Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

κοριτσάκια καλησπέρα!χθές πήγα στο γιατρό και μου είπε ότι ο μπέμπης είναι ακόμα ψηλά...κλάψ...παρόλα αυτά είχα εξάλειψη τραχήλου 30%.Μου συνέστησε να περπατάω κάθε μέρα μισή ώρα με τρία τέταρτα.Θα με βοηθήσει όντως όμως βρε κορίτσια;σας έχει τύχει;είμαι κατά της καισαρικής και το ξέρει ο γιατρός μου και είναι κατά και αυτός γενικά αλλά αν δεν κατέβει το μωράκι; :(:(

Δημοσίευση

ΕΝΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ! ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΞΕΠΑΤΩΣΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ. ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΑ 40 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ 1 ΗΜΕΡΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΕΞΩΘΗΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΣΠΡΩΧΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΟΥ. :blush: ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΕΞΩΘΗΣΕΙΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟΝ ΠΑΙΔΑΡΟ ΜΟΥ... ΑΠ ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΕΒΕΙ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥ ΧΑΜΗΛΑ!!!!!!

Δημοσίευση

Γιατί βρε Τζουλάκι μου δεν σε βοήθησε?

Χωρίς αξωθήσεις πως θα βγεί το παιδί?

Και εγώ 40 και μια ημέρα γέννησα φυσικά με εξωθήσεις.

Με βοήθησε πολύ το περπάτημα διότι κατέβηκε το παιδί και μαλάκωσε ο τράχηλος.

Δημοσίευση

bembini έγραψε:

έχει πάρει θέση το μωράκι μου εδώ και αρκετό καιρό αλλά είναι ψηλά ακόμα!βλέπω να περπατάω και εγώ juliax 2 χλμ την ημέρα και στο τέλος να κάνω καισαρική :(:blink:

ΜΗΝ ΤΟ ΛΕΣ ΜΩΡΕ... ΕΙΧΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Κ ΓΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ (40 Κ 2 ΗΜΕΡΩΝ)

Κ ΜΕ ΠΙΑΣΑΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ 1 ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ , ΗΤΑΝ ΨΗΛΑ ΜΟΥ ΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ 8Α ΤΟ ΠΑΛΕΨΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 6 ΩΡΕΣ Κ ΠΑΛΑΙΨΑ ΕΒΓΑΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΑΠΤΟ ΣΦΙΞΙΜΟ Κ ΟΥΤΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΟΥΤΕ ΖΗΜΙΑ!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΕΥΝΟΙΚΑ! :kiss:

Δημοσίευση

bembini έγραψε:

έχει πάρει θέση το μωράκι μου εδώ και αρκετό καιρό αλλά είναι ψηλά ακόμα!βλέπω να περπατάω και εγώ juliax 2 χλμ την ημέρα και στο τέλος να κάνω καισαρική :(:blink:

Και εμένα ήταν πολύ ψηλά!

Έχει μπεί στη πύελο? Τί σου είπε ο γιατρός?

Δημοσίευση

amanda δεν μου είπε αν έχει μπει στην πύελο δεν τον ρώτησα και εγώ γιατί στεναχωρήθηκα με αυτό που μου είπε και μετά δεν σκέπτηκα να τον ρωτήσω κάτι άλλο :( θα αρχίσω απο αύριο τα χλμ τι να κάνω βρε κορίτσια;

Δημοσίευση

amanda έγραψε:

juliax έγραψε:

[/quote:2b1fsq03]

Και εμένα ρε παιδί μου...

Σου κάνανε και εσένα οι μαίες αυτές τις "φανταστικές" πιέσεις στη κοιλιά για να βγεί το παιδί? :woohoo: :woohoo: :woohoo:[/quote

ΑΣΕ ΦΙΛΕ , ΠΑΤΗΣΕ Η ΧΟΝΤΡΗ ΕΠΑΝΩ Κ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ 8Α ΤΟ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ !!! ΧΑΧΑΧΑΧΔΑ

Δημοσίευση

bembini έγραψε:

amanda δεν μου είπε αν έχει μπει στην πύελο δεν τον ρώτησα και εγώ γιατί στεναχωρήθηκα με αυτό που μου είπε και μετά δεν σκέπτηκα να τον ρωτήσω κάτι άλλο :( θα αρχίσω απο αύριο τα χλμ τι να κάνω βρε κορίτσια;

Να μη στεναχωριέσαι καθόλου!

Και εμένα έτσι ήταν!

Περπάτημα και θα πάνε όλα καλά!

Εξαλλου έχεις καιρό ακόμα...

Δημοσίευση

bembini έγραψε:

κοριτσάκια καλησπέρα!χθές πήγα στο γιατρό και μου είπε ότι ο μπέμπης είναι ακόμα ψηλά...κλάψ...παρόλα αυτά είχα εξάλειψη τραχήλου 30%.Μου συνέστησε να περπατάω κάθε μέρα μισή ώρα με τρία τέταρτα.Θα με βοηθήσει όντως όμως βρε κορίτσια;σας έχει τύχει;είμαι κατά της καισαρικής και το ξέρει ο γιατρός μου και είναι κατά και αυτός γενικά αλλά αν δεν κατέβει το μωράκι; :(:(

αν περπατουσες απο την αρχη θα σε βοηθουσε σιγουρα alla tora στην βδομαδα που εισαι μαλλον μονο θα σε κουρασει εγω περπατουσα απο την αρχη της εγκυμοσυνης μεχρι τον 7ο μηνα αλλα μετα ηταν και καλοκαιρι και κουραζομουν πολυ ευκολα γεννησα στις 39 βδομαδες δεν χρειαστηκα ουτε καν επισκληρηδιο και δεν πονουσα καθολου εκτος απο λιγο στην αρχη αλλα

παρολο το περπατημα που ειχα ριξει (και δεν ηταν και λιγο)το μωρο ηταν σε ολη την δειαρκεια της εγκυμοσυνης ψηλα και ο γιατρος μου ελεγε οτι πιθανον να παμε με καισαρικη

τελικα κατεβηκε απο μονη της οταν αυτη ηθελε 3 η 4 ωρες λιγο πριν γεννησω :silly: :laugh: :lol::lol:

Δημοσίευση

Βασικά μην αγχώνεσαι δεν σε πήραν και οι μέρες!

Θα κατέβει το φασολάκι σου, δεν εχει να διανύσει και τρελή απόσταση!

Κι εμένα ο φούσκας ψηλά ηταν στις 38 εβδομάδες που πήγα και είχα και διαστολή 3 και εξάλειψη τραχήλου :unsure:

τελικά γέννησα 3 μέρες μετά και είχα κι εγώ την τύχη να εχει βάρδια η πιο τεράστια μαία της κλινικής, ούτε παραγγελία να την είχα!

περάσαμε σούπερ! το "πιέσεις" είναι πολύ κομψό! :laugh:

βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκαιο μια χαρά με βοήθησε η κοπέλα.

Ολα θα πάνε καλά,περπάτα και όσο μπορείς καλό κάνει κακό δεν κάνει!

Κι όχι στεναχώριες, απόλαυσε το μωράκι σου που το χεις στην κοιλίτσα σου και σε κλοτσάει, θα τις θυμάσαι νοσταλγικά αυτές τις ημέρες!

Δημοσίευση

ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΩ.ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ 39 ΕΒΔΟΜΝΑΔΕΣ ΚΑΙ 2 ΗΜΕΡΕΣ.ΛΟΙΠΟΝ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΨΗΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΤΩ?(ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΓΕΝΝΑ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΨΗΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ)3ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΣΠΡΩΞΙΜΑΤΑ ΤΟΝΚΑΤΕΒΑΣΑ ΚΑΙ ΓΛΥΤΩΣΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΝΩ ΕΙΧΑ 10 ΔΙΑΣΤΟΛΗ

Δημοσίευση

Με το καλο να γεννησεις το μωρακι σου.

Εχεις ακομη 2 εβδομαδες μπροστα σου.

Εσυ περπατα για καλο δικο σου.

Κανε βολτες! Παρε καθαρο αερα!

Το περπατημα βελτιωνει την κυκλοφορια του αιματος

και διατηρει ομαλες ολες τις λειτουργιες του σωματος..

δε σε βοηθαει να γεννησεις σε μια ωρα!! ;)

Προσωπικα περπατουσα παααρα πολυ στην εγκυμοσυνη.

Ενιωθα πουλακι μεχρι να παω να γεννησω.

Δεν επιασα ποτε την μεση μου για να πω.. αχ! δεν μπορω.

Το μωρακι μου γεννηθηκε 40 εβδομ. φυσιολογικα αλλα δυσκολα.

Δε με βοηθησε το περπατημα στη γεννα αλλα με βοηθουσε κατα

τη διαρκεια της εγκυμοσυνης να νιωθω καλα..

Μην ανησυχεις για τιποτα!

Ολα να πανε καλα σου ευχομαι!

Φιλια! :kiss::kiss::kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...