαχαχαχα

ΧΑΛΛΛΛΛΑΑΑΑΡΑΑΑΑΑΑ παιδιαααα που λενε κ οι φιλοι μου

στην ΣΑΛΛΛΛΟΝΙΚΗΗΗΗΗΗΗ

Δημοσίευση

zaxarenia έγραψε:

με μααααααααλωωωωωσεεεεεεεεεςςςς :x

θα θα θα φαρμακωθω

θα θα θα δεν ξερω κι εγω τι θα κανω

:P:P:P:P

Θα κάψω φλάτζα :P

Τα καμμένα δεν καίγονται φιλενάδα!!!!!

Μπουχαχά!!!!

:woohoo: :silly: :lol: :laugh:

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

ζαχαρενια βομβαρδιζομαι τελευταια απο αποψεις και σκεψεις...μπα μη νομιζεις οτι τα σκεφτομαι και πολυ,δεν τα παιρνω και πολυ μεσα μου..ολοι κατι εχουν να πουν..την εγκυμοσυνη μου,με το καλο,σε σενα θα την ανακοινωσω πρωτα...θα περιμενω ατακα να πεθανω στο γελιο :lol: :silly: :P

αααααα ωραιαααα...τελεια....κατσε να ψαξω να βρω κατι καλοοο

γιατι εεε εεεε εεερχεταιιιιιι το μωγιο σου(που λεει και η ΡΟΥΜΠΕΛΑ) :)

μην με πιασεις απροετοιμαστη....!!! Δεν ειναι σωστο!!!!! :)

Για καθε ατακα ετοιμαζομαι κανα μηνα, μη νομιζεις οτι η

λαμακια που με δερνει είναι αυθορμητη!!!!!χεεεεχε :laugh:

Δημοσίευση

θα αργησω ζαχαρενια για μωγιο...εχεις χρονο πολυ.....χαλαρααααααααα που λεμε και εμεις οι σαλονικιες...για αυτο περιμενω ατακα φωτια..κανονισε..εκαψες εγκεφαλικα κυτταρα,το λεμε αλλιως

κυριολεκτικα φλατζα ειναι το λαστιχο δεν κολλαει...παμε στο μεταφορικο παλι...καλα το λες... :dry::blink: :silly:

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...